MonteCEP Kotor 2

DUP MRČEVAC NACRT PLANA : 2012.
- Da se uvijek obezbijede koridori za telekomunikacione kablove duž svih postojećih i novih
saobraćajnica
- Da se gradnja,rekonstrukcija i zamjena elektronskih komunikacionih sistema mora izvoditi po
najvišim tehnološkim, ekonomskim i ekološkim standradima
Savremeni trendovi razvoja elektronskih komunikacija daju veoma širok spektar elektronskih
komunikacionih servisa kao i različit pristup pojedinih operatera elektronskih komunikacija operatera.
U elektonskoj komunikacionoj pristupnoj mreži, koja je predmet ovog plana, koristiće se kablovi tipa
TK59-GM i optički kablovi FO SM i gradiće se kablovska kanalizacija sa cijevima PVC Ø110mm i pE
Ø40mm odgovarajućih kapaciteta, koji će omogućiti dugoročni razvoj elektronskih komunikacionih
servisa na ovom području.Do svakog kablovskog razdjelnika (KROS ormar) projektovana je kablovska
kanalizacija sa minimalno 1×PVC Ø110mm i privodnim oknom unutrašnjih dimenzija 60×60×90 cm.
RADIO - DIFUZNI (BEŽIČNI) SISTEMI
U ovoj fazi planiranja nije moguće definisati lokacije za bazne stanice radio-difuznih sistema, jer to
prevashodno zavisi od provajdera takvih usluga i njihovih mjerenja i zahtjeva za realizaciju konkretnih
projekata. Međutim, mogu se, dati smjernice i tehnički zahtjevi za davanje urbanističko- tehničkih
uslova za svaki projekat te vrste.
Osnovna koncepcija GSM sistema mobilne telefonije bazirana je na klasičnoj arhitekturi ćelijske radiomreže.
Osnovna jedinica ovakve mreže je ćelija. U cilju pokrivanja željene teritorije, servisne zone
osnovnih ćelija se udružuju i na taj način formiraju jedinstven sistem. Svaka ćelija ima svoju baznu
stanicu ( BTS – Base Transcevier Station ) koja radi na dodijeljenoj grupi radio-kanala. Radio-kanali
dodijeljeni jednoj ćeliji u potpunosti se razlikuju od radio-kanala dodijeljenih susjednim ćelijama.
Sve savremene GSM bazne stanice koncipirane su tako da se za njihovo normalno funkcionisanje ne
zahtijeva stalna ljudska posada, što znači da u okviru uređenja bazne stanice ne treba da se radi
dovod za vodu, kanalizaciju i td.
Razlikuju se tri tipa baznih stanica, u zavisnosti od toga da li na planiranoj lokaciji bazne stanice
postoji ili ne postoji odgovarajuća prostorija za smještaj opreme bazne stanice. Shodno tome postoje:
--- INDOOR bazne stanice ( za montažu u okviru postojećeg objekta ili kontejnera ),
--- OUTDOOR bazne stanice ( za instalaciju na otvorenom ), i
--- MICRO bazne stanice ( za pokrivanje manjih zona, kao što su hoteli, tržni centri i sl.)
Što se tiče zaštite životne sredine, bazne stanice svojim radom ne zagađuju životno i tehničko
okruženje. Ni na jedan način ne zagađuju vodu, vazduh i zemljište. U manjoj mjeri i u ograničenom
prostoru eventualno može doći do pojave nedozvoljenog nivoa elektromagnetskog zračenja baznih
stanica, što se pravilnim planiranjem i projektovanjem, te testnim mjerenjima može preduprijediti, kao
da se i u svemu pridržava Zakona o procjeni uticaja na životnu sredinu (Sl. List RCG br. 80/05) i
Zakona o životnoj sredini ( „Sl.list CG“ br.48/08).
Maksimalni nivo izlaganja stanovništva za frekfencijski opseg od 10Mhz – 300Ghz dati su „Pravilnikom
o najvećim dozvoljenim snagama zračenja radijskih stanica u gradovima i naseljima gradskog
obilježja“ Agencija za radio - difuziju RCG (br.01-932) iz 2005 god.
MonteCEP, Kotor 54