UIT EN THUIS AMICALEMENT VOTRE
N° 2, 2008 - Imso.be
N° 2, 2008 - Imso.be
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Interview met Erna Vertenten en Freddy.<br />
De redactie van ons tijdschrift wenst zoveel mogelijk de levenservaring van<br />
MS families aan het woord te laten. Jullie zijn zeer positief ingesteld, nemen<br />
o.a. regelmatig deel aan tal van IMSO activiteiten en uit uw ervaring kunnen<br />
we allemaal leren.<br />
Jullie worden reeds vele jaren geconfronteerd met MS. Voor ons is het<br />
belangrijk te vernemen hoe jullie zich hebben aangepast ?<br />
Bij Erna is de diagnose gesteld in januari 1991. In het begin hebben we wel<br />
moeilijke tijden gekend om dit te verwerken. Maar wij hebben ons<br />
voorgenomen om, zoals we beloofd hebben toen we huwden, bij elkaar te<br />
blijven in goede en kwade dagen en nu zijn het de mindere dagen dus<br />
hebben wij ons positief ingesteld. Dat wil niet zeggen dat het altijd<br />
gemakkelijk gaat.<br />
Men zegt dikwijls dat MS vele vriendschapsbanden laat vervagen. Is dat<br />
bij jullie ook het geval ?<br />
Het is wel een feit dat we nu wel weten wie onze echte vrienden zijn. In het<br />
begin komen je vrienden wel maar na een tijdje haken ze een voor een af en<br />
weet je hoe ze in elkaar zitten. Dan kan je ze op de vingers van een hand<br />
tellen.<br />
Jullie blijven niet bij de pakken zitten en hebben ook contacten in Zuid<br />
Amerika ? Willen jullie ons vertellen hoe dat dit tot stand kwam ?<br />
Erna heeft een jeugdvriend die missionaris geworden is en die in 1966<br />
vertrokken is naar Caracas Venezuela. Hij heeft ons vroeger reeds<br />
verschillende malen gevraagd of we hem eens konden komen bezoeken,<br />
maar toen hadden we nog studerende kinderen en nog andere<br />
belemmeringen zodat die reis lange tijd is uitgesteld.<br />
Zijn jullie deze vriend ook gaan bezoeken ?<br />
Ondertussen hebben wij reeds 2 maal naar ginder geweest. De laatste maal,<br />
zo´n 2 jaar geleden, zijn we vertrokken in Zaventem naar Frankfurt in<br />
Duitsland en vandaar met een rechtstreekse vlucht naar Caracas.<br />
Het reisagentschap had al de luchthavens op de hoogte gebracht dat we met<br />
een manuele rolstoel op komst waren en alles is als op rolletjes verlopen.<br />
Zeker van het luchthavenpersoneel in Caracas zijn we geschrokken; we zijn<br />
daar op een ultra snelle manier door alle douaneformaliteiten geloosd. Wij<br />
hadden dat zeker niet verwacht en zeker niet in Venezuela als je weet hoe<br />
IMSO 2008/2 13