klik hier - Haags Milieucentrum

Column
door: Julius Pasgeld
Al wat vliegt, rent, kruipt, tiert en zwemt
door: Julius Pasgeld
Op onze wekelijkse wandeltochten door Zuid-Holland genieten
mevrouw Pasgeld en ik van alles wat er maar te genieten
is. En dat is nogal wat. Klauteren we niet over een spoorweg
door de Drooggemaakte polder nabij Noukoop dan zijn we wel
te vinden op het Kerkepad dat ons voert van Gelderswoude
naar de oevers van de Ommedijkse Watering. Of we proberen
op de hoek van de Lange Tiendweg en de Snippejagerskade bij
Gouderak mijn digitale kompas. Want na uren dwalen willen we
natuurlijk wel weer eens weten waar we zijn.
Voordat we vertrekken kijk ik nog snel even op internet of
er in de omgeving waar wij ons denken te vertreden niet iets
georganiseerd of gevierd wordt. Want dat moeten wij niet hebben.
Liever geen handgedraaide, oude ambachten in Delfgauw.
Of een natuurbelevingsprogramma aan de oevers van de Zweth.
Ook informatiecentra of kaarten met ‘Hier bevindt u zich’ onder
rustieke houten afdakjes of schuine, op lage paaltjes opgestelde,
in transparant plastic gevatte, gegevens over historie en
geologische gesteldheid van het wandelterrein, met daaronder
enige afbeeldingen van vogels, mijden wij als de pest.
Zijn wij dan geheel van God verlaten en wars van iedere
menselijke inbreng? We dachten van niet. Als we op onze wandelingen
toevallig een menigte treffen die zich te Stolwijk onledig
houdt met de huldiging van een inwoner die op de Olympische
Spelen bijna de bronzen medaille synchroon zwemmen
heeft behaald, zijn we de koning te rijk. En als we toevallig
stuiten op een gezelschap Nordic-walkende dames dat zich te
Oude Leede met vuur en verve overgeeft aan de rite van de
zogenaamde dopwissel, (dat is, dat er bij overgang van een
verharde weg naar een onverharde, of andersom, andere rubber
doppen op de stokken moeten worden bevestigd) dan kijken
mevrouw Pasgeld en ik ademloos toe. Als waren wij getuige
van het ritueel van een mystieke sekte in het hooggebergte
van Bhutan. Ook de traverse van een overvolle huifkar door
het Bieslandse Bos heeft onze volle aandacht. Hoe kan het
zijn, denken wij vertwijfeld, dat personen in de kracht van hun
leven zich hutje-mutje urenlang met de snelheid van een aangeschoten
schildpad schommelend en hotsend door het struweel
begeven en daar nog voor wensen te betalen ook? Terwijl
de volledige vrijheid en het totale zelfbeschikkingsrecht
zich gratis op nog geen drie meter van onder de huif vandaan
bevinden?
Zo verwonderen mevrouw Pasgeld en ik ons over veel van
wat we onderweg tegenkomen.
En als het menselijke bedrijf zich toevallig eens niet manifesteert
is dat mooi meegenomen. Dan heeft de natuur onze
volle aandacht. Maar vraag ons niet naar namen. Alles wat
we zien vliegen, rennen, kruipen, groeien, zwemmen, zoemen,
kwaken of anderszins van zijn aanwezigheid kennis geeft, laten
we onbekommerd tot ons komen. Ooit torsten wij handige flora’s
en uitklapbare vogelboeken met ons mee. Maar we keken
meer in de boeken als om ons heen. En wat kan het eigenlijk
schelen of het kiekendief, waterral of gekraagde braamsluiper
heet. En wat maakt het nou toch eigenlijk uit of er guldenroede,
mattenbies of ziltgerande schijnspurrie rond onze voeten
tiert. Al die etikettering is slechts dikdoenerij van de dorknopers
onder de liefhebbers. Is slechts een armoedig surrogaat
voor het Grote Wonder in het algemeen. En een substituut voor
al die onuitsprekelijke verscheidenheid, die zeldzame vormgeving
en die onmetelijke rijkdom aan kleur in het bijzonder.
Al die pracht. Iedere week gratis. Urenlang.
Daar heb je toch geen VVV of een routebeschrijving bij
nodig?
VROM wil extra aandacht voor energielekken
Het artikel in de vorige Branding over
gebrekkige isolatie van nieuwbouwwoningen
(‘Zo lek als een wandje’) is
niet zonder gevolgen gebleven. Diverse
media, waaronder De Telegraaf, pikten
het op. De berichtgeving was aanleiding
voor de Socialistische Partij (SP)
om kamervragen te stellen.
“Om te kunnen voldoen aan de wettelijk
vereiste energieprestatie is het
zorgvuldig aanbrengen van isolatiemateriaal
en uitvoering van tochtdichting
van belang”, merkt minister Dekker van
Volkshuisvesting in haar beantwoording
op. Ze zegt toe te gaan overleggen
16 branding oktober-december
met de Vereniging Nederlandse Gemeenten
(VNG) en de Vereniging Bouw- en
Woningtoezicht Nederland om de problematiek
te bespreken. Er zal worden nagegaan
of gemeenten in hun rol als toezichthouder
tijdens de bouw extra aandacht
kunnen besteden aan het aanbrengen
van isolatiematerialen en aan uitvoering
van tochtdichting.
Infraroodmeting
Momenteel bestaat de opleveringskeuring
alleen uit een visuele inspectie tijdens
de overdracht van de woning. Dekker
wijst een standaard infraroodmeting
niet van de hand, maar wijst op de
knelpunten: de kosten en het feit dat
een dergelijke meting alleen kan worden
uitgevoerd als het temperatuurverschil
tussen de buiten- en binnentemperatuur
groot genoeg is.
Overigens meldt de minister dat de
VROM-inspectie dit najaar onderzoek
doet naar de naleving van regels op
gezondheidsaspecten (vooral luchtverversing
en geluid). In dat onderzoek
wordt tevens voor de Energieprestatiecoëfficiënt
nagegaan of is gebouwd
overeenkomstig de verleende bouwvergunning.