Projekt Ustawy Prawo Telekomunikacyjne 2004

Projekt z dnia 10 grudnia 2003 r.
USTAWA
z dnia ................ 2004 r.
Prawo telekomunikacyjne 1
DZIAŁ I
Postanowienia ogólne
Rozdział 1
Zakres ustawy
Art. 1. 1. Ustawa określa:
1) prawa i obowiązki przedsiębiorców telekomunikacyjnych, w tym operatorów i dostawców
usług telekomunikacyjnych,
2) prawa i obowiązki użytkowników i użytkowników końcowych, w tym abonentów i
konsumentów usług telekomunikacyjnych oraz użytkowników urządzeń radiowych,
3) warunki podejmowania i prowadzenia działalności polegającej na dostarczaniu sieci i
świadczeniu usług telekomunikacyjnych, w tym sieci i usług służących transmisjom
radiofonicznym i telewizyjnym,
4) warunki regulowania rynków telekomunikacyjnych,
5) warunki świadczenia usług powszechnych,
6) warunki ochrony użytkowników usług, gospodarowania częstotliwościami radiowymi oraz
numeracją,
7) warunki przetwarzania danych w telekomunikacji i ochrony tajemnicy telekomunikacyjnej,
8) niektóre obowiązki na rzecz obronności, bezpieczeństwa państwa i porządku publicznego,
9) sprawy urządzeń radiowych i telekomunikacyjnych urządzeń końcowych,
10) funkcjonowanie administracji telekomunikacyjnej, jej współdziałanie z innymi organami
krajowymi oraz instytucjami Unii Europejskiej w zakresie regulowania telekomunikacji,
11) sprawy urządzeń radiowych i telekomunikacyjnych urządzeń końcowych.
2. Przepisy ustawy stosuje się do spraw zgodności urządzeń radiowych i telekomunikacyjnych
urządzeń końcowych z zasadniczymi wymaganiami w zakresie nieuregulowanym przepisami
ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz. U. Nr 166, poz, 1360, z 2003 r.
Nr 80, poz.71, Nr 130, poz. 1188).
3. Przepisy ustawy stosuje się do spraw transmisji radiofonicznych i telewizyjnych w zakresie
nieuregulowanym ustawą z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 2001 r. Nr
101, poz. 1114, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 56, poz. 517).
4. Sprawy kompatybilności elektromagnetycznej są przedmiotem odrębnej ustawy.
1 Na podstawie art. 95 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską ustawa transponuje dyrektywy:
1) dyrektywę 2002/21/WE z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej, Dz. Urz.
WE L 108 z 24.4.2002, str. 33 i n.;
2) dyrektywę 2002/20/WE z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie zezwoleń na sieci i usługi łączności elektronicznej, Dz. Urz. WE L 108 z
24.4.2002, str. 21 i n.;
3) dyrektywę 2002/19/WE z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie dostępu do sieci łączności elektronicznej i urządzeń towarzyszących oraz ich
łączenia, Dz. Urz. WE L 108 z 24.4.2002, str. 7 i n.;
4) dyrektywę 2002/22/WE z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie usługi powszechnej i praw użytkowników odnoszących się do sieci i usług
łączności elektronicznej, Dz. Urz. WE L 108 z 24.4.2002, str. 51 i n.;
5) dyrektywę 2002/58/WE z dnia 12 lipca 2002 r. w sprawie przetwarzania danych osobowych i ochrony prywatności w sektorze
łączności elektronicznej, Dz. Urz. WE L 201 z 31.7.2002, str. 37 i n.;
6) dyrektywę 2002/77/WE z dnia 16 września 2002 r. w sprawie konkurencji na rynkach sieci i usług łączności elektronicznej, Dz. Urz.
WE L 249 z 17.9.2002, str. 21i n.;
7) dyrektywę 1999/5WE z dnia 9 marca 1999 r. w sprawie urządzeń radiokomunikacyjnych i telekomunikacyjnych urządzeń końcowych
oraz wzajemnego uznawania ich zgodności, w zakresie nie objętym ustawą o systemie oceny zgodności. Dz. Urz. WE L 91 z
7.4.1999, str. 10 i n.
1

Art. 2. Określenia użyte w ustawie oznaczają:
1) abonent – subscriber 2 - podmiot, który jest stroną umowy zawartej na piśmie lub w formie
elektronicznej o świadczenie usług z dostawcą publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych,
2) dostarczanie sieci telekomunikacyjnej – provision of an electronic communications network -
zakładanie, eksploatację, nadzór lub umożliwianie dostępu do sieci telekomunikacyjnej,
3) dostawca usług - przedsiębiorca telekomunikacyjny świadczący usługi telekomunikacyjne lub
uprawniony do takiej działalności,
4) dostęp do lokalnej pętli abonenckiej - możliwość korzystania z lokalnej pętli abonenckiej lub
lokalnej podpętli abonenckiej pozwalająca na korzystanie z pełnego pasma częstotliwości pętli
abonenckiej (pełny dostęp do lokalnej pętli abonenckiej) lub niegłosowego pasma częstotliwości
pętli abonenckiej przy zachowaniu możliwości korzystania z lokalnej pętli abonenckiej przez jej
operatora do świadczenia usług telefonicznych (współdzielony dostęp do lokalnej pętli
abonenckiej),
5) dostęp do sieci telekomunikacyjnej - korzystanie z urządzeń, udogodnień lub usług
telekomunikacyjnych innego przedsiębiorcy, na określonych warunkach, celem świadczenia usług
telekomunikacyjnych, w szczególności korzystanie z elementów sieci i udogodnień
towarzyszących, co może wiązać się z przyłączeniem urządzeń, za pomocą stacjonarnych albo
niestacjonarnych systemów telekomunikacyjnych, dostępu do pętli lokalnej oraz urządzeń i usług
niezbędnych do świadczenia usług pętli lokalnej, dostępu do infrastruktury telekomunikacyjnej, w
tym budynków, kanalizacji i masztów; dostępu do odpowiednich systemów oprogramowania, w
tym do systemów wspomagających eksploatację, dostępu do translacji numerów lub systemów
zapewniających ekwiwalentną funkcjonalność, dostępu do stacjonarnych i ruchomych sieci, a w
szczególności na potrzeby roamingu, dostępu do systemów warunkowego dostępu do usług
telewizji cyfrowej, dostępu do usług sieci wirtualnych. Połączenie sieci stanowi szczególny rodzaj
dostępu realizowanego pomiędzy operatorami sieci publicznych.
6) elektroniczny przewodnik po programach EPG – udogodnienie towarzyszące umożliwiające
wybór programów, stosowane w systemach telewizji cyfrowej, zawierające dodatkowe dane
opisujące programy występujące w cyfrowym sygnale telewizyjnym,
7) infrastruktura telekomunikacyjna – urządzenie telekomunikacyjne oprócz telekomunikacyjnych
urządzeń końcowych, linie, kanalizację, słupy, wieże, maszty, kable, przewody oraz osprzęt,
wykorzystywane do zapewnienia telekomunikacji,
8) interfejs – układ elektroniczny lub oprogramowanie umożliwiające łączenie, współpracę i
wymianę informacji pomiędzy dwoma urządzeniami,
9) interfejs programu aplikacyjnego - application program interface (API) - oznacza interfejs
programowy pomiędzy aplikacjami dostarczanymi przez nadawców lub dostawców usług a
urządzeniami telewizji cyfrowej służących cyfrowym usługom telewizyjnym lub radiowym,
10) kolokacja – oznacza udostępnianie fizycznej przestrzeni lub urządzeń technicznych w celu
umieszczenia i podłączenia niezbędnego sprzętu operatora podłączającego swoją sieć do sieci
innego operatora lub korzystającego z dostępu do lokalnej pętli abonenckiej,
11) konsument – consumer - osoba fizyczna wnioskująca o udostępnienie usług telekomunikacyjnych
lub korzystająca z takich usług dla celów nie związanych z jej działalnością gospodarczą lub
wykonywaniem zawodu,
12) lokalna pętla abonencka – obwód łączący zakończenie sieci bezpośrednio z punktem dostępu do
stacjonarnej publicznej sieci telefonicznej, w szczególności z przełącznicą główną lub
równoważnym urządzeniem,
13) lokalna podpętla abonencka – obwód łączący zakończenie sieci z pośrednim punktem dostępu do
stacjonarnej publicznej sieci telefonicznej, w szczególności z koncentratorem lub innym
urządzeniem dostępu pośredniego do stacjonarnej publicznej sieci telefonicznej,
14) numer geograficzny- geographic number - numer istniejący w planie numeracji krajowej, w
którym część ciągu cyfr zawiera informację wskazującą wyróżnik obszaru geograficznego,
wykorzystywany do kierowania połączeń do fizycznej lokalizacji zakończenia sieci,
2 anglojęzyczne nazwy zostały zastosowane jedynie na użytek projektu i mają na celu ułatwienie zrozumienia pojęć
zaczerpniętych z dyrektyw.
2

15) numer niegeograficzny- non-geographic numbers - numer istniejący w planie numeracji, do
którego połączenia są bezpłatne i podwyższonej opłacie, w szczególności numer zakończenia sieci
ruchomej,
16) operator – przedsiębiorca telekomunikacyjny dostarczający sieci telekomunikacyjne,
udogodnienia towarzyszące lub upoważniony do takiej działalności,
17) połączenie sieci – interconnection - fizyczne i logiczne połączenie publicznych sieci
telekomunikacyjnych użytkowanych przez tego samego lub różnych przedsiębiorców, celem
umożliwienia użytkownikom korzystającym z usług lub sieci jednego przedsiębiorcy
komunikowania / porozumiewania się z użytkownikami korzystającymi z usług lub sieci tego
samego lub innego przedsiębiorcy albo dostępu do usług dostarczanych przez innego
przedsiębiorcę,
18) połączenie telefoniczne – call - połączenie ustanowione za pomocą publicznie dostępnej usługi
telefonicznej, pozwalające na dwukierunkową łączność w czasie rzeczywistym,
19) przedsiębiorca telekomunikacyjny – przedsiębiorca, który dostarcza sieci telekomunikacyjne,
udogodnienia towarzyszące lub świadczy usługi telekomunikacyjne,
20) publiczna sieć telefoniczna – public telephone network - publiczna sieć telekomunikacyjna
wykorzystywana do świadczenia publicznie dostępnych usług telefonicznych, zapewniająca
łączność głosową między zakończeniami sieci, a także inne formy łączności, w szczególności
przesyłanie faksów i danych.
21) publiczna sieć telekomunikacyjna – public communications network - sieć telekomunikacyjna
wykorzystywana całkowicie lub głównie do świadczenia usług telekomunikacyjnych dostępnych
dla ogółu użytkowników,
22) publicznie dostępna usługa telefoniczna – publicly avialable telephone service - usługa dostępna
publicznie obejmująca inicjowanie i odbieranie połączeń krajowych i międzynarodowych, w tym
dostęp do służb ratunkowych poprzez numer lub numery istniejące w krajowym lub
międzynarodowym planie numeracji telefonicznej, która dodatkowo może obejmować jedną lub
więcej z następujących usług: zapewnienie pomocy pracownika operatora, informację o numerach
telefonicznych, spisy numerów telefonicznych, udostępnianie publicznych aparatów
telefonicznych, świadczenie usług na szczególnych warunkach, zapewnianie specjalnych
udogodnień klientom niepełnosprawnym, mającym szczególne potrzeby społeczne lub
świadczenie połączeń z numerami niegeograficznymi,
23) publicznie dostępna usługa telekomunikacyjna – publicly avialable electronic services - usługa
telekomunikacyjna dostępna dla ogółu,
24) ruchoma publiczna siec telefoniczna - publiczna sieć telefoniczna, w której zakończenia nie mają
stałej lokalizacji,
25) służba radiokomunikacyjna - nadawanie, przesyłanie lub odbiór fal radiowych dla wypełnienia
zadań określonych dla danej służby w międzynarodowych przepisach radiokomunikacyjnych,
26) służba radiokomunikacyjna amatorska - służbę radiokomunikacyjną mającą na celu
nawiązywanie wzajemnych łączności, badania techniczne oraz indywidualne szkolenie
wykonywane w celach niezarobkowych przez uprawnione osoby wyłącznie dla potrzeb własnych,
26) sieć telekomunikacyjna – electronic communications network - systemy transmisyjne oraz
urządzenia komutacyjne lub przekierowujące, a także inne zasoby, które umożliwiają transmisję
sygnałów za pomocą przewodów, fal radiowych, optycznych lub innych środków
wykorzystujących energię elektromagnetyczną, niezależnie od rodzaju przekazywanej informacji,
27) stacjonarna publiczna sieć telefoniczna - publiczna sieć telefoniczna, w której zakończenia sieci
mają stałą lokalizację,
28) świadczenie usług telekomunikacyjnych - wykonywanie usług za pomocą własnej sieci, z
wykorzystaniem sieci innego operatora lub sprzedaż we własnym imieniu i na własny rachunek
usługi telekomunikacyjnej wykonywanej przez innego dostawcę usług,
29) telekomunikacja - nadawanie, odbiór lub transmisję informacji jakiejkolwiek natury za pomocą
przewodów, fal radiowych bądź optycznych lub innych środków wykorzystujących energię
elektromagnetyczną,
30) telekomunikacyjne urządzenie końcowe – oznacza wyrób lub jego podzespół umożliwiający
komunikowanie / porozumiewanie się, który jest przeznaczony do podłączenia bezpośrednio lub
pośrednio do zakończeń publicznej sieci telekomunikacyjnej.
3

31) udogodnienia towarzyszące – associated facilities - udogodnienia związane z siecią
telekomunikacyjną lub usługą telekomunikacyjną, umożliwiające lub wspierające dostarczanie
sieci lub świadczenie w nich usług, w szczególności systemy dostępu warunkowego i
elektroniczne przewodniki po programach,
32) urządzenie radiowe- urządzenie telekomunikacyjne wykorzystujące fale radiowe lub urządzenie
telekomunikacyjne umożliwiające komunikowanie się przy pomocy emisji lub odbioru fal
radiowych, wykorzystujące częstotliwości przydzielone (służbie) radiokomunikacyjnej ziemskiej
lub satelitarnej (space),
33) urządzenie telekomunikacyjne – urządzenie elektryczne lub elektroniczne przeznaczone do
zapewniania telekomunikacji,
34) usługa o wartości wzbogaconej – value added service - wszelka usługa, wymagająca
przetworzenia danych ruchowych bądź danych lokalizacyjnych innych niż dane ruchowe,
wykraczających poza dane niezbędne do transmisji przekazu lub wystawienia rachunku,
35) usługa telekomunikacyjna – electronic communications service - usługa zazwyczaj świadczona
odpłatnie, polegająca całkowicie lub głównie na przekazywaniu sygnałów w sieci
telekomunikacyjnej,
36) użytkownik końcowy - podmiot korzystający z publicznie dostępnej usługi telekomunikacyjnej,
żądający świadczenia albo udostępniania takiej usługi dla zaspokojenia własnych potrzeb,
37) użytkownik – user - podmiot korzystający z publicznie dostępnej usługi telekomunikacyjnej,
żądający świadczenia albo udostępniania takiej usługi dla zaspokojenia własnych potrzeb lub
dostarczający publiczne sieci lub usługi telekomunikacyjne,
38) zakończenie sieci – network termination point (NTP) - oznacza fizyczny punkt, w którym abonent
otrzymuje dostęp do publicznej sieci łączności; w przypadku sieci stosujących komutację lub
przekierowywanie, zakończenie sieci identyfikuje się za pomocą konkretnego adresu sieciowego,
który może być przypisany do numeru lub nazwy abonenta.
Rozdział 2
Uprawnienia do prowadzenia działalności telekomunikacyjnej
Art. 3 Dostarczanie sieci telekomunikacyjnej, udogodnień towarzyszących i świadczenie usługi
telekomunikacyjnej jest wolne dla każdego na równych prawach, z zachowaniem warunków
określonych w ustawie.
Art. 4 1. Przedsiębiorca zamierzający dostarczać sieć telekomunikacyjną, udogodnienia towarzyszące
lub świadczyć usługę telekomunikacyjną jest obowiązany zgłosić Prezesowi Urzędu Regulacji
Telekomunikacji i Poczty, zwanemu dalej "Prezesem URTiP", zamiar podjęcia takiej działalności, co
najmniej w terminie 21 dni przed jej rozpoczęciem.
2. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 1, zwane dalej „zgłoszeniem”, powinno zawierać:
1) oświadczenie przedsiębiorcy o zamiarze podjęcia działalności polegającej na
dostarczaniu sieci telekomunikacyjnej, udogodnień towarzyszących lub
świadczeniu usługi telekomunikacyjnej;
2) oznaczenie przedsiębiorcy jego siedzibę lub adres;
3) oznaczenie formy prawnej przedsiębiorcy;
4) numer z rejestru przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym albo z
Ewidencji Działalności Gospodarczej, o ile taki posiada;
5) oznaczenie osoby, która jest upoważniona do kontaktowania się w imieniu
przedsiębiorcy z URTiP, jej siedzibę lub adres na terenie Rzeczpospolitej
Polskiej lub innego kraju członkowskiego Unii Europejskiej;
6) oznaczenie osoby, która jest upoważniona do kontaktowania się w imieniu
przedsiębiorcy w nagłym przypadku związanym z funkcjonowaniem sieci
telekomunikacyjnej lub świadczeniem usługi telekomunikacyjnej, której dotyczy
zgłoszenie;
7) informacje o jednostkach powiązanych, podporządkowanych lub o grupie
kapitałowej, do której należy przedsiębiorca;
4

8) ogólny opis sieci telekomunikacyjnej lub usługi telekomunikacyjnej, której
dotyczy zgłoszenie;
9) obszar, na którym będzie dostarczana sieć telekomunikacyjna lub świadczona
usługa telekomunikacyjna;
10) przewidywaną datę rozpoczęcia działalności.
3. Zgłoszenia dokonuje się w formie pisemnej.
Art. 5 . Jeżeli zgłoszenie nie zawiera którejś z informacji, o których mowa w art. 4 ust. 2 lub podane w
nim informacje nie są zgodne ze stanem faktycznym, Prezes URTiP w terminie 7 dni od dnia
otrzymania zgłoszenia wzywa dokonującego zgłoszenie do jego uzupełnienia lub poprawienia.
Uzupełnienie lub poprawienie zgłoszenia powinno nastąpić w terminie 7 dni o od dnia otrzymania
wezwania. Bieg terminu, o którym mowa w art. 4 ust. 1, ulega zawieszeniu.
Art. 6. Zgłoszenie jest bezskuteczne jeżeli:
1) przedsiębiorca nie dokonał uzupełnienia lub poprawienia zgłoszenia w terminie, o którym mowa
w art. 5;
2) zgłoszenie dotyczy działalności, która nie podlega zgłoszeniu;
3) zgłoszenie nie zawiera żadnej z informacji, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 2, 5 lub 6 i nie ma
możliwości ich ustalenia na podstawie danych posiadanych przez Prezesa URTiP;
4) zgłoszenia dokonuje przedsiębiorca, któremu Prezes URTiP zakazał dostarczania sieci
telekomunikacyjnej lub świadczenia usług telekomunikacyjnych w drodze decyzji, o której mowa
w art. 13 ust. 4.
Art. 7. 1. Prezes URTiP prowadzi rejestr przedsiębiorców, którzy dokonali zgłoszenia, zwany dalej
„rejestrem”.
2. Rejestr zawiera informacje zawarte w zgłoszeniach.
3. Rejestr jest jawny i dostępny w siedzibie URTiP oraz na stronie internetowej URTiP.
Art. 8. 1. W terminie 7 dni od dnia dokonania zgłoszenia Prezes URTiP przesyła na adres, o którym
mowa w art. 4 ust. 2 pkt 5, potwierdzenie dokonania zgłoszenia przez przedsiębiorcę, zwane dalej
„poświadczeniem ”.
2. Poświadczenie, powinno zawierać:
1) wyciąg z rejestru;
2) informację o prawach przysługujących przedsiębiorcy na podstawie wszystkich dokonanych przez
niego zgłoszeń.
3. Jeżeli zgłoszenia dokonuje osoba nie będąca obywatelem Rzeczpospolitej Polskiej, Prezes URTiP,
przed rozpoczęciem przez przedsiębiorcę wykonywania działalności określonej w zgłoszeniu, może
wydać decyzję zakazującą jej podejmowania, jeżeli mogłaby ona zagrozić bezpieczeństwu państwa
oraz bezpieczeństwu i porządkowi publicznemu.
Art. 9. 1. Z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli po dokonaniu zgłoszenia stan prawny lub faktyczny uległ
zmianie tak, że dane w nim zawarte przestały być aktualne przedsiębiorca telekomunikacyjny
niezwłocznie informuje o tym Prezesa URTiP.
2. Jeżeli po dokonaniu zgłoszenia przedsiębiorca telekomunikacyjny zamierza dokonać zmian, które
spowodują, że nie aktualne staną się informacje, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 8 lub 9, jest on
obowiązany, co najmniej na 21 dni przed wprowadzeniem zmian, poinformować o tym fakcie Prezesa
URTiP.
3. Jeżeli informacja, o której mowa w ust. 1 lub 2, jest nie pełna lub nie zgodna ze stanem
faktycznym, Prezes URTiP, w ciągu 7 dni od jej otrzymania, wzywa przedsiębiorcę
telekomunikacyjnego do jej uzupełnienia.
4. Jeżeli przedsiębiorca nie uzupełni informacji, o której mowa w ust. 1 lub 2 w terminie 14 dni od
dnia otrzymania wezwania, uważa się, że nie przekazał on żadnej informacji Prezesowi URTiP.
Termin, o którym mowa w ust. 2 ulega zawieszeniu.
5. Informacja, o której mowa w ust. 1 i 2 powinna być dokonana w formie pisemnej i zawierać:
1) numer z rejestru;
5

2) wyraźne wskazanie zmiany.
6. Prezes URTiP, na podstawie informacji, o której mowa w ust. 1 lub 2, dokonuje aktualizacji
rejestru.
Art. 10. 1. Przedsiębiorca, który dokonał zgłoszenia może:
1) dostarczać sieć telekomunikacyjną lub świadczyć usługę telekomunikacyjną w zakresie
określonym w zgłoszeniu;
2) ubiegać się o wydanie decyzji zgodnie z art. 124 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce
nieruchomościami (Dz. U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543, z 2001 r. Nr 129, poz. 1447, Nr 154, poz.
1800, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz. 676, Nr 126, poz. 1070, Nr 113, poz. 984, Nr 130,
poz. 1112, Nr 200, poz. 1682, Nr 240, poz. 2058 oraz z 2003 r. Nr 1, poz 15, Nr 80, poz. 717, Nr
80, poz. 720 i Nr 80, poz. 721).
2. Przedsiębiorca, który dokonał zgłoszenia w zakresie dostarczania publicznej sieci
telekomunikacyjnej lub publicznej usługi telekomunikacyjnej może:
1) negocjować połączenia międzysieciowe z podmiotami dostarczającymi sieci telekomunikacyjne
lub świadczącymi usługi telekomunikacyjne, działającymi na obszarze Unii Europejskiej;
2) brać udział w konkursie na operatora wyznaczonego do świadczenia poszczególnych elementów
usługi powszechnej lub świadczenia usługi powszechnej na określonej części terytorium
Rzeczpospolitej Polskiej.
Art. 11. 1. Ilekroć w ustawie nakłada się obowiązki na przedsiębiorcę telekomunikacyjnego,
obowiązki te odnoszą się także do przedsiębiorcy dokonującego zgłoszenia.
2. Ust. 1 nie dotyczy obowiązków nakładanych na operatora o znaczącej pozycji rynkowej oraz
obowiązków związanych z przekazywaniem Prezesowi URTiP informacji, z zastrzeżeniem art. 12 ust.
3.
3. Przedsiębiorca dokonujący zgłoszenia jest obowiązany uzyskać rezerwację częstotliwości, zasobów
orbitalnych lub numeracji wymaganych dla funkcjonowania określonej w zgłoszeniu sieci
telekomunikacyjnej lub usługi telekomunikacyjnej.
Art. 12. 1. Prezes URTiP może zażądać od przedsiębiorców telekomunikacyjnych dostarczających
sieci telekomunikacyjne lub usługi telekomunikacyjne oraz od podmiotów, które uzyskały rezerwację
częstotliwości, zasobów orbitalnych lub numeracji informacji o realizacji przez nich obowiązków
nałożonych ustawą lub decyzją Prezesa URTiP.
2. Prezes URTiP może żądać od przedsiębiorców telekomunikacyjnych informacji, które są
niezbędne w celu:
1) systematycznej lub wyrywkowej kontroli przestrzegania obowiązków odnoszących się do:
a) współfinansowania usługi powszechnej,
b) uiszczania opłaty administracyjnej o której mowa w art. 169,
c) uiszczania opłaty za rezerwację częstotliwości, zasobów orbitalnych lub numeracji,
d) zapewnienia dostępu do sieci telekomunikacyjnej,
e) świadczenia systemów dostępu warunkowego,
f) świadczenia usług detalicznych,
g) minimalnego zestawu łączy dzierżawionych,
h) wybór dostawcy usług;
2) wyrywkowego sprawdzenia realizowania obowiązków wynikających z ustawy, w sytuacji, gdy
uprzednio dokonana kontrola wykazała, że obowiązki te są realizowane a Prezes URTiP powziął
informacje, że sytuacja ta uległa zmianie, albo w sytuacji gdy prowadzone jest postępowanie
kontrolne wszczęte z urzędu;
3) prawidłowego przebiegu procedur związanych z uzyskaniem częstotliwości, zasobów orbitalnych
lub numeracji;
4) publikowania zestawień porównawczych odnoszących się do jakości i cen świadczenia usług
telekomunikacyjnych;
5) prowadzenia statystyk i analiz rynku związanych z zapewnieniem dostępu i obowiązkiem
świadczenia usługi powszechnej.
6

3. Prezes URTiP może żądać informacji, o których mowa w ust. 2 pkt 3, także od przedsiębiorcy
dokonującego zgłoszenia.
4. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, Prezes URTiP, zwracając się do przedsiębiorcy
telekomunikacyjnego jest obowiązany podać cel, w którym żądane informacje zostaną wykorzystane.
Art. 13. 1. Prezes URTiP w przypadku stwierdzenia, że przedsiębiorca telekomunikacyjny nie
wypełnia odnoszących się do niego obowiązków wynikających z ustawy lub decyzji wydanej przez
Prezesa URTiP, wzywa przedsiębiorcę telekomunikacyjnego do usunięcia nieprawidłowości lub
udzielenia wyjaśnień. Usunięcie nieprawidłowości lub udzielenie wyjaśnień powinno nastąpić w
terminie jednego miesiąca od dnia doręczenia wezwania przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu.
2. W wezwaniu, o którym mowa w ust. 1, Prezes URTiP może określić inny termin udzielenia
wyjaśnień lub usunięcia nieprawidłowości. Termin określony w wezwaniu może:
1) być krótszy niż jeden miesiąc, w przypadku, gdy przedsiębiorstwo telekomunikacyjne, do którego
odnosi się wezwanie wyraziło na to zgodę lub naruszenia wskazane w wezwaniu powtarzały się w
przeszłości,
2) być dłuższy niż jeden miesiąc, gdy Prezes URTiP uzna to za konieczne.
3. Jeżeli po upływie miesiąca od dnia doręczenia wezwania lub po upływie terminu, o którym mowa
w ust. 2, przedsiębiorca telekomunikacyjny nie usunie wskazanych nieprawidłowości, Prezes
URTiP wydaje decyzję, w której:
1) nakazuje usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości;
2) wskazuje środki jakie powinien zastosować przedsiębiorca telekomunikacyjny, w celu usunięcia
nieprawidłowości;
3) określa termin, w którym ma nastąpić usunięcie nieprawidłowości;
4) ustala wysokość kary, o której mowa w art. 204.
4. Jeżeli nieprawidłowości, o których mowa w ust. 1, występowały w przeszłości i mają poważny
charakter, a przedsiębiorca telekomunikacyjny nie zastosował się do decyzji, o której mowa w ust.
3, Prezes URTiP może w drodze decyzji zakazać przedsiębiorcy dostarczania sieci
telekomunikacyjnej lub świadczenia usług telekomunikacyjnych, zawiesić lub odebrać prawo do
wykorzystywania częstotliwości, zasobów orbitalnych lub przydziału numeracji. Jeżeli decyzja
odnosi się do działalności polegającej na dokonywaniu transmisji radiowych, telewizyjnych lub
dostarczaniu systemów dostępu warunkowego, Prezes URTiP konsultuje projekt decyzji z
Krajową Rada Radiofonii i Telewizji.
Art. 14. 1. Jeżeli Prezes URTiP posiada dowody, że przedsiębiorca telekomunikacyjny narusza
nałożone na niego obowiązki w ten sposób, że powoduje to:
1) bezpośrednie i poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa, porządku lub zdrowia publicznego;
2) zagrożenie wywołania poważnej szkody w majątku użytkowników lub innych przedsiębiorców
telekomunikacyjnych;
3) zagrożenie wywołania poważnych utrudnień w funkcjonowaniu sieci telekomunikacyjnych lub
usług telekomunikacyjnych
może podjąć wszelkie działania zmierzające do usunięcia zagrożenia.
2. Działania, o których mowa w ust. 1 mogą w szczególności obejmować wydanie decyzji, w której
Prezes URTiP nakaże przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu podjęcie działań zmierzających do
usunięcia zagrożenia. Decyzji tej może być nadany rygor natychmiastowej wykonalności.
3. Przedsiębiorca telekomunikacyjny, do którego odnoszą się działania, o których mowa w ust. 1
może w każdym czasie przedstawiać Prezesowi URTiP swoje stanowisko oraz propozycje działań
zmierzających do usunięcia naruszeń wynikających z niewykonania nałożonych na niego
obowiązków, o których mowa w ust. 1. Podejmując działania, zmierzające do usunięcia
zagrożenia, Prezes URTiP uwzględnia stanowisko i propozycje zgłoszone przez przedsiębiorcę
telekomunikacyjnego.
4. Działania, o których mowa w ust. 1, mają charakter tymczasowy, służą wyłącznie usunięciu
zagrożenia i powinny być podejmowane niezależnie od działań, o których mowa w art. 13.
Art. 15. Minister właściwy do spraw łączności określi w drodze rozporządzenia wzór zgłoszenia,
potwierdzenia oraz formularza informacji, o której mowa w art. 10 ust. 1, kierując się dążeniem do
7

uproszczenia i ułatwienia podejmowania działalności, o której mowa w art. 3, a także koniecznością
zapewnienia Prezesowi URTiP informacji potrzebnych do właściwego realizowania jego obowiązków.
Rozdział 3
Postępowanie konsultacyjne
Art. 16. Prezes URTiP przed podjęciem rozstrzygnięcia w sprawach :
1) analizy rynku i ustalenia znaczącej pozycji przedsiębiorców,
2) nałożenia obowiązków regulacyjnych w stosunku do przedsiębiorców o pozycji
znaczącej,
3) rozstrzygnięć mających istotny wpływ na rynki telekomunikacyjne,
4) określonych w ustawie
przeprowadza postępowanie konsultacyjne, przyznając stronom zainteresowanym możliwość
wyrażenia w określonym terminie stanowiska do projektu rozstrzygnięcia.
Art. 17. 1. Prezes URTiP ogłasza rozpoczęcie postępowania konsultacyjnego, określając przedmiot i
termin postępowania konsultacyjnego i udostępniając projekt rozstrzygnięcia wraz z uzasadnieniem.
Prezes URTiP informuje o wszczęciu postępowania konsultacyjnego Prezesa Urzędu Ochrony
Konkurencji i Konsumenta, zwanego dalej "Prezesem UOKiK", oraz w przypadku rynków transmisji
radiofonicznych i telewizyjnych Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, zwanego
dalej "Przewodniczącym KRRiT".
2. O ile Prezes URTiP nie ustali innego terminu, postępowanie konsultacyjne trwa 30 dni. Wyniki tego
postępowania, a także niezastrzeżone stanowiska uczestników postępowania konsultacyjnego
ogłaszane są w siedzibie URTiP i na stronach internetowych URTiP.
Art. 18. W celu zapewnienia konkurencji lub ochrony interesów użytkowników, Prezes URTiP może
bez przeprowadzenia postępowania konsultacyjnego wydać decyzję w sprawach regulacji rynku na
okres nie przekraczający 6 miesięcy.
Rozdział 4
Postępowanie konsolidacyjne
Art. 19. Jeżeli rozstrzygnięcia, o których mowa w art. 16, mogą mieć wpływ na handel między
państwami członkowskimi, Prezes URTiP równocześnie z wszczęciem postępowania konsultacyjnego
wszczyna postępowanie konsolidacyjne, przesyłając Komisji Europejskiej i organom regulacyjnym w
innych państwach członkowskich projekty rozstrzygnięć wraz z ich uzasadnieniem.
Art. 20. 1. Komisja Europejska i organy regulacyjne innych państw członkowskich mogą w ciągu 30
dni wyrazić stanowisko do projektu rozstrzygnięcia. Prezes URTiP uwzględnia w możliwie
najszerszym zakresie stanowiska otrzymane w ramach postępowania konsolidacyjnego.
2. Jeżeli w zakresie ustalenia znaczącej pozycji rynkowej Komisja Europejska stwierdzi, że
proponowane rozstrzygnięcie może utrudnić rozwój jednolitego rynku lub mogłoby naruszyć
prawo wspólnotowe, Prezes URTiP wstrzymuje podjęcie decyzji na okres 2 miesięcy. W
przypadku otrzymania w tym okresie wezwania Komisji Europejskiej do wycofania projektu i
propozycji jego zmiany, Prezes URTiP może zmienić projekt rozstrzygnięcia i poddać go
ponownie postępowaniu konsultacyjnemu i postępowaniu konsolidacyjnemu.
3. Prezes URTiP uwzględnia przy stosowaniu ustawy w największym możliwie stopniu Wytyczne
Komisji w sprawie analizy rynku i ustalania znaczącej pozycji rynkowej oraz Zalecenie Komisji
Europejskiej w sprawie właściwych rynków produktów i usług w sektorze łączności elektronicznej
w ich aktualnym brzmieniu, a w przypadku odstąpienia od ich stosowania, powiadamia Komisję,
uzasadniając swe stanowisko.
Art. 21. 1 Postanowienia art. 18 stosuje się odpowiednio do spraw objętych postępowaniem
konsolidacyjnym.
8

2. Prezes URTiP powiadamia niezwłocznie Komisję Europejską i organy regulacyjne innych państw
członkowskich o powzięciu decyzji, o której mowa w art. 18.
DZIAŁ II
Regulowanie rynków telekomunikacyjnych
Rozdział 1
Pozycja rynkowa przedsiębiorców telekomunikacyjnych
Art. 22. 1. Znaczącą pozycję rynkową zajmuje przedsiębiorca telekomunikacyjny, który samodzielnie
lub wspólnie z innymi posiada pozycję ekonomiczną na rynku właściwym, stwarzającą mu
możliwości działania w znacznym zakresie niezależnie od konkurentów, kontrahentów oraz
konsumentów. Pod pojęciem rynku właściwego rozumie się rynek właściwy w rozumieniu ustawy z
dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz. U. z 2003 r. Nr 86, poz. 804 i Nr
170, poz. 1652).
2. Kryteriami stosowanymi przez Prezesa URTiP przy ocenie pozycji znaczącej przedsiębiorcy
telekomunikacyjnego są kryteria wskazane w Wytycznych Komisji w sprawie analizy rynku i
wyznaczenia znaczącej siły rynku, a w szczególności:
1) udział w rynku właściwym (np. ilościowy - sprzedaż)
2) kontrola infrastruktury, budowa jest nieopłacalna z ekonomicznego punktu widzenia,
3) przewaga technologiczna,
4) brak lub niewielki poziom równoważącej siły nabywczej,
5) łatwy bądź uprzywilejowany dostęp do rynków kapitałowych bądź zasobów finansowych,
6) zróżnicowanie produktów lub usług (np. sprzedaż pakietów produktów i usług),
7) ekonomie skali,
8) ekonomie zakresu,
9) pionowe zintegrowanie przedsiębiorcy,
10) poziom rozwoju sieci dystrybucji i sprzedaży,
11) brak potencjalnej konkurencji,
12) bariery dla dalszego rozwoju przedsiębiorcy, rynku właściwego,
13) bariery wejścia na rynek właściwy.
3. Dwóch lub więcej przedsiębiorców telekomunikacyjnych zajmuje kolektywną pozycję znaczącą,
jeżeli, nawet przy braku powiązań organizacyjnych lub innych związków między nimi, prowadzą
oni działalność na rynku, który ze względu na swą charakterystykę uznaje się za sprzyjający
skoordynowanym działaniom.
4. Kryteriami stosowanymi przez Prezesa URTiP przy ocenie, czy dwóch lub więcej
przedsiębiorców telekomunikacyjnych zajmuje kolektywną pozycję znaczącą na rynku
właściwym, są w szczególności:
1) poziom koncentracji rynku właściwego,
2) przejrzystość rynku właściwego,
3) dojrzałość rynku,
4) zastój lub umiarkowany wzrost popytu,
5) niska elastyczność popytu,
6) jednorodność produktów,
7) podobne struktury kosztów przedsiębiorców,
8) podobne udziały w rynku,
9) brak innowacji technologicznych, dojrzała technologia,
10) brak nadwyżki możliwości zwiększenia produkcji lub świadczenia usług,
11) wysokie bariery dostępu,
12) brak równoważącej siły nabywczej,
13) brak potencjalnej konkurencji,
14) różnego rodzaju nieformalne lub inne powiązania pomiędzy danymi przedsiębiorcami,
15) brak lub ograniczenie konkurencyjności cenowej.
16) mechanizmy odwetowe
9

5. Kryteria, o których mowa w ust. 2 i 4 nie muszą być brane pod uwagę łącznie przy ocenie pozycji
rynkowej.
6. Jeżeli przedsiębiorca telekomunikacyjny zajmuje pozycję znaczącą na danym rynku, można go
uznać za przedsiębiorcę zajmującego znaczącą pozycję na rynku powiązanym, jeżeli powiązania
pomiędzy obu rynkami są tego rodzaju, że skutki pozycji znaczącej są przenoszone z rynku
właściwego na rynek powiązany, w taki sposób, że wzmocnią pozycję przedsiębiorcy na rynku
powiązanym.
Rozdział 3
Analiza rynków
Nakładanie i znoszenie obowiązków regulacyjnych
Art. 25. 1. Prezes URTiP przeprowadza regularnie, nie rzadziej niż raz na 2 lata, analizę właściwych
rynków telekomunikacyjnych na obszarze RP, określonych w wykazie, w celu ustalenia, czy
występuje na nich skuteczna konkurencja albo czy prowadzi na nich działalność co najmniej jeden
przedsiębiorca telekomunikacyjny zajmujący pozycję znaczącą, w celu zniesienia, utrzymania, zmiany
lub nałożenia obowiązków regulacyjnych przy uwzględnieniu celów regulacyjnych zgodnie z ustawą.
2. W uzasadnionych przypadkach, po przeprowadzeniu postępowania konsultacyjnego, Prezes
URTiP może przeprowadzić analizę rynków właściwych na obszarze mniejszym niż w ust. 1.
3. W przypadku stwierdzenia, że na danym rynku występuje jeden lub więcej przedsiębiorców
telekomunikacyjnych mających znaczącą pozycję i tym samym nie występuje skuteczna
konkurencja, Prezes URTiP nakłada na takich przedsiębiorców jeden lub kilka obowiązków
zgodnie z art. 33, 36 - 38, 43, 45, 46 i art. 127 - 129. Prezes URTiP, w drodze decyzji, zmieni albo
utrzyma istniejące wcześniej obowiązki w stopniu w jakim uzna to za właściwe dla analizowanego
rynku.
4. W przypadku gdy Prezes URTiP stwierdzi, że na danym rynku nie występuje żaden przedsiębiorca
telekomunikacyjny mający znaczącą pozycję i tym samym występuje skuteczna konkurencja,
umarza postępowanie i publikuje stosowne postanowienie w Biuletynie URTiP. W przypadku
istnienia obowiązków wcześniej nałożonych na przedsiębiorcę telekomunikacyjnego, Prezes
URTiP wydaje decyzję o ich zniesieniu oraz uchyleniu decyzji wyznaczającej znaczącą pozycję
rynkową. Znosząc obowiązki regulacyjne Prezes URTiP może odroczyć do 6 miesięcy termin
wejścia w życie takiej decyzji.
5. W przypadku rynku uznanego decyzją Komisji Europejskiej za rynek ponadnarodowy Prezes
URTiP przeprowadza jego analizę w ścisłym porozumieniu z właściwymi krajowymi organami
regulacyjnymi innych państw członkowskich przy uwzględnieniu Wytycznych Komisji w sprawie
analizy rynku i ustalania znaczącej pozycji rynkowej i stwierdza wspólnie z nimi, czy jeden lub
więcej przedsiębiorców telekomunikacyjnych zajmuje na danym rynku pozycję znaczącą bądź czy
występuje na nim skuteczna konkurencja. Ust. 1-3 stosuje się odpowiednio.
6. Analizę rynków i nałożenie, utrzymanie, zmianę i zniesienie obowiązków regulacyjnych Prezes
URTiP przeprowadza w porozumieniu z Prezesem UOKiK. Na postanowienie Prezesa UOKiK w
tej sprawie nie przysługuje zażalenie.
7. Analizę rynków transmisji radiofonicznych i telewizyjnych, nałożenie, utrzymanie, zmianę lub
zniesienie obowiązków regulacyjnych na tym rynku, Prezes URTiP przeprowadza w
porozumieniu z Przewodniczącym KRRiT. Na postanowienie Przewodniczącego KRRiT w tej
sprawie nie przysługuje zażalenie.
8. Prezes URTiP sporządza wykaz przedsiębiorców telekomunikacyjnych o znaczącej pozycji
rynkowej i publikuje go w Biuletynie URTiP, nie rzadziej niż raz w roku.
9. Prezes URTiP publikuje w Biuletynie URTiP decyzje, nakładające obowiązki o których mowa w
ust. 3.
Art. 26. Ustalenie rynku właściwego stanowi integralną część decyzji, o której mowa w art. 25, i
następuje przy uwzględnieniu w możliwie największym stopniu Zalecenia Komisji Europejskiej w
sprawie właściwych rynków produktów i usług w sektorze łączności elektronicznej w ich aktualnym
brzmieniu oraz przy uwzględnieniu poziomu rozwoju krajowych rynków telekomunikacyjnych.
10

Rozdział 4
Dostęp do sieci telekomunikacyjnej
Art. 27. 1. Operator publicznej sieci telekomunikacyjnej jest obowiązany do prowadzenia negocjacji
w sprawie zawarcia umowy o dostępie do sieci telekomunikacyjnej na wniosek innego operatora, w
celu świadczenia usług telekomunikacyjnych użytkownikom ich sieci oraz zapewnienia
interoperacyjności usług.
2. Warunki negocjowanej umowy powinny uwzględniać obowiązki nałożone na operatorów będących
stronami negocjacji.
3. Informacje uzyskane w związku z negocjacjami mogą być wykorzystane wyłącznie zgodnie z ich
przeznaczeniem i podlegają obowiązkowi zachowania poufności, o ile przepisy ustawy nie stanowią
inaczej.
4. Operator państwa członkowskiego Unii Europejskiej ubiegający się o dostęp do sieci
telekomunikacyjnej albo wzajemne połączenia nie musi posiadać zezwolenia na działanie na
terytorium Rzeczpospolitej Polski, jeżeli nie prowadzi działalności telekomunikacyjnej na jej
terytorium.
Art. 28. 1. W przypadku nie zakończenia negocjowania warunków umowy o dostępie do sieci
telekomunikacyjnej w terminie 6 tygodni od złożenia wniosku o zawarcie umowy, każda ze stron
negocjacji może wystąpić do Prezesa URTiP o rozstrzygnięcie kwestii spornych.
2. Prezes URTiP podejmuje decyzję o zapewnieniu dostępu do sieci telekomunikacyjnej w terminie do
60 dni od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w ustępie 1, biorąc między innymi pod uwagę:
1) interes użytkowników sieci stron negocjacji,
2) zobowiązania nałożone na przedsiębiorców,
3) dążenie do zapewnienia użytkownikom sieci telekomunikacyjnej stron negocjacji jak
najszerszego dostępu do usług telekomunikacyjnych,
4) promocję nowoczesnych usług telekomunikacyjnych,
5) charakter zaistniałych kwestii spornych oraz praktyczną możliwość wdrożenia rozwiązań
dotyczących technicznych i ekonomicznych aspektów dostępu do sieci telekomunikacyjnej,
zarówno zaproponowanych przez przedsiębiorców telekomunikacyjnych będących stronami
negocjacji jak też mogących stanowić rozwiązania alternatywne,
6) zapewnienie:
a) integralności łączonych sieci oraz interoperacyjności usług,
b) niedyskryminujących warunków dostępu do sieci telekomunikacyjnej,
c) rozwoju konkurencyjnego rynku usług telekomunikacyjnych,
7) pozycje rynkowe przedsiębiorców łączonych sieci na rynku usług telekomunikacyjnych,
8) interes publiczny, w tym ochronę środowiska,
9) utrzymanie ciągłości świadczenia usług powszechnych.
3. Decyzja o dostępie do sieci telekomunikacyjnej może zostać zmieniona przez Prezesa URTiP z
urzędu lub na wniosek każdej ze stron, której ona dotyczy,.
4. Decyzja o dostępie do sieci telekomunikacyjnej zastępuje umowę o dostępie do sieci
telekomunikacyjnej w zakresie objętym decyzją.
5. W przypadku zawarcia przez zainteresowane strony umowy o dostępie do sieci
telekomunikacyjnej, decyzja o dostępie do sieci telekomunikacyjnej wygasa z mocy prawa w
części objętej umową.
6. W sprawach dochodzenia roszczeń majątkowych, z tytułu niewykonania lub nienależytego
wykonania obowiązków wynikających z decyzji o dostępie do sieci telekomunikacyjnej,
właściwa jest droga postępowania sądowego.
7. Zakres decyzji Prezesa URTiP może objąć wszystkie ustalenia niezbędne do zapewnienia dostępu
do sieci telekomunikacyjnej.
Art. 29. 1. Prezes URTiP może w uzasadnionych przypadkach, w drodze postanowienia, zobowiązać
strony umowy o dostępie do sieci telekomunikacyjnej do zmian jej treści, w celu zapewnienia
efektywnej konkurencji lub interoperacyjności usług.
2. Na postanowienie, o którym mowa w ustępie 1, przysługuje zażalenie.
11

Art. 30. 1. Warunki połączenia sieci i związanej z tym współpracy operatorzy ustalają w umowie o
połączeniu sieci.
2. Umowa o połączeniu sieci powinna być zawarta na piśmie i zawierać co najmniej ustalenia
dotyczące:
1) umiejscowienia punktów połączenia sieci telekomunikacyjnych,
2) warunków technicznych połączenia sieci telekomunikacyjnych,
3) rozliczeń z tytułu:
a) zapewnienia dostępu oraz wzajemnego korzystania z sieci telekomunikacyjnych,
b) niewykonania lub nienależytego wykonania świadczonych wzajemnie usług telekomunikacyjnych,
4) sposobów wypełniania wymagań:
a) w zakresie interoperacyjności usług, integralności sieci, postępowań w sytuacjach szczególnych
zagrożeń oraz awarii, zachowaniu tajemnicy telekomunikacyjnej lub ochrony danych w sieci.
b) dotyczących kompatybilności elektromagnetycznej,
5) procedur rozstrzygania sporów,
6) postępowania w przypadkach:
a) zmian treści umowy,
b) badań interoperacyjności połączonych sieci telekomunikacyjnych, ze szczególnym uwzględnieniem
badań jakości usług telekomunikacyjnych,
c) przebudowy połączonych sieci telekomunikacyjnych,
d) zmian oferty usług telekomunikacyjnych,
e) zmian numeracji,
7) warunków rozwiązania umowy, dotyczących w szczególności zachowania ciągłości świadczenia
usług powszechnych, jeżeli są świadczone w łączonych sieciach telekomunikacyjnych, ochrony
interesów użytkowników, a także potrzeb obronności, bezpieczeństwa państwa oraz bezpieczeństwa i
porządku publicznego,
3. Umowa o połączeniu sieci może zawierać, w zależności do rodzajów łączonych sieci, odpowiednie
ustalenia dotyczące:
1) zapewnienia ciągłości świadczenia usług powszechnych w przypadku rozwiązania umowy,
2) warunki kolokacji na potrzeby połączenia sieci,
3) utrzymania jakości świadczonych usług telekomunikacyjnych,
4) efektywnego wykorzystania zasobów częstotliwości lub zasobów orbitalnych,
5) współwykorzystywania zasobów numeracji, w tym zapewnienia:
a) równego dostępu do usług polegających na udzielaniu informacji o numerach abonentów, numerów
alarmowych oraz innych numeracji uzgodnionych w skali międzynarodowej,
b) przenoszenia numerów,
6) rodzajów wzajemnie świadczonych usług telekomunikacyjnych i związanych z nimi świadczeń
dodatkowych, a także usług pomocniczych i zaawansowanych, a w szczególności:
a) pomocy personelu operatora,
b) krajowej i międzynarodowej informacji o numerach telefonicznych,
c) usługi prezentacji identyfikacji linii wywołującej i wywoływanej,
d) przekierowanie połączeń telefonicznych,
e) usługi połączeń telefonicznych realizowanych za pomocą karty telefonicznej,
f) dostępu do numerów, do których połączenia telefoniczne są bezpłatne lub o podwyższonej opłacie.
Art. 31. Minister właściwy do spraw łączności określi w drodze rozporządzenia, szczegółowe
wymagania związane z łączeniem sieci telekomunikacyjnych w zakresie dotyczącym:
1) wykonywania obowiązków związanych z łączeniem sieci telekomunikacyjnych dotyczących
spełniania wymagań w zakresie interoperacyjności usług, integralności sieci, postępowań w
sytuacjach szczególnych zagrożeń oraz awarii, zachowaniu tajemnicy telekomunikacyjnej lub
ochrony danych w sieci,
2) prowadzenia rozliczeń z tytułu wzajemnego korzystania z sieci telekomunikacyjnej,
- w celu zapewnienia konkurencyjności na rynku telekomunikacyjnym i interoperacyjności usług.
12

Art. 32. 1. Umowę o dostępie do sieci telekomunikacyjnej lub połączeniu sieci, której stroną jest
operator o znaczącej pozycji rynkowej, strona wnioskująca o przyłączenie do sieci przekazuje
Prezesowi URTiP w terminie 14 dni od podpisania umowy.
2. Z zastrzeżeniem ust. 3, teksty umów o połączeniu sieci, o których mowa w ust. 1, są jawne i Prezes
URTiP udostępnia je nieodpłatnie przedsiębiorcom telekomunikacyjnym na ich wniosek.
3. Prezes URTiP, na wniosek strony umowy, o której mowa w ust. 1, może wyrazić zgodę, aby pewne
elementy umów objęte były klauzulą poufności.
Art. 33. 1. W celu umożliwienia przedsiębiorcom telekomunikacyjnych świadczenia usług, Prezes
URTiP może w drodze decyzji nałożyć na operatora o znaczącej pozycji rynkowej obowiązek
uwzględniania uzasadnionych wniosków innych przedsiębiorców telekomunikacyjnych o zapewnienie
dostępu do sieci telekomunikacyjnej i użytkowanie elementów sieci oraz udogodnień towarzyszących.
2. Obowiązek zapewnienia dostępu do sieci telekomunikacyjnej i użytkowania elementów sieci oraz
udogodnień towarzyszących obejmuje, w szczególności:
1) sieci stacjonarne i ruchome, w tym możliwość zarządzania przez uprawnionego przedsiębiorcę
telekomunikacyjnego obsługi użytkownika końcowego i podejmowania rozstrzygnięć
dotyczących wykonywania usług na jego rzecz,
2) określone części lub elementy sieci, w tym linie, łącza lub lokalne pętle abonenckie; obowiązek
udostępnienia lokalnych pętli abonenckich może dotyczyć pełnej pętli lub podpętli, w warunkach
pełnego dostępu lub dostępu współdzielonego, wraz z kolokacją, dostępem do połączeń kablowych
i odpowiednich systemów informacyjnych,
3) usługi na warunkach hurtowych w celu ich dalszej sprzedaży przez innego przedsiębiorcę,
4) interfejsy, protokoły lub inne kluczowe technologie niezbędne dla interoperacyjności usług, w tym
usług sieci wirtualnych,
5) infrastrukturę telekomunikacyjną, w tym kolokację, inne formy wspólnego korzystania z
budynków, kanalizacji i studni oraz masztów telekomunikacyjnych,
6) funkcje sieci niezbędne do zapewnienia pełnej introperacyjności usług, w tym świadczenia usług
inteligentnych,
7) roaming krajowy i międzynarodowy w sieciach ruchomych,
8) systemy wspierania działalności operacyjnej lub inne systemy oprogramowania niezbędne dla
uczciwej konkurencji, w tym systemy taryfowe, systemy wystawiania faktur i pobierania
należności,
9) udogodnienia towarzyszące w dziedzinie transmisji radiofonicznych lub telewizyjnych,
10) połączenie sieci telekomunikacyjnych lub połączenia między urządzeniami sieci,
11) prowadzenie negocjacji w sprawie dostępu do sieci telekomunikacyjnej i połączeń sieci w dobrej
wierze oraz utrzymywanie uprzednio ustanowionego dostępu do określonych sieci, urządzeń lub
funkcji.
3. Uzasadnienie wniosków, o których mowa w ust. 1, powinno uwzględniać zakres obowiązku
ustalonych w decyzji Prezesa URTiP, o której mowa w ust. 1 oraz warunki, o których mowa w art. 34
ust. 1.
4. Prezes URTiP może obowiązki określone w ust. 2, uzupełnić o warunki dotyczące uczciwości,
zasadności i terminowości.
Art. 34. 1. Prezes URTiP może określić w decyzji, o której mowa w art. 33, w zakresie niezbędnym
dla zapewnienia prawidłowego funkcjonowania sieci, techniczne lub eksploatacyjne warunki, jakie
podmiot zapewniający dostęp do sieci telekomunikacyjnej lub podmioty korzystające z takiego
dostępu będą musiały spełnić.
2. Prezes URTiP nie może nałożyć w decyzji obowiązku zapewnienia takiego rodzaju dostępu do sieci
telekomunikacyjnej, którego zobowiązany operator nie jest w stanie zapewnić.
3. Przy ustalaniu zakresu obowiązku dostępu Prezes URTiP uwzględnia, w szczególności:
1) techniczną i ekonomiczną wiarygodność użytkowania lub instalacji alternatywnego wyposażenia,
z uwzględnieniem jego dostępności na rynku, charakteru i rodzaju zastosowanego połączenia
sieci i dostępu do sieci telekomunikacyjnej,
2) możliwość zapewnienia proponowanego dostępu do sieci telekomunikacyjnej z uwzględnieniem
dysponowanej pojemności,
13

3) wstępne inwestycje właściciela wyposażenia, mając na uwadze ryzyko związane z inwestycjami,
4) konieczność zapewnienia konkurencji w dłuższym okresie,
5) odpowiednie prawa własności intelektualnej,
6) świadczenie usług ogólnoeuropejskich.
Art. 35. 1. Operator obowiązany do zapewnienia dostępu do sieci telekomunikacyjnej może odmówić
dostępu do sieci telekomunikacyjnej, jedynie w oparciu o obiektywne kryteria, takie jak techniczna
wykonalność realizacji dostępu do sieci telekomunikacyjnej lub potrzeba zapewnienia integralności
sieci telekomunikacyjnej.
2. W razie odmowy dostępu do sieci telekomunikacyjnej przedsiębiorca telekomunikacyjny może
zwrócić się do Prezesa URTiP o rozstrzygnięcie sporu zgodnie z uregulowaniami art. 199-201.
Art. 36. 1. Prezes URTiP może w drodze decyzji nałożyć na operatora o znaczącej pozycji rynkowej
obowiązek równego traktowania innych przedsiębiorców telekomunikacyjnych w zakresie dostępu do
sieci telekomunikacyjnej, w szczególności przez oferowanie jednakowych warunków w
porównywalnych okolicznościach, a także oferowanie usług oraz udostępnianie informacji na
warunkach nie gorszych od stosowanych w ramach własnego przedsiębiorstwa i w stosunkach z
podmiotami zależnymi.
2. Prezes URTiP nakłada na każdego przedsiębiorcę telekomunikacyjnego świadczącego usługi
jednocześnie innym przedsiębiorcom telekomunikacyjnym oraz użytkownikom końcowym, w którym
Skarb Państwa lub samorząd terytorialny posiada pakiet kontrolny, obowiązek równego traktowania
innych przedsiębiorców telekomunikacyjnych.
Art. 37. 1. Prezes URTiP może, w drodze decyzji, nałożyć na operatora o znaczącej pozycji rynkowej
obowiązek ogłaszania lub udostępniania na wniosek informacji w sprawach zapewnienia dostępu do
sieci telekomunikacyjnej, dotyczących stosowanego systemu rachunkowości, specyfikacji
technicznych sieci i urządzeń, charakterystyki sieci, zasad i warunków świadczenia usług oraz
korzystania z sieci, a także cen usług dostępu do sieci telekomunikacyjnej.
2. Prezes URTiP określa w decyzji, o której mowa w ustępie 1, stopień szczegółowości informacji
oraz formę i terminy ogłaszania lub udostępniania tych informacji.
Art. 38. 1. Prezes URTiP może w drodze decyzji nałożyć na operatora o znaczącej pozycji rynkowej
obowiązki:
1) prowadzenia rachunkowości regulacyjnej w sposób zapewniający wyodrębnienie aktywów,
pasywów, przychodów i kosztów związanych z działalnością w zakresie dostępu do sieci
telekomunikacyjnej lub połączeń sieci oraz określić wymagania związane z dokumentowaniem
wykonania tego obowiązku oraz termin wprowadzenia przez operatora rachunkowości
regulacyjnej w zakresie określonym w rozporządzeniu, w którym mowa w art. 48.
2) kalkulacji kosztów świadczenia poszczególnych rodzajów usług wzajemnego korzystania z
połączonych sieci i dostępu do sieci telekomunikacyjnej objętych kontrolą cen, o której mowa w
art. 39, ze szczególnym uwzględnieniem rodzajów kosztów i sposobów ich przypisywania, oraz
zwrotu kosztu zaangażowanego kapitału, w zakresie określonym w rozporządzeniu, o którym
mowa w art. 48.
3) ustalania cen, z uwzględnieniem faktycznie poniesionych uzasadnionych kosztów, na wszystkie
lub niektóre usługi w zakresie dostępu do sieci telekomunikacyjnej oraz poszczególnych rodzajów
usług wzajemnego korzystania z połączonych sieci.
2. Prezes URTiP może w drodze decyzji nałożyć na operatora o znaczącej pozycji rynkowej
zintegrowanego pionowo obowiązek ustalenia i ujawnienia stawek rozliczeniowych oraz cen za
dostęp do sieci telekomunikacyjnej stosowanych w ramach własnego przedsiębiorstwa i w stosunkach
z podmiotami zależnymi.
Art. 39. 1. Ceny poszczególnych rodzajów usług wzajemnego korzystania z połączonych sieci i
dostępu do sieci telekomunikacyjnej objętych obowiązkiem, o którym mowa w art. 38 ust. 1 pkt 3,
podlegają kontroli i zatwierdzeniu przez Prezesa URTiP.
14

2. Operator przedkłada wniosek o zatwierdzenie cen, o których mowa w ust. 1, wraz z niezbędną
dokumentacją, przed planowanym terminem ich wprowadzenia.
3. W razie zmiany warunków rynkowych Prezes URTiP może wezwać operatora do wystąpienia z
nowym wnioskiem o zatwierdzenie cen.
4. Zatwierdzone ceny stosuje się od momentu zatwierdzenia ich przez Prezesa URTiP.
5. Na operatorze obowiązanym zgodnie z art. 38 ust. 1 pkt 3 spoczywa obowiązek wykazania, że ceny
zostały ustalone z uwzględnieniem faktycznie poniesionych uzasadnionych kosztów.
6. W przypadku braku wiarygodnych danych o kosztach ponoszonych przez operatora, Prezes URTiP
może rozstrzygać na podstawie danych o cenach analogicznych usług na innych porównywalnych
rynkach, z uwzględnieniem specyfiki polskiego regulowanego rynku telekomunikacyjnego.
7. W celu weryfikacji kalkulacji cen, Prezes URTiP może stosować inne metody kalkulacji kosztów
niż obowiązany operator.
8. Prezes URTiP może żądać od operatora, na którego nałożył obowiązek zgodnie z art. 38 ust. 1 pkt
3, przedstawienia pełnego uzasadnienia kontrolowanych cen, a w przypadku, gdy weryfikacja
prawidłowości określenia cen wykonana przez Prezesa URTiP wykazała rozbieżności w stosunku do
wyniku kalkulacji przedstawionego przez operatora, może on również żądać odpowiedniego
dostosowania tych cen.
Art. 40 1. Ceny za wzajemne korzystanie z połączonych sieci związane z realizacją przenoszenia
numerów między sieciami powinny uwzględniać faktycznie ponoszone, uzasadnione koszty.
2. Ceny za wzajemne korzystanie z połączonych sieci i dostępu do sieci telekomunikacyjnej związane
z realizacją wyboru dostawcy usług powinny uwzględniać faktycznie ponoszone, uzasadnione koszty.
Art. 41. 1. Z zastrzeżeniem ustępu 4, Prezes URTiP może w drodze decyzji nałożyć na operatora
obowiązanego do ogłaszania i udostępniania informacji zgodnie z art. 37 oraz do równego traktowania
zgodnie z art. 36, obowiązek przygotowania i przedstawienia w określonym terminie projektu oferty
ramowej w sprawach dostępu do sieci telekomunikacyjnej, której stopień szczegółowości i sposób
ogłaszania określa decyzja.
2. Oferta ramowa w zakresie zapewnienia dostępu do sieci telekomunikacyjnej powinna być
wystarczająco szczegółowa oraz powinna zawierać opis różnych wariantów w zależności od potrzeb
rynku, aby przedsiębiorcy nie musieli płacić za te elementy sieci i usługi, które nie będą im potrzebne
do prowadzonej przez nich działalności.
3. Oferta ramowa, o której mowa w ust. 2, powinna zawierać warunki i zasady współpracy ze
obowiązanym operatorem oraz ceny usług w zakresie dostępu do sieci telekomunikacyjnej.
4. Minister właściwy do spraw łączności biorąc pod uwagę rozwój konkurencyjności oraz
interoperacyjność usług, określi w drodze rozporządzeń, zakres oferty ramowej o dostępie do sieci
telekomunikacyjnej w zakresie połączeń sieci, łączy dzierżawionych oraz uwolnienia pętli
abonenckiej.
5. Oferta ramowa w zakresie połączeń sieci powinna również zawierać przejrzystą i kompletną listę
usług, oraz technicznych i ekonomicznych warunków ich świadczenia, oferowanych przez operatora.
6. Oferta ramowa w zakresie uwolnienia pętli abonenckiej realizowanej za pomocą pary przewodów
metalowych, powinna zawierać przynajmniej warunki określone w załączniku II dyrektywy
dostępowej jeżeli operator oprócz obowiązków wymienionych w ust. 1 został zobowiązany do
zapewnienia dostępu do lokalnej pętli abonenckiej.
Art. 42. 1. Prezes URTiP zatwierdza projekt oferty ramowej, jeżeli odpowiada ona przepisom prawa i
potrzebom rynku wskazanym w decyzji nakładającej obowiązek przedłożenia oferty ramowej.
2. Prezes URTiP może ustalić dodatkowy termin nie przekraczający 30 dni w celu uzupełnienia lub
zmiany projektu oferty ramowej.
3. Prezes URTiP w terminie 60 dni od złożenia kompletnego projektu rozstrzyga w sprawie
zatwierdzenia lub odrzucenia oferty.
4. Prezes URTiP w drodze decyzji może w uzasadnionych przypadkach zmienić przedłożoną ofertę
ramową i ją zatwierdzić, a w przypadku nie przedstawienia oferty ramowej w terminie - samodzielnie
ustalić ofertę ramową.
15

5. W przypadku zmiany zapotrzebowania na usługi lub warunków rynkowych Prezes URTiP może
zobowiązać operatora do przygotowania zmiany oferty ramowej w całości lub w części.
6. Wniosek operatora o zatwierdzenie projektu oferty ramowej lub jej zmiany zawiera informacje i
dokumenty wykazujące zgodność oferty ramowej z wymogami prawa i obowiązkami regulacyjnymi.
7. Prezes URTiP publikuje na koszt operatora zatwierdzone oferty ramowe lub ich zmiany w
Biuletynie URTiP.
8. W przypadku zniesienia obowiązku stosowania oferty ramowej, umowy zawarte na podstawie
oferty ramowej na czas nieokreślony mogą być rozwiązane lub zmienione nie wcześniej niż po
upływie 3 miesięcy.
9. Operator, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany do zawierania umów o dostępie do sieci na
warunkach nie gorszych, dla pozostałych stron umowy, niż określone w zatwierdzonej ofercie, o
której mowa w ust. 1, ofercie zmienionej lub wprowadzonej decyzją Prezesa URTiP.
Art. 43. 1. W szczególnych przypadkach Prezes URTiP może, po uzyskaniu zgody Komisji
Europejskiej w trybie art. 20, w drodze decyzji nałożyć na operatorów o znaczącej pozycji rynkowej
inne obowiązki w zakresie dostępu do sieci telekomunikacyjnej niż wymienione w art. 33, 34, 37 i 38.
Art. 44. 1. Prezes URTiP może w drodze decyzji nałożyć na przedsiębiorcę telekomunikacyjnego
posiadającego lub zarządzającego dostępem do użytkowników, obowiązek dokonywania połączeń
sieci.
2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, nakłada się, jeżeli jest to konieczne do zapewnienia
użytkownikom końcowym tego przedsiębiorcy telekomunikacyjnego korzystania z usług
telekomunikacyjnych innego przedsiębiorcy telekomunikacyjnego.
3. Prezes URTiP może określić w decyzji nakładającej obowiązek łączenia sieci lub w odrębnych
decyzjach inne obowiązki zawierające warunki techniczne lub eksploatacyjne, stosowane w
odniesieniu do operatorów o znaczącej pozycji, które będą niezbędne do zapewnienia możliwości
świadczenia usług w połączonych sieciach.
4. Przedsiębiorca telekomunikacyjny, o którym mowa w ust. 1, przekaże tekst umowy Prezesowi
URTiP w terminie 14 dni od jej zawarcia.
Rozdział 5
Regulowanie usług na rynku detalicznym
Art. 45. 1. Jeżeli w wyniku analizy przeprowadzonej zgodnie z art. 25 Prezes URTiP stwierdzi, że:
1) dany rynek detaliczny nie jest skutecznie konkurencyjny,
2) wybór dostawcy usług oraz regulacje na rynku hurtowym są niewystarczające
wówczas ma prawo nałożenia obowiązków na przedsiębiorstwa mające znaczącą pozycję rynkową na
rynkach usług detalicznych.
2. Prezes URTiP może, w drodze decyzji, nałożyć na przedsiębiorcę telekomunikacyjnego o znaczącej
pozycji rynkowej na rynku usług detalicznych w celu ochrony użytkownika końcowego następujące
obowiązki:
1) nie ustanawiania zawyżonych cen,
2) nie utrudniania wejścia na rynek innym przedsiębiorcom,
3) nie ograniczania konkurencji poprzez ustalanie zaniżonych cen,
4) nie stosowania nieuzasadnionych preferencji dla określonych użytkowników końcowych,
5) nie zobowiązywania użytkownika końcowego do korzystania z usług, które są dla niego zbędne.
3. W decyzji, o której mowa w ust. 2, Prezes URTiP może dodatkowo określić:
1) maksymalny poziom cen detalicznych,
2) poziom cen ustalony w oparciu o ceny stosowane na porównywalnych rynkach,
3) poziom cen opartych na kosztach.
4. Prezes URTiP w decyzji nakładającej obowiązek, o którym mowa w ust. 3 pkt 3, określi sposoby
kalkulacji kosztów i ich ewidencji stosując odpowiednio zapisy rozporządzenia, o którym mowa w art.
90 ust. 3.
5. Prawidłowość stosowanej kalkulacji kosztów i ich ewidencji, o której mowa w ust. 4 przez
zobowiązanego do jej prowadzenia przedsiębiorcę telekomunikacyjnego podlega badaniu przez
Prezesa URTiP lub wskazanego przez niego biegłego rewidenta.
16

6. Wyniki badania są publikowane raz w roku w Biuletynie URTiP.
7. W celu zapewnienia realizacji obowiązków, o których mowa w ust. 2, Prezes URTiP zatwierdza
cennik i regulamin świadczenia usług.
Art. 46. 1. Prezes URTiP nakłada, w drodze decyzji, na podmiot o znaczącej pozycji rynkowej w
zakresie świadczenia części lub całości minimalnego zastawu łączy dzierżawionych obowiązek
świadczenia minimalnego zestawu łączy dzierżawionych na zasadach niedyskryminacji, orientacji
kosztowej i przejrzystości.
2. Operator świadczący usługę dzierżawy minimalnego zestawu łączy telekomunikacyjnych nie może
odmówić świadczenia usługi z tytułu nie spełniania wymagań technicznych przez urządzenia końcowe
użytkownika, jeżeli urządzenia te spełniają zasadnicze wymagania, o których mowa w art. 143.
3. Zaprzestanie świadczenia usługi dzierżawy łączy telekomunikacyjnych wymaga uprzedniej
konsultacji z zainteresowanymi użytkownikami.
4.W przypadku, gdy operator odmawia zawarcia umowy o świadczenie usługi dzierżawy minimalnego
zestawu łączy, zaprzestaje jej świadczenia albo zmniejsza liczbę dzierżawionych łączy
telekomunikacyjnych w stosunku do zawartej umowy, uzasadniając to nieprzestrzeganiem przez
użytkownika warunków dzierżawy, użytkownik może zwrócić się do Prezesa URTiP z wnioskiem o
rozstrzygnięcie sporu. Prezes URTiP podejmuje decyzję określającą zakres obowiązku świadczenia
usługi po przeprowadzeniu rozprawy administracyjnej.
5. Cena usługi dzierżawy minimalnego zestawu łączy telekomunikacyjnych powinna być niezależna
od sposobu wykorzystania łączy telekomunikacyjnych przez użytkownika oraz dotyczyć wyłącznie:
1) łączy telekomunikacyjnych znajdujących się pomiędzy punktami sieci, do których użytkownik ma
dostęp,
2) należności za zestawienie łącza oraz okresowej należności za jego dzierżawę.
6. Prezes URTiP zatwierdza cennik i regulamin świadczenia minimalnego zestawu łączy
dzierżawionych.
7. Prezes URTiP w decyzji nakładającej obowiązek, o którym mowa w ust.1, określi sposoby
kalkulacji kosztów i ich ewidencji stosując odpowiednio zapisy rozporządzenia, o którym mowa w art.
90 ust. 3.
8. Minister właściwy do spraw łączności określi, w drodze rozporządzenia zakres minimalnego
zestawu łączy dzierżawionych oraz ich parametry techniczne.
Art. 47. 1.Przedsiębiorca telekomunikacyjny, na którym ciążą obowiązki określone w art. 43 i 44,
przedkłada Prezesowi URTiP do zatwierdzenia, w terminie określonym w decyzji nakładającej
obowiązki, cenniki i regulaminy świadczenia usług.
2. Prezes URTiP zatwierdza w drodze decyzji cennik i regulamin świadczenia usług w terminie 8
tygodni. W przypadku, gdy Prezes URTiP nie podejmie decyzji w powyższym terminie, uznaje się
cennik i regulamin świadczenia usług za zatwierdzony.
3. Prezes URTiP może w decyzji zatwierdzającej zmienić treść cennika i regulaminów świadczenia
usług, w tym nakazać ustalanie cen w określony sposób w określonym przedziale czasu,
wprowadzić taryfy specjalne, wprowadzić odpowiednie postanowienia dodatkowe dotyczące, w
szczególności:
1) terminów, w tym terminu wejścia w życie zatwierdzonych taryf,
2) obowiązków przedkładania odpowiednich dokumentów,
3) warunku rozwiązującego w przypadku, gdy po zatwierdzeniu taryf wprowadzona lub zmieniona
jest inna taryfa.
4. Prezes URTiP może przed zatwierdzeniem cennika i regulaminu świadczenia usług zażądać od
zobowiązanego przedsiębiorcy przedłożenia dodatkowych informacji lub dokumentów. Do czasu
przedłożenia dodatkowych informacji lub dokumentów upływ terminu, o którym mowa w ust. 2 ulega
wstrzymaniu.
17

Rozdział 6
Rachunkowość regulacyjna i kalkulacja kosztów
Art. 48. Minister właściwy do spraw łączności w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw
finansów określi w drodze rozporządzenia:
1) sposoby przypisania aktywów i pasywów, przychodów i kosztów do poszczególnych rodzajów
działalności telekomunikacyjnej, w szczególności dla działalności w zakresie usług wzajemnego
korzystania z połączonych sieci i dostępu do sieci telekomunikacyjnej lub w zakresie usług na
rynku detalicznym,
2) sposób kalkulacji kosztów usług, o których mowa w pkt 1, i bazę ich obliczania, stosowany przez
operatorów, przyjmując zasadę, iż sposób kalkulacji kosztów powinien zapewniać ustalenie cen na
podstawie kosztów uzasadnionych, być wzajemnie porównywalny, a także powinien umożliwiać
rozdzielenie kosztów ponoszonych przez operatora z tytułu świadczenia każdej z usług, w której
zajmuje znaczącą pozycję rynkową, od kosztów, które nie mogą być bezpośrednio przypisane do
świadczenia zarówno danej usługi, jak i innych usług telekomunikacyjnych,
3) sposób i terminy dokonywania aktualizacji wyceny określonych rodzajów środków trwałych i
wartości niematerialnych i prawnych oraz dokonanych od tych środków i wartości odpisów
amortyzacyjnych,
4) minimalny zakres szczegółowej instrukcji w zakresie wyodrębniania i przypisania aktywów i
pasywów, przychodów i kosztów, na regulowane rodzaje działalności oraz opisu kalkulacji
kosztów
5) tryb i terminy uzgadniania i zatwierdzania przez Prezesa URTiP opracowanej przez operatora
szczegółowej instrukcji w zakresie wyodrębnienia i przypisania aktywów i pasywów, przychodów
i kosztów, na regulowane rodzaje działalności oraz opisu kalkulacji kosztów,
6) zakres i terminy przechowywania przez operatora dokumentacji związanej z prowadzeniem
rachunkowości regulacyjnej i kalkulacji kosztów
7) zakres i terminy przekazywania Prezesowi URTiP:
a) sprawozdań dotyczących poszczególnych rodzajów działalności objętej regulacją, przyjmując
zasadę, iż dane zawarte w sprawozdaniach są sprawdzalne w rozumieniu ustawy z dnia 29
września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 oraz z 2003 r. Nr 60, poz.
535, Nr 134, poz. 1152 i Nr 139, poz. 1324),
b) wyników kalkulacji kosztów, odrębnie dla każdej z usług, o których mowa w pkt 1.
8) minimalny zakres informacji publikowanych przez operatora w ramach realizacji obowiązku
opublikowania systemu rachunkowości regulacyjnej i kalkulacji kosztów stosowanych przez
operatora o znaczącej pozycji rynkowej,
-mając na celu promocję efektywności, zrównoważonej konkurencji oraz zapewnienia maksymalnej
korzyści dla użytkowników końcowych a także uwzględniając konieczność ochrony konsumentów i
konkurentów przed nadużywaniem przez tych operatorów znaczącej pozycji rynkowej, konieczność
stymulowania rozwoju rynku telekomunikacyjnego oraz konieczność umożliwienia działalności
kontrolnej Prezesowi URTiP wobec działalności prowadzonej przez tych operatorów.
Art. 49. 1. Prezes URTiP w drodze decyzji dla operatora, na którego nałożył obowiązek prowadzenia
kalkulacji kosztów, określi wskaźnik zwrotu kosztu zaangażowanego kapitału, który operator
uwzględni w kalkulacji kosztów, z uwzględnieniem udokumentowanych rzeczywistych kosztów
pozyskania kapitału.
2. Prezes URTiP, w drodze decyzji, zatwierdza instrukcję i opis kalkulacji kosztów, o których mowa
w art. 47 pkt 4.
3. Prezes URTiP może zasięgać opinii niezależnych biegłych rewidentów oraz ekspertów w przypadku
wątpliwości dotyczących opracowanej przez operatora szczegółowej instrukcji i opisu kalkulacji
kosztów oraz rzetelności i wiarygodności danych zawartych w sprawozdaniach i wynikach kalkulacji
kosztów, o których mowa w art. 47 pkt 7.
4. Sprawozdania oraz wyniki kalkulacji kosztów, o których mowa w art. 47 pkt 7, podlegają opinii
biegłego rewidenta w ramach badania lub przeglądu sprawozdania finansowego dokonywanego na
podstawie odrębnych przepisów.
18

5. Zgodność prowadzonej przez operatora kalkulacji kosztów ze stosowanym przez operatora
systemem kalkulacji kosztów podlega badaniu biegłego rewidenta w ramach corocznego badania
sprawozdań finansowych operatora.
6. Wyniki kalkulacji kosztów usług i rozliczeń wynikających z umów o połączeniu sieci, o których
mowa w art. 47 ust. 7, podlegają badaniu zgodności z zasadami określonymi w ustawie i
rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 4. Badanie jest przeprowadzane na koszt operatora przez
niezależny podmiot wyznaczony przez Prezesa URTiP.
Art. 50. Prezes URTiP może w drodze decyzji nałożyć na operatora o znaczącej pozycji rynkowej
obowiązek publikowania:
1) opisu stosowanego przez tego operatora systemu rachunkowości regulacyjnej w sposób
zapewniający prezentację zasad wyodrębnienia i przypisywania aktywów i pasywów, przychodów
i kosztów na poszczególne rodzaje usług.
2) opisu stosowanego przez tego operatora systemu kalkulacji kosztów w sposób zapewniający
prezentację głównych grup kosztów oraz metod ich przypisania na poszczególne rodzaje usług,
3) opinii biegłego rewidenta z badania zgodności prowadzonej przez operatora kalkulacji kosztów
ze stosowanym przez operatora systemem kalkulacji kosztów.
4) cen stosowanych przez operatora,
- w zakresie niezbędnym dla zapobiegania nadużywaniu pozycji znaczącej w sprawach cen, a w
szczególności nieuzasadnionemu zawyżaniu lub zaniżaniu cen, stosowaniu presji cenowej w stosunku
do konkurentów poprzez zawężanie przedziału między cenami dostępu do sieci telekomunikacyjnej i
detalicznymi oraz stosowaniu nieuzasadnionych przywilejów cenowych przez operatorów o znaczącej
pozycji, z zachowaniem wymogów dotyczących ochrony tajemnicy przedsiębiorstwa.
Art. 51. 1. Sprawozdania finansowe przedsiębiorców telekomunikacyjnych udostępniających
publiczne sieci telekomunikacyjne lub świadczące publicznie dostępne usługi telekomunikacyjne, nie
podlegających wymogom określonym w przepisach prawa spółek i nie spełniających wymagań
przepisów o prowadzeniu rachunkowości przez małe i średnie przedsiębiorstwa podlegają badaniu
przez biegłych rewidentów zgodnie z wymogami prawa.
2. Zatwierdzone sprawozdania finansowe podlegają obowiązkowi ogłoszenia na zasadach ogólnych.
Dział III
Ochrona użytkowników końcowych i usługa powszechna
Rozdział 1
Świadczenie usług telekomunikacyjnych użytkownikom końcowym
Art. 52. 1. Świadczenie usług telekomunikacyjnych odbywa się na podstawie umowy o świadczenie
usług telekomunikacyjnych.
2. Konsument ma prawo żądać by umowa o zapewnienie przyłączenia do publicznej sieci
telekomunikacyjnej lub o świadczenie publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych została
zawarta na piśmie lub w formie elektronicznej.
3. Umowa, o której mowa w ust. 2, powinna określać co najmniej:
1) nazwę i adres dostawcy usług,
2) świadczone usługi, poziomy ich jakości, w tym czas oczekiwania na przyłączenie do sieci lub
termin rozpoczęcia świadczenia usług telekomunikacyjnych,
3) zakres obsługi serwisowej,
4) dane szczegółowe dotyczące cen oraz sposoby uzyskania informacji o aktualnym cenniku,
5) czas trwania umowy oraz warunki przedłużenia i rozwiązania umowy,
6) wysokość i zasady wypłacania odszkodowania na wypadek, gdy świadczone usługi nie spełniają
określonego w umowie poziomu jakości,
19

7) tryb przyjmowania i rozpatrywania reklamacji dotyczących niewykonania lub nienależytego
wykonania usług.
4. Postanowienia ust. 2 nie stosuje się do umów o świadczenie usług telefonicznych za pomocą
publicznie dostępnego telefonu, w którym połączenie jest opłacane automatycznie, w szczególności za
pomocą monety, żetonu, karty telefonicznej albo karty płatniczej, zwanego dalej „aparatem
publicznym” oraz do innych umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych zawieranych poprzez
dokonanie czynności faktycznych.
Art. 53. 1. Dostawca usług nie może uzależniać zawarcia umowy o zapewnienie przyłączenia do sieci
i świadczenie publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych, a także świadczenia tych usług, od:
1) zawarcia przez użytkownika końcowego umowy o świadczenie innych usług lub nabycia
urządzenia u określonego dostawcy;
2) niezawierania z innym dostawcą usług umowy o świadczenie publicznie dostępnych usług
telekomunikacyjnych;
3) udzielenia informacji lub danych, innych niż określone w art. 146 ust. 1 i 2.
2. Dostawca usług może uzależnić zawarcie umowy o zapewnienie przyłączania do sieci lub o
świadczenie usług telekomunikacyjnych, a także świadczenie usług telekomunikacyjnych od ustalenia
danych użytkownika końcowego, o których mowa w art. 146 ust. 2 pkt 1-6, na podstawie dokumentu
tożsamości przedstawionego przez użytkownika końcowego.
3. Dostawca usług może odmówić użytkownikowi końcowemu zawarcia umowy o zapewnienie
przyłączenia do sieci lub o świadczenie usług telekomunikacyjnych lub zawrzeć taką umowę na
warunkach mniej korzystnych dla użytkownika końcowego w wyniku oceny wiarygodności płatniczej
dokonanej na podstawie informacji udostępnionych przez biuro informacji gospodarczej w trybie
określonym w ustawie z dnia 14 lutego 2003 r. o udostępnianiu informacji gospodarczych (Dz.U. Nr
50, poz. 424) albo w przypadku, o którym mowa w art. 15 ust. 2 tej ustawy.
4. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do użytkownika końcowego korzystającego z aparatu publicznego.
5. Dostawca usług może uzależnić zawarcie umowy o zapewnienie przyłączenia do sieci
telekomunikacyjnej lub o świadczenie usług telekomunikacyjnych od:
1) dostarczenia przez użytkownika końcowego dokumentów potwierdzających możliwość wykonania
zobowiązania wobec dostawcy usług wynikającego z umowy,
2) wiarygodności płatniczej użytkownika końcowego wynikającej z danych będących w posiadaniu
dostawcy usług lub udostępnionych mu przez biuro informacji gospodarczej, o którym mowa w
ust. 3. Dostawca usług powiadamia użytkownika końcowego o wystąpieniu takiego zastrzeżenia.
6. Warunki umowy o zapewnienie przyłączenia do sieci lub o świadczenie publicznie dostępnych
usług telekomunikacyjnych nie mogą uniemożliwiać lub utrudniać abonentowi korzystania z prawa do
zmiany dostawcy usług zapewniającego przyłączenie do sieci lub świadczącego publicznie dostępne
usługi telekomunikacyjne.
7. W przypadku, gdy zawarcie umowy o zapewnienie przyłączenia do sieci lub o świadczenie usług
telekomunikacyjnych było związane z ulgą przyznaną abonentowi, roszczenie z tytułu jednostronnego
rozwiązania umowy przez abonenta przed upływem terminu ustalonego w umowie, nie może
przekroczyć określonej w umowie wartości ulgi przyznanej abonentowi.
Art. 54. 1. W przypadku posiadania przez konsumenta tytułu prawnego innego niż prawo własności,
prawo użytkowania wieczystego lub spółdzielcze prawo do lokalu, przyłączenie pojedynczego
zakończenia sieci wymaga przedstawienia przez niego pisemnej zgody odpowiednio właściciela,
użytkownika wieczystego nieruchomości lub członka spółdzielni mieszkaniowej.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do przypadków, gdy właścicielem, użytkownikiem wieczystym
nieruchomości lub członkiem spółdzielni mieszkaniowej nie jest osoba fizyczna.
Art. 55. 1. Dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych jest obowiązany do
określenia zakresu i warunków wykonywania usług telekomunikacyjnych w regulaminie świadczenia
usług telekomunikacyjnych, podanym do publicznej wiadomości i dostarczanym nieodpłatnie
abonentowi wraz z umową o zapewnienie przyłączenia do publicznej sieci telekomunikacyjnej lub o
świadczenie publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych, a także na jego żądanie.
20

2. Dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych zawiadamia abonenta, o każdej
zmianie, za wyjątkiem zmiany obejmującej postanowienia wyłącznie korzystniejsze dla abonenta, z
wyprzedzeniem jednego okresu rozliczeniowego przed wprowadzeniem tych zmian w życie.
Jednocześnie abonent powinien zostać poinformowany o prawie odstąpienia od umowy w przypadku
braku akceptacji zmian, a także o tym, że w razie skorzystania z tego prawa dostawcy publicznie
dostępnych usług telekomunikacyjnych nie przysługuje roszczenie odszkodowawcze.
3. Dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych jest obowiązany do przedłożenia
regulaminu świadczenia usług telekomunikacyjnych Prezesowi URTiP, na jego żądanie, w terminie
przez niego określonym.
Art. 56. Regulamin świadczenia usług dostawcy publicznie dostępnych usług telefonicznych powinien
określać co najmniej:
1) nazwę i adres dostawcy usług,
2) zakres świadczonych publicznie dostępnych usług telefonicznych ze wskazaniem elementów
składających się na opłatę abonamentową,
3) zasady wypłaty odszkodowania,
4) zakres obsługi serwisowej,
5) standardowe warunki umowy, w tym wskazanie minimalnego czasu trwania umowy, jeżeli taki
został określony,
6) tryb przyjmowania i rozpatrywania reklamacji dotyczących niewykonania lub nienależytego
wykonania usług.
Art. 57. 1. Dostawcy publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych ustalają ceny usług
telekomunikacyjnych, o ile przepisy niniejszej ustawy nie stanowią inaczej.
2. Ceny usług telekomunikacyjnych są ustalane na podstawie przejrzystych, obiektywnych i
niedyskryminujących kryteriów.
3. Dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych określa w cenniku usług
telekomunikacyjnych, zwanym dalej „cennikiem”, ceny za przyłączenie do sieci, obsługę serwisową
oraz szczegółowe informacje dotyczące stosowanych pakietów usług oraz upustów.
4. Cennik jest podawany przez dostawcę publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych do
publicznej wiadomości oraz jest dostarczany nieodpłatnie abonentowi wraz z umową o zapewnienie
przyłączenia do publicznej sieci telekomunikacyjnej lub o świadczenie publicznie dostępnych usług
telekomunikacyjnych, a także na jego żądanie.
5. W razie podwyższenia cen usług telekomunikacyjnych dostawca publicznie dostępnych usług
telekomunikacyjnych jest obowiązany - z wyprzedzeniem co najmniej jednego okresu
rozliczeniowego - do:
1) w przypadku abonentów - powiadomienia ich o tym na piśmie,
2) w pozostałych przypadkach - podania tego do publicznej wiadomości.
6. Abonent powinien zostać poinformowany o prawie odstąpienia od umowy w przypadku braku
akceptacji zmian, a także o tym, że w razie skorzystania z tego prawa dostawcy publicznie dostępnych
usług telekomunikacyjnych nie przysługuje roszczenie odszkodowawcze
7. Dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych jest obowiązany do przedłożenia
cennika Prezesowi URTiP, na jego żądanie, w terminie przez niego określonym.
Art. 58. Prezes URTiP kierując się potrzebą zwiększenia dostępności informacji dotyczących zasad
świadczenia usług telekomunikacyjnych dla konsumentów, tak by mieli oni możliwość dokonywania
świadomych wyborów w tym zakresie, publikuje w Biuletynie URTiP oraz na stronie internetowej
URTiP informacje dotyczące podstawowych praw i obowiązków abonentów publicznie dostępnych
usług telefonicznych, w tym usługi powszechnej, standardowe warunki umowy o przyłączenie do
publicznej sieci telefonicznej lub o świadczenie publicznie dostępnych usług telefonicznych, a także
sposobów pozasądowego rozwiązywania sporów między konsumentami a przedsiębiorcami
telekomunikacyjnymi.
Art. 59. 1. Dostawcy publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych publikują aktualne
informacje o jakości tych usług.
21

2. Prezes URTiP może zażądać przekazania mu informacji, o których mowa w ust. 1.
3. Minister właściwy do spraw łączności może określić w drodze rozporządzenia wymagania
dotyczące jakości poszczególnych usług oraz treść, formę, terminy i sposób publikowania informacji,
o których mowa w ust. 1, kierując się potrzebą zapewnienia użytkownikom końcowym dostępu do
wyczerpujących i przejrzystych informacji.
Art. 60. 1. Dostawca usługi telekomunikacyjnej obejmującej usługę telekomunikacyjną z
dodatkowym świadczeniem, zwanej dalej „usługą o podwyższonej opłacie”, obowiązany jest podawać
wraz z numerem tej usługi cenę za jednostkę rozliczeniową połączenia ze wskazaniem ceny netto i
brutto.
2. Dostawca usługi o podwyższonej opłacie, powinien zapewnić by użytkownik końcowy był
każdorazowo informowany przed rozpoczęciem naliczania opłat o cenie połączenia do numeru danej
usługi.
Art. 61. 1. Dostawca usługi o podwyższonej opłacie przekazuje Prezesowi URTiP informacje o swojej
nazwie i adresie lub siedzibie, rodzaju i zakresie świadczonej usługi o podwyższonej opłacie oraz
numerze lub numerach wykorzystywanych do świadczenia tej usługi w terminie co najmniej 7 dni
przed dniem rozpoczęcia świadczenia tej usługi.
2. Prezes URTiP prowadzi jawny rejestr numerów wykorzystywanych przez dostawców usług o
podwyższonej opłacie zawierający nazwy i adresy tych dostawców oraz informacje, o których mowa
w ust. 1.
3. Prezes URTiP publikuje rejestr, o którym mowa w ust. 2, na stronie internetowej URTiP.
Art. 62. 1. Dostawca publicznie dostępnych usług telefonicznych dostarcza abonentom swojej sieci,
po cenie uwzględniającej koszty, aktualny spis swoich abonentów z obszaru strefy numeracyjnej, w
której znajduje się zakończenie sieci abonenta, nie rzadziej niż raz na dwa lata.
2. Dostawca publicznie dostępnych usług telefonicznych świadczy swoim abonentom usługę
informacji o numerach telefonicznych, obejmującą co najmniej abonentów jego sieci.
Art. 63. 1. Dostawca usług udostępnia w uzgodnionej formie niezbędne dane innym przedsiębiorcom
telekomunikacyjnym prowadzącym spisy abonentów i świadczącym usługę informacji o numerach
abonentów, w tym usługę ogólnokrajowego spisu abonentów oraz usługę informacji o numerach
obejmującej wszystkich abonentów publicznych sieci telefonicznych na terenie Rzeczypospolitej
Polskiej, zwaną dalej „ogólnokrajową informacją o numerach telefonicznych”.
2. Dostawca publicznie dostępnych usług telefonicznych ma prawo żądać zwrotu kosztów
udostępniania danych od przedsiębiorcy telekomunikacyjnego, któremu te dane udostępnił.
3. Udostępnienie danych następuje na podstawie umowy, do której stosuje się odpowiednio przepisy
art. 29 i 29.
4. W przypadku braku porozumienia zastosowanie ma tryb postępowania spornego, o którym mowa w
art. 199-201.
Art. 64. Abonent publicznej sieci telefonicznej może żądać zmiany przydzielonego numeru, jeżeli
wykaże, że korzystanie z przydzielonego numeru jest uciążliwe.
Art. 65. W przypadku zmiany miejsca zamieszkania, siedziby lub miejsca prowadzenia działalności
abonent publicznej sieci telefonicznej może żądać zachowania przydzielonego numeru w sieci tego
samego dostawcy usług zapewniającego przyłączenie do publicznej sieci telefonicznej:
1) na obszarze strefy numeracyjnej w przypadku numerów geograficznych,
2) na obszarze całego kraju w przypadku numerów niegeograficznych.
Art. 66. 1. Abonent publicznej sieci telefonicznej może żądać zachowania przydzielonego numeru
przy zmianie dostawcy usług zapewniającego przyłączenie do stacjonarnej albo ruchomej publicznej
sieci telefonicznej:
1) w obrębie strefy numeracyjnej w przypadku numerów geograficznych,
2) na obszarze całego kraju w przypadku numerów niegeograficznych.
22

2.Przepisu ust. 1 nie stosuje się do przenoszenia numerów pomiędzy stacjonarnymi i ruchomymi
publicznymi sieciami telefonicznymi.
3.Za przenoszenie przydzielonego numeru przy zmianie dostawcy usług zapewniającego przyłączenie
do publicznej sieci telefonicznej mogą być pobierane od abonentów jednorazowe opłaty określone
w cenniku dotychczasowego dostawcy, które nie powinny zniechęcać do korzystania przez abonentów
z tego uprawnienia.
Art. 67. 1. Abonent dostawcy usług zapewniającego przyłączenie do stacjonarnej publicznej sieci
telefonicznej o znaczącej pozycji rynkowej może wybrać dowolnego dostawcę publicznie dostępnych
usług telefonicznych, którego usługi są dostępne przez połączone sieci.
2. Z tytułu dokonania wyboru dostawcy publicznie dostępnych usług telefonicznych lub jego zmiany
nie przysługuje roszczenie w stosunku do abonenta.
3. Prezes URTiP, po przeprowadzeniu analizy rynku zgodnie z art. 25, może określić w drodze decyzji
inne sieci telekomunikacyjne, w których abonent będzie korzystał z uprawnienia do wyboru dostawcy
usług.
Art. 68. Minister właściwy do spraw łączności określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe
warunki korzystania przez abonentów z uprawnień, o których mowa w art. 60-62, uwzględniając
dostępność usług telekomunikacyjnych, możliwości techniczne publicznych sieci telefoniczne oraz
istniejące zasoby numeracji.
Art. 69. 1. Dostawca usług zapewniający przyłączenie do publicznej sieci telefonicznej jest
obowiązany zapewnić techniczne możliwości do realizacji uprawnień abonenta, o których mowa w
art. 60-62 oraz obowiązku, o którym mowa w art. 68 ust. 2, a w przypadku gdy możliwości takie
istnieją – zapewnić ich realizację.
2. Prezes URTiP, na wniosek dostawcy usług zapewniającego przyłączenie do publicznej sieci
telefonicznej, może w drodze decyzji, na czas określony, zawiesić realizację lub ograniczyć zakres
realizacji określonego uprawnienia, o którym mowa w art. 60-62 lub obowiązku, o którym mowa
w art. 68 ust. 2, jeżeli techniczne możliwości sieci wnioskodawcy nie pozwalają na realizację
uprawnienia lub obowiązku w całości lub części, określając harmonogram przystosowania tej sieci do
realizacji uprawnienia i obowiązku objętego wnioskiem.
Art. 70. Operator publicznej sieci telefonicznej zapewnia użytkownikom końcowym możliwość
wybierania tonowego lub wybierania wieloczęstotliwościowego DTMF.
Art. 71. Operator publicznej sieci telefonicznej zapewnia użytkownikom końcowym możliwość
prezentacji identyfikacji zakończenia sieci, z której jest wywoływane połączenie, zwaną dalej
„prezentacją identyfikacji linii wywołującej”, przed rozpoczęciem połączenia, zgodnie ze
szczegółowymi zasadami określonymi w art. 158.
Art. 72. Operator publicznej sieci telefonicznej zapewnia przekazywanie danych i sygnałów w celu
ułatwienia oferowania udogodnień prezentacji linii i wybierania tonowego, o których mowa w art. 65 i
66 pomiędzy Państwami Członkowskimi Unii Europejskiej.
Art. 73. 1. Dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych jest obowiązany zapewnić
użytkownikom końcowym swojej sieci, w tym korzystającym z aparatów publicznych, bezpłatne
połączenia z numerami alarmowymi, o których mowa w art. 123 ust. 1.
2. Dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych jest obowiązany zapewnić kierowanie
połączeń do numeru alarmowego do właściwych terytorialnie jednostek służb, którym przydzielono
ten numer alarmowy.
Art. 74. Operator publicznej sieci telefonicznej jest obowiązany na żądanie służb powołanych do
niesienia pomocy udostępniać informacje dotyczące lokalizacji zakończenia sieci, z którego zostało
wykonane połączenie do numeru alarmowego 112.
23

Art. 75. Operator publicznej sieci telefonicznej zapewnia użytkownikom końcowym swojej sieci oraz
użytkownikom końcowym z innych Państw Członkowskich Unii Europejskiej możliwość, w
przypadku, gdy jest to technicznie i ekonomicznie wykonalne, zrealizowania połączenia do numeru
niegeograficznego na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, za wyjątkiem przypadków, gdy
wywoływany abonent ograniczył połączenia przychodzące od użytkowników końcowych
zlokalizowanych w poszczególnych obszarach geograficznych.
Art. 76. 1. Dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych jest obowiązany do rejestracji
danych o wykonanych usługach telekomunikacyjnych, w zakresie umożliwiającym ustalenie
należności za wykonanie tych usług oraz rozpatrzenie reklamacji.
2. Dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych udostępnia abonentowi szczegółowy
wykaz wykonanych usług telekomunikacyjnych w przypadkach przewidzianych ustawą lub umową o
świadczenie usług telekomunikacyjnych, nieodpłatnie w przypadku uwzględnienia reklamacji.
3. Dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych przechowuje dane, o których mowa w
ust. 1, co najmniej przez okres 12 miesięcy, a w przypadku wniesienia reklamacji - przez okres
niezbędny do rozstrzygnięcia sporu.
Rozdział 2
Świadczenie usługi powszechnej
Art. 77. 1. Usługa powszechna jest to minimalny zestaw usług telekomunikacyjnych jakie powinny
być dostępne dla wszystkich użytkowników końcowych na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, z
zachowaniem wymaganej jakości i po przystępnej cenie.
2. Do minimalnego zestawu usług telekomunikacyjnych, o którym mowa w ust. 1 zalicza się:
1) przyłączenie pojedynczego zakończenia sieci w głównej lokalizacji abonenta z wyłączeniem sieci
cyfrowej z integracją usług, zwanej dalej „ISDN”;
2) utrzymanie łącza w gotowości do świadczenia usług telekomunikacyjnych;
3) usługi telefoniczne realizowane poprzez:
a) połączenia miejscowe i strefowe,
b) połączenia międzystrefowe,
c) połączenia międzynarodowe,
d) połączenia do sieci ruchomych,
4) usługę faksu;
5) usługę transmisji danych w paśmie fonicznym za pomocą modemów;
6) usługi telefoniczne świadczone za pomocą aparatów publicznych;
7) usługę szerokopasmowego dostępu do internetu dla szkół publicznych, placówek oświatowych,
bibliotek i szkół wyższych;
8) świadczenia dodatkowe polegające na:
a) udzielaniu informacji o numerach abonentów,
b) udogodnieniach dla osób niepełnosprawnych,
c) dostarczaniu, na pisemne żądanie abonenta, szczegółowego wykazu wykonanych na jego
rzecz usług telekomunikacyjnych.
2. Pod pojęciem głównej lokalizacji abonenta, o której mowa w ust. 2 pkt 1 rozumie się lokalizację
wskazaną przez abonenta jako główna w umowie o świadczenie usług telekomunikacyjnych.
Wskazana może zostać lokalizacja, w której abonent posiada stałe zameldowanie lub lokalizacja, do
której abonent posiada tytuł prawny, z wyłączeniem budynków rekreacji indywidualnej, to jest
budynków przeznaczonych do okresowego wypoczynku rodzinnego.
3. Minister właściwy do spraw łączności określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymagania
dotyczące świadczenia usługi powszechnej, w tym wymagania dotyczące ich jakości i dostępności, a
także wymagania dotyczące udogodnień dla osób niepełnosprawnych, w tym rodzaje urządzeń
końcowych, jakie powinny być oferowane osobom niepełnosprawnym oraz wymagania dotyczące
przystosowania aparatów publicznych do używania przez osoby niepełnosprawne, mając na uwadze
poziom rozwoju telefonizacji w kraju, stymulowanie rozwoju telefonizacji w kraju i zwiększenie
dostępności usług telekomunikacyjnych.
24

Art. 78. Prezes URTiP w drodze decyzji określi minimalne wartości wskaźników jakości świadczenia
usługi powszechnej, jakie powinny być zachowane przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego
wyznaczonego do świadczenia usługi powszechnej, kierując się stopniem rozwoju usług
telekomunikacyjnych na danym obszarze oraz biorąc pod uwagę opinię zainteresowanych stron.
Art. 79. 1. Każdy przedsiębiorca telekomunikacyjny świadczący publicznie dostępne usługi
telefoniczne w stacjonarnej publicznej sieci telefonicznej jest uprawniony do przystąpienia do
konkursu mającego na celu wyłonienie przedsiębiorcy telekomunikacyjnego, który zostanie
wyznaczony do świadczenia pełnego zakresu usługi powszechnej lub poszczególnych usług
wchodzących w skład usługi powszechnej.
2. Prezes URTiP ogłasza konkurs na przedsiębiorcę telekomunikacyjnego, który zostanie wyznaczony
do świadczenia pełnego zakresu usług powszechnych lub ich części na obszarze wskazanym przez
Prezesa URTiP.
3. Prezes URTiP wybiera przedsiębiorcę telekomunikacyjnego, który zostanie wyznaczony do
świadczenia usługi powszechnej, na podstawie najniższego kosztu świadczenia tej usługi zawartego w
ofercie.
4. Minister właściwy do spraw łączności określi, w drodze rozporządzenia, tryb postępowania
konkursowego w sprawie wyłonienia przedsiębiorcy telekomunikacyjnego, który zostanie
wyznaczony do świadczenia usługi powszechnej.
Art. 80. 1. W przypadku braku ofert na świadczenie pełnego zakresu usługi powszechnej lub
poszczególnych usług wchodzących w skład usługi powszechnej, Prezes URTiP wyznacza dostawcę
publicznie dostępnych usług telefonicznych w stacjonarnej sieci telefonicznej posiadającego znaczącą
pozycję na rynku detalicznym na obszarze wskazanym zgodnie z ust. 2, przez Prezesa URTiP, do
świadczenia pełnego zakresu usługi powszechnej lub poszczególnych usług wchodzących w skład
usługi powszechnej nie świadczonych jeszcze na tym obszarze.
2. W przypadku, gdy na obszarze, o którym mowa w ust. 1, żaden dostawca publicznie dostępnych
usług telefonicznych w stacjonarnej sieci telefonicznej nie posiada znaczącej pozycji na rynku
detalicznym, Prezes URTiP wyznacza dostawcę publicznie dostępnych usług telefonicznych
obsługującego największą liczbę stacjonarnych telefonicznych linii abonenckich na tym obszarze.
3. Prezes URTiP publikuje w Biuletynie URTiP oraz na stronie internetowej URTiP listę
przedsiębiorców telekomunikacyjnych wyznaczonych do świadczenia pełnego zakresu usługi
powszechnej lub poszczególnych usług wchodzących w skład usługi powszechnej, podając zakres
świadczonych przez tych przedsiębiorców usług i obszar, na jakim mają obowiązek ich świadczenia.
Art. 81. 1. Przedsiębiorca telekomunikacyjny wyznaczony do świadczenia pełnego zakresu usługi
powszechnej ma obowiązek pozytywnie rozpatrzyć wszystkie uzasadnione wnioski o przyłączenie do
stacjonarnej publicznej sieci telefonicznej i o zapewnienie dostępu do publicznie dostępnych usług
telefonicznych w tej sieci.
2. Przedsiębiorca telekomunikacyjny wyznaczony do świadczenia poszczególnych usług wchodzących
w skład usługi powszechnej ma obowiązek pozytywnie rozpatrzyć wszystkie uzasadnione wnioski o
zapewnienie dostępu do publicznie dostępnych usług telefonicznych świadczonych w stacjonarnej
publicznej sieci telefonicznej.
Art. 82. Umowa o świadczenie usług powszechnych powinna być zawarta w terminie 30 dni od dnia
złożenia wniosku o jej zawarcie.
Art. 83. 1. Prezes URTiP ustala, w drodze decyzji, dla każdego przedsiębiorcy telekomunikacyjnego
wyznaczonego do świadczenia pełnego zakresu usługi powszechnej lub usługi wchodzącej w skład
usługi powszechnej polegającej na zapewnieniu aparatów publicznych ilość aparatów publicznych, w
tym przystosowanych dla osób niepełnosprawnych, jakie powinny być instalowane na terenie objętym
działalnością danego przedsiębiorcy telekomunikacyjnego, biorąc pod uwagę stan telefonizacji na tym
obszarze oraz uzasadnione potrzeby mieszkańców.
25

2. Prezes URTiP może odstąpić od nakładania obowiązku, o którym mowa w ust. 1, na części lub
całości terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, jeżeli w trakcie postępowania konsultacyjnego z
zainteresowanymi stronami stwierdzi, że liczba istniejących aparatów publicznych lub też poziom
telefonizacji są wystarczające dla zaspokojenia potrzeb mieszkańców.
Art. 84. 1. Przedsiębiorca telekomunikacyjny wyznaczony do świadczenia usługi powszechnej jest
obowiązany zapewnić osobom niepełnosprawnym dostęp do świadczonej przez siebie usługi
powszechnej przez oferowanie osobom niepełnosprawnym urządzeń końcowych przystosowanych
do używania przez te osoby, jeżeli używanie takiego urządzenia jest niezbędne dla zapewnienia
im dostępu do usługi powszechnej oraz oferowanie tym osobom udogodnień ułatwiających
korzystanie z usługi powszechnej.
Art. 85. 1. Przedsiębiorca telekomunikacyjny wyznaczony do świadczenia usługi powszechnej ustala
ceny świadczenia usługi powszechnej tak by odpowiadały one potrzebom abonentów oraz
uwzględniały ich możliwości ekonomiczne oraz sposoby korzystania z usług ze szczególnym
uwzględnieniem konsumentów o niskich dochodach lub będących osobami niepełnosprawnymi.
2. Przedsiębiorca telekomunikacyjny jest obowiązany do przedłożenia Prezesowi URTiP cennika
usług powszechnych w terminie 60 dni przed dniem wprowadzenia w życie jego postanowień.
3. W przypadku, gdy po przeprowadzeniu analizy cennika Prezes URTiP stwierdzi, że ceny usługi
powszechnej nie odpowiadają wymaganiom określonym w ust. 1, przepisy art. 43 ust. 2 i 3 stosuje się
odpowiednio.
Art. 86. 1. Z zastrzeżeniem art. 85, przedsiębiorca telekomunikacyjny wyznaczony do świadczenia
usługi powszechnej ustala cenę tej usługi w oparciu o koszty jej świadczenia, zgodnie z zasadami
określonymi w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 45.
2. Prezes URTiP, po ustaleniu w drodze analizy, że dany rynek na którym działa przedsiębiorca
telekomunikacyjny wyznaczony do świadczenia usługi powszechnej jest skutecznie konkurencyjny,
uchyla w drodze decyzji, obowiązek o którym mowa w ust.1
Art. 87. 1. Przedsiębiorca telekomunikacyjny wyznaczony do świadczenia usługi powszechnej
dostarczając udogodnienia i usługi dodatkowe w stosunku do usług wchodzących w skład usługi
powszechnej ustanawiają warunki w taki sposób, aby abonent nie był zobligowany do płacenia za
udogodnienia lub usługi, które nie są konieczne do świadczenia zamówionej usługi.
2. Przedsiębiorca telekomunikacyjny wyznaczony do świadczenia usługi powszechnej umożliwia
rozłożenie na raty opłaty za przyłączenie pojedynczego zakończenia sieci w głównej lokalizacji
abonenta, z wyłączeniem ISDN.
3. Przedsiębiorca telekomunikacyjny wyznaczony do świadczenia usługi powszechnej zapewnia
abonentom możliwość nieodpłatnego zablokowania połączeń wychodzących do określonych kategorii
numeracji lub usług.
4. Przedsiębiorca telekomunikacyjny wyznaczony do świadczenia usługi powszechnej zapewnia
abonentom możliwość zablokowania połączeń wychodzących powyżej określonej wartości w okresie
rozliczeniowym oraz możliwość korzystania z usług w granicach sumy przedpłaconej lub w granicach
określonej przez abonenta górnej kwoty faktury.
5. Przedsiębiorca telekomunikacyjny wyznaczony do świadczenia usługi powszechnej dostarcza
abonentom szczegółowe rachunki, w formie uniemożliwiającej osobom trzecim bezpośredni dostęp do
informacji w nich zawartych, tak aby abonent mógł weryfikować i kontrolować opłaty ponoszone z
tytułu korzystania ze stacjonarnej publicznej sieci telefonicznej.
Art. 88. 1. Przedsiębiorca telekomunikacyjny wyznaczony do świadczenia usługi powszechnej
publikuje w dzienniku o zasięgu ogólnopolskim i na stronach internetowych aktualne informacje
dotyczące jakości świadczenia przez niego usługi powszechnej w zakresie spełniania wskaźników
jakości usług określonych w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 72 ust. 3, za każde półrocze
oraz za każdy rok dla całego obszaru działania oraz odrębnie dla każdej strefy numeracyjnej objętej
jego działalnością.
26

2. Informacje, o których mowa w ust. 1, przedsiębiorca telekomunikacyjny wyznaczony do
świadczenia usług powszechnych przekazuje do Prezesa URTiP w terminie miesiąca po zakończeniu
okresu, o którym mowa w ust. 1.
3. Minister właściwy do spraw łączności może określić dodatkowe wymagania dotyczące jakości
usług powszechnych, kierując się potrzebą oceny działalności przedsiębiorców telekomunikacyjnych
w zakresie świadczenia usług dla użytkowników końcowych będących osobami niepełnosprawnymi.
4. Prezes URTiP bada spełnianie przez przedsiębiorstwa wyznaczone do świadczenia usługi
powszechnej wartości wskaźników jakości.
5. W przypadku niewywiązywania się przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego wyznaczonego do
świadczenia usługi powszechnej z obowiązku świadczenia tej usługi co najmniej zgodnie z
określonymi wartościami wskaźników jakości Prezes URTiP podejmuje działania zgodnie przepisami
art. 13 i 14.
Art. 89. 1. Przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu wyznaczonemu do świadczenia usługi powszechnej
przysługuje dopłata do kosztów świadczonych przez niego usług wchodzących w skład usługi
powszechnej, zwana dalej „dopłatą”, z zastrzeżeniem ust. 2 i art. 91.
2. Dopłatę ustala się w wysokości kosztu netto stanowiącego różnicę pomiędzy kosztami świadczenia
usługi powszechnej oraz kosztami działalności ponoszonymi bez świadczenia tej usługi,
pomniejszonego o wycenę niematerialnych korzyści i innych przychodów związanych ze
świadczeniem usługi powszechnej, jeżeli tak wyliczony koszt stanowi nieuzasadnione obciążenie
wyznaczonego przedsiębiorcy telekomunikacyjnego.
Art. 90. 1. Dopłatę ustala Prezes URTiP w ciągu 2 miesięcy, od dnia złożenia należycie
udokumentowanego wniosku przez wyznaczonego przedsiębiorcę telekomunikacyjnego. Prezes
URTiP może wyznaczyć także biegłego rewidenta do przeprowadzenia analizy tej dokumentacji.
2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1 powinien zostać złożony przed upływem 6 miesięcy od
zakończenia roku kalendarzowego, w którym zdaniem wyznaczonego przedsiębiorcy
telekomunikacyjnego wystąpił koszt netto.
3. Minister właściwy do spraw łączności określi zasady kalkulowania kosztu netto usługi
powszechnej, zgodnie z wymaganiami określonymi w załączniku IV części A Dyrektywy o usłudze
powszechnej.
Art. 91. Dopłata nie przysługuje przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu wyznaczonemu do świadczenia
usługi powszechnej, który zapewnia dostęp do sieci dla ponad 85 % abonentów publicznie dostępnych
stacjonarnych usług telefonicznych na terenie całego kraju.
Art. 92. Przedsiębiorcy telekomunikacyjni, których przychód z działalności telekomunikacyjnej w
roku kalendarzowym, w którym wystąpiła konieczność dopłaty do usługi powszechnej przekroczył
równowartość 1 mln euro obowiązane są do udziału w finansowaniu kosztów usługi powszechnej, z
wyłączeniem przedsiębiorców telekomunikacyjnych uprawnionych do otrzymania w danym roku
dopłaty do kosztów świadczenia usług powszechnych.
Art. 93. 1. Prezes URTiP, niezwłocznie po ustaleniu należnej dopłaty, rozpocznie postępowanie w
sprawie ustalenia przedsiębiorców telekomunikacyjnych obowiązanych do pokrycia dopłaty i
wysokości ich udziału w dopłacie.
2. Prezes URTiP ustala jednolity wskaźnik procentowego udziału wszystkich przedsiębiorców
telekomunikacyjnych obowiązanych do udziału w dopłacie. Wysokość udziału danego przedsiębiorcy
telekomunikacyjnego w dopłacie, ustalana jest proporcjonalnie do wysokości jego przychodów w
danym roku kalendarzowym, zrealizowanych z tytułu prowadzenia działalności telekomunikacyjnej.
3. Udział jednego przedsiębiorcy telekomunikacyjnego w finansowaniu kosztów usługi powszechnej
nie może przekroczyć 3% jego przychodów.
4. Prezes URTiP ustala kwotę dopłaty dla przedsiębiorców telekomunikacyjnych w drodze decyzji,
która podlega natychmiastowemu wykonaniu. Kwota dopłaty stanowi koszt uzyskania przychodu i
podlega administracyjnej egzekucji należności pieniężnych.
27

Art. 94. 1. Przedsiębiorcy telekomunikacyjni obowiązani do wniesienia dopłaty wpłacają należne
kwoty na wydzielony, odrębny rachunek Urzędu Regulacji Telekomunikacji i Poczty w terminie 1
miesiąca od dnia otrzymania decyzji, o której mowa w art. 85 ust. 4.
2. Prezes URTiP po uzyskaniu wpłat na rachunek URTiP, niezwłocznie przekazuje dopłaty
przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu uprawnionemu do korzystania z dopłaty.
3. Prezes URTiP ogłasza końcowe wyniki ustaleń dotyczące kosztów netto świadczenia usług
powszechnych, badania dokumentacji, udziałów przedsiębiorców telekomunikacyjnych
zobowiązanych do pokrywania dopłaty, kwot przekazanych przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu
wyznaczonemu do świadczenia usługi powszechnej oraz korzyści wynikające dla przedsiębiorców
telekomunikacyjnych ze świadczenia usługi powszechnej, w rocznym sprawozdaniu.
Art. 95. 1. Przedsiębiorca telekomunikacyjny wyznaczony do świadczenia usługi powszechnej może
przerwać albo w istotnym zakresie ograniczyć świadczenie usługi powszechnej lub zmienić warunki
świadczenia usługi powszechnej w niezbędnym zakresie, jeżeli zachodzą uzasadnione okoliczności
uniemożliwiające spełnienie wymagań dotyczących:
1) zachowania ciągłości świadczenia usług telekomunikacyjnych w przypadku awarii sieci
telekomunikacyjnej lub w sytuacjach szczególnego zagrożenia,
2) zachowania ochrony integralności sieci,
3) interoperacyjności sieci,
4) zachowania tajemnicy telekomunikacyjnej lub ochrony danych w sieci,
5) efektywnego wykorzystania zasobów częstotliwości i spełniania wymagań dotyczących
kompatybilności elektromagnetycznej.
2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, decyzję wydaje Prezes URTiP na wniosek
przedsiębiorcy telekomunikacyjnego lub z urzędu.
3. Przedsiębiorca telekomunikacyjny wyznaczony do świadczenia usługi powszechnej może:
1) ograniczyć świadczenie usług telekomunikacyjnych w pierwszej kolejności usług nie
wchodzących w skład usługi powszechnej, utrzymując świadczenie usług niepowiększających
zadłużenia abonenta, w tym przekazywanie połączeń do abonenta lub połączenia nieodpłatne,
jeżeli abonent pozostaje w opóźnieniu z płatnością należności za wykonanie usług
telekomunikacyjnych przez okres dłuższy niż jeden okres rozliczeniowy,
2) ograniczyć lub zawiesić świadczenie usług telekomunikacyjnych, jeżeli abonent uporczywie
narusza warunki regulaminu wykonywania usług lub umowy o świadczenie usług
telekomunikacyjnych albo podejmuje działania utrudniające albo uniemożliwiające świadczenie
lub korzystanie z usług telekomunikacyjnych.
4. Przedsiębiorca telekomunikacyjny wyznaczony do świadczenia usługi powszechnej może
jednostronnie rozwiązać umowę z abonentem, któremu ograniczył lub zawiesił świadczenie usług
telekomunikacyjnych, po uprzednim bezskutecznym wezwaniu abonenta do:
1) zapłaty należności w terminie nie krótszym niż 15 dni, w przypadku zwłoki w płatności za usługi
telekomunikacyjne,
2) usunięcia przyczyn zawieszenia lub ograniczenia świadczenia usług, w przypadkach, o których
mowa w ust. 3 pkt 2.
5. W przypadku sporu, co do wysokości należności, odłączenie nie może nastąpić do czasu
rozstrzygnięcia sporu, pod warunkiem zapłaty należności bieżących.
Art. 96. 1. Przedsiębiorca telekomunikacyjny wyznaczony do świadczenia usługi powszechnej, który
spośród przedsiębiorców telekomunikacyjnych wyznaczonych do świadczenia usługi powszechnej
obsługuje największą ilość linii abonenckich na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej jest obowiązany
do świadczenia wszystkim użytkownikom publicznych sieci telefonicznych, łącznie z użytkownikami
aparatów publicznych, usługi ogólnokrajowego spisu abonentów i usługi ogólnokrajowej informacji o
numerach telefonicznych.
2. Prezes URTiP ustala, w drodze decyzji, przedsiębiorcę telekomunikacyjnego, o którym mowa w
ust. 1, określając szczegółowe warunki świadczenia usługi ogólnokrajowego spisu abonentów i usługi
ogólnokrajowej informacji o numerach telefonicznych, w tym dane dotyczące formy oraz zakresu
świadczenia tych usług, a także stopnia szczegółowości danych abonentów, które będą objęte spisem i
usługą informacji o numerach telefonicznych.
28

3. Do usługi ogólnokrajowej informacji o numerach abonentów oraz do sporządzania
ogólnokrajowego spisu abonentów i związanego z tym udostępniania danych stosuje się przepisy art.
146 i 156.
4.Ogólnokrajowy spis abonentów oraz ogólnokrajowa informacja o numerach abonentów powinny
być uaktualniane przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego co najmniej raz na rok.
Rozdział 3
Odpowiedzialność za niewykonanie lub nienależyte wykonanie usług telekomunikacyjnych
Art. 97. 1. Do odpowiedzialności przedsiębiorców telekomunikacyjnych za niewykonanie lub
nienależyte wykonanie usługi telekomunikacyjnej stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego, z
zastrzeżeniem ust. 2 oraz przepisu art. 94 ust. 1.
2. Przedsiębiorca telekomunikacyjny wyznaczony do świadczenia usługi powszechnej odpowiada za
ich niewykonanie lub nienależyte wykonanie jedynie w zakresie określonym ustawą.
3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się, gdy niewykonanie lub nienależyte wykonanie usługi było wynikiem
winy umyślnej, rażącego niedbalstwa operatora lub następstwem czynu niedozwolonego.
4. Przedsiębiorca telekomunikacyjny świadczący usługi międzynarodowe odpowiada za ich
niewykonanie lub nienależyte wykonanie w zakresie i na zasadach ustalonych w umowach
międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną.
Art.98. 1. Za każdy dzień przerwy w świadczeniu usługi powszechnej płatnej okresowo, abonentowi
przysługuje odszkodowanie w wysokości 1/30 średniej opłaty miesięcznej liczonej według rachunków
z ostatnich trzech okresów rozliczeniowych, jednak nie dłużej niż z okresu ostatnich 12 miesięcy.
2. Odszkodowanie nie przysługuje, jeżeli w okresie rozliczeniowym łączny czas przerw był krótszy od
48 godzin.
3. Niezależnie od odszkodowania, za każdy dzień przerwy w świadczeniu usługi telefonicznej płatnej
okresowo, abonentowi przysługuje zwrot 1/30 miesięcznej opłaty abonamentowej.
Art. 99. 1. Dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych ma obowiązek przyjęcia i
rozpatrzenia reklamacji dotyczącej niewykonania lub nienależytego wykonania usług.
2. Minister właściwy do spraw łączności określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki,
jakim powinna odpowiadać reklamacja za:
1) niedotrzymanie z winy dostawcy usług określonego w umowie o świadczenie usług
telekomunikacyjnych terminu rozpoczęcia świadczenia tych usług;
2) niewykonanie lub nienależyte wykonanie usługi telekomunikacyjnej;
3) nieprawidłowe obliczenie należności z tytułu świadczenia usługi telekomunikacyjnej
- a także szczegółowy tryb postępowania reklamacyjnego, mając na uwadze niezbędną ochronę
interesu konsumenta.
Art. 100. 1. Prawo dochodzenia w postępowaniu sądowym roszczeń określonych w ustawie,
wynikających ze stosunków z przedsiębiorcami telekomunikacyjnymi wyznaczonymi do
świadczącymi usługi powszechnej, przysługuje konsumentowi po wyczerpaniu drogi postępowania
reklamacyjnego.
2. Drogę postępowania reklamacyjnego, w przypadku, o którym mowa w ust. 1, uważa się za
wyczerpaną, jeżeli przedsiębiorca telekomunikacyjny wyznaczony do świadczenia usługi powszechnej
nie zapłacił dochodzonej należności w terminie 3 miesięcy od dnia wniesienia reklamacji.
Art. 101. 1. Roszczenia dochodzone na podstawie ustawy przedawniają się z upływem 12 miesięcy od
końca okresu rozliczeniowego, w którym zakończyła się przerwa w świadczeniu usługi
telekomunikacyjnej, albo od dnia, w którym usługa została wykonana lub miała być wykonana.
2. Bieg przedawnienia roszczeń zawiesza się na okres od dnia wniesienia reklamacji do dnia
udzielenia odpowiedzi na reklamację, nie dłużej jednak niż na okres przewidziany do załatwienia
reklamacji.
29

Rozdział 4
Pozasądowe rozstrzyganie sporów
Art. 102. 1. Jeżeli przemawia za tym charakter sprawy, Prezes URTiP podejmuje działania
mediacyjne w celu polubownego zakończenia sporu cywilnoprawnego między konsumentem a
dostawcą publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych.
2. Postępowanie mediacyjne wszczyna się na wniosek konsumenta lub z urzędu, jeżeli wymaga tego
ochrona interesu konsumenta.
3. W toku postępowania mediacyjnego Prezes URTiP zapoznaje dostawcę publicznie dostępnych
usług telekomunikacyjnych z roszczeniem konsumenta, przedstawia stronom sporu przepisy prawa
mające zastosowanie w sprawie oraz ewentualne propozycje polubownego zakończenia sporu.
4. Prezes URTiP może wyznaczyć stronom termin do polubownego zakończenia sprawy.
5. Prezes URTiP odstępuje od postępowania mediacyjnego, jeżeli w wyznaczonym terminie sprawa
nie została polubownie zakończona oraz w razie oświadczenia co najmniej przez jedną ze stron, że nie
wyraża zgody na polubowne zakończenie sprawy.
Art. 103. 1. Stałe polubowne sądy konsumenckie przy Prezesie URTiP, zwane dalej „sądami
polubownymi”, tworzone są na podstawie umów o zorganizowaniu takich sądów, zawartych przez
Prezesa URTiP z organizacjami pozarządowymi reprezentującymi konsumentów lub przedsiębiorców
telekomunikacyjnych.
2. Umowy, o których mowa w ust. 1, określają w szczególności zasady pokrywania kosztów
wynagrodzenia arbitrów oraz zwrotu kosztów poniesionych w związku z wykonywaniem czynności
arbitra.
3. Sądy polubowne rozpatrują spory o prawa majątkowe wynikłe z umów o przyłączenie do publicznej
sieci telekomunikacyjnej lub umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych zawartych pomiędzy
konsumentami i przedsiębiorcami telekomunikacyjnymi na podstawie regulaminu.
4. Minister Sprawiedliwości określi, po zasięgnięciu opinii Prezesa URTiP, w drodze rozporządzenia,
regulamin organizacji i działania stałych polubownych sądów konsumenckich.
5. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 4, powinno określać w szczególności:
1) wewnętrzną organizację stałych polubownych sądów konsumenckich;
2) tryb funkcjonowania stałych polubownych sądów konsumenckich;
3) czynności jurysdykcyjne i administracyjne stałych polubownych sądów konsumenckich i ich
organów.
6. W postępowaniu przed sądami polubownymi w zakresie nieuregulowanym ustawą stosuje się
przepisy Kodeksu postępowania cywilnego.
DZIAŁ IV
Gospodarowanie częstotliwościami i numeracją
Rozdział 1
Gospodarowanie częstotliwościami
Art. 104. 1. Przeznaczenie częstotliwości, kanałów częstotliwości lub zakresów częstotliwości,
zwanych w ustawie częstotliwościami, dla poszczególnych służb radiokomunikacyjnych określa się w
Krajowej Tablicy Przeznaczeń Częstotliwości.
2. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, Krajową Tablicę Przeznaczeń Częstotliwości,
realizując politykę państwa w zakresie gospodarki zasobami częstotliwości, spełniania wymagań
dotyczących kompatybilności elektromagnetycznej oraz telekomunikacji, z uwzględnieniem
międzynarodowych przepisów radiokomunikacyjnych oraz wymagań dotyczących:
1) zapewnienia warunków dla harmonijnego rozwoju służb radiokomunikacyjnych oraz dziedzin
nauki i techniki, wykorzystujących zasoby częstotliwości,
2) wdrażania nowych, efektywnych technik telekomunikacyjnych,
30

3) bezpieczeństwa i obronności państwa.
3. Krajowa Tablica Przeznaczeń Częstotliwości podlega aktualizacji po Światowej Konferencji
Radiokomunikacyjnej oraz tak często jak jest wymagane zachowanie aktualizacji.
Art. 105. 1. Prezes URTiP, po zasięgnięciu opinii Rady Telekomunikacji, ustala plany
zagospodarowania częstotliwości oraz zmiany tych planów:
1) na wniosek i w uzgodnieniu z Przewodniczącym Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, w
przypadku częstotliwości przeznaczonych do rozpowszechniania lub rozprowadzania programów
radiofonicznych lub telewizyjnych,
2) na wniosek organu, na rzecz którego jest dokonywana rezerwacja częstotliwości, przy współpracy z
tym organem,
3) w miarę potrzeb i możliwości technicznych, w pozostałych zakresach częstotliwości.
2. Uzgodnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, dotyczy liczby, rodzaju i zasięgu planowanych
częstotliwości i sieci.
3. Plany zagospodarowania częstotliwości oraz ich zmiany uwzględniają w szczególności politykę
państwa w zakresie gospodarki zasobami częstotliwości, radiofonii i telewizji, telekomunikacji,
spełnianie wymagań dotyczących kompatybilności elektromagnetycznej oraz obronności i
bezpieczeństwa państwa, zharmonizowane przeznaczenia częstotliwości w ramach Unii Europejskiej,
potrzebę efektywnego wykorzystania częstotliwości, a także założenia polityki wydawania uprawnień
wymagających rezerwacji częstotliwości, zawarte we wniosku organu, o którym mowa w ust. 1 pkt 1.
4. Plany zagospodarowania częstotliwości oraz ich zmiany nie mogą naruszać dokonanych rezerwacji
częstotliwości.
5. URTiP udziela nieodpłatnie zainteresowanym podmiotom informacji o możliwości wykorzystania
częstotliwości.
6. Prezes URTiP ogłasza w Biuletynie URTiP informację o przystąpieniu do opracowania planu
zagospodarowania określonego zakresu częstotliwości lub do opracowania jego zmiany. Podmioty
zainteresowane wykorzystaniem częstotliwości mogą zgłaszać propozycje do planu lub jego zmiany.
Art. 106. 1. Minister właściwy do spraw łączności może określić, w drodze rozporządzenia,
szczegółowe warunki wykonywania określonych służb radiokomunikacyjnych w przewidzianych dla
nich zakresach częstotliwości, z uwzględnieniem wymagań stosowanych przy określaniu Krajowej
Tablicy Przeznaczeń Częstotliwości.
2. Minister właściwy do spraw łączności może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe
warunki wykorzystywania zakresów częstotliwości przeznaczonych dla urządzeń używanych w
przemyśle, medycynie i nauce, z uwzględnieniem wymagań przyjmowanych przy określaniu Krajowej
Tablicy Przeznaczeń Częstotliwości.
Art. 107. 1. Rezerwacja częstotliwości lub zasobów orbitalnych, zwana w ustawie "rezerwacją
częstotliwości", określa częstotliwości lub zasoby orbitalne, które w okresie rezerwacji pozostają w
dyspozycji podmiotu lub podmiotów, którym dokonano rezerwacji lub na rzecz których przeniesiono
uprawienia do częstotliwości.
2. Rezerwacji częstotliwości dokonuje, zmienia ją lub cofa:
1) Prezes URTiP - w rezerwacji ogólnej lub rezerwacji indywidualnej, z zastrzeżeniem ust.
4,
2) Przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, w uzgodnieniu z Prezesem
URTiP - w zakresie określonym ustawą z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji
(Dz. U. z 2001 r. Nr 101, poz. 1114, z 2002 r. Nr 25, poz. 253 i Nr 56, poz. 517) oraz w
zakresie spraw technicznych - w rezerwacji indywidualnej dla nadawców na cele
analogowej transmisji radiofonicznej lub telewizyjnej.
3. Rezerwacji częstotliwości dokonuje się dla podmiotu lub podmiotów, które spełniają
wymagania określone ustawą, a także jeżeli nie zachodzą uzasadnione okoliczności prowadzące do
naruszenia umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną, oraz jeżeli
częstotliwości objęte wnioskiem:
1) są dostępne,
31

2) zostały przeznaczone w Krajowej Tablicy Przeznaczeń Częstotliwości dla wnioskowanej
służby radiokomunikacyjnej oraz plan zagospodarowania częstotliwości przewiduje ich
zagospodarowanie zgodnie z wnioskiem,
3) mogą być chronione przed zaburzeniami elektromagnetycznymi,
4) zostały międzynarodowo uzgodnione w zakresie i formie określonej w międzynarodowych
przepisach radiokomunikacyjnych lub umowach międzynarodowych, których
Rzeczpospolita jest stroną,
5) są zgodne ze zharmonizowanymi przeznaczeniami częstotliwości w ramach Unii
Europejskiej,
6) nie powodują kolizji z udzielonymi rezerwacjami częstotliwości,
7) nie prowadzą do nieefektywnego wykorzystania częstotliwości.
4. Rezerwacji częstotliwości przeznaczonych do rozpowszechniania lub rozprowadzania
programów w sposób cyfrowy, drogą rozsiewczą naziemną lub rozsiewczą satelitarną dokonuje
się w uzgodnieniu z Przewodniczącym Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji w zakresie
dotyczącym:
1) określenia programów telewizyjnych lub radiofonicznych, tworzących zespolony
sygnał cyfrowy rozpowszechniany lub rozprowadzany za pomocą rezerwowanej
częstotliwości, zwany dalej "sygnałem multipleksu",
2) uporządkowania w sygnale multipleksu programów, o których mowa w pkt 1,
zwanych dalej "audiowizualnymi składnikami sygnału multipleksu",
3) proporcji udziału w sygnale multipleksu audiowizualnych składników tego sygnału,
4) obszaru, na którym może być rozpowszechniany lub rozprowadzany sygnał
multipleksu,
5) wykorzystania pojemności systemów transmisyjnych,
6) obowiązków transmisyjnych,
7) kwestii wpływających na dystrybucję programów.
5. Z zastrzeżeniem art. 109 ust. 5, rezerwacji częstotliwości dokonuje się na czas określony, z
uwzględnieniem charakteru usług świadczonych przez podmiot wnioskujący o rezerwację
częstotliwości.
6. Dopuszcza się dokonywanie rezerwacji częstotliwości na rzecz kilku użytkowników.
7. Rezerwacja częstotliwości jest jawna.
Art. 108. 1. Rezerwacja ogólna obejmuje częstotliwości, których wykorzystywanie nie prowadzi
do szkodliwych zakłóceń lub niedoboru zasobów częstotliwości.
2. W rezerwacji ogólnej określa się, w szczególności:
1) uprawniony podmiot oraz jego siedzibę i adres,
2) obszar, na którym mogą być wykorzystywane częstotliwości,
3) rodzaj służby radiokomunikacyjnej, sieci telekomunikacyjnej lub usługi telekomunikacyjnej, w
której częstotliwości objęte rezerwacją ogólna mogą być wykorzystywane,
4) audiowizualne składniki sygnału multipleksu, ich uporządkowanie w sygnale multipleksu oraz
proporcje ich udziału w sygnale multipleksu w przypadku, o którym mowa w art. 107 ust. 4
5) okres rezerwacji.
3. Rezerwacji ogólnej udziela Prezes URTiP w terminie 6 tygodni od dnia złożenia wniosku przez
podmiot ubiegający się o taką rezerwację.
4. Minister właściwy do spraw łączności określi, w drodze rozporządzenia, zakresy częstotliwości
objęte rezerwacją ogólną, warunki ich wykorzystania, kategorie ich użytkowników oraz zakres i wzór
wniosku, o którym mowa w ust. 3, mając na uwadze efektywne wykorzystanie częstotliwości i
konieczność zachowania zasad konkurencji.
Art. 109. 1. Podmioty prowadzące działalność z wykorzystaniem częstotliwości mogą ubiegać
się o rezerwację indywidualną.
2. Rezerwacja indywidualna uprawnia również do dysponowania częstotliwościami na cele
związane z uzyskiwaniem pozwoleń radiowych.
32

3. Podmiot posiadający rezerwację indywidualną może żądać udzielenia pozwolenia radiowego
wykorzystującego zasób częstotliwości objęty rezerwacją indywidualną w okresie jej
obowiązywania.
4. Rezerwacji indywidualnej udziela, w drodze decyzji Prezes URTiP, w terminie 6 tygodni od
dnia złożenia wniosku przez podmiot ubiegający się o rezerwację indywidualną, chyba że
udzielenie tej rezerwacji wymaga przeprowadzenia postępowania przetargowego bądź konkursu
albo uzgodnień międzynarodowych.
5. Rezerwacja indywidualna może zostać przedłużona bez przeprowadzania postępowania
przetargowego albo konkursu.
Art. 110. W rezerwacji indywidualnej określa się, w szczególności:
1) rodzaje usług, sieci lub technologii, które mogą być zastosowane przy przyznanych
częstotliwościach,
2) częstotliwości przypisane do określonego rodzaju lub treści usług audiowizualnych,
3) zobowiązania do zapobiegania szkodliwym zakłóceniom lub promieniowaniu
elektromagnetycznemu,
4) okresy korzystania z częstotliwości,
5) zobowiązania podmiotu podjęte w ramach postępowania przetargowego albo konkursu,
6) ustalenia będące wynikiem postępowania przetargowego albo konkursu,
7) obowiązki ochronne w zakresie promieniowania elektromagnetycznego i szkodliwych
zakłóceń,
8) warunki wynikające z umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną,
9) warunki do wydania pozwolenia radiowego,
10) możliwość i warunki przenoszenia z inicjatywy wykorzystującego częstotliwości uprawnień
do tych częstotliwości, z zachowaniem warunków ustawowych.
Art. 111. W rezerwacji indywidualnej dla nadawców na cele analogowej transmisji
radiofonicznej lub telewizyjnej określa się również:
1) rozpowszechniany program lub programy albo
2) przeznaczenie częstotliwości na cele rozpowszechniania lub rozprowadzania programów.
Art. 112. 1. W przypadku braku dostatecznych zasobów częstotliwości podmioty wnioskujące o
dokonanie rezerwacji indywidualnej są wyłaniane w drodze postępowania przetargowego albo
konkursu.
2. Prezes URTiP decyduje o przeprowadzeniu postępowania przetargowego albo konkursu.
3. Termin przeprowadzenia postępowania przetargowego albo konkursu nie może być dłuższy niż 8
miesięcy od dnia złożenia wniosku przez podmiot ubiegający się o rezerwację częstotliwości.
4. Postępowanie przetargowe albo konkurs ogłasza w Biuletynie URTiP i przeprowadza Prezes
URTiP.
5. Rezerwacji częstotliwości na cele rozpowszechniania lub rozprowadzania programów
radiofonicznych lub telewizyjnych dokonuje się w drodze konkursu, który ogłaszany jest w
uzgodnieniu z Przewodniczącym KRRiT.
6. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do zmian rezerwacji indywidualnej.
7. Przy ponownym udzielaniu rezerwacji indywidualnej postępowania przetargowego albo konkursu
nie przeprowadza się.
Art. 113. 1. Postępowanie przetargowe albo konkurs ogłasza się niezwłocznie po wpłynięciu
pierwszego wniosku o dokonanie rezerwacji indywidualnej objętej postępowaniem przetargowym
albo konkursem.
2. Przeprowadzenie postępowania przetargowego albo konkursu poprzedzone jest postępowaniem
konsultacyjnym.
3. Postępowanie przetargowe albo konkurs w sprawach częstotliwości na cele transmisji
radiofonicznych i telewizyjnych ogłasza się w porozumieniu z Przewodniczącym KRRiT.
4. W ogłoszeniu o postępowaniu przetargowym albo konkursie określa się przedmiot postępowania
przetargowego albo konkursu, jego zakres, warunki uczestnictwa, kryteria wyboru oraz kategorie
33

podmiotów wykluczonych z postępowania przetargowego albo konkursu, których udział mógłby
prowadzić do złamania warunków konkurencji.
5. Dokumentacja przetargowa albo konkursowa, zwana dalej „dokumentacją” może określać warunki
prowadzenia działalności telekomunikacyjnej wymagającej wykorzystania zasobów częstotliwości
objętych postępowaniem przetargowym albo konkursem.
6. Prezes URTiP określa w dokumentacji warunki jakie powinien spełniać uczestnik postępowania
przetargowego albo konkursu oraz wymagania jakim powinna odpowiadać oferta, a także kryteria
oceny ofert.
7. Dokumentacja jest udostępniana za opłatą, która nie może przekroczyć kosztów wykonania
dokumentacji. Opłata ta stanowi dochód środka specjalnego URTiP.
8. Prezes URTiP, w drodze decyzji, unieważnia postępowanie przetargowe albo konkurs, jeżeli
zostały rażąco naruszone przepisy prawa lub interesy uczestników postępowania przetargowego albo
konkursu.
9. Prezes URTiP uznaje, w drodze decyzji, postępowanie przetargowe albo konkurs za
nierozstrzygnięty, jeżeli:
1) żaden z uczestników nie spełnił warunków uczestnictwa w postępowaniu przetargowym albo
konkursie, bądź nie osiągnął wskazanego w dokumentacji minimum kwalifikacyjnego,
2) w terminie wskazanym w dokumentacji do postępowania przetargowego albo konkursu nie
przystąpił żaden podmiot,
3) liczba uczestników postępowania przetargowego albo konkursu jest mniejsza lub równa liczbie
podmiotów uprawnionych do ubiegania się o rezerwację indywidualną.
10. Wobec uczestników postępowania przetargowego albo konkursu, o których mowa w ust. 9 pkt 3,
przepisów art. 112 ust. 1 nie stosuje się.
11. Wyniki przetargu ogłasza w siedzibie URTiP i na stronach internetowych URTiP.
Art. 114. 1. W ogłoszeniu o postępowaniu przetargowym określa się również wysokość wadium.
2. Wysokość wadium nie może być niższa niż 5% jednorazowej opłaty, o której mowa w art. 171 ust.
1 pkt 1, i wyższa niż 20% tej opłaty, jednakże nie niższa niż 500 złotych.
3. Wycofanie oferty z postępowania przetargowego lub rezygnacja z uzyskania rezerwacji
indywidualnej przez oferenta wyłonionego w postępowaniu przetargowym powoduje utratę wadium.
4. Wadium wniesione przez oferenta wyłonionego w postępowaniu przetargowym podlega zwrotowi
w terminie 14 dni od dnia uzyskania rezerwacji indywidualnej.
5. Decydującym kryterium oceny oferty w postępowaniu przetargowym jest wysokość kwoty
zadeklarowanej przez podmiot wnioskujący o dokonanie rezerwacji indywidualnej.
Art. 115. Minister właściwy do spraw łączności określi, w drodze rozporządzenia, tryb
ogłaszania postępowania przetargowego i konkursu zapewniający właściwe poinformowanie
podmiotów zainteresowanych uzyskaniem rezerwacji indywidualnej, a także szczegółowe wymagania
co do treści ogłoszenia, zawartości dokumentacji, warunki i tryb organizowania, przeprowadzania i
zakończenia postępowania przetargowego i konkursu, w tym powoływania i pracy komisji
przetargowej i konkursowej, a w przypadku postępowania przetargowego również sposób wpłaty i
zwrotu wadium, kierując się potrzebą zapewnienia obiektywnych, przejrzystych i
niedyskryminujących żadnego uczestnika warunków postępowania przetargowego i konkursu oraz
przejrzyste warunki podejmowania rozstrzygnięć.
Art. 116. 1. Podmiot, który uzyskał rezerwację częstotliwości może przenieść to uprawnienie,
jeżeli:
1) podmiot, na który to uprawnienie ma zostać przeniesione spełnia ustawowe warunki do
wykorzystywania częstotliwości,
2) możliwość taka została przewidziana w rezerwacji.
2. Zamiar przeniesienia uprawnień, o których mowa w ust. 1, podlega zgłoszeniu Prezesowi URTiP.
3. Prezes URTiP, w drodze decyzji, udziela zgody na przeniesienie uprawnień lub odmawia
przeniesienia uprawnień, o których mowa w ust. 1, mając na uwadze zachowanie warunków
konkurencji oraz skutki techniczne i rynkowe zmiany użytkownika częstotliwości.
34

4. Przeniesienie uprawnień do rezerwacji indywidualnej na cele rozpowszechniania lub
rozprowadzania programów radiofonicznych lub telewizyjnych następuje po zasięgnięciu opinii
Przewodniczącego KRRiT.
5. Prezes URTiP może określić dodatkowe warunki wykorzystywania częstotliwości przez podmiot,
na który ma zostać przeniesione uprawnienie, o którym mowa w ust.1.
6. Informację o przeniesieniu uprawnień, o których mowa w ust. 1, ogłasza się w siedzibie URTiP i na
stronach internetowych URTiP.
Art. 117. 1. Rezerwacja częstotliwości może zostać zmieniona lub cofnięta w przypadku:
1) stwierdzenia, że używanie urządzenia radiowego zgodnie z rezerwacją powoduje szkodliwe
zakłócenia,
2) zmiany w Krajowej Tablicy Przeznaczeń Częstotliwości przeznaczenia częstotliwości objętych
rezerwacją,
3) nierozpoczęcia wykorzystywania częstotliwości objętych rezerwacją częstotliwości w terminie 12
miesięcy od dnia ich wykorzystywania wskazanego rezerwacji,
4) zaprzestania wykorzystywania częstotliwości trwającego co najmniej 12 miesięcy,
5) wystąpienia powtarzających się naruszeń warunków wykorzystania częstotliwości lub obowiązku
wnoszenia opłat za częstotliwości.
2. Prezes URTiP może zmienić warunki wykorzystywania częstotliwości, jeżeli:
1) częstotliwości objęte rezerwacją są wykorzystywane w stopniu niewielkim lub w sposób
nieefektywny,
2) praca urządzenia radiowego jest zakłócana przez inne urządzenia lub sieci telekomunikacyjne.
3. Rezerwacja częstotliwości wygasa z mocy prawa w przypadku cofnięcia lub upływu terminu, na
który została udzielona.
4. Odmowa udzielenia rezerwacji częstotliwości następuje w przypadku gdy:
1) wnioskodawca nie jest w stanie wywiązać się z warunków związanych z wykorzystaniem
częstotliwości lub zasobów orbitalnych,
2) zachodzą uzasadnione okoliczności prowadzące do zagrożenia obronności, bezpieczeństwa
państwa lub bezpieczeństwa i porządku publicznego,
3) powodowałaby naruszenie umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest
stroną.
5. Odmowa udzielenia rezerwacji częstotliwości z powodu okoliczności, o których mowa w ust. 4 pkt
2, następuje po zasięgnięciu opinii Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw
wewnętrznych lub Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, w zakresie ich właściwości. Jeżeli
uzasadnienie opinii Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw wewnętrznych lub
Szefa Agencji Bezpieczeństwa stwierdzającej, że zachodzą okoliczności prowadzące do zagrożenia
obronności, bezpieczeństwa państwa lub bezpieczeństwa i porządku publicznego, zawiera informacje
stanowiące tajemnicę państwową, zamiast uzasadnienia doręcza się zawiadomienie, że uzasadnienie
zostało sporządzone.
6. W okresie ważności rezerwacji częstotliwości można odmówić wydania pozwolenia radiowego na
używanie urządzenia radiowego wykorzystującego częstotliwości objęte rezerwacją z tytułu
wystąpienia następujących okoliczności:
1) zagrożenie obronności, bezpieczeństwa państwa lub bezpieczeństwa i porządku
publicznego,
2) naruszenie umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną,
3) zakłócenie pracy urządzeń i sieci telekomunikacyjnych,
4) niespełniania warunków określonych w art. 107 ust. 3 pkt 2, chyba że uległ zmianie stan
prawny lub faktyczny przyjęty za podstawę dokonania rezerwacji.
Art. 118. Do rezerwacji częstotliwości dla:
1) komórek organizacyjnych i jednostek organizacyjnych nadzorowanych lub podporządkowanych
Ministrowi Obrony Narodowej oraz organów i jednostek organizacyjnych nadzorowanych lub
podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych - dla własnych potrzeb,
35

2) organów i jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych -
w odniesieniu do sieci telefonicznej eksploatowanej przez te organy i jednostki dla potrzeb Kancelarii
Prezydenta, Kancelarii Sejmu, Kancelarii Senatu i administracji rządowej,
3) jednostek sił zbrojnych obcych państw oraz jednostek organizacyjnych innych zagranicznych
organów państwowych, przebywających czasowo na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na
podstawie umów, których Rzeczpospolita Polska jest stroną - na czas pobytu,
4) jednostek organizacyjnych Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Agencji Wywiadu - dla
własnych potrzeb,
5) jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych - dla
własnych potrzeb,
6) przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych, zagranicznych misji specjalnych oraz
przedstawicielstw organizacji międzynarodowych, korzystających z przywilejów i immunitetów na
podstawie ustaw, umów i zwyczajów międzynarodowych, mających swe siedziby na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej - wyłącznie w zakresie związanym z działalnością dyplomatyczną tych
podmiotów,
- nie stosuje się przepisów art. 108 ust. 2 pkt 4 oraz art. 117 ust.1 i 2.
Rozdział 2
Gospodarowanie numeracją
Art. 119. 1. Prezes URTiP przydziela numerację:
1) przedsiębiorcom telekomunikacyjnym zgodnie z planami numeracji krajowej dla sieci publicznych,
2) komórkom, organom i jednostkom, o których mowa w art. 118 pkt 1- 6,
w drodze decyzji, na ich wniosek, w terminie nie dłuższym niż trzy tygodnie od dnia złożenia
wniosku.
2. Przydział numeracji powinien określać warunki wykorzystywania lub udostępniania numeracji.
3. Prezes URTiP odmawia przydziału numeracji w przypadku braku numeracji lub gdy wnioskowane
przeznaczenie numeracji nie jest zgodne z planem numeracji krajowej dla sieci publicznych.
4. Prezes URTiP może cofnąć przydział numeracji albo ograniczyć jego zakres, jeżeli:
1) nastąpiły zmiany we właściwym planie numeracji krajowej dla sieci publicznych,
2) podmiot, który uzyskał decyzję o przydziale numeracji, nie wykorzystuje przydzielonego zakresu
numeracji w sposób efektywny,
3) podmiot, który uzyskał decyzję o przydziale numeracji, wykorzystuje przydzieloną numerację w
sposób niezgodny z warunkami przydziału numeracji lub jej przeznaczeniem we właściwym planie
numeracji krajowej dla sieci publicznych.
5. Decyzja o cofnięciu przydziału numeracji albo o ograniczeniu jego zakresu:
1) nie może powodować naruszenia ciągłości świadczenia usług telekomunikacyjnych przez podmiot,
któremu udzielono przydziału,
2) może być podjęta po bezskutecznym wezwaniu podmiotu do usunięcia przyczyny
nieprawidłowości, w przypadkach wymienionych w ust. 4 pkt 2 i 3.
6. Minister właściwy do spraw łączności określi, w drodze rozporządzenia :
1) plan numeracji krajowej dla publicznych sieci telefonicznych, określając w szczególności zakres
planu oraz formaty numerów,
2) szczegółowe wymagania dotyczące gospodarowania numeracją w publicznych sieciach
telefonicznych,
- uwzględniając obecne i prognozowane potrzeby przedsiębiorców telekomunikacyjnych oraz
użytkowników, w tym służb, o których mowa w art. 123 ust. 2, ustalenia europejskich organizacji
telekomunikacyjnych, w szczególności dotyczące długoterminowych, ogólnoeuropejskich planów
numeracji, a także postanowienia umów, których Rzeczpospolita Polska jest stroną .
7. Minister właściwy do spraw łączności może określić, w drodze rozporządzenia, plany numeracji
krajowej dla sieci publicznych innych niż publiczne sieci telefoniczne, a także szczegółowe
wymagania dotyczące tworzenia i udostępniania znaków identyfikujących abonenta, uwzględniając
obecne i prognozowane potrzeby przedsiębiorców telekomunikacyjnych oraz użytkowników, ustalenia
europejskich organizacji telekomunikacyjnych, w szczególności dotyczące długoterminowych,
ogólnoeuropejskich planów numeracji, a także postanowienia umów, których Rzeczpospolita Polska
jest stroną.
36

Art. 120. 1. Prezes URTiP opracowuje zbiorcze zestawienie przydzielonych numeracji, w postaci
Tablicy Zagospodarowania Numeracji. Tablica jest jawna i publikowana w Biuletynie URTiP oraz na
stronach internetowych URTiP.
2. URTiP udziela nieodpłatnie zainteresowanym podmiotom informacji o dostępnej numeracji.
Art. 121. 1. Podmiot, który uzyskał w drodze decyzji przydział numeracji, udostępnia przydzieloną
numerację podmiotom współpracującym z jego siecią telekomunikacyjną oraz podmiotom
dostarczającym usługi telekomunikacyjne, na ich wniosek, na podstawie pisemnej umowy o
udostępnieniu numeracji.
2. Umowa o udostępnieniu numeracji powinna ustalać warunki wykorzystywania udostępnionej
numeracji.
3. Odmawia się zawarcia umowy o udostępnieniu numeracji w przypadku braku numeracji lub gdy
udostępnienie numeracji mogłoby utrudnić albo ograniczyć wykonywanie działalności przez
dysponenta numeracji.
4. Do umowy stosuje się odpowiednio przepisy art. 27-30.
Art. 122. 1. Prezes URTiP przed przydziałem numerów o szczególnej wartości gospodarczej
przeprowadza postępowanie konsultacyjne.
2. Prezes URTiP, po przeprowadzeniu postępowania konsultacyjnego, może postanowić, że przydział
numerów o których mowa w ust.1, należy przeprowadzić w drodze postępowania przetargowego albo
konkursu, stosuje się wówczas odpowiednio art. 112-115.
3. Termin przydziału numerów, w sposób o którym mowa w ust. 2, nie może być dłuższy niż 6
tygodni od dnia złożenia wniosku przez podmiot ubiegający się o przyznanie numeracji.
Art. 123. 1. Służbom ustawowo powołanym do niesienia pomocy przysługuje przydział numerów
alarmowych.
2. Ustala się numer „112” jako wspólny numer alarmowy dla centrów powiadamiania ratunkowego.
Art. 124. Do przydziału, odmowy przydziału lub cofania przydziału znaków identyfikujących
abonenta oraz do ich udostępniania lub odmowy udostępnienia stosuje się odpowiednio przepisy art.
119 i 121.
Art. 125. 1. Dysponent numeracji może dokonać niezbędnej zmiany numeracji dla określonych
obszarów swojej sieci publicznej lub zmiany indywidualnych numerów abonentów tej sieci, w
przypadku zmiany przydziału zakresu numeracji albo przebudowy lub rozbudowy eksploatowanej
sieci publicznej.
2. Planowane zmiany numeracji dla określonych obszarów sieci telekomunikacyjnej powinny być
podane przez dysponenta numeracji do publicznej wiadomości co najmniej 3 miesiące przed
zamierzonym terminem wprowadzenia zmiany.
3. Dysponent numeracji jest obowiązany zawiadomić pisemnie abonentów o planowanej zmianie ich
indywidualnych numerów oraz o ich nowych numerach, co najmniej 3 miesiące przed zamierzonym
terminem wprowadzenia zmiany. Skrócenie tego okresu wymaga zgody Prezesa URTiP.
4. Dysponent numeracji jest obowiązany do zapewnienia bezpłatnej, automatycznej informacji
słownej, o wprowadzonych zmianach numeracji, o których mowa w ust. 1-3, dostępnej pod
poprzednimi numerami, przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy.
DZIAŁ V
Transmisje radiofoniczne i telewizyjne
Art. 126. 1. Udogodnienia towarzyszące takie jak:
1) system warunkowego dostępu,
2) elektroniczny przewodnik po programach,
podlegają zgłoszeniu Prezesowi URTiP, zgodnie z art. 2.
37

2. O dokonaniu zgłoszenia udogodnień towarzyszących, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, Prezes
URTiP informuje Przewodniczącego KRRiT.
3. Obowiązki dotyczące aspektów prezentacyjnych elektronicznych przewodników po programach
należą do wyłącznej właściwości KRRiT.
4. Minister właściwy ds. łączności określi w drodze rozporządzenia wymagania, jakim powinien
odpowiadać system warunkowego dostępu, zgodnie z załącznikiem nr I część I Dyrektywy
Dostępowej.
Art. 127. 1.Po przeprowadzeniu analizy rynku zgodnie z art. 25, Prezes URTiP może w drodze
decyzji nałożyć, utrzymać, zmienić lub znieść w stosunku do przedsiębiorcy telekomunikacyjnego o
znaczącej pozycji na rynku udogodnień towarzyszących, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2 obowiązek
zapewnienia dostępu do tych udogodnień towarzyszących, zgodnie z załącznikiem nr I część I
Dyrektywy Dostępowej.
2. Decyzja o zniesieniu lub zmianie obowiązków, o których mowa w ust. 3, nie może naruszać
obowiązku transmisji programów, określonych w ustawie o radiofonii i telewizji oraz ograniczać
rozwoju efektywnej konkurencji:
a) na rynku detalicznym usług radiofonii i telewizji cyfrowej,
b) na rynku warunkowych systemów dostępu i związanych z nim udogodnień towarzyszących.
3. Prezes URTiP wydaje decyzję, o której mowa w ust. 1, w porozumieniu z KRRiT.
Art. 128. 1. W celu zapewnienia użytkownikom końcowym dostępu do cyfrowych usług radiowych i
telewizyjnych Prezes URTiP może nałożyć na przedsiębiorcę telekomunikacyjnego obowiązek
zapewnienia dostępu do następujących udogodnień towarzyszących:
1) interfejsu programu aplikacyjnego,
2) elektronicznego przewodnika po programach.
2. Decyzja, o której mowa w ust. 1, powinna być oparta na sprawiedliwych, rozsądnych i
niedyskryminujących warunkach oraz poprzedzona postępowaniem konsultacyjnym.
3. Prezes URTiP wydaje decyzję, o której mowa w ust. 1, w porozumieniu z KRRiT.
4. Publiczne sieci telekomunikacyjne używane na potrzeby świadczenia usług telewizji cyfrowej
powinny umożliwiać świadczenie usług telewizji szerokoekranowej.
5. Minister właściwy ds. łączności określi w drodze rozporządzenia wymagania techniczne i
eksploatacyjne dla sieci używanych do transmisji cyfrowych usług radiofonicznych i telewizyjnych,
dla cyfrowych odbiorników telewizyjnych i innych urządzeń służących do odbioru cyfrowych
interaktywnych usług telewizyjnych, mając na uwadze zapewnienie ich interoperacyjności, zgodnie z
Załącznikiem VI Dyrektywy o Usłudze Powszechnej oraz zapewnienie usług telewizji
szerokoekranowej.
Art. 129. W sprawach spornych dotyczących realizacji obowiązków dotyczących udostępnienia
udogodnień towarzyszących, przewidzianych w art. 127 i 128 stosuje się tryb postępowania spornego.
DZIAŁ VI
Infrastruktura, urządzenia telekomunikacyjne i urządzenia radiowe
Rozdział 1
Infrastruktura telekomunikacyjna
Art. 130. Prezes URTiP gromadzi informacje o charakterystykach technicznych interfejsów
stosowanych w publicznych sieciach telekomunikacyjnych.
2. Jeżeli z analizy informacji, o których mowa w ust.1 wynika, że zagrożona jest interoperacyjność
publicznych sieci i usług telekomunikacyjnych Prezes URTiP informuje o tym ministra właściwego do
spraw łączności.
3. W informacji, o której mowa w ust.2, Prezes URTiP proponuje konkretne rozwiązania techniczne,
które mają na celu usunięcie zagrożenia dla interoperacyjności publicznych sieci i usług
telekomunikacyjnych.
38

4. W oparciu o informację Prezesa URTiP, o której mowa w ust.2, w celu zapewnienia
interoperacyjności publicznych sieci i usług telekomunikacyjnych minister właściwy do spraw
łączności może określić w drodze rozporządzenia wymagania techniczne dla interfejsów, kierując się
wymaganiami międzynarodowych organizacji standaryzacyjnych.
5. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 4, podlega postępowaniu konsolidacyjnemu.
Uwaga: w art. zobowiązującym operatorów do publikowania info o charakterystykach technicznych
interfejsów do ich sieci należy zamieścić zapis, iż w przedstawionych charakterystyka muszą wskazać
międzynarodowe dokumenty standaryzacyjne z jakimi jest zgodny dany interfejs.
Informacje dodatkowe: z ustawy o RTTE wynika obowiązek informowania URTiP przez
operatorów o interfejsach user ↔network oraz o interfejsach radiowych.
Art. 131. 1. Operator publiczny jest obowiązany umożliwić operatorom eksploatującym sieci
publiczne współkorzystanie z posiadanych budynków, linii, kanalizacji, słupów, wieży i masztów, a w
szczególności zakładanie, eksploatację i konserwację urządzeń telekomunikacyjnych, jeżeli
wykonanie tych czynności bez współkorzystania z infrastruktury jest niemożliwe lub wiąże się z
niewspółmiernie wysokimi nakładami.
2.Warunki współkorzystania z infrastruktury telekomunikacyjnej, w zakresie, o którym mowa w ust.
1, operatorzy ustalają w umowie, która powinna być zawarta w terminie 30 dni od dnia wystąpienia o
jej zawarcie.
3.Warunki oraz sposób wykonywania umów o współkorzystaniu z infrastruktury telekomunikacyjnej
nie może prowadzić do faktycznego ograniczenia uprawnień do prowadzenia działalności
telekomunikacyjnej przysługujących operatorom współkorzystającym na podstawie niniejszej ustawy,
z wyjątkiem obiektywnych przypadków związanych z brakiem możliwości technicznych.
4. W przypadku gdy strony nie zawrą umowy w terminie, o którym mowa w ust. 2, stosuje się tryb
postępowania spornego.
Art. 132. 1. Właściciel lub użytkownik wieczysty nieruchomości jest obowiązany umożliwić
operatorom publicznym instalowanie na nieruchomości urządzeń telekomunikacyjnych,
przeprowadzanie linii kablowych pod, na albo nad nieruchomością oraz umieszczanie tabliczek
informacyjnych o urządzeniach, a także ich eksploatację i konserwację, jeżeli nie uniemożliwia to
racjonalnego korzystania z nieruchomości.
2. Korzystania z nieruchomości, o których mowa w ust. 1, następuje zgodnie z art. 124 ustawy z dnia
21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.
3. Korzystanie z nieruchomości, o którym mowa w ust. 1 jest. odpłatny, chyba że linia lub urządzenia
telekomunikacyjne służą zapewnianiu telekomunikacji właścicielowi lub użytkownikowi
nieruchomości, na ich wniosek.
4. Warunki korzystania z nieruchomości przez operatora ustala się w umowie, która powinna być
zawarta w terminie 30 dni od dnia wystąpienia przez operatora o jej zawarcie.
5. W przypadku gdy strony nie zawrą umowy w terminie, stosuje się przepisy art. 124 ustawy o
gospodarce nieruchomościami. Prezes URTiP może występować w postępowaniu spornym na
prawach strony. Do Prezesa URTiP stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego
dotyczące prokuratora.
6. Jeżeli nieruchomość stanowi przedmiot użytkowania, najmu, dzierżawy lub trwałego zarządu,
przepisy ust. 1 - 4 stosuje się odpowiednio.
Art. 133. Do współkorzystania z infrastruktury telekomunikacyjnej przez operatorów, którzy nabyli
uprawnienia do jej zakładania, używania lub konserwacji na cudzej nieruchomości, stosuje się
odpowiednio przepisy art. 132.
39

Rozdział 2
Używanie i obsługa urządzeń radiowych
Art. 134 1. Organem właściwym w sprawach pozwoleń radiowych, zwanych dalej "pozwoleniami"
jest Prezes URTiP.
2. Postępowanie w sprawie wydania pozwolenia wszczyna się na pisemny wniosek.
3. Otrzymanie pozwolenia wymaga uprzedniego uzyskania rezerwacji częstotliwości.
4. Minister właściwy do spraw łączności może określić, w drodze rozporządzenia, wzór i szczegółowy
tryb składania wniosku o wydanie pozwolenia oraz rodzaje dokumentów niezbędnych do
rozstrzygnięcia sprawy, uwzględniając specyfikę służb radiokomunikacyjnych, sieci
telekomunikacyjnych lub usług telekomunikacyjnych, w których będą wykorzystywane urządzenia
radiowe.
5. Decyzja w sprawie pozwolenia powinna być podjęta w terminie 6 tygodni w przypadku
częstotliwości radiowych, których przeznaczenie określono w Krajowej Tablicy Przeznaczeń
Częstotliwości lub ustalono w planie zagospodarowania częstotliwości. Termin ten nie narusza
postanowień umów międzynarodowych dotyczących użytkowania częstotliwości radiowych lub
pozycji orbitalnych.
Art. 135. 1. Pozwolenie określa:
1) uprawniony podmiot oraz jego siedzibę i adres,
2) rodzaj oraz cechy identyfikacyjne urządzenia radiowego,
3) warunki wykorzystywania częstotliwości,
4) warunki używania urządzenia, w szczególności rodzaj służby radiokomunikacyjnej lub sieci
telekomunikacyjnej, w której urządzenie może być wykorzystywane,
5) okres ważności.
6) wszelkie zobowiązania, jakie podmiot, któremu przydzielono prawo wykorzystania częstotliwości
na siebie przyjął podczas procedury selekcji konkurencyjnej lub porównawczej.
2. W pozwoleniu można określić:
1) zasady używania urządzenia i obowiązki użytkownika w sytuacjach szczególnych zagrożeń,
2) sposób uiszczania opłat za prawo do wykorzystywania częstotliwości.
3. Pozwolenie może zawierać przydział sygnałów identyfikacyjnych lub znaków wywoławczych.
4. Pozwolenie uprawnia do wykorzystywania objętych pozwoleniem częstotliwości, sygnałów
identyfikacyjnych oraz znaków wywoławczych.
Art. 136. 1. Warunki wykorzystywania częstotliwości powinny określać, w szczególności:
1) dla urządzenia radiowego naziemnego lub rezerwacji częstotliwości dla świadczenia usług
telekomunikacyjnych za pomocą takich urządzeń:
a) częstotliwość lub częstotliwości graniczne kanałów częstotliwości lub zakresów
częstotliwości albo numery kanałów,
b) odpowiednio, lokalizację urządzenia albo obszar jego przemieszczania,
c) odpowiednio, moc promieniowaną lub moc wyjściową,
d) odpowiednio, polaryzację, wysokość zawieszenia lub charakterystykę promieniowania
anteny nadawczej,
e) rodzaj sygnału i parametry techniczne jego nadawania,
2) dla naziemnej stacji satelitarnej lub rezerwacji częstotliwości dla świadczenia usług
telekomunikacyjnych za pomocą nadawczo-odbiorczego urządzenia radiowego umieszczonego na
sztucznym satelicie Ziemi:
a) nazwę wykorzystywanego satelity i jego położenie,
b) odpowiednio, lokalizację naziemnej stacji satelitarnej lub obszar jej przemieszczania,
c) częstotliwość lub częstotliwości skrajne zakresów częstotliwości lub kanałów
częstotliwości albo numery kanałów, wykorzystywane do transmisji sygnałów w kierunkach:
kosmos - Ziemia i Ziemia - kosmos,
40

d) rodzaj sygnału i parametry techniczne jego nadawania.
2. Warunki wykorzystywania częstotliwości mogą określać datę rozpoczęcia wykorzystywania
częstotliwości.
Art. 137 1. Do cofnięcia lub zmiany pozwolenia stosuje się odpowiednio przepisy art. 117 ust. 1 i 2.
2. Prezes URTiP może także cofnąć pozwolenie lub zmienić warunki wykorzystywania częstotliwości
w przypadku:
1) stwierdzenia, że używanie urządzenia radiowego zgodnie z pozwoleniem zakłóca pracę innych
urządzeń lub sieci telekomunikacyjnych,
2) zmiany w Krajowej Tablicy Przeznaczeń Częstotliwości przeznaczenia częstotliwości objętych
pozwoleniem,
3) nie rozpoczęcia wykorzystywania częstotliwości objętych pozwoleniem w terminie 12 miesięcy od
dnia wydania pozwolenia lub dnia rozpoczęcia ich wykorzystywania wskazanego w pozwoleniu.
3. Prezes URTiP może zmienić warunki wykorzystywania częstotliwości, jeżeli:
1) częstotliwości objęte pozwoleniem są wykorzystywane w stopniu niewielkim lub w sposób
nieefektywny,
2) praca urządzenia radiowego jest zakłócana przez inne urządzenia lub sieci telekomunikacyjne.
4. Pozwolenie wygasa z mocy prawa w przypadku wygaśnięcia rezerwacji częstotliwości.
Art. 138. 1. Dopuszcza się przekazanie praw do użytkowania częstotliwości radiowych drugim
podmiotom przy zachowaniu warunków nie zmieniania przeznaczenia danej częstotliwości radiowej.
2. Minister właściwy do spraw łączności określi procedury i warunki, jakie muszą być spełnione aby
przy przekazaniu praw nie nastąpiło zniekształcenie konkurencji.
Art. 139.1. Z zastrzeżeniem ust. 3, pozwolenie wydaje się podmiotowi, który spełnia wymagania
określone ustawą oraz jeżeli:
1) nie zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 117 ust. 6 pkt 1-3,
2) częstotliwości objęte wnioskiem:
a) są dostępne,
b) zostały przeznaczone w Krajowej Tablicy Przeznaczeń Częstotliwości dla wnioskowanej
służby radiokomunikacyjnej oraz plan zagospodarowania częstotliwości przewiduje ich
zagospodarowanie zgodne z wnioskiem,
c) mogą być ochronione przed zaburzeniami elektromagnetycznymi,
d) zostały międzynarodowo uzgodnione w zakresie i formie określonej w międzynarodowych
przepisach radiokomunikacyjnych lub umowach, których Rzeczpospolita Polska jest stroną,
3) wnioskodawca przedłoży:
a) dokument potwierdzający spełnianie zasadniczych wymagań, o których mowa w art. 143,
jeżeli urządzenie podlega obowiązkowej ocenie zgodności,
b) wymagane świadectwo operatora radiowego,
c) wymagane zezwolenie, do którego wykonywania urządzenie będzie używane,
d) rezerwację częstotliwości, jeżeli została dokonana.
2. Pozwolenia radiowe dla służb radiokomunikacyjnych innych niż służba radiokomunikacyjna
amatorska są wydawane na okres nieprzekraczający 10 lat.
3. Minister właściwy do spraw łączności określi, w drodze rozporządzenia, dla służby
radiokomunikacyjnej amatorskiej:
1) rodzaje pozwoleń,
2) wymagania, niezbędne do uzyskania pozwolenia,
3) okres ważności pozwoleń,
biorąc pod uwagę rodzaj posiadanego przez wnioskodawcę świadectwa operatora urządzeń radiowych
w służbie radiokomunikacyjnej amatorskiej.
Art. 140. Obsługiwanie urządzenia radiowego nadawczego lub nadawczo-odbiorczego, używanego w
służbie radiokomunikacyjnej lotniczej, służbie radiokomunikacyjnej morskiej i żeglugi
śródlądowej oraz w służbie radiokomunikacyjnej amatorskiej, wymaga posiadania świadectwa
operatora urządzeń radiowych.
41

Art. 141. 1. Prezes URTiP wydaje świadectwo operatora urządzeń radiowych na podstawie
pozytywnego wyniku egzaminu z wiadomości i umiejętności osoby ubiegającej się o świadectwo
operatora urządzeń radiowych oraz po udokumentowaniu przez nią wymaganej praktyki.
2. Egzaminy osób ubiegających się o świadectwo operatora urządzeń radiowych przeprowadza
URTiP.
3. Za przeprowadzenie egzaminu oraz za wydanie świadectwa operatora urządzeń radiowych pobiera
się opłaty. Opłaty te stanowią dochód środka specjalnego URTiP.
4. Minister właściwy do spraw łączności, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw
transportu i ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej, określi, w drodze rozporządzenia:
1) rodzaje i wzory świadectw operatora urządzeń radiowych, zakres wymogów egzaminacyjnych, a
także zakres, tryb i okres niezbędnych szkoleń oraz praktyki, biorąc pod uwagę międzynarodowe
przepisy radiokomunikacyjne oraz przepisy zawarte w dokumentach europejskich organizacji
telekomunikacyjnych,
2) szczegółowy tryb przeprowadzania egzaminów, a także wysokość opłat za przeprowadzenie
egzaminu i wydanie świadectwa, kierując się zasadą, iż nie powinny one stanowić bariery dla osób
zainteresowanych obsługą urządzeń radiowych.
Art. 142. Osoby posiadające właściwe świadectwo operatora urządzeń radiowych, wydane przez
Prezesa URTiP lub przez uprawniony do tego organ zagraniczny, mogą obsługiwać na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej urządzenia radiowe nadawcze lub nadawczo-odbiorcze, pracujące w
zagranicznej radiokomunikacyjnej służbie lotniczej albo morskiej i żeglugi śródlądowej, zgodnie z
międzynarodowymi przepisami radiokomunikacyjnymi.
Rozdział 3
Wymagania dla telekomunikacyjnych urządzeń końcowych i urządzeń radiowych
Art. 143. 1. Urządzenia radiowe i telekomunikacyjne urządzenia końcowe wprowadzane do obrotu
i używania powinny spełniać wymagania w zakresie:
1) ochrony zdrowia i bezpieczeństwa użytkownika,
2) efektywnego wykorzystania zasobów częstotliwości lub zasobów orbitalnych w przypadku
urządzeń radiowych,
3) kompatybilności elektromagnetycznej w zakresie wynikającym z ich przeznaczenia
zwane dalej „zasadniczymi wymaganiami”.
2. Minister właściwy do spraw łączności może, w drodze rozporządzenia, ustalić dodatkowe
wymagania w zakresie:
1) zapewniania ochrony tajemnicy telekomunikacji,
2) zabezpieczenia przed nieuprawnionym używaniem urządzeń,
3) umożliwienia dostępu do urządzeń lub sieci służbom ustawowo powołanym do niesienia
pomocy,
4) przystosowania do używania przez osoby niepełnosprawne,
5) zdolności do współpracy z innymi urządzeniami telekomunikacyjnymi używanymi w sieci
telekomunikacyjnej lub do niej dołączonymi, w szczególności niepowodowania uszkodzeń sieci
telekomunikacyjnej lub zakłócania jej funkcjonowania
- które powinny być spełniane przez urządzenia niezależnie od wymagań wymienionych w ust. 1, oraz
określić termin, do którego mogą być używane urządzenia nie spełniające wymagań ustalonych w
rozporządzeniu, wprowadzone do obrotu przed dniem wydania rozporządzenia, mając na uwadze
prawidłowość funkcjonowania sieci telekomunikacyjnych i kierując się wymaganiami europejskich
organizacji normalizacyjnych, a w przypadku braku takich wymagań - wymaganiami innych
międzynarodowych organizacji normalizacyjnych, których Rzeczpospolita Polska jest członkiem.
42

DZIAŁ VII
Tajemnica telekomunikacyjna i ochrona danych użytkowników końcowych
Art. 143. 1.Tajemnica komunikowania się w sieciach telekomunikacyjnych, zwana dalej „tajemnicą
telekomunikacyjną”, obejmuje :
1) treść indywidualnych przekazów telekomunikacyjnych,
2) dane transmisyjne, które oznaczają dane przetwarzane do celów przekazywania komunikatów w
sieciach telekomunikacyjnych lub naliczania opłat za usługi,
3) dane lokalizacyjne, które oznaczają wszelkie dane przetwarzane w sieci telekomunikacyjnej
wskazujące położenie geograficzne urządzenia końcowego użytkownika publicznie dostępnych usług
telekomunikacyjnych,
4) dane o próbach uzyskania połączenia między określonymi zakończeniami sieci telekomunikacyjnej.
2. Zakazane jest zapoznawanie się, utrwalanie, przechowywanie, przekazywanie lub inne
wykorzystywanie danych objętych tajemnicą telekomunikacyjną przez osoby inne niż nadawca i
odbiorca informacji, chyba że:
1) będzie to przedmiotem usługi, lub będzie niezbędne do jej wykonania,
2) nastąpi za zgodą nadawcy lub odbiorcy,
3) dokonanie tych czynności jest niezbędne w celu (prawnie dozwolonego) rejestrowania
komunikatów i związanych z nimi danych transmisyjnych, stosowanego w zgodnej z prawem
praktyce handlowej do celów zapewnienia dowodów transakcji handlowej lub celów łączności w
działalności handlowej,
4) będzie to konieczne z innych powodów przewidzianych ustawą .
3. Z wyjątkiem przypadków określonych ustawą, ujawnianie lub przetwarzanie treści albo danych,
objętych tajemnicą telekomunikacyjną, narusza obowiązek zachowania tajemnicy telekomunikacyjnej.
4. Przepisów ust. 2 i 3 nie stosuje się do informacji i danych ze swojej istoty jawnych albo z
przeznaczenia publicznych albo ujawnionych postanowieniem sądu, postanowieniem prokuratora lub
na podstawie odrębnych przepisów.
Art. 145. 1. Wszystkie osoby i jednostki uczestniczące w prowadzeniu działalności
telekomunikacyjnej w sieciach publicznych oraz podmioty współpracujące są obowiązane do
zachowania tajemnicy telekomunikacyjnej w okresie wykonywania tych zadań i po ich zakończeniu.
2. Podmioty prowadzące działalność telekomunikacyjną są obowiązane do zachowania należytej
staranności, w zakresie uzasadnionym względami technicznymi lub ekonomicznymi, przy
zabezpieczaniu urządzeń telekomunikacyjnych, sieci telekomunikacyjnych oraz zbiorów danych przed
ujawnieniem tajemnicy telekomunikacyjnej.
3. Osoba, która korzystając z urządzenia radiowego lub końcowego, zapoznała się z informacją dla
niej nie przeznaczoną, jest obowiązana do zachowania tajemnicy telekomunikacyjnej. Przepisy art.
144 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio.
4. Nie stanowi naruszenia tajemnicy telekomunikacyjnej zarejestrowanie przez organ wykonujący
kontrolę działalności telekomunikacyjnej informacji uzyskanej w sposób, o którym mowa w ust. 1 w
celu udokumentowania faktu naruszenia przepisu niniejszej ustawy.
Art. 146. 1. Z zastrzeżeniem ust. 2, informacje lub dane objęte tajemnicą telekomunikacyjną mogą
być zbierane, utrwalane, przechowywane, opracowywane, zmieniane, usuwane lub udostępniane tylko
wówczas, gdy czynności te, zwane w ustawie "przetwarzaniem", dotyczą usługi świadczonej
użytkownikowi albo są niezbędne do jej wykonania.
Przetwarzanie informacji lub danych w innych celach jest dopuszczalne jedynie na podstawie
przepisów ustawowych.
2. Operator publiczny jest uprawniony do przetwarzania poniższych danych dotyczących użytkownika
będącego osobą fizyczną:
1) nazwisk i imion,
2) imion rodziców,
3) miejsca i daty urodzenia ,
4) adresu miejsca zameldowania na pobyt stały,
43

5) numeru ewidencyjnego PESEL użytkownika, a w przypadku cudzoziemca - numeru paszportu lub
karty pobytu,
6) nazwy i numeru dokumentów potwierdzających tożsamość,
7) dokumentów potwierdzających możliwość wykonania zobowiązania wobec operatora
wynikającego z umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych.
3. Ponadto operator może za pisemną zgodą użytkownika będącego osobą
fizyczną przetwarzać dane dotyczące:
1) numeru ewidencji podatkowej NIP,
2) numeru konta bankowego lub karty płatniczej,
3) adresu użytkownika do korespondencji, jeżeli jest inny niż adres miejsca zameldowania na pobyt
stały, adresu poczty elektronicznej oraz numerów telefonów kontaktowych.
Art. 147. 1. Z zastrzeżeniem art. 146 ust. 3, dane wymienione w art. 146 ust. 2 pkt 5 i 6 abonenta,
którego opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego określonego umową wynosi co najmniej 60
dni, mogą być:
1) przechowywane przez operatora publicznego, który je zebrał i utrwalił,
2) zbierane w celu uzasadnienia zastrzeżenia, o którym mowa w art. 53 ust. 5 pkt 2, przez innych
operatorów publicznych z prawem ich utrwalania na czas nie dłuższy niż 14 dni oraz bez prawa do ich
udostępniania.
2. Z zastrzeżeniem art. 66 ust. 3, dane abonenta wymienione w art. 146 ust. 2 pkt 5 i 6, mogą być
udostępniane innym operatorom publicznym w przypadku zawieszenia przez operatora publicznego
świadczenia usług telekomunikacyjnych lub innego ograniczenia świadczenia tych usług na mocy
postanowień umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, w przypadku nienależytego
wykonania umowy przez abonenta.
3. Operatorzy publiczni nie mogą tworzyć odrębnej wspólnej bazy zawierającej dane, o których mowa
w ust. 1 i 2.
4. Operator publiczny zawierając umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych jest obowiązany
poinformować abonenta o możliwości udostępnienia jego danych, określonych w art. 146 ust. 2 pkt 5 i
6, w razie wystąpienia okoliczności, o których mowa w ust. 1 i 2
Art. 148. 1. Przedsiębiorca telekomunikacyjny posługujący się osobami trzecimi dla celów
związanych z działalnością telekomunikacyjna ma obowiązek zapewnić przez te osoby przewidzianą
ustawą ochronę tajemnicy telekomunikacyjnej.
2. Przedsiębiorca telekomunikacyjny świadczący usługę na rzecz użytkownika końcowego innego
przedsiębiorcy telekomunikacyjnego ma prawo w niezbędnym zakresie otrzymywać, przekazywać i
przetwarzać dane tego użytkownika końcowego.
3. Dane mogą być przekazywane w związku z prowadzeniem postępowań prawnych, celem
zapobiegania nadużyciom, dla oceny wiarygodności płatniczej klienta oraz do dochodzenia roszczeń, a
także w innych przypadkach przewidzianych ustawą.
4. Przedsiębiorca telekomunikacyjny może udostępniać dane o użytkowniku na zasadach i w trybie
określonych w ustawie z dnia 14 lutego 2003 r. O udostępnianiu informacji gospodarczych (Dz. U. Nr
50, poz. 424).
Art. 149. 1. Operator publiczny może udostępnić zebrane przez siebie dane dotyczące nazw, serii oraz
numerów utraconych lub zastrzeżonych dokumentów potwierdzających tożsamość, innemu
operatorowi publicznemu.
2. Operatorzy publiczni mogą pozyskiwać od innych operatorów publicznych dane, o których mowa w
ust. 1.
3. Operatorzy publiczni nie mogą tworzyć odrębnej wspólnej bazy zawierającej dane, o których mowa
w ust. 1 i 2.
4. Operator publiczny zawierając umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych jest obowiązany
poinformować abonenta o możliwości udostępnienia jego danych, określonych w ust. 1.
Art. 150. Przedsiębiorca telekomunikacyjny jest obowiązany do poinformowania abonenta, w
momencie zawierania umowy o świadczenie usług, a pozostałych użytkowników końcowych w
44

stosowny sposób o zakresie, celu i miejscu przetwarzania danych transmisyjnych oraz ich danych
osobowych, a także o możliwościach wpływu na zakres tego przetwarzania.
Art. 151. Dane użytkowników końcowych mogą być przetwarzane w okresie wykonywania umowy, a
po jego zakończeniu w okresie dochodzenia roszczeń lub wykonywania innych zadań przewidzianych
ustawą.
Art. 152. 1. Dostawca publicznej sieci telekomunikacyjnej lub publicznie dostępnych usług
telekomunikacyjnych przetwarzający dane transmisyjne dotyczące abonentów i użytkowników
końcowych jest obowiązany dane te usunąć lub uczynić anonimowymi, gdy nie są już konieczne do
celów transmisji komunikatu.
2. Przetwarzanie danych transmisyjnych niezbędnych do celów naliczania opłat abonenta i opłat
rozliczeń operatorskich jest dozwolone tylko do końca okresu, o którym mowa w art. 101 ust. 2.
3. Dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych może, do celów wprowadzania na
rynek usług telekomunikacyjnych lub świadczenia usług telekomunikacyjnych, przetwarzać dane, o
których mowa w ust. 1, w zakresie i przez czas niezbędny do tego rodzaju usług lub wprowadzenia ich
na rynek, jeżeli abonent lub użytkownik końcowy, których dane dotyczą, wyraził na to zgodę.
4. Dostawca usług ma obowiązek poinformować abonenta lub użytkownika końcowego o rodzajach
danych transmisyjnych, które są przetwarzane oraz o okresie tego przetwarzania do celów
wymienionych w ust. 2 oraz, przed uzyskaniem zgody abonenta lub użytkownika końcowego, do
celów wymienionych w ust. 3.
5. Do przetwarzania danych transmisyjnych, zgodnie z ust. 1-4, uprawnione są osoby działające z
upoważnienia dostawców publicznych sieci telekomunikacyjnych i publicznie dostępnych usług
telekomunikacyjnych, zajmujące się naliczaniem opłat lub ruchem, obsługą klienta, systemem
wykrywania nadużyć finansowych, marketingiem usług łączności elektronicznej lub świadczeniem
usług o wartości wzbogaconej.
6. Podmioty wymienione w ust. 5 przetwarzają dane transmisyjne wyłącznie do celów niezbędnych
przy działaniach określonych w ust. 5.
7. Przepisy ust. 1-3 i 5 stosuje się bez uszczerbku dla możliwości otrzymania przez właściwe organy
informacji na temat danych transmisyjnych, zgodnie z obowiązującym ustawodawstwem, w celu
rozstrzygania sporów, w szczególności sporów dotyczących rozliczeń międzyoperatorskich lub
naliczania opłat.
Art.153. 1. Dla wykorzystania danych transmisyjnych lub danych lokalizacyjnych innych niż dane
transmisyjne,
w celu świadczenia usług o wartości wzbogaconej lub w celach marketingowych, dostawca usług ma
obowiązek:
1) uzyskać zgodę należycie poinformowanego użytkownika końcowego, która z zastrzeżeniem art.
161 może być wycofana okresowo lub w związku z konkretnym połączeniem,
2) uniemożliwić zestawienie przetwarzanych danych z osobą, której te dane dotyczą 2. Dostawca
usług jest obowiązany poinformować użytkowników przed uzyskaniem ich zgody o rodzaju danych
dotyczących lokalizacji innych niż dane transmisyjne, które będą przetwarzane, o celach i okresie ich
przetwarzania oraz o tym, czy dane zostaną przekazane stronie trzeciej do celów świadczenia usługi
tworzącej wartość wzbogaconą.
3. Do przetwarzania danych , o których mowa w ust. 1 uprawnione są:
1) osoby działające z upoważnienia dostawcy publicznej sieci telekomunikacyjnej,
2) osoby działające z upoważnienia dostawcy publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych,
3) strona trzecia świadcząca usługę o wartości wzbogaconej.
4. Dane, o których mowa w ust. 1 mogą być przetwarzane wyłącznie do celów niezbędnych do
świadczenia usług o wartości wzbogaconej.
5. Dane, o których mowa w ust. 1 z zastrzeżeniem ust. 4 mogą zostać udostępnione na żądanie
organów państwa wykonujących zadania na rzecz obronności, bezpieczeństwa państwa lub
bezpieczeństwa i porządku publicznego, w zakresie i na warunkach określonych w odrębnych
przepisach
45

Art. 154. Osoby działające w imieniu operatora mogą włączyć się do trwającego połączenia, jeżeli jest
to niezbędne do usunięcia awarii, zakłóceń lub w innym celu związanym z utrzymaniem sieci
telekomunikacyjnej lub świadczeniem usługi telekomunikacyjnej, pod warunkiem sygnalizacji tego
faktu osobom uczestniczącym w połączeniu.
Art. 155. 1. Abonent ma prawo do otrzymywania rachunku szczegółowego, za który operator może
pobierać opłatę.
2. Minimalny poziom szczegółowości rachunku zapewniany bezpłatnie przez dostawcę usług określa
w drodze rozporządzenia minister właściwy ds. łączności uwzględniając rodzaj usługi, wymagania
ochrony danych osobowych użytkowników wywołujących i wywoływanych oraz kontroli wydatków
telekomunikacyjnych.
3. Użytkownicy końcowi mają prawo do żądania pełnego wykazu połączeń w przypadkach
określonych ustawą i umową, nieodpłatnie w przypadku uwzględnionych reklamacji.
4. Użytkownik końcowy może nieodpłatnie otrzymywać rachunek nie będący rachunkiem
szczegółowym lub zrezygnować z uzyskiwania niektórych danych identyfikujących wykorzystane
usługi.
5.Użytkownik końcowy ponoszący koszty połączeń przychodzących nie może otrzymywać danych
umożliwiających pełną identyfikację numeru wywołującego.
Art. 156. 1. Dane osobowe zawarte w publicznie dostępnym spisie abonentów, a także udostępniane
za pośrednictwem służb informacyjnych operatora powinny być ograniczone do:
1) numeru abonenta lub znaku identyfikującego abonenta,
2) nazwiska i imion abonenta,
3) nazwy miejscowości oraz ulicy, przy której znajduje się zakończenie sieci, udostępnione
abonentowi - w przypadku stacjonarnej publicznej sieci telefonicznej albo miejsca zameldowania
abonenta na pobyt stały - w przypadku ruchomej publicznej sieci telefonicznej.
2. Abonenci są informowani nieodpłatnie i przed umieszczeniem ich danych w spisach abonentów, o
celach spisów abonentów wydawanych w formie druku lub elektronicznej, publicznie dostępnych lub
uzyskiwanych w telefonicznej informacji o numerach, w których ich dane osobowe mogą się
znajdować.
3. Rozszerzenie zakresu danych, o których mowa w ust. 1, wymaga zgody abonenta.
4. Operatorzy, w miarę swoich możliwości technicznych, są obowiązani udostępnić, na żądanie służb
ustawowo powołanych do obsługi wywołań kierowanych na numery alarmowe informacje, o których
mowa w ust. 1 pkt 1-3, poszerzone o będące w ich posiadaniu dane o lokalizacji abonenta
wywołującego połączenie z numerem alarmowym, umożliwiające niezwłoczne podjęcie interwencji.
5. Abonent będący osobą fizyczną może złożyć zastrzeżenie dotyczące umieszczania w publicznie
dostępnym spisie abonentów określonych danych identyfikujących abonenta, dotyczących w
szczególności nazwiska, imion, płci albo adresu lub części adresu, a także ich udostępniania za
pośrednictwem służb informacyjnych operatora.
6. Udostępnianie w publicznie dostępnym spisie abonentów lub za pośrednictwem służb
informacyjnych danych identyfikujących abonentów innych niż wymienieni w ust. 5 nie może
naruszać słusznych interesów tych podmiotów.
7. Operator zobowiązany jest zabezpieczyć elektroniczne wersje spisów, o których mowa w ust. 1, w
sposób uniemożliwiający wykorzystanie zawartych w nich danych niezgodnie z przeznaczeniem.
8. Operator ma obowiązek poinformować abonenta o przekazaniu danych innym przedsiębiorcom w
celu publikacji spisów lub prowadzenia biura numerów.
Art. 157. Przedsiębiorca telekomunikacyjny jest uprawniony do indywidualnego udzielania informacji
o numerach abonentów lub powierzenia tej czynności innej osobie z zachowaniem wszystkich
warunków i ograniczeń przewidzianych niniejszym rozdziałem.
Art. 158. 1. Operator publicznej sieci telefonicznej umożliwiającej prezentację identyfikacji
zakończenia sieci, z której jest wywoływane lub zostało dokonane połączenie, zwaną dalej
46

"prezentacją identyfikacji linii wywołującej", jest obowiązany zapewnić, za pomocą prostych
środków:
1) abonentowi wywołującemu - możliwość wyeliminowania prezentacji identyfikacji linii
wywołującej u użytkownika wywoływanego podczas wywołania i połączenia lub w sposób trwały u
operatora,
2) abonentowi wywoływanemu - możliwość eliminacji dla połączeń przychodzących prezentacji
identyfikacji linii wywołującej, o ile będzie to technicznie możliwe, a w przypadku gdy taka
prezentacja jest dostępna przed rozpoczęciem połączenia przychodzącego, także możliwość blokady
połączeń przychodzących od abonenta lub użytkownika stosującego eliminację prezentacji
identyfikacji linii wywołującej.
2. Operator publicznej sieci telefonicznej zapewniającej prezentację identyfikacji zakończenia sieci,
do której zostało przekierowane połączenie, zwaną dalej "prezentacją identyfikacji linii
wywoływanej", jest obowiązany zapewnić abonentowi wywoływanemu możliwość eliminacji, za
pomocą prostych środków, prezentacji identyfikacji linii wywoływanej u użytkownika wywołującego.
3. Operator publicznej sieci telefonicznej zapewniającej automatyczne przekazywanie wywołań jest
obowiązany zapewnić abonentowi możliwość zablokowania, za pomocą prostych środków,
automatycznego przekazywania przez osobę trzecią wywołań do urządzenia końcowego tego
abonenta.
4. Operator sieci publicznej jest obowiązany do poinformowania abonentów, że eksploatowana przez
niego sieć zapewnia prezentację identyfikacji linii wywołującej lub wywoływanej, a także o
możliwościach, o których mowa w ust.1-3.
5. Z tytułu korzystania przez abonenta z możliwości eliminacji lub blokowania, o których mowa w ust.
1-3, nie pobiera się opłat.
6. Eliminacja prezentacji identyfikacji linii wywołującej może być anulowana:
1) na żądanie służb ustawowo powołanych do niesienia pomocy, a także organów państwa
wykonujących zadania na rzecz obronności, bezpieczeństwa państwa lub bezpieczeństwa i porządku
publicznego, w zakresie i na warunkach określonych w odrębnych przepisach,
2) przez operatora sieci na wniosek abonenta, jeżeli wnioskujący uprawdopodobni, że do jego
urządzenia końcowego są kierowane połączenia uciążliwe lub zawierające groźby, w celu
identyfikacji numerów użytkowników wywołujących tego abonenta.
7. Dostawcy usług mogą zostać zobowiązani do zapewnienia dostępu do identyfikacji rozmów
przychodzących oraz danych dotyczących lokalizacji, bez uprzedniej zgody zainteresowanych
abonentów lub użytkowników końcowych, w przypadku gdy jest to konieczne do umożliwienia
służbom ratunkowym wykonywania ich zadań w możliwie najbardziej efektywny sposób.
8. Dane identyfikujące użytkowników wywołujących, o których mowa w ust. 6, są rejestrowane przez
operatora na żądanie:
1) organów, o których mowa w ust. 6 pkt 1,
2) abonenta, o którym mowa w ust. 6 pkt 2.
9. Dane, o których mowa w ust. 6, pozostają w dyspozycji operatora, który udostępnia je organom
państwa wykonującym zadania na rzecz obronności, bezpieczeństwa państwa oraz bezpieczeństwa i
porządku publicznego w zakresie i na warunkach określonych w odrębnych przepisach.
10. Prezes URTiP na uzasadniony wniosek operatora może wprowadzić okres przejściowy na
wprowadzenie usługi blokady połączeń przychodzących od abonenta lub użytkownika, stosującego
eliminację prezentacji identyfikacji linii wywołującej, o której mowa w ust. 1 pkt 2. O wprowadzeniu
okresu przejściowego Prezes URTiP powiadamia Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego
do spraw wewnętrznych i Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego.
Art. 159. 1. Zakazane jest wykonywanie połączeń telefonicznych, w tym faksowych, za pomocą
urządzeń przekazujących informacje w sposób automatyczny, chyba że abonent uprzednio wyraził na
to zgodę.
2. Przepisy ust. 1 nie naruszają zakazów i ograniczeń dotyczących przesyłania niezamówionej
informacji handlowej wynikających z odrębnych ustaw.
47

Art. 160. 1. Przedsiębiorcy telekomunikacyjni i osoby świadczące usługi drogą elektroniczną mogą
przechowywać informacje w urządzeniach końcowych abonenta lub użytkownika końcowego i
korzystać z informacji zgromadzonych w tych urządzeniach pod warunkiem, że:
1) abonent lub użytkownik końcowy zostanie poinformowany w sposób jasny i wyczerpujący , w
szczególności o celu tych czynności,
2) podmiotom wskazanym w pkt. 1 zostanie stworzona możliwość wyrażenia sprzeciwu co do
dokonywania tych czynności
2. Przepisów ust. 1 pkt. 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli:
1) przechowywanie informacji oraz dostęp do informacji, o których mowa w ust. 1 jest konieczne dla
wykonania lub ułatwienia transmisji komunikatu za pośrednictwem publicznej sieci
telekomunikacyjnej, o ile abonent lub użytkownik końcowy nie wyraził sprzeciwu,
2) czynności, o których mowa w ust. 1 są szczególnie niezbędne w celu dostarczania usługi
świadczonej drogą elektroniczną wyraźnie zażądanej przez abonenta lub użytkownika końcowego.
Art. 161. Jeżeli ustawa wymaga wyrażenia zgody przez użytkownika końcowego, zgoda ta:
1) nie może być domniemana lub dorozumiana z oświadczenia woli o innej treści,
2) może być wyrażona drogą elektroniczną, pod warunkiem jej utrwalenia,
3) może być odwołana w każdym czasie, w sposób prosty i wolny od opłat.
Art.162. 1. Dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych jest obowiązany podjąć
właściwe środki techniczne i organizacyjne w celu zapewnienia bezpieczeństwa oferowanych przez
siebie usług, jeśli to konieczne, wraz z dostawcą publicznej sieci telekomunikacyjnej.
2.Dostawca usług jest obowiązany do informowania użytkowników o tym, że stosowane przez niego
środki techniczne nie gwarantują bezpieczeństwa przekazu informacji, a także o istniejących
możliwościach zapewnienia takiego bezpieczeństwa i związanych z tym kosztach.
3. W przypadku szczególnego ryzyka naruszenia bezpieczeństwa oferowanych usług, dostawca
publicznie dostępnych usług jest obowiązany poinformować abonentów o zaistniałym ryzyku i, w
przypadku, gdy ryzyko wykracza poza zakres środków zaradczych, które może podjąć dostawca usług,
włącznie z wynikającymi z nich ewentualnymi kosztami.
DZIAŁ VIII
Obowiązki na rzecz obronności, bezpieczeństwa państwa, bezpieczeństwa i porządku
publicznego
Art. 163. 1. Przedsiębiorcy telekomunikacyjny są obowiązani uwzględniać przy planowaniu,
budowie, rozbudowie, eksploatacji lub łączeniu sieci telekomunikacyjnych możliwość wystąpienia
sytuacji szczególnych zagrożeń, a w szczególności wprowadzenia stanu wojennego, stanu
wyjątkowego lub stanu klęski żywiołowej.
2. Przedsiębiorcy telekomunikacyjny są obowiązani posiadać aktualny plan działań w
sytuacjach szczególnych zagrożeń, dotyczący w szczególności:
1) wzajemnej współpracy przedsiębiorców telekomunikacyjnych z organami koordynującymi
działania ratownicze, służbami ustawowo powołanymi do niesienia pomocy oraz Siłami
Zbrojnymi RP;
2) zabezpieczania publicznych sieci telekomunikacyjnych i urządzeń telekomunikacyjnych przed
zakłóceniami oraz skutkami katastrof i klęsk żywiołowych;
3) zachowania ciągłości świadczenia usług telekomunikacyjnych, zwłaszcza dla służb
ratowniczych;
4) sposobu wykonywania przez przedsiębiorców telekomunikacyjnych publicznych sieci
telekomunikacyjnych i osoby eksploatujące urządzenia telekomunikacyjne świadczeń
rzeczowych przewidzianych w ustawie;
5) ewidencji i gromadzenia rezerw.
3. Prezes URTiP może, w drodze decyzji, nakazać uzupełnienie planu lub dostosowanie stanu
faktycznego do stanu zgodnego z planem.
4. Minister właściwy do spraw łączności określi, w drodze rozporządzenia, tryb sporządzania
planu, o którym mowa w ust. 2, oraz jego aktualizacji, mając na uwadze zakres świadczonych usług
48

telekomunikacyjnych przez przedsiębiorców telekomunikacyjnych, a także wymagania określone w
ust. 2.
Art. 164. 1. W sytuacji szczególnego zagrożenia przedsiębiorcy telekomunikacyjny podejmują
niezwłocznie działania określone w planie, o którym mowa w art. 163 ust. 2, utrzymując lub
odtwarzając świadczenie usług telekomunikacyjnych w pierwszej kolejności służbom powołanym do
ratowania życia ludzkiego, a następnie organom administracji rządowej lub samorządu terytorialnego,
Policji, Siłom Zbrojnym, obronie cywilnej, Służbie Więziennej oraz pozostałym użytkownikom,
zarówno własnej sieci telekomunikacyjnej, jak i sieciach telekomunikacyjnych innych
przedsiębiorców telekomunikacyjnych, w szczególności przez użyczanie, w miarę możliwości,
urządzeń telekomunikacyjnych na czas akcji ratowniczej.
2. Przepisy ust. 1 stosuje się także wobec osób używających urządzenia radiowe nadawcze i
nadawczo-odbiorcze, wykorzystywane w służbach radiokomunikacyjnych.
3. Przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio podczas działań ratunkowych lub łagodzenia skutków
katastrof o zasięgu międzynarodowym, co najmniej w zakresie ustalonym umowami, których
Rzeczpospolita Polska jest stroną.
Art. 165. 1. W przypadku wprowadzenia stanu wyjątkowego lub stanu klęski żywiołowej
Prezes UIRTiP może, w drodze decyzji:
1) nałożyć na przedsiębiorców telekomunikacyjnych określone obowiązki dotyczące utrzymania
ciągłości świadczenia usług telekomunikacyjnych, w tym preferencyjnej obsługi użytkowników
ważnych dla funkcjonowania państwa, o których mowa w art. 164 ust 1;
2) ograniczyć niektóre, publicznie dostępne usługi telekomunikacyjne;
3) ograniczyć zakres eksploatacji sieci telekomunikacyjnych i urządzeń telekomunikacyjnych,
używania urządzeń radiowych, z wyłączeniem urządzeń radiowych używanych przez organy,
komórki i jednostki, o których mowa w art. 118.
4) nakazać nieodpłatne świadczenie, w określonym zakresie, publicznie dostępnych usług
telefonicznych, inicjowanych z aparatów publicznych.
2. Decyzje wydane na podstawie ust. 1 wygasają z mocy prawa w dniu odwołania stanu
wyjątkowego lub stanu klęski żywiołowej.
Art. 166. Przedsiębiorcy telekomunikacyjny są obowiązani do wykonywania zadań na rzecz
obronności i bezpieczeństwa państwa na warunkach określonych w przepisach odrębnych, w
szczególności w:
1) ustawie z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej
Polskiej (Dz.U. z 2002 r. Nr 21, poz. 205 z późn. zm.);
2) ustawie z dnia 29 sierpnia 2002 r. o stanie wojennym oraz o kompetencjach Naczelnego
Dowódcy Sił Zbrojnych i zasadach jego podległości konstytucyjnym organom Rzeczypospolitej
Polskiej (Dz.U. Nr 156, poz. 1301);
3) ustawie z dnia 21 czerwca 2002 r. o stanie wyjątkowym (Dz.U. Nr 113 , poz. 985, Nr 153, poz.
1271);
4) ustawie z dnia 18 kwietnia 2002 r. o stanie klęski żywiołowej (Dz.U. Nr 62, poz. 558, Nr 74,
poz. 676).
Art. 167. 1. Przedsiębiorcy telekomunikacyjny, są obowiązani do wykonywania zadań na rzecz
bezpieczeństwa państwa oraz bezpieczeństwa i porządku publicznego w zakresie i na warunkach
określonych w niniejszej ustawie oraz przepisach odrębnych, a w szczególności w:
1) ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o policji (Dz.U. z 2002 r. Nr 7, poz. 058);
2) ustawie z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz.U. z 2002 r. Nr 171, poz. 1399);
3) ustawie z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji
Wywiadu (Dz.U. Nr 74, poz. 676);
4) ustawie z dnia 9 lipca 2003 r. o Wojskowych Służbach Informacyjnych (Dz.U. Nr 139, poz.
1326);
5) ustawie z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz.U. z 1999 r. Nr 54, poz. 572);
49

6) ustawie z dnia z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego (Dz.U. Nr 89, poz. 555 z
późn. zm.);
2. Zadania, o których mowa w ust. 1, dotyczą przygotowania, na koszt przedsiębiorcy
telekomunikacyjnego, technicznych systemów umożliwiających uzyskanie, poprzez należące do niego
standardowe interfejsy, dostępu do informacji, o której mowa w art. 144, ust. 1, związanych ze
świadczoną usługą telekomunikacyjną, a także ich rejestrację, dla potrzeb prokuratury, sądów,
uprawnionych jednostek organizacyjnych podporządkowanych Ministrowi Obrony Narodowej,
uprawnionych organów i jednostek organizacyjnych nadzorowanych lub podległych ministrowi
właściwemu do spraw wewnętrznych, ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych oraz
Szefowi Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, począwszy od dnia rozpoczęcia świadczenia usług
telekomunikacyjnych, jeżeli Prezes URTiP nie ustali, na wniosek zainteresowanego przedsiębiorcy
telekomunikacyjnego, późniejszego terminu.
3. Odroczenie, o którym mowa w ust. 2, nie dotyczy przedsiębiorcy telekomunikacyjnego, który
rozpocznie świadczenie usług telekomunikacyjnych po wejściu w życie ustawy.
4. Przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu przysługuje zwrot kosztów poniesionych na nośniki
informacji, o której mowa w ust. 2, przekazywane zainteresowanym podmiotom.
5. Przedsiębiorca telekomunikacyjny, może zlecić wykonywanie zadań, o których mowa w ust.
1, innemu przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu.
6. Przedsiębiorca telekomunikacyjny, obowiązany jest do wskazania Prezesowi URTiP:
1) jednostki organizacyjnej lub osoby zlokalizowanej na terenie Polski, spełniającej wymagania
określone odrębnymi przepisami, uprawnionej do przyjmowania w jego imieniu rozstrzygnięć i
żądań uprawnionych organów w sprawie wykonywania zadań, o których mowa w ust. 1.
2) przedsiębiorcy telekomunikacyjnego, który będzie w jego imieniu realizował zadania, o których
mowa w ust. 1.
7. Przedsiębiorca telekomunikacyjny świadczący publiczne usługi telekomunikacyjne
obowiązany jest prowadzić elektroniczny wykaz abonentów, użytkowników lub zakończeń
sieci korzystających ze stałego numeru telefonicznego, uwzględniając w nim dane uzyskiwane
przy zawarciu umowy.
8. Prezes URTiP przekazuje informacje, o których mowa w ust. 6, podmiotom, o których mowa
w ust. 2,
9. Wprowadzenie nowej usługi telekomunikacyjnej przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego
możliwe jest pod warunkiem zapewnienia możliwości realizacji zadań, o których mowa ust. 1.
10. Minister właściwy do spraw łączności określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje publicznych
sieci telekomunikacyjnych oraz zakres świadczonych usług telekomunikacyjnych,
wykorzystywanie których nie nakłada na przedsiębiorców telekomunikacyjnych obowiązku
wykonywania zadań, o których mowa w ust. 1.
11. Prezes Rady Ministrów, określi w drodze rozporządzenia:
1) wymagania i sposób wypełniania obowiązków, o których mowa w ust. 1, z wyłączeniem spraw
uregulowanych w art. 242 Kodeksu postępowania karnego, kierując się zasadą osiągania celu
przy najniższych nakładach;
2) przypadki, w których przedsiębiorca telekomunikacyjny może wnioskować o odroczenie, o
którym mowa w ust. 2, a także maksymalne terminy odroczeń, uwzględniając rodzaj i zakres
świadczonych usług telekomunikacyjnych.
Art. 168. 1. Minister właściwy do spraw łączności, w porozumieniu z Ministrem Obrony
Narodowej, Ministrem Sprawiedliwości, ministrem właściwym do spraw finansów publicznych oraz
ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, po zasięgnięciu opinii Szefa Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego, może określić, w drodze rozporządzenia, wymagania techniczne i eksploatacyjne dla
interfejsów, o których mowa w art. 167, ust. 2, kierując się wymaganiami europejskich organizacji
normalizacyjnych, a w przypadku braku takich wymagań - wymaganiami innych międzynarodowych
organizacji normalizacyjnych, których Rzeczpospolita Polska jest członkiem.
2. Do czasu wydania rozporządzenia, o którym mowa w ust. 1, przedsiębiorca
telekomunikacyjny realizuje zadania, o których mowa w art. 167, ust. 1, kierując się wymaganiami
europejskich organizacji normalizacyjnych, a w przypadku braku takich wymagań - wymaganiami
50

innych międzynarodowych organizacji normalizacyjnych, których Rzeczpospolita Polska jest
członkiem.
3. Na żądanie wytwórcy lub importera środków technicznych służących do kontroli
telekomunikacji Prezes URTiP, po zasięgnięciu opinii właściwych organów potwierdza ich
przydatność do wykonywania zadań, o których mowa w art. 167, ust. 1 i zgodność z wymaganiami
określonymi przepisami prawa.
DZIAŁ IX
Opłaty telekomunikacyjne
Art. 169. 1. Przedsiębiorca, który dokonał zgłoszenia oraz uzyskał poświadczenie uiszcza roczną
opłatę administracyjną.
2. Wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1, nie może przekroczyć 0,3% rocznych przychodów
podmiotu, o którym mowa w ust. 1, z tytułu dostarczania sieci telekomunikacyjnej, udogodnień
towarzyszących lub świadczenia usługi telekomunikacyjnej uzyskanych w poprzednim roku
obrotowym.
3. Podmioty, które nie prowadziły działalności objętej zgłoszeniem przez pełne 2 lata przed
dniem wejścia w życie ustawy uiszczają opłatę, o której mowa w ust. 1 po upływie 2 lat od dnia
rozpoczęcia prowadzenia działalności objętej zgłoszeniem.
4. Opłaty, o której mowa w ust. 1, nie ponoszą podmioty, których przychody
za poprzedni rok obrotowy z tytułu dostarczania sieci telekomunikacyjnej, udogodnień
towarzyszących lub świadczenia usługi telekomunikacyjnej nie przekroczyły równowartości 5 mln
euro.
5. Minister właściwy do spraw łączności w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw
finansów określi corocznie, w drodze rozporządzenia, wysokość, terminy i sposób uiszczania opłaty,
o której mowa w ust. 1, kierując się wysokością przychodów przedsiębiorców telekomunikacyjnych w
poprzednim roku, wysokością kosztów administracyjnych URTiP i ministra właściwego do spraw
łączności związanych z działem łączność, oraz wysokością wpływów z opłaty, o której mowa
w ust. 1, w poprzednim roku.
Art. 170. 1. Podmiot, który uzyskał prawo do wykorzystywania zasobów numeracji w przydziale
numeracji, uiszcza:
1) jednorazową opłatę za przydział numeracji;
2) roczne opłaty za prawo do wykorzystywania zasobów numeracji;
3) opłatę za każdorazową zmianę przydziału numeracji.
2. Podmiot, który zadeklarował w postępowaniu, o którym mowa w art. 112 w związku
z art. 122, kwotę wyższą niż wysokość opłaty, o której mowa ust. 1 pkt 1, uiszcza tę opłatę
w kwocie zadeklarowanej.
3. Opłaty, o których mowa w ust. 1 pkt 2 nie mogą być wyższe niż:
1) Za numer abonencki – 1 euro,
2) Za wyróżnik AB sieci telekomunikacyjnej przyznany podmiotowi wykonującemu działalność
telekomunikacyjną – 39 000 euro,
3) Za wyróżnik publicznej sieci radiokomunikacji ruchomej lądowej (PLMN) –
390 000 euro,
4) Za numer dostępu do sieci (NDS) – 13 000 euro,
5) Za numer 118 CDU – 13 000 euro,
6) Za numer dostępu do sieci teleinformatycznej (NDSI) – 120 euro,
7) Za numer strefowy abonenckich usług specjalnych AUS uruchomiony w każdej strefie
numeracyjnej tj. za każdą strefę numeracji, w której został uruchomiony z wyłączeniem
numerów alarmowych, z którymi połączenia są bezpłatne dla abonentów – 350 euro,
8) Za krajowy numer sieci inteligentnej – 6 euro,
9) Za numer DNIC+PNIC w sieci transmisji danych z komutacją pakietów - 7 820 euro,
10) Za numer punktu sygnalizacyjnego – 2 600 euro,
11) Za numer Zamkniętej Grupy Użytkowników (CUG) za każde osiem numerów CUG -12 euro,
51

12) Za kod sieci ruchomej (MNC) 260 euro,
13) Za kod sieci ATM – 260 euro.
4. Opłaty, o których mowa w ust. 2, uiszcza się w złotych, w wysokości stanowiącej
równowartość kwoty opłaty wyrażonej w euro, przeliczonej przy zastosowaniu kusu średniego euro
ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego w dniu poprzedzającym wniesienie
opłaty.
4. Obowiązek uiszczania opłat za prawo do wykorzystywania zasobów numeracji ustaje nie
później niż z upływem 30 dni od daty złożenia wniosku o cofnięcie przydziału tej numeracji.
5. Minister właściwy do spraw łączności, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw
finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość, terminy i sposób uiszczania opłat,
o których mowa w ust. 1 pkt. 1 i 3, kierując się wysokością kosztów administracyjnych URTiP
związanych z dokonaniem czynności przydziału numeracji lub zmiany przydziału numeracji, oraz
wysokość, terminy i sposób uiszczania opłat, o których mowa w ust. 1 pkt. 2, mając na uwadze kwoty
określone w ust. 3, warunki wykorzystania zasobów numeracji przez te podmioty, kierując się przy
tym kosztami prowadzenia gospodarki zasobami numeracji, a także potrzebą zagwarantowania
optymalnego wykorzystania zasobów numeracji.
Art. 171. 1. Podmiot, który uzyskał prawo do dysponowania częstotliwością w rezerwacji
częstotliwości, uiszcza:
1) jednorazową opłatę za dokonanie rezerwacji częstotliwości;
2) roczne opłaty za prawo do dysponowania częstotliwością;
3) opłatę za każdorazową zmianę rezerwacji częstotliwości;
2. Podmiot nieposiadający rezerwacji częstotliwości, który uzyskał prawo do wykorzystywania
częstotliwości w pozwoleniu, uiszcza roczne opłaty za prawo do wykorzystywania częstotliwości.
3. Opłata, o której mowa w ust. 2, nie dotyczy podmiotu świadczącego usługę innemu
podmiotowi z wykorzystaniem częstotliwości będącej w dyspozycji tego podmiotu na podstawie
rezerwacji częstotliwości, o której mowa w art. 107 ust. 2 pkt 2.
4. Podmiot, który zadeklarował w postępowaniu, o którym mowa w art. 112, kwotę wyższą niż
wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1 pkt 1, uiszcza tę opłatę w kwocie zadeklarowanej.
5. Opłaty, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 2, nie mogą być wyższe niż:
1) w służbie radiokomunikacji ruchomej lądowej:
a) za prawo do wykorzystywania jednego kanału radiowego w sieci telekomunikacyjnej - 24.000
złotych,
b) za prawo do wykorzystywania jednego dupleksowego kanału radiowego w publicznej sieci
telefonii ruchomej o strukturze komórkowej - 3.000.000 złotych,
2) w służbie radiokomunikacji stałej lądowej:
a) w zakresie częstotliwości poniżej 30 MHz, za prawo do wykorzystywania jednego kanału
radiowego o szerokości 4 kHz - 8.000 złotych,
b) dla linii radiowych typu punkt - punkt (PP):
- za prawo do wykorzystywania jednego kanału radiowego (1 przęsło) - 400.000 złotych,
- za prawo do wykorzystywania jednego kanału radiowego w liniach radiowych
przewoźnych, w przypadku linii służących do łączności awaryjnej lub tymczasowej -
100.000 złotych, i w pozostałych przypadkach - 300.000 złotych,
c) dla linii radiowych typu punkt - wiele punktów (PMP) za prawo do wykorzystywania
częstotliwości w liniach radiowych typu punkt - wiele punktów (PMP), stosowanych w
stacjonarnych sieciach o strukturze komórkowej, za każdy 1 MHz wykorzystywanego widma
częstotliwości - 800 zł,
d) dla systemów radiowych dostępu abonenckiego (RSŁA):
- za prawo do wykorzystywania częstotliwości w łączu jednokanałowym RSŁA - 200
złotych,
- za prawo do wykorzystywania częstotliwości przez każdą stację bazową pracującą w
systemie radiowego dostępu abonenckiego wykorzystującego standard cyfrowych telefonów
bezprzewodowych DECT lub CT2 - 1.200 złotych,
52

- za prawo do wykorzystywania częstotliwości przez każdą stację bazową lub przekaźnikową
pracującą w systemach radiowego dostępu abonenckiego z rozproszeniem widma (SS), za
każdy 1 MHz wykorzystywanego pasma - 800 złotych,
3) w służbie radiokomunikacji satelitarnej:
a) za prawo do wykorzystywania częstotliwości przez każdą stałą naziemną stację satelitarną
pracującą w służbie stałej satelitarnej - 14.500 złotych,
b) za prawo do wykorzystywania częstotliwości w służbie stałej satelitarnej służącej do dosyłania
sygnałów radiodyfuzyjnych w relacji "Ziemia - satelita", wykonywanej za pomocą jednej stałej
naziemnej stacji satelitarnej, za każde 10 kHz wykorzystywanego widma częstotliwości - 130
złotych,
c) za prawo do wykorzystywania częstotliwości w służbie radiokomunikacyjnej satelitarnej,
przez jedną naziemną stację satelitarną pracującą w sieci typu VSAT:
- dla stacji centralnej zarządzającej siecią stacji końcowych oraz stacji końcowej pełniącej
funkcje sterujące siecią, za każdy 1 kHz widma wykorzystywanych częstotliwości - 130
złotych,
- dla stacji końcowej zwykłej - 130 złotych,
d) za prawo do wykorzystywania częstotliwości przez jedną stałą naziemną stację satelitarną
używaną przez jednostkę budżetową wyłącznie do celów szkoleniowych - 2.400 złotych,
4) w służbie radiokomunikacji morskiej i żeglugi śródlądowej oraz w służbie radiokomunikacji
lotniczej:
a) za prawo do wykorzystania jednego kanału radiowego w radiokomunikacji lotniczej
w zakresie częstotliwości 117,975-137,000 MHz przez jedną stację lotniskową
w relacji "Ziemia - statek powietrzny" - 1.000 złotych,
b) za prawo do wykorzystywania jednej częstotliwości w systemach radionawigacji
i radiolokacji - 600 złotych,
c) za prawo do wykorzystywania jednego kanału radiowego szerokości 30,3 kHz przez naziemną
stację pracującą w systemie telefonii publicznej dla pasażerów (TFTS) - 1.200 złotych,
d) za prawo do wykorzystywania częstotliwości w radiokomunikacji morskiej
i żeglugi śródlądowej przez każdą stację nadbrzeżną w relacji "brzeg - statek":
- za jeden kanał w paśmie morskim ultrakrótkofalowym VHF - 1.000 złotych,
- za jedno pasmo poza pasmem morskim ultrakrótkofalowym VHF - 6.000 złotych,
e) za prawo do wykorzystywania jednego kanału radiowego w radiokomunikacji morskiej
i żeglugi śródlądowej w paśmie ultrakrótkofalowym VHF przez każdą stację przewoźną lub
przenośną w relacji "brzeg - statek" nie pracującą na podstawie pozwolenia statkowego - 800
złotych,
5) w radiofonii:
a) za prawo do wykorzystywania jednej częstotliwości przez jedną stację radiofoniczną
w zakresie fal ultrakrótkich UKF FM (66-74 MHz i 87,5-108 MHz) - 79.200 złotych,
b) za prawo do wykorzystywania jednej częstotliwości przez jedną stację radiofoniczną
w zakresie fal długich (30-300 kHz) - 20.000 złotych,
c) za prawo do wykorzystywania jednej częstotliwości przez jedną stację radiofoniczną
w zakresie fal średnich (300-3.000 kHz) - 4.000 złotych,
d) za prawo do wykorzystywania jednej częstotliwości przez jedną stację radiofoniczną
w zakresie fal krótkich (3-30 MHz) - 8.000 złotych,
e) za prawo do wykorzystywania jednej częstotliwości przez jedną stację radiofoniczną pracującą
zgodnie ze standardem naziemnej radiofonii cyfrowej T-DAB - 2.400 złotych,
6) w telewizji:
a) za prawo do wykorzystywania jednego kanału telewizyjnego przez jedną stację telewizyjną
analogową - 118.800 złotych,
b) za prawo do wykorzystywania jednego kanału telewizyjnego przez jedną stację telewizyjną
pracującą zgodnie ze standardem naziemnej telewizji cyfrowej DVB-T - 4.800 złotych.
6. Limity opłat, o których mowa w ust. 5, obniża się do 50 % w przypadku:
1) stacji nadawczych i nadawczo-odbiorczych zlokalizowanych na obszarach administracyjnych
miast liczących poniżej 100.000 mieszkańców,
53

2) stacji radiofonicznych i telewizyjnych o mocy promieniowanej poniżej 0,1 kW zlokalizowanych
na obszarach administracyjnych miast liczących poniżej 100.000 mieszkańców oraz na obszarach
odległych o ponad 20 km od środka obszaru administracyjnego miasta liczącego ponad 100.000
mieszkańców,
3) służb radiokomunikacji lądowej przeznaczonych wyłącznie do świadczenia doraźnej pomocy
przy ratowaniu życia i zdrowia ludzkiego przez jednostki służby zdrowia,
4) prowadzenia akcji przez jednostki organizacyjne, których statutowym obowiązkiem jest
planowanie, prowadzenie i uczestnictwo w akcjach zapobiegania i łagodzenia skutków klęsk
żywiołowych i katastrof,
5) operatorów ogólnokrajowych sieci radiokomunikacji ruchomej lądowej o jednolitej strukturze
działania na obszarze kraju,
6) przeprowadzania badań, eksperymentów oraz dla zapewnienia okazjonalnego przekazu
informacji.
7. Komórki organizacyjne, organy i jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 118 pkt 1, 2,
4 i 5 wnoszą opłaty za prawo do dysponowania częstotliwością. Opłata za prawo do dysponowania
częstotliwością przez jednostki sił zbrojnych państw obcych, przebywające czasowo na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie odrębnych przepisów, zawarta jest w opłacie ryczałtowej za
prawo do dysponowania częstotliwością, wnoszonej przez Ministra Obrony Narodowej.
8. Obowiązek uiszczania opłat za prawo do wykorzystania częstotliwości oraz za prawo do
dysponowania częstotliwością w rezerwacji ustaje nie później niż z upływem 30 dni od daty złożenia
wniosku o rezygnację z prawa do wykorzystywania częstotliwości albo z prawa do dysponowania nią
w rezerwacji.
9. W przypadku utraty prawa do wykorzystywania częstotliwości wskutek cofnięcia pozwolenia,
uiszczone opłaty nie podlegają zwrotowi.
10. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, minimalną wysokość opłaty,
o której mowa w ust. 1 pkt 1, wysokość opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 2, oraz terminy
i sposób ich uiszczania, rodzaje podmiotów lub zakresy częstotliwości zwolnione
z tych opłat, mając na uwadze kwoty określone w ust. 5, warunki wykorzystania częstotliwości przez
te podmioty, kierując się przy tym kosztami prowadzenia gospodarki zasobami częstotliwości, a także
potrzebą zagwarantowania optymalnego wykorzystania zasobów częstotliwości.
11. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość, terminy
i sposób uiszczania opłat, o których mowa w ust. 7, oraz rodzaje podmiotów lub zakresy
częstotliwości zwolnione z tych opłat, z uwzględnieniem specyfiki wykorzystania częstotliwości przez
te organy, komórki i jednostki.
Art. 172. 1. Opłaty, o których mowa w art. 169 ust. 1, art. 170 ust. 1 i 2, art. 171 ust. 1, 2, 4 i 7,
są pobierane przez URTiP i stanowią dochód budżetu państwa, z zastrzeżeniem ust. 2.
3. Opłaty, o których mowa w art. 169 ust. 1, art. 170 ust. 1 i 2, art. 171 ust. 1, 2, 4 i 7, w części
stanowiącej 0,5% ich wysokości, stanowią dochód środka specjalnego URTiP.
Art. 173. Do opłat, o których mowa w art. 169 ust. 1, art. 170 ust. 1 i 2, art. 171 ust. 1, 2, 4 i 7,
stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji w zakresie egzekucji obowiązków
o charakterze pieniężnym.
Art. 174. W razie opóźnienia w uiszczania opłat, art. 169 ust. 1, art. 170 ust. 1 i 2, art. 171 ust. 1,
2, 4 i 7, naliczane są odsetki w wysokości, jak dla zaległości podatkowych w rozumieniu ustawy z
dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998
r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 92, poz. 1062, z 2000 r. Nr 94, poz. 1037, Nr 116,
poz. 1216, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1315, z 2001 r. Nr 16, poz. 166, Nr 39, poz. 459, Nr 42,
poz. 475, Nr 110, poz. 1189, Nr 125, poz. 1368 i Nr 130, poz. 1452 oraz z 2002 r. Nr 89, poz. 804, Nr
113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271 i Nr 169, poz. 1387).
DZIAŁ X
Organy administracji telekomunikacyjnej
54

Art. 175. Organami administracji telekomunikacyjnej są minister właściwy do spraw łączności i
Prezes Urzędu Regulacji Telekomunikacji i Poczty.
Art. 176. Minister właściwy do spraw łączności kreuje i realizuje politykę państwa w zakresie
telekomunikacji i poczty, w szczególności:
1) projektuje założenia polityki państwa w dziedzinie telekomunikacji i poczty, mając na celu
ochronę interesu konsumentów i państwa, kierując się zasadami otwartego, konkurencyjnego
rynku usług telekomunikacyjnych i pocztowych, sformułowanymi w prawie wspólnotowym;
2) wydaje rozporządzenia w dziedzinie telekomunikacji i poczty w zakresie wyznaczonym ustawą;
3) współpracuje z Prezesem URTiP w zakresie kształtowania przepisów prawa sprzyjających
powstawaniu mechanizmów konkurencji, zapewniających równy, bez dyskryminacji
któregokolwiek podmiotu, dostęp do rynku usług telekomunikacyjnych i pocztowych;
4) współpracuje z innymi organami administracji rządowej, z instytucjami krajowymi,
wspólnotowymi i międzynarodowymi w zakresie wynikającym z przepisów obowiązującego
prawa krajowego i wspólnotowego oraz zawartych umów międzynarodowych;
5) tworzy warunki, w tym prawne i ekonomiczne, umożliwiające podejmowanie niezbędnych badań
naukowych i opracowań w zakresie wdrażania postępu technicznego i technologicznego w
dziedzinie telekomunikacji i poczty.
Art. 177. 1. Prezes URTiP jest organem regulacyjnym w dziedzinie rynku usług
telekomunikacyjnych i pocztowych.
2. Prezes URTiP jest centralnym organem administracji rządowej.
3. Prezesa URTiP powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego
do spraw łączności. Kadencja Prezesa URTiP trwa pięć lat.
4. Na Prezesa URTiP oraz jego zastępcę może być powołana osoba posiadająca wyłącznie
obywatelstwo polskie, stale zamieszkująca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, posiadająca
wykształcenie wyższe oraz doświadczenie w zakresie działalności telekomunikacyjnej lub pocztowej.
5. Minister właściwy do spraw łączności, na wniosek Prezesa URTiP, powołuje zastępców
Prezesa URTiP do spraw telekomunikacyjnych i pocztowych. Zastępcy Prezesa URTiP są
odwoływani przez ministra właściwego do spraw łączności.
6. Prezes URTiP może być odwołany przed upływem okresu, na który został powołany,
wyłącznie w przypadku:
1) rażącego naruszenia ustawy,
2) orzeczenia o zakazie zajmowania kierowniczych stanowisk lub pełnienia funkcji związanych ze
szczególną odpowiedzialnością w organach państwa,
3) popełnienia przestępstwa z winy umyślnej ściganego z urzędu, stwierdzonego prawomocnym
wyrokiem sądu,
4) choroby trwale uniemożliwiającej wykonywanie zadań,
5) złożenia rezygnacji.
7. W przypadku odwołania Prezesa URTiP przed upływem kadencji Prezes Rady Ministrów
powołuje jego następcę na czas do końca kadencji.
8. Prezes URTiP jest organem egzekucyjnym w zakresie administracyjnej egzekucji obowiązków
o charakterze niepieniężnym.
9. Prezes URTiP wykonuje swoje zadania zgodnie z kompetencjami określonymi w ustawie w
sposób przejrzysty, niezależny i bezstronny.
Art. 178. 1. Do zakresu działania Prezesa URTiP należy w szczególności:
1) wykonywanie, przewidzianych ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie, zadań z zakresu
regulacji i kontroli rynków usług telekomunikacyjnych, gospodarki w zakresie zasobów
częstotliwości, zasobów orbitalnych i zasobów numeracji oraz kontroli spełniania wymagań
dotyczących kompatybilności elektromagnetycznej,
2) wykonywanie zadań z zakresu regulacji działalności pocztowej, określonych w ustawie z dnia 12
czerwca 2003 r. - Prawo pocztowe (Dz. U. Nr 130, poz. 1188),
3) opracowywanie wskazanych przez ministra właściwego do spraw łączności projektów aktów
prawnych w zakresie swojej właściwości,
55

4) analiza i ocena funkcjonowania rynków usług telekomunikacyjnych i pocztowych oraz rynku
aparatury, w tym rynku urządzeń telekomunikacyjnych,
5) podejmowanie interwencji w sprawach dotyczących funkcjonowania rynku usług
telekomunikacyjnych i pocztowych oraz rynku aparatury, w tym rynku urządzeń
telekomunikacyjnych, z własnej inicjatywy lub wniesionych przez zainteresowane podmioty, w
szczególności użytkowników i operatorów, w tym podejmowanie decyzji w tych sprawach w
zakresie określonym niniejszą ustawą,
6) rozstrzyganie sporów między przedsiębiorcami w zakresie właściwości Prezesa URTiP, na
wniosek strony poszkodowanej i podejmowanie decyzji określających sposób ich rozwiązania,
7) tworzenie warunków dla rozwoju krajowych służb radiokomunikacyjnych przez zapewnianie
Rzeczypospolitej Polskiej niezbędnych przydziałów częstotliwości oraz dostępu do zasobów
orbitalnych,
8) wykonywanie obowiązków na rzecz obronności i bezpieczeństwa państwa,
9) prowadzenie rejestrów w zakresie ujętym w ustawie,
10) współpraca z międzynarodowymi organizacjami telekomunikacyjnymi i organizacjami
pocztowymi, właściwymi organami innych państw, a także Komisją Europejską, w zakresie
właściwości Prezesa URTiP,
11) rozstrzyganie w sprawach uprawnień zawodowych w dziedzinie telekomunikacji, określonych w
przepisach odrębnych,
12) inspirowanie oraz wspieranie badań naukowych,
13) współpraca z Prezesem Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w sprawach dotyczących
przestrzegania praw podmiotów korzystających z usług pocztowych i przeciwdziałania
praktykom ograniczającym konkurencję oraz antykonkurencyjnym koncentracjom operatorów i
ich związków,
14) koordynacja rezerwacji częstotliwości w zakresach częstotliwości przeznaczonych dla
użytkowników, o których mowa w art. 118 pkt 1-4, w szczególności w zakresach częstotliwości
przez nich zwalnianych lub dla nich nowo udostępnianych albo współwykorzystywanych z
innymi użytkownikami,
15) współpraca z Komisją Europejską i koordynowanie swoich działań z działaniami organów
regulacyjnych innych państw członkowskich w zakresie właściwości Prezesa URTiP,
16) przedstawianie Komisji Europejskiej informacji z zakresu właściwości Prezesa URTiP, w tym
wykonywanie obowiązków notyfikacyjnych wobec Komisji Europejskiej, obejmujących
informacje o podmiotach, które zostały uznane za posiadające znaczącą pozycję rynkową,
świadczących usługi powszechne i realizujących połączenia sieci telekomunikacyjnych, oraz
obowiązkach nałożonych na te podmioty.
17) przeprowadzanie konsultacji środowiskowych z zainteresowanymi podmiotami, a w
szczególności z operatorami, użytkownikami, konsumentami oraz producentami, w sprawach
związanych z zasięgiem, dostępnością oraz jakością usług telekomunikacyjnych,
18) przedstawianie Komisji Europejskiej informacji z zakresu właściwości Prezesa URTiP, w tym:
a) o tożsamości operatora świadczącego powszechne usługi pocztowe,
b) o sposobie udostępniania korzystającym z powszechnych usług pocztowych szczegółowych i
aktualnych informacji dotyczących charakteru oferowanych usług, warunków dostępu, cen i
wskaźników terminowości doręczeń,
c) o systemie rachunku kosztów stosowanym przez operatora świadczącego powszechne usługi
pocztowe, na żądanie Komisji i w określonym przez nią stopniu szczegółowości,
d) o przyjętych wskaźnikach terminowości doręczeń dla powszechnych usług pocztowych w
obrocie krajowym.
2. Prezes URTiP składa ministrowi właściwemu do spraw łączności coroczne sprawozdanie ze
swojej działalności za rok poprzedni, w terminie do końca kwietnia oraz przekazuje informacje o
swojej działalności na żądanie tego ministra.
3. Prezes URTiP gromadzi informacje od uczestników rynkowych i ogłasza corocznie raport o
stanie rynku telekomunikacyjnego i ochronie interesów użytkowników telekomunikacji oraz
przedstawia cele działalności w danym roku. Prezes URTiP może wskazać w raporcie pożądane
zmiany ustawy lub przepisów wykonawczych.
56

Art. 179. 1. Prezes URTiP wykonuje zadania przy pomocy Urzędu Regulacji Telekomunikacji i
Poczty.
2. Prezes URTiP prowadzi działalność finansową na zasadach określonych dla jednostek
budżetowych.
3. Wydatki URTiP są pokrywane z budżetu państwa w wysokości ustalonej corocznie w ustawie
budżetowej.
4. W URTiP tworzy się wydzielony rachunek środka specjalnego z przeznaczeniem na:
1) finansowanie prowadzenia egzaminów na świadectwo operatora urządzeń radiowych,
2) finansowanie kosztów związanych z prowadzeniem przetargów, o których mowa w art. 113, w
tym kosztów związanych z przygotowaniem dokumentacji przetargowej,
3) zakup aparatury pomiarowo-kontrolnej,
4) tworzenie warunków organizacyjno-technicznych prowadzenia działalności regulacyjnej i
kontrolnej,
4) finansowanie prac naukowych i badawczo-rozwojowych oraz opinii i ekspertyz, w zakresie
działania Prezesa URTiP, o którym mowa w art. 178 ust. 1,
5. Szczegółowy sposób rozdysponowania wpływów, stanowiących dochód środka specjalnego,
określa Prezes URTiP.
6. Minister właściwy do spraw łączności, w drodze zarządzenia, nadaje statut URTiP, określając
jego komórki i jednostki organizacyjne.
7. Prezes URTiP określa regulamin organizacyjny URTiP.
Art. 180. 1. W skład URTiP wchodzą oddziały okręgowe URTiP.
2. Statut URTiP określa siedziby oddziałów okręgowych URTiP, ich właściwość rzeczową oraz
miejscową, z uwzględnieniem zasadniczego podziału terytorialnego państwa.
3. Oddziałem okręgowym URTiP kieruje dyrektor oddziału okręgowego URTiP.
4. Dyrektorów oddziałów okręgowych URTiP powołuje i odwołuje Prezes URTiP.
Art. 181. 1.Przy Prezesie URTiP działa Rada Telekomunikacji jako organ opiniodawczodoradczy
Prezesa URTiP w sprawach działalności telekomunikacyjnej, gospodarki częstotliwościowej
oraz spełniania wymagań dotyczących kompatybilności elektromagnetycznej.
2. Rada Telekomunikacji wyraża opinie w sprawach wniesionych przez ministra właściwego do
spraw łączności oraz przez Prezesa URTiP. Rada może z własnej inicjatywy przedstawiać opinie w
sprawach należących do zadań Prezesa URTiP, z wyłączeniem spraw dotyczących wykonywania
przez Prezesa URTiP obowiązków na rzecz obronności i bezpieczeństwa państwa oraz na rzecz
bezpieczeństwa i porządku publicznego.
3. Prezes URTiP zasięga opinii Rady Telekomunikacji w sprawach związanych z:
1) zapewnianiem dostępu do usług powszechnych,
2) jakością świadczenia usług powszechnych,
3) określaniem zasad łączenia sieci telekomunikacyjnych oraz związanej z tym współpracy
operatorów.
4. W skład Rady Telekomunikacji wchodzi 15 członków, których powołuje minister właściwy do
spraw łączności, na wniosek Prezesa URTiP. Członkowie Rady Telekomunikacji są odwoływani przez
ministra właściwego do spraw łączności.
5. Minister właściwy do spraw łączności powołuje w skład Rady Telekomunikacji:
1) swojego przedstawiciela oraz po jednym przedstawicielu Ministra Obrony Narodowej, ministra
właściwego do spraw wewnętrznych, Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji,
Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i
Konsumentów, zgłoszonym przez te organy,
2) osoby wyróżniające się wiedzą i doświadczeniem w sprawach będących przedmiotem
działalności Rady, w tym zgłoszone przez organizacje środowiskowe, placówki naukowe,
jednostki badawcze, a także organizacje reprezentujące operatorów, użytkowników, podmioty
udostępniające usługi telekomunikacyjne, producentów lub dostawców urządzeń
telekomunikacyjnych oraz podmioty związane z budownictwem telekomunikacyjnym.
6. Przewodniczącego Rady Telekomunikacji powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw
łączności spośród członków Rady Telekomunikacji.
57

7. Kadencja Rady Telekomunikacji upływa z upływem kadencji Prezesa URTiP.
Art. 182. 1. Organizację i tryb pracy Rady Telekomunikacji określa regulamin pracy uchwalony
przez Radę.
2. Obsługę Rady Telekomunikacji zapewnia Prezes URTiP.
3. Za udział w pracach Rady Telekomunikacji jej członkowie otrzymują wynagrodzenie, a także
zwrot kosztów według zasad obowiązujących przy ustalaniu należności przysługujących pracownikom
z tytułu podróży służbowej.
4. Pracodawca jest obowiązany zwalniać pracownika od pracy do wykonywania zadań członka
Rady Telekomunikacji.
5. Minister właściwy do spraw łączności określa, w drodze rozporządzenia, wysokość
wynagrodzenia za udział w pracach Rady Telekomunikacji, biorąc w szczególności pod uwagę zakres
obowiązków członków Rady.
Art. 183. 1. Przy Prezesie URTiP działa Rada Usług Pocztowych, jako organ opiniodawczodoradczy
Prezesa URTiP w sprawach usług pocztowych.
2. Zasady powoływania członków Rady Usług Pocztowych i ich kompetencje określają odrębne
przepisy.
Art. 184. 1. Prezes URTiP wydaje Biuletyn URTiP.
2. W Biuletynie URTiP zamieszcza wymagane ustawą informacje i rozstrzygnięcia, a w
szczególności:
1) zalecenia dotyczące stosowania norm lub wymagań technicznych,
2) roczne raporty o jakości usług powszechnych świadczonych przez operatorów,
3) roczne raporty o stanie rynku telekomunikacyjnego i ochronie interesów użytkowników
telekomunikacji,
4) dane dotyczące wyników kalkulacji kosztów stosowanych przez operatorów o znaczącej pozycji
rynkowej w zakresie świadczenia usług za pomocą publicznych sieci telefonicznych oraz w
zakresie świadczenia usługi dzierżawy łączy telekomunikacyjnych,
5) sprawozdania oraz wyniki kalkulacji kosztów, wraz z raportem określającym ich zgodność z
określonymi zasadami przygotowanymi przez podmiot przeprowadzający badanie,
6) wykazy udzielonych zezwoleń,
7) wykaz przedsiębiorców o znaczącej pozycji rynkowej,
8) informacje dotyczące praw i obowiązków abonentów publicznie dostępnych usług telefonicznych,
w tym usługi powszechnej,
9) informacje i ogłoszenia dotyczące kompatybilności elektromagnetycznej i wykorzystania zasobów
częstotliwości,
10) informacje na temat praw, wymogów, procedur, kosztów, opłat i decyzji w zakresie zezwoleń,
praw do korzystania z częstotliwości radiowych, numeracji, prawa drogi,
11) informacje o wysokości i strukturze kosztów administracyjnych oraz wysokości wpływów z tytułu
opłat za czynności administracyjne powiązane z wysokością kosztów administracyjnych URTiP,
12) inne informacje - w zakresie określonym w ustawie lub ustalonym przez ministra właściwego do
spraw łączności lub Prezesa URTiP.
3. Informacje i dane podlegające ogłoszeniu, nie zamieszczone w Biuletynie ogłaszane będą na
stronie internetowej URTiP.
Art. 185. Prezes URTiP współpracuje z organami administracji publicznej w zakresie
określonym ustawą, w szczególności:
1) Prezes URTiP w porozumieniu z Prezesem Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów ustala
rynki podlegające regulacji,
2) Prezes URTiP zasięga opinii Prezesa UOKiK przy ustalaniu przedsiębiorców
telekomunikacyjnych o znaczącej pozycji rynkowej,
3) Prezes URTiP informuje Prezesa UOKiK o prowadzonych konsultacjach w sprawie nałożenia
obowiązków na przedsiębiorców telekomunikacyjnych o znaczącej pozycji rynkowej i innych
konsultacjach w zakresie działań wywierających wpływ na stan rynków telekomunikacyjnych,
58

4) Prezes URTiP współdziała z Prezesem UOKiK poprzez wymianę informacji w sprawach oceny
stanu rynku telekomunikacyjnego i pocztowego,
5) Prezes URTiP może występować do Prezesa UOKiK o udzielenie informacji niezbędnych do
prowadzenia postępowań regulacyjnych i spornych,
6) Prezes URTiP współpracuje z Krajową Radą Radiofonii i Telewizji w zakresie określonym ustawą
i innymi przepisami.
Art. 186. 1. Prezes URTiP współpracuje z międzynarodowymi organizacjami
telekomunikacyjnymi i organizacjami pocztowymi, Komisją Europejską, organami regulacyjnymi
innych państw członkowskich, w zakresie swoich właściwości.
2. Z upoważnienia ministra właściwego do spraw łączności Prezes URTiP podejmuje zadania w
sprawach międzynarodowej i wspólnotowej polityki telekomunikacyjnej.
3. Prezes URTiP współpracuje z Komisją Europejską w sprawach objętych działalnością
regulacyjną, w szczególności w postępowaniach konsolidacyjnych.
4. Prezes URTiP koordynuje swoje działania z działaniami organów regulacyjnych innych państw
członkowskich, w zakresie swoich właściwości.
5. Prezes URTiP przekazuje Komisji Europejskiej i organom regulacyjnym innych państw
członkowskich informacje dotyczące działalności telekomunikacyjnej w Polsce w zakresie
przewidzianym ustawą.
6. Prezes URTiP reprezentuje Polskę w międzynarodowych instytucjach skupiających
przedstawicieli organów regulacyjnych innych państw członkowskich.
Art. 187. 1. Podmioty prowadzące działalność telekomunikacyjną polegającą na udostępnianiu
sieci i świadczeniu usługi telekomunikacyjnej są zobowiązane do nieodpłatnego dostarczania
Prezesowi URTiP, na jego żądanie, wszystkich informacji, w tym informacji o charakterze
finansowym, niezbędnych krajowemu organowi regulacyjnemu dla zapewnienia zgodności z
postanowieniami niniejszej ustawy i rozporządzeń do ustawy.
2. Zakres żądanych informacji dotyczy w szczególności analizy konkurencyjności rynków, nakładania
i weryfikacji wykonania obowiązków, pobierania opłat przewidzianych w ustawie, rozpatrywania
skarg, wykonywania obowiązków analitycznych i informacyjnych.
3. Na żądanie krajowego organu regulacyjnego przedsiębiorstwa są zobowiązane do dostarczenia
niezwłocznie takich informacji w terminie i w zakresie przez niego wskazanym.
4. Informacja, której żąda krajowy organ regulacyjny, powinna być proporcjonalna do celu, jakiemu
ma służyć. Krajowy organ regulacyjny zobowiązany jest przedstawić uzasadnienie żądania danej
informacji.
5. Indywidualne żądanie informacji następować będzie w formie postanowienia, które wskazywać
będzie m.in. cel i termin dostarczenia informacji i dokumentów. Zażalenie nie wstrzymuje wykonania
postanowienia.
Art. 188. 1. Operatorzy, których roczny przychód ze świadczenia usług telekomunikacyjnych w
poprzednim roku kalendarzowym przekroczyć równowartość 2 milionów euro, są obowiązani do
przedkładania Prezesowi URTiP:
1) roczne sprawozdania finansowe w terminie do dnia 30 czerwca;
2) dane dotyczące rodzaju i zakresu prowadzonej działalności telekomunikacyjnej oraz wielkości
sprzedaży usług telekomunikacyjnych w terminie do dnia 31 marca.
2. Operatorzy, których roczny przychód ze świadczenia usług telekomunikacyjnych w poprzednim
roku kalendarzowym był równy lub mniejszy od równowartości 2 milionów euro, są obowiązani do
przedkładania Prezesowi URTiP, w terminie do 31 marca, pisemnej informacji o rodzaju i zakresie
prowadzonej działalności telekomunikacyjnej.
3. Równowartość kwot euro, o których mowa w ust. 1 i 2, przelicza się na złote według średniego
kursu Narodowego Banku Polskiego dla euro, obowiązującego w dniu 1 stycznia roku
kalendarzowego, objętego sprawozdaniem lub informacją.
59

Art.189. Prezes zapewnia dostęp do informacji otrzymanych od przedsiębiorców
telekomunikacyjnych, organów regulacyjnych innych państw i Komisji, z wyjątkiem przypadków
określonych w ustawie.
Art. 190. 1. Wykonując na podstawie ustawy lub w związku z żądaniem Prezesa URTiP
obowiązek dostarczenia informacji lub dokumentów, przedsiębiorca telekomunikacyjny może zastrzec
informacje, dokumenty lub ich części zawierające tajemnice przedsiębiorstwa.
2. Prezes URTiP może uchylić zastrzeżenie w drodze decyzji.
3. Zastrzeżenie uwzględnia się przy ogłaszaniu informacji lub dokumentów oraz zapewnianiu dostępu
do informacji publicznej.
4. W przypadku ustawowego obowiązku przekazania informacji lub dokumentów otrzymanych od
przedsiębiorców innym organom krajowym, zagranicznym organom regulacyjnym lub Komisji,
informacje i dokumenty będą przekazywane wraz z zastrzeżeniem i pod warunkiem jego
przestrzegania.
Art. 191. 1. W postępowaniach prowadzonych na podstawie ustawy Prezes URTiP w drodze
postanowienia, może ograniczyć pozostałym stronom prawo wglądu do materiału dowodowego, jeżeli
udostępnienie tego materiału grozi ujawnieniem tajemnicy przedsiębiorstwa lub innych tajemnic
podlegających ochronie ustawowej.
2. Strona wnioskująca o takie ograniczenie zobowiązana jest przedłożyć wersję dokumentu nie
zawierającą informacji objętych ograniczeniem, którą zostanie udostępniona stronom. Ochronę
tajemnic przedsiębiorstwa w postępowaniu przed SOKiK regulują przepisy Kodeksu postępowania
cywilnego.
Art. 192. 1. Prezes URTiP jest uprawniony do kontroli przestrzegania przepisów, decyzji oraz
postanowień z zakresu telekomunikacji, gospodarki zasobami częstotliwości lub spełniania wymagań
dotyczących kompatybilności elektromagnetycznej.
2. Prezes URTiP jest uprawniony również do kontroli aparatury, w tym urządzeń
telekomunikacyjnych, znajdującej się w obrocie handlowym, pełniąc w tym zakresie funkcję organu
wyspecjalizowanego w rozumieniu ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz.
U. Nr 166, poz. 1360 i Nr 170, poz. 1652).
Art. 193. 1. Pracownikom URTiP przysługuje, po okazaniu legitymacji służbowej i pisemnego
upoważnienia, prawo:
1) dostępu do materiałów, dokumentów oraz innych danych niezbędnych do przeprowadzenia
kontroli, a także sporządzania ich kopii,
2) wstępu do wszystkich obiektów i nieruchomości oraz pomieszczeń kontrolowanej jednostki,
3) prowadzenia oględzin kontrolowanych sieci telekomunikacyjnych i aparatury, w tym urządzeń
telekomunikacyjnych,
4) zabezpieczenia przed dalszym używaniem lub przyjęcia do depozytu urządzeń radiowych
używanych bez wymaganego pozwolenia lub obsługiwanych przez nieuprawnioną osobę,
5) czasowego zajęcia aparatury w trybie, o którym mowa w art. 196, w celu przeprowadzenia badań
prowadzących do ustalenia przyczyn zakłóceń,
5a) nieodpłatnego pobierania próbek wprowadzonej do obrotu aparatury, w tym urządzeń
telekomunikacyjnych, w celu przeprowadzenia badań w zakresie spełniania przez aparaturę
zasadniczych wymagań,
6) wykonywania czynności kontrolno-pomiarowych, badań sieci telekomunikacyjnych, urządzeń
telekomunikacyjnych oraz innej aparatury, a także kontroli jakości świadczonych usług
telekomunikacyjnych.
2. Kierownicy kontrolowanych jednostek są obowiązani udzielać pracownikom URTiP, o których
mowa w ust. 1, wszelkich potrzebnych informacji oraz zapewnić im:
1) warunki sprawnego przeprowadzenia kontroli,
2) dostęp do materiałów, dokumentów, danych urządzeń, aparatury i sieci, o których mowa w ust. 1,
3) wstęp do obiektów, nieruchomości i pomieszczeń, o których mowa w ust. 1,
60

4) nieodpłatne udostępnienie podlegających kontroli sieci telekomunikacyjnych, urządzeń
telekomunikacyjnych oraz innej aparatury, w celu przeprowadzenia badań.
3. Do kontrolowanych osób fizycznych stosuje się odpowiednio przepisy ust. 2 pkt 1 i 2.
3a. Do pobierania i badania próbek aparatury w zakresie spełniania przez nią zasadniczych
wymagań, o których mowa w ust. 1 pkt 5a, stosuje się odpowiednio przepisy art. 27-31 ustawy z dnia
15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2001 r. Nr 4, poz. 25 i Nr 110, poz. 1189 oraz z
2002 r. Nr 166, poz. 1360).
4. Prezes URTiP może żądać przedłożenia materiałów, dokumentów lub danych, o których mowa
w ust. 1 pkt 1, a także prowadzić kontrolę we współpracy z innymi państwowymi organami
kontrolnymi.
5. Czynności kontrolne mogą być przeprowadzone w sposób zdalny. Wyniki pomiarów
wykonanych zdalnie powinny zawierać dane umożliwiające identyfikację urządzeń kontrolnych. Do
kontroli wykonanej zdalnie przepisu ust. 7 nie stosuje się.
6. Organ przeprowadzający kontrolę jest obowiązany sporządzić protokół kontroli, podpisany
przez pracownika przeprowadzającego kontrolę.
7. Protokół, o którym mowa w ust. 6, podpisuje także kierownik kontrolowanej jednostki lub
osoba przez niego upoważniona albo kontrolowana osoba fizyczna.
8. Do czynności kontrolnych oraz badań, o których mowa w ust. 1-5, stosuje się przepisy o
ochronie informacji niejawnych oraz o tajemnicy telekomunikacyjnej.
Art. 194. 1. W przypadku wystąpienia nieprawidłowości lub rażącego naruszenia przepisów z
zakresu telekomunikacji, gospodarki zasobami częstotliwości lub spełniania wymagań dotyczących
kompatybilności elektromagnetycznej, zagrażającego interoperacyjności usług lub bezpieczeństwu
sieci, bezpieczeństwu użytkowników, tajemnicy telekomunikacyjnej, działalności operacyjnej lub
ekonomicznym interesom innych przedsiębiorców telekomunikacyjnych Prezes URTiP podejmuje
działania określone w ustawie.
2. Jeżeli naruszenia przepisów w zakresie działalności telekomunikacyjnej zagrażają obronności,
bezpieczeństwu państwa lub bezpieczeństwu i porządkowi publicznemu, organy właściwe w tych
sprawach występują do Prezesa URTiP o zastosowanie środków przewidzianych w ustawie.
3. O zamiarze orzeczenia zakazu prowadzenia działalności telekomunikacyjnej w stosunku do
przedsiębiorcy dokonującego transmisji radiofonicznych lub telewizyjnych Prezes URTiP informuje
Przewodniczącego KRRiT.
Art. 195. 1. W przypadku stwierdzenia używania urządzenia radiowego bez wymaganego
pozwolenia lub obsługiwania tego urządzenia przez osobę nieuprawnioną, Prezes URTiP wydaje
użytkownikowi urządzenia decyzję nakazującą wstrzymanie używania lub zaprzestanie obsługiwania
urządzenia radiowego przez osobę nieuprawnioną. Decyzja podlega natychmiastowemu wykonaniu.
2. Decyzja, wydana na podstawie ust. 1, może zawierać postanowienie o zabezpieczeniu
urządzenia radiowego przed dalszym używaniem lub obsługą albo o przejęciu urządzenia do depozytu.
3. Prezes URTiP uchyla postanowienie o zabezpieczeniu urządzenia radiowego w związku z:
1) brakiem pozwolenia - z dniem wydania użytkownikowi pozwolenia, chyba że sąd orzekł
przepadek urządzenia,
2) jego obsługą przez osobę nieuprawnioną - niezwłocznie po udokumentowaniu, że osoba
obsługująca urządzenie radiowe posiada wymagane świadectwo operatora urządzeń radiowych.
4. Urządzenie radiowe przyjęte do depozytu w związku z:
1) brakiem pozwolenia - jest zwracane użytkownikowi po wydaniu mu pozwolenia, chyba że sąd
orzekł przepadek urządzenia,
2) jego obsługą przez osobę nieuprawnioną - jest zwracane użytkownikowi niezwłocznie po
udokumentowaniu, że osoba obsługująca urządzenie radiowe posiada wymagane świadectwo
operatora urządzeń radiowych.
Art. 196. 1. W przypadku stwierdzenia, że aparatura wytwarzająca pole elektromagnetyczne
powoduje zakłócenie pracy innej aparatury, spełniającej wymagania dotyczące kompatybilności
elektromagnetycznej, Prezes URTiP może w decyzji, o której mowa w art. 194, nakazać:
1) czasowe wstrzymanie używania aparatury wywołującej zakłócenia,
61

2) zmianę sposobu używania aparatury,
3) zastosowanie środków technicznych prowadzących do eliminacji zakłócenia, na koszt podmiotu,
któremu wydano decyzję
- a także postanowić o czasowym zajęciu aparatury, w celu przeprowadzenia badań niezbędnych do
ustalenia przyczyn zakłóceń. Decyzja podlega natychmiastowemu wykonaniu.
2. Decyzja, o której mowa w art. 194, podlega natychmiastowemu wykonaniu.
3. Prezes URTiP może uzależnić wydanie zajętej aparatury od zgody jej użytkownika na
usunięcie, na koszt użytkownika, przyczyn powodujących niezgodność aparatury z zasadniczymi
wymaganiami, w szczególności przyczyn zakłóceń.
Art. 197. 1. Przepisów art. 193-196 nie stosuje się do organów, komórek organizacyjnych i
jednostek organizacyjnych, o których mowa w art.118 pkt 1-6, wykonujących zadania określone w
tych przepisach we własnym zakresie.
2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe sposoby postępowania
w przypadku stwierdzenia, że aparatura wytwarzająca pole elektromagnetyczne, używana przez
organy, komórki organizacyjne i jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 118 pkt 1-6,
powoduje zakłócenie pracy innej aparatury, spełniającej wymagania dotyczące kompatybilności
elektromagnetycznej, uwzględniając charakter zadań realizowanych przez te jednostki oraz słuszny
interes użytkownika aparatury, której praca jest zakłócana.
3. Minister właściwy do spraw łączności w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości określi, w
drodze rozporządzenia, szczegółowe sposoby realizacji przepisów art. 193-196 wobec jednostek
organizacyjnych Służby Więziennej, uwzględniając charakter zadań realizowanych przez te jednostki
oraz słuszny interes użytkownika aparatury, której praca jest zakłócana.
Art. 198. 1. Postępowanie przed prezesem URTiP toczy się na podstawie ustawy Kodeks
postępowania administracyjnego ze zmianami wynikającymi z ustawy z zastrzeżeniem ust. 2,
2. W sprawach o ustalenie znaczącej pozycji rynkowej, ustalenie obowiązków regulacyjnych,
nałożenie kar stronom oraz od decyzji w sprawach spornych stronom przysługuje odwołanie do Sądu
Ochrony Konkurencji i Konsumentów.
3. Współdziałanie innych organów poprzez zajęcie stanowiska w sprawie indywidualnej załatwianej
przez Prezesa URTiP dokonuje się na podstawie art. 106 Kodeksu postępowania administracyjnego, z
tym że stronom nie przysługuje odwołanie na postanowienie organu zajmującego stanowisko w tej
sprawie. Stanowisko tego organu może być zakwestionowane środkami przysługującymi w stosunku
do końcowej decyzji.
Art. 199. 1. Spory pomiędzy przedsiębiorcami telekomunikacyjnymi rozstrzygają kolegia do spraw
spornych powoływane przez Prezesa URTiP.
2. Kolegium orzeka na podstawie wniosku złożonego przez zainteresowanego przedsiębiorcę lub
przedsiębiorców.
3. Kolegia rozpatrują sprawy sporne o dostęp do sieci, połączenie sieci i warunki współpracy
międzyoperatorkiej, przekazanie danych oraz inne sprawy sporne określone ustawą. Kolegia
rozpatrują sprawy w składach trzyosobowych.
Art. 200. 1. Prezes URTiP wyznacza przewodniczącego kolegium będącego pracownikiem URTiP.
Pozostałych członków kolegium wskazują strony sporu z listy prowadzonej przez Prezesa URTiP.
2. Wpisy na listę członków kolegiów dokonuje Prezes URTiP z urzędu oraz na wniosek organizacji
reprezentujących przedsiębiorców telekomunikacyjnych, stowarzyszenia zawodowe w dziedzinie
telekomunikacji, ministra właściwego ds. łączności oraz KRRiT.
3. Członkowie kolegiów pełnią swe funkcje w sposób bezstronny. Członek kolegium nie spełniający
warunku bezstronności podlega wyłączeniu.
Art. 201. 1. Do postępowania spornego stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego
ze zmianami wynikającymi z ustawy.
2. Kolegium rozstrzyga spory po przeprowadzeniu rozprawy administracyjnej i orzeka niezwłocznie,
lecz w terminie nie dłuższym niż 4 miesiące, chyba że ustawa przewiduje krótszy termin.
62

3. W celu zapewnia jednolitości regulacji i orzekania tryb wewnętrznego opiniowania projektu decyzji
kolegium zostanie określony w regulaminie URTiP.
4. W przypadku sporu z udziałem przedsiębiorcy telekomunikacyjnego, którego siedziba znajduje się
w innym państwie członkowskim, rozstrzygnięcie sporu następuje w porozumieniu z organem
regulacyjnym tego państwa.
5. Do ustalenia kosztów przeprowadzenia postępowania spornego stosuje się odpowiednie przepisy
Kodeksu postępowania cywilnego. Za rozpatrzenie sprawy Prezes URTiP pobiera wpis, którego
wysokość nie powinna przekroczyć kosztów postępowania.
6. Minister właściwy ds. łączności określi szczegółowe warunki prowadzenia postępowania spornego,
warunki wpisu i wykreślenia z listy członków kolegiów, wysokość wpisu i wynagrodzenia członków
kolegiów.
7. Od decyzji kolegium przysługuje odwołanie do SOKiK. Wniesienie odwołania nie będzie
wstrzymywało wykonania decyzji kolegium, przy czym SOKiK może na wniosek strony wstrzymać
wykonanie w uzasadnionych przypadkach.
DZIAŁ XI
Przepisy karne, zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe
Rozdział 1
Przepisy karne i kary pieniężne
Art. 202. 1. Kto bez wymaganego pozwolenia używa urządzenia radiowe nadawcze lub nadawczoodbiorcze
-podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
2. Sąd może orzec przepadek urządzeń przeznaczonych lub służących do popełnienia czynu
określonego w ust. 1, chociażby nie stanowiły one własności sprawcy.
3. Sąd orzeka przepadek urządzeń przeznaczonych lub służących do popełnienia czynu określonego w
ust. 1, chociażby nie stanowiły one własności sprawcy, jeżeli ich używanie zagraża życiu lub zdrowiu
człowieka. Przepis art. 195 Kodeksu karnego wykonawczego stosuje się niezależnie od wartości
przedmiotów, których przepadek orzeczono.
Art. 203. 1. Karze pieniężnej podlega podmiot, który:
1) narusza obowiązek dostarczania informacji lub dokumentów przewidzianych ustawą,
2) dostarcza informacje określone w pkt 1) w sposób nierzetelny,
3) narusza obowiązki informacyjne w stosunku do użytkowników końcowych,
4) prowadzi działalność niezgodnie z poświadczeniem,
5) nie wypełnia obowiązków dotyczących zapewnienia dostępu,
6) nie wypełnia obowiązków lub wymagań dotyczących ofert określających ramowe warunki
umów o dostępie,
7) rozwiązuje umowę o dostępie niezgodnie z przepisami ustawy,
8) nie stosuje warunków zapewnienia dostępu oraz rozliczeń z tego tytułu, określonych w decyzji
lub w umowie
9) nie wypełnia obowiązków lub wymagań dotyczących łączenia sieci telekomunikacyjnych,
10) nie wypełnia obowiązków regulacyjnych nałożonych na rynkach detalicznych, o których
mowa w art. 45-47
11) nie wypełnia wymagań dotyczących stosowania cen,
12) nie wypełnia obowiązków i wymagań dotyczących udostępniania infrastruktury
telekomunikacyjnej, rozwiązuje umowę o udostępnianie infrastruktury telekomunikacyjnej
niezgodnie z przepisami ustawy, nie stosuje warunków udostępnienia infrastruktury
telekomunikacyjnej określonych w decyzji lub umowie,
13) wykorzystuje numerację niezgodnie z przeznaczeniem,
14) nie wykonuje obowiązków związanych z udostępnianiem i rozliczaniem systemu
warunkowego dostępu,.
15) narusza obowiązek zachowania tajemnicy telekomunikacyjnej,
63

16) niezgodnie z przepisami ustawy przechowuje informacje w urządzeniach końcowych abonenta
lub użytkownika końcowego i korzysta z informacji zgromadzonych w tych urządzeniach,
17) nie wypełnia wymagań dotyczących uzyskania zgody użytkownika końcowego, o których
mowa w art. 144,
18) nie zapewnia lub utrudnia dostęp do interfejsów programów aplikacyjnych i elektronicznych
przewodników programowych,
19) uniemożliwia użytkownikom korzystanie z prawa wyboru operatora,
20) uniemożliwia przenoszenie numeru,
21) uniemożliwia przetwarzanie danych objętych tajemnicą telekomunikacyjną lub danych
użytkowników końcowych w zakresie niedozwolonym,
22) nie wypełnia obowiązku świadczenia usługi powszechnej.
23) nie wypełnia obowiązku dostarczania świadczeń dodatkowych wynikających z usługi
powszechnej lub usługi telekomunikacyjnej,
24) narusza wskaźniki jakościowe dla usług powszechnych,
25) narusza uprawnienia ustawowe w zakresie przyłączania urządzeń końcowych,
26) bezprawnie lub niezgodnie z uprawnieniami wykorzystuje częstotliwości, numerację, zasoby
satelitarne,
27) nie przedkłada wymaganego sprawozdania z działalności telekomunikacyjnej albo wymaganej
informacji o zakresie tej działalności,
28) wprowadza do obrotu handlowego urządzenia nie spełniające zasadniczych wymagań/
kompatybilności elektromagnetycznej,
nie wykonuje obowiązku zapewnienia bezpłatnych połączeń alarmowych,
2. Niezależnie od kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1, Prezes URTiP może nałożyć na kierownika
podmiotu gospodarczego karę pieniężną w kwocie do 300% jego miesięcznego wynagrodzenia,
naliczanego dla celów ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy, w przypadkach określonych w ust. 1 pkt
3-18.
3. Kary pieniężne podlegają ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w
administracji w zakresie egzekucji obowiązków o charakterze pieniężnym.
Art. 204. 1. Karę pieniężną, o której mowa w art. 203 ust. 1, nakłada Prezes URTiP, w drodze decyzji,
w wysokości do 3% przychodu ukaranego podmiotu, osiągniętego w poprzednim roku
kalendarzowym. Decyzji o nałożeniu kary pieniężnej nie można nadać klauzuli natychmiastowej
wykonalności.
2. Ustalając wysokość kary pieniężnej, Prezes URTiP uwzględnia stopień szkodliwości czynu, stopień
zawinienia, dotychczasową działalność podmiotu oraz jego możliwości finansowe.
3. Podmiot jest obowiązany do dostarczenia Prezesowi URTiP, na jego żądanie w terminie 30 dni od
dnia otrzymania żądania, danych niezbędnych do określenia podstawy wymiaru kary pieniężnej. W
przypadku niedostarczenia danych, lub gdy dostarczone dane uniemożliwiają ustalenie podstawy
wymiaru kary, Prezes URTiP może ustalić podstawę wymiaru kary pieniężnej w sposób szacunkowy,
nie mniejszą jednak niż:
1) wysokość wynagrodzenia określonego w art. 182 ust. 5 – w przypadku kary, o której mowa w art.
203 ust 2.
2) równowartość 100 tysięcy EURO – w pozostałych przypadkach.
4. W przypadku, gdy okres działania podmiotu jest krótszy niż rok kalendarzowy, za podstawę
wymiaru kary przyjmuje się równowartość 100 tysięcy EURO.
5. Kara stanowi dochód budżetu państwa.
6. Równowartość kwot wyrażonych w EURO, o której mowa w ust. 3 i 4 przelicza się na złote według
średniego kursu ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski dla EURO w dniu wydania decyzji o
nałożeniu kary.
Rozdział 2
Przepisy przejściowe
Art. 205. 1. Pozostają w mocy decyzje Prezesa URTiP wydane na podstawie art. 79 ust. 3, art. 80 ust.
5, art. 84 ust. 1, ustawy Prawo telekomunikacyjne z dnia 21 lipca 2000 r.(Dz. U. Nr 73, poz. 852 z
późn. zm.).
64

2. Pozostają w mocy obowiązki nałożone na operatorów na podstawie art. 43 ust. 2 i 2a, art. 57, art.
59, art. 61, art. 76, art. 77 ust. 2, 3 i 4, art. 78 ust. 5, art. 79, art. 80, art. 81 pkt 1, art. 82, art. 97 ustawy
z dnia 21 lipca 2000 r. Prawo telekomunikacyjne
3. Decyzje, o których mowa w ust. 1 oraz obowiązki, o których mowa w ust. 2 mogą zostać zmienione
lub zniesione przez Prezesa URTiP po dokonaniu przez niego analizy rynków telekomunikacyjnych w
trybie art. 25.
4. Analizy rynków telekomunikacyjnych w trybie art. 25 powinny być dokonane w terminie 6
miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.
5. Pozostają w mocy wszystkie umowy o połączeniu sieci lub dostępie do lokalnej pętli abonenckiej
zawarte na podstawie ustawy z dnia 21 lipca 2000 r. Prawo telekomunikacyjne.
6. Do czasu wyłonienia przedsiębiorcy telekomunikacyjnego wyznaczonego do świadczenia usługi
powszechnej zgodnie z art. 79 i 80 ustawy, obowiązek świadczenia usługi powszechnej ciąży na
przedsiębiorcy telekomunikacyjnym, który pod rządami ustawy z dnia 21 lipca 2000 r. Prawo
telekomunikacyjne został uznany za operatora publicznego o znaczącej pozycji rynkowej w zakresie
świadczenia usług telefonicznych w stacjonarnych publicznych sieciach telefonicznych na obszarze
województwa.
Art. 206. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie ustawy z dnia 21 lipca 2000 r. Prawo
telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 73, poz. 852 z późn. zm.) zachowują moc do czasu wydania przepisów
wykonawczych na podstawie niniejszej ustawy, nie dłużej jednak niż 2 lata od dnia wejścia w życie
niniejszej ustawy.
Rozdział 3
Przepisy końcowe
Art. 207. Traci moc ustawa z dnia 21 lipca 2000 r. Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 73, poz. 852
z późn. zm.)
Art. 208. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 maja 2004 r.
65