Trafiłam

Index 3753 49– ISSN 1644-9835 www.tylkogorzow.com, tel.: 95 736 6222 

jeżeli nie znajdziecie nowego „tg”, to już od najbliższej środy w internecie: www.tylkogorzow.com 

Bezpłatny miesięcznik • Nr 5(18) • piątek, 31 maja 2013r. 

Trafiłam 

w dobre ręce 

Jak zawsze przed pracą była na joggingu. 

Pech! Skręciła staw kolanowy, uraz okazał się bolesny. 

Z trudem wróciła do domu. Kilka telefonów 

do przychodni – wszędzie kolejki. 

– A może centrum Medi-Raj? – pomyślała. Rezultat? 

Błyskawiczne badanie i decyzja lekarza: zabieg. 

Nie musi czekać. Przeczytaj historię Eweliny, 

dwudziestolatki z Gorzowa. 

raport TG 

Autorzy planu kontra urbaniści, właściciele i radni 

Wojna w centrum miasta 

Rondo przy dawnym kinie Słońce, ogromny parking przy 

Parku 111, pierzeja przy starej centrali rybnej 

– oto punkty sporne w dyskusji nad miejscowym planem 

zagospodarowania przestrzennego dla Strzeleckiej. 

Magistrat z przekonaniem: to dobry plan na lata. 

Oponenci: pół miliona wyrzucone w błoto, 

bo nie chcieliście nas wysłuchać

Przyznaję, jeszcze nie 

wiem. Ale to nic 

tylko na pierwszy ogień 

tylko gorzów - nr 5 (18), 31 maja 2013 

W 

środę był mecz na szczycie. Nie mam pojęcia, kto zwyciężył. Stilon czy Port? Gdy oddawaliśmy 

do druku nowy „tylko gorzów”, do pierwszego gwizdka była ponad doba. Dlaczego 

o tym? Bo jestem pewien, że w środę mieliśmy święto piłki. Raz, że, mam nadzieję, 

gorzowski klub z przytupem pożegnał IV ligę. Dwa, że był to jedyny zacięty mecz w tym sezonie 

u siebie. Zatem fanom miejscowego futbolu na fajne zawody przyszło trochę poczekać. Niejednokrotnie 

w „tg” dawałem wyraz sympatii do piłki nożnej, bo lubię kopaną – nieważne, czy tą na podwórku, 

czy na krajowych boiskach, czy na światowych stadionach… Ten nieco przydługi wstęp tylko 

po to, aby napisać: naprawdę dobrze mieć w mieście swój własny klub piłkarski. Życzę kompletu 

punktów również jesienią. Aha! I żeby kasy nie zabrakło… No właśnie, kasy. Tym razem obok wielu 

innych tematów w „tylko gorzów” okolice Strzeleckiej. Przygotowanie miejscowego planu zagospodarowania 

przestrzennego dla tego rejonu centrum kosztowało 500 tys. zł. Na początku maja, podczas 

publicznej dyskusji na ten temat radni PiS i PO zgodnie narzekali, że magistrat znowu wyrzucił 

pieniądze w błoto. Tymczasem po wysłuchaniu argumentów autorów planu nie mam wątpliwości, 

że wykonali ciekawą robotę. Być może, ich pomysł w obecnych warunkach nie jest możliwy do 

zrealizowania, ale z estetycznego punktu widzenia, w mojej ocenie, to, co pokazali, naprawdę trzyma 

się kupy. A już na pewno nie jest ładnie mówić, że ich robota jest bezwartościowa. Więcej na ten temat 

w naszym raporcie. Przypominam, „tg” w każdy ostatni 

piątek miesiąca, dla czerwca to dzień numer 28. 

wydawca „tylko gorzów”: 

Bachalski Port24 Spółka Komandytowa 

redakcja: Adam Oziewicz (redaktor naczelny), Filip Górecki 

redakcja kostrzyńsko-słubicka: Krzysztof Ryłko, Jerzy Mieczysław Jabłoński 

korekta: Michał Słupczyński 

specjalista ds. rozliczeń: Beata Kurlus 

skład DTP: Leszek Atłas 

dział reklamy: Marcin Mazur (95 736 62 22 w. 103) 

druk: Agora S.A. Piła 

adres redakcji gorzowskiej: 

ul. Łokietka 32/40 (kaskada III p.), 66-400 Gorzów Wielkopolski, 

tel./fax. 95 736 62 22 e-mail: redakcja@tylkogorzow.com 

sekretariat@tylkogorzow.com 

reklama: 95 736 62 22 reklama2@tylkogorzow.com 

Redakcja zastrzega sobie prawa autorskie projektów reklam. 

Za treść ogłoszeń miesięcznik nie ponosi odpowiedzialności. 

Adam Oziewicz 

4 tylko opinie 

felietony: Jacek Bachalski, 

Jerzy Synowiec, Jan Kochanowski 

5-6 tylko raport 


7 tylko reportaż 

W DPS-ie „żyć nie umierać”? 

Dziwaczne? Nie! Prawdziwe 

8 tylko polityka 

Śpiewanek, Leszczyński: 

Uwolnić potencjał ludzki 

9 tylko inwestycje 

Miasto: wykopać tramwaje 

z Piasków!? 

10-11 tylko zdrowie 

Trafiłam w dobre ręce! 

12 tylko biznes 

Gorzowska bieda na zawsze? (cz.2) 

13 tylko piękny Gorzów 

Dodaj Polskę do Europy 

/Bitwa o nasze zdrowie! 

14 tylko edukacja 

Zrobiliśmy pierwszy krok! 

Ogarnęliśmy świat! 

Jesteśmy z siebie dumni! 

15 tylko Kostrzyn 

Robi się szum wokół „twardych” 

inwestycji 

16 tylko na sportowo 

Z hali na plażę marsz! 

17 tylko w gajerach 

czerwcowe wydarzenia kulturalne 

19 tylko biznes 

Kładziemy piękno tam, gdzie trzeba 

www.tylkogorzow.com 

Zostań w Gorzowie! 

Tu też można zrobić coś mądrego 

Dołącz do stowarzyszenia 

stowarzyszenie@tylkogorzow.com 

- 3 - 

bezpłatny miesięcznik TYLKO GORZÓW

Political fiction 

Po co debaty? Też pytanie! 

Pytają mnie dziennikarze, 

po co nam, 

czyli stowarzyszeniu 

Tylko Gorzów, publiczne 

debaty. Przypomnę, 

że zorganizowaliśmy 

ich dziewięć, 

na rożne istotne 

społeczne tematy. 

W pięknej i gościnnej 

bibliotece wojewódzkiej 

w Gorzowie. 

Po co? Trochę to dziwne pytanie. 

Ale uprawnione, owszem. Lepiej pytać, 

niż nie wiedzieć. 

Choć 

podejrzewam, że za pytaniem kryje 

się wniosek, nieprawdziwy zresztą, że 

z debat nic nie wynika. Nie wynika 

w sensie politycznym. Takie jest przekonanie, 

ponieważ Tylko Gorzów nie ma 

zorganizowanej grupy radnych (choć 

ma pojedynczych rajców miejskich). 

I dlatego nie przeforsuje dobrych wniosków 

z debat. To jest oczywista nieprawda. 

Właśnie najlepszą presją na radnych 

i urzędników jest presja społeczna – jest 

powiedzenie im prosto w oczy: „Widzimy 

i rozumiemy. Nie akceptujemy lub 

gratulujemy”. 

Od paru dobrych lat żyjemy – my wszyscy 

ludzie – w coraz większej izolacji 

od siebie. Więcej pracujemy, mniej 

się socjalizujemy poza domem, spędzamy 

czas przy komputerze, w Internecie 

łatwiej nam znaleźć znajomych po- 

dobnych do siebie. Bez wychodzenia 

z domu. To wynik postępu technologicznego 

i demokracji. Ucieka nam niezauważalnie 

kontakt z różnymi od siebie. 

To skutkuje większym wzajemnym niezrozumieniem. 

W sprawach wspólnoty, 

jaką jest miasto, to rzecz niedobra. Nawet 

groźna. Bo nawet, jeśli mamy chrześcijańskie 

serca, to brak wiedzy o „sąsiadach” 

uniemożliwia nam konstruktywną 

współpracę. Dlatego tak bardzo wierzę 

w debaty. W dialog, a nawet spór. Szczególnie 

spór cywilizowany. W obecności 

dziennikarzy i różnych stron debaty. Bez 

krzyku i epitetów. Rzeczowy i merytoryczny. 

Z propozycjami i polemiką. 

W sensie społecznym debata jest też 

swoistym katharsis dla środowisk spoza 

struktur rady miasta. Takim momentem 

dla upuszczenia stresu i frustracji nie- 

mającej ujścia w przestrzeni publicznej. 

Dlatego będziemy kontynuowali debaty. 

Następna już 13 czerwca o „gorzowskim 

zdrowiu”. A będzie o czym rozmawiać. 

Obecność potwierdzili ważni rozgrywający 

„miejskiego zdrowia”. I nie 

chodzi tylko o nasz szpital. Chodzi o nasze 

zdrowie przede wszystkim, a to nie 

to samo, co szpital przy Dekerta... Choć 

oczywiście o szpitalu też podebatujemy. 

Ale nade wszystko chodzi o przyszłość 

naszych warunków leczenia, profilaktyki 

i szans na lepsze życie. Tu w Gorzowie. 

Godzina 16.00, sala 110, w Bibliotece im 

Herberta w Gorzowie. 

Jacek Bachalski 


tylko opinie 

Political reality 

Co się dzieje w polityce? 

Kilka miesięcy temu 

pisałem o słabnącej 

pozycji partii rządzącej, 

jaką jest Platforma 

Obywatelska, 

o nieporadnych działaniach 

rządu i malejącym 

poparciu społecznym. 

Przewidywałem 

również, że zwolennicy tej partii 

stopniowo będą się od niej odwracali. 

Również współrządzące Polskie Stronnictwo 

Ludowe po zmianie kierownictwa 

nie zanotowało wzrostu zaintere- 

sowania. Trudno się temu dziwić, gdyż 

rządzący, zajmując się sami sobą, nie 

zwracają uwagi na potrzeby społeczne 

i rosnące niezadowolenie. 

Brak efektów rządzenia, zaniechanie reform 

dających nadzieję na lepsze życie 

wielu rodakom czy też uprawianie propagandy 

sukcesów oraz trwanie przy 

władzy za wszelką cenę przysłania rządzącym 

szarą rzeczywistość. Firmy upadają 

przy braku pomocy państwa, co 

w konsekwencji skutkuje wzrostem bezrobocia. 

Trudności w dostępie do lekarza, 

podniesienie wieku emerytalnego 

bez zabezpieczeń dla tracących pracę, 

czy szkolenie magistrów bez możliwości 

zatrudnienia – oto tylko niektóre 

powody odwracania się ludzi od polityki. 

Również wpływ na bieżącą politykę 

mają niewyjaśnione afery, życie elit na 

koszt społeczeństwa – chociażby przy- 

znawane niebiańskie nagrody, premie 

czy odprawy w niezrozumiałej wysokości 

dla zwykłego obywatela. 

Z drugiej strony zaś rosnące koszty 

utrzymania oraz strach przed utratą pracy 

czy komornikiem, również brak opieki 

prawnej powodują, że na scenie politycznej 

coraz większe poparcie zdobywa 

populistyczna partia, jaką jest Prawo 

i Sprawiedliwość. Ostatnie sondaże pokazują 

już stałą tendencję poparcia dla 

partii, która nie tak dawno była straszakiem 

na całe zło. Wybory w Rybniku, referendum 

w Elblągu, czy w naszym województwie 

wybory w Żaganiu – potwierdzają 

brak zainteresowania partiami 

koalicji, które zmianami kadrowymi 

i działaniami propagandowymi chcą odzyskać 

utracone poparcie. 

A co na to lewica? Wzorem dawnej 

prawicy podzielona i skłócona. Miller 

i SLD na starych pozycjach z poparciem 

10-12 procent, Ruch Palikota 6-8 procent, 

pozostałe partie lewicowe 1-2 procent 

poparcia społecznego, co w konsekwencji 

pozostawia je na marginesie życia 

politycznego. Pojawia się czarny scenariusz, 

jeżeli Aleksander Kwaśniewski 

nie skupi wokół siebie całej centrolewicy, 

to z pewnością najbliższe i kolejne 

wybory wygra PiS. Jedyną alternatywą 

może być zjednoczona centrolewica. 

Potwierdzają to przymiarki sondażowe 

w wyborach prezydenckich, gdzie Ryszard 

Kalisz uzyskuje 10 procent, Janusz 

Palikom 8, a Leszek Miller 3. Jedna lista, 

jeden kandydat może dać zwycięstwo. 

Jest czas, by odłożyć osobiste ambicje 

na bok i działać dla wspólnego dobra. 

pozdrawiam 

Jan Kochanowski 

Political imagination 

Po co płakać nad 

EMPIK-iem? Wszak nie 

był naszą twarzą od lat 

Po kilkudziesięciu 

latach funkcjonowania 

przestaje 

istnieć gorzowski 

EMPIK, a właściwie 

EMPIK w centrum 

miasta, ponieważ 

druga placówka 

tej sieci znajduje się 

w Nova Park i będzie tam istnieć nadal. 

W prasie słychać żałobne tony, że oto 

w wyniku działań rynkowych pada lubiana 

przez wszystkich placówka o charakterze 

nie tylko handlowym, ale również 

kulturalnym. Ja jednak uważam, 

że nie ma czego żałować. EMPIK miał 

swój złoty okres w latach siedemdziesiątych 

i osiemdziesiątych, kiedy funkcjonował 

przede wszystkim jako centrum 

wymiany twórczych myśli gorzowskich 

ludzi kultury i jednocześnie placówka, 

gdzie można było poczytać niedostępną 

gdzie indziej prasę światową. Jego symbolem 

stał się słynny „Stolik numer jeden”, 

gdzie chętnie siadywali gorzowscy 

malarze, aktorzy, architekci, tworząc ducha 

miejskiej kultury. Ale stolika dawno 

już nie ma, a od ponad 20 lat EMPIK 

był zwykłym sklepem, zatłoczonym 

i mało przyjaznym kupującym. Placówka 

w Nowa Park jest z pewnością wygodniejsza 

i nowocześniejsza. 

Zniknięcie EMPIKU z centrum miasta 

to jednak problem znacznie szerszy, bo 

z centrum znika w zasadzie niemal cały 

handel w dawnym tego słowa znaczeniu. 

Dzisiaj są banki, biura handlu nierucho- 

mościami, placówki sprzedające telefony 

oraz lumpeksy. Ale i tym nie ma się 

co martwić, bo jest to trend i ogólnopolski, 

i ogólnoeuropejski. Po prosty dzisiaj 

funkcje centrów handlowych przejęły 

galerie, które w Gorzowie są dwie, 

licząc te najpopularniejsze, i tej tendencji 

nikt i nic nie zmieni. I żadne biadolenie 

o obniżce czynszów na lokale w centrum 

miasta nic tu nie pomogą, choćby 

miasto wynajmowało lokale za darmo. 

Po prostu przeciętny człowiek woli zrobić 

zakupy pod dachem, mając do wyboru 

dziesiątki sklepów, a do tego bogatą 

ofertę gastronomiczną plus nowoczesne 

kino. Nikt nie będzie się pałętał 

po dziurawej ulicy Chrobrego, aby kupić 

buty czy garnitur. Nie te czasy i nie 

ta siermiężność. 

Nie znaczy to wcale, że centrum miasta 

jako takie ma przestać istnieć. Takie centra 

przestają istnieć tam, gdzie nie ma 

dla nich alternatywy, a Gorzów taką alternatywę 

ma i to alternatywę o szczególnym 

uroku. To bulwar nad Wartą. Takiego 

miejsca nie ma ani Zielona Góra, 

ani Poznań. Bulwar staje się w Gorzowie 

modny i nie o zakupy tu chodzi. Na 

bulwar przychodzimy zjeść ze znajomymi 

obiad, posiedzieć przy kawie i porozmawiać. 

Przyprowadzamy tam znajomych 

z innych miast, patrzymy na Wartę 

i na zmieniające się i piękniejące Zawarcie. 

Możemy popływać statkiem czy motorówką, 

a nawet poopalać się na plaży 

(jest i taka). To miejsce zaczyna być sercem 

miasta. Jeśli w przyszłości uporządkujemy 

okoliczne ulice (Spichrzową, 

Wodną, Mostową) i wyremontujemy estakadę 

kolejową – Gorzów zyska piękną 

twarz – w miejsce dotychczasowej gęby. 

Jerzy Synowiec 

NR 5/2013 - 4 -

Autorzy planu kontra urbaniści, właściciele i radni 


Rondo przy dawnym kinie Słońce, ogromny parking 

przy Parku 111, pierzeja przy starej centrali rybnej 

– oto punkty sporne w dyskusji nad miejscowym 

planem zagospodarowania przestrzennego 

dla Strzeleckiej. Magistrat z przekonaniem: 

to dobry plan na lata. Oponenci: pół miliona 

wyrzucone w błoto, bo nie chcieliście nas wysłuchać. 

tylko raport 

O co chodzi autorom planu? Z grubsza 

biorąc, najlepiej widać to na rysunku. 

Zatem, idąc od pomnika Jancarza, po 

lewej stronie Wybickiego, aż do mostku 

na Kłodawce miałaby być kamienica. 

Tak samo, tylko po prawej ręce od 

Jancarza, Strzelecką w kierunku mostku 

do Parku Róż. W taki sposób powstałby 

(patrząc z góry) intensywnie zabudowany 

trójkąt. Ponadto w planie jest zmiana 

zwykłego skrzyżowania na rondo, duży 

parking za Parkiem 111 przy Kłodawce 

i dobudówki po obu stronach ulicy 

Chrobrego na wysokości dawnego kina 

Słońce. 

Pierwsze dni maja. Kolejna, czwarta 

już, publiczna dyskusja na temat miejscowego 

planu zagospodarowania przestrzennego 

dla Strzeleckiej nic nie dała. 

I to mimo że zespół urbanistów naniósł 

część poprawek sugerowanych 

m.in. przez właścicieli działek i budynków. 

Jeden z prywaciarzy, Grzegorz 

Adamczyk, nie zgodził się z opinią, że 

to przez nich opóźnia się zatwierdzenie 

miejscowego planu zagospodarowania 

przestrzennego dla tej części centrum. 

Zarzucał urzędnikom, że nie uwzględnili 

propozycji właścicieli. – Występujecie 

z pozycji siły. Forsujecie korzystny 

dla miejskiego majątku plan, nie biorąc 

pod uwagę faktu, że, z naszego punku 

widzenia, jest niemożliwy do zrealizowania 

– mówił z oburzeniem. Z kolei 

Małgorzata Stróżewska, dyrektor wydziału 

urbanistyki miasta przypomniała, 

że plan sporządza się dla całego terenu 

– bez względu na to, czy są działki 

miejskie czy prywatne. – Zgadza się. Ale 

bez próby porozumienia z właścicielami 

podrzucacie nam kukułcze jajo. Już 

czwarty raz wykładacie plan do dyskusji. 

To znaczy, że autorzy planu są niekompetentni? 

A może specjalnie utrudniacie 

nam, planowany od dawna, start inwestycji 

– odparł G. Adamczyk. Chodziło 

mu o tzw. „Wenecję bis”, czyli restaurację 

i punkty usługowe. 

Parking? Absolutnie nie! 

Radny Marek Surmacz stwierdził, że nie 

będzie głosował za planem, w którym 

znajdzie się miejsce dla wielopoziomowego 

parkingu w sąsiedztwie Parku 111. 

Wiesław Gołacki, jeden z autorów koncepcji, 

bronił rozwiązania. Uważa, że 

w tym miejscu, na tej powierzchni nie da 

się zapewnić wystarczającej ilości miejsc 

postojowych. – Czy zapiszemy w planie 

zieleń urządzoną, czy jakąkolwiek 

inną, to plac przy Parku 111 nadal będzie 

funkcjonował jako jednopoziomowy 

parking, stąd nasza propozycja – autorska, 

być może kontrowersyjna – zlokalizowania 

tam parkingu czteropoziomowego 

– zaznacza Gołacki. 

O co chodzi autorom planu? Z grubsza biorąc, najlepiej widać 

to na tym rysunku (widok od strony Nowego Miasta) 

Grzegorz Adamczyk, jeden z właścicieli obiektów przy Strzeleckiej 

ostro polemizuje ze stanowiskiem miasta w sprawie planu 

zagospodarowania przestrzennego 

Obecnie 

w tamtym 

rejonie na 

jednym 

poziomie 

jest około 

90 miejsc 

parkingowych. 

Autorzy 

planu 

są zdania, 

że przy 

czterech 

poziomach 

uzyska się 

około 200 

– co najmniej 

50 

na każdym 

poziomie. – 

Dla zaledwie 

podwojenia 

ilości miejsc nie warto robić drogiego, 

zawalającego ładną przestrzeń 

obiektu – kwestionował takie rozwiązanie 

Marek Surmacz. Wtórował mu radny 

Jerzy Sobolewski: – W mieście będzie za 

dużo betonu! W podobnym tonie mówił 

architekt Jerzy Kaszyca: – Ciekawe, jak 

zamierzacie to zrobić? Z wjazdami i ze 

zjazdami dla 200 miejsc parkingowych. 

W tym miejscu parking to urbanistyczne 

barbarzyństwo! Dlaczego z takim uporem 

trzymacie się tego pomysłu? Proszę 

jednoznacznie odpowiedzieć – żądał. 

– Można nie przyjmować naszej argumentacji, 

ale to nie zmieni faktu, że 

jeżeli nie zrealizujemy tam takiego planu, 

to w dalszym ciągu będzie tam dotychczasowy 

parking na jednym poziomie, 

bo już nie da się w tym miejscu odtworzyć 

jakiejkolwiek zieleni urządzonej 

– zwrócił uwagę Wiesław Gołacki. 

Rondo? Ok. 

Jerzy Sobolewski pozytywnie ocenił 

koncepcję ronda u zbiegu ulic Chrobrego, 

Wybickiego i Jagiełły. Przyznał, że 

to świetny pomysł. Ale zarazem dodał, 

że to tylko jeden pozytywny element 

całego planu. – Przygotowaliście coś, 

z czym generalnie nikt się nie zgadza, zatem 

chyba coś jest nie tak – zwrócił się 

do autorów planu radny PO. W. Gołacki 

podkreślił, że są tam warunki do tego, 

aby zaprojektować rondo. Ponadto, jak 

uważa, taka propozycja w żaden sposób 

nie blokuje planów prywatnych właścicieli 

działek. Bo ciągle pozostaje możliwość 

przebudowy, nadbudowy budynków 

na sąsiadujących z rondem parcelach. 

– Inaczej ma się sprawa z kantorem 

i kwiaciarnią – te mogą funkcjonować, 

ale ze względu na obowiązujące warunki 

techniczne i na to, że te działki praktycznie 

nie są działkami budowlanymi, to nie 

ma możliwości ich rozbudowy – ocenił. 

Innego zdania był Marek Surmacz, według 

niego miasto, przygotowując plan, 


- 5 - 



nie może stawiać się w roli konkurenta 

w stosunku do prywatnych właścicieli 

parceli. Z takim zarzutem zupełnie 

nie zgodziła się Małgorzata Stróżewska. 

Z przekonaniem mówiła, że plan wynika 

z szerokiego kontekstu. – W wielu 

miejscach centrum brakuje nam domknięcia 

przestrzeni, dlatego, jeżeli tylko 

mamy na to szansę, to powinniśmy to 

robić. Plan ma stworzyć warunki prawne 

do tego, aby to było możliwe i jednocześnie 

określa kierunki zagospodarowania 

– argumentowała. 

Miasto broni planu 

Planiści na zlecenie magistratu szukali 

rozwiązania, które pogodziłoby różne 

tylko raport 

dziemy czuć – zaznaczyła dyrektor Stróżewska. 

Przypomniała też, że mamy już 

w mieście duże skrzyżowanie przy katedrze 

– brutalnie przecięło stare miasto 

w proporcjach utrudniających odczytywanie 

średniowiecznej zabudowy i parcelacji 

na działki. Właśnie dlatego uważa, 

że tam, gdzie się da, należy podomykać 

przestrzeń. – Stąd taka, a nie inna propozycja 

w planie – dzięki niej uzyskamy 

zwartą zabudowę, a przy tym nie będzie 

kolejnego dużego skrzyżowania w centrum, 

tylko niewielkie rondo – wyjaśniała 

pani dyrektor. Ponadto, według niej, 

założony w planie narożnik – mniej więcej 

w sąsiedztwie pomnika Edwarda Jancarza 

– jest na osi widokowej. Dla przetor. 

Choć zarazem przyznała, że część 

osób – również ze środowiska, które 

nad planem pracuje – nie zgadza się 

z taką koncepcją, bo przyzwyczaiło się 

do skwerów. – Szczególnie przy Letniej 

jest fajna zieleń... Jednak gdy tylko wyobrazimy 

sobie tam stylowe kamienice – 

bramę do nowego miasta – to na pewno 

zauważymy, że jest o co walczyć – dodała 

szefowa miejskich urbanistów. 

Architekt Jerzy Kaszyca podpowiada autorom planu: 

• Bezwzględne odstąpienie od lokalizacji parkingu wielopoziomowego 

• Rezygnacja z obudowy kubaturami pierzei ulic Wybickiego i Jagiełły 

• W strefie ochrony konserwatorskiej (historyczny układ urbanistyczny) 

zachować istniejące kubatury z programem użytkowym zawierającym 

usługi o charakterze ponadregionalnym 

• Północną pierzeję ul. Strzeleckiej uzupełnić o nowa kubaturę 

z funkcją usług np. hotel, mieszkania apartamentowe 

• Teren zielony przy ul. Wybickiego przeznaczyć na jednopoziomowy, 

wtopiony w istniejącą zieleń parking. 


Małgorzata Stróżewska, dyrektor wydziału urbanistyki tłumaczy radnemu Surmaczowi szczegóły opracowania 

urbanistycznego. Po lewej Roman Mycka, jeden z autorów planu 

R E K L A M A 

człowiek 

– najlepsza inwestycja 

Gromy na plan! 

– To skandal, aby po raz czwarty gromadzić 

grupę ludzi i udowadniać te same 

bzdury – rzucał gromy w kierunku autorów 

planu Jerzy Kaszyca. – Dziwię się 

pani dyrektor prowadzącej, że uczestniczy 

w tej farsie… Gdzie jest przedstawiciel 

władzy? Co to znaczy my? My to 

kto? Kolega Mycka, Kolega Głowacki 

i pani Stróżewska – to jesteście my? 

Gdzie wiceprezydent? Żeby przynajmniej 

jeden posłuchał tego, co się mówi 

w mieście o tym planie. My tu zbudujemy. 

My tu odtworzymy. My tu g… robimy. 

My tu improwizujemy za też moje 

pieniądze – mówił podniesionym głosem 

J. Kaszyca. 

jest bardzo trudna. – Plan określa podstawowe 

zasady, nie jest tworzony po to, 

aby go realizować za rok, za półtora… 

jest na lata – zaznaczył. Z przekonaniem 

mówił też, że chodziło im o stworzenie 

fragmentu porządnego miasta z intensywną, 

maksymalnie zwartą zabudową. 

Także o rekonstrukcję – o ile jest 

to możliwe – historycznej linii zabudowy. 

O odtworzenie pierzei wzdłuż ulicy 

Wybickiego, która zaczęła się kształtointeresy 

– musieli zagwarantować odpowiednio 

dużo miejsca na rondo, zarazem 

chcieli uzyskać teren na nowy kwartał 

zabudowy. Zależało im na tym, aby ulica 

Wybickiego miała choć jedną pierzeję, 

bo po drugiej stronie zaprzepaszczono 

taką możliwość, przed laty zgadzając 

się na budowę McDonalds’a. – Dzięki 

temu uzyskamy skonkretyzowaną przestrzeń, 

w której po prostu dobrze się bęchodnia 

będzie to istotny element miejskiej 

architektury. Dlatego musi być zaplanowany 

w odpowiedniej skali i wysokości. 

M. Stróżewska jest też przekonana, 

że nowe kamienice powinny powstać 

po obu stronach ul Chrobrego na wysokości 

dawnego kina Słońce. Mają stanowić 

bramę wejściową na nowe miasto. 

– Ważne, aby to były właśnie kamienice 

a nie coś innego – podkreśla pani dyrekwać 

jeszcze przed wojną, to samo dotyczy 

ulicy Strzeleckiej. – Dziś ten kawałek 

Gorzowa wygląda jak dziurawy ser. Dlatego 

nasza próba stworzenia, czy też odtworzenia 

miasta – argumentuje W. Gołacki. 

Robert Surowiec, radny PO również 

obecny na spotkaniu w magistracie, zdecydowanie 

źle ocenił prace nad planem. 

– Tu wszystko od początku jest nie tak. 

W efekcie pół miliona na opracowanie 

poszło na marne – zauważa. W jego 

ocenie miasto przygotowało plan arbitralnie, 

bez rzetelnej dyskusji ze stronami 

bezpośrednio zainteresowanymi 

sprawą. Dodał jednak, że na uczciwą 

dyskusję i uzgodnienia nie jest jeszcze za 

późno. – Plan jeszcze da się uratować, 

ale w takiej formie, jak teraz, jest nie do 

przyjęcia – podsumował. 

Szkoła Podstawowa nr 9 w Gorzowie Wlkp. 

realizuje od 01.06. 2012 r. do 30.11. 2013 r. projekt 

współfinansowany przez Unię Europejską 

w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego pod nazwą 

„Nauka otwiera drzwi do wiedzy”. 

Kwota dofinansowania: 254 551 zł 

Wiesław Gołacki, broniąc planu, przypomniał, 

że w rejonie Strzeleckiej panuje 

kompletny chaos urbanistyczny 

i nie da się go opanować bez planu. Dodał, 

że jeżeli chodzi o układ własności 

i o możliwości jego realizacji, to sytuacja 

Adam Oziewicz 

NR 5/2013 - 6 -

Studentki III roku PWSZ Gorzów, Instytutu Humanistycznego, 

kierunek Pedagogika, specjalność Praca Socjalna – Barbara 

Komarzyńska, Jolanta Perlińska i Ewelina Spisz: 

To wielkie przedsięwzięcie nie mogło by się udać, gdyby nie 

serce ludzi, których mieliśmy zaszczyt spotkać. Korzystając 

z okazji, chciałybyśmy złożyć serdeczne podziękowania dla: 

Elżbiety Nowak – dyrektor DPS nr 2, Urszuli Konopnickiej – 

dyrektor DPS Pyrzyce z siedzibą w Żabowie, Jeronimo Martins 

Polska S.A., ul. Żniwna 5 Kostrzyn, mgr Lidii Nogal-Faber 

– opiekunce praktyk, Agnieszce Waraksie – koordynatorowi 

Poradni Medycyny Paliatywnej, „Dotyk Anioła”, ul. Towarowa 

6a, Ryszardowi Głogowskiemu – prowadzącemu zespół 

śpiewaczy DPS Pyrzyce z siedzibą w Żabowie. 

W DPS-ie „żyć nie umierać”? 

Dziwaczne? Nie! Prawdziwe 

Majowo, słonecznie i plener. Gorzowscy gospodarze Domu przyjmują swoich 

pyrzyckich gości. Na przełamanie lodów minigolf i udane próby rzutów 

woreczkami do kosza. Jak się poznać i polubić, to na całego… 

Wstaje już o 6., bo tak lubi. Po 8. śniadanie. 

Potem zajęcia terapeutyczne. O 13. 

obiad i sjesta. Od 14. przez dwie godziny 

powtórka zajęć. Później odpoczynek, 

kolacja i trochę telewizji. Cisza nocna 

o 22. – Tego trzeba przestrzegać – zaznacza 

pan Jerzy, ściszając głos. 

Nasi rozmówcy, pensjonariusze DPS-u nr 2: 

Wojciech Śpiewak, Włodzimierz Juszkiewicz 

i Jerzy Nowicki 

Prawie jak w domu… 

Jerzy Nowicki ma 53 lata, w DPS-ie 

przy Walczaka mieszka od trzech lat. 

Gdy z nim rozmawiamy, tuż obok sporo 

się dzieje, to spotkanie pensjonariuszy 

z dwóch odległych od siebie placówek. 

– Jak się żyje? – zagadujemy. 

– W porządku – odpowiada. Do Gorzowa 

trafił z rodzinnego domu w Kamieniu 

Małym, ale tam nie miał odpowiedniej 

opieki. Gdyby nie coraz gorszy 

wzrok, mógłby normalnie funkcjonować. 

Trochę narzeka na kręgosłup i stawy biodrowe. 

To od niego dowiedzieliśmy się, 

że mieszkańcy bywają to u filharmoników, 

to na żużlu. Niedawno jego koledzy 

z DPS-u byli na pierwszym wygranym 

meczu Stali, potem szczegółowo relacjonowali 

bieg po biegu. – No w końcu nasi 

pojechali – mówi z satysfakcją. – Sam nie 

chodzę, bo i tak nic bym nie zobaczył – 

dodaje ze smutkiem. Sport jest jego wielkim 

hobby, ulubioną dyscypliną – lekkoatletyka. 

Sam przed laty trenował skok 

wzwyż i w dal w słubickim Lubuszu. 

– Tam był i do dziś działa silny klub lekkoatletyczny 

– podkreśla. A teraz zostało 

mu tylko uważnie słuchać relacji reporterów, 

bo w telewizji nie widzi sportowych 

rekordów, co najwyżej jakiś kontur. 

Integracja musi być, bo ludzie 

chcą radości! 

Na spotkaniu około 60 osób 

– z Pyrzyc przyjechało dziewięć. 

Panie terapeutki, praktykujące 

w gorzowskiej placówce, przygotowały 

dodatkową zabawę. Same 

też chcą bliżej poznać pensjonariuszy, 

wspierają ich podczas gry 

zręcznościowej. Panu Włodkowi 

świetnie idzie – prawie za każdym 

razem trafia dużą niebieską piłą 

w znacznie mniejszą czarną. Podczas 

spotkania będzie jeszcze konkurs piosenki. 

Zaśpiewa zespół z Pyrzyc, a po nim 

gorzowscy gospodarze. Po zabawie poczęstunek 

– w menu kiełbasa i kaszanka. 

Potem jeszcze gra w kręgle i czarodziejski 

woreczek, czyli jak rozpoznać 

przedmiot-zagadkę, gdy można go tylko 

dotknąć. Na koniec prawdziwe emocje: 

kto szybciej obierze mandarynkę. 

Jolanta Perlińska z Gorzowa, Barbara 

Komarzyńska z Pyrzyc i Ewelina Spisz 

z Witnicy – na początku maja zorganizowały 

spotkanie w Domu Pomocy Społecznej 

przy Walczaka. To jeden z warunków 

ukończenia studiów. Podkreślają 

zgodnie, że wbrew 

obiegowym opiniom 

praktyki rzeczywiście 

są, a studenci 

są z nich 

skrupulatnie rozliczani. 

Każdy musi przygotować koncepcję 

i zrealizować projekt socjalny. – My 

zdecydowałyśmy się na integrację domów 

społecznych. Mamy plan i właśnie 

go realizujemy – opowiada Barbara Komarzyńska. 

Wszystkie trzy panie są na 

studiach stacjonarnych w PWSZ. Właśnie 

finalizują naukę na kierunku praca 

socjalna. Już niebawem dostaną dyplom 

licencjata. Jak doszło do wizyty pyrzyckich 

gości w gorzowskim DPS-ie? – Razem 

z koleżankami praktykowałyśmy 

w hospicjum „Dotyk Anioła” – tam nie 

było szans na przygotowanie podobnego 

spotkania. Ale jestem z Pyrzyc i pracuję 

w tamtejszym domu pomocy. Nasi mieszkańcy 

często jeżdżą na wycieczki, jednak 

w Gorzowie jeszcze nigdy nie byli. Dla 

nich ta podróż jest jak gwiazdka z nieba – 

poznają nowe miejsce, mogą zawrzeć kolejne 

znajomości. A przy tym mogą sobie 

pośpiewać dla innych. Uwielbiają występy 

– przedstawia sytuację pani Barbara. 

Z każdym można pogadać 

Gorzowianin Wojciech Śpiewak w DPS-ie 

jest od ponad roku. Skąd tak młody człowiek 

w takim miejscu? Bez skrupułów 

przyznaje, że przez schizofrenię paranoidalną. 

– Nie jest łatwo z nią żyć – zaznacza. 

Bywa osłabiony, świat mu wiruje, 

jest nieprzyjemnie. Mimo to jest 

przekonany, że nie spędzi całego życia 

w DPS-ie. Być może jego sytuacja rodzinna 

się zmieni i wróci spokojnie do domu. 

– Teraz najważniejsze są leki, przyjmuję je 

systematycznie, a to wyklucza ostre stany 

chorobowe. Jest wiosna, to sprzyja lepszemu 

samopoczuciu – mówi z nadzieją. 

Nie jest tylko pacjentem – mieszkańcy 

w wyborach zdecydowali, że będzie 

- 7 - 

tylko reportaż 

świetnym przewodniczącym rady mieszkańców. 

Utrzymuje kontakty z ludźmi 

z zewnątrz DPS-u – dyrektorami i kierownikami 

instytucji kultury, menadżerami 

firm. Wszystko po to, aby załatwiać 

wyjścia na imprezy sportowe czy kulturalne. 

– Staram się organizować dla nas 

rozrywki i się udaje, bywamy na Słowiance, 

w teatrze, filharmonii, na żużlu – opowiada 

z satysfakcją pan Wojtek. 

Zatem w DPS-ie da się żyć? – pytamy. – 

Im człowiek młodszy, tym pobyt w takim 

miejscu jest dla niego mniej zrozumiały, 

bo, jak każdy, woli swój dom i otoczenie 

najbliższych – odpowiada. Ale nie narzeka. 

Z przekonaniem mówi, że DPS przy 

Walczaka to spokojne miejsce. Pracownicy 

Domu robią wszystko, aby mieszkańcom 

było tu dobrze. Zaznacza, że nawet 

mniej zdyscyplinowani pensjonariusze 

radzą sobie z sytuacją, a personel dba 

o to, aby domownicy byli najedzeni, dobrze 

ubrani i mieli kieszonkowe. Jak układają 

się relacje między pensjonariuszami? 

– pytamy na koniec. – Są grupki znajomych. 

Niektórzy są zamknięci, szczególnie 

ci, co dłużej są w DPS-ie. Czasami 

trudno do nich dotrzeć, ale generalnie 

z każdym można się dogadać – podsumowuje 

pan Wojtek. 

W DPS nr 2 przy Walczaka mieszkają 92 

osoby, są pod opieką 32-osobowego personelu. 

Większość mieszkańców to osoby po 

pięćdziesiątce lub sześćdziesiątce – niemal 

wszyscy borykają się z różnego rodzaju schorzeniami 

i wymagają opieki pielęgniarskiej. 

Adam Oziewicz 

bezpłatny miesięcznik TYLKO GORZÓW 

www.tylkogorzow.com

Uwolnić potencjał ludzki 

W Polsce, wbrew zapowiedziom rządzących, nie są likwidowane bariery dla ludzi chcących coś zmienić. Dotyczy to choćby osób prowadzących 

działalność gospodarczą, ale też społeczników niemogących realizować projektów służących społeczeństwom lokalnym, 

np. z powodu preferencji dla komitetów partyjnych w wyborach samorządowych. Wielu z nas ma poczucie, że rozwój instytucji demokratycznych 

już dawno wyhamował. Konieczne jest zbudowanie szerokiej koalicji proreformatorsko nastawionych liberałów i socjaldemokratów 

dla zmiany dotychczasowej sytuacji. Koalicji, która przedstawi spójny, realistyczny program, m.in. w zakresie realnego 

dostępu do służby zdrowia, dobrej edukacji na wszystkich poziomach, rozpisanych na wiele płaszczyzn działań tworzących nowe, 

trwałe miejsca pracy, samorealizacji życiowej osób niepełnosprawnych, odbiurokratyzowania gospodarki, rozbudowy i remontów dróg 

i linii kolejowych różnych kategorii, jak również lepszego niż dotąd wykorzystania potencjału naszego państwa w ramach Unii Europejskiej 

oraz współpracy z nowymi, dynamicznie rozwijającymi się rynkami światowymi, co też ma związek z naszym rynkiem pracy. 


tylko polityka 

Istnieje kilka kluczowych spraw dotyczących 

samorządu terytorialnego, które 

trzeba by rozwiązać, a którymi w tej 

chwili nikt nie chce się zająć. Pierwsza 

to relacja wójt/prezydent a rada gminy/ 

rada miasta. Układ był logiczny do roku 

2002, gdy wójta czy prezydenta powoływała 

rada, a sama stanowiła jedynie organ 

uchwałodawczy, prowadzący ogólną 

politykę. Wprowadzono wybory bezpośrednie, 

co uznawano w tym czasie 

za zjawisko pozytywne, bo zwiększało 

się zaangażowanie społeczeństwa. Zabrakło 

jednak stosownych poprawek do 

ustawy, a przecież zmienił się wewnętrzny 

ustrój gmin, co powinno pociągnąć 

za sobą jakieś modyfikacje. W ustawie 

jest napisane, że rada wyznacza kierunki 

pracy wójta czy prezydenta, ale jak może 

wyznaczać, kiedy nie ma żadnego wpływu 

na wybory? Wobec tego powinno się 

ustalić, czym jest wójt, czym rada i jakie 

są ich kompetencje. Obecnie wójt, 

burmistrz czy prezydent jest praktycznie 

poza kontrolą rady gminy/miasta. Radni 

nic mu w tej sytuacji nie są w stanie 

zrobić, wobec tego funkcjonuje prawie 

bez żadnej odpowiedzialności. Jeśli jest 

osobą właściwą na tym stanowisku, to 

wszystko w porządku. Ale jeśli jest nieuczciwy 

lub nieudolny? 

Powstaje zatem pytanie: czy wójt, burmistrz/prezydent 

jest liderem politycznym 

czy menedżerem? Jeżeli ktoś odnosi 

sukcesy i w jednej działalności, 

i w drugiej, to bardzo dobrze, ale w naszym 

przekonaniu zdarza się to niezwykle 

rzadko. Wójta, burmistrza czy prezydenta 

wybieramy w wyborach powszechnych, 

stawiamy na danego człowieka, 

bo go znamy, mamy do niego zaufanie, 

spodziewamy się, że będzie dbał 

o nasze interesy. Menedżera wyłania się 

zwykle w trybie 

konkursu, 

w oparciu 

o analizę wiedzy 

i kwalifikacji 

kandydata. 

Połączenie tych 

dwóch funkcji 

prowadzi nieraz 

do tego, że 

wójt/prezydent 

jest liderem politycznym, 

realizuje 

jakąś swoją politykę lub politykę 

ugrupowania, które reprezentuje, 

a jednocześnie podejmuje decyzje 

w sprawach indywidualnych. A zatem 

polityk, myślący o własnych celach politycznych, 

decyduje również w sprawach 

indywidualnych obywateli. Według nas 

ma tu miejsce zagrożenie praw obywatelskich. 

A co zrobić, kiedy wójt/prezydent 

lider-polityk, niekontrolowany 

przez nikogo, a więc z uprawnieniami 

do podejmowania decyzji majątkowych 

w sprawach obywatelskich, podejmuje 

niewłaściwą decyzję personalną, bo obsadza 

swoimi ludźmi stanowiska urzędnicze? 

Toż to układ dyktatorski. Dlatego 

zawsze uważaliśmy i nadal uważamy, 

że zasada demokracji polega na podziale 

władzy. Na szczeblu centralnym mamy 

podział władzy na trzy podstawowe elementy, 

ale na szczeblu lokalnym ów podział 

potrójny jakoś nie funkcjonuje. No 

ale tak czy inaczej jakiś podział władzy 

musi istnieć. Uważamy, że powinno to 

być wyraźne rozdzielenie polityki lokalnej 

i sfery administracji. Jeżeli wójt/prezydent 

jest politykiem 

lokalnym, 

to jego 

władza administracyjna 

powinna 

zostać 

w zasadniczy 

sposób ograniczona. 

Całkowicie zgadzamy 

się i podzielamy 

opinie 

prof. Jerzego Regulskiego – twórcy 

samorządu gminnego w III Rzeczypospolitej 

Polskiej, w sprawie dokonania 

zmian w obecnie obowiązującej ustawie 

o samorządzie gminnym. Przemawiają 

za tym wyżej wskazane argumenty. 

Wnioskujemy o wprowadzenie kadencyjności 

pełnienia funkcji wójta/ 

prezydenta oraz do powrotu do uchwalonej 

ustawy o samorządzie gminnym 

z 1990 r. Wójt/prezydent wybierany 

przez radę gminy/miasta gwarantował 

wraz z zarządem gminy/miasta i radnymi 

efektywną i skuteczną pracę samorządową. 

Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego 

jest najbliżej obywateli. Obywatele 

Rzeczypospolitej Polskiej z tego 

powodu najbardziej ze wszystkich szczebli 

samorządu terytorialnego identyfikują 

się z samorządem gminnym. Dlatego 

uważamy, na podstawie naszych doświadczeń 

samorządowych, że ta forma 

samorządu najbardziej się sprawdziła 

i należy ją wzmacniać finansowo i organizacyjnie. 

Nad celowością istnienia pozostałych 

struktur samorządu terytorialnego 

należałoby się głęboko zastanowić. 

Jest to temat do dyskusji przy projektowaniu 

nowego podziału administracyjnego 

kraju. Obecna ilość województw 

na pewno powinna w najbliższych latach 

ulec zmianie. Przemawiają za tym przesłanki 

ekonomiczne. 

W jakim miejscu na mapie politycznej 

Polski powinien znaleźć się Gorzów? To 

temat do dyskusji dla mieszkańców, stowarzyszeń 

i partii politycznych. Szansę 

nowego otwarcia w dotychczasowej polskiej 

polityce utartych kolein daje projekt 

stowarzyszenia Europa Plus. 

Paweł Leszczyński, 

Radny Rady Miasta Gorzowa, paw. 

lesz@wp.pl – pełnomocnik ds. Europy 

Plus w Gorzowie 

Mariusz Śpiewanek, 

Radny Rady Powiatu Gorzowskiego, 

mspiewanek@wp.pl – pełnomocnik ds. 

Europy Plus w Powiecie Gorzowskim 

Partnerem gazety „tylko gorzów” 

jest TVP Gorzów Wielkopolski 

nr 1 w informacji z regionu 

www.facebook.com/TVPgorzow 

NR 5/2013 2/2013 - 8 -

Miasto: wykopać tramwaje z Piasków!? 

Rusza komunikacyjna karuzela: urzędnicy znowu 

zabierają się za tramwaje! Oto kolejny rozdział 

w tej historii. Czy z miasta zniknie linia 

na Piaski, jak chce prezydent? Dotąd gorzowianie 

mówili stanowcze nie. Czy tym razem będzie 

podobnie? 

Tramwaje w Gorzowie mają 114-letnią 

historię – pod koniec lipca będzie kolejna 

rocznica otwarcia pierwszej linii. Obecnie 

infrastruktura tramwajowa to 25 kilometrów 

linii. Po nich jeżdżą kilkudziesięcioletnie 

wozy. Najmłodsza linia, na Osiedle 

Piaski, w tym roku obchodzi 40-lecie. 

Niewykluczone, że półwiecza nie doczeka. 

Miasto przymierza się do sprawdzenia, 

czy utrzymywanie tramwajów w tym 

kierunku ma sens. Jak mówi wiceprezydent 

Stefan Sejwa, obecne kursy generują 

koszty rzędu czterech milionów złotych 

rocznie. – Zastanawiamy się nad likwidacją 

tej linii, a do tego stanowiska przychyla 

się wielu specjalistów. Skierowanie tam 

autobusów byłoby znacznie tańsze. Wiemy, 

że poza godzinami szczytu, „trójka” 

jeździ pusta – argumentuje. 

Wiceprezydent podkreśla także, że głosy 

w tej sprawie, głównie mieszkańców, są 

podzielone. Zapytaliśmy jednego z nich o 

zdanie: – Z jednej strony jeśli coś jest tańsze 

i bez większej szkody dla mieszkańców, 

to warto to zrobić. Z drugiej tramwaje 

z oczywistych względów rzadziej się 

spóźniają – waha się pan Wojciech, „trójką” 

codziennie dojeżdża do pracy. Władze 

miasta w razie likwidacji linii zmodernizowałyby 

także samą ulicę Kazimierza 

Wielkiego: – Oczywiście wymagałoby 

to pewnych nakładów. Liczy się jednak 

wygoda i bezpieczeństwo jazdy. Opracowujemy 

powoli plan transportowy – na 

podstawie różnych badań, będą określo- 

R E K L A M A 

Gorzowianie chcą dobrych tramwajów 

jeżdżących po równych i bezpiecznych 

torach. Tymczasem miasto nie ma na to 

pieniędzy i sugeruje rozwiązanie: autobusy 

na Piaski. Czy i tym razem będą 

protesty pasażerów? Pewnie tak 

ne pewne kierunki i priorytety. Dotyczy 

to linii na Piaski, ale nie tylko – zastrzega 

S. Sejwa. 

To nie pierwsza tego typu dyskusja. 

O propozycji likwidacji linii na Piaski 

(w zamian miał powstać deptak na Chrobrego) 

prezydent Tadeusz Jędrzejczak 

mówił już w 2007 roku, ale wtedy szybko 

się wycofał, bo wybuchła fala protestów. 

Z kolei cztery lata później pomysł 

całkowitej likwidacji sieci tramwajów 

w Gorzowie zaproponował Miejski Zakład 

Komunikacji. Skutek był podobny: 

awantura i protesty mieszkańców. Niewiele 

później pojawiały się pomysły budowy 

linii na Górczyn czy też reaktywacji 

połączenia z Zawarciem. Na jakiś czas 

wróciły „4” i „5” na dworzec, ale od ponad 

roku już ich nie ma, bo się nie opłacało. 

Zastępca prezydenta uważa jednak, 

że warto się zastanowić nad powrotem 

do tej koncepcji, ale pod warunkiem skomunikowania 

kursów z ruchem pociągów. 

– Powstaje też wątpliwość, czy potrzebujemy 

tramwajów na Wieprzyce. Pamiętać 

musimy jednak, że mamy tam zajezdnię 

i siedzibę MZK – zauważa S. Sejwa. 

tylko inwestycje 

Temat reaktywacji tramwajów 

na Zawarcie jest zamknięty: 

jak tłumaczy wiceprezydent, 

nie ma takiego 

uzasadnienia. Z kolei 

nowa linia na Górczyn to 

ciągle otwarta księga. Pasy 

zieleni przy ulicy Piłsudskiego 

czy Górczyńskiej 

były w dużej mierze stworzone 

z myślą o przyszłej 

linii tramwajowej. Być 

może miasto zdobędzie 

w nowym rozdaniu unijnym 

duże pieniądze na 

ten cel. – Mamy koncepcję, 

która pomału nabiera 

kształtów. Dzięki Ministerstwu 

Transportu oraz 

środkom unijnym moglibyśmy 

uzyskać potężne 

dofinansowanie. W jakim 

kierunku pójdziemy, trudno 

dziś powiedzieć, ale 

szansa jest – przekonuje S. 

Sejwa. 

Magistrat nie rezygnuje też z doraźnego 

rozwiązania, jakim byłby zakup używanych 

wozów z niemieckiego Kassel. 

Ta sprawa ciągnie się już od niemal roku. 

Opisywaliśmy ją kilkukrotnie na portalu 

gorzow24.pl. – Kiedy strona niemiecka 

ureguluje, jak to określa, nieprzewidziane 

problemy, wracamy do negocjacji. Wciąż 

jesteśmy chętni wraz z miastem Gdańsk 

na zakup szesnastu egzemplarzy – zapewnia 

wiceprezydent. 

Jak widać, kwestia gorzowskich tramwajów 

ma tyle rozwiązań, co całkiem nieźle 

rozwinięta linia. Dyskusja trwać będzie 

zapewne jeszcze przez kilka lat. – Najpiękniej 

byłoby wówczas, gdy mielibyśmy 

taką sieć, która docierałaby do miejsc 

najgęściej zamieszkałych. Aby tabor był 

nowoczesny, a nie kilkudziesięcioletni. 

Wreszcie, żeby tramwaje nie woziły powietrza. 

Jest inaczej, dlatego w jakiś sposób 

musimy rozwiązać problem – podsumowuje 

Stefan Sejwa. 

Filip Górecki 


- 9 - 


Trafiłam 

w dobre ręce 


tylko zdrowie 

Kiedy wiosna na stałe zawitała do Gorzowa, 

zrealizowałam swoje postanowienie 

i zaczęłam uprawiać nordic walking. 

W końcu wystarczą sportowe buty, kijki, 

odrobina przestrzeni i przede wszystkim 

motywacja, a tej miałam dużo. Początki 

były trudne, ale potem aktywność 

wywoływała u mnie dobry nastrój i zastrzyk 

energii na cały dzień. Tak miało 

być i tego dnia… 

Z samego rana 

7.45 – pobudka. Pięć minut później rozgrzewka, 

jeszcze w mieszkaniu. Tuż 

o 8.00 cała naprzód do pobliskiego parku. 

Zieleń, śpiew ptaków, moja stała trasa, 

dzień, który właśnie budzi się do życia. 

Po prostu to, co lubię – czas dla siebie! 

Po 20 minutach ostatnia prosta, ostatnia 

górka, już przed oczami wizja gorącego 

prysznica… lecz nagle! – moja noga 

wpada w nierówność terenu! Czuję kłujący 

ból w kolanie i nie potrafię go całkowicie 

wyprostować. Łzy same napływają 

do oczu… Powrót do domu jest ciężki, 

z każdą chwilą czuję, jak kolano robi się 

coraz bardziej gorące i obrzęknięte. Dopiero 

o 9.00 otwieram drzwi. Jestem poważnie 

zmartwiona! Co teraz? Z rozterką 

włączam komputer, sięgam do internetu, 

wpisuję hasło: ortopeda Gorzów. 

Bingo! Długa lista specjalistów napawa 

optymizmem. Kogo wybrać, aby sprawnie 

i bez długiego oczekiwania się dostać? 

Zaraz, zaraz… ostatnio podczas relacji 

radiowej meczu żużlowego słyszałam 

reklamę centrum medycznego Medi-Raj. 

Chwalą się kompleksową i sprawną 

obsługą. Patrzę na zegarek – jest 9.30. 

Dzwonię. Wita mnie miły, kobiecy głos 

Rano, jak zawsze, była z kijkami na nordic walking. Pech! Skręciła staw kolanowy, 

uraz okazał się bolesny. Z trudem wróciła do domu. Kilka telefonów do przychodni 

– wszędzie kolejki. – A może centrum Medi-Raj? – pomyślała. Rezultat? Błyskawiczne 

badanie i decyzja lekarza: zabieg. Nie musi czekać. Oto historia Eweliny, dwudziestolatki 

z Gorzowa. 

po drugiej stronie. Pytam o wizytę u ortopedy, 

chwila oczekiwania, pani sprawdza 

w grafiku – jest! Mam szczęście, wizyta 

będzie możliwa i to jeszcze dziś. Pani 

z rejestracji pyta, czy mam jak do nich dojechać, 

bo Medi-Raj dysponuje samochodem 

do przewozu pacjentów, którzy mają 

problem z dojazdem na zabiegi, jest także 

dostosowany do przewozu wózków inwalidzkich. 

Dziś odmówię, dojdę sama, 

do Medi-Raju mam blisko. Wizytę mam 

o godzinie 15.00. 

Po południu 

Pięć minut przed wyznaczoną godziną 

wchodzę do holu i po lewej stronie widzę 

rejestrację. Przedstawiam się pani 

Aleksandrze (szybki rzut oka na identyfikator 

z imieniem i nazwiskiem). Otrzymuję 

informację, do którego gabinetu 

mam się udać. Jestem umówiona z doktorem 

Marcinem Kapturskim, specjalistą 

w dziedzinie ortopedii i traumatologii. Jestem 

przed drzwiami! Pan doktor przyjmuje 

mnie punktualnie, przyjaźnie spogląda 

zza stołu i zaprasza do środka. Opisuję 

mu poranną sytuację i w jaki sposób 

doszło do urazu. Przeprowadza ze mną 

dokładny wywiad, a następnie bada kolano 

za pomocą różnych testów funkcjonalnych. 

Dla pewności zleca RTG, ale 

już podejrzewa, że to najprawdopodobniej 

uszkodzenie łąkotki. Już kwadrans 

po wejściu do specjalisty jadę na czwarte 

piętro zrobić rentgen. Technik elektroradiolog 

– pan Marek – uspokaja mnie, że 

sprzęt, którym zrobi mi zdjęcie, jest nowy 

i bardzo bezpieczny. 

O 15.40 wracam do doktora. Po obejrzeniu 

zdjęcia wykluczył inne uszkodzenia. 

Wykonał dodatkowo USG kolana – diagnoza 

się potwierdza – mam uszkodzoną 

łąkotkę. Lekarz informuje mnie, że 

w takich sytuacjach zalecane jest wykonanie 

zabiegu operacyjnego. Dostaję gęsiej 

skórki… Czy to konieczne? Widząc moje 

przerażenie doktor wyjaśnia, że artroskopia 

to najlepsza, małoinwazyjna metoda 

leczenia wnętrza stawów. W przeciwieństwie 

do klasycznych zabiegów chirurgicznych, 

wykonuje się tu tylko dwa niewielkie 

nacięcia w okolicy stawu kolanowego. 

Po jego wykonaniu noga nie jest 

unieruchomiona, a po kilku dniach zazwyczaj 

wraca fizjologiczny zakres ruchu. 

Wstępne informacje trochę mnie uspokajają. 

Poza tym artroskopia może być 

już wkrótce wykonana w Medi-Raju na 

Oddziale Leczenia Jednego Dnia, który, 

jak zostałam poinformowana, zostanie 

otwarty już w czerwcu. Lekarz proponuje 

datę zabiegu i zleca wykonanie dodatkowych 

badań laboratoryjnych. Mogę je 

wykonać na miejscu. Konieczna jest także 

konsultacja anestezjologiczna, która 

pozwoli wybrać właściwy rodzaj znieczulenia. 

W takich sytuacjach zalecane jest 

kupno ortezy, która będzie stabilizowała 

kolano i zabiegi rehabilitacyjne. 

Już po godzinie 

O 16.00 winda wiezie mnie na trzecie piętro, 

w ręku trzymam skierowanie na zabieg 

krioterapii. Po całym dniu, odczuwam 

duży dyskomfort w kolanie. Mimo 

że nie lubię zimna, mrożenie kolana, które 

wykonuje rehabilitant Adam, przynosi 

dużą ulgę. Dostaję też instruktaż o postępowaniu 

w domu – od tej pory relaks, 

chłodzenie kolana i odpoczynek. Zwie- 

NR 5/2013 - 10 -

zam się rehabilitantce Dagmarze, że 

bardzo chciałbym zobaczyć blok operacyjny, 

bo nadal czuję niepokój związany 

z ewentualnym zabiegiem. Puszcza do 

mnie oczko i chwyta za telefon. Wraca 

uśmiechnięta – uzyskała zgodę przełożonych 

na moją wizytę na sali operacyjnej. 

Niebawem pani Dagmara zabiera mnie 

na czwarte piętro, do części jednodniowego 

szpitala. Przejmuje mnie dyżurująca 

pielęgniarka. Dostaję ochraniacze na 

obuwie i fartuch jednorazowego użytku. 

Z punktu pielęgniarskiego, gdzie rejestruje 

się pacjentów, wchodzimy do myjni 

chirurgicznej. Jak mówi pielęgniarka, tu 

lekarz przeprowadza procedurę chirurgicznego 

mycia rąk przed zabiegiem. Następnie 

przechodzimy na salę operacyjną. 

Na szczęście nigdy wcześniej nie byłam 

w takim miejscu, ale to, co widzę, robi na 

mnie duże wrażenie: stół operacyjny, monitory 

i wiele innych dziwnych urządzeń, 

których nazwy nic mi nie mówią. Wychodząc 

z sali operacyjnej pielęgniarka pokazuje 

mi miejsce, gdzie przygotowuje się 

pacjentów do zabiegu. Proszę także o pokazanie 

mi sali chorych. Zaskakują mnie 

wielkie okna ze wspaniałym widokiem na 

Gorzów, a kolorystyka i wystrój wnętrz 

oraz tv na ścianie tworzą domowy klimat. 

Tuż przed 17.00, wychodząc z centrum 

medycznego, zgodnie z zaleceniem lekarza, 

kupuję stabilizator kolana w Medi-Shopie. 

Wieczorem zmęczona przeżyciami 

całego dnia od razu zasypiam. Będę 

spać spokojnie, bo trafiłam w dobre ręce. 

Adam Oziewicz 

www.medi-raj.pl 


Gabinety 

specjalistyczne 

Ortopeda: 

Chirurg: 

Ginekolog onkolog: 

Urolog: 

Onkolog kliniczny: 

Otolaryngolog: 

Neurolog: 

Dermatolog: 

Pediatra: 

lek. med. Marcin Kapturski 

lek. med. Sławomir Dziobiak 

lek. med. Beata Grodzicka 

lek. med. Maciej Bobrowicz 

lek. med. Wojciech Sokół 

lek. med. Anna Rzeźniewska 

lek. med. Janusz Grzelak 

lek. med. Bartłomiej Delijewski 

lek. med. Ewa Ciosmak – Stępień 

lek. med. Urszula Ostrowska 

lek. med. Elżbieta Mazurek 

lek. med. Małgorzata Dzięgielewska 

Pulmonolog: lek. med. Grażyna Migdał 

Nefrolog: dr n. med. Andrzej Siuda 

Ultrasonografista: lek. med. Krystian Szut 

Stomatolog: lek. dent. Jolanta Badach 

Stomatolog, implantolog: lek. dent. Kamil Szewczyk 

Logopeda: mgr Ewa Bieniek 

Optometrysta: dr Barbara Gumber 

Dietetyk: mgr Iwona Andrzejak 

Psycholog: mgr Małgorzata Niewiadomska 

mgr Katarzyna Maruszewska 

Rehabilitanci: mgr Adam Drewniak 

mgr Dagmara Miszczak 

Zadzwoń tel. 95 71 51 100/101 

– umówimy Twoją wizytę u specjalisty lub na badania 

– przypomnimy o zbliżającym się terminie 

- poinformujemy o dostępnych promocjach 

Medi-Raj 

ul.Górczyńska 17, Gorzów Wlkp.


Gorzowska bieda na zawsze? cz.2 

Miasto, gdzie nie opłaca się handel, nie ma gdzie 

sprzedawać przysłowiowej pietruszki, gdzie zanika 

tętniące życiem handlowe śródmieście, a młodzi nie 

mogą swojej przedsiębiorczości rozpocząć od małego 

handlu, dla którego nie ma nawet miejsca, jest 

w poważnym kryzysie, ogarnięte stagnacją. 

tylko biznes 

Jeszcze niedawno dobrze prosperujące 

sklepy wykupywane są przez banki, jak 

grzyby po deszczu powstają ciucholandy, 

sklepy spożywcze przebranżawiają się 

na punkty sprzedaży alkoholu i napojów 

energetyzujących, 

nazywanych 

dawniej 

dopalaczami. 

Typowe zjawisko latynizacji. Tam 

w Nikaragui, Hondurasie, Boliwii i innych 

państwach tego regionu uzależniono całe 

gałęzie przemysłu od narkodolarów. Rozwój 

handlu w Gorzowie uzależniono od 

ponad 450 punktów sprzedaży napojów 

alkoholowych. Te małe sklepy, nazywane 

spożywczymi, utrzymują się dzięki 

temu przy życiu. Nawet wzrost funduszu 

profilaktyki przeciwalkoholowej zależy 

od wzrostu ilości punktów sprzedaży 

napojów alkoholowych. Im więcej pijemy, 

tym więcej mamy wpływu do miejskiego 

budżetu. Ktoś powie, że krytykuję, 

ale obecny model rozwoju Gorzowa 

nie da się obronić żadnymi argumentami. 

Raport OECD „Looking to 2060.Longterm 

global growth prospects”(„Patrząc 

na 2060 rok. Długotrwałe globalne perspektywy 

wzrostu”) nie daje nam szans 

na dogonienie bogatego zachodu, przynajmniej 

nie za naszego życia ani dwóch 

następnych pokoleń. Przy obecnym nieskoordynowanym 

i niesprawnym modelu 

naszej gospodarki z zazdrością będziemy 

patrzeć na pogłębiającą się przepaść 

nie tylko w stosunku do bogatych krajów 

UE, ale i na bogatszych od nas o jedną 

piątą Chińczyków. Gospodarka Gorzowa 

ma charakter gospodarki peryferyjnej 

dla wschodnich landów Niemiec, a szcze- 

gólnie dla metropolitalnego Berlina. Co 

zawiniły władze w Warszawie, to zawiniły 

i historia im tego nie popuści. Własnych 

błędów jednak mamy co niemiara. 

Przede wszystkim cała polityka inwestycyjna 

powinna być naszym wyrzutem sumienia. 

Zadłużone miasto, fundusze UE 

wykorzystane w dużej części na inwestycje, 

które w najbliższej przyszłości generować 

będą tylko koszty i obciążać będą 

budżet, środków na rozwój prawie nie 

ma, dochody podatkowe z PIT i CIT 

niewielkie i adekwatne do poziomu siły 

finansowej przedsiębiorstw i płac ich pracowników 

oraz obciążonych podatkiem 

rent i emerytur. Za kilka lat będzie wysychało 

źródło 

łatwych 

funduszy 

UE. 

Co wtedy 

zrobimy? Czy w międzyczasie wybudowaliśmy 

jakiś okręg przemysłowy, 

wprowadziliśmy nasze rodzime produkty 

na rynek globalny, rozwinęliśmy produkcję 

np. taniej energii geotermalnej lub 

ujęcia gazu łupkowego, może w Gorzowie 

wybudowaliśmy nowe fabryki maszyn 

sterowanych cyfrowo ze światowym 

na nie popytem i siecią kooperantów małych 

producentów, może uruchomiliśmy 

choć jeden wydział na PWSZ kształcący 

na potrzeby najnowszych technologii, 

może wybudowaliśmy nowoczesne rolnicze 

giełdy towarowe, a może w końcu 

uruchomiliśmy gdzieś nowoczesne targowisko, 

gdzie drobni producenci zbywać 

by mogli swoje produkty, a drobni straganowi 

handlowcy mieliby warunki do 

handlu tymi produktami, może powstały 

nowe Domy Kupca na każdym osiedlu 

czy hale targowe typu Orbi, jak na Staszica, 

z myślą stworzenia warunków pracy 

na swoim dla kilkuset rodzin. Może powstały 

jakieś wielkie składy hurtowe dla 

małych sklepów, może sieć nowoczesnej 

dystrybucji, może nowoczesne piekarnie 

czy przetwórnie owocowo-warzywne, 

a może na fali bogacenia się społeczeństwa 

nastąpił masowy wysyp zakładów 

usługowo-rzemieślniczych? Nic z tych 

rzeczy. Nie zauważyłem takich zmian. 

Największe potęgi świata handlem stoją, 

tym wewnętrznym i tym międzynarodowym, 

nazywanym eksportem. U podstaw 

rozwoju produkcji jest zawsze handel. 

Jak nie ma lokalnego handlu, to i produkcja 

lokalna nie ma sensu, a jak nie ma 

produkcji, to i usługi 

marnie się rozwijają. 

Wielkie hiper-sieci mają 

swoje hiper-źródła zaopatrzenia 

najczęściej 

nie z lokalnej produkcji. 

Ten model gorzowskiej 

gospodarki nie jest 

w stanie zbudować zamożności 

gorzowskiego 

społeczeństwa. Do 

Augustyn Wiernicki, były radny, absolwent Akademii Rolniczej i Akademii Ekonomicznej 

w Poznaniu,doradca wojewody w latach 2000-2001, od 1982 przedsiębiorca i właściciel firmy 

Metalplast PHP w Gorzowie Wlkp., od 1992r. prezes i założyciel Stowarzyszenia Pomocy 

Bliźniemu im. Brata Krystyna 

tego dochodzi ogromne zadłużenie gospodarstw 

domowych, zadłużenie młodych 

małżeństw, które zapragnęły mieszkać 

na swoim, zadłużenie małych i średnich 

przedsiębiorstw, którym proponuje 

się tzw. dogodne kredyty bez znajomości 

realiów rynkowych. Istnieje ścisły związek 

pomiędzy zafundowanym nam modelem 

gospodarki Polski, prawie bez narodowego 

przemysłu i eksportu, a modelem 

rozwoju miast polskich pozbawionych 

lokalnego przemysłu, którą to 

lukę próbowano wypełnić kapitałem zagranicznym 

o charakterze filii i przedsiębiorstw-córek, 

których prężne centrale 

znajdują się w państwach ich pochodzenia. 

Jak pokazuje raport OECD, model 

gospodarki zależnej od silnych gospodarek 

UE, dotyczący również naszego 

miasta, utrwala niski poziom rozwoju. 

Co robić, czy są jakieś drogi wyjścia? 

Są dwa ważne zadania konieczne do wykonania. 

Po pierwsze: musi być przebudowany 

makroekonomiczny model rozwoju 

gospodarczego Polski, a to zadanie 

dla silnego, pracowitego i posiadającego 

w UE silną pozycję rządu stosownie 

do wielkości Polski. Przykładem takiego 

modelu jest skoordynowany społeczny 

model gospodarki rynkowej w Niemczech, 

Szwecji czy w Norwegii. Po drugie: 

w Gorzowie należy utworzyć model 

rozwoju poprzedzony publiczną debatą 

o priorytetach aktywizacji społeczeństwa 

i inwestycjach rozwojowych miasta. Należy 

na pewien okres zaprzestać dyskusji 

o hali sportowej, stadionach, nowym 

magistracie za 200 mln złotych i innych 

zbytkach, które, prócz kosztów, niczego 

rozwojowego dla bytu mieszkańców nie 

wygenerują. Przestać 

też mówić 

o pociągu do Berlina, 

który ma wywozić 

gorzowian tam 

na zakupy – przecież 

osłabimy nasz 

handel, który jeszcze 

mamy. Czy ktoś 

zrobił tu jakiś bilans 

strat i zysków? 

Czy naprawdę ktoś 

wierzy, że Niemcy 

pociągiem przyjadą 

do Gorzowa na zakupy? 

Tylko po to, 

aby wydać pieniądze. 

Budżet naszego miasta jest znacznie 

mniejszy niż innych miast o porównywalnej 

wielkości i znacznie mniejszy niż 

Zielonej Góry. Dochody budżetu Gorzowa 

należy poddać gruntownej analizie 

pod kątem szukania przyczyn tej mizerii. 

Żeby pójść pięć kroków do przodu 

i zrobić odczuwalny postęp, to może 

należy najpierw zrobić krok w tył i zweryfikować 

dotychczasowe rozwiązania 

nieprzystające do potrzeb i możliwości. 

Bierzmy przykład z tych miast w Polsce 

i Europie, którym się udało. Czym więc 

różni się niemiecki model skoordynowanej 

społecznej gospodarki rynkowej, 

który Niemcom pozwolił zostać główną 

gospodarką UE i czołową gospodarką 

świata, od modelu polskiej gospodarki 

rynkowej? Czy mamy jeszcze szansę na konkurowanie 

z taką gospodarką jak niemiecka? 

O tym w następnym wydaniu „Tylko Gorzów.” 

Augustyn Wiernicki 

R E K L A M A 

Partnerem gazety „tylko gorzów” 

jest TVP Gorzów Wielkopolski 

nr 1 w informacji z regionu 

Informacje Lubuskie codziennie o godz. 18.30 i 21.55 

NR 5/2013 - 12 -

Co zrobić, aby leczenie nie było dla pacjenta udręką? W gronie ekspertów 

pomówmy o wizji szpitalnictwa w regionie – uzgodnijmy 

i wyraźnie wyartykułujmy kluczowe bariery hamujące normalny rozwój 

systemu opieki zdrowotnej. Jest świetna okazja! 13 czerwca kolejna 

debata: Bitwa o nasze zdrowie! 

Statystyki wskazują, że pacjenci najwięcej 

wydają na farmaceutyki. Dlatego debatę 

zaczniemy od wskazania przyczyn 

tego zjawiska – wśród nich na pewno 

znajdzie się niedostateczna profilaktyka 

zdrowia i jej skutek: duże wydatki 

na leczenie chorób. Z zaproszonymi na 

spotkanie gośćmi na pewno poruszymy 

kwestię kompleksowości leczenia i przyczyn 

ucieczki pacjentów z województwa 

– bo nie dość, że jesteśmy biedni, to 

ponosimy dodatkowe koszty związane 

z poszukiwaniem specjalistów. 

Nie pominiemy też problemów gorzowskiego 

szpitala. Dlaczego prowadzący 

lecznicę koncentrują się na długu i for- 

83 zarejestrowanych uczestników na rajdzie po całym Gorzowie – 

ponad 25 kilometrów na rowerach. Wszyscy w pomarańczowych koszulkach 

z logo akcji. Nie tylko bibliotekarze – dla części cyklistów 

była to pierwsza wizyta w Bibliotece im. Herberta. 

Start na Górczynie przy Filii nr 1 Biblioteki 

Wojewódzkiej, potem Dolinki, Zawarcie, 

osiedla Słoneczne, Piaski i Staszica, 

a finał 

na Chopina, 

przy Bibliotece 

PWSZ. Przejazd 

głównymi 

ulicami miasta, 

w zwartej 

kolumnie pod 

eskortą policji. 

– Było nas 

dużo, wszyscy 

bardzo pomarańczowi, 

dlatego wzbudzaliśmy duże zainteresowanie 

przechodniów – mówi o swoich 

wrażeniach Michał Słupczyński, koordynator 

akcji, jechał na czele peletonu. 

– Po drodze mijaliśmy różne bi- 

Na trasie dwa 

przystanki – 

na Bulwarze 

i przy gmachu 

głównym Biblioteki 

Wojewódzkiej. 

Po 

drodze bookcrossing, 

czyli 

darmowa wymiana 

książek, konkursy i zabawy 

z nagrodami, dla wszystkich zdrowe 

przekąski, owoce i napoje, a na zakończenie 

finał Rowerowej Gry Miejskiej. – 

We wszystkich konkursach łącznie wzięmie 

działalności, pozostawiając na boku 

poprawę jakości leczenia? W efekcie, pacjent 

w szpitalu jest źle traktowany i, co 

gorsze, źle leczony! Spróbujemy rozwikłać 

problem niekończących się kolejek, 

np. do kardiologa. To ma być szczera, 

otwarta i rzeczowa dyskusja, dlatego 

przyjrzymy się również relacjom finansowym 

między praktykami prywatnymi 

i szpitalami publicznymi. Poprosimy też 

specjalistów o ocenę sensu stawki kapitalizacyjnej. 

Postaramy się odpowiedzieć na pytanie: 

jak lubuskie placówki – zarówno 

publiczne, jak i prywatne – mogą wpływać 

na kształt i kierunki krajowej poli- 

Mole książkowe na rowerach? 

Bibliotekarze ruszyli w teren 

blioteki. Przy niektórych czekały na 

nas odjazdowe bibliotekarki, inne biblioteki 

przygotowały kolorowe plakaty 

z pozdrowieniami. 

Pierwszy gorzowski Odjazdowy Bibliotekarz to już 

historia. – To wszystko nie udałoby się, gdyby nie pomoc 

sponsorów – podkreślają organizatorzy 

tyki zdrowotnej? Zatem, czy możliwa 

jest zmiana modelu tworzenia prawa na 

„z dołu w górę”, przy współpracy ze 

wszystkimi interesariuszami. 

A kogo zaprosiliśmy na Bitwę o nasze 

zdrowie? Byłe i obecne kierownictwo 

szpitala: Andrzeja Szmita, Wandę Szumną, 

Ewę Parfienowicz, Marka Twardowskiego. 

Przyjazd zadeklarował Tomasz 

Szelągowski – dyrektor generalny Federacji 

Pacjentów Polskich. 

Mamy zapewnienie, że nie zabraknie 

przedstawicieli Lubuskiego Urzędu Wojewódzkiego 

– być może będzie wojewoda 

Jerzy Ostrouch. Nie wykluczył 

wizyty na naszej debacie Stanisław Łobacz, 

szef lubuskiego NFZ-u. Nasze zaproszenie 

trafiło też m.in. do pani marszałek 

Elżbiety Polak. I najważniejsze! 

Będą lekarze różnych specjalności, 

a wśród nich młodzi, chcący zmian 

i z pomysłami na ich wprowadzenie! 

Także przedstawiciele aptek, pogotowia 

ratunkowego i pielęgniarek. Serdecznie 

zapraszamy wszystkich na Bitwę o nasze 

zdrowie. A jest o co walczyć… 

termin: 13 czerwca, g. 16.00 

miejsce: Biblioteka im. Herberta, sala 110 

organizator: stowarzyszenie Tylko Gorzów 

patroni medialni: miesięcznik „tylko gorzów” 

i portal gorzow24.pl 

ło udział około 50 uczestników, którym 

rozdaliśmy 40 zestawów nagród oraz 

około 30 dodatkowych upominków dla 

uczestników drużynowych – wyliczają 

organizatorzy. Rowerową Grę Miejską 

ukończyły 23 osoby. Nagrodę główną 

– rower górski ufundowany przez firmę 

Enea Operator wygrał 19-letni Adrian 

Karasiński, czytelnik Biblioteki im. 

Herberta. – To wszystko nie udałoby 

się, gdyby nie sponsorzy – podkreśla M. 

Słupczyński. 

Wśród cyklistów byli amatorzy, ale również 

dobrze rozjeżdżeni rowerzyści na 

kolarzówkach. 

Nie brakowało osób starszych, ale 

i dzieci – nawet trzy- i czterolatków, 

oczywiście pod opieką rodziców. Najmłodsza 

uczestniczka – trzyletnia Weronika 

– przejechała z tatą na rowerze 

całą trasę rajdu. Otrzymała nagrodę specjalną. 

Dodaj Polskę do Europy! 

Takiej debaty jeszcze 

w mieście nie było! 

Stowarzyszenie Europa Plus w Gorzowie 

jest organizatorem debaty o szansach, 

zagrożeniach, plusach, minusach, 

harmonogramie, kryteriach konwergencji, 

czyli o wszystkim, co wiąże się z wejściem 

Polski do Unii Gospodarczo-Walutowej 

Strefy Euro. 

Debata odbędzie się 17 czerwca o 17.00 

w Bibliotece Herberta. Będą reprezentanci 

partii politycznych: PO, PiS, PSL, 

SLD przy udziale głównego organizatora 

Jacka Bachalskiego, wojewódzkiego 

pełnomocnika Europy Plus. Swój udział 

zapowiedzieli również reprezentanci 

szkół wyższych o profilu ekonomicznym 

– PWSZ, WSB. Będą też reprezentanci 

uczniów szkół ponadgimnazjalnych 

i studentów gorzowskich uczelni. 

Nie zabraknie przedstawicieli mediów 

– dziennikarzy, którzy w obszarze 

swoich zainteresowań mają zagadnienia 

ekonomiczne. Debata ma służyć poznaniu 

stanowisk poszczególnych partii, 

stronnictw politycznych w odniesieniu 

do kwestii, która stoi przed Polską, która 

powinna być określona, jak się wydaje 

organizatorom, w jak najszybszym czasie. 

Debata ma charakter otwarty, serdecznie 

zapraszamy wszystkich zainteresowanych! 

W ramach akcji bookcrossingowej udało się 

uwolnić około 50 książek 

Organizatorzy najbardziej obawiali się 

deszczu, tymczasem groźniejsze okazały 

się meszki. Rzeczywiście dogryzły rowerzystom. 

Mimo to mamy deklarację, 

że za rok będzie kolejny Odjazdowy Bibliotekarz. 

Adam Oziewicz 


- 13 - 


Zrobiliśmy pierwszy krok! 

Ogarnęliśmy świat! 

Jesteśmy z siebie dumni! 

Dwa tygodnie w Oxfordzie, ponad setka młodych osób 

z kilku krajów. Wśród nich również Polacy. Obowiązki 

i wypoczynek dzielili z Hiszpanami, Belgami, Japończykami. 

– Przygoda życia – mówią z entuzjazmem uczestnicy 

obozu językowego w UK. 


Dla niektórych był to pierwszy wyjazd 

bez rodziców – na początku czuli się nieswojo, 

po powrocie byli nie do poznania: 

pewni siebie, dumni z samodzielnej wyprawy 

w nieznane. Skąd to wiemy? Od 

Mileny Maciejak, 22-latki, która opiekowała 

się młodzieżą na jednym z obozów 

językowych przygotowanych przez JDJ 

Bachalski. Podstawą dwutygodniowego 

turnusu 

była nauka 

angielskiego. 

tylko edukacja 

– Ruszyliśmy z grupą piętnastu młodych 

osób z różnych miast w Polsce. Większość 

miała co nieco do czynienia z językiem 

obcym – niektóre drugi bądź nawet 

trzeci raz uczestniczyły w obozie językowym, 

nawet w tym samym miejscu 

– wspomina ubiegłoroczny, sierpniowy 

wyjazd do Oxfordu pani Milena. 

Co zrobiło największe wrażenie na młodzieży? 

Nasza rozmówczyni zwraca 

uwagę, że licealiści chcieli poznać rówieśników 

z innych krajów – najważniejsze 

były dla nich zagraniczne kontakty. 

– Chłonęli nowinki i przystosowywali 

się do niecodziennego otoczenia 

i ludzi. Z młodszymi było inaczej, 

bardziej trzymali się swojej polskiej 

grupy. Im z kolei najbardziej przypadły 

do gustu zabawy: dyskoteka i karaoke. 

Gdy wracaliśmy, podkreślały, że nie 

odczuły znużenia turnusem – zaznacza 

M. Maciejak. 

Wakacyjny obóz językowy przygotowano 

w jednym z oxfordzkich collegów. 

Przez niemal cały rok studiują tam młodzi 

Anglicy. Z kolei w lecie, gdy rozjeżdżają 

się do domów, teren uczelni jest do 

dyspozycji nastolatków z całego świata, 

również Polaków – w tym samym obiekcie 

razem uczestniczyli w lekcjach, spożywali 

posiłki i wypoczywali. Na zajęcia 

każdy poświęcał cztery, do pięciu godzin 

w ciągu dnia. Organizatorom obozu 

zależało na tym, aby w jednej grupie 

nie było za wielu uczniów z tego samego 

kraju. – To był najlepszy sposób 

na porozumiewanie się tylko i wyłącznie 

po angielsku – zaznacza M. Maciejak. 

Lekcje prowadziło kilku nauczycieli. 

Każdy z nich koncentrował 

się na 

innym elemencie – 

młodzież każdego 

dnia przez godzinę 

uczyła się najpierw 

gramatyki, potem 

czytania i w końcu 

konwersacji. Ważną 

częścią programu 

były zadania domowe 

– lektorzy zwracali 

uwagę na to, 

aby odrabiać je regularnie 

i być przygotowanym 

do kolejnego 

dnia nauki. 

Polska opiekunka grupy podkreśla, że 

Obóz językowy w jednym z oxfordzkich collegów – St. Hugh’s College – przez niemal cały rok studiują 

tu młodzi Anglicy, a w lecie uczelnia jest do dyspozycji nastolatków z całego świata, również 

Polaków 

Obozy językowe (wyjazdy grupowe z opiekunem) są przygotowywane 

z myślą o najmłodszych i młodzieży. A gdzie? W Wielkiej 

Brytanii, Irlandii, na Malcie, w USA, Niemczech i Francji. To 

sprawdzony sposób na zachęcenie dziecka do nauki języka. W bogatej 

ofercie wyjazdów młodzieżowych są szkoły angielskiego, niemieckiego, 

francuskiego, włoskiego i hiszpańskiego, które oprócz 

nauki zapewniają zakwaterowanie, wyżywienie, opiekę i atrakcje 

pozalekcyjne. JDJ Bachalski proponuje również kompleksową organizację 

bezpiecznej podróży dziecka, przelot, transfery na lotnisko 

oraz ubezpieczenie. Wejdź na www.jdj.com.pl i dowiedz się 

więcej, również o ofercie dla dorosłych. 

nauka specjalnie nie obciążała młodzieży. 

– Najpierw poranne zajęcia językowe 

w grupach, a pozostały czas to już tylko 

Adam Oziewicz 

wypoczynek i dodatkowe 

atrakcje: tenis, 

basen, a w weekendy 

wycieczki do Londynu 

i innych nieodległych 

miast – wylicza główne 

punkty zagranicznego 

wyjazdu. 

R E K L A M A 

Wieprzyce 9 - tel. +48 517 425 928 

www.villaweselna.pl 

NR 5/2013 - 14 -

Robi się szum wokół 

„twardych” inwestycji 

Kostrzyn zaczyna walkę o nowy most na Odrze. Przeprawa oznacza zysk 

dla kostrzyńskich firm, kierowców i mieszkańców. Przy okazji coraz głośniej 

mówi się o budowie obwodnicy – bez niej nie da się już normalnie 

jeździć po centrum. 

W przeciągu kilku lat infrastruktura 

w mieście zmieniła się nie do poznania. 

Zmodernizowano praktycznie wszystkie 

najważniejsze drogi, kilka z nich poszerzono. 

Pozostał jednak problem ruchu 

samochodów ciężarowych. Wielu 

kostrzynian uważa, że gdyby omijały miasto 

łukiem, byłoby nie tylko lepiej, ale 

i bezpiecznej. Jakiś czas temu pojawił się 

nawet pomysł, aby przejście graniczne 

w Kostrzynie dostosować do ruchu pojazdów 

ciężarowych, wprowadzić tam 

odprawy i cieszyć się z zysków, jakie przyniesie 

tak zwane „małe Świecko”. Były to 

tylko plany, których nigdy nie wprowadzono 

w życie. Teraz włodarze miasta zastanawiają 

się, jak tych tirów się pozbyć. 

Mimo remontów dróg, taki tranzyt szybko 

niszczy nawierzchnię. Przykładem 

niech będzie kawałek drogi w centrum, 

biegnący od ronda do najbliższego mostu, 

albo ulica Gorzowska. Już w wielu 

miejscach nakładano łaty, tworzą się także 

koleiny. 

Ciężarówki i marzenia 

Wiadomo, że obwodnica, nawet jeśli powstanie, 

nie spowoduje, że w Kostrzynie 

nie zobaczymy już ciężarówek. Tiry muszą 

jakoś dojechać do znajdujących się tutaj 

marketów i innych sklepów. Jest jeszcze 

kilka zakładów w strefie ekonomicznej, 

do których też muszą dotrzeć. Ale 

znikną ciężarówki, traktujące Kostrzyn 

jako jeden z punktów na swojej trasie. 

Tylko do jednego kostrzyńskiego zakładu 

w ciągu doby potrafi jechać nawet kilkadziesiąt 

tirów. Po załadunku kierują się 

głównie na Świecko i autostrady A2 i A4. 

Gdyby udało się wybudować na Odrze 

most, centrum byłoby odciążone w ruchu 

ciężkich pojazdów nawet do 60 procent, 

co z kolei przekłada się na oszczędność 

paliwa, nawet 

w granicach stu tysięcy 

litrów rocznie 

dla jednego 

wozu. Szukając takich 

oszczędności 

i rozwiązań niektórzy 

potencjalni 

inwestorzy rezygnują 

z naszego 

miasta. Tylko 

jedna firma, która 

swój kapitał 

Most w Kostrzynie nad Odrą ma być remontowany, bo znajduje się w coraz 

gorszym stanie. Co będzie z nim dalej? Czy zostanie jedyną przeprawą dla tirów 

przez Odrę? W mieście mocno wierzą, że nie 

ulokowała w województwie zachodniopomorskim, 

mogła dać pracę nawet kilkuset 

kostrzynianom. „Obwodnica Kostrzyna 

z transgranicznym połączeniem 

drogowym” – tak nazwano inwestycję, 

o której marzą w mieście już od dawna. 

Motor gospodarczy 

Póki co na południe od Kostrzyna prowadzi 

droga przez most o nośności 7,5 

tony. To niewiele, ponadto jego stan jest 

coraz gorszy. Woda sprawia, że podpory 

są w nienajlepszym stanie technicznym 

i konieczny jest remont. Jeżeli znajdą 

się na to środki, plan zakłada budowę 

w tym miejscu nowego, wyższego 

o dwa metry mostu, o nośności do 50 

ton. Nie rozwiąże to jednak problemu 

ciężarówek w centrum miasta. Dlatego 

władze zabiegają o nową przeprawę na 

Odrze i obwodnicę na północy Kostrzyna, 

która cały tranzyt przeprowadzi bokiem. 

Ma ona przebiegać około pięciu kilometrów 

na północ od miasta. Kierowcy, 

przekraczający granicę, będą o tym 

fakcie poinformowani wyłączne za pomocą 

znaków drogowych, gdyż nie będzie 

już typowego przejścia granicznego. 

– Nie obchodzi mnie, w jaki sposób zamierza 

się odciążyć nasze miasto od ruchu 

ciężarówek – mówi 42-letni mieszkaniec 

bloku przy Jana Pawła II. – Najważniejsze, 

aby w końcu tak się stało. Bo 

szczególnie w godzinach szczytu, łatwiej 

przejechać przez Warszawę niż przez 

nasz Kostrzyn – zauważa. 

Szansą na budowę obwodnicy jest ujęcie 

inwestycji w planach ministerstwa, ale 

Kostrzyn, podobnie jak Słubice, nie znalazł 

się w ministerialnym programie na 

przyszłe lata. Przynajmniej do 2015 roku. 

– Naszemu miastu obwodnica na pewno 

jest potrzebna – podkreśla Andrzej Kail, 

dyrektor marketingu w Kostrzyńsko-Słubickiej 

Specjalnej Strefie Ekonomicznej. 

– Ale bez pieniędzy z ministerstwa 

jest to niemożliwe. Wylicza się, że taka inwestycja 

może kosztować nawet 250 mln 

zł. Dzięki temu zyska cały region, bo 

rozwój północnej części naszego miasta 

jest hamowany. Brak decyzji w sprawie 

obwodnicy wstrzymuje 

budowę nowych 

osiedli, dróg i zakładów, 

gdyż wcześniej należałoby 

je rozplanować 

tak, aby nie kolidowały 

z przyszłą objazdówką. 

Jej pojawienie się pozwoli 

także na zagospodarowanie 

nowych terenów 

dla rozwoju strefy 

ekonomicznej. 

Nikt nie siedzi z założonymi rękami 

Niedawno słubiczanie zebrali prawie 

pięć tysięcy podpisów w sprawie 

budowy obwodnicy miasta i wysłali 

je do odpowiednich organów. Być 

może podobna inicjatywa zostanie zorganizowana 

w Kostrzynie. Wiadomo 

jednak, że nikt nie będzie siedział 

z założonymi rękami. Władze Kostrzyna, 

przy mediacji wicewojewody Jana Świrepy, 

zdołały przekonać do swojego pomysłu 

stronę niemiecką, podkreślając korzyść, 

jaką jest poprawa płynności ruchu 

na trasie Gorzów – Berlin. Inwestycja 

w Kostrzynie ma przypominać tę w niedalekim 

Krajniku Dolnym. Tam też ma 

powstać droga dla ruchu tranzytowego 

dzięki przeprawie przez nowy most. Nieujęcie 

kostrzyńskiej inwestycji w planach 

ministerstwa infrastruktury zahamowało 

jednak dalszy rozwój wydarzeń. Przynajmniej 

na razie. – Pewnie mieliśmy małą 

siłę przebicia, skoro nie ujęto nas w tym 

programie – twierdzi 40-latek z Osiedla 

Leśnego. – Ale nie to najważniejsze. Kostrzyn 

położony jest przy granicy, krzyżują 

się tu ważne szlaki. Miasto jest niewielkie 

i warto wytyczyć obwodnicę, aby ciężarówki 

nie tamowały ruchu w centrum. 

tylko Kostrzyn 

Miasto nadal walczy 

Miasto nie jest w stanie samodzielnie realizować 

takiej inwestycji. Przygotowanie 

dokumentacji to koszt rzędu kilku 

milionów złotych. Wykonałaby ją Generalna 

Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad, 

ale nie ma na to szans ze względu 

na wspomniane wykreślenie Kostrzyna 

z planów resortu. Gdyby miasto wykonało 

dokumentację samodzielnie, teoretycznie 

W Kostrzynie nad Odrą zmodernizowano najważniejsze drogi. Ruch pojazdów 

ciężarowych nie pozwoli na ich idealne utrzymanie przez lata. W niektórych 

miejscach już tworzą się koleiny i łatane są dziury 

miałoby większe szanse na dotację. Ale 

i tak nikt nie da gwarancji na ministerialne 

fundusze. Mimo to Kostrzyn nie składa 

broni i nadal walczy. 

Krzysztof Ryłko 


- 15 - 


Z hali na plażę marsz! 

To był długi siatkarski sezon dla Rajbudu Meprozet GTPS. Zespół prowadzony 

przez trenera Maciejewicza dopiero w barażach zapewnił sobie II ligę. 

Gorzowianie okazali się lepsi od trzecioligowych Ratajów Poznań. Tymczasem niektórzy 

nasi siatkarze szykują się do rozgrywek na plaży. 


tylko na sportowo 

O wzmocnieniach Rajbud Meprozet 

GTPS, jakie zapowiada zarząd klubu, 

pewnie usłyszymy wkrótce. A teraz słoneczna 

aura oznacza jedno: rozkręca się 

sezon siatkówki plażowej. W Gorzowie 

i okolicach 

nie brakuje 

możliwości 

sprawdzenia się w turniejach tej specyficznej 

odmiany popularnej w Polsce 

dyscypliny. 

Jednym z weteranów 

beachvolleya 

w Gorzowie 

jest Wojciech 

Łazowski. 

W amatorskich 

rozgrywkach 

występuje 

już trzynasty 

rok. Jest współorganizatorem 

Grand Prix Gorzowa. 

W tym 

sezonie zagra 

w parze z Kazimierzem 

Grabowskim. 

– Razem 

z Jankiem 

Kałużyńskim 

postanowiliśmy 

zrobić boiska 

na Kukule. One 

funkcjonują do tej pory i tam odbywa 

się Grand Prix Gorzowa. W tym roku 

odbędzie się osiem turniejów. Pierwszy 

już za nami, odbył się 19 maja. Udział 

wzięło dziesięć zespołów. Wygrała para 

Michał Kocoń, Jakub Malinowski. Trochę 

nam przeszkodziła kolizja z żużlem 

– opowiada Łazowski, na co dzień pracujący 

w I Liceum Ogólnokształcącym. 

Swoją ofertę ma także Ośrodek Sportu 

i Rekreacji. Grand Prix Lata rusza 23 

czerwca nad jeziorem w Nierzymiu. 

Turnieje rozgrywane są w dwóch kategoriach 

wiekowych: poniżej 80 lat (łączny 

wiek pary) i powyżej 80 lat (jeden 

z zawodników musi mieć ukończone 

35). Wpisowe wynosi 20 zł od pary. 

W harmonogramie przewidziano dziewięć 

turniejów eliminacyjnych oraz 

wielki finał. Wojciech Łazowski podkreśla, 

że gra na plaży to przede wszystkim 

świetna zabawa: – W tamtym roku grałem 

w Nierzymiu z synem i udało się 

wejść do finałów. Największe osiągnięcie 

mieliśmy jednak dwa lata temu, kiedy 

zagraliśmy zarówno w Oldbojach, 

jak i trochę z przypadku wśród młodszych. 

Zajęliśmy trzecie miejsce, a graliśmy 

przeciwko parze Maciej Polański 

(dziś wicemistrz Polski z ZAKSĄ Kędzierzyn) 

i Damian Drożdż – wspomina 

Łazowski. 

Ubiegłoroczny finał Grand Prix 

Lata w Nierzymiu (fot. Michał Kapuściński) 

Grę na plaży 

wybiera oczywiście 

także 

wielu profesjonalnych 

siatkarzy każdego 

szczebla. 

Kiedyś 

na piasku rozpędu 

nabrała 

halowa kariera 

Daniela 

Plińskiego, 

członka drużyny 

wicemistrzów 

świata 

z 2006 roku 

i mistrzów 

Europy z 2009. 

Podobnym 

przykładem, 

zachowując proporcję, jest Paweł Czapla, 

który trafił do GTPS m.in. dzięki 

dobrym występom w turniejach beachvolleya. 

Jego największe osiągnięcie to 

dziewiąte miejsce wraz z Patrykiem Baranem 

w turnieju rangi Mistrzostw Polski. 

W rozpoczynającym się sezonie partnerować 

mu będzie kapitan Rajbud 

Meprozet GTPS, Paweł Maciejewicz. 

– W tym roku plany mam trochę inne 

niż w poprzednich latach. Począwszy 

od przygotowań, ponieważ jeszcze nie 

wchodziliśmy na piasek ze względu na 

dłuższy sezon halowy. Będę grać z Pawłem 

Maciejewiczem, ponieważ widziałem, 

że radził sobie dobrze w ubiegłym 

roku w parze z Michałem Koconiem. 

Nie wiem, czy wystartujemy na Mistrzostwach 

Polski, zależy to od finansów – 

powiedział Paweł Czapla. 

Nie ma wątpliwości, że między siatkówką 

plażową a jej klasyczną, halową odmianą 

są istotne różnice. Wielu zawodników 

traktuje plażówkę jako formę 

roztrenowania czy też wstępnego przygotowania 

do sezonu w hali. – Wolne 

po sezonie zazwyczaj jest dość długie, 

więc taki ruch jest jak najbardziej wskazany. 

Plażówka ma wiele wspólnego 

z siatkówką w hali, ale różni się m.in. nabiegiem 

do ataku. Dla mnie gra na plaży 

poprawia sprawność, wyskok, wzmacnia 

nogi – uważa Maciej Krzywiecki, 

wychowanek gorzowskiej siatkówki 

z przeszłością w PlusLidze (Delecta 

Bydgoszcz, Politechnika Warszawa), 

obecnie występujący w I-ligowym Pekpolu 

Ostrołęka. Z kolei Paweł Czapla 

dodaje, że gra na piaszczystym boisku 

pomaga unikać urazów: – Wzmocnienie 

stawów, kolan czy mięśni czworogłowych 

to na pewno plus gry na plaży 

– stwierdza środkowy Rajbud Meprozet 

GTPS. Sezon plażówki zakończy się, jak 

to zazwyczaj bywa, na początku września. 

Filip Górecki 

R E K L A M A 

NR 5/2013 - 16 -

czerwiec 

wydarzenia kulturalne 

Teatr, repertuar: 

„Calineczka” (premiera) 

1 czerwca (sobota), g. 16.00 

2 czerwca (niedziela), g. 16.00 

4 czerwca (wtorek), g. 10.00 

5 czerwca (środa), g. 10.00 

6 czerwca (czwartek), g. 10.00 

7 czerwca (piątek), g. 9.00 

Malwina Kusior – wokalistka Teatru Muzycznego 

Roma w rockowym brzmieniu (ArtCafe) 


Teatr naszą radością – zakończenie Studia Teatralnego 

2012/2013 

10 czerwca (poniedziałek), g. 17.00 

„Tajemniczy turban” (scena kameralna) 

11 czerwca (wtorek), g. 9.00 i 11.00 

Koncert Szkoły o Profilu Artystycznym 


„Calineczka” 

13 czerwca (czwartek), g. 10.00 

14 czerwca (piątek), g. 10:00 

Muzyczna Sofa 


XX lecie Hospicjum św. Kamila w Gorzowie 


„Calineczka” 



20 czerwca (czerwca), g. 10.00 

Zakończenie Sezonu Artystycznego 


Reks, Smoliński, Ciesielski, Budny – światowe 

standardy jazzowe i soulowe na powitanie lata 

(ArtCafe) 


Nocny Szlak Kulturalny 


Pokazy finałowe projektu „Teatralne ABC dla 

przedszkolaka” 

24 czerwca (poniedziałek), g. 10.00 


26 czerwca (środa).g. 10.00 

„Sieciaki” – Grupa T z Torunia (scena letnia) 


Międzynarodowy Festiwal Tańca – Mali Gorzowiacy 


„Trzy razy Piaf” – Dni Województwa Lubuskiego 

(scena letnia) 


„Mayday” – Dni Województwa Lubuskiego (scena 

letnia) 


Miejski Ośrodek Sztuki 

Galeria BWA 

Zbigniew Romańczuk – Geometria koloru 

wystawa czynna do 9 czerwca 

Stanisław Brach – Pomiędzy formą a przestrzenią 

(rzeźba) 

wystawa czynna: do 7 lipca 

otwarcie: 15 czerwca (sobota). g. 17.00 

Galeria Sztuki Najnowszej 

Izabela Chamczyk – malarstwo 

wystawa czynna do 2 czerwca 

Natalia LL – instalacje, fotografie, filmy 

g. 17.30: Krzysztof Zarębski – Performance erotematyczny 

(Active Space GSN) oraz wykład Kazimierza 

Piotrowskiego 

wystawa czynna do 14 lipca 

otwarcie: 8 czerwca (sobota), g. 17.00 

Kino 60 krzeseł 

„We mgle”, reż. Sergei Łoźnica; wyst.: Vladimir 

Svirskiy, Vladislav Abashin, Sergei Kolesov, Holandia/Niemcy/Rosja/Białoruś/Łotwa 

2012, 127 

min, dramat/wojenny 

31 maja, 2, 4, 6 czerwca, g. 20.00 

1, 3, 5 czerwca, g. 17.45 

„7 dni w Havanie”, reż. Laurent Cantet, Benicio 

Del Toro, Julio Médem, Gaspar Noé, Elia Suleiman, 

Juan Carlos Tabío, Pablo Trapero; wyst.: 

Josh Hutcherson, Emir Kusturica, Daniel Brühl, 

Francja/Hiszpania 2012, 129 min, obyczajowy 

31 maja, 2, 4 czerwca, g. 17.45 

1, 3, 5 czerwca, g. 20.00 

„Taka piękna katastrofa”, reż. Todd Berger; wyst.: 

Julia Stiles, America Ferrera, David Cross, USA 

2013, 88 min, komedia obyczajowa 

7, 10, 13 czerwca, g. 20.10 

8, 11 czerwca, g. 18.30 

9, 12 czerwca, g. 17.00 

„Śmierć człowieka na Bałkanach”, reż. Miroslav 

Momčilović; wyst.: Emir Hadžihafizbegović, Radoslav 

Milenković, Nataša Ninković, Serbia 2012, 

80 min, czarna komedia 

7, 10 czerwca, g. 18.45 

8, 11 czerwca, g. 17.00 

9, 12 czerwca, g. 20.30 

„Michael Haneke. Zawód: reżyser”, reż. Yves 

Montmayeur; wyst.: Juliette Binoche, Béatrice 

Dalle, Michael Haneke, Austria/Francja 2013, 94 

min, biograficzny/dokumentalny 

7, 10 czerwca, g. 17.00 

8, 11 czerwca, g. 20.10 

9, 12 czerwca, g. 18.45 

„Pocałuj mnie”, reż. Alexandra-Therese Keining; 

wyst.: Ruth Vega Fernandez, Liv Mjönes, Krister 

Henriksson, Szwecja 2011, 105 min, melodramat 

14, 16, 18, 20 czerwca, g. 20.00 

15, 17, 19 czerwca, g. 18.00 

„Dziewczynka w trampkach”, reż. Haifaa Al-Mansour; 

wyst.: Waad Mohammed, Reem Abdullah, 

Abdullrahman Al Gohani, Niemcy/Arabia Saudyjska 

2012, 100 min, obyczajowy 

14, 16, 18 czerwca, g. 18.00 

15, 17, 19 czerwca, g. 20.00 

„W cieniu”, reż. David Ondříček; wyst.: Ivan Trojan, 

Sebastian Koch, Soňa Norisová, Czechy/Polska/Słowacja 

2012, 106 min, kryminał/thriller 

21, 23, 25 czerwca, g. 20.00 

24, 26 czerwca, g. 17.50 

22 czerwca, g. 16.30 

27 czerwca, g. 20.30 

„Parada”, reż. Srdjan Dragojević; wyst.: Nikola 

Kojo, Miloš Samolov, Hristina Popović, Chorwacja/Niemcy/Węgry/Słowenia/Serbia 

2011, 125 

min, komedia obyczajowa 

21, 23, 25 czerwca, g. 17.50 

24, 26 czerwca, g. 19.45 

22 czerwca, g. 18.30 

„Zaślepiona”, reż. Katarzyna Klimkiewicz; wyst.: 

Helen McCrory, Kenneth Cranham, Tristan Gemmill, 

Wielka Brytania 2013, 88 min, obyczajowy 

29 czerwca, g. 18.00 

30 czerwca, g. 20.00 

Dyskusyjny Klub Filmowy „Megaron” 

„Piętro wyżej”, reż. Leon Trystan; wyst.: Eugeniusz 

Bodo, Józef Orwid, Helena Grossówna, Polska 

1937, 84 min, komedia/romans/muzyczny 

6 czerwca, g. 18.00 

„Inny świat”, reż. Dorota Kędzierzawska; Polska 

2012, 97 min, biograficzny/dokumentalny 

13 czerwca, g. 18.00 

„Jowita”, reż. Janusz Morgenstern; wyst.: Barbara 

Kwiatkowska, Ignacy Gogolewski, Ewa Ciepiela, 

Polska 1967, 92 min, psychologiczny 

20 czerwca, g. 18.00 

„Grek Zorba”, reż. Mihalis Kakogiannis; wyst.: Anthony 

Quinn, Alan Bates, Irene Papas, Grecja/ 

USA 1964, 142 min, obyczajowy 

27 czerwca, g. 18.00 

Filharmonia Gorzowska 

W kinie z Chaplinem – widowisko taneczne 

z okazji Dnia Dziecka 

Wystąpią: tancerki i tancerze Zespołu Tańca Aluzja 

z Młodzieżowego Domu Kultury w Gorzowie 


Koncert symfoniczny 

Wystąpią: Orkiestra Filharmonii Gorzowskiej, 

Adam Wodnicki – fortepian, Grzegorz Berniak – 

dyrygent. 

Program: Henryk Czyż – Meine kleine Haydn 

Music, Fryderyk Chopin – Andante spianato 

i Wielki Polonez, Franciszek Schubert 

– Symfonia nr 5 B-dur 


Koncert jazzowy – Michał Wróblewski Trio feat. 

Zbigniew Namysłowski 


Michał Wróblewski Trio, Zbigniew Namysłowski 

– saksofon, Andrzej Borzym jr – dyrygent 

oraz Michał Jaros – kontrabas, Paweł Dobrowolski 

– perkusja 


tylko w gajerach 

Filharmonia kameralnie 

Wystąpią: Aleksandra Bryła – skrzypce, Maria 

Banaszkiewicz-Bryła – klawesyn 

Program: Jan Sebastian Bach – Sonata na 

skrzypce i klawesyn h-moll BWV 1014, Heinrich 

Ignaz Franz Von Biber – Sonata Representativa 

A-dur, Jan Sebastian 

Bach – Sonata 

na skrzypce 

i klawesyn A-dur 

BWV 1015, Francesco 

Maria Veracini – Sonata g-moll op.1 nr 1 


Koncert Muzyka (NIE)Kontrolowana – zakończenie 

sezonu artystycznego 


Tadeusz Domanowski – fortepian, Monika Wolińska 

– dyrygent 

Program: Claude Debussy – Popołudnie fauna, 

George Gershwin – Błękitna Rapsodia na fortepian 

i orkiestrę, Maurice Ravel – Bolero, Aram 

Chaczaturian – Walc ze suity „Maskarada”. 

Uwaga! Koncert w Amfiteatrze 


Jazz Klub Pod Filarami 

Kocin Kociński Trio 

Skład: Maciej „Kocin” Kociński – saksofony, ewi, 

elektronika; Andrzej Święs – kontrabas, gitara 

basowa; Krzysztof Szmańda – perkusja, instrumenty 

perkusyjne 


Janusz Muniak Trio 


Młodzieżowy Dom Kultury 

XX Międzynarodowy Festiwal Tańca 

Gorzów 2013 

Program: 


Koncert zespołów gorzowskich „Witamy 

w Gorzowie” – Amfiteatr ul. Drzymały 

29 czerwca (sobota), 16.00 – 19.00 

Koncert „Prezentacje konkursowe” 

– Teatr im. J. Osterwy ul. Teatralna 

30 czerwca (niedziela) 18.00 – 21.00 

Koncert Galowy, wręczenie nagród i wyróżnień 

– Amfiteatr 

1 lipca (poniedziałek) 16.00 – 19.00 

Prezentacja zespołów na Bulwarze nad 

Wartą – scena otwarta 

oprac: Adam Oziewicz 


- 17 - 


Reklama 

DAM PRACĘ 

PRACA W GORZOWIE! Firma zatrudni 

do sprzątania obiektów oraz panów 

do koszenia. Wymagane orzeczenie 

o niepełnosprawności. T. (95) 755 59 31 

Szukasz dodatkowej wypłaty? Napisz 

maila: anromi1@wp.pl lub zadzwoń 

pod nr tel. 605 260 670 

NAUKA 

LEKCJE RYSUNKU ODRĘCZNEGO 

www.rysunekgorzow.pl, Tel. 608697989 

Reklama 

www.dach-blach.com - profesjonalne 

J.POLSKI – korepetycje – T: 692256986 

SZKOLENIA BHP, doradztwo, nadzory 

w zakładach, dokumentacja powypadkowa 

– T: 603 690 798 

KUPIĘ/ SPRZEDAM 

KUPIĘ złoto, srebro, monety. Złom 

i wyroby – dojazd, wycena, konsultacje 

– GRATIS nie zobowiązują do 

transakcji - T: 600686050 

Montaż i sprzedaż suszarek balkonowych 

– T: 661 800 971 

USŁUGI 

PRZEPROWADZKI – TRANSPORT 

- TANIO 3 samochody. Tel. 500 139 

895. 

krycie i remonty dachów oraz inne roboty 

budowlane – tel. 787 249 983 

PIASEK, kamyki, humus – wywrotka 

6 ton – T: 508056551 

Montaż filmów, przegrywanie kaset 

VHS/DVD, odnawianie starych zdjęć – 

tel. 601 577 470 

PŁYTKI, malowanie, szpachlowanie, 

wykończeniowe – tel. 880 614 806 

PRZEPROWADZKI – tanio, solidnie – 

T: 661 259 966 

NIERUCHOMOŚCI 

KUPIĘ gospodarstwo lub grunt rolny – 

tel. 664 944 635 

Wydzierżawię gabinet kosmetyczny oraz 

stanowisko tipserskie – Gorzów Wlkp. - 

T: 662 217 724 

KUPIĘ/SPRZEDAM 

Kupię złoto, srebro, monety. Złom i wyroby 

– Tel. 600 686 050 


P.H.U. „BARTEX” 

AUTO-SZYBY 

Gorzów, ul. Zielona 33-34 

tel.: 95 723 99 27 

www.szybygorzow.pl 

KASACJA POJAZDÓW 

wydajemy zaświadczenia o demontażu pojazdów 

SKUP ZŁOMU 

66-400 Gorzów Wlkp. 

ul. Myśliborska 21 

tel./fax 95 720 24 93 

604 525 721, 606 261 721 

www.stilon.gorzow.pl 

ul. Myśliborska 1, 66-400 Gorzów Wlkp. tel. +48 883 589 350, +48 883 589 352 • e-mail: biuro@stilon.gorzow.pl 

NR 5/2013 - 18 -

Zdjęcie dzięki uprzejmości Pauli Tumali 

(fot. Paulina Prucnal, make-up. Przemysław Janus) 

Kładziemy piękno tam, 

Pewnie nie wszyscy wiedzą, że trawa 

obniża temperaturę powietrza, podwyższa 

jego wilgotność, a nawet ogranicza 

prędkość wiatru. Ponadto, co ciekawe, 

skutecznie wzmacnia wały przeciwpowodziowe, 

zapobiega erozji gleby, 

oczyszcza wodę, wyłapując zanieczyszczenia. 

Zatem warto ją mieć 

i to od zaraz – a jeżeli tak, to podpowiadamy 

rozwiązanie: trawnik z rolki. 

W praktyce oznacza dla użytkownika: 

świetny efekt wizualny, prostotę ułożenia, 

łatwość koszenia oraz dostosowania 

do dowolnych wymiarów i kształtów 

terenu. Dzięki tym atutom może 

być stosowany w przydomowych ogrodach, 

przy instytucjach użyteczności 

publicznej, na skarpach, na miejskich 

skwerach i w parkach oraz na obiektach 

sportowych. 

Świetny produkt i odpowiednie 

podłoże to superefekt 

Dobre przygotowanie gleby przed ułożeniem 

to podstawa, aby uzyskać piękny 

i efektowny trawnik. Dzięki temu 

otrzymujemy jednolitą, gęstą, szybko 

regenerującą się oraz łatwą i ekonomiczną 

w utrzymaniu murawę. Specjaliści 

z Zielonego Horyzontu przypominają 

ponadto, że trawnik potrzebuje 

słońca, powietrza, wody oraz składników 

pokarmowych, a przy zachowaniu 

prawidłowych proporcji trawa będzie 

soczysta i zielona, a przy tym zyskamy 

piękne otoczenie, ale, co równie 

ważne, bezpieczne miejsce zabaw, porządek 

oraz wiele korzyści dla środowiska. 

Trawa na Horyzoncie 

Trawan to wysokiej jakości trawnik darniowy. 

Rozwija się na wielohektarowych 

farmach Zielonego Horyzontu 

w okolicach Lipek Wielkich, niedaleko 

Gorzowa. Fachowcy wybrali do uprawy 

specjalne odmiany traw i hodują 

je zgodnie ze sprawdzoną kanadyjską 

gdzie trzeba 

Nie masz czasu czekać na zieleń? 

Wybierz trawnik z rolki – to błyskawiczny sposób na murawę jak dywan. 

technologią. Przez pół roku od wysiania 

jest intensywnie pielęgnowany, nawożony 

i nawadniany – tak firma Zielony 

Horyzont uzyskuje gęstą darń o 

specjalnych walorach estetycznych. Co 

istotne, gotową do intensywnego użytkowania 

niemal od razu po ułożeniu. 

Co trzeba wiedzieć o Trawanie, przygotowywanym 

przez Zielony Horyzont: 

to trawnik naturalny z gruntu, darniowy. 

Skład mieszanki nasion Bruno Nebelung: 

wiechlina łąkowa „omar” 30 

proc., wiechlina łąkowa „miracle” 25 

proc., życica trwała „talgo” 10 proc., 

życica trwała „lucius” 10 proc., kostrzewa 

czerwona „olivia” 15 proc., kostrzewa 

kępowa „lisamba” 10 proc. Szerokość 

rolki – 40 cm, długość rolki – 200 

cm, grubość darni – 2 cm, powierzchnia 

rolki: 0,8 m 2 . 

Jak zadbać o estetyczny wygląd 

trawnika? Jakich produktów użyć 

do tego celu? Informacji na ten temat 

szukaj u ekspertów, na stronie: 

www.zielonyhoryzont.com.pl. 

Uwaga! Wśród wielu produktów oferowanych 

w Zielonym Horyzoncie są 

też systemy nawadniające. To profesjonalne 

zestawy z najwyższej półki 

– w praktyce umożliwiają właściwe 

i efektywne zarządzanie zasobami 

wodnymi. Mowa o markowych produktach 

firmy TORO – światowego lidera 

w dziedzinie systemów automatycznego 

nawadniania. 

Adam Oziewicz

Trafiłam

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?