07.09.2015 Views

mania320.pdf

  • No tags were found...

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Het blad van/voor muziekliefhebbers 11 september 2015 | nr. 320<br />

NO RISK DISC:<br />

MADISEN WARD &<br />

THE MAMA BEAR


MANIA 320<br />

N RISK<br />

DISC<br />

MADISEN WARD &<br />

THE MAMA BEAR<br />

Skeleton Crew<br />

CD LP GEEL VINYL<br />

(Caroline/Universal)<br />

Madisen Ward And The Mama Bear is een<br />

Amerikaans duo dat tot dusver vooral aandacht trekt<br />

vanwege de unieke samenstelling, want hoe vaak<br />

zie je een jonge muzikant die muziek maakt met zijn<br />

moeder die de zestig inmiddels ruim is gepasseerd?<br />

Skeleton Crew laat horen dat de combinatie van de<br />

talenten van Madisen en Ruth Ward ook in muzikaal<br />

opzicht interessant is. Madisen Ward trekt hierbij<br />

de meeste aandacht met zijn bijzonder krachtige<br />

en soulvolle vocalen, maar ook de subtiele vocale<br />

ondersteuning van The Mama Bear is uiteindelijk van<br />

grote waarde. Het zijn elkaar versterkende vocalen<br />

die worden voorzien van al even goed op elkaar<br />

ingespeelde gitaarlijnen, die eenvoud koppelen<br />

aan kracht. Skeleton Crew staat ook nog eens vol<br />

met uitstekende songs vol prachtige verhalen en<br />

met wortels in soul, gospel en vooral folk en blues.<br />

Madisen Ward And The Mama Bear maken op hun<br />

debuut muziek met gevoel voor traditie en zonder<br />

DE LP VAN SKELETON<br />

CREW VERSCHIJNT OP<br />

GELIMITEERD GEEL VINYL!<br />

opsmuk. De songs van moeder en zoon komen<br />

recht uit het hart en dat voel je. Het levert een<br />

plaat op die net zo gemakkelijk vijftig jaar geleden<br />

gemaakt had kunnen worden, maar die ook in het<br />

heden van de eerste tot de laatste gevoelige noot<br />

urgent klinkt. (Erwin Zijleman)<br />

3


POP & ROCK<br />

LUISTER<br />

TRIP<br />

BEANS & FATBACK<br />

Heroine Lovestruck CD LP+CD<br />

(Excelsior)<br />

Na het fraaie The Gospel Sessions besloten de<br />

heren van Beans & Fatback zich ook weer aan<br />

hun eigen werk te zetten. En ligt de lat altijd al<br />

hoog als je je vernoemt naar een Link Wray lp,<br />

de verwachtingen worden moeiteloos ingelost.<br />

De prachtig in een exotica-omhulsel ingepakte<br />

Bo Diddley-beat van opener Bombshell neemt<br />

de luisteraar mee naar een wereld waarin<br />

voluptueuze vrouwen, luisterend naar namen<br />

als Rita Hayworth, je bedwelmen, en aan wie<br />

je je alleen maar kunt overgeven, ondanks dat<br />

hun snode plannen waarschijnlijk weinig goeds<br />

voor je in petto hebben. Dezelfde broeierige,<br />

explosieve sfeer wordt het hele album<br />

volgehouden, laverend tussen complete adoratie<br />

voor de Hollywood dames van de jaren veertig en<br />

verbazing over het feit dat hun beeltenis ook de<br />

eerste atoombommen versierden, toen deze in de<br />

Stille Oceaan werden gedropt. Explosiviteit in alle<br />

formaten. Gelardeerd met surfgitaren, overstuurde<br />

vocalen en een productie die wel doet denken<br />

aan Dan Auerbachs werk, is dit met afstand B&F’s<br />

beste werk. (Jurgen Vreugdenhil)<br />

Inhoud<br />

MANIA 320<br />

POP 5<br />

INTERVIEW DAN AUERBACH 6<br />

INTERVIEW GLEN HANSARD 14<br />

BINNENKORT BINNEN 30<br />

LIVE IN DE WINKELS 32<br />

REISSUES 33<br />

HEAVY 37<br />

SYMFO 43<br />

ROOTS 43<br />

JAZZ & FUSION 45<br />

DANCE 46<br />

HIPHOP & SOUL 48<br />

WORLD 51<br />

KLASSIEK 52<br />

TV SERIES/DOCUMENTAIRES/MOVIES 54<br />

COLOFON 59<br />

ADRESSEN 60<br />

MANIA OVERZICHTSPAGINA 61<br />

Pop & Rock<br />

4 5<br />

HECTA<br />

The Diet<br />

CD LP<br />

HeCTA bestaat uit drie Amerikaanse<br />

muzikanten. Scott Martin, Ryan Norris en<br />

Kurt Wagner spelen meerdere instrumenten, waaronder<br />

veel elektronisch. Hun debuut The Diet kwam al<br />

experimenterend en jammend tot stand, waarbij ze hun<br />

voorkeur voor stand-up comedy lieten samenkomen<br />

met een liefde voor elektronica. Het album is<br />

toegankelijk, wordt gedomineerd door toetsen en kan<br />

moeilijk in een hokje weggestopt worden. Daarom des<br />

te fraaier. Er zijn raakvlakken met dance en elektro,<br />

maar slechts marginaal. De drie heren programmeerden<br />

en werden geholpen door Jeremy Ferguson van Battle<br />

Tapes in Nashville. Fijn speels debuut. (Erik Mundt)<br />

ANE BRUN<br />

When I’m Free<br />

CD LP+CD<br />

POP & ROCK<br />

EDITORS MAAK KANS<br />

OP GESIGNEERDE FOTO!<br />

Bestel of reserveer nu het nieuwe<br />

album In Dream van Editors en<br />

maak kans op een van de honderd<br />

exclusieve gesigneerde foto’s van<br />

de band gemaakt door fotograaf Rahi Rezvani. In<br />

Dream ligt vanaf 2 oktober in de winkels. In<br />

Dream verschijnt op Limited goud vinyl en als<br />

deluxe 2CD met bonustracks.<br />

(V2)<br />

Na de met zwart en veel grijstinten vormgegeven covers van de meest<br />

recente albums van Ane Brun, springen de felkleurige neonlichten op<br />

de hoes van When I’m Free direct in het oog. Wat ook meteen opvalt<br />

is haar nieuwe, kort krullende kapsel. Gezien het feit dat ze twee jaar<br />

geleden de eerste tien jaar van haar carrière op een rijtje had gezet met<br />

Songs 2003-2013, lijkt het erop dat de Noorse chanteuse nadrukkelijk<br />

aan een nieuwe fase toe is. “I needed a fresh start”, zingt ze dan ook in<br />

het prachtige Black Notebook, een van de sleutelnummers op dit zesde studioalbum. Niet dat Ane Brun nu<br />

opeens heel anders klinkt. When I’m Free is eerder een logisch vervolg op It All Starts With One uit 2011.<br />

Het avontuur dat ze op die plaat zocht, wordt hier verder uitgediept. Zo zijn veel songs opgebouwd vanuit<br />

de ritmes, op een spannende manier zoals bijvoorbeeld ook Peter Gabriel of Efterklang dat kunnen. Brun<br />

nam de plaat met de band waarmee ze de afgelopen jaren ook al toerde, en deze ervaren Scandinavische<br />

muzikanten zorgen voor een organische en atmosferische sound waarin Brun’s karakteristieke stem alle<br />

ruimte krijgt. Dit zou wel eens het beste album tot nu toe kunnen zijn van een zangeres die met de jaren<br />

almaar beter en zelfbewuster begint te klinken. (Marco van Ravenhorst)


INTERVIEW<br />

LUISTER<br />

TRIP<br />

INTERVIEW<br />

Interview met<br />

Dan Auerbach van<br />

The Arcs<br />

Door: Ruben Eg<br />

THE ARCS<br />

Yours, Dreamily<br />

(Warner)<br />

CD LP<br />

Vele Europese fans werden teleurgesteld toen The<br />

Black Keys hun Europese tournee van dit voorjaar<br />

moesten afzeggen wegens de schouderblessure<br />

van drummer Patrick Carney. Aangezien andere<br />

helft Dan Auerbach niet in staat is stil te zitten<br />

dook hij de studio in met onder andere Leon<br />

Na zijn solodebuut Keep It Hid (2009) en productiewerk<br />

We wilden toen iets verzinnen om deze muziek uit te<br />

naar de studio komen. Hun bassist, de gitarron, heeft een<br />

Michels, vaste saxofonist van het Daptone-label,<br />

voor Ray LaMontagne, Dr. John, Lana Del Rey en talloze<br />

brengen. Zo werd The Arcs geboren.’<br />

akoestische bas die op een viersnarige gitaar lijkt. Er komt<br />

en ook vaak doublerend als keyboardtoevoeging<br />

anderen, is van The Black Keys-gitarist Dan Auerbach nu<br />

een sterk geluid uit. We lieten de groep met dit nummer<br />

bij The Black Keys. Eerste single Stay In My Corner,<br />

een plaat met The Arcs verschenen. ‘Allemaal kapiteins<br />

Hoe selecteer je 14 nummers uit 72 nummers?<br />

meespelen, en dat bracht het naar een ander niveau.’<br />

vol mooie muzikale verwijzingen naar met name<br />

op een schip’, omschrijft Auerbach zijn vijfkoppige<br />

‘Niet. We hebben in twee weken allemaal nieuwe<br />

de Chess soul, bleek een voorbode van een<br />

hobbybandje. Maar dit zijn vijf jongens die ik enorm<br />

nummers opgenomen. Dat enorme aantal nummers<br />

Waar kwam het idee voor een mariachiband vandaan?<br />

geheel album van deze nieuwe band. Klinkend<br />

respecteer. En we zijn nog vrienden ook. We hebben<br />

was gewoon een wake-up call. We hadden toen een<br />

‘Toen we Pistol Made Of Bones maakten. Er is een<br />

als een, je gelooft het niet, kruising tussen The<br />

allemaal liefde voor opnemen en de studio, plus<br />

doel. Alles veranderde een beetje toen er een naam<br />

kleine brug van tien seconden waarbij Leon en ik het<br />

Black Keys en The Dap Kings, blijkt echter ook<br />

hetzelfde doel: iets cools maken.’<br />

was voor de groep. Iedereen was net iets meer<br />

leuk leek om een mariachiband voor te gebruiken. Dus<br />

dat beide voormannen hun sporen in de hiphop,<br />

gefocust. Alsof we wat meer als een band klonken,<br />

we huurden een groep. Tot onze verrassing bleek het<br />

respectievelijk met Blak Roc en The Wu-Tang Clan,<br />

Hoe is het album Yours, Dreamily ontstaan?<br />

iets meer coherent.’<br />

een vrouwenband te zijn. Het klonk direct geweldig.<br />

hebben. De vocalen van Dan Auerbach worden<br />

‘Zo’n acht maanden geleden ging ik met Leon (Michels,<br />

Omdat het zelfs zo goed en relatief gemakkelijk was<br />

met het jaar soulvoller, en gecombineerd met het<br />

red.) door de opnames die we met zijn allen hadden<br />

Cold Companion en Pistol Made Of Bones zijn mijn<br />

om samen te spelen, besloten we nog iets te proberen<br />

prachtige achtergrondkoor, zoals in Chains Of Love,<br />

gemaakt, om te zien wat we nu hadden. We kwamen<br />

favoriete nummers van het album. Kun je over deze<br />

met ze. En toen nog een nummer. En nog een. En nog<br />

en de als altijd fraaie retroproductie vormen ze<br />

op 72 nummers. En dat was dus alleen maar van de<br />

twee iets vertellen?<br />

een. Ik vroeg ze vervolgens of ze konden zingen. De<br />

de kers op de taart op dit zeer muzikale stevige<br />

uurtjes die we tijdens tournees of het maken van<br />

‘Ik heb Cold Companion in Nashville geschreven, laat<br />

manier waarop hun zang bij de nummers klonk knalde<br />

soulalbum. (Jurgen Vreugdenhil)<br />

albums voor anderen hadden gemaakt. Het was echt<br />

op een avond. Het klonk en voelde erg goed, vooral<br />

mij omver. Het was gewoon soul, New York City-soul.<br />

van: “What the fuck! Wat zijn we hier aan het doen?!”<br />

de manier waarop ik de teksten zong. In New York<br />

Hun manier van zingen is zo bijzonder. Zo cool. En het<br />

Dat was de trap onder onze kont die we nodig hadden.<br />

lieten we de mariachiband Mariachi Flor De Toloache<br />

gebeurde gewoon per toeval.’<br />

6 7


POP & ROCK<br />

GRAND CRU<br />

GLEN HANSARD<br />

Didn’t He Ramble CD LP LP CLEAR VINYL<br />

(Epitaph/PIAS)<br />

Frontman van The Frames en Swell Season, Glen<br />

Hansard, kwam in 2012 met zijn eerste soloalbum<br />

Rhythm And Repose. Drie jaar later is Glen terug<br />

met Didn’t He Ramble. Tien nieuwe tracks die<br />

een weerspiegeling lijken te zijn van Hansards<br />

veelzijdigheid. Waar de track McCormack’s Wall zijn<br />

Ierse roots reflecteert, zo laat Wedding Ring een<br />

ander stemgeluid horen. Als zonlicht dat de bodem<br />

van een put weet te bereiken en het licht in alle<br />

mooiheid weet te reflecteren. Het verstaan van<br />

de Engelse taal is niet eens zozeer nodig voor het<br />

inhaleren van het gevoel dat Hansard over weet<br />

te brengen. Naar eigen zeggen is dit album een<br />

collectie van nummers waarbij hij zichzelf steeds<br />

heeft gevraagd waarom en wat het precies is dat hij<br />

wilde neerzetten. Verdieping en zelfreflectie waren<br />

de twee hoofdingrediënten en de mogelijke reden<br />

waarom de opnames veel tijd in beslag hebben<br />

genomen. Samen met onder andere Sam Beam<br />

van Iron And Wine en David Odlum van The Frames<br />

DIDN’T HE RAMBLE<br />

VERSCHIJNT OOK OP<br />

LIMITED CLEAR VINYL<br />

EN DEZE IS ALLEEN VIA<br />

DE MANIA-WINKELS<br />

VERKRIJGBAAR!<br />

heeft hij aan dit album gewerkt in New York,<br />

Chicago, Dublin en Frankrijk. Die variatie aan steden<br />

waar het album is opgenomen, is er ook in de stijl<br />

van nummers. Het eindresultaat is een intieme<br />

plaat die het lange wachten zeker beloont. 20<br />

oktober staat Hansard in De Melkweg, Amsterdam.<br />

(Linda Rettenwander)<br />

sounds-venlo.nl • kroese-online.nl • velvetmusic.nl • waterput.nl • de-drvkkery.nl • platenhuis-het-oor.nl • northendhaarlem.nl • platomania.nl<br />

BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />

A POLAROID VIEW<br />

Zilch<br />

CD LP<br />

(PIAS)<br />

Zilch, wat zoveel betekent als ‘niets’ of ‘nada’, is het tweede album van<br />

de Amsterdamse band A Polaroid View. Met het in 2012 uitgebrachte<br />

debuut Darling oogstte de driemansbezetting veel lof. Over hun doel<br />

waren ze duidelijk: de beste band van de wereld worden. Met Zilch wordt getracht het succes<br />

voort te zetten, maar muzikaal is er wel voor een iets andere richting gekozen. Op advies<br />

van producer Thijs van der Klugt werd het idee van de compacte en radiovriendelijke liedjes<br />

losgelaten en zijn de songs donkerder, spannender en vooral gelaagder geworden. Nog altijd<br />

spelen de stuwende gitaren en de prominent aanwezige elektronische sound een hoofdrol.<br />

Dat is vooral te horen op de eerste single Where You Wanna Go. De onmiskenbare Coldplayinvloeden<br />

zijn op Zilch nog altijd aanwezig. Daarmee heeft het album een volwassen en<br />

mondiaal geluid gekregen. Of dat leidt tot wereldroem? De tijd zal het leren, maar de poging<br />

om zover te komen is ook nu weer dik in orde. (Luc van Gaans)<br />

A<br />

POP & ROCK<br />

T<br />

P<br />

S<br />

E<br />

L<br />

P<br />

L<br />

A<br />

A<br />

T<br />

J<br />

E<br />

S<br />

LOU BARLOW<br />

Brace The Wave CD LP<br />

(Domino/V2)<br />

Lou Barlow heeft zijn sporen in de popmuziek inmiddels ruimschoots<br />

verdiend als lid van roemruchte bands als Dinosaur Jr, Folk Implosion,<br />

Sentridoh en Sebadoh. De Amerikaanse muzikant heeft Los Angeles het<br />

afgelopen jaar verruild voor zijn geboortegrond in Massachusetts en naam daar zijn eerste<br />

soloplaat in zeven jaar op. Brace The Wave is een back to basics plaat, waarop Lou Barlow verrast met<br />

betrekkelijk spaarzaam geïnstrumenteerde (folk)songs. Veel meer dan gitaar, zang en spaarzaam ingezette<br />

keyboards en een ukelele had Lou Barlow niet nodig voor zijn plaat, maar Brace The Wave is zeker geen<br />

doorsnee singer-songwriterplaat geworden. De muziek van Barlow rammelt nog altijd aan alle kanten, kan af<br />

en toe stevig uithalen, treedt steeds buiten de gebaande paden, sluit geen compromissen, maar levert ook<br />

verrassend vaak memorabele popsongs op. Brace The Wave is een plaat vol ruwe diamanten van een groot<br />

muzikant, al heeft helaas lang niet iedereen dit door. (Erwin Zijleman)<br />

BERTOLF<br />

First & Then CD LP<br />

(8Ball/PIAS)<br />

Leek het nog maar gisteren toen hij aankondigde als soloartiest een break te nemen,<br />

inmiddels is Bertolf al weer terug met een nieuwe plaat. Toch is sindsdien een aantal<br />

aspecten veranderd aan zijn liedjes. Zo zoekt hij bij First & Then veel vaker de grenzen<br />

op van zijn eigen stemgeluid (Billy’s Boots, Fool All The People). Ook blijkt dat de twaalf nummers meer dan<br />

ooit extra koortjes en zanglijnen hebben gekregen. Wat ook anders is? De nummers draaien tegenwoordig<br />

voornamelijk om zeer ingenieus uitgedachte akoestische gitaartokkels. Uiteraard zijn er zeker de nodige<br />

herkenbare Bertolf-opbouwen en uitbarstingen (Help Me Stand, Back Into The Light, In My Dreams I’m<br />

Coming Home) te bespeuren. Maar First & Then is door die hoofdrol van de akoestische gitaar bovenal een<br />

zeer intieme plaat geworden die heel dicht op je huid zit en daar maar verrekte lastig weg te halen is. En<br />

dan heb ik het nog helemaal niet gehad over het prachtige slotstuk Whispering Wind (met Gilmouriaanse<br />

gitaarsolo!) dat recht door hart en ziel gaat. Dit album is om voor altijd te koesteren, zo mooi. (Dennis<br />

Dekker)<br />

9


FACEBOOK.COM/UNIVERSALMUSICLEGENDS<br />

HIGHER TRUTH<br />

HET INDRUKWEKKENDE NIEUWE<br />

STUDIO ALBUM VAN CHRIS CORNELL<br />

Produced by Brendan O'Brien (o.a. Pearl Jam,<br />

Bruce Springsteen, Soundgarden)<br />

RELEASE 18 SEPTEMBER 2015<br />

BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />

BEN FOLDS FIVE<br />

So There<br />

De drang naar experiment van de<br />

succesvolle Amerikaanse singersongwriter<br />

en pianist Ben Folds resulteerde eerder al in<br />

een bijzonder a-capella album en een experimentele<br />

pop plaat. Met So There begeeft hij zich op het terrein<br />

van de klassieke muziek. Aanleiding is een door<br />

hemzelf gecomponeerd en uitgevoerd pianoconcert<br />

met symfonieorkest. Dit uit drie delen bestaande<br />

werk bracht hij al wereldwijd naar grote podia en<br />

oogstte terecht veel lof. Omdat met 21 minuten geen<br />

volledige cd te vullen is nam hij daarnaast nog acht<br />

popsongs op met een huiskamerorkestbezetting. Het<br />

resultaat is verbluffend mooi geworden. De traditionele<br />

popbezetting wordt geen moment gemist en Folds<br />

slaat doordachte, maar vooral prachtige, bruggen<br />

tussen het klassieke idioom en de popmuziek. De<br />

openingstrack Capable Of Anything is met recht zijn<br />

nieuwe persoonlijke credo te noemen. So There nestelt<br />

zich moeiteloos in de absolute top van zijn reeds veel<br />

bejubelde werk. (Luc van Gaans)<br />

DESTROYER<br />

Poison Season<br />

CD 2LP<br />

2LP LIMITED TRANSPARANT VINYL<br />

(Dead Oceans/<br />

Konkurrent)<br />

Dan Bejar is nooit een lachebekje<br />

geweest, en daar brengt Destroyers<br />

elfde album geen hoorbare<br />

verandering in. Na het succes van<br />

vorige album Kaputt, dat bol stond<br />

van de softporno vibes, slaat hij<br />

met Poison Season wel een andere<br />

muzikale richting in. De poëzie is<br />

gebleven, maar meer kamermuziek<br />

en Bruce Springsteen-echo’s gaan<br />

ten koste van minder koperblazers.<br />

Die spelen overigens nog wel een<br />

hoofdrol op de geweldige single Dream<br />

Lover. Zo zou alle knuffelrock moeten<br />

klinken. (Max Majorana)<br />

T<br />

A<br />

P<br />

S<br />

E<br />

L<br />

P<br />

L<br />

A<br />

A<br />

T<br />

J<br />

E<br />

LUISTER<br />

TRIP<br />

POP & ROCK<br />

BEWILDER<br />

Dear Island CD LP+CD LP OP LIMITED GEEL VINYL<br />

(Excelsior)<br />

‘Bewilder’ ofwel ‘wildernis’ beschrijft de toestand<br />

waarin zanger Maurits Westerik zich bevond toen<br />

hij over een overload liedjes beschikte waarmee<br />

hij zich geen raad wist. Met vrienden werd een<br />

band geformeerd om met het materiaal aan de<br />

slag te gaan. Op Vlieland werd onder bezielende<br />

leiding van Hallo Venray-producer Henk Jonkers in<br />

de studio gewerkt aan demo’s en uiteindelijk een<br />

album. Dear Island werd een feit en liegt er niet<br />

om. Openingstrack Forza maakt gelijk duidelijk<br />

waar we het over hebben: recht voor zijn raap,<br />

puur, energiek en levenslustig. De aanstekelijke<br />

licks, de toevoeging van piano en de mooie<br />

opbouw van Got It Made levert een prachtige<br />

en complete popsong op. De plaat bevat ook<br />

een keur aan overpeinzende momenten met<br />

So It Goes en The Unknown. En het liedje Safe<br />

had opgenomen kunnen zijn tijdens de sessies<br />

van John Lennons Double Fantasy. Kortom, ons<br />

kikkerlandje is weer een hele goede band rijker.<br />

Het meesterlijke geproduceerde debuutalbum<br />

Dear Island smaakt naar heel veel meer. (Luc van<br />

Gaans)<br />

10 11


POP & ROCK<br />

BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />

BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />

POP & ROCK<br />

BEACH HOUSE<br />

Depression Cherry<br />

(Bela Union/PIAS)<br />

CD LP<br />

Ga er maar aan staan. Debuut Beach House (2006), opvolger Devotion<br />

(2008), Teen Dream (2010) en Bloom (2012): stuk voor stuk albums<br />

met een magisch randje. Telkens weer waren de verwachtingen groot<br />

en het resultaat qua geluid nóg groter, beter en indrukwekkender. Het<br />

droompopduo Alex Scally en Victoria Legrand uit Baltimore is drie jaar<br />

na het wondermooie Bloom terug met alweer hun vijfde langspeler,<br />

Depression Cherry. En jawel, alle registers zijn wederom opengetrokken<br />

om een heelal nog weidser dan voorheen te openbaren. Scally en Legrand weten simpelweg wat nodig<br />

is om de perfecte soundtrack te creëren die de luisteraar meeneemt naar een dagdroom, een andere<br />

wereld, een imaginaire omgeving. Negen tracks staan symbool voor de schoonheid van eenvoud, waarbij<br />

– net als op voorganger Bloom – met name het eerste deel van het album onmiskenbaar sterk is. Zowel<br />

Levitation als Sparks en Space Song imponeren direct en vragen na afloop onherroepelijk om herhaling,<br />

iets wat herinneringen oproept naar pareltjes als Gila, Zebra, Norway, Myth en Wild. Wat albumbreed<br />

opvalt in vergelijking met de voorgangers? Het versterkte geluid van synthesizers en gitaren, iets minder<br />

achtergrondgeluid en meerstemmigheid, duidelijk hoorbare shoegaze en de daaraan gelinkte wall of sound.<br />

Afsluiter Day Of Candy representeert het slot van de droom. Na een ingrijpende ofwel ongrijpbare droom<br />

heb je soms het verlangen om direct in die illusie terug te keren en verder te fantaseren. Dat lukt zelden<br />

tot nooit. Gelukkig bestaan bands als Beach House. (Jelle Teitsma)<br />

BLACK BOTTLE RIOT<br />

III: Indigo Blues CD LP<br />

(Suburban)<br />

Na twee sterke platen en het vele toeren eiste het bandleven van de<br />

Nijmeegse southern rockers van Black Bottle Riot zijn tol. Teveel drank,<br />

verloren liefdes, overleden vrienden en het verlies van werk en zelfs<br />

onderdak. Al die ervaringen werden verwerkt in III: Indigo Blues, een intens en persoonlijk<br />

album waarop de band bezeten en grillig klinkt. De minimale aanpak van producer Sebastiaan<br />

van Bijlevelt maakt dat de muziek rauwer is dan voorheen. En waar het wringt, komt de emotie<br />

des te harder binnen. Niet dat Simon Snel nu minder goed is gaan zingen, maar juist de snik<br />

in zijn stem geeft net dat beetje extra. Ook huilt de gitaar van Mike Sedee meer dan ooit. Al<br />

vanaf het eerste nummer Time And Time Again. Opvallend is dat er is gekozen voor het boven<br />

de negen minuten klokkende One With The Dust als derde nummer op de plaat, maar ook dit<br />

voelt heel natuurlijk aan. Op alle vlakken laten de heren van Black Bottle Riot horen dat ze de<br />

onbezonnen jeugd(dromen) definitief zijn ontgroeid. (Erik Damen)<br />

A<br />

P<br />

DEZ MONA<br />

Origin CD LP+CD<br />

(Caroline/Universal)<br />

Dat Dez Mona ooit begon als duo op basis van contrabas en vocalen<br />

zouden we bijna vergeten na hun laatste, overigens uitstekende, rockalbum<br />

A Gentleman’s Agreement. Opener Does It Make You, Happy? gaat nog<br />

even op die voet door, maar op tweede song All I Ever Wanted wordt al snel duidelijk waar de<br />

albumtitel vandaan komt. De melodieuze bas van Nicolas Rombouts vormt de kern waaromheen<br />

accordeon, akoestische gitaar en drums zich bewegen, terwijl de klassieke stem van Gregory Frateur alle ruimte<br />

krijgt. Niet dat het een rustig album is geworden, want de scheurgitaar in Dirty Language en de bijbehorende<br />

stemvervormingen maken de toch al wat donkere muziek alleen nog maar spannender. Ook wordt de elektronica<br />

niet geschuwd, in het Bowie-achtige Bohemian Rebel. Dez Mona lijkt alle invloeden die ze de laatste jaren heeft<br />

opgedaan te hebben kunnen vertalen naar hun basissound en weet daar een zeer fraai album mee te produceren.<br />

(Jurgen Vreugdenhil)<br />

HOLLYWOOD VAMPIRES<br />

Hollywood Vampires CD 2LP<br />

(Universal)<br />

Hollywood Vampires is in 1972 ontstaan als een exclusieve club op de bovenverdieping<br />

van de Rainbow Bar & Grill club op Sunset Strip. Om lid te worden was er slechts<br />

één regel, je moest de andere leden onder de tafel drinken. Een rij illustere namen<br />

werd lid van deze club voor rocksterren. John Lennon, Harry Nilsson, Keith Moon, Bernie Taupin en Mickey<br />

Dolenz (Monkees), om er maar een paar te noemen, deden mee aan de legendarische feesten. Een van de<br />

oprichters van de club, Alice Cooper, was een paar jaar geleden met Johnny Depp aan de rol en zij vonden dat<br />

de Hollywood Vampires nieuw leven moest worden ingeblazen. Het drinken werd achterwege gelaten, maar<br />

samen een hoop lol en nog meer muziek maken werd wel het belangrijkste onderdeel. Aerosmiths Joe Perry<br />

was al snel van de partij en gedrieën werkten ze de afgelopen tijd aan een heus album – geproduceerd door<br />

de legendarische Bob Ezrin en met een gastenlijst om steil van achterover te vallen. Namen als Perry Farrell,<br />

Dave Grohl, Paul McCartney, Joe Walsh, Slash, Robbie Krieger, Zak Starkey, Brian Johnson en Kip Winger komen<br />

voorbij op het album dat voornamelijk uit covers bestaat. Christopher Lee doet de introductie en vertelt het<br />

verhaal van de club (het zou een van zijn laatste klusjes zijn) en Bernie Taupin heeft een fraaie hoestekst<br />

geschreven. (Bert Dijkman)<br />

T<br />

S<br />

E<br />

L<br />

P<br />

L<br />

A<br />

A<br />

T<br />

J<br />

E<br />

S<br />

13


POP INTERVIEW & ROCK<br />

INTERVEW<br />

veertig werd drong echt tot me door dat ik dit echt doe<br />

om mijn brood mee te verdienen. Heel raar. Tot mijn<br />

veertigste dacht ik altijd: “Tjonge, kom ik hier nog altijd<br />

mee weg? Ben ik dit nog altijd aan het doen? Wow, ik<br />

maak nog altijd muziek en heb nog altijd brood op de<br />

plank!”. Maar toen ik veertig werd, dacht ik: “Nee, ik<br />

kan hier echt beter in worden als ik hard werk en er<br />

dieper in duik”. Dus dat doe ik sindsdien.’<br />

Voor die tijd dacht je dat het elke dag afgelopen kon zijn<br />

met de pret?<br />

‘Nee. Voorheen dacht ik: “Een nummer komt als het<br />

Interview met<br />

Glen Hansard<br />

Door: Ruben Eg<br />

‘Of je nu in een koffiezaak speelt, op straat, in een zaal<br />

of op een festival: het is allemaal hetzelfde’, merkt<br />

Glen Hansard op voor hij eind juni een instore geeft in<br />

de Amsterdamse muziekzaak Concerto. ‘Een podium<br />

is een formaliteit; het is gemaakt zodat iedereen jou<br />

kan zien en horen. Natuurlijk is de akoestiek beter<br />

in een oud theater, maar er is geen verschil met nu<br />

mijn gitaar pakken en een liedje voor jou spelen. Elke<br />

keer als je speelt is er dezelfde uitdaging: je hoopt<br />

dat jouw nummers landen in de oren van mensen. Ik<br />

ken overigens wel artiesten die niet in een koffiezaak<br />

spelen, omdat ze er te geïntimideerd van raken.’<br />

Over aandacht heeft de frontman van de Ierse rockband<br />

ook als soloartiest niet te klagen. De muziekwinkel zit<br />

vol met fans, ondanks dat Hasard zijn tweede soloalbum<br />

Didn’t He Ramble op dat moment nog lang niet<br />

verkrijgbaar is. Na afloop grijpen de bezoekers hun kans<br />

om nog een krabbel te krijgen op diens drie jaar geleden<br />

verschenen solodebuut Rhythm And Repose. Hansard<br />

heeft de opnames van Didn’t He Ramble net een maand<br />

geleden afgerond. ‘Het is allemaal vrij vers, ja.’<br />

Hoe begin jij aan een album? Heb je vooraf een idee<br />

waar het naar toe moet?<br />

‘Nee. Een idee is een idee dat uit de lucht komt vallen.<br />

Leonard Bernstein zei ooit: “Enthousiasme komt en gaat,<br />

maar inspiratie moet je vangen met een knuppel”.<br />

Je moet een idee maar met je ervaring proberen te<br />

vormen tot een nummer. Het gaat uiteindelijk door<br />

een Glenfilter, als dat ergens op slaat.’<br />

Waar komt jouw inspiratie vandaan? Of moet je echt<br />

gaan zitten om een nummer te schrijven?<br />

‘Een beetje van beide. Het is echt onmogelijk om in de<br />

agenda te zetten dat je om 8.00 uur aan een bureau<br />

gaan zitten en dat er tot 12.00 uur ideeën komen<br />

om aan te werken. Zo werkt het niet. Grace Beneath<br />

The Pines, het eerste nummer op dit album, kwam<br />

bijvoorbeeld in een flits tot me bij het afhalen van<br />

mijn bagage op een luchthaven in Nieuw-Zeeland.<br />

Ik stond te wachten op mijn koffers en ik had een<br />

melodie met wat tekst in mijn hoofd. Dus ik nam het<br />

snel op met mijn mobieltje en dacht er verder niet<br />

meer aan. Ik vond het terug toen ik een paar weken<br />

later door de voicememo’s op mijn telefoon ging. Toen<br />

ben ik er verder aan gaan werken.’<br />

Vind je zo soms wel eens een idee terug, waarvan je<br />

geen idee hebt hoe je er ooit op bent gekomen?<br />

‘Absoluut. Er zitten honderden eenzame geesten<br />

in iemand zijn hoofd die op een dag zomaar weer<br />

opkomen. Dat kan een zin plus een melodie van twaalf<br />

jaar geleden zijn. Als dat op het juiste moment gebeurt<br />

en je pakt een instrument en schrijft het uit, dan kun je<br />

het originele idee naar voren van je hersenen te halen. Ik<br />

word mij er wel steeds meer van bewust dat je echt moet<br />

gaan zitten en werken aan een idee. Soms moet je er<br />

direct de schouders onder zetten: hier ga ik een nummer<br />

van maken, zo lang als het duurt. Al kost het moeite, vind<br />

ik het niet leuk en is het uiteindelijk een klotenummer.<br />

Dan is het in ieder geval een goede oefening geweest.<br />

Het houdt in ieder geval de geest scherp. Soms kan het<br />

meest banale idee dat nergens op lijkt uiteindelijk het<br />

nummer worden waar je het meest trots op bent.’<br />

Staat er zo’n nummer op dit album?<br />

‘Eeeehm… Paying My Way. Een nummer dat ik in een<br />

hotel bedacht en direct opnam. Stay The Road is ook<br />

zo’n nummer. Ik zat op een festival wat te pielen op<br />

een mandoline. Toen ik thuis kwam dacht ik: “Ik ga dit<br />

hoe dan ook afmaken”. Dus ik heb het uitgeschreven,<br />

omgedraaid, in iets totaal anders veranderd en<br />

uiteindelijk weer teruggedraaid. Wat voor mij goed is<br />

aan deze nummers is dat ik de teksten uit alle hoeken<br />

heb bekeken, veranderd, aangepast, weggegooid, terug<br />

ben gegaan naar wat het was, herschreven enzovoort.<br />

Ik heb aan deze nummers meer gewerkt dan ooit.’<br />

Liedjes schrijven is gewoon werk?<br />

‘Precies. Zitten en hard aan de slag gaan. Toen ik<br />

komt” en met het eerste enthousiasme maakte ik het<br />

steeds af. Nu besef ik dat je harder moet werken om<br />

er toch iets uit te halen als het originele enthousiasme<br />

wegebt. Net zolang tot het enthousiasme terugkeert en<br />

je echt vorm kunt geven aan een idee. Voorheen wilde ik<br />

niet al te veel schaven aan een idee, omdat ik het wilde<br />

laten zoals het was zonder al te veel denkwerk. Maar dat<br />

denkwerk komt ook uit mijn hoofd. Nu wil ik dat er juist<br />

meer instoppen.’<br />

Hoor je dat op oude platen terug?<br />

‘Ik luister liever geen oude liedjes terug. Laatst moest<br />

dat wel, toen ik nummers moest uitkiezen voor een<br />

verzamelaar voor het 25-jarig jubileum van The Frames.<br />

Erg interessant om sommige teksten te horen. “Daar had<br />

je soms wel iets meer tijd aan mogen besteden”, denk ik<br />

nu. Maar dat deed ik toen niet omdat ik expressie boven<br />

werk stelde. Niet dat de arbeid nu belangrijker is, want<br />

het begint altijd met een idee.”<br />

Toeval dat rond je veertigste ook jouw solodebuut<br />

Rhythm And Repose verscheen?<br />

‘Geen toeval. Het voelde toen natuurlijk om na The<br />

Frames vooruit te gaan, in plaats van terug. Die soloplaat<br />

voelde goed, ook om te toeren met solomateriaal en<br />

alleen verantwoordelijk te zijn. Met The Frames was er<br />

altijd iemand die een song beter maakte.’<br />

Prachtig artwork van dit nieuwe album, overigens.<br />

‘Op straat gemaakt met fotograaf Danny Clinch. Ik wilde<br />

een profielfoto, maar toch abstract. We vonden een oud<br />

verkoophokje voor kaartjes voor de botsauto’s. Kinderen<br />

hadden het glas helemaal bekrast. Danny ging binnen<br />

staan en ik buiten. De blauwe achtergrond is dus de<br />

lucht. De foto is verder helemaal niet bewerkt.’<br />

14<br />

15


POP & ROCK<br />

GEORG HOLM & ORRI PÁLL DÝRASON<br />

Circe OST<br />

CD 2LP+CD<br />

BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />

(News/PIAS)<br />

IJslanders Georg Holm en Orri Pall Dyrason zijn bekend als tweederde<br />

van Sigur Ros. Voor de soundtrack van de BBC-documentaire The<br />

Show Of Shows, over adembenemende circusvoorstellingen, zochten<br />

ze de samenwerking met de IJslandse componist Hilmar Orn Hilmarsson en Georgs broer,<br />

gitarist Kjartan. Verder verleende The South Iceland Chamber Choir samenwerking. Onder de<br />

naam Circe is de soundtrack nu uitgebracht. De muziek, door iemand omschreven als een 72<br />

minuten durend ononderbroken instrumentaal nummer, is gevarieerd. We horen het verstilde<br />

van Sigur Ros, maar het volgende moment is techno dichtbij. We vliegen van het ene uiterste<br />

naar het andere, en het blijft boeiend. Voor inspiratie werd gekeken naar archiefmateriaal van<br />

oude circussen, carnavals en vaudevillevoorstellingen. De beste omschrijving van het album is<br />

dan ook dat het een soundtrack is zonder film. Die film komt er, maar eerst hier de muziek, die<br />

de beelden ondersteunt. En die is zeer de moeite waard. (Erik Mundt)<br />

A<br />

T<br />

P<br />

S<br />

E<br />

L<br />

P<br />

L<br />

A<br />

A<br />

T<br />

J<br />

E<br />

S<br />

HOOTON TENNIS CLUB<br />

Highest Point In Cliff Town CD LP<br />

(Heavenly/PIAS)<br />

Ze zijn er nog. Jonge Britse gitaarbands die het rijke verleden van de<br />

Britse popmuziek met zich meeslepen en het maken van zonnige<br />

gitaarpopsongs tot kunst hebben verheven. Hooton Tennis Club komt<br />

uit Liverpool en begint logischerwijs bij de muziek van The Beatles, maar hierna moeten ook<br />

de decennia Britse gitaarmuziek die volgden op de hoogtijdagen van de Fab Four eraan geloven. Highest<br />

Point In Cliff Town is vanwege alle referenties naar het verleden misschien geen plaat om heel druk over te<br />

doen, al beheerst het viertal uit Liverpool het schrijven van tijdloze en vrijwel onweerstaanbare popliedjes<br />

een stuk beter dan de meeste van haar soortgenoten en zijn de zang en de gitaarlijnen prima op orde.<br />

Highest Point In Cliff Town is hierdoor niet alleen een feest van herkenning, maar ook een plaat die een<br />

mooie zomerdag glans geeft, wat Hooton Tennis Club voorlopig bestaansrecht geeft. (Erwin Zijleman)<br />

LOW<br />

One And Sixes CD 2LP 2LP LIMITED GEEL VINYL<br />

(Subpop/Konkurrent)<br />

De groep rond het mormoonse echtpaar Alan Sparhawk en Mimi Parker heeft een<br />

nieuw album uit en liefhebbers weten dan hoe laat het is: tijd om de kerk na de<br />

zondagse ochtendmis weer te verlaten. Op Ones & Sixes, hun elfde langspeler alweer,<br />

veranderen de grondleggers van het slowcoregenre amper iets aan hun minimale geluid, dat al niet tot<br />

nauwelijks leek te verjaren. Hun stemmige, prachtig gezongen nummers zijn vaak tergend traag opgebouwd<br />

en klinken zo bitterzoet als cantuccini smaken – een traktatie, maar je moet er van leren houden. Dat gaat<br />

zeker op voor het openingsnummer Gentle en afsluiter DJ, maar tussendoor gebeuren ook andere dingen.<br />

What Part Of Me, Kid In The Corner en No End zijn relatief montere songs die de luisteraar wat ademruimte<br />

laten en zowaar tot het meest toegankelijk behoren dat de groep uitbracht. Al met al weet Low weer een<br />

fraai nieuw hoofdstuk aan haar toch al imposante oeuvre toe te voegen. (Max Majorana)<br />

TAMARYN<br />

Cranekiss<br />

CD LP<br />

Na twee albums die het label shoegaze<br />

opgeplakt kregen, introduceert het van<br />

oorsprong Nieuw-Zeelandse Tamaryn op Crane Kiss<br />

een vernieuwd geluid dat wordt gedomineerd door<br />

synths, hoewel de gitaar in Cure-achtige vorm nog<br />

steeds een belangrijke rol speelt. Blikvanger Tamaryn<br />

Brown verhuisde van San Francisco naar New York,<br />

waar ze de handen ineensloeg met Shaun Durkin van<br />

Weekend en producer Jorge Elbrecht (o.a. Violens). Het<br />

resultaat is een prachtige en groots geproduceerde<br />

(dream)popplaat vol ijzersterke tracks met een donkere<br />

ondertoon en fraaie zang van Tamaryn. (Marco van<br />

Ravenhorst)<br />

NILS FRAHM<br />

Late Night Tales<br />

CD 2LP<br />

(News/PIAS)<br />

Toen de serie<br />

Anotherlatenight<br />

begon en later over ging in LateNightTales<br />

was het al gauw duidelijk dat er geweldige<br />

verzamel- en mixalbums uitkwamen van<br />

artiesten met een bijzondere smaak. Volgens<br />

Nils Frahm is het een prachtige manier om<br />

diep te graven in je muziekcollectie. Het<br />

resultaat is een hypnotische reis door<br />

de moderne en klassieke muziek,<br />

experimentele elektronica, jazz, dub T<br />

techno, soundtracks en soul. Nils<br />

A<br />

Frahms LateNightTales is ook weer<br />

bijzonder om dat hij niet echt mixt, P<br />

maar meer geluidlagen met elkaar<br />

verbindt. Met nummers van Four<br />

Tet, Bibio, Miles Davis, Nina Simone,<br />

Boards Of Canada en een prachtige<br />

cover van John Cage’s nummer 4’33”.<br />

De perfecte soundtrack voor laat op<br />

de avond, maar ook voor vroeg op de<br />

morgen of in de middag. (Jeroen van<br />

Heukelom)<br />

S<br />

E<br />

L<br />

P<br />

L<br />

A<br />

A<br />

T<br />

J<br />

E<br />

LUISTER<br />

TRIP<br />

POP & ROCK<br />

RICHARD HAWLEY<br />

Hollow Meadows CD LP<br />

(Parlophone/Warner)<br />

Richard Hawley leek een jaar of vijf geleden<br />

definitief te hebben gekozen voor het maken<br />

van bijzonder stemmige chamber pop, maar op<br />

het in 2012 verschenen Standing At The Sky’s<br />

Edge koos de Britse muzikant opeens voor een<br />

rauw, elementair en psychedelisch aandoend<br />

rockgeluid. Het blijkt een eenmalig uitstapje,<br />

want op Hollow Meadows horen we toch<br />

weer vooral het vertrouwde geluid. De rauwe<br />

gitaren zijn weer grotendeels vervangen door<br />

het stemmige en fraai georkestreerde geluid<br />

waarin de donkere stem van Richard Hawley<br />

uiteindelijk toch het best gedijt. Het leven van<br />

Richard Hawley ging de afgelopen jaren niet<br />

over rozen en dat is te horen in de stemmige en<br />

donkere songs die overlopen van melancholie<br />

en de grote thema’s niet schuwen. Richard<br />

Hawley vertolkt ze zoals de grote ‘crooners’ dat<br />

in het verleden deden en maakt wederom diepe<br />

indruk. Richard Hawley is de status van cultheld<br />

nog steeds niet ontgroeid, maar laat ook met<br />

Hollow Meadows weer horen dat hij een hele<br />

grote is. (Erwin Zijleman)<br />

16<br />

17


POP & ROCK<br />

LUISTER<br />

TRIP<br />

TIJUANA PANTHERS<br />

Poster<br />

CD LP<br />

Nog altijd probeert het Californische<br />

drietal de zonnige energie van<br />

thuishaven Long Beach in hun muziek te verwerken.<br />

Klonk de band op eerder platen nog behoorlijk lo-fi, nu<br />

heeft hun surf-garage-kruisbestuiving een opknapbeurt<br />

gekregen. Poster klinkt minder gejaagd en daardoor<br />

juist vol vertrouwen. En misschien wel hitgevoeliger<br />

dan ooit. Genoeg liedjes blijven dagenlang in je hoofd<br />

rondzingen zoals Church Bell en Front Window Down.<br />

Pittiger dan labelgenoten Allah-Las. (Erik Damen)<br />

POP & ROCK<br />

NATHANIEL RATELIFF & THE NIGHT<br />

SWEATS<br />

Nathaniel Rateliff & The Night Sweats CD LP<br />

(Caroline/Universal)<br />

Deze uit Denver afkomstige singer-songwriter<br />

maakte vijf jaar geleden al een behoorlijke<br />

indruk met zijn solodebuut, In Memory Of Loss.<br />

Hij werd toen veelvuldig vergeleken met Bon<br />

Iver en Mumford & Sons. Op dit nieuwe album<br />

gooit Nathaniel het roer echter radicaal om. Het<br />

album is uitgebracht op het beroemde soullabel<br />

Stax, en de r&b, soul en rock druipen er dan<br />

ook van af. Zelfs voor zijn fans komt dit als een<br />

volslagen verrassing, maar Rateliff bewijst hier<br />

pas echt wat een goede stem hij heeft, waarin de<br />

invloeden van Sam Cooke, Sam & Dave en vooral<br />

Van Morrison doorklinken. Hij wordt begeleid door<br />

een energieke nieuwe band en een lekkere vette<br />

blazerssectie, en het klinkt allemaal alsof het zo<br />

live in de studio is opgenomen. Een album dat<br />

Stax meer dan waardig is, en dat bovendien met<br />

kop en schouders uitsteekt boven alles wat er de<br />

laatste tijd binnen de soulrevival is verschenen.<br />

(Jos van den Berg)<br />

MAUREENS<br />

Bang The Drum<br />

CD LP<br />

(Dying Giraffe/Suburban)<br />

Exact twee jaar geleden<br />

verscheen het titelloze<br />

debuut van The Maureens dat helaas niet<br />

het succes werd dat het had verdiend. Nu<br />

is de Utrechtse band terug met Bang The<br />

Drum, opnieuw een kwaliteitspopplaat om<br />

u tegen te zeggen. Denk aan de samenzang<br />

van The Byrds, maar ook aan Nederlandse<br />

voorbeelden Daryll-Ann en Johan. De band van<br />

zangers/gitaristen Hendrik-Jan de Wolff<br />

en Bas van de Looy is ietwat gewijzigd<br />

in samenstelling en dat werkte als<br />

katalysator voor het opnemen van T<br />

de tweede plaat. Bang The Drum<br />

A<br />

klinkt stemmiger, melancholischer<br />

en misschien wel volwassener dan P<br />

het debuut. In de harmonie van<br />

Heartbreak klinkt de sound van<br />

Teenage Fanclub en The Jayhawks<br />

door. Op de nieuwe single September<br />

is zelfs een Elliott Smith-sticker te<br />

plakken. The Maureens laten op dit<br />

album zoveel kwalitatieve indiepop<br />

horen, dat ze het verdienen om door<br />

een breed publiek omarmd te worden.<br />

(Erik Damen)<br />

S<br />

E<br />

L<br />

P<br />

L<br />

A<br />

A<br />

T<br />

J<br />

E<br />

LEGENDARY HOLLYWOOD VAMPIRES RISE AGAIN<br />

Supergroep met<br />

JOHNNY DEPP<br />

ALICE COOPER<br />

JOE PERRY<br />

FACEBOOK.COM/UNIVERSALMUSICLEGENDS<br />

ALBUM OUT SEPTEMBER 11<br />

Gastoptredens van<br />

DAVE GROHL<br />

SIR PAUL MCCARTNEY<br />

SLASH<br />

JOE WALSH<br />

ROBBIE KRIEGER<br />

ZAK STARKEY<br />

BRIAN JOHNSON<br />

PERRY FARREL<br />

KIP WINGER<br />

18 19


POP & ROCK<br />

BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />

DANNY VERA<br />

The New Black & White Part II<br />

MCD 12INCH<br />

Met een reprise van zijn succesvolle<br />

theaterprogramma komt er uiteraard ook een deel<br />

LUISTER<br />

TRIP<br />

POP & ROCK<br />

twee van het album uit. Opnieuw een mooie mix<br />

tussen covers en eigen materiaal, waarbij de keuze<br />

van covers, met Rihanna’s Russian Roulette en Brian<br />

May’s Too Much Love Will Kill You even verrassend als<br />

smaakvol is. Allemaal prachtig uitgevoerd in de af en<br />

toe schaamteloos romantische stijl van Vera. (Jurgen<br />

Vreugdenhil)<br />

BEIRUT<br />

DE LP VAN NO NO NO<br />

VERSCHIJNT GELIMITEERD<br />

OP GEKLEURD VINYL!<br />

No No No CD / LP limited gekleurd vinyl<br />

(4AD/Beggars)<br />

Vier jaar had Beirut opperhoofd Zach Condon maar liefst nodig om met<br />

een opvolger voor het uitstekende The Rip Tide te komen. Een zware<br />

echtscheiding en gezondheidsproblemen weerhielden hem ervan<br />

muziek uit te brengen, nu lijkt hij alle ellende weer te boven. Ondanks<br />

de ontkennende titel is het namelijk zeker geen somber album, hoewel<br />

de melancholie altijd wel een bestanddeel van zijn werk is. Dat komt<br />

met name door zijn immer warme stem, altijd wat dromerig. De mid<br />

tempo songs worden met name gedragen door strakke drums en toetsen, maar het zijn de blazers en<br />

strijkers die de show stelen. De complexe arrangementen die Condon bij een nummer als At Once heeft<br />

bedacht wordt door de blazers, waarvan overigens het grootste deel door multi-instrumentalist Condon<br />

zelf wordt bespeeld, met zoveel gevoel gebracht dat het op zich niet opzienbarende nummer naar een<br />

veel hoger plan wordt gebracht. Hetzelfde doen de strijkers in het hele mooie As Needed. Het is dan ook<br />

met name de muzikaliteit en originaliteit die dit album tot een zeer bijzondere luister ervaring maken.<br />

Inklokkend op dertig minuten had het best iets langer gemogen, maar beter verlangend naar meer, dan<br />

naar minder. Met So Allowed wordt walsend weer afscheid genomen en komt het hele instrumentarium<br />

weer langs. Met No No No heeft Condon’s Beirut weer een bijzonder en indrukwekkend hoofdstuk heeft<br />

afgeleverd aan een eclectisch oeuvre. (Jurgen Vreugdenhil)<br />

PUBLIC IMAGE LTD<br />

What The World Needs<br />

Now CD LP<br />

(PIL/Suburban)<br />

Drie jaar geleden<br />

verraste John Lydon<br />

ons met een comebackalbum van zijn<br />

legendarische band PIL. Lydon, die we vooral<br />

kennen als Johnny Rotten, voorman van de<br />

nog legendarischer Sex Pistols, maakte in de<br />

jaren tachtig met PIL enkele meesterwerkjes,<br />

vol compromisloze en uitdagende postpunk,<br />

die eigenlijk anders was dan alles wat daarvoor<br />

of daarna kwam. Bij This Is PIL was er<br />

nog de druk vanwege de hooggespannen S<br />

verwachtingen. Die bleken<br />

ruimschoots waargemaakt te T<br />

worden, waardoor de band, die net<br />

A<br />

als op This Is PIL naast zanger Lydon<br />

bestaat uit gitarist Lu Edmonds, P<br />

drummer Bruce Smith en bassist E<br />

Scott Firth, meer vrijheden nam<br />

L<br />

met dit nieuwe album. Dat leidt tot<br />

P<br />

een stilistisch veel grotere diversiteit,<br />

L<br />

zonder dat echter de identiteit van PIL<br />

in gevaar komt. Daar zorgt alleen al A<br />

Lydons persoonlijkheid voor die, of hij A<br />

nu schreeuwt of fluistert, alles aan de T<br />

kaak stelt en nog steeds overal lak aan<br />

J<br />

heeft. (Jos van den Berg)<br />

E<br />

ANDY SHAUF<br />

Bearer Of Bad News<br />

(Cargo/Suburban)<br />

CD LP<br />

Andy Shauf is wat we noemen een geboren<br />

talent. Met dit volledig zelfgemaakte album<br />

Bearer Of Bad News brengt de oorspronkelijk<br />

uit Canada komende Shauf ons intens goed<br />

nieuws. Intens goed nieuws voor met name de<br />

naderende winter die je door middel van dit<br />

album niet meer in vriestemperaturen hoeft<br />

door te brengen. Deze elf tracks voeden de ziel<br />

met warmte, zelfverdieping en de visualisatie<br />

van uitgestrekte landschappen waar een gouden<br />

zonnestraal alles nog net iets mooier maakt.<br />

De dromerige tunes van I’m Not Falling Asleep<br />

doen denken aan een menging van Teitur en<br />

Elliot Smith. Dan is er Wendell Walker dat klinkt<br />

als een kleurrijke samenwerking tussen Keaton<br />

Henson en Alex Turner. Drink My Rivers laat zien<br />

hoe multi-instrumentaal Shauf is. Deze Canadees<br />

klinkt nieuw, interessant, complex en maakt je<br />

nieuwsgierig naar wie hij is. Het luisteren naar<br />

deze elf tracks vraagt nu al naar meer. (Linda<br />

Rettenwander)<br />

20 21


POP & ROCK<br />

BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />

BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />

POP & ROCK<br />

FOALS<br />

What Went Down<br />

(Warner)<br />

CD LP CD/DVD<br />

Foals. Zo’n band waar vrijwel iedere muziekliefhebber wel eens van gehoord<br />

heeft. Maar van welk nummer ook weer? Waar komen ze vandaan? Is het<br />

indierock? Of toch pop? Al drie albums op zak? Wat zijn hun meest bekende<br />

nummers? Dergelijke vragen staan naar alle waarschijnlijkheid symbool voor<br />

waar Foals op dit moment staat. Na Antidotes (2008), Total Life Forever (2010)<br />

en Holy Fire (2013) is het vijftal uit Oxford op het punt gekomen een album te<br />

creëren waar lang over nagepraat wordt. Het is voortkabbelen of versnellen,<br />

evenwichtig zijn of pieken. Alle voorgangers van What Went Down waren luisterrijk, met op elk album uitschieters<br />

en hoogtepuntjes. En eindelijk, ja eindelijk, is daar die plaat. De vierde. De titelsong trapt in alle hevigheid af,<br />

alsof de tere ziel van zanger Yannis Philippakis na twee jaar dan eindelijk alle persoonlijke sores van zich af mag<br />

schreeuwen. Samen met zijn bandleden schakelt hij duidelijk een tandje bij, zoals later op het album evenzo<br />

tijdens runner-up Mountain At My Gates en Snake Oil het geval is. Zelf vond ik Foals altijd een bandje met enkele<br />

aanstekelijke nummers, zoals het dansbare Cassius en My Number. Het luchtige gevoel van dergelijke nummers<br />

keert tevens terug op What Went Down, onder meer tijdens het ritmische Birch Tree en het dynamische Night<br />

Swimmers. Diverse muziekgenres lopen in elkaar over, waarbij tevens Afrikaanse invloeden hoorbaar zijn. Het<br />

intense A Knife In The Ocean sluit de boel af en wat rest is opwinding. Een dijk van een plaat. (Jelle Teitsma)<br />

PETITE NOIR<br />

La Vie Est Belle/Life Is Beautiful<br />

CD 2LP<br />

(Domino/V2)<br />

Petite Noir is het alter ego van de in België geboren, in Zuid-Afrika<br />

opgegroeide en nu vanuit Londen opererende muzikant Yannick Ilunga,<br />

die ook nog eens beschikt over Congolees en Angolees bloed. De muziek<br />

van Petite Noir is mogelijk nog diverser dan zijn achtergrond. Het is muziek met flink wat<br />

invloeden uit de Afrikaanse muziek, maar invloeden uit de eighties new wave, de synthpop<br />

van Depeche Mode en de hedendaagse dansmuziek zijn minstens even belangrijk op La Vie<br />

Est Belle / Life Is Beautiful, dat ook nog eens raakt aan de muziek van David Bowie en Peter<br />

Gabriel. Het zijn bekende bouwstenen, maar Petite Noir combineert ze tot een uniek geluid.<br />

Het is een geluid waarin je constant heen en weer wordt geslingerd tussen plaatsen en tijden.<br />

Van de atmosferische doom van de jaren tachtig naar de opzwepende ritmes van de Afrikaanse<br />

steden en weer terug. Het is even wennen, maar uiteindelijk blijkt de muziek van Petite Noir<br />

betoverend en bezwerend. (Erwin Zijleman)<br />

A<br />

P<br />

STEREOPHONICS<br />

Keep The Vilage Alive CD 2CD LIMITED LP<br />

(PIAS)<br />

Alweer achttien jaar na hun debuutalbum is de poprockband uit Wales<br />

nog steeds actief. Dat maakt Stereophonics tot een van de weinige<br />

nog levende dinosaurussen uit het Cool Britannia-tijdperk. Keep The<br />

Village Alive is het negende studioalbum van de band en zet zonder omhaal de muzikale lijn door van de<br />

afgelopen acht albums. Opener C’est La Vie is catchy en uptempo en herinnert aan het oudere werk van de<br />

band. White Lies, over relatieproblemen, doet aan U2 denken. Met het melancholische, hoopvolle Song For The<br />

Summer komt de krachtige, intense stem van Kelly Jones prachtig tot zijn recht. Single I Wanna Get Lost With<br />

You is een heerlijk nummer over verdrinken in een prille, ingewikkelde relatie. Ook thematisch is Keep the<br />

Village Alive dus precies wat we al achttien jaar lang gewend zijn van Stereophonics. If it ain’t broke, don’t fix<br />

it. (Cecile Bol)<br />

YO LA TENGO<br />

Stuff Like That There CD LP<br />

(Matador/Beggars)<br />

Yo La Tengo vierde vorig jaar haar dertigste verjaardag en trakteert nu haar fans op<br />

een smakelijk tussendoortje. Op Stuff Like That There vindt de band uit New York een<br />

aantal van haar eigen songs opnieuw uit en vertolkt het bovendien een aantal songs<br />

van anderen. Dat is een lang niet altijd interessant concept, maar Yo La Tengo heeft er iets heel moois van<br />

gemaakt. De nieuwe bewerkingen van eigen songs en de versies van songs van onder andere The Cure, Hank<br />

Williams, Sun Ra en The Lovin’ Spoonful vallen op door heerlijk dromerige en uiterst ingetogen klanken met<br />

een vleugje sixties psychedelica, lome vocalen en bijzonder fraaie gitaarlijnen. Het maakt van alle nummers<br />

op deze verrassend consistente plaat gloednieuwe en ook nog eens uitstekende Yo La Tengo-songs, waardoor<br />

Stuff Like That There uiteindelijk veel meer is dan slechts een smakelijk tussendoortje. (Erwin Zijleman)<br />

T<br />

S<br />

E<br />

L<br />

P<br />

L<br />

A<br />

A<br />

T<br />

J<br />

E<br />

S<br />

22 23


POP & ROCK<br />

BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />

BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />

POP & ROCK<br />

CHRIS CORNELL<br />

Higher Truth<br />

(Universal)<br />

CD CD DELUXE LP<br />

Behalve als zanger van Audioslave en Soundgarden glorieert Chris<br />

Cornell ook op zijn soloplaten die hij sinds 1999 met lange tussenpauzes<br />

uitbrengt. Scream, zijn vorige soloalbum zes jaar geleden, waarmee<br />

de rockbrulboei met de gouden strot ineens meende popmuziekjes<br />

te moeten maken, was echter een ongekende misser. Dat maakte<br />

hij voor een groot deel goed met het prachtige Songbook uit 2011,<br />

een live-plaat van Cornell die in zijn eentje de sleutelsongs uit zijn<br />

carrière doorneemt, gewapend met slechts akoestische gitaar. Ook zijn nieuwe studioalbum Higher Truth<br />

is grotendeels akoestisch maar van producer Brendan O’Brien moet Cornell flink zijn best doen om boven<br />

de volle, kristalhelder opgenomen muziek uit te komen. De observatie van Cornell dat wij meer oog<br />

hebben voor onze smartphones dan voor de verbazingwekkende planeet waarop we leven, is een soort<br />

overkoepelend thema op dit schitterende album waar het tevergeefs zoeken is naar missers. Dat er niet<br />

zo veel stroom wordt gebruikt, betekent niet dat Cornell niet rockt op Higher Truth. Integendeel. Maar er<br />

is ook folk en af en toe zelfs wat wereldmuziek met uitheemse instrumenten. En verder is er natuurlijk die<br />

geweldige zang waarmee hij elke tekstregel in brand steekt. (Wim Koevoet)<br />

DAVID GILMOUR<br />

ZITA SWOON GROUP<br />

Nothing That Is Everything<br />

(Starman/Suburban)<br />

CD LP<br />

Nothing That Is Everything is een erg avontuurlijke maar toch<br />

toegankelijke plaat geworden, waarop vocale en instrumentale<br />

tracks elkaar afwisselen. Een uitzonderlijk werkstuk voor wie zich<br />

kan vinden in de sfeer van Eno, David Byrne, Talking Heads, Kraftwerk…van een band<br />

die op unieke wijze toch zichzelf blijft en haar eigen pad met veel bravoure bewandeld.<br />

Nothing That is Everything ging in het Brusselse Kaaitheater op 13 maart jl. in première.<br />

De performance werd uitstekend ontvangen door de pers en het publiek. Stef Kamil Carlens<br />

en de zijnen maakt hiermee een voorstelling vertrekkende vanuit een dadaïstische<br />

performance uit 1916 in het Cabaret Voltaire te Zürich. Daarin zitten alle elementen die ze<br />

gebruiken: beeldend werk in decor, maskers en kostuums, dans, muziek, ritmiek, poëzie,<br />

(spraak) verwarring en humor. Voor deze nieuwe performance werken ze samen met<br />

Needcompany van Jan Lauwers. (Red)<br />

S<br />

T<br />

A<br />

P<br />

E<br />

L<br />

P<br />

L<br />

A<br />

A<br />

T<br />

J<br />

E<br />

Rattle That Lock<br />

CD CD+DVD CD+BLURAY LP<br />

(Columbia/Sony Music)<br />

Vrij kort na de succesvolle release van het laatste Pink Floyd-album The<br />

Endless River kondigt David Gilmour een nieuwe soloplaat aan. Rattle<br />

That Lock is zijn vierde soloalbum en volgt hetzelfde concept als On An<br />

Island, dat in 2006 verscheen. Voor deze plaat zocht Gilmour wederom<br />

de samenwerking met zijn echtgenote en jarenlange schrijfpartner Polly<br />

Samson. Ook horen we het fameuze duo David Crosby en Graham Nash<br />

weer in A Boat Lies Waiting fraaie harmonie vocalen verzorgen. Voor de<br />

productie van de nieuwe plaat heeft Gilmour ongeveer hetzelfde pad bewandeld als met Endless River. Het<br />

merendeel werd eerst in zijn eigen studio Medina in Hove opgenomen, waarna het bewerkt werd in de<br />

Astoria Studio. Daarnaast werd er gebruik gemaakt van de legendarische AIR studio voor het orkestrale deel<br />

en er is ook nog eens een groot koor opgenomen in een kerk in London. Gilmour produceerde het album<br />

in nauwe samenwerking met Roxy Musics Phil Manzanera – net als On An Island – en samen weten ze een<br />

ongelooflijk mooi geluidpalet neer te zetten. Het titelnummer Rattle The Lock is een van de opvallendste<br />

tracks. Polly Samson liet zich voor de tekst inspireren door thema’s uit tweede deel van John Miltons<br />

Paradise Lost en in dit nummer horen we het Liberty Choir indrukwekkend zingen naast gastrollen van Mica<br />

Paris en Louise Marshall. Natuurlijk heeft de plaat weer een fraaie hoes, ontworpen door Aubrey Powell<br />

van Hipgnosis die al vele legendarische albumcovers maakte. Een en ander zal binnenkort ook op de podia<br />

uitgevoerd worden waaronder vijf keer in de Royal Albert Hall. Of Nederland aan de beurt komt is nog niet<br />

duidelijk. (Bert Dijkman)<br />

25


POP & ROCK<br />

BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />

VINYLMANIA<br />

POP & ROCK<br />

PAUW<br />

MACROCOSM MICROCOSM<br />

Release 23 oktober, Deluxe LP exclusief bij de<br />

Maniawinkels:<br />

- Deluxe 1LP op gekleurd vinyl (marbled in groen/<br />

wit/zwart)<br />

- Full colour gatefold<br />

- 60x30 insert poster<br />

- Bedrukte binnenhoes<br />

GARY CLARK JR.<br />

The Story Of Sonny Boy Slim<br />

(Warner)<br />

CD LP<br />

De Texaanse gitarist wist behoorlijk te imponeren met zijn debuutalbum<br />

Blak And Blu in 2012, waarna hij vooral als bluesgitarist te boek stond.<br />

Op zijn tweede album, in tegenstelling tot wat de titel doet vermoeden<br />

niet specifiek een conceptplaat, weet Clark meer dan ooit te bewijzen<br />

dat hij wel een eigen stijl heeft, maar niet per se in een hokje zit.<br />

Zijn Texaanse afkomst maakt hij kenbaar in het sterk door Z.Z. Hill<br />

beïnvloedde Our Love en in het hoogtepunt Church, waarin de geest<br />

van één van de grondleggers van de hedendaagse muziek rondwaart, streekgenoot Blind Lemon Jefferson.<br />

Tegelijkertijd is de hedendaagse r&b en hiphop aanwezig in het eigentijds klinkende materiaal. Clark<br />

speelt de meeste instrumenten zelf, waardoor de nadruk minder op zijn gitaarspel komt te liggen. Dat wil<br />

overigens niet zeggen dat hij af en toe niet alle kanten op scheurt, want al in opener The Healing gaan<br />

wat dat betreft alle registers open. Daarbij moeten we niet vergeten dat Clark ook als zanger zijn mannetje<br />

staat, waarbij hij vaak dezelfde nonchalance als voorbeeld Jimi Hendrix in zijn stem legt. Diep geworteld in<br />

de rijke traditie van de Texaanse blues en soul, maar ontegenzeggelijk met het oog op de huidige hitlijsten<br />

is Clark nog meer dan op zijn eerste album de perfecte, hitgevoelige, moderne rootsmuzikant. (Jurgen<br />

Vreugdenhil)<br />

BOB MARLEY &<br />

THE WAILERS<br />

THE COMPLETE ISLAND RECORDINGS:<br />

COLLECTOR’S EDITION<br />

11 albums in gelimiteerde box vanaf<br />

25 september in de winkels<br />

QUEEN<br />

STUDIO COLLECTION VINYL BOX<br />

15 albums in fraaie box vanaf<br />

25 september in de winkels<br />

26 27


POP<br />

VINYLMANIA<br />

& ROCK<br />

VINYLMANIA<br />

POP & ROCK<br />

SIMON & GARFUNKEL<br />

COMPLETE COLUMBIA ALBUMS COLLECTION<br />

6LP box set:<br />

- Wednesday Morning, 3AM<br />

- Sounds of Silence<br />

- Parsely, Sage Rosemary and Thyme<br />

- Bookends<br />

- Bridge over Troubled Water<br />

- Greatest Hits<br />

180 gram audiophile vinyl<br />

MADRUGADA - THE NIGHTLY DISEASE<br />

• 180 Gram Audiophile Vinyl<br />

• 8 Pagina Boek<br />

• Eerste persing van 2000 genummerde exemplaren op<br />

paars vinyl<br />

HALLO VENRAY - VEGETABLES & FRUITS<br />

LP+CD 3430587<br />

Het eerste album op Excelsior en het vijfde van de<br />

band. Op cd uitgebracht in 2005 en nu ook op lp met<br />

de cd erbij!<br />

MARVIN GAYE<br />

- A Tribute To The Great Nat King Cole<br />

- Hello Broadway<br />

- How Sweet It Is To Be Loved By You<br />

- That Stubborn Kinda Fellow<br />

- The Soulful Moods Of Marvin Gaye<br />

- When I M Alone I Cry<br />

- Together (+ Mary Wells)<br />

DR. DRE - COMPTON<br />

De lp-release van het nieuwe album van Dr. Dre is op 6<br />

november!<br />

CUBY + BLIZZARDS - DESOLATION<br />

Het debuut van Cuby + Blizzards uit 1966. De eerste<br />

1000 zijn genummerd en op transparant groen vinyl.<br />

LAMB - FEAR OF FOURS<br />

Tweede plaat van Lamb uit 1999. De eerste 1000 zijn<br />

genummerd en op transparant geel/zwart viny<br />

Q65 - REVIVAL<br />

Tweede plaat van de Kjoe, uitgebracht in 1968. De<br />

eerste 1000 zijn genummerd en wit vinyl<br />

28 29


SPECIAL POP & ROCK<br />

BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />

BINNENKORT BINNEN<br />

18 september<br />

Lana Del Rey - Honeymoon<br />

My Dying Bride - Feel The Misery<br />

POP & ROCK<br />

25 September<br />

David Bowie - Five Years (1969-1973)<br />

Common Linnets - I<br />

Dead Weather - Dodge And Burn<br />

Disclosure - Caracal<br />

Julia Holter - Have You In My Wilderness<br />

Los Lobos - Gates Of Gold<br />

Maalouf, Ibrahim - Kalthoum<br />

New Order - Music Complete<br />

Peach - Rub<br />

Sabrina Starke - Sabrina Starke<br />

Kurt Vile - B’lieve I’m Going Down<br />

Wolfmother - Wolfmother 10th Anniversary<br />

2 Oktober<br />

Children Of Bodom - Worship Chaos<br />

Eagles Of Death Metal - Zipper Down<br />

Editors - In Dream<br />

John Grant - Grey Tickles, Black Pressure<br />

Don Henley - Cass County<br />

Hurts - Surrender<br />

Joe Jackson - Fast Forward<br />

Paul McCartney - Pipes Of Peace / Tug Of War<br />

Mercury Rev - The Light In You<br />

Yorick Van Norden - Happy Hunting Ground<br />

Gregory Page - Let’s Fall In Love Again<br />

Queensryche - Condition Human<br />

Saybia - No Sound From The Outside<br />

9 Oktober<br />

Boy & Bear - Limit Of Love<br />

Lucas Hamming - Ham<br />

Israel Nash - Silver Season<br />

No Blues - Oh Yeah Habibi<br />

Small Faces - The Decca Years<br />

St. Germain - Real Blues<br />

16 Oktober<br />

Boy - We Were Here<br />

Green Hornet - Never Enough<br />

Daniel Norgren - The Green Stone<br />

Rage Against The Machine - Live At Finsbury Park 2010<br />

Josh Ritter - Sermon On The Rocks<br />

Son Little - Son Little<br />

Sunday Kids - Sweet One<br />

KEITH RICHARDS<br />

Crosseyed Heart<br />

30 31<br />

CD 2LP<br />

(Universal))<br />

Al jaren wordt Keith Richards zo ongeveer gezien als het muzikaal<br />

kloppende hart van The Rolling Stones. Zijn hart lijkt dan ook echt bij<br />

die band te liggen en de enige zijstappen op het solopad vonden plaats<br />

toen Mick Jagger het idee opgevat leek te hebben dat hij groter was<br />

dan The Stones. We weten hoe dat voor Jagger uitpakte maar als gevolg<br />

hiervan verschenen Talk Is Cheap en Main Offender. Nadat de heren de<br />

verschillen bijgelegd hadden, heeft Richards dan ook geen soloplaat<br />

meer uitgebracht. Aan die periode van 23 jaar komt nu een eind. Dit keer lijken er andere motieven een<br />

rol te spelen aangezien het in het Stones-kamp zelden zo stabiel is geweest. Richards heeft ook dit keer<br />

de X-Pensive Winos als begeleiding gebruikt, dus met o.a. Waddy Wachtel, Ian Neville en Steve Jordan.<br />

Zoals ook de vorige keren heeft Jordan een fors aandeel in het materiaal en de productie, waarbij gelijk<br />

opvalt dat de snare minder prominent in de mix zit, iets wat de houdbaarheid op langere termijn ten goede<br />

komt. De plaat bevat vijftien nummers waarvan de liefhebber het vooruitgeschoven Trouble al voorbij<br />

heeft horen komen. Crosseyed Heart is een muzikaal gevarieerde plaat geworden met countryelementen<br />

zoals in Robbed Blind, akoestische ballads getuige Lovers Plea maar ook gewoon vette rock in de typische<br />

Keef Riffhard-modus zoals Blues In The Morning met een laatste solo van de onvolprezen Bobby Keys. Een<br />

opvallend element op de plaat is Illusion, een fraai duet met Norah Jones. Concluderend blijkt dat Crosseyed<br />

Heart hoewel echt verschillend toch gewoon aansluit bij eerder genoemde soloplaten. De afwisseling in<br />

muziek zorgt ervoor dat we bij de les blijven, zeker omdat Richards’ stem ook wat minder gepolijst is.<br />

Richards kan gewoon goed voor de dag komen met Crosseyed Heart en het is daarmee een welkome<br />

aanvulling op het werk van de gitarist. (Hermen Dijkstra)


POP & ROCK<br />

BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />

REISSUES<br />

LIBERTINES<br />

Anthems For The Doomed Youth<br />

CD<br />

CD DELUXE LIMITED EDITION CD+LP+BONUS CD LP<br />

(EMI/Universal)<br />

Toen The Libertines in 2002 debuteerden met Up The Bracket werden<br />

ze onthaald als de nieuwe hoop in de Britse popmuziek. Met een<br />

mengeling van een dosis Sex Pistols, een vleug The Smiths en een<br />

flinke scheut The Clash – niet in het minst omdat Mick Jones beide<br />

albums van de band produceerde – was er een band die weer songs<br />

met een hoofdletter S wist te schrijven. De kracht van de band lag<br />

in de gecombineerde talenten van Pete Doherty en Carl Barat die alle songs een meerwaarde gaven.<br />

Doherty bleek echter een enfent terrible met een zwaar drugsprobleem. Beide heren gingen het solopad<br />

op (met respectievelijk Babyshambles en Dirty Pretty Things) tot in 2010 ineens een reünieoptreden<br />

werd aangekondigd. De shows op het Reading en Leeds festival waren een groot succes. Toch hebben we<br />

vijf jaar nog moeten wachten op een nieuwe plaat en dat komt omdat Doherty pas sinds begin dit jaar<br />

definitief lijkt te zijn afgekickt. Anthems For The Doomed Youth is een waardige opvolger van de twee<br />

eerder verschenen albums. De heren klinken nog steeds urgent, hebben het songschrijven beslist niet<br />

verleerd en producer Jake Gosling geeft ze een lekker authentiek rammelend geluid mee. Een geslaagde<br />

wederopstanding die maar weinigen voor mogelijk hebben gehouden. (Bert Dijkman)<br />

LIVE IN DE WINKELS<br />

CONCERTO AMSTERDAM<br />

11-09 17:00 Karsu<br />

19-09 16:00 The Maureens<br />

20-09 16:00 A Polaroid View<br />

25-09 16:00 Sabrina Starke<br />

26-09 16:00 Hallo Venray<br />

03-10 16:00 Yorick van Norden<br />

03-10 16:00 Anouk Visée<br />

09-10 17:00 Julian Primeaux<br />

18-10 16:00 Dick Pels<br />

19-10 16:00 Hollis Brown<br />

KROESE ARNHEM<br />

12-09 13.00 Black Bottle Riot<br />

26-09 13.30 Bewilder<br />

KROESE NIJMEGEN<br />

12-09 16.00 Blak Bottle Riot<br />

26-09 16.00 Bewilder<br />

SOUNDS VENLO<br />

19-09 16.30 Joy Mills Band<br />

17-10 14.30 Anna Coogan<br />

Reissues<br />

TASTE<br />

De eerste uitgave van deze plaat kwam<br />

toen de band al uit elkaar lag en Gallagher solo verder<br />

was gegaan. Voor deze heruitgave is het materiaal<br />

opgepoetst en geremixt en waar mogelijk uitgebreid.<br />

Het gevolg is dat we een mooie registratie krijgen van<br />

het concert dat de band gaf op de 28e augustus in<br />

1970. Verkrijgbaar in verschillende formaten valt vooral<br />

op dat, waar Gallagher zelf aangaf klaar te zijn met<br />

Taste, de band een prima concert verzorgde. Gallaghers<br />

kwaliteiten en snelle licks in het openingsnummer<br />

maakten zelfs van Hendrix een bewonderaar en die<br />

liet dat ook merken in interviews. De cd-versie kent nu<br />

tien nummers terwijl de dvd-versie ook nog uitgebreid<br />

is met Beat Club-opnames. Deze heruitgave is dus echt<br />

de moeite waard. (Hermen Dijkstra)<br />

FACES<br />

You Can Make Me Sing<br />

5CD BOX 5LP BOX<br />

Live At The Isle Of Wight Festival<br />

CD DVD BLURAY 2LP<br />

(Warner)<br />

Dik tien jaar geleden verscheen<br />

Five Guys Walk Into A Bar, de eerste<br />

boxset verzamelaar van The Faces.<br />

Deze door Ian McLagan samengestelde box<br />

bevatte een schat aan materiaal, maar was<br />

met name door de rommelige volgorde niet de<br />

ultieme collectie. De nieuwe box You Can Make<br />

Me Sing is dat wel, want hier zijn alle vier<br />

albums opnieuw geremastered, voorzien van<br />

relevante bonustracks<br />

en er is een vijfde<br />

schijf die alle<br />

losse endjes aan<br />

elkaar knoopt.<br />

Relevante outtakes<br />

staan nu in samenhang<br />

VARIOUS<br />

Truckers, Kickers, Cowboy Angels<br />

Vol 7 2CD<br />

De uitgaven van het Duitse Bear<br />

Family zijn altijd van uitzonderlijke kwaliteit. Hun<br />

nieuwste serie Truckers, Kickers, Cowboy Angels is<br />

geen uitzondering. In korte tijd zijn ze alweer toe aan<br />

het zevende deel van deze reeks, die uitgebreid de<br />

geboorte van de countryrock belicht. Zoals gewoonlijk<br />

wordt ook deze dubbel-cd vergezeld van een uitstekend<br />

gedocumenteerd boekwerkje. Nu in 1974-1975<br />

aanbeland, begint het middelpunt van de countryrock<br />

te verschuiven van Californië naar Austin en Nashville,<br />

met namen als Willie Nelson, Waylon Jennings en Guy<br />

Clark. Volume zeven wordt verder gevuld door J.J. Cale,<br />

Gram Parsons, The Doobie Brothers, The Outlaws, Richard<br />

‘Dickey’ Betts en vele andere belangrijke exponenten.<br />

Deze reeks maf nu al een essentieel naslagwerk<br />

genoemd worden. (Corné Ooijman)<br />

met het album, de beste livetracks (vooral<br />

uit de archieven van de BBC) laten<br />

andermaal de kracht van de band<br />

horen en op de vijfde schijf zijn alle<br />

non album singles verzameld. You<br />

Can Make Me Sing doet dan ook<br />

recht aan de nalatenschap van<br />

deze invloedrijke Britse band die<br />

de carrières van Rod Stewart en<br />

Ronnie Wood tot grotere hoogtes<br />

zou katapulteren. Naar verluidt<br />

komen de nog levende drie leden<br />

van The Faces later dit jaar weer<br />

even bij elkaar voor een reünie.<br />

(Bert Dijkman)<br />

32<br />

33


REISSUES BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />

ACERECORDS<br />

REACHING OUT –<br />

CHESS RECORDS AT<br />

FAME STUDIOS<br />

Chess Records werkte al<br />

enige tijd samen met Rick<br />

Hall voordat ze tussen 1967<br />

en 1969 daadwerkelijk<br />

artiesten naar zijn roemruchte Fame Studios in Muscle<br />

Shoals stuurden. Reaching Out is hiervan een overzicht<br />

met daarop de bekendste en mooiste liedjes die men<br />

tijdens deze southern soulsessies opnam. Etta James,<br />

Irma Thomas, Laura Lee, Mitty Collier en Bobby Moore<br />

zijn de opvallendste namen. De altijd fantastische<br />

studiomuzikanten in Muscle Shoals voorzagen de<br />

liedjes van een lekker scherp randje en hun muzikaliteit<br />

toont ook op deze cd weer zijn tijdloze kracht. (Corné<br />

Ooijman)<br />

MASTERPIECES OF<br />

MODERN SOUL VOL 4<br />

Vier jaar na deel drie,<br />

verschijnt eindelijk het<br />

vierde deel uit deze Aceserie<br />

over jaren zeventig<br />

soul. Dat we zolang op deze<br />

compilatie hebben moeten wachten, is te wijten aan<br />

de zeldzaamheid van het grootste deel van de 23 hier<br />

verzamelde nummers. Meer dan twee derde valt zelfs<br />

in de categorie ‘previously unissued’. Aan de kwaliteit<br />

van de zowel noordelijke als zuidelijke soultracks<br />

ligt het niet, want er valt hier weer veel moois te<br />

ontdekken. (Marco van Ravenhorst)<br />

THE LONDON<br />

AMERICAN LABEL:<br />

YEAR BY YEAR 1966<br />

London-American was<br />

het label in Engeland<br />

waar veelal singles van<br />

Amerikaanse labels te<br />

vinden waren. In 1966 was het label weliswaar niet<br />

meer zo productief als in de beginjaren maar er blijft<br />

REISSUES<br />

genoeg moois over om een beeld van de muziek uit<br />

dat jaar te schetsen. Veel werk van Spector maar ook,<br />

soul, folk (Judy Collins) en garagerock (Love, Sir Douglas<br />

Quintet). En dat allemaal glorieus gemasterd van de<br />

originele monotapes! (Ron Bulters)<br />

LINK WRAY – LINK<br />

WRAY’S 3-TRACK<br />

SHACK<br />

Nadat de optredens die<br />

volgden op de successen<br />

van de baanbrekende<br />

instrumentals Rumble en<br />

Jack The Ripper afliepen nam The Link flink gas terug<br />

op de boerderij van zijn broer Vernon in Accokeek,<br />

Maryland. Vijf rustieke, akoestische(!) lp’s boordevol<br />

organische country, blues en gospel voor Polydor (in<br />

1995 fragmentarisch uitgebracht als Guitar Preacher in<br />

hun serie Chronicles) vielen onbegrip ten deel ondanks<br />

de veertig(!) jaar later nóg invoelbare zeggingskracht.<br />

Gelukkig her te waarderen dankzij het loffelijke Ace, dat<br />

drie volledige lp’s heeft afgestoft en toegelicht. (Albert<br />

Jonker)<br />

ALL ABOARD! TRAIN<br />

TRACKS CALLING AT<br />

ALL MUSICAL<br />

STATIONS<br />

Een verzameling fijne<br />

muziek met als rode<br />

draad de spoorwegen,<br />

waarbij vooral werd geput uit de rijke Amerikaanse<br />

muziekgeschiedenis, met wat uitstapjes naar<br />

muziekculturen die daardoor werden beïnvloed. Oudste<br />

is de countryblues Pan American Man uit 1932, met<br />

een jodelende Cliff Carlisle. Verder rock’n’roll, soul,<br />

gospel, rhythm & blues, swing, bluegrass, meiden,<br />

rocksteady en reggae uit de decennia die volgden,<br />

plus zowaar ook wat moderne garagepsychobillyblues,<br />

in de vorm van Daddy Long Legs’ Death Train Blues,<br />

datumstempel 2012. (Enno de Witt)<br />

STARSAILOR<br />

Good Souls: The Greatest Hits CD<br />

Vernoemd naar het album uit 1970 van<br />

Tim Buckley lag de wereld in 2001 open<br />

voor de Britse band Starsailor. Met Fever had de band<br />

een klassieke debuutsingle en eigenlijk alle singles<br />

die volgden waren goed. De band schreef tevens<br />

TASTE<br />

I’ll Remember<br />

4CD BOX<br />

REISSUES<br />

pophistorie, want op het tweede album Silence Is Easy<br />

vind je de laatste producties van Phil Spector. Alle<br />

singles zijn hier verzameld en dan blijkt dat er ook op<br />

de derde en vierde plaat – die geen echte indruk meer<br />

maakten – ook een paar juweeltjes staan. Let even op<br />

All The Plans, de titeltrack van hun laatste lp, daar hoor<br />

je zomaar Ron Wood in een gastrol! (Bert Dijkman)<br />

(Polydor/Universal)<br />

Als het over Rory Gallagher gaat, wordt er vooral gesproken over zijn solocarrière.<br />

Vaak wordt vergeten dat Gallagher er al een flinke tijd op had zitten als muzikant. I’ll<br />

Remember geeft een weerslag van deze periode. Taste bracht twee studioalbums uit:<br />

het gelijknamige debuut uit 1969 en On The Boards uit 1970. Deze twee prima platen<br />

zijn terug te vinden op de eerste twee schijven, die bovendien voorzien zijn van extra materiaal in de<br />

vorm van alternatieve versies en Beatclub-opnamen. Alleszins de moeite waard. Het zijn echter de derde<br />

en vierde schijf die voor velen het meest interessant zijn. Schijf drie bevat namelijk twee loptredens uit<br />

1970, een opgenomen in het beroemde Konserthuset in Stockholm en een voor BBC Live In Concert. In<br />

deze concerten hoor je een prima band aan het werk die ook op het eveneens opnieuw te verschijnen<br />

Isle Of Wight-optreden indruk zou maken. De vierde schijf bevat een optreden van het Woburn-festival<br />

uit 1968. Ook hier horen we al dat Gallagher het een en ander in zijn mars heeft. Het andere deel van<br />

de vierde schijf bevat studio-opnames van de eerste incarnatie van Taste, later uitgebracht onder allerlei<br />

verschillende namen als Taste’ First en In The Beginning. Deze box maakt duidelijk dat Taste een prima<br />

band was, maar tevens dat de bepalende speler niemand anders dan Gallagher was. Het is dus niet zo<br />

raar dat de man zijn eigen weg ging. Taste, en zeker deze box, is echter een onlosmakelijk deel van zijn<br />

muzikale erfenis en daarom verplichte kost voor de Gallagher-liefhebbers. (Hermen Dijkstra)<br />

Boeken<br />

PAUL SCOTT<br />

privé-leven van de man. Scott richt zich minder op<br />

Motherless Child: Eric Clapton 70 jaar de muziek – sterker, hij vliegt naar mijn smaak er erg<br />

– De Definitieve Biografie<br />

snel aan voorbij – en besteedt veel aandacht aan zijn<br />

Als Eric Clapton in 1945 wordt geboren vrouwen en vooral ook zijn verslavingen. Met natuurlijk<br />

is zijn moeder nog een tiener. Vader als centrum de verliefdheid op Patty Boyd, de vrouw<br />

is een geallieerde soldaat en de jonge van zijn beste vriend George Harrison. Het brengt hem<br />

Clapton wordt dus opgevoed door zijn grootouders – aan de harde drugs en later – als ze samen zijn – een<br />

denkende dat zijn moeder zijn zus is. Het verklaart de hardnekkige alcoholverslaving. Clapton komt naar voren<br />

titel van deze biografie en vat tevens zijn getroebleerde als een egocentrische man, ijdel en eigenzinnig. Geen<br />

relaties met vrouwen samen. Clapton schreef al<br />

sympathiek verhaal dus, maar gelukkig komt de man<br />

eerder zijn autobiografie maar Scott graaft wat dieper. redelijk met zichzelf in het reine en draait het verhaal<br />

Vele interviews met nauwe contacten van Clapton toch om in zijn voordeel. (Bert Dijkman)<br />

geven een inkijk in de woelige carrière en vooral het<br />

waterput.nl kroese-online.nl 34 • de-drvkkery.nl • velvetmusic.nl • platenhuis-het-oor.nl • waterput.nl • de-drvkkery.nl • northendhaarlem.nl • platenhuis-het-oor.nl • platomania.nl • northendhaarlem.nl • sounds-venlo.nl •• kroese-online.nl platomania.nl • • sounds-venlo.nl<br />

velvetmusic.nl<br />

35


REISSUES<br />

HEAVY<br />

JIMI HENDRIX<br />

Freedom: Atlanta Pop Festival<br />

(Legacy/Sony Music)<br />

2CD 2LP<br />

Freedom: Atlanta Pop Festival heet de nieuwe plaat van Jimi Hendrix. Opgenomen<br />

op 4 juli 1970 tijdens het tweede Atlanta Pop Festival bevat de uitgave een concert<br />

dat tot de ‘must have’-categorie behoort. Hendrix speelde samen met Mitch Mitchell<br />

en Billy Cox een vlammende set. Niet alleen het ingesleten werk in de vorm Fire, Foxy Lady en Red House<br />

maar ook dan relatief nieuwe stukken als Message To Love, Freedom en Straight Ahead worden met<br />

verve gebracht, terwijl het altijd een genot is om Hear My Train A Comin’ en Voodoo Child (Slight Return)<br />

te horen. Helaas is ook deze uitgave niet compleet aangezien de afsluiter Hey Baby (Land Of The New<br />

Rising Sun) ontbreekt, maar hij is veruit te prefereren boven de eerdere gemankeerde versie die bijna<br />

vijfentwintig jaar geleden verscheen in het Stages-boxje. Freedom: Atlanta Pop Festival is daarmee een<br />

meer dan welkome aanvulling in de Hendrix-concertregistraties. (Hermen Dijkstra)<br />

Heavy<br />

AMORPHIS<br />

Under The Red Cloud<br />

CD 2LP<br />

Amorphis begeeft zich al jaren<br />

met succes op het snijvlak van<br />

gitaargeoriënteerde en wat meer gelikte symfonische<br />

metal. Een lekkere eigen sound waarbinnen de band<br />

op ieder album wat gepaste uitstapjes maakt. Zo zijn<br />

deze keer onder andere fluit en percussie toegevoegd.<br />

Ook is deze plaat is een tikje feller dan zijn voorganger,<br />

wat voor meer spanning zorgt en de gruntzang beter<br />

op z’n plek laat vallen. Een smaakvol album. (Niels<br />

Achtereekte)<br />

ZWARE JONGEN<br />

LITTLE RICHARD<br />

Directly From My Heart: The Best Of The Speciality & Vee-Jay Years 3CD<br />

(Universal)<br />

Als Little Richard in 1955 voor Speciality Records tekent en meteen een dikke hit<br />

scoort met Tutti Frutti is dat de beloning voor heel wat jaren vechten voor erkenning.<br />

Begonnen in de jump blues en r&b – sterk onder invloed van zijn gospelachtergrond<br />

– is het Lloyd Price die hem naar Speciality brengt. De combinatie is een groot succes en tot 1957 scoort<br />

Richard hit na hit. Deze zijn verzameld op dit boxje dat zich tevens richt op de comeback in 1964. The<br />

Beatles hebben succes met zijn songs en Richard maakt de plaat Little Richard Is Back voor Vee-Jay. Prima<br />

materiaal dat echter nooit meer die gouden tijden laat herleven. (Bert Dijkman)<br />

VAN MORRISON<br />

Essential 2CD<br />

(Legacy/Sony Music)<br />

Van The Man lag jaren in de clinch met zijn oude platenmaatschappij en dat is<br />

de reden dat het merendeel van zijn werk lange tijd niet leverbaar was. Met<br />

deze dubbel-cd wordt dat voor een deel opgelost, De eerste schijf richt zich op<br />

de jaren met Them en zijn eerste soloplaten die nog wel verkrijgbaar zijn. De tweede schijf bevat dan<br />

alle classics uit de zeventiger en tachtiger jaren en vormen een mooi beeld hoe Morrison zich heeft<br />

ontwikkeld van angry young man naar een van de beste songwriters uit zijn generatie. In de aankomende<br />

maanden zal Legacy het werk van Van Morrison lanceren met nieuwe compilaties en deluxe edities van<br />

klassieke soloalbums zoals Saint Dominic’s Preview, It’s Too Late To Stop Now, Hard Nose The Highway en<br />

Enlightment. (Bert Dijkman)<br />

DISTURBED<br />

Immortalize<br />

(Warner)<br />

CD CD DELUXE 2LP<br />

Disturbed behoort al jaren tot de grote metaljongens. Sinds debuut The Sickness<br />

uit 1997 rees hun ster tot ongekende hoogte en sinds de tweede plaat Believe<br />

(2010) debuteert de band steevast op de nummer 1 positie in de Amerikaanse<br />

hitlijsten. Om de verwachtingen niet te hoog te laten oplopen en de buzz niet al te vroeg te laten<br />

zoemen, werden de opnames voor de nieuwe plaat Immortalized in het diepste geheim gemaakt. Maar<br />

de sirenes kunnen vol aan, want de mannen rondom gitarist Dan Donegan hebben weer een puike<br />

plaat afgeleverd en kunnen comfortabel op hun troon herschikken. Immortalized kent een spatzuiver<br />

geluid met nummers als rotsblokken waar de scherpe riffs van Donegan prachtige refreinen in kerven en<br />

de rauwe rand van zanger David Draiman het geheel etst tot stadionwaardige heavy metal. Disturbed<br />

verwerft zich met Immortalized een onsterfelijk imago. (Menno Valk)<br />

FIVE FINGER DEATH PUNCH<br />

Got Your Six<br />

CD CD DELUXE 2LP<br />

(Parlophone/Warner)<br />

Five Finger Death Punch is de verpersoonlijking en de vergrotende trap van het<br />

stoere imago van heavy metal. Dat uit zich in de omvang van de biceps van de<br />

bandleden, de gespierde hoestekeningen en albumtitels, en de onderwerpen<br />

waarover zanger Ian Moody zo overtuigend schreeuwt en brult. De nieuwe, zesde cd heet Got Your Six,<br />

wat gedurende de Eerste Wereld oorlog onder piloten zoveel betekende als het geven van rugdekking.<br />

Dat Five Finger Death Punch bij veel stoere mannen en vrouwen goed binnenkomt, blijkt uit het feit dat<br />

de Amerikanen inmiddels meer dan 2,5 miljoen platen hebben verkocht. Got Your Six zal ongetwijfeld zijn<br />

weg weer gemakkelijk vinden naar de liefhebbers, want de plaat klinkt prachtig helder en de nu metal is<br />

krachtig en overzichtelijk met veel dynamiek tussen stampende coupletten, goed -bijna schaamteloos- in<br />

het gehoor liggende refreinen, opgeblazen drums en scherpe gitaarsolo’s. (Menno Valk)<br />

36<br />

37


HEAVY<br />

HEAVY<br />

HATE ETERNAL<br />

Infernus<br />

CD LP<br />

Op de zesde plaat Infernus is het<br />

Amerikaanse Hate Eternal er eindelijk<br />

in geslaagd om de technische vaardigheden, de<br />

onmetelijke snelheden en de brute kracht van hun<br />

deathmetal zodanig in balans te brengen dat de details<br />

goed naar voren komen en likkebaardend kunnen<br />

worden beluisterd. Zanger/gitarist Erik Rutan is een<br />

meer dan begenadigd gitarist en alom geprezen<br />

producer die met Infernus zijn band Hate Eternal<br />

voorzichtig uit de schaduw haalt van zijn vorige<br />

werkgever Morbid Angel. (Menno Valk)<br />

KADAVAR<br />

Berlin<br />

CD 2LP<br />

Op het eerste gehoor zou je niet<br />

zeggen dat Kadavar een Duitse band<br />

is. De op machtige riffs gebaseerde doomachtige,<br />

klassieke hardrock zou je veel eerder plaatsen bij een<br />

stel losgeslagen Scandinaviërs of retro Amerikanen.<br />

Deze Duitsers hebben soul en bewijzen dat op hun<br />

derde cd Berlin, waarop alle fameuze kenmerken van<br />

de hardrock uit de jaren zeventig worden gebruikt<br />

als fundament voor een intense en originele lading<br />

spetterende tracks. Jetzt geht Los! (Menno Valk)<br />

SLAYER<br />

Repentless<br />

CD LP 2CD+DVD+BLURAY BOX<br />

(Nuclear Blast/PIAS)<br />

Van de nieuwe Slayer plaat Repentless circuleren al enige tijd de nummers<br />

Implode, When The Stillness Comes en Repentless op het internet. En die<br />

nummers geven een mooie dwarsdoorsnede van de impact en de kwaliteit van<br />

de nieuwe plaat. Sterker, het titelnummer is een instant klassieker die exemplarisch is voor de vette<br />

en bijtende thrashmetal die de band al 34 jaar speelt. Producer Terry Date heeft de kolkende kracht<br />

van de heren in fantastische banen geleid. Overigens was het ook wel weer eens tijd voor een nieuwe<br />

Slayer plaat, want de vorige -World Painted Blood- stamt alweer uit 2009. Sinds het overlijden van<br />

gitarist Jeff Hanneman in 2013 aan leverfalen, heeft Slayer een megapact gesloten met Exodus-gitarist<br />

en meesterbrein Gary Holt en die samenwerking levert op Repentless een aantal geweldige solo’s op.<br />

Repentless is echter vooral de plaat van gitarist Kerry King en die heeft er voor gezorgd dat Slayer een<br />

fenomenale plaat heeft gemaakt. Wederom. (Menno Valk)<br />

UNCLE ACID & THE DEADBEATS<br />

Night Creeper<br />

ZWARE JONGEN<br />

CD 2LP 2LP PAARS VINYL 2LP ROOD VINYL<br />

(PHD/Suburban)<br />

De nieuwe cd Night Creeper van Uncle Acid And The Deadbeats wordt het beste<br />

beluisterd in een door kaarsen verlicht vertrek met een vleugje wierrook en<br />

tapijt tegen de muren om het door analoge buizenversterkers geleide geluid<br />

optimaal tot zijn recht te laten komen. Night Creeper is de vierde plaat van de uit Cambridge, Engeland<br />

afkomstige band en staat vol met verrassend sterke psychedelische doomrock waarin meeslepende<br />

driekwartsmaten en een sfeervolle mellotron zorgen voor een losse, sinistere sfeer. Geen gelikte<br />

metalsound, maar ouderwets overstuurde rockgitaren en simpele doch doeltreffende en op het eerste<br />

gehoor geïmproviseerd gespeelde gitaarsolo’s. Het donkere geheel krijgt zijn definitieve vorm door de<br />

stem van Kevin Starrs a.k.a. Uncle Acid, die klinkt als een verveelde John Lennon met een strafblad.<br />

Night Creeper zit direct onder je huid, annexeert je gevoel en verruimt je geest waardoor de muziek op<br />

de juiste, intense diepte binnenkomt. (Menno Valk)<br />

BAND INFOS, MERCHANDISE AND MORE:<br />

WWW.NUCLEARBLAST.DE<br />

38<br />

WWW.FACEBOOK.COM/NUCLEARBLASTEUROPE<br />

39


HEAVY<br />

BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />

HEAVY<br />

MOTORHEAD<br />

Bad Magic<br />

CD LP 2LP LIMITED<br />

(Parlophone/Warner)<br />

Opnieuw zijn er optredens afgebroken van de band en lijkt Motörbaas Lemmy<br />

aan het kwakkelen te zijn met zijn gezondheid. Het mag dan ook eigenlijk een<br />

wonder heten dat de Bad Magic er überhaupt gekomen is. Het is dan een fijne<br />

verassing dat het ook nog een prima Motörhead-plaat is. Sinds het uit 2004<br />

stammende Inferno zit Cameron Webb achter de knoppen en aan hem is het<br />

mede te danken dat de band een aantal consistente platen afgeleverd heeft.<br />

Openingsstatement Victory Or Die maakt vast duidelijk hoe Lemmy tegen<br />

het leven aan kijkt, maar maakt tevens duidelijk dat we geen verassende muzikale koerswijzigingen hoeven te<br />

verwachten, tenslotte moet een cv-ketel ook gewoon betrouwbaar zijn. Titels als Electricity, Shout Out All Your<br />

Lights en Choking On Your Dreams zeggen wat dat betreft genoeg. Het in een klassiek zwarte hoes gestoken Bad<br />

Magic bevat naast de twaalf eigen songs een cover van The Rolling Stones’ Sympathy For The Devil, een cover<br />

waar Lemmy zelf nogal trots op is. Het was wat mij betreft niet nodig geweest op deze uitstekende plaat, het<br />

eigen werk steekt er met kop en schouders boven uit. Bad Magic draait niet alleen lekker weg, door de variatie in<br />

de nummers is het misschien muzikaal ook wel de sterkste plaat na de klassiekers uit de begintijd van de band.<br />

Wie had dat gedacht? Niemand toch? (Hermen Dijkstra)<br />

DEEP PURPLE<br />

From The Setting Sun…To The Rising<br />

Sun<br />

3CD 3LP DVD BLURAY<br />

Na het fragmentarische Now What?!<br />

Live Tapes, is het tijd voor een volwaardig live-album<br />

van Deep Purple. Deze gelegenheid is aangepakt om er<br />

dan maar gelijk twee uit te brengen. From The Setting<br />

Sun… bevat het integrale optreden dat de band gaf op<br />

het Wacken Open Air-festival in 2013, terwijl … To The<br />

Rising Sun ongeveer een jaar later opgenomen is in<br />

de beroemde Nippon Budokan hal in april 2014. Qua<br />

setlist, maar ook in het hoge spelniveau, wijken de<br />

beide concerten niet zoveel van elkaar af, hoewel To<br />

The Rising Sun behalve een andere opener in de vorm<br />

van Apres Vous ook The Mule en Uncommon Man bevat<br />

waar Wacken het slechts met No One Came moet doen.<br />

Die uitgave bevat dan weer een versie van Smoke On<br />

The Water met Uli John Roth. (Hermen Dijkstra)<br />

NILE<br />

What Should Not Be Unearthed<br />

CD 2LP<br />

Nile, dat is toch die band met forse<br />

Egyptische en andere uitheemse invloeden? Het<br />

zijn (al even) voorbije tijden. Het blijft op deze plaat<br />

beperkt tot schaars intro- en intermezzowerk. Dat<br />

maakt What Should Not Be Unearthed tot een vrij<br />

rechtlijnige, donkere deathmetalplaat. De lompe riffs,<br />

lekker jengelige ‘string bends’ en hyperactieve drums<br />

zijn uiteraard intact gebleven. Met een pluspunt dat de<br />

sounds een stuk beter is dan die van zijn voorganger.<br />

(Niels Achtereekte)<br />

PENTAGRAM<br />

Curious Volume<br />

CD LP<br />

De meeste doom/stonerbands imiteren<br />

de muziek uit de tijd waarin hun ouders<br />

opgroeiden. De imitaties klinken vaak verrassend<br />

vintage en goed. Het Amerikaanse Pentagram is echter<br />

een band die daadwerkelijk uit de jaren zeventig stamt<br />

en het heavy doomgenre mede heeft gevormd. Zanger<br />

Bobby Liebling is inmiddels 61 en nog steeds overtuigd<br />

psychedelisch rocker. Curious Volume luistert heerlijk<br />

weg. De collectie doommetalsongs is sappig, heeft<br />

een vintage drive, authentieke wah-wah solo’s en een<br />

jeugdig elan. (Menno Valk)<br />

SOILWORK<br />

The Ride Majestic<br />

CD 2LP<br />

Na de voorgaande studiodubbelaar is<br />

Soilwork ditmaal wat korter van stof en<br />

hierdoor meer ‘to the point’. De harde en zachte kanten<br />

zijn weer mooi in elkaar verweven, waarbij opvalt<br />

dat ze de aanpak van heftige drumuitspattingen over<br />

rustig gitaarwerk nog wat verder hebben uitgewerkt.<br />

Verder biedt het alles wat de band zo eigen maakt,<br />

met Petrichor By Sulphur en Alight In The Aftermath<br />

als lekkere thuiskomers. Een album dat geen moment<br />

verveelt. (Niels Achtereekte)<br />

STRATOVARIUS<br />

Eternal<br />

CD LIMITED 2LP<br />

De nieuwste Stratovarius stelt de<br />

luisteraar voor een dilemma. Op hun<br />

laatste platen deden de Finnen verwoede pogingen<br />

de vleugels uit te slaan. Het resultaat was niet altijd<br />

optimaal, maar om de vernieuwingsdrang waren ze<br />

te prijzen. Met Eternal gaat Stratovarius back to the<br />

future. Deze plaat is 55 minuten snelle, melodieuze,<br />

strak gespeelde powermetal, vol met spetterende solo’s<br />

en de onvermijdelijke ballad. Alsof ze een panklaar<br />

onuitgebracht album van tien jaar geleden uit de kast<br />

hebben getrokken. Het had zomaar Elements Part 3<br />

kunnen heten. Maar hoe erg is dat met topsongs als<br />

My Eternal Dream en Rise Above It? En daar dient<br />

het dilemma zich aan. Gunnen we de band een<br />

paar mindere momenten in hun zoektocht naar de<br />

vernieuwing van hun sound of laven we ons het liefst<br />

aan een uurtje powermetal van het hoogste niveau.<br />

Eternal bedient de laatste groep volledig. (Martin<br />

Kikkert)<br />

40 41


ROOTS<br />

LUISTER<br />

TRIP<br />

DAVE RAWLINGS MACHINE<br />

Nashville Obsolote CD<br />

(Acony/V2)<br />

Nashville Obsolete is het zevende album waarop<br />

de levenspartners Dave Rawlings en Gillian<br />

Welch samenwerken: vijf daarvan werden<br />

toegeschreven aan Welch; een aan Rawlings, het<br />

fraaie A Friend Of A Friend uit 2009. Nashville<br />

Obsolete is Rawlings’ geweldige tweede. Met<br />

een aan Neil Young herinnerende stem zingt hij<br />

zijn warmbloedige folkbluesliedjes, die gedragen<br />

worden door Rawlings’ fenomenale akoestische<br />

gitaarspel, strijkers en uiteraard de tweede stem<br />

van Gillian Welch. Nashville Obsolete is analoog<br />

opgenomen in de Woodland Sound Studios in<br />

Nashville en heeft gast optredens van Britanny<br />

Haas (viool) en Jordan Tice ( mandoline). Samen<br />

is het duo Rawlings/Welch inderdaad een soort<br />

van americana-machine; een fantastische,<br />

alt-country-, Appalachen-, old music-machine.<br />

Dave en Gillian hebben onlangs de prestigieuze<br />

Lifetime Achievement Award for Songwrting<br />

van de Americana Music Association ontvangen<br />

die werd uitgereikt tijdens de Honors & Awards<br />

Ceremony die gehouden werd in het Ryman<br />

Auditorium in Nashville. (Wiebren Rijkeboer)<br />

ROBERT CRAY<br />

4 Nights Of 40 Years Live<br />

2CD+DVD<br />

2CD+BLURAY 2LP<br />

Veertig jaar bestaat de Robert Cray Band<br />

en na meerdere bandwisselingen benadert de huidige<br />

bezetting het dichtst de oorspronkelijke, van voor de<br />

wereldfaam. Het cleane gitaargeluid van Cray domineert<br />

nog altijd de sound, net als de mix van blues met veel<br />

jazz en pop. Dat resulteerde halverwege de jaren tachtig<br />

in prijsnummers als Right Next Door (Because Of Me) en<br />

Bad Influence – nummers die nog altijd op de setlist staan,<br />

maar Cray teert niet louter op oude successen, want net<br />

als veel bluesmannen wordt hij met het verstrijken van de<br />

jaren alleen maar beter. Dat is te horen op dit album, met<br />

op de eerste schijf de neerslag van vier jubileumconcerten.<br />

Op de tweede curiositeiten, waaronder een opname voor<br />

Countdown. Op de bijgevoegde dvd beelden uit Crays hele<br />

carrière, toegelicht door interviewfragmenten met uiteraard<br />

Cray, maar ook Eric Clapton en Keith Richards, Bonnie Raitt<br />

en Buddy Guy. (Henri Drost)<br />

DAVE & PHIL ALVIN<br />

Lost Time CD LP<br />

(Yep Roc/V2)<br />

Op hun vorige album<br />

brachten de gebroeders<br />

Alvin een eerbetoon aan<br />

blueslegende Big Bill Broonzy. Lost Time is<br />

een eerbetoon aan een aantal artiesten en<br />

S<br />

liedjes met grote invloed op de muziek<br />

van de broers. Dat varieert van Lead Belly<br />

T<br />

tot James Brown, maar de man die<br />

het nadrukkelijkst aanwezig is op dit A<br />

album, is Big Joe Turner. Dave en Phil<br />

P<br />

ontmoetten Big Joe als tieners en hij<br />

werd een mentor voor hen tot aan zijn<br />

E<br />

dood. Hier eren zij de legendarische L<br />

blues-shouter met vier van zijn liedjes. P<br />

Als dit zeer genietbare album iets L<br />

bewijst, dan is het wel dat Dave en Phil<br />

A<br />

echte bluesartiesten zijn, die het genre<br />

A<br />

niet alleen waarderen en begrijpen, maar<br />

zich ook manifesteren als een van de T<br />

beste bluesacts van deze tijd. J<br />

(Jos van den Berg)<br />

E<br />

BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />

HANS TEEUWEN & THE PAINKILLERS<br />

Popstukken<br />

44 45<br />

KAPOK<br />

Glass To Sand CD<br />

In 2014 braken ze definitief door<br />

middels hun met een Edison bekroonde<br />

titelloze album. Het steeg het jonge sympathieke trio<br />

hoorbaar naar de bol, en daarvan kunnen een jaar<br />

later al de vruchten geplukt worden. Glass To Sand is<br />

CD LP+CD<br />

(PIAS)<br />

Cabaretier Hans Teeuwen wordt op dit nieuwe album, net als op de<br />

vijf jaar geleden verschenen voorganger How It Aches, begeleid door<br />

The Painkillers, een kwintet bestaande uit vijf briljante jazzmuzikanten:<br />

Benjamin Herman, Jesse van Ruller, Ruben Hein, Kasper Kalf en Joost Kroon. Was die vorige plaat<br />

nog een jazzalbum waarop Teeuwen zichzelf als een hedendaagse Sinatra presenteerde, op<br />

Popstukken staan, de titel verraadt het al, Nederlandstalige popliedjes. Waar Hans met How It Aches<br />

faalde, hij is geen groot zanger en zal dat ook nooit worden, slaagt hij echter met Popstukken cum<br />

laude: hij is een briljante tekstschrijver en The Painkillers bewijzen nu echt hoe goed ze zijn, omdat<br />

ze elke liedje van een geschikt jasje weten te voorzien. Bluesy rap in Broodje Worst, salsa in Effe Niks<br />

(waarin dan ook niks gezongen wordt!) of rootsrock in Slaaf Als Je Bidt. Met hulp van The Painkillers<br />

heeft Teeuwen ditmaal vol in de roos geschoten. (Jos van den Berg)<br />

ROOTS<br />

S<br />

JOHN MAYALL<br />

Find A Way To Care CD<br />

T<br />

(Forty Below/Bertus)<br />

A<br />

Met A Special Life uit 2013 leek Mayall zowaar aan een zoveelste jeugd<br />

begonnen en met Find A Way To Care zet hij die beweging door. 82 jaar oud,<br />

P<br />

de perfecte leeftijd voor de blues, moet hij gedacht hebben. En zo is het, want E<br />

de man die alle jonge Engelse bluesboomgastjes de kneepjes van het vak leerde, brengt opnieuw een L<br />

mooie mix van nieuw en bestaand materiaal. Maar zelfs de covers van Lightnin’ Hopkins en Muddy Waters<br />

P<br />

zijn bepaald geen herhalingsoefeningen. De nadruk ligt dit keer op Mayalls piano, hoewel zijn eigen<br />

L<br />

gitaarsolo in Long Distance Call en natuurlijk zijn doorleefde harmonicaspel de hoofdrol zo nu en dan ook<br />

A<br />

opeisen. Daarnaast zijn er ditmaal blazers toegevoegd, in de personen van Southside Johnny’s blazerssectie,<br />

die dus ook wel weten hoe je een potje rhythm ’n’ blues bij elkaar speelt. Een traditioneel, maar fris A<br />

klinkend bluesalbum, een waardevolle toevoeging aan een enorm oeuvre. (Jurgen Vreugdenhil)<br />

T<br />

J<br />

E<br />

Jazz & Fusion<br />

hun derde worp, en absoluut de beste plaat tot dusver.<br />

Met slechts gitaar, drums en hoorn weet de groep<br />

moeiteloos jazz, rock, funk en vrije improvisatie te<br />

versmelten. De allure van een conservatorium met<br />

de attitude van een garageband – Kapok laat niets te<br />

wensen over. (Max Majorana)<br />

T<br />

A<br />

P<br />

S<br />

E<br />

L<br />

P<br />

L<br />

A<br />

A<br />

T<br />

J<br />

E


JAZZ & FUSION<br />

LUISTER<br />

TRIP LUISTER<br />

TRIP<br />

KARSU<br />

Colors CD<br />

(Su/PIAS)<br />

Karsu Dönmez is een Nederlandse pianiste,<br />

zangeres en singer-songwriter met Turkse<br />

achtergrond. Hoewel ze pas vijfentwintig is,<br />

speelde ze al jaren in het restaurant van haar<br />

vader. Daar deed ze de inspiratie op voor haar<br />

muziek, die duidelijk in de jazz geworteld is, maar<br />

veel raakvlakken heeft met pop en world. Drie<br />

jaar na haar eerste album is er nu het tweede, en<br />

ze is gegroeid. Het album klinkt uitgebalanceerd,<br />

het is verzorgde muziek waarin ze haar<br />

achtergrond toont en duidelijk maakt waarom ze<br />

inmiddels al twee keer op North Sea Jazz stond,<br />

verschillende keren in Carnegie Hall en optredens<br />

deed in vijftien landen. Ze laat zich inspireren<br />

door Lauryn Hill, Stromae en Lorde, maar blijft<br />

zichzelf. Naast haar prettige voorkomen heeft ze<br />

ook een karakteristieke stem die moeiteloos haar<br />

hele repertoire aankan. Het is duidelijk dat we<br />

met Karsu een groot talent in huis hebben. Dit<br />

album is het overtuigende bewijs door een bijna<br />

vanzelfsprekende hoge en constante kwaliteit.<br />

(Erik Mundt)<br />

FRANCIEN VAN TUINEN<br />

Countryfied CD<br />

Countrified heet de nieuwe cd van de<br />

jazz zangeres Francien van Tuinen en<br />

ze heeft zich laten inspireren door folk-muziek en de<br />

indie-pop. De zelf geschreven composities zijn fris,<br />

tegendraads en eigenzinnig. De band swingt met<br />

gitaarheld Jesse van Ruller, de inventieve drummer<br />

Martijn Vink en de funky bass van Jeroen Vierdag.<br />

(Stefan Koer)<br />

Dance<br />

BATTLES<br />

La Di Da Di CD 2LP<br />

(Warp/V2)<br />

Battles brengt met La Di<br />

Da Di hun derde album<br />

uit. Dat is geen slecht<br />

ratio voor het New Yorkse trio dat grossiert in<br />

experimentele rock gecombineerd met<br />

invloeden uit de elektronische muziek S<br />

en techno. Een soort Krautrock met<br />

extra’s. Hierdoor ontstaat een soort T<br />

minimalistische muziek waar<br />

A<br />

zelfs Steve Reich wellicht trots op<br />

zou zijn. Oneindige herhalingen P<br />

zonder consistentie, een soort<br />

E<br />

technogetokkel. Een lastig album<br />

om te bespreken dus, zeker omdat L<br />

het meer een abstract labyrint is van P<br />

geluiden. En dan ook echt alleen<br />

L<br />

geluiden, want La Di Da Di is in<br />

tegenstelling tot de voorgaande A<br />

albums geheel instrumentaal. Geen A<br />

popinvloeden dus zoals op het album<br />

Atlas uit 2007 en Gloss Drop uit 2011.<br />

(Jeroen van Heukelom)<br />

T<br />

J<br />

E<br />

METRIC<br />

Pagans In Vegas<br />

RUDIMENTAL<br />

We The Generation<br />

CD DELUXE LP<br />

(Warner)<br />

Sinds de release van<br />

de single Feel The Love<br />

in 2012 liep het behoorlijk storm voor het<br />

Britse collectief Rudimental. Na hun eerste<br />

album ging de carrière van zanger John<br />

Newman door het dak. Waarschijnlijk<br />

daardoor hadden ze nu de artiesten<br />

voor het uitzoeken, want het aantal T<br />

gasten is enorm op We The<br />

A<br />

Generation. Gastzangers zijn onder<br />

anderen MNEK, Ed Sheeran, Max P<br />

Romeo, Dizzee Rascal en vreemd<br />

genoeg Bobby Womack, waarbij<br />

Rudimental gebruik maakte van<br />

één van Womacks laatste opnames.<br />

Verwacht een wat mildere vorm<br />

van drum & bass en meer funky<br />

geluiden, maar wel met de typische<br />

Rudimental-stempel. Rudimental<br />

ademt, leeft, danst. (Jeroen van<br />

Heukelom)<br />

CD 2LP<br />

Het zesde album van het Canadese<br />

Metric ontstond tijdens een jaar verlof.<br />

Frontvrouw Emily Haines week uit naar Nicaragua<br />

en gitarist en producer Jimmy Shaw bleef thuis om<br />

verslaafd te raken aan zijn synthesizer. Het is ook de<br />

reden dat er een tweede album zal verschijnen. Ze<br />

wilden terug naar het plezier om muziek te maken en<br />

lieten zich wederom inspireren door Depeche Mode,<br />

Cure en Kraftwerk. Een geslaagd album. (Erik Mundt)<br />

S<br />

E<br />

L<br />

P<br />

L<br />

A<br />

A<br />

T<br />

J<br />

E<br />

DANCE<br />

BOB MOSES<br />

Days Gone By CD 2LP 2LP LIMITED ZILVER VINYL<br />

(V2)<br />

Bob Moses is een duo uit Brooklyn dat melodieuze<br />

deep house maakt, maar niet uitsluitend voor op<br />

de dansvloer. Eerder dit jaar verscheen er met<br />

All In All ook al een plaat van Bob Moses. Maar<br />

dat was in feite een optelsom van een tweetal<br />

ep’s plus een handvol nieuwe tracks. Days Gone<br />

By is dus het debuutalbum van Tom Howie en<br />

Jimmy Vallence, die elkaar leerden kennen in<br />

de studiebanken van het Canadese Vancouver.<br />

Zoals van hun gewend laten ze minimalistische<br />

elektronica samensmelten met lome housebeats.<br />

Melancholisch en soms een tikje donker qua<br />

sfeer. Opvallend aan de muziek van Bob Moses<br />

is verder dat er iets singer-songwriters-achtigs<br />

in zit. Vanwege organische instrumenten als de<br />

akoestische gitaar. Maar ook omdat de meeste<br />

door Howie ingezongen nummers meer tekst<br />

bevatten dan gangbaar binnen dit genre. Dat<br />

maakt dit album zowel genietbaar voor op de<br />

dansvloer als voor liefhebbers van elektronische<br />

luisterpop. (Willem Jaap van Essen)<br />

DE 2LP VAN DAYS GONE BY VERSCHIJNT<br />

OOK OP GELIMITEERD ZILVER VINYL!<br />

46<br />

47


HIPHOP & SOUL<br />

LUISTER<br />

TRIP<br />

Hiphop &<br />

Soul<br />

BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />

HIPHOP & SOUL<br />

KWABS<br />

Love And War<br />

CD LP<br />

(Warner)<br />

Kwabena Sarkodee Adjepong, want zo heet hij<br />

echt, werd min of meer ontdekt door producer<br />

Goldie in zijn tv-talentenjacht, waarna hij met<br />

een aantal indrukwekkende covers de youtubekanalen<br />

in Engeland bezig wist te houden. Met de<br />

radiovriendelijke soul van zijn eerste echte single<br />

Walk wist hij ook op het continent de aandacht te<br />

trekken, en nu is er dan eindelijk zijn volwaardige<br />

debuutalbum. Zijn stem hangt ergens tussen<br />

Seal en John Legend, en dat leent zich uitstekend<br />

voor de nu-soul waarin hij zich begeeft. Strakke,<br />

vaak elektronische ritmes, met veel synths, maar<br />

tegelijkertijd sterke melodieën, waardoor de<br />

aandacht constant uitgaat naar de volle, warme<br />

stem van de man, altijd mooi gecombineerd<br />

met een stemmig achtergrondkoor. In het meest<br />

traditionele nummer, Cheating On Me, bewijst hij<br />

een moderne southern soulballad ook prima aan<br />

te kunnen. Bepaald geen retrosoul, maar een zeer<br />

modern album, waarbij alles in dienst staat van<br />

de vocalen. (Jurgen Vreugdenhil)<br />

DAPTONE GOLD II<br />

CD 2LP<br />

(Daptone/V2)<br />

Daptone is inmiddels<br />

uitgegroeid tot één van de<br />

hipste labels ter wereld<br />

en is voor een groot deel verantwoordelijk voor<br />

de wedergeboorte van de soulmuziek. Hoog tijd<br />

dus om na zes jaar een vervolg uit te brengen<br />

op het eerste labeloverzicht. Gold II is hetzelfde<br />

opgebouwd als deel 1, een verzameling van<br />

singletracks, ooit Daptone’s core-business, de<br />

beste albumtracks en uiteraard aangevuld<br />

met rarities en niet eerder uitgebracht<br />

S<br />

materiaal. In die laatste twee<br />

categorieën zeer fraaie gospel van The<br />

T<br />

Como Mamas, en Naomi Shelton<br />

met haar versie van Fred McDowells A<br />

You Gotta Move, eerder alleen<br />

P<br />

op een Rolling Stones-tribute van<br />

een Engels magazine uitgebracht. E<br />

Uiteraard ook veel moois van L<br />

vlaggenschepen Sharon Jones, onder<br />

P<br />

andere Shuggie Otis’ Inspiration<br />

L<br />

Information, Charles Bradley, The<br />

Budos Band en relatieve nieuwkomers A<br />

als Saun &Starr. Om de concurrentie A<br />

nog maar even in te wrijven dat<br />

T<br />

de beste soul ook nu nog steeds uit<br />

J<br />

Brooklyn komt. Daptone rules! (Jurgen<br />

Vreugdenhil)<br />

E<br />

DR. DRE<br />

Compton CD 2LP (VANAF 6-11)<br />

(Universal)<br />

Detox: het is inmiddels een term geworden om een album aan te<br />

duiden dat maar uitgesteld en uitgesteld wordt. Het zou het derde<br />

album van Dr. Dre worden, al vijftien jaar geleden aangekondigd, maar<br />

dit jaar gaf hij aan het hele project geschrapt te hebben, simpelweg<br />

omdat het niet goed genoeg was. Wel is daar ineens een ander album,<br />

Compton, waarvoor hij de inspiratie op heeft gedaan op de filmset van<br />

Straight Outta Compton, een bioscoopfilm over Dre’s oude groep N.W.A.<br />

Maar wie daardoor denkt dat Dr. Dre terug naar de old school gaat, komt bedrogen uit. Dr. Dre laat zich<br />

juist omringen door jong talent en heeft de g-funk ingewisseld voor een modern en gevarieerd geluid. Het<br />

album begint nota bene met het door trap-muziek beïnvloedde Talk About It, en sluit nog het meest aan op<br />

de muziek van Kendrick Lamar (die zelf ook veelvuldig te horen is). Perfectionistisch als Dre is, is alles tot in<br />

de puntjes uitgewerkt, en weet hij het beste zijn gastartiesten te halen (alleen zijn eigen raps klinken wat<br />

minder krachtig). Leuk zijn ook de verwijzingen naar de tijden van weleer (een Eazy E-sample, een Nate<br />

Dogg-imitatie). Met de nadruk op ‘weleer’, want Dr. Dre maakt duidelijk wat hij ook al deed door zijn vorige<br />

album (uit 1999) 2001 te noemen; hij mag dan af en toe terugkijken naar vroeger, maar vooral kijkt Dre<br />

vooruit. Compton is hiermee een nieuwe stap in zijn carrière. (Arnout de Vries)<br />

48 49


HIPHOP & SOUL<br />

FRESKU<br />

Nooit Meer Terug<br />

CD 2LP (VANAF 23-10)<br />

(Topnotch/Universal)<br />

Fresku houdt de gemoederen weer flink bezig. Met de single Zo Doe Je<br />

Dat uit hij flinke kritiek op 3FM wegens het niet draaien van hiphop en<br />

zwarte muziek. Dit doet hij met behoorlijk veel humor, maar de rest van<br />

het album is een stuk serieuzer van toon. Op dit derde album doet de rapper waar hij goed in<br />

is: emotionele raps over zijn eigen wel en wee, gecombineerd met scherpe observaties over<br />

de maatschappij. Die worden begeleid door toegankelijke, sfeervolle beats van Teemong,<br />

met refreinen die soms op het randje van cheesy zitten. Dat wordt echter ruimschoots<br />

gecompenseerd door de emotie die Fresku in zijn raps legt en de vaardigheid waarmee hij<br />

zijn teksten in elkaar zet. Het is razend knap hoe Fresku zichzelf (maar ook de wereld om hem<br />

heen) weet te ontleden en omzet in aangrijpende, goedlopende rapteksten. (Arnout de Vries)<br />

DARLENE LOVE<br />

Introducing CD 2LP<br />

(Sony Music)<br />

Ondanks de titel is dit bepaald geen debuutplaat. Sterker, wie niet weet<br />

wie Darlene Love is, dient onmiddellijk terug naar school te gaan. Als<br />

speelbal van slavendrijver Phil Spector zong ze zowel de tracks van The<br />

Crystals als Bobb B Soxx & The Bluejeans vol en maakte en passant de mooiste kerstsong aller<br />

tijden met Christmas (Baby Please Come Home). Een solocarrière kwam in al die jaren maar<br />

niet van de grond, maar nu, 77 jaar oud, is het Little Steven alias Steve Van Zandt alias Frankie<br />

The Fixer die haar nogmaals in de schijnwerpers zet. Fans met namen als Bruce Springsteen<br />

en Elvis Costello droegen de songs aan en Van Zandt weet daar als geen ander de volle sound<br />

van Spector mee te benaderen. Love zingt zoals altijd de sterren van de hemel en is hoorbaar in haar<br />

element. Deze vrouw kan geen erkenning genoeg krijgen. (Jurgen Vreugdenhil)<br />

T<br />

A<br />

P<br />

S<br />

E<br />

L<br />

P<br />

L<br />

A<br />

A<br />

T<br />

J<br />

E<br />

S<br />

World<br />

DABY TOURE<br />

Amonafi CD<br />

(V2)<br />

Ondanks releases op Peter Gabriels<br />

Real World en Universal voelde de uit Mauritanië<br />

afkomstige Touré zich steeds verder verwijderd van<br />

zijn Afrikaanse roots. Reden om te breken met alles<br />

en iedereen en op Cumbancha een album te maken<br />

met zelfgeschreven folkliedjes, diepgeworteld in de<br />

Afrikaanse tradities. Een enkele keer laat hij zich weer<br />

verleiden tot meer commerciële afropop, zoals in het<br />

door reggae beïnvloedde Oma, maar hoofdzakelijk is dit<br />

een geslaagd Afrikaans singer-songwriteralbum. (Jurgen<br />

Vreugdenhil)<br />

DE OOSTERPOORT GRONINGEN<br />

ZO 27 SEPTEMBER, 15.00 UUR<br />

WORLD<br />

SOULJAZZ ORCHESTRA<br />

Resistance CD LP+CD<br />

Met twee zeer overtuigende albums vol<br />

met hun eigen mix van West-Afrikaanse<br />

en Cubaanse rootsmuziek achter zich heeft het orkest<br />

besloten de zeilen iets te verleggen. Met name de<br />

Afrikaanse invloeden zijn ingeruild voor een sterke<br />

invloed van de soca en zouk uit de zuidelijke Cariben.<br />

Dat gaat enigszins ten koste van de diversiteit, maar<br />

dat wordt goedgemaakt door het dansfeest dat er voor<br />

in de plaats komt. (Jurgen Vreugdenhil)<br />

FILOSOFISCHE STILTE<br />

I Forgot About It When I Thought About It LP<br />

(Noah’s Ark/Universal)<br />

FilosofischeStilte profileert zich als hiphopproducer, maar op zijn debuut-EP I Forgot About It,<br />

When I Thought About It houdt hij het instrumentaal en horen we voornamelijk elektronische<br />

sfeermuziek. Er zijn weliswaar beats te horen, maar de nadruk ligt op het melodieuze aspect<br />

van zijn muziek. FilosofischeStilte is geïnspireerd door o.a. trap-muziek, maar weet dat mooi te integreren in zijn<br />

eigen stijl. De zes nummers zitten stuk voor stuk erg knap in elkaar, erg gelaagd en vol met melodieën om bij weg<br />

te dromen. Nog knapper is hoe hij met veel luchtige klanken een mysterieuze, ietwat donkere sfeer weet neer te<br />

zetten. Op het laatste nummer, Circles, horen we een zangeres, maar eigenlijk voelt dat wat overbodig: er gebeurt<br />

al genoeg interessants in de muziek. Met deze EP bevestigt FilosofischeStilte zijn status als jong, aanstormend<br />

talent in de Nederlandse hiphop-scene. (Arnout de Vries)<br />

PLATO/CONCERTO TOUR<br />

Donderdag 10-09 Utrecht • Donderdag 17-09 Deventer • Donderdag 24-09 Zwolle<br />

Donderdag 01-10 Amsterdam • Donderdag 08-10 Groningen<br />

OP HET PROGRAMMA STAAN ONDER VOORBEHOUD:<br />

LUCAS HAMMING I ELEONOR COCO I YORICK VAN NORDEN<br />

THE MAUREENS I SOAK I BEWILDER I VIKINGS IN TIBET<br />

THE BRAHMS I HAEVN I CLOSE UP I ORANGE SKYLINE<br />

77 BOMBAY STREET I WOOT I LEA ROSIER I HET UNIVERSUMPJE<br />

NOTHING BUT THIEVES<br />

MEER INFO OP WWW.PLATOMANIA.NL<br />

50<br />

51


KLASSIEK<br />

KLASSIEK BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />

INSTRUMENTAAL<br />

KLASSIEK<br />

VOCAAL<br />

Klassiek<br />

PIANOSEQUENZA<br />

Francesco Di Fiore (piano)<br />

Zefir – ZEF9642 [3437631]<br />

Francesco Di Fiore (Palermo 1966) is<br />

al dertig jaar als pianist actief op de concertpodia.<br />

Daarnaast valt hij op met bijzondere projecten zoals<br />

Miniature (in 2011 componeerde hij elke week een<br />

werk dat via internet is te beluisteren). Daarnaast legt<br />

Francesco Di Fiore zich toe op het componeren van<br />

eigentijdse muziek voor theater en film. Less is more,<br />

is zijn credo. Met Pianosequenza brengt Di Fiore een<br />

album met filmmuziek uit iconische films van Michael<br />

Nyman, Philip Glass en Yann Tiersen. Ook speelt hij<br />

filmmuziek van William Susman en van zichzelf. Hij<br />

benadert de stukken in hun essentie. De werken van<br />

Susman (When Medicine got it wrong) en Di Fiore<br />

(Preciesely six o’clock) passen uitstekend bij muziek uit<br />

de Piano, The Hours en Amélie. Door zijn unieke aanpak<br />

weet Francesco Di Fiore tot de essentie van de muziek<br />

en van de emotie door te dringen. Een prachtig album<br />

in een filmische setting. (Wil Zenhorst)<br />

LIVE IN RIGA<br />

Thomas Gould (viool en directie),<br />

Sinfonietta Riga<br />

Edition Classics – EDN1058 [3431457]<br />

Thomas Gould (31) maakt furore als violist, waarbij hij<br />

zowel Bach als Nico Muhly speelt. Hij mocht in Riga<br />

(Culturele Hoofdstad 2014) een eigen programma<br />

samenstellen. Zonder aarzeling kiest Gould voor<br />

Beethovens vioolconcert omdat in het werk een breed<br />

spectrum aan emoties is verborgen. Het eerste deel<br />

is groots en met grandeur, gevolgd door een rustig<br />

en spiritueel middendeel en eindigend met een<br />

majestueuze en triomfantelijke finale. Als contrast<br />

speelt Tom Poster met Sinonietta Riga The Lark<br />

Ascending van Ralph Vaughan William. Dit werk uit<br />

1914, waarbij de viool steeds hoger en hoger speelt,<br />

heeft overeenkomsten met het vioolconcert. Bijzonder<br />

is dat deze uitstekende opname een live-registratie is,<br />

waarbij Gould zelf de directie voor zijn rekening neemt.<br />

(Wil Zenhorst)<br />

LIGHT AND SHADOW<br />

Tom Poster (piano)<br />

Edition Classics – EDN1060 [3431458]<br />

De getalenteerde Britse pianist Tom<br />

Poster heeft na zijn Londense debuut als dertienjarige<br />

inmiddels veertig concertprogramma’s van Bach tot<br />

Ligeti verzorgd. In 2000 won hij de BBC Young Musician<br />

of the Year Competition, alsmede twee internationale<br />

prijzen in 2007 en 2009. Met zijn eerste album<br />

voor Edition Classics brengt Tom Poster een boeiend<br />

programma van licht en duisternis en daartussenin een<br />

werk van licht en schaduw. Foster laat het licht schijnen<br />

in Beethovens vijftiende sonate, om via de schaduw<br />

en soms zonnige tinten van Schumanns Waldszenen<br />

terecht te komen bij de donkergetinte tweede<br />

pianosonate van Chopin. Een album met prachtig<br />

gepassioneerd spel, dat eindigt met een Carol van<br />

Janácek om vanuit de duisternis in het licht te landen.<br />

(Wil Zenhorst)<br />

BACH – HARPSICHORD<br />

CONCERTOS<br />

Andreas Staier (klavecimbel),<br />

Freiburger Barockorchester<br />

Harmonia Mundi – HMC902181/81 (2cd) [3434101]<br />

Johann Sebastian Bach ontwikkelde het<br />

klavecimbelconcert, zeg maar de voorloper van<br />

de pianoconcerten. Ondanks zijn vele jaren als<br />

kapelmeester in Weimar en Köthen zijn er relatief<br />

weinig klavecimbelconcerten overgeleverd (13).<br />

Muziekwetenschappers vermoeden dat óf Bach zijn<br />

composities bij zijn opdrachtgevers heeft moeten<br />

achterlaten, óf dat zijn erfgenamen niet al te zorgvuldig<br />

met Bachs nalatenschap zijn omgesprongen. Van deze<br />

dertien zijn zeven concerten voor één klavecimbel,<br />

waaronder een transcriptie voor een vioolconcert en<br />

het vierde Brandenburgse Concert. De Oostenrijkse<br />

klavecinist Andreas Staier heeft met het Freiburger<br />

Barockorchester een prachtige registratie gemaakt,<br />

waarbij de ingetogen als de uitbundige concerten, zoals<br />

het eerste klavecimbel concert (BWV 1052), met veel<br />

zorg en passie worden uitgevoerd. Muziek om met<br />

volle teugen van te genieten. (Wil Zenhorst)<br />

BRAHMS – VIOLIN SONATAS NOS. 2 & 3<br />

Isabelle Faust (viool) en Alexander Melnikov (piano)<br />

Harmonia Mundi – HMC902219 [3435823]<br />

Na hun veelgeroemde opname van Brahms eerste vioolsonate brengen violiste<br />

Isabella Faust en pianist Alexander Melnikov acht jaar later gelukkig ook de veel later<br />

geschreven tweede en derde vioolsonate uit. Melnikov toont zich wederom als een<br />

begenadigd pianist die veel meer is dan louter een begeleider en Fausts heldere toon is een genot om naar<br />

te luisteren. Als curiositeit is ook de FAE-sonate te horen, door Brahms, Schumann en diens leerling Dietrich<br />

gecomponeerd als cadeau voor meesterviolist Joachim. Hij moest raden wie welk deel had geschreven – en<br />

had daar weinig moeite mee. Liefhebbers van Faust of Brahms hoeven niet te aarzelen. (Henri Drost)<br />

THE COMPLETE COLUMBIA ALBUM COLLECTION<br />

Glenn Gould<br />

Sony Classical [3355177]<br />

In 1955 tekende Glenn Gould een exclusief contract met Columbia Masterworks<br />

en bleef bij dit label tot zijn dood in 1982. Zijn eerste release, Bach’s Goldberg<br />

Variations, veroverde de wereld en vestigde de naam van deze toen 22 jarige<br />

Canadese pianist als een van de meest briljante, originele, charismatische en<br />

provokatieve artiesten van zijn tijd. Zestig jaar later is zijn werk nog steeds een<br />

stimulans voor velen. Sony Classical brengt nu een compleet opnieuw geremasterde box<br />

uit met alle geautorizeerde opnames, verspreidt over 78 cd’s. Het resultaat is verbluffend en<br />

het werk klinkt als nooit tevoren. Daarnaast is er een uit 416 pagina’s bestaand boek toegevoegd met de<br />

originele liner notes (vaak door Gould zelf geschreven) en een enorme hoeveelheid archiefmateriaal, foto’s<br />

en memorabilia. Tenslotte zijn er nog drie cd’s toegevoegd met gesproken commentaar van Gould. (Red)<br />

BEETHOVEN – STRING<br />

QUARTETS OP18<br />

Jerusalem Quartet<br />

Harmonia Mundi – HMC 902207.08<br />

(2cd) [3425650]<br />

Aan het einde van de achttiende eeuw zijn<br />

strijkkwarttetten enorm populair. Er worden honderden<br />

kwartetten gepubliceerd, die veelal in huiselijke kring<br />

worden gespeeld. Pianist en componist Ludwig von<br />

Beethoven schrijft kamermuziek, maar hij waagt<br />

zich nog niet aan het strijkkwartet. Prins Lobkowitz<br />

besteld zes strijkkwarttetten bij Beethoven, wat de<br />

katalysator is voor Beethoven om zich op dit genre<br />

te storten. Rond zijn dertigste levert Beethoven zijn<br />

zes strijkkwartetten opus 18 af waarbij de invloed van<br />

Haydn en Mozart duidelijk valt te horen. Het Jerusalem<br />

Quartet, gelauwerd met diverse waarderingen voor<br />

hun opnamen van Haydn en Brahms, opent haar<br />

twintigste seizoen met een indrukwekkende opname<br />

van deze zes strijkkwartetten die in chronologische<br />

volgorde is geprogrammeerd. Het wachten is op<br />

de latere strijkkwartetten van Beethoven, waarmee<br />

Beethoven zijn persoonlijke stempel op dit genre legt.<br />

(Wil Zenhorst)<br />

52 53


TV SERIES<br />

TV Series<br />

GOTHAM SEIZOEN 1<br />

De kamers zitten op slot en worden vrijgehouden als<br />

Het goede. Het kwaad. Het begin. James bergruimte. Kort daarna ontdekt Mary dat de herberg<br />

Gordon is de nieuwe detective in Gotham dient als dekmantel voor smokkelactiviteiten, die onder<br />

City. Hij wijdt zich aan de taak om zijn leiding staan van Joss. Ze besluit op verkenning te gaan<br />

geliefde metropolis in haar oude glorie in een gevaarlijke wereld. Zo maakt ze kennis met Jem,<br />

te herstellen. Wanneer hij de zaak krijgt van een de stoere jongere broer van Joss. Mary vindt hem heel<br />

vermoord stel uit een elitair milieu, belooft hij hun aantrekkelijk maar maakt zich tegelijkertijd zorgen: zou<br />

ontredderde achtergebleven zoon Bruce Wayne dat Jem ook tot de bende van Joss behoren? En wie kan ze<br />

hij de moordenaar zal vinden. Een zware taak voor eigenlijk wél vertrouwen?<br />

James, en een kostbare obsessie. Eentje die hem en<br />

ons meesleept in de grauwe en spannende wereld van<br />

KABOUL KITCHEN SEIZOEN 2<br />

Gotham. Deze succesvolle serie, van de talenten achter<br />

Regie: Frédéric Berthe, Frédéric<br />

The Mentalist, CSI, Nikita en Gossip Girl, is gebaseerd op<br />

Balekdjian<br />

de DC Comics-figuren die al generaties lang geliefd zijn<br />

Cast: Simon Abkarian, Azzedine Riyad,<br />

bij het publiek.<br />

Gilbert Melki, Fayçal Azizi<br />

Jacky had een goed leven als baas van een restaurant<br />

JAMAICA INN SEIZOEN 1<br />

in het Afghanistan van na de Taliban. Maar na<br />

Regie: Philippa Lowthorpe<br />

verloop van tijd begon het in Kabul toch weer steeds<br />

Cast: Jessica Brown Findlay, Matthew gevaarlijker te worden. Uiteindelijk werd Jacky zelfs<br />

McNulty, Sean Harris<br />

ontvoerd door de Taliban. Aan het begin van dit<br />

Het is 1820 in Cornwall, de<br />

tweede seizoen van Kaboul Kitchen zien we hoe hij<br />

schilderachtige streek die het zuidwestelijke puntje van een ware plaag is voor zijn kidnappers. Die worden<br />

Engeland vormt. De jonge en eigenzinnige Mary trekt hem zo zat dat ze hem uiteindelijk min of meer<br />

na de dood van haar moeder in bij haar tante Patience, helpen ontsnappen. De Franse autoriteiten geven hem<br />

in de afgelegen herberg Jamaica Inn. Daar merkt Mary vervolgens opdracht het land te verlaten. Maar daar<br />

dat haar tante geen schim meer is van de vrolijke heeft Jacky helemaal geen zin in. Hij wil maar één ding:<br />

vrouw die ze ooit was. De Patience van nu is een sloof, zijn restaurant opnieuw opbouwen. Om dat voor elkaar<br />

die onder de plak zit bij haar bazige man Joss. Vreemd te krijgen, ziet hij zich gedwongen geheim agent te<br />

is ook dat de herberg helemaal geen gasten heeft. worden voor de CIA. Nou ja, op zijn manier dan...<br />

KIJKTIPS<br />

TELLUS SEIZOEN 1<br />

Cast: Minka Kuustonen, Lauri Tilkanen, Pirkka-Pekka Petelius<br />

Een groep jonge eco-activisten die onder de naam ‘Tellus’ opereert, voert al enige jaren<br />

succesvolle sabotage uit tegen milieuonvriendelijke organisaties. Al hun acties worden<br />

keer op keer zorgvuldig gepland om niemand in gevaar te brengen. Maar wanneer<br />

ze toch een fout maken en er per ongeluk een dode valt tijdens een van hun missies,<br />

wordt er een klopjacht op de leden van de groep gestart. Tellus staat voor de moeilijke<br />

beslissing om hun strijd te staken, of door te zetten – maar dan wel op een radicale manier…<br />

Stort € 35<br />

of meer op rekening<br />

NL51ABNA 0438 6553 70<br />

tnv Stichting Fuurland, Amsterdam<br />

ovv ‘Donateur’ & adres<br />

TV SERIES<br />

ELKE MAAND IN DE BUS? WORD DONATEUR!<br />

ELKE MAAND ALLE NIEUWE FILMS, INTERVIEWS, OPINIES & ACHTERGRONDEN LAATSTE FILMNIEUWS OP FILMKRANT.NL<br />

LOVE 3D<br />

Documentaires<br />

KIDNAPPING OF MICHEL<br />

HOUELLEBEC<br />

Toen de excentrieke bestsellerauteur<br />

Michel Houellebecq zomaar verdween<br />

gedurende een tournee in 2011,<br />

begonnen geruchten de ronde te doen. Sommige<br />

journalisten gingen zelfs zo ver dat ze suggereerden<br />

dat Al-Qaeda erbij was betrokken. De daaropvolgende<br />

dagen bleef het nieuws geruchten en speculaties<br />

aanwakkeren in de literaire netwerken en de pers.<br />

Een brutale ontvoering? Een identiteitscrisis? Een plan<br />

om naar het buitenland te ontsnappen? Schizofrene<br />

waanzin? Houellebecq zelf heeft nooit een uitleg willen<br />

geven.<br />

KURAI KURAI<br />

Het speelfilmdebuut van<br />

documentairemaker en fotografe<br />

Marjoleine Boonstra is een visuele<br />

roadmovie door de uitgestrekte<br />

steppen van Kirgizië. Kurai Kurai is een mythe in een<br />

modern jasje, in een onbekend land waar andere<br />

regels gelden. Een land dat gekenmerkt wordt door<br />

verlaten landschappen, de wind en vooral de aldoor<br />

rollende ’kurai’: wispelturige steppentuimelaars vol<br />

raadselachtige verhalen.<br />

54 55


MOVIES<br />

Movies<br />

ATLANTIC<br />

Regie: Jan-Willem van Ewijk<br />

Cast: Fettah Ahllamara, Thekla Reuten<br />

De jonge Marokkaanse visser Fettah<br />

(Fettah Lamara) kan zich meten met de<br />

beste Europese surfers die zijn dorp jaarlijks aandoen.<br />

Wanneer hij verliefd wordt op de Nederlandse<br />

Alexandra (Thekla Reuten), wordt hij pas echt<br />

geconfronteerd met de enorme kloof die gaapt tussen<br />

hem en zijn leeftijdsgenoten uit West-Europa. Hij besluit<br />

om langs de Atlantische kust van Marokkonaar Europa<br />

te windsurfen. Maar de tocht van 900 km over de<br />

onvoorspelbare oceaan is vol gevaren.<br />

In majestueuze beelden toont regisseur Jan-Willem van<br />

Ewijk zowel de nietigheid als de kracht van het individu.<br />

Atlantic is de meesterproef van een groot visueel<br />

verteller.<br />

BLOED ZWEET & TRANEN<br />

Regie: Diederick Koopal<br />

Cast: Martijn Fischer, Hadewich Minis,<br />

Fedja van Huêt, Marcel Hensema,<br />

Raymond Thiry<br />

Bloed, Zweet & Tranen vertelt het verhaal over het<br />

bewogen leven van André Hazes. In deze emotionele,<br />

aangrijpende en humoristische film worden de drie<br />

belangrijkste fases uit zijn leven belicht; zijn rauwe<br />

jeugd en de ontdekking op zijn achtste door Johnny<br />

Kraaykamp op de Albert Cuypmarkt in de jaren<br />

zestig, zijn vriendschap met producer Tim Griek en<br />

zijn doorbraak in de jaren tachtig met hits als Zeg<br />

Maar Niets Meer, Een Beetje Verliefd en Ik Meen ‘t<br />

en zijn moeizame laatste maanden in 2004. In deze<br />

laatste fase voor zijn dood worstelt hij met zijn heftige<br />

verleden, zijn verslechterde gezondheid en de angst<br />

voor wat hem te wachten staat. Zal hij, dé volkszanger<br />

van Nederland, nog één keer schitteren in een<br />

uitverkochte Arena?<br />

CHARLIE’S COUNTRY<br />

Regie: Rolf de Heer<br />

Cast: David Gulpill<br />

De teloorgang van de Aboriginal<br />

gemeenschap in Australië is het<br />

onderwerp van Charlie’s Country. Terwijl zijn vrienden<br />

werkloos hun dagen doorbrengen met drinken,<br />

probeert Charlie (David Gulpilil) de tradities van zijn<br />

volk in stand te houden. Jagen, overleven in de bush,<br />

luisteren naar het land. Maar telkens weer loopt hij<br />

tegen de voor hem onbegrijpelijke regels van de blanke<br />

overheid aan. En anders wel tegen zijn eigen zwaktes.<br />

De in Nederland geboren regisseur Rolf de Heer kent<br />

de tragische geschiedenis van de Aboriginals als geen<br />

ander. Hij maakte er eerder de prachtige films The<br />

Tracker en Ten Canoes over. Het besef dat Charlie’s<br />

Country deels het schrijnende verhaal van acteur Gulpilil<br />

(Rabbit Proof Fence) zelf vertelt, maakt de film extra<br />

authentiek en ontroerend. De Heer houdt de toon licht,<br />

maar laat ook zien dat de oorspronkelijke bewoners<br />

van Australië vreemdelingen op hun eigen continent<br />

zijn geworden. Bekroond met de acteursprijs van de Un<br />

Certain Regard-sectie in Cannes 2014.<br />

LE DERNIER COUP DE MARTEAU<br />

Regie: Alix Delaporte<br />

Cast: Romain Paul, Grégory Gadebois en<br />

Clotilde Hesme<br />

De dertienjarige Victor woont met zijn<br />

moeder in een caravan op een strand in Zuid-Frankrijk.<br />

Hij heeft zijn vader nooit gekend en maakt zichzelf wijs<br />

dat hij hem ook niet nodig heeft. Maar dan hoort hij<br />

dat zijn vader, een bekend dirigent, in de buurt aan het<br />

repeteren is met zijn orkest voor een opvoering van de<br />

zesde symfonie van Mahler. Plotseling voelt Victor toch<br />

de drang om hem te leren kennen.<br />

MOVIES<br />

KIJKTIPS<br />

EISENSTEIN IN GUANAJUATO<br />

Regie: Peter Greenaway<br />

Cast: Elmer Bäck, Luis Alberti, Maya Zapata<br />

Na zijn succes in de Sovjet-Unie en teleurstellingen in Hollywood reist de grote<br />

Sovjet-regisseur Sergei Eisenstein naar Mexico om daar een film te maken. Tijdens de<br />

opnames van ¡Que viva México! raakt Eisenstein onder invloed van de Mexicaanse<br />

cultuur, geïntrigeerd door de dood en herontdekt hij zijn seksualiteit door een affaire<br />

met zijn aantrekkelijke gids. Deze ervaringen transformeren de excentrieke Eisenstein (gespeeld door Elmer<br />

Bäck) van een conceptueel filmmaker tot een kunstenaar die gefascineerd is door de menselijke geest.<br />

Eisenstein In Guanajuato verkent de geest van een creatief genie dat gedurende tien dagen vol passie in<br />

Mexico zijn begeertes en angst voor de liefde, seks en dood onder ogen ziet. Een periode die een groot<br />

stempel heeft gedrukt op de carrière van een van de grootste meesters van de cinema. Peter Greenaways<br />

film is geselecteerd voor de hoofdcompetitie van het Internationale Filmfestival van Berlijn 2015.<br />

THE RETURN – RESTORED<br />

Regisseur: Andrey Zvyagintsev<br />

Cast: Cast Vladimir, Garin Ivan Dorronravov, Konstantin Lavronenko, Natalia Vdovina<br />

De broers Ivan en Andrei zijn opgegroeid zonder vader. Wanneer die na twaalf jaar<br />

afwezigheid weer opduikt in hun leven, gaan de broers radicaal anders om met de<br />

turbulente emoties die zijn terugkeer opwekt. In een brutale poging om zich op te<br />

werpen als rolmodel, neemt de vader zijn zonen mee op vakantie naar een afgelegen<br />

eiland. Onderweg escaleert deze poging om nieuwe banden te smeden al snel tot een moeilijke<br />

confrontatie, die uitmondt in een mannelijkheidtest van haast mythische proporties.<br />

STILL ALICE<br />

Regie: Richard Glatzer en Wash Westmoreland<br />

Cast: Julianne Moore, Alec Baldwin, Kristen Stewart, Kate Bosworth, Hunter Parrish<br />

Alice Howland, gelukkig getrouwd en moeder van drie volwassen kinderen, is een<br />

gerenommeerd hoogleraar taalkunde aan Harvard. Ze krijgt een enorme schok te<br />

verduren als de ziekte van Alzheimer bij haar wordt vastgesteld en ze beseft dat haar<br />

zorgvuldig opgebouwde leven drastisch zal veranderen. Langzaam maar zeker begint<br />

ze de regie over haar eigen wereld te verliezen, terwijl de onderlinge banden binnen de familie steeds<br />

meer onder druk komen te staan. Een beangstigend, hartverscheurend en inspirerend portret over een<br />

onafhankelijke, sterke vrouw die worstelt om verbonden te blijven met de persoon die ze ooit was.<br />

56 57


MOVIES<br />

DEAR WHITE PEOPLE<br />

Regie: Justin Simien<br />

Cast: Lionel Higgins, Sam White, Troy<br />

Fairbanks, Dean Fairbanks, Colandrea<br />

‘Coco’ Conners<br />

Er broeit iets aan de overwegend blanke Winchester<br />

University. Terwijl de gekleurde studenten er hun weg<br />

proberen te vinden, verwoordt studente Sam hun<br />

frustraties in haar provocerende radioprogramma Dear<br />

White People: ‘Beste blanken, jullie hebben meer dan<br />

twee gekleurde vrienden nodig, wil je geen racist zijn.<br />

En je drugsdealer telt niet mee.’ Maar de spanningen<br />

komen pas echt op scherp te staan wanneer het<br />

lang verbannen blackface opduikt op het jaarlijkse<br />

Halloweenfeest. In zijn scherpe en humoristische<br />

filmdebuut vindt regisseur Justin Simien een nieuwe<br />

manier om over vooroordelen en stereotypen te<br />

spreken. Dear White People won onder andere de<br />

Special Jury Prize op Sundance 2014 en de prijs voor<br />

beste film op het San Francisco International Film<br />

Festival.<br />

GETTING GO<br />

Regie: Cory Krueckeberg<br />

Tanner, een nerdy filmmaker, wil<br />

een documentaire maken over het<br />

nachtleven van New York. Maar eigenlijk<br />

wil hij vooral iemand ontmoeten waar hij een flinke<br />

cyberobsessie voor heeft: een zeer aantrekkelijke<br />

go-go danser (gespeeld door een real-life go-go<br />

danser). We volgen de twee door de stad, bars,<br />

dakterrassen, huiskamers en ja uiteindelijk ook de<br />

slaapkamers. Naarmate het project vordert, slaat<br />

het machtsevenwicht tussen de twee mannen om...<br />

Een buitengewoon spannende, intrigerende, sexy en<br />

vernieuwende mix tussen speelfilm en documentaire<br />

die ook nog eens tot nadenken stemt.<br />

IM LABYRINTH DES SCHWEIGENS<br />

Regie: Giulio Ricciarelli<br />

Cast: Alexander Fehling, André<br />

Szymanski, Friederike Becht, Johannes<br />

Krisch<br />

Im Labyrinth Des Schweigens is gebaseerd op de<br />

voor velen onbekende naoorlogse geschiedenis van<br />

het onderzoek dat leidde tot het Auschwitz-proces<br />

in Frankfurt, dat plaatsvond tussen 1963 en 1965.<br />

Duitsland werd hiermee het eerste land dat zelf haar<br />

oorlogscriminelen vervolgde voor hun misdaden.<br />

Johann Radman, een jonge ambitieuze advocaat,<br />

ontdekt via een tip van een journalist dat bepaalde<br />

overheidsdiensten en instituten samenzweren om<br />

de nazi-misdaden in de doofpot te houden. Johanns<br />

vastberadenheid om dit tot de bodem uit te zoeken<br />

maakt dat procureur-generaal Fritz Bauer hem aanwijst<br />

om de leiding van het onderzoek naar deze praktijken<br />

op zich te nemen.<br />

THE ONE I LOVE<br />

Regie: Charlie McDowell<br />

Cast: Mark Duplass, Elisabeth Moss, Ted<br />

Danson, Kiana Cason<br />

Op aanraden van hun relatietherapeut<br />

trekken Ethan en Sophie een weekend naar zijn<br />

buitenverblijf om hun huwelijk te redden. Daar lijken ze<br />

goed in te slagen tot ze letterlijk zichzelf tegenkomen…<br />

VENTOUX<br />

Regie: Nicole van Kilsdonk,<br />

Cast: Wilfried de Jong, Kasper van Kooten,<br />

Leopold Witte, Wim Opbrouck<br />

Vier mannen, vrienden van weleer,<br />

beklimmen op hun racefiets de Mont Ventoux, zoals<br />

ze dat dertig jaar geleden ook deden. En ze doen<br />

wat mannen zo goed kunnen: loodzware ernst en<br />

slap ouwehoeren moeiteloos afwisselen. Totdat<br />

hun jeugdvriendin, de prachtige Laura zich meldt en<br />

de spoken uit het verleden zich aandienen. In een<br />

hedendaagse en herkenbare mix van hilariteit en<br />

weemoed overwint de vriendschap, die juist door dat<br />

verleden een vriendschap voor het leven blijkt.<br />

COLOFON<br />

RESTORED VERSION<br />

La Meglio<br />

Gioventù<br />

De wereldwijd geprezen Italiaanse klassieker,<br />

nu nóg mooier en meeslepender dan ooit in een<br />

digitaal gerestaureerde versie.<br />

EXCLUSIEF VERKRIJGBAAR BIJ DE MANIA WINKELS<br />

Hoofdredactie<br />

Bert Dijkman<br />

Redactie<br />

Jorn van der Linde, Dick van Dijk,<br />

Henri Drost, Menno Borst<br />

Vormgeving<br />

Eric-Jan Westen,<br />

e.westen@westerstorm.nl<br />

Druk<br />

Drukkerij Sintjoris nv, Merendree<br />

België<br />

Medewerkers Niels Achtereekte,<br />

Jos van den Berg, Frits<br />

Broekema, Cecile Bol, Ron<br />

Bulters, Erik Damen, Dennis<br />

Dekker, Jan Doense, Henri Drost,<br />

Hermen Dijkstra, Ruben Eg,<br />

Sanna Marije van Elst, Willem<br />

Jaap van Essen, Jesse Frelink,<br />

Luc van Gaans, Jeroen van<br />

Heukelom, Barend Florijn, Jan<br />

Jasper, Albert Jonker, Martin<br />

Kikkert, Dries Klontje, Stefan<br />

Koer, Martijn Koetsier, Wim<br />

Koevoet, Marjan Kok, Bram<br />

van Kolfschoten Stephan Lam,<br />

Ron Loontjens, Max Majorana,<br />

Erik Mundt, Corné Ooijman,<br />

Bram Peeters, Rena Postma,<br />

Marco van Ravenhorst, Linda<br />

Rettenwander, Wiebren<br />

Rijkeboer, Peter Simmers, Martin<br />

Smeets, Jelle Teitsma, Menno<br />

Valk, Louk Vanderschuren, Rik<br />

Veenhuijsen, Paul van ‘t Veer,<br />

Ruud Verkerk, Cees Visser, Jesse<br />

Voorn, Jurgen Vreugdenhil,<br />

Arnout de Vries, Jan de Vries,<br />

André de Waal, Michel Weber,<br />

MOVIES<br />

Jeroen Wierstra, Enno de Witt,<br />

Erwin Zijleman, Wil Zenhorst.<br />

Adres<br />

Postus 71, 7400 AB Deventer,<br />

email: redactie@platomania.nl<br />

Abonneren:<br />

Abonneer je door €20,- over te<br />

maken voor 10 nummers naar<br />

IBAN NL67INGB0682214655<br />

o.v.v. mania abonnement.<br />

Vergeet niet je naam en adres<br />

erbij te vermelden.<br />

Voor Belgische lezers is het<br />

bedrag 30,- i.v.m. hogere<br />

portokosten.<br />

IBAN NL67INGB0682214655<br />

BIC INGBNL2A<br />

Mania 321 verschijnt op<br />

9 oktober 2015<br />

58 59


ADRESSEN<br />

BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />

HIPHOP MANIA & SOUL 320<br />

ADRESSEN<br />

CONCERTO<br />

Utrechtstraat 52-60<br />

1017VP Amsterdam<br />

020 6235228<br />

info@concerto.nl<br />

www.concerto.nl<br />

SOUNDS<br />

Parade 66<br />

5911 CE Venlo<br />

077-3510625<br />

info@sounds-venlo.nl<br />

www.sounds-venlo.nl<br />

VELVET MUSIC/PAAGMAN<br />

Frederik Hendriklaan 217<br />

2582 CB Den Haag<br />

Lange Poten 41<br />

2511 CM Den Haag<br />

N<br />

RISKDISC<br />

MADISEN WARD & THE MAMA BEAR<br />

Skeleton Crew<br />

PLATO<br />

Brink 21<br />

7411 BS Deventer<br />

0570-745093<br />

deventer@platomania.nl<br />

Oude Ebbingestraat 41-43<br />

9712 HB Groningen<br />

050-3135055<br />

groningen@platmania.nl<br />

Klokkensteeg 14<br />

8011 XV Zwolle<br />

038-4225354<br />

zwolle@platomania.nl<br />

Vrouwensteeg 4-6<br />

2312 BZ Leiden<br />

071-5149689<br />

leiden@platomania.nl<br />

Voorstraat 35<br />

3512 AJ Utrecht<br />

030-2310826<br />

utrecht@platomania.nl<br />

www.platomania.nl<br />

PLATO DOMINICANEN<br />

Dominicanerkerkstraat 1<br />

6211 CZ Maastricht<br />

043-4100010<br />

muziek@boekhandeldominicanen.nl<br />

KROESE<br />

Rijnstraat 31<br />

6811 EW Arnhem<br />

026-3705116<br />

arnhem@kroese-online.nl<br />

VELVET MUSIC<br />

Havik 7A<br />

3811Ex Amersfoort<br />

033-4621065<br />

amersfoort@velvetmusic.nl<br />

Maandereind 40<br />

6711AD Ede<br />

0318 615403<br />

ede@velvetmusic.nl<br />

Boterstraat 10<br />

1811 HP Alkmaar<br />

072-2200205<br />

alkmaar@velvetmusic.nl<br />

www.pop-eye.nl<br />

Rozengracht 40<br />

1016NC Amsterdam<br />

020-4228777<br />

amsterdam@velvetmusic.nl<br />

Vriesestraat 110<br />

3311 NS Dordrecht<br />

078-6141481<br />

dordrecht@velvetmusic.nl<br />

Tolbrugstraat 12<br />

4811 WN Breda<br />

076-5212569<br />

breda@velvetmusic.nl<br />

Oude Binnenweg 121A<br />

3012 JC Rotterdam<br />

010-4134423<br />

rotterdam@velvetmusic.nl<br />

Nieuwe Rijn 34<br />

2312 JE Leiden<br />

071-5128157<br />

leiden@velvetmusic.nl<br />

BOEKHANDEL BROEKHUIS<br />

Wemenstraat 45<br />

7551 EW Hengelo<br />

hengelo@boekhandelbroekhuis.nl<br />

Markstraat 12<br />

7511 GD Enschede<br />

enschede@boekhandelbroekhuis.nl<br />

Koornmarkt 24<br />

7607 HZ Almelo<br />

almelo@boekhandelbroekhuis.nl<br />

www.boekhandelbroekhuis.nl<br />

DE WATERPUT<br />

Bosstraat 36<br />

4611 ND Bergen op Zoom<br />

Tel 0164-237418<br />

info@waterput.nl<br />

DE DRUKKERIJ<br />

Markt 51<br />

4331 LK Middelburg<br />

Tel 0118 886 874<br />

muziek@drukkerijmiddelburg.nl<br />

NORTH END HAARLEM<br />

Marsmanplein 19<br />

2025 DT Haarlem<br />

023-5375745<br />

www.northendhaarlem.nl<br />

‘T OOR<br />

Leeuwenstraat 44<br />

1211EW Hilversum<br />

035-6216579<br />

hilversum@platenhuis-het-oor.nl<br />

ARCS<br />

Yours, Dreamily<br />

GRAND CRU<br />

GLEN HANSARD<br />

Didn’t He Ramble<br />

LUISTERTRIPS<br />

BEANS & FATBACK<br />

Heroine Lovestruck<br />

BEWILDER<br />

Dear Island<br />

RICHARD HAWLEY<br />

Hollow Meadows<br />

Molenstraat 126<br />

Nijmegen<br />

024-3221346<br />

nijmegen@kroese-online.nl<br />

Voldersgracht 3<br />

2611 ET Delft<br />

tel. 015-2133020<br />

delft@velvetmusic.nl<br />

Brouwerstraat 10<br />

1315BP Almere Stad<br />

036-5302306<br />

almere@platenhuis-het-oor.nl<br />

www.kroese-online.nl<br />

www.velvetmusic.nl<br />

www.platenhuis-het-oor.nl<br />

NATHANIEL RATELIFF &<br />

THE NIGHT SWEATS<br />

ANDY SHAUF<br />

Bearer Of Bad News<br />

DAVE RAWLINGS MACHINE<br />

Nashville Obsolote<br />

KARSU<br />

Colors<br />

DE MANIA IS OOK VERKRIJGBAAR BIJ:<br />

Poort Music<br />

Voorstreek 6<br />

8911 JN Leeuwarden<br />

Mollema Music World<br />

Voorstraat 11<br />

8801 KZ Franeker<br />

Jan Cas Sombroek<br />

Havenstraat 3<br />

1131 BS Volendam<br />

Music machine<br />

Paardestraat 11<br />

6131 HA Sittard<br />

Pieter v. Os<br />

Snellestraat 44<br />

5211 EN ‘s-Hertogenbosch<br />

Blue Music<br />

Oude straat 24<br />

8261 CP Kampen<br />

Evelyn Novacek<br />

Meint Veningastr. 132<br />

9601 KJ Hoogezand<br />

Hekman Muziek<br />

Torenstraat 34<br />

9671 EE Winschoten<br />

Cd-Teek<br />

Kleine Berg 52<br />

5611 JV Eindhoven<br />

Get Back Music<br />

Voorstraat 203<br />

3311 EN Dordrecht<br />

Popeye<br />

Drienerstraat 9<br />

7551 HJ Hengelo<br />

Free Music Hi Fidelity<br />

Turfmarkt 12<br />

2801 HA Gouda<br />

Satisfaction<br />

Oranje Nassaustraat 29<br />

6411 LE Heerlen<br />

CD-Kiosk<br />

De Schakel 3<br />

5341 CM Oss<br />

BOB MOSES<br />

Days Gone By<br />

KWABS<br />

Love And War<br />

61


GUNS N’ ROSES<br />

APPETITE FOR DESTRUCTION<br />

CONCERTO 60 JAAR EDITIE<br />

180 GRAM VINYL<br />

GENUMMERD<br />

LIMITED 500 STUKS<br />

OP=OP

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!