07.09.2015 Views

mania320.pdf

  • No tags were found...

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

POP & ROCK<br />

GEORG HOLM & ORRI PÁLL DÝRASON<br />

Circe OST<br />

CD 2LP+CD<br />

BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />

(News/PIAS)<br />

IJslanders Georg Holm en Orri Pall Dyrason zijn bekend als tweederde<br />

van Sigur Ros. Voor de soundtrack van de BBC-documentaire The<br />

Show Of Shows, over adembenemende circusvoorstellingen, zochten<br />

ze de samenwerking met de IJslandse componist Hilmar Orn Hilmarsson en Georgs broer,<br />

gitarist Kjartan. Verder verleende The South Iceland Chamber Choir samenwerking. Onder de<br />

naam Circe is de soundtrack nu uitgebracht. De muziek, door iemand omschreven als een 72<br />

minuten durend ononderbroken instrumentaal nummer, is gevarieerd. We horen het verstilde<br />

van Sigur Ros, maar het volgende moment is techno dichtbij. We vliegen van het ene uiterste<br />

naar het andere, en het blijft boeiend. Voor inspiratie werd gekeken naar archiefmateriaal van<br />

oude circussen, carnavals en vaudevillevoorstellingen. De beste omschrijving van het album is<br />

dan ook dat het een soundtrack is zonder film. Die film komt er, maar eerst hier de muziek, die<br />

de beelden ondersteunt. En die is zeer de moeite waard. (Erik Mundt)<br />

A<br />

T<br />

P<br />

S<br />

E<br />

L<br />

P<br />

L<br />

A<br />

A<br />

T<br />

J<br />

E<br />

S<br />

HOOTON TENNIS CLUB<br />

Highest Point In Cliff Town CD LP<br />

(Heavenly/PIAS)<br />

Ze zijn er nog. Jonge Britse gitaarbands die het rijke verleden van de<br />

Britse popmuziek met zich meeslepen en het maken van zonnige<br />

gitaarpopsongs tot kunst hebben verheven. Hooton Tennis Club komt<br />

uit Liverpool en begint logischerwijs bij de muziek van The Beatles, maar hierna moeten ook<br />

de decennia Britse gitaarmuziek die volgden op de hoogtijdagen van de Fab Four eraan geloven. Highest<br />

Point In Cliff Town is vanwege alle referenties naar het verleden misschien geen plaat om heel druk over te<br />

doen, al beheerst het viertal uit Liverpool het schrijven van tijdloze en vrijwel onweerstaanbare popliedjes<br />

een stuk beter dan de meeste van haar soortgenoten en zijn de zang en de gitaarlijnen prima op orde.<br />

Highest Point In Cliff Town is hierdoor niet alleen een feest van herkenning, maar ook een plaat die een<br />

mooie zomerdag glans geeft, wat Hooton Tennis Club voorlopig bestaansrecht geeft. (Erwin Zijleman)<br />

LOW<br />

One And Sixes CD 2LP 2LP LIMITED GEEL VINYL<br />

(Subpop/Konkurrent)<br />

De groep rond het mormoonse echtpaar Alan Sparhawk en Mimi Parker heeft een<br />

nieuw album uit en liefhebbers weten dan hoe laat het is: tijd om de kerk na de<br />

zondagse ochtendmis weer te verlaten. Op Ones & Sixes, hun elfde langspeler alweer,<br />

veranderen de grondleggers van het slowcoregenre amper iets aan hun minimale geluid, dat al niet tot<br />

nauwelijks leek te verjaren. Hun stemmige, prachtig gezongen nummers zijn vaak tergend traag opgebouwd<br />

en klinken zo bitterzoet als cantuccini smaken – een traktatie, maar je moet er van leren houden. Dat gaat<br />

zeker op voor het openingsnummer Gentle en afsluiter DJ, maar tussendoor gebeuren ook andere dingen.<br />

What Part Of Me, Kid In The Corner en No End zijn relatief montere songs die de luisteraar wat ademruimte<br />

laten en zowaar tot het meest toegankelijk behoren dat de groep uitbracht. Al met al weet Low weer een<br />

fraai nieuw hoofdstuk aan haar toch al imposante oeuvre toe te voegen. (Max Majorana)<br />

TAMARYN<br />

Cranekiss<br />

CD LP<br />

Na twee albums die het label shoegaze<br />

opgeplakt kregen, introduceert het van<br />

oorsprong Nieuw-Zeelandse Tamaryn op Crane Kiss<br />

een vernieuwd geluid dat wordt gedomineerd door<br />

synths, hoewel de gitaar in Cure-achtige vorm nog<br />

steeds een belangrijke rol speelt. Blikvanger Tamaryn<br />

Brown verhuisde van San Francisco naar New York,<br />

waar ze de handen ineensloeg met Shaun Durkin van<br />

Weekend en producer Jorge Elbrecht (o.a. Violens). Het<br />

resultaat is een prachtige en groots geproduceerde<br />

(dream)popplaat vol ijzersterke tracks met een donkere<br />

ondertoon en fraaie zang van Tamaryn. (Marco van<br />

Ravenhorst)<br />

NILS FRAHM<br />

Late Night Tales<br />

CD 2LP<br />

(News/PIAS)<br />

Toen de serie<br />

Anotherlatenight<br />

begon en later over ging in LateNightTales<br />

was het al gauw duidelijk dat er geweldige<br />

verzamel- en mixalbums uitkwamen van<br />

artiesten met een bijzondere smaak. Volgens<br />

Nils Frahm is het een prachtige manier om<br />

diep te graven in je muziekcollectie. Het<br />

resultaat is een hypnotische reis door<br />

de moderne en klassieke muziek,<br />

experimentele elektronica, jazz, dub T<br />

techno, soundtracks en soul. Nils<br />

A<br />

Frahms LateNightTales is ook weer<br />

bijzonder om dat hij niet echt mixt, P<br />

maar meer geluidlagen met elkaar<br />

verbindt. Met nummers van Four<br />

Tet, Bibio, Miles Davis, Nina Simone,<br />

Boards Of Canada en een prachtige<br />

cover van John Cage’s nummer 4’33”.<br />

De perfecte soundtrack voor laat op<br />

de avond, maar ook voor vroeg op de<br />

morgen of in de middag. (Jeroen van<br />

Heukelom)<br />

S<br />

E<br />

L<br />

P<br />

L<br />

A<br />

A<br />

T<br />

J<br />

E<br />

LUISTER<br />

TRIP<br />

POP & ROCK<br />

RICHARD HAWLEY<br />

Hollow Meadows CD LP<br />

(Parlophone/Warner)<br />

Richard Hawley leek een jaar of vijf geleden<br />

definitief te hebben gekozen voor het maken<br />

van bijzonder stemmige chamber pop, maar op<br />

het in 2012 verschenen Standing At The Sky’s<br />

Edge koos de Britse muzikant opeens voor een<br />

rauw, elementair en psychedelisch aandoend<br />

rockgeluid. Het blijkt een eenmalig uitstapje,<br />

want op Hollow Meadows horen we toch<br />

weer vooral het vertrouwde geluid. De rauwe<br />

gitaren zijn weer grotendeels vervangen door<br />

het stemmige en fraai georkestreerde geluid<br />

waarin de donkere stem van Richard Hawley<br />

uiteindelijk toch het best gedijt. Het leven van<br />

Richard Hawley ging de afgelopen jaren niet<br />

over rozen en dat is te horen in de stemmige en<br />

donkere songs die overlopen van melancholie<br />

en de grote thema’s niet schuwen. Richard<br />

Hawley vertolkt ze zoals de grote ‘crooners’ dat<br />

in het verleden deden en maakt wederom diepe<br />

indruk. Richard Hawley is de status van cultheld<br />

nog steeds niet ontgroeid, maar laat ook met<br />

Hollow Meadows weer horen dat hij een hele<br />

grote is. (Erwin Zijleman)<br />

16<br />

17

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!