mania320.pdf

maniaredactie
from maniaredactie More from this publisher
07.09.2015 Views

POP & ROCK GEORG HOLM & ORRI PÁLL DÝRASON Circe OST CD 2LP+CD BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS (News/PIAS) IJslanders Georg Holm en Orri Pall Dyrason zijn bekend als tweederde van Sigur Ros. Voor de soundtrack van de BBC-documentaire The Show Of Shows, over adembenemende circusvoorstellingen, zochten ze de samenwerking met de IJslandse componist Hilmar Orn Hilmarsson en Georgs broer, gitarist Kjartan. Verder verleende The South Iceland Chamber Choir samenwerking. Onder de naam Circe is de soundtrack nu uitgebracht. De muziek, door iemand omschreven als een 72 minuten durend ononderbroken instrumentaal nummer, is gevarieerd. We horen het verstilde van Sigur Ros, maar het volgende moment is techno dichtbij. We vliegen van het ene uiterste naar het andere, en het blijft boeiend. Voor inspiratie werd gekeken naar archiefmateriaal van oude circussen, carnavals en vaudevillevoorstellingen. De beste omschrijving van het album is dan ook dat het een soundtrack is zonder film. Die film komt er, maar eerst hier de muziek, die de beelden ondersteunt. En die is zeer de moeite waard. (Erik Mundt) A T P S E L P L A A T J E S HOOTON TENNIS CLUB Highest Point In Cliff Town CD LP (Heavenly/PIAS) Ze zijn er nog. Jonge Britse gitaarbands die het rijke verleden van de Britse popmuziek met zich meeslepen en het maken van zonnige gitaarpopsongs tot kunst hebben verheven. Hooton Tennis Club komt uit Liverpool en begint logischerwijs bij de muziek van The Beatles, maar hierna moeten ook de decennia Britse gitaarmuziek die volgden op de hoogtijdagen van de Fab Four eraan geloven. Highest Point In Cliff Town is vanwege alle referenties naar het verleden misschien geen plaat om heel druk over te doen, al beheerst het viertal uit Liverpool het schrijven van tijdloze en vrijwel onweerstaanbare popliedjes een stuk beter dan de meeste van haar soortgenoten en zijn de zang en de gitaarlijnen prima op orde. Highest Point In Cliff Town is hierdoor niet alleen een feest van herkenning, maar ook een plaat die een mooie zomerdag glans geeft, wat Hooton Tennis Club voorlopig bestaansrecht geeft. (Erwin Zijleman) LOW One And Sixes CD 2LP 2LP LIMITED GEEL VINYL (Subpop/Konkurrent) De groep rond het mormoonse echtpaar Alan Sparhawk en Mimi Parker heeft een nieuw album uit en liefhebbers weten dan hoe laat het is: tijd om de kerk na de zondagse ochtendmis weer te verlaten. Op Ones & Sixes, hun elfde langspeler alweer, veranderen de grondleggers van het slowcoregenre amper iets aan hun minimale geluid, dat al niet tot nauwelijks leek te verjaren. Hun stemmige, prachtig gezongen nummers zijn vaak tergend traag opgebouwd en klinken zo bitterzoet als cantuccini smaken – een traktatie, maar je moet er van leren houden. Dat gaat zeker op voor het openingsnummer Gentle en afsluiter DJ, maar tussendoor gebeuren ook andere dingen. What Part Of Me, Kid In The Corner en No End zijn relatief montere songs die de luisteraar wat ademruimte laten en zowaar tot het meest toegankelijk behoren dat de groep uitbracht. Al met al weet Low weer een fraai nieuw hoofdstuk aan haar toch al imposante oeuvre toe te voegen. (Max Majorana) TAMARYN Cranekiss CD LP Na twee albums die het label shoegaze opgeplakt kregen, introduceert het van oorsprong Nieuw-Zeelandse Tamaryn op Crane Kiss een vernieuwd geluid dat wordt gedomineerd door synths, hoewel de gitaar in Cure-achtige vorm nog steeds een belangrijke rol speelt. Blikvanger Tamaryn Brown verhuisde van San Francisco naar New York, waar ze de handen ineensloeg met Shaun Durkin van Weekend en producer Jorge Elbrecht (o.a. Violens). Het resultaat is een prachtige en groots geproduceerde (dream)popplaat vol ijzersterke tracks met een donkere ondertoon en fraaie zang van Tamaryn. (Marco van Ravenhorst) NILS FRAHM Late Night Tales CD 2LP (News/PIAS) Toen de serie Anotherlatenight begon en later over ging in LateNightTales was het al gauw duidelijk dat er geweldige verzamel- en mixalbums uitkwamen van artiesten met een bijzondere smaak. Volgens Nils Frahm is het een prachtige manier om diep te graven in je muziekcollectie. Het resultaat is een hypnotische reis door de moderne en klassieke muziek, experimentele elektronica, jazz, dub T techno, soundtracks en soul. Nils A Frahms LateNightTales is ook weer bijzonder om dat hij niet echt mixt, P maar meer geluidlagen met elkaar verbindt. Met nummers van Four Tet, Bibio, Miles Davis, Nina Simone, Boards Of Canada en een prachtige cover van John Cage’s nummer 4’33”. De perfecte soundtrack voor laat op de avond, maar ook voor vroeg op de morgen of in de middag. (Jeroen van Heukelom) S E L P L A A T J E LUISTER TRIP POP & ROCK RICHARD HAWLEY Hollow Meadows CD LP (Parlophone/Warner) Richard Hawley leek een jaar of vijf geleden definitief te hebben gekozen voor het maken van bijzonder stemmige chamber pop, maar op het in 2012 verschenen Standing At The Sky’s Edge koos de Britse muzikant opeens voor een rauw, elementair en psychedelisch aandoend rockgeluid. Het blijkt een eenmalig uitstapje, want op Hollow Meadows horen we toch weer vooral het vertrouwde geluid. De rauwe gitaren zijn weer grotendeels vervangen door het stemmige en fraai georkestreerde geluid waarin de donkere stem van Richard Hawley uiteindelijk toch het best gedijt. Het leven van Richard Hawley ging de afgelopen jaren niet over rozen en dat is te horen in de stemmige en donkere songs die overlopen van melancholie en de grote thema’s niet schuwen. Richard Hawley vertolkt ze zoals de grote ‘crooners’ dat in het verleden deden en maakt wederom diepe indruk. Richard Hawley is de status van cultheld nog steeds niet ontgroeid, maar laat ook met Hollow Meadows weer horen dat hij een hele grote is. (Erwin Zijleman) 16 17

POP & ROCK<br />

GEORG HOLM & ORRI PÁLL DÝRASON<br />

Circe OST<br />

CD 2LP+CD<br />

BESTEL NU IN EEN VAN ONZE WEBWINKELS<br />

(News/PIAS)<br />

IJslanders Georg Holm en Orri Pall Dyrason zijn bekend als tweederde<br />

van Sigur Ros. Voor de soundtrack van de BBC-documentaire The<br />

Show Of Shows, over adembenemende circusvoorstellingen, zochten<br />

ze de samenwerking met de IJslandse componist Hilmar Orn Hilmarsson en Georgs broer,<br />

gitarist Kjartan. Verder verleende The South Iceland Chamber Choir samenwerking. Onder de<br />

naam Circe is de soundtrack nu uitgebracht. De muziek, door iemand omschreven als een 72<br />

minuten durend ononderbroken instrumentaal nummer, is gevarieerd. We horen het verstilde<br />

van Sigur Ros, maar het volgende moment is techno dichtbij. We vliegen van het ene uiterste<br />

naar het andere, en het blijft boeiend. Voor inspiratie werd gekeken naar archiefmateriaal van<br />

oude circussen, carnavals en vaudevillevoorstellingen. De beste omschrijving van het album is<br />

dan ook dat het een soundtrack is zonder film. Die film komt er, maar eerst hier de muziek, die<br />

de beelden ondersteunt. En die is zeer de moeite waard. (Erik Mundt)<br />

A<br />

T<br />

P<br />

S<br />

E<br />

L<br />

P<br />

L<br />

A<br />

A<br />

T<br />

J<br />

E<br />

S<br />

HOOTON TENNIS CLUB<br />

Highest Point In Cliff Town CD LP<br />

(Heavenly/PIAS)<br />

Ze zijn er nog. Jonge Britse gitaarbands die het rijke verleden van de<br />

Britse popmuziek met zich meeslepen en het maken van zonnige<br />

gitaarpopsongs tot kunst hebben verheven. Hooton Tennis Club komt<br />

uit Liverpool en begint logischerwijs bij de muziek van The Beatles, maar hierna moeten ook<br />

de decennia Britse gitaarmuziek die volgden op de hoogtijdagen van de Fab Four eraan geloven. Highest<br />

Point In Cliff Town is vanwege alle referenties naar het verleden misschien geen plaat om heel druk over te<br />

doen, al beheerst het viertal uit Liverpool het schrijven van tijdloze en vrijwel onweerstaanbare popliedjes<br />

een stuk beter dan de meeste van haar soortgenoten en zijn de zang en de gitaarlijnen prima op orde.<br />

Highest Point In Cliff Town is hierdoor niet alleen een feest van herkenning, maar ook een plaat die een<br />

mooie zomerdag glans geeft, wat Hooton Tennis Club voorlopig bestaansrecht geeft. (Erwin Zijleman)<br />

LOW<br />

One And Sixes CD 2LP 2LP LIMITED GEEL VINYL<br />

(Subpop/Konkurrent)<br />

De groep rond het mormoonse echtpaar Alan Sparhawk en Mimi Parker heeft een<br />

nieuw album uit en liefhebbers weten dan hoe laat het is: tijd om de kerk na de<br />

zondagse ochtendmis weer te verlaten. Op Ones & Sixes, hun elfde langspeler alweer,<br />

veranderen de grondleggers van het slowcoregenre amper iets aan hun minimale geluid, dat al niet tot<br />

nauwelijks leek te verjaren. Hun stemmige, prachtig gezongen nummers zijn vaak tergend traag opgebouwd<br />

en klinken zo bitterzoet als cantuccini smaken – een traktatie, maar je moet er van leren houden. Dat gaat<br />

zeker op voor het openingsnummer Gentle en afsluiter DJ, maar tussendoor gebeuren ook andere dingen.<br />

What Part Of Me, Kid In The Corner en No End zijn relatief montere songs die de luisteraar wat ademruimte<br />

laten en zowaar tot het meest toegankelijk behoren dat de groep uitbracht. Al met al weet Low weer een<br />

fraai nieuw hoofdstuk aan haar toch al imposante oeuvre toe te voegen. (Max Majorana)<br />

TAMARYN<br />

Cranekiss<br />

CD LP<br />

Na twee albums die het label shoegaze<br />

opgeplakt kregen, introduceert het van<br />

oorsprong Nieuw-Zeelandse Tamaryn op Crane Kiss<br />

een vernieuwd geluid dat wordt gedomineerd door<br />

synths, hoewel de gitaar in Cure-achtige vorm nog<br />

steeds een belangrijke rol speelt. Blikvanger Tamaryn<br />

Brown verhuisde van San Francisco naar New York,<br />

waar ze de handen ineensloeg met Shaun Durkin van<br />

Weekend en producer Jorge Elbrecht (o.a. Violens). Het<br />

resultaat is een prachtige en groots geproduceerde<br />

(dream)popplaat vol ijzersterke tracks met een donkere<br />

ondertoon en fraaie zang van Tamaryn. (Marco van<br />

Ravenhorst)<br />

NILS FRAHM<br />

Late Night Tales<br />

CD 2LP<br />

(News/PIAS)<br />

Toen de serie<br />

Anotherlatenight<br />

begon en later over ging in LateNightTales<br />

was het al gauw duidelijk dat er geweldige<br />

verzamel- en mixalbums uitkwamen van<br />

artiesten met een bijzondere smaak. Volgens<br />

Nils Frahm is het een prachtige manier om<br />

diep te graven in je muziekcollectie. Het<br />

resultaat is een hypnotische reis door<br />

de moderne en klassieke muziek,<br />

experimentele elektronica, jazz, dub T<br />

techno, soundtracks en soul. Nils<br />

A<br />

Frahms LateNightTales is ook weer<br />

bijzonder om dat hij niet echt mixt, P<br />

maar meer geluidlagen met elkaar<br />

verbindt. Met nummers van Four<br />

Tet, Bibio, Miles Davis, Nina Simone,<br />

Boards Of Canada en een prachtige<br />

cover van John Cage’s nummer 4’33”.<br />

De perfecte soundtrack voor laat op<br />

de avond, maar ook voor vroeg op de<br />

morgen of in de middag. (Jeroen van<br />

Heukelom)<br />

S<br />

E<br />

L<br />

P<br />

L<br />

A<br />

A<br />

T<br />

J<br />

E<br />

LUISTER<br />

TRIP<br />

POP & ROCK<br />

RICHARD HAWLEY<br />

Hollow Meadows CD LP<br />

(Parlophone/Warner)<br />

Richard Hawley leek een jaar of vijf geleden<br />

definitief te hebben gekozen voor het maken<br />

van bijzonder stemmige chamber pop, maar op<br />

het in 2012 verschenen Standing At The Sky’s<br />

Edge koos de Britse muzikant opeens voor een<br />

rauw, elementair en psychedelisch aandoend<br />

rockgeluid. Het blijkt een eenmalig uitstapje,<br />

want op Hollow Meadows horen we toch<br />

weer vooral het vertrouwde geluid. De rauwe<br />

gitaren zijn weer grotendeels vervangen door<br />

het stemmige en fraai georkestreerde geluid<br />

waarin de donkere stem van Richard Hawley<br />

uiteindelijk toch het best gedijt. Het leven van<br />

Richard Hawley ging de afgelopen jaren niet<br />

over rozen en dat is te horen in de stemmige en<br />

donkere songs die overlopen van melancholie<br />

en de grote thema’s niet schuwen. Richard<br />

Hawley vertolkt ze zoals de grote ‘crooners’ dat<br />

in het verleden deden en maakt wederom diepe<br />

indruk. Richard Hawley is de status van cultheld<br />

nog steeds niet ontgroeid, maar laat ook met<br />

Hollow Meadows weer horen dat hij een hele<br />

grote is. (Erwin Zijleman)<br />

16<br />

17

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!