Klik hier - Cranio Sacraal eindwerken

Ik vertelde hem dat ik had gehoord over een dokter in Brussel die hele goede
resultaten boekte bij mensen die “opgegeven” waren en ik stelde voor om er
een keer naartoe te gaan, misschien kon hij wel iets voor hem betekenen.
Tot mijn grote verbazing ging hij er op in.
Nog groter was de verbazing van mijn vader toen Eduard bij hun eerste
kennismaking reeds na een kwartier de rode draad van zijn leven zomaar
eventjes benoemde. Ook al was het allemaal moeilijk om te geloven, te
plaatsen, omdat er werd gekeken vanuit een veel breder kader dan het
referentiekader van waaruit mijn vader altijd had geleefd, het kwam heel sterk
aan, en heeft ervoor gezorgd dat hij patiënt werd, ook al moest hij daarvoor
naar Brussel.
Eduard bracht mijn vader in contact met de boodschap achter de ziekte en de
symboliek van de symptomen. Het was voor mijn vader niet evident om op die
manier naar ziek zijn te kijken, heel zijn leven heeft hij zich slachtoffer gevoeld,
en nu werd de verantwoordelijkheid van de creatie van zijn ziekte bij hemzelf
gelegd. Op de ene of andere manier had Eduard de juiste stijl en sprak hij die
taal die mijn vader kon raken. Hij vertelde dat het dichtslibben van de
halsslagaders (verbinding tussen hart en in zijn geval de kleine hersenen waar
het krokodillenbrein (= gevoelsbrein) zetelt) een materialisatie is van wat hij
ook in het leven doet. Hij sluit zich figuurlijk en in zijn geval zelfs letterlijk af
voor zijn gevoelens als het moeilijk wordt. Dit is zowat de rode draad uit zijn
leven, vooral naar vrouwen toe. Eduard had de visie dat het terug deblokkeren
van zijn gevoelens naar deze vrouwen voor hem healing zou zijn.
Mijn vader moest een stamboom tekenen volgens een systeem dat ons werd
uitgelegd. Dat was niet gemakkelijk want er zit heel veel werk in het
uittekenen van zo’n stamboom. Je moet gefocust zijn, want is er een fout in de
familiestamboom moet je opnieuw beginnen, want elke fout heeft een invloed
op de mensen die ermee verbonden zijn, en in een stamboom is dat uiteraard
iedereen die er deel van uitmaakt. Daarnaast is mijn vader iemand die niet
meer zoveel onderneemt, en het tekenen van de stamboom zette hem terug
aan tot actie. Het tekenen van de stamboom gaf hem ook een doel, iets wat hij
niet meer had gehad, want zijn leven was doelloos geworden. Hij moest alle
lijnen en info zelf op de stamboom zetten, en met een bibberend handschrift is
dit niet makkelijk.