Tweemaandelijkse uitgave Revue bimestrielle
Tweemaandelijkse uitgave Revue bimestrielle - Imso.be Tweemaandelijkse uitgave Revue bimestrielle - Imso.be
Interview met Johan HELLODOC, een vernieuwend onderzoeksproject van tele‐revalidatie. Johan, je werkt hier al vele jaren en bent een spilfiguur in HELLODOC, een nieuw onderzoeksproject dat te Melsbroek loopt en waarover onze lezers graag meer zouden willen vernemen. 1‐ Kan je ons vertellen waarover dit project gaat ? Dit project vloeit eigenlijk voort uit een ander project genaamd: H‐CAD. Hierin is een toestel en een systeem ontwikkeld om aan tele‐rehabilitatie te doen. Tele‐wat? Wel telerehabilitatie is eigenlijk revalidatie maar dan van op afstand opgevolgd. In dit specifieke geval gaat het over een training van de armen gestuurd door het H‐CAD‐toestel. Dit toestel bestaat uit een tafel met daarin een computer geïntegreerd, twee kastjes met daarin schabben en 3 modules: een lamp‐module, een key‐boardmodule en een sleutel‐module en twee webcamera’s. standaard opstelling van het HCAD-toestel IMSO 2005 / 6 - -66-4-20066-4-2006 6
Zowel het computerscherm als de modules en de kastjes zitten vol sensoren. Deze sensoren zorgen er samen met de camera’s voor dat de verschillende gegevens van de oefeningen opgeslagen kunnen worden door de computer. Via het internet worden deze gegevens doorgestuurd naar een centrale, beveiligde, computer waar alleen Dokter Ilsbroukx en ik toegang tot hebben, zodat we van hieruit kunnen volgen hoe de patiënt zij oefeningen gedaan heeft. De oefeningen zelf zijn eigenlijk dagdagelijkse handelingen, gaande van het verplaatsen van een boek of bekertje, over het invullen van een formulier op het scherm met een speciaal potlood tot het in drukken van een cijfercode, het indraaien en aan‐ en uitschakelen van een lamp en het in een sleutelgat steken en omdraaien van een sleutel. Voor elke patiënt wordt een individueel oefenschema geprogrammeerd. Op het computerscherm verschijnen de instructies zodat, met een eenvoudige druk op een gekleurde toets, het systeem in werking kan gezet worden. Elke oefening wordt ingeleid door een geschreven boodschap vergezeld van een video en een ingesproken instructie. Van zodra de patiënt op de starttoets gedrukt heeft, begint zijn tijd te lopen en treden de camera’s en sensoren in werking. Na het uitvoeren van de oefening duwt de patiënt op de stoptoets. Het toestel gaat dan automatisch naar een volgende oefening. Na de volledige oefensessie van ongeveer 1 uur mag de patiënt het toestel afsluiten en worden de gegevens doorgestuurd naar de centrale computer. Mijn taak is dan deze gegevens te bekijken en indien nodig de oefeningen van hieruit aan te passen. Elke patiënt die deelneemt aan het project krijgt gedurende een maand een toestel bij hem thuis geplaatst. Er wordt van hem verwacht dat hij tweemaal per dag gedurende een uur oefent met het toestel. Een maal per week wordt er een videoconferentie opgezet met de patiënt om de eventuele problemen van de afgelopen week te overlopen. Als er echte problemen zijn met een bepaalde oefening kan de patiënt deze in ‘real‐time’ demonstreren zodat ik er onmiddellijk een mogelijke oplossing kan voor aanbieden. IMSO 2005 / 6 - -76-4-20066-4-2006 7
- Page 1 and 2: Tweemaandelijkse uitgave Nr. 2 maar
- Page 3 and 4: OVERZICHT Wie onze eenvoudigste dag
- Page 5: Algemene vergadering 2006 De leden
- Page 9 and 10: MP aan het werk op haar toestel 5
- Page 11 and 12: THE HORSEMANʹS SONG Galloping from
- Page 13 and 14: voor Christus maar ook tijdens de v
- Page 15 and 16: • Homeros is geboren in Izmir aan
- Page 17 and 18: te laat toekomen en te vroeg vertre
- Page 19 and 20: IMSO beschikt ove revalidatiemateri
- Page 21 and 22: NIET MOGELIJK Zal ik de titel van d
- Page 23 and 24: L A C H E N I S G E Z O N D WAT EEN
- Page 25 and 26: allemaal terug in hun eigen trog. J
- Page 27 and 28: Gezien de grote interesse van de ex
- Page 29 and 30: ---- PUB ORTEC IMSO 2005 / 6 - -296
- Page 31 and 32: PUZZEL Een computer kent maar één
- Page 33 and 34: Anniversaires - Verjaardagen Hartel
- Page 35 and 36: Assemblée Générale 2006 Les memb
- Page 37 and 38: Des senseurs sont reliés aussi bie
- Page 39 and 40: 5. Travailles-tu volontiers à un t
- Page 41 and 42: Le COMITE des VACANCES de l’IMSO
- Page 43 and 44: La deuxième réunion du Comité de
- Page 45 and 46: Il y avait également chaque fois l
- Page 47 and 48: TOUS LES BELGES SONT EGAUX, LES UNS
- Page 49 and 50: L'ACHAT D'UN PHOTOSCOPE Acheter un
- Page 51 and 52: Lʹobjectif Le photoscope a hérit
- Page 53 and 54: Le saviez-vous ? *Les oiseaux saven
- Page 55 and 56: L’IMSO est en mesure de mettre du
Zowel het computerscherm als de modules en de kastjes zitten vol<br />
sensoren. Deze sensoren zorgen er samen met de camera’s voor dat de<br />
verschillende gegevens van de oefeningen opgeslagen kunnen worden<br />
door de computer. Via het internet worden deze gegevens doorgestuurd<br />
naar een centrale, beveiligde, computer waar alleen Dokter Ilsbroukx en<br />
ik toegang tot hebben, zodat we van hieruit kunnen volgen hoe de patiënt<br />
zij oefeningen gedaan heeft.<br />
De oefeningen zelf zijn eigenlijk dagdagelijkse handelingen, gaande van<br />
het verplaatsen van een boek of bekertje, over het invullen van een<br />
formulier op het scherm met een speciaal potlood tot het in drukken van<br />
een cijfercode, het indraaien en aan‐ en uitschakelen van een lamp en het<br />
in een sleutelgat steken en omdraaien van een sleutel.<br />
Voor elke patiënt wordt een individueel oefenschema geprogrammeerd.<br />
Op het computerscherm verschijnen de instructies zodat, met een<br />
eenvoudige druk op een gekleurde toets, het systeem in werking kan<br />
gezet worden. Elke oefening wordt ingeleid door een geschreven<br />
boodschap vergezeld van een video en een ingesproken instructie. Van<br />
zodra de patiënt op de starttoets gedrukt heeft, begint zijn tijd te lopen en<br />
treden de camera’s en sensoren in werking. Na het uitvoeren van de<br />
oefening duwt de patiënt op de stoptoets. Het toestel gaat dan<br />
automatisch naar een volgende oefening. Na de volledige oefensessie van<br />
ongeveer 1 uur mag de patiënt het toestel afsluiten en worden de<br />
gegevens doorgestuurd naar de centrale computer. Mijn taak is dan deze<br />
gegevens te bekijken en indien nodig de oefeningen van hieruit aan te<br />
passen.<br />
Elke patiënt die deelneemt aan het project krijgt gedurende een maand<br />
een toestel bij hem thuis geplaatst. Er wordt van hem verwacht dat hij<br />
tweemaal per dag gedurende een uur oefent met het toestel.<br />
Een maal per week wordt er een videoconferentie opgezet met de patiënt<br />
om de eventuele problemen van de afgelopen week te overlopen. Als er<br />
echte problemen zijn met een bepaalde oefening kan de patiënt deze in<br />
‘real‐time’ demonstreren zodat ik er onmiddellijk een mogelijke oplossing<br />
kan voor aanbieden.<br />
IMSO 2005 / 6 - -76-4-20066-4-2006<br />
7