PWSZ kontra AWF

More documents

Recommendations

Info

Political fiction Odważni Platformersi? Zaskoczony dwór króla! Miałem swój udział w tworzeniu Platformy Obywatelskiej od jej początków. Od prawyborów, które wygrałem w 2001 roku w województwie lubuskim. Miała to być partia otwarta we wszelki możliwy sposób. I demokratyczna. Miała… Dopiero jednak parę dni temu mój stary postulat z 2006 roku dotyczący otwartych i powszechnych, dla wszystkich członków tej organizacji, wyborów na szefa PO doczekał się finału. Tusk – wieloletni przewodniczący, po wcześniejszym wypchnięciu kilku potencjalnych konkurentów – Olechowski, Płażyński, Rokita, Gilowska, Piskorski, zdecydował się na demokratyczny konkurs o fotel szefa partii. I je wygrał. Ale wygrał te wybory nie tak, jak chciał. Ubyło mu prawie połowę poparcia partyjnych kolegów i koleżanek, którzy nie zagłosowali w ogóle, oraz 20 procent tych z głosujących, którzy odważyli się zagłosować na Gowina. To oznacza, że Donald Tusk nie ma mandatu większości do przewodzenia swoja partią. Uważam tak dlatego, że ci niegłosujący w swojej większości wyrazili dezaprobatę dla lidera, właśnie w najmniej ryzykowny dla siebie sposób. Mieli pewność, że nie zostaną usunięci z list wyborczych, bo nie zostawili śladu, głosując hipotetycznie na konkurenta Tuska, albo oddając nieważny glos. Znając praktyki Donalda Tuska spodziewam się jednak „nocy długich noży” w PO przed najbliższymi wyborami do samorządu i parlamentu. Już współczuję tym, których będzie można zidentyfikować, jeśli głosowali na byłego ministra sprawiedliwości. Sam Gowin przez swoją samobójczą akcję – a znam go dobrze, bo siedzieliśmy obok siebie w Senacie – chciał obnażyć poziom zarządzania partią przez Tuska i jego dwór bardziej niż te wybory wygrać. Wiedział, że pokonanie wieloletniego wodza jest prawie niemożliwe. Ale kropla drąży skałę. Bo Jarek Gowin to idealista. Chce wyjmować cegiełki z tej prywatnej twierdzy Tuska, za którą skryli się ci, których porwała magia władzy, a którzy wszelki postęp traktują jak ryzyko nie do zaakceptowania – jedną po drugiej. Tak więc brawo Jarek Gowin. Za odwagę. A kropla niech drąży skałę. Może za parę lat bez strachu na wybory w PO pójdą wszyscy jej działacze. A nie połowa… i może znajdą się w tej partii działacze, którzy zechcą dla Polski więcej zrobić, niż zagwarantować ciepłą wodę w kranie. Jacek Bachalski www.tylkogorzow.com tylko opinie Political reality Gra o budżet obywatelski? Czy to możliwe, aby mieszkańcy sami decydowali o wydatkach z budżetu miasta? Czy ich aktywność między wyborami wpływa na jego rozwój i pozwala na współuczestniczenie w podejmowaniu ważnych decyzji z punktu widzenia członków wspólnoty i czy ich decyzje akceptowane są przez aktualne władze? Taką możliwość stwarza coraz powszechniej wprowadzany u nas budżet obywatelski. Po raz pierwszy spróbowano tego w brazylijskim mieście Porto Allegro w 1989 roku. Pomysł dobrze się sprawdził i budżet obywatelski – nazwany także budżetem partycypacyjnym – zaczęto wprowadzać w innych miastach Brazylii, a także na świecie. Jak widzimy, pomysł nie jest nowy i z powodzeniem stosowany. W Polsce jako pierwsze budżet obywatelski wprowadziło miasto Sopot w 2011 roku, jego mieszkańcy zdecydowali, na co wydać 5 milionów złotych, czyli 1 procent wydatków z budżetu miasta. Inicjatywa znalazła uznanie i jest kontynuowana. W naszym województwie realizuje ją Zielona Góra i wprowadza Gorzów, szkoda że inne gminy nie podjęły dotychczas takiej próby. Wbrew pozorom, aby wprowadzić budżet obywatelski w polskim mieście lub gminie nie potrzeba nowego prawa. Wszystko opiera się nie na regulacjach ustawowych, lecz na wzajemnym zaufaniu pomiędzy mieszkańcami a ich przedstawicielami. W ramach budżetu obywatelskiego powszechnie stosowanego mieszkańcy mogą nie tylko zgłaszać, ale również wybierać najlepsze propozycje. Aktywność mieszkańców będzie rosła, jeżeli okaże się, że decyzje podjęte przez większość będą wprowadzone w życie niezależnie od tego, czy prezydent i radni się z nimi zgadzają, czy też nie. W Gorzowie po inicjatywie Stowarzyszenia Tylko Gorzów w 2012 roku radni i prezydent rzutem na taśmę zdecydowali o eksperymentalnym wprowadzeniu tego rozwiązania, mimo braku konsultacji bezpośrednio z mieszkańcami. Natomiast aktualnie w Radzie Miasta Gorzowa jest kilka projektów uchwał w sprawie budżetu obywatelskiego, które rada rozpatrzy i mam nadzieję, że całkowite decyzje pozostawi mieszkańcom. Inicjatywa będzie miała sens, gdy mieszkańcy będą mogli zdecydować co najmniej o 1 procencie budżetu miasta, tj. około 5 mln zł. Dlaczego mieszkańcy w ogóle mieliby decydować o wydatkach z budżetu miasta czy gminy, mimo że przecież raz na cztery lata wybierają swoich przedstawicieli, którym powierzają losy swoich gmin? Odpowiedź może być jedna: dlatego, że to ich własne pieniądze. Nie należą one do radnych, wójta czy burmistrza, tylko właśnie do mieszkańców. Im więcej do powiedzenia będą mieli mieszkańcy między kadencjami, tym bardziej ich aktywność w realizacji podejmowanych inicjatyw będzie rosła. W budżecie obywatelskim nie chodzi o to, kto zgłasza projekt, ale o to, aby były to projekty sensowne. A istotą jest to, że mieszkańcy decydują o tym, które z nich mają być zrealizowane bez względu na to, kto je zaproponował. Mam nadzieje, że gorzowscy rajcowie staną na wysokości zadania i podejmą uchwałę dającą możliwość wprowadzenia realnego budżetu obywatelskiego, a nie pozorowanego pod czyjeś dyktando – nieważne czyje, czy prezydenta, czy radnych. Jeżeli miałoby tak być, to lepiej nie bawić się w ciuciubabkę. Jan Kochanowski Political imagination O rany, jak gorąco! W upalny lipcowy poranek prezydent naszego miasta Tadeusz Jędrzejczak obudził się i postanowił, że ten dzień w życiu Gorzowa będzie szczególnie ważny. Zdecydował więc, że Gorzów będzie budował swoją wyższą uczelnię – akademię w oparciu o poznańską Akademię Wychowania Fizycznego, a konkretnie o jej zamiejscowy wydział funkcjonujący w naszym mieście. W jego zamyśle do budowy gorzowskiego uniwersytetu w sam raz nadaje się stojący na krawędzi bankructwa wydział szkolący nauczycieli wuefu oraz rehabilitantów i fizjoterapeutów. Ten upalny, męczący poranek uznał bowiem w sam raz za odpowiedni moment, aby zdezawuować piętnastoletnie dokonania jedynej wyższej szkoły z prawdziwego zdarzenia, o prawdziwie gorzowskim rodowodzie, a mianowicie Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej. Co można powiedzieć o pomyśle prezydenta? Ano to, że czegoś równie bezmyślnego i nieodpowiedzialnego jeszcze nigdy nie wygłosił. AWF niech sobie żyje albo i nie, bez wuefu miasto się nie zawali. Zresztą i tak absolwenci tej uczelni z trudem znajdują pracę. Warto porównać: AWF w Gorzowie to 3 kierunki, PWSZ to kierunków 12, AWF to 600 studentów, PWSZ ma ich trzy tysiące. AWF to właściciel popadającego w ruinę stadionu przy Wyszyńskiego oraz niedokończonego akademika przy Estkowskiego oraz praktycznie niefunk- cjonującej przystani wodnej przy Fabrycznej. PWSZ ma w swoim władaniu pięknie odrestaurowane obiekty przy Chopina, Teatralnej oraz zmodernizowaną halę sportową przy uczelni, innych obiektów nie licząc, a każdym można się pochwalić. AWF, pomimo że jest uczelnią sportową – nie ma żadnych zespołów ligowych sławiących nasze miasto, PWSZ wręcz przeciwnie – to koszykarki będące chlubą miasta. Nie da się też bez kpiącego uśmiechu porównać budżetów obu uczelni i wartości niematerialnych wnoszonych przez nie do miasta. Kto ma zapełnić filharmonię? – kilkudziesięciu absolwentów AWF-u czy kilkuset (oczywiście rocznie) PWSZ? Która uczelnia szkoli ludzi potrzebnych gospodarce i miastu? AWF szkoląca bezrobotnych nauczycieli, czy PWSZ szkoląca informatyków, finansistów, ekonomistów, speców od bezpieczeństwa oraz wykpiwanych przez prezydenta – lingwistów, kulturoznawców czy filologów? Kto bardziej dynamicznie się rozwija lub zwija? PWSZ stale rośnie w siłę i nowe kadry, a AWF nie ma nawet kasy i ochoty, aby posprzątać bałagan wokół swojej szkoły. Jest to wreszcie uczelnia nasza, zżyta z miastem. AWF była i jest bardziej poznańska (sukcesy to oni, kłopoty to my). No i wreszcie rzecz ważna szczególnie – PWSZ to największy pracodawca w mieście. Na koniec więc pytanie najważniejsze – która z uczelni buduje aurę ośrodka akademickiego? I w którą wierzą bardziej mieszkańcy naszego miasta? AWF ma jak na razie tylko jednego zwolennika. Ale myślę, że to wina letnich upałów i chwilowego braku innych pomysłów. Jerzy Synowiec NR 8/2013 - 4 -
tylko raport Profesor Raczyńska, rektor PWSZ nie ufa AWF-owi – gdy u nich dobrze, nie chcą rozmawiać o Akademii Gorzowskiej, a gdy finansowy impas, od razu siadają do rokowań. Inaczej widzi to rektor Smorawiński. – Nie chcemy zarobić na Gorzowie. Dowód? Mamy własną drogę do samodzielnej uczelni – przekonuje. PWSZ kontra AWF Kto pierwszy po Akademię? Konferencja w jednej z sal ZWKF. Na zdjęciu: Tadeusz Jędrzejczak – prezydent Gorzowa, prof. dr hab. Jerzy Smorawiński – rektor AWF Prof. Jerzy Smorawiński, rektor AWF wyraźnie sygnalizuje: jego uczelnia intensyfikuje współpracę z władzami miasta. Cel? – Mamy własną drogę do samodzielnej uczelni w Gorzowie – mówił na wspólnej konferencji z prezydentem Tadeuszem Jędrzejczakiem. Według rektora, napędem gorzowskiego ZWKF AWF w drodze do Akademii Gorzowskiej jest fakt, że przez 40 lat dorobił się własnej licznej kadry. Obecnie na wydziale pracuje – praktycznie we wszystkich specjalnościach – 67. miejscowych nauczycieli akademickich, w tym kilku profesorów, kilkunastu doktorów habilitowanych oraz kilkunastu znaczących doktorów. Wydział ma też uprawnienia do doktoryzowania. Ciągle aktualna jest decyzja senatu AWF-u z 2008 roku – mowa w niej o możliwości wydzielenia gorzowskiego wydziału ze struktury poznańskiej AWF, ale pod jednym warunkiem: przekazanie autonomii nie będzie umniejszało rangi i potencjału naukowego. Obecnie nie może być już o tym mowy, bo uczelnia poznańska ma minimum niezbędne do utrzymania statusu Akademii bez gorzowskiego ZWKF. Z kolei gorzowski wydział AWF-u nie- bawem wystąpi o uprawnienia do habilitowania. Jeżeli je uzyska, nabędzie też prawa do samodzielnego kształtowania kierunków studiów. To kluczowa sprawa z punktu widzenia dostosowywania profilu uczelni do potrzeb studentów. Wydział czeka tylko na zakończenie czterech procedur profesorskich – jeżeli przynajmniej trzy osoby uzyskają taki tytuł, to ZWKF spełni warunki do wystąpienia o prawa do habilitowania. Prezydent dogadał się z rektorem. Będzie wsparcie z miasta AWF ciągle ma jednak kłopoty z inwestycją na obiekcie nowej fizjoterapii. Główny wykonawca, firma budowlana ogłosiła bankructwo, a uczelnia wpadła w ogromne tarapaty finansowe. Jednak rektor zapewnia, że cały proces budowy uda się sfinalizować do końca 2014 roku. Jak się okazało, nie bez udziału miasta. W połowie sierpnia prezydent Tadeusz Jędrzejczak i rektor Jerzy Smorawiński podpisali porozumienie – zgodnie z nim miasto przekazało 150 tys. zł na dalsze podniesienie kwalifikacji naukowych pracowników zatrudnionych w ZWKF. – To początek drogi i piękny gest ze strony prezydenta – mówił wyraźnie usatysfakcjonowany rektor. – W poprzednich latach wspomagaliśmy środkami finansowymi miasta rozwój środowiska naukowego i karier naukowych PWSZ, z kolei w tym roku chcemy wspomóc kadrę naukową ZWKF w Gorzowie – tak uzasadniał przyznanie dotacji prezydent. Dzięki niej ZWKF sfinansuje działania związane z uzyskaniem tytułów profesorskich, z przeprowadzeniem przewodów habilitacyjnych i doktorskich. W wydziale finalizowane są trzy procedury profesorskie, jedna to wydatek około 30 tys. zł. – Habilitacje kosztują nieco mniej, ale to też spore sumy. Ponadto finansujemy również stypendia doktoranckie. Jeżeli te procesy mają być zakończone, to trzeba za nie zapłacić – wyjaśniał rektor Smorawiński. Problem w tym, że AWF w Poznaniu również ma sporo tego typu kosztów i samodzielnie nie jest w stanie wszystkim podołać. Nagle wszyscy chcą Akademii Tymczasem miastu zależy na przyspieszeniu powołania Akademii Gorzowskiej, stąd od kilku miesięcy stało się międzyuczelnianym mediatorem – rozmowy prowadzi równolegle, zarówno z PWSZ-em, jak i AWF-em. Aktualnie postawiło na wsparcie w rozwoju kadry naukowej w wydziale zamiejscowym AWF w Gorzowie. Ale to nie wszystko – jak deklaruje prezydent Jędrzejczak – miasto do końca września zawrze kolejne porozumienie z AWF-em, będzie dotyczyć rozwiązania problemów finansowych uczelni. Tym razem jednak nie obejdzie się bez zgody rady miasta, bo w grę wchodzi zakup nieruchomości i znaczący wydatek z miejskiego budżetu. Na jakim poziomie? Tego jeszcze nie wiadomo, bo ciągle trwają negocjacje między miastem a AWF-em. Jak przekazał na sierpniowej konferencji prezydent Jędrzejczak, rektor Smorawiński w tym roku już dwukrotnie składał mu propozycję sprzedaży uczelnianego majątku, a rozmowy są dość zaawansowane. Obecnie sprawa jest na poziomie dyrektorów wydziałów, urzędników i prawników. – Zobaczymy, czym się to zakończy. Jesteśmy otwarci na propozycje złożone przez AWF. Chcemy to sfinalizować w ciągu najbliższych tygodni, nie później niż we wrześniu – powiedział prezydent, jednak nie chciał jeszcze wskazywać konkretnych kwot i nieruchomości. Nie ukrywał natomiast, że zależy mu na tym, aby obiekt fizjoterapii zaczął funkcjonować w 2014, ale aby tak się stało, miasto musi pomóc. Władze uczelni nie kryją, że jak najszybciej chcą wznowić prace na feralnej inwestycji. W najbliższych tygodniach rektor AWF ogłosi przetargi, a ich finalizowanie wymaga czasu. – Z tym jest różnie – bywają protesty, rozstrzygnięcia się przeciągają, a działać trzeba szybko, bo to zadanie musimy skończyć i rozliczyć do końca 2014 roku – tłumaczył rektor Smorawiński. Budynek z zewnątrz jest prawie wykonany, brakuje jedynie fragmentu jednej strony elewacji. Dlatego prace będą prowadzone głównie wewnątrz – stąd mogą być kontynuowane jesienią i zimą. Porozumienie z miastem nie oznacza jednak, że AWF zamyka się na współpracę z PWSZ-em. Poznański rektor ma jednak świadomość, że gorzowska uczelnia przygotowała własną strategię dojścia do Akademii i nie chce jej burzyć. Ale też przypomina, że ZWKF ma już prawo do doktoryzowania i jest bliżej finału, dlatego wytyczył alternatywną drogę. Z kolei prezydent Tadeusz Jędrzejczak przyznał, że również kibicuje PWSZ-owi, ale zastrzegł, że droga tej uczelni nie jest dla niego zbyt klarowna. – Skoro na miejscu, w ZWKF, mamy kilkunastu samodzielnych pracowników naukowych to nie będziemy czekać aż PWSZ za kilkanaście lat dojdzie do tego samego pułapu. Czas ucieka, studenci szukają dla siebie uczelni. Miasto jest zdeterminowane, aby Akademia Gorzowska powstała, dlatego zrobimy to z PWSZ czy też bez – zaznaczył zdecydowanie prezydent. www.tylkogorzow.com - 5 - bezpłatny miesięcznik TYLKO GORZÓW
Page 1: Index 3753 49- ISSN 1644-9835 www.t
Page 6 and 7: www.tylkogorzow.com PWSZ nie ufa AW
Page 8 and 9: 5 Supermiejsc na świecie według S
Page 10 and 11: Jak to jest? Pracujemy ciężej, a
Page 12 and 13: Nowe oblicze chirurgii w Gorzowie P
Page 14 and 15: www.tylkogorzow.com wrzesień wydar

PWSZ kontra AWF

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?