ԽՆԴԻՐՆԵՐԻ ՇՈՒՐՋ
ԻՍԼԱՄԱՑՎԱԾ ՀԱՅԵՐԻ ԽՆԴԻՐՆԵՐԻ ՇՈՒՐՋ - ՀՀ սփյուռքի ... ԻՍԼԱՄԱՑՎԱԾ ՀԱՅԵՐԻ ԽՆԴԻՐՆԵՐԻ ՇՈՒՐՋ - ՀՀ սփյուռքի ...
Ռուբեն ՄԵԼՔՈՆՅԱՆ հայ-քրիստոնեական կրթություն կստանային։ Վարթոյի ցեղապետ Սիյամենթ Յաղբասանն ունեցել է 13 երեխա, որոնք կնոջ` Դելալի մահից հետո դժվարին վիճակում են եղել։ Բացի այդ, ինչպես նշեցինք, Վարթո աշիրեթը չափազանց կրոնասեր էր, նույնիսկ երեխաները հաճախ անվանակոչվել են Սուրբ գրքում հանդիպող անուններով, և հայ հոգևորականի առաջարկը` երեխաներին կրթություն տալու հետ կապված, մեծ սիրով են ընդունել։ Ցեղապետ Յաղբասանն առաջինն է օրինակ ծառայել իր ցեղակիցների համար և համաձայնել Ստամբուլ ուղարկել 9- ամյա աղջկան` Ռաքելին։ Այս օրինակին հետևել են նաև ցեղախմբի մյուս անդամները, և քրդախոս շուրջ 25 երեխա ուղարկվել է Թուզլայի հայկական որբանոց։ Մայրենին սովորելու և արմատներին վերադառնալու համար Ստամբուլ մեկնած աղջիկը՝ Ռաքելը, հետագայում դառնում է Հրանտ Դինքի կինը։ Որբանոցում Վարթո ցեղախմբի երեխաները բազմակողմանի կրթություն են ստանում, այնուամենայնիվ, նրանց և որբանոցի այլ հայ երեխաների միջև սկզբնական շրջանում ձևավորվում է խորթության ու օտարության մթնոլորտ, որը, բնականաբար, կապված էր նաև նրանց մշակութային տարբերությունների հետ։ Որբանոցում ուսումն ավարտելուց հետո Վարթո ցեղախմբի 25 երեխաները չեն ցանկանում վերադառնալ գյուղ, և աշիրեթը, ցեղապետ Սիյամենթի գլխավորությամբ, որոշում է տեղափոխվել Ստամբուլ։ Մեր կարծիքով, այս հարցում զգալի դեր են ունեցել նաև Վարթո ցեղախմբի հայերի և նրանց հողերը բռնագրաված քրդերի շարունակական բախումները, ինչպես նաև ազգային-կրոնական ինքնության պահպանման աննպաստ պայմանները։ Այսպես, 1978թ. շուրջ 500 հոգանոց Էրմենի Վար- 46
ԻՍԼԱՄԱՑՎԱԾ ՀԱՅԵՐԻ ԽՆԴԻՐՆԵՐԻ ՇՈՒՐՋ թո աշիրեթը տեղափոխվում է Ստամբուլ։ Հայկական համայնքն աջակցություն է ցուցաբերում նրանց, պատրիարքարանի և հայ գործարարների ջանքերով նրանք տեղավորվում են աշխատանքի։ Ուշագրավ է, որ անգամ Ստամբուլում Վարթո աշիրեթը չի փոխում ներցեղային սովորույթները, այդ թվում և ներքին ամուսնությունները։ Սա արտահայտվում է նաև այն ժամանակ, երբ Հրանտ Դինքը ցանկություն է հայտնում ամուսնանալ Ռաքելի հետ, որին ճանաչել է դեռևս որբանոցից։ Վարթո ցեղի երիտասարդները սպառնում են Դինքին և պահանջում հրաժարվել այդ մտքից։ Հարցը կարգավորվում է միայն այն ժամանակվա Հայոց պատրիարք Շնորհք Գալուստյանի միջամտությամբ։ Նա անձամբ է ցեղապետ Սիյամենթից ուզում աղջկա ձեռքը, և կրոնասեր հայը չի կարողանում մերժել բարձրաստիճան հոգևորականին 1 ։ 1980-ական թվականների սկզբին Թուրքիայում թեժանում է ազգային-կրոնական փոքրամասնությունների դեմ թշնամանքի և հալածանքի մթնոլորտը, որն ավելի ընդգծված էր հայերի նկատմամբ` կապված նաև ԱՍԱԼԱ-ի գործողությունների հետ։ Հալածանքների օրեցօր սաստկացող ալիքը ստիպում է Վարթո աշիրեթին` այլ հայերի նման, կրկին մտածել գոյությունը պահ- 1 Լինելով կրոնասեր քրիստոնյաներ՝ Վարթո ցեղախմբի անդամները, փաստորեն, խախտել են ամուսնությունների ժամանակ կիրառվող «յոթ պորտի» սովորույթը, որը Հայոց ցեղասպանությունից հետո իջեցվել է «չորս պորտի»: 2009թ. մայիսին Ստամբուլում մեր անձնական զրույցի ժամանակ այս մասին հարցրինք Ռաքել Դինքին, որը պատասխանեց, թե Պողոս Առաքյալը մի միտք ունի, որի համաձայն՝ ստիպողաբար գործված մեղքը մեղք չի համարվում: Ապա հավելելով, որ արյունակիցների միջև ամուսնությունների ժամանակ մեծ է հիվանդությունների հավանականությունը, ասաց. «Մեր ցեղի մեջ հիվանդ կամ մտավոր հետամնաց մարդիկ չկան, և սա մենք համարում ենք Աստծո շնորհ և նշան, որ մեր ստիպողաբար գործված մեղքը մեղք չի համարվել»: 47
- Page 1 and 2: Ռուբեն Մելքոնյան Ի
- Page 3 and 4: Առաջաբան Տարբեր ժա
- Page 5 and 6: ԻՍԼԱՄԱՑՎԱԾ ՀԱՅԵՐԻ
- Page 7 and 8: ԻՍԼԱՄԱՑՎԱԾ ՀԱՅԵՐԻ
- Page 9 and 10: ԻՍԼԱՄԱՑՎԱԾ ՀԱՅԵՐԻ
- Page 11 and 12: ԻՍԼԱՄԱՑՎԱԾ ՀԱՅԵՐԻ
- Page 13 and 14: ԻՍԼԱՄԱՑՎԱԾ ՀԱՅԵՐԻ
- Page 15 and 16: ԻՍԼԱՄԱՑՎԱԾ ՀԱՅԵՐԻ
- Page 17 and 18: ԻՍԼԱՄԱՑՎԱԾ ՀԱՅԵՐԻ
- Page 19 and 20: ԻՍԼԱՄԱՑՎԱԾ ՀԱՅԵՐԻ
- Page 21 and 22: ԻՍԼԱՄԱՑՎԱԾ ՀԱՅԵՐԻ
- Page 23 and 24: ԻՍԼԱՄԱՑՎԱԾ ՀԱՅԵՐԻ
- Page 25 and 26: ԻՍԼԱՄԱՑՎԱԾ ՀԱՅԵՐԻ
- Page 27 and 28: ԻՍԼԱՄԱՑՎԱԾ ՀԱՅԵՐԻ
- Page 29 and 30: ԻՍԼԱՄԱՑՎԱԾ ՀԱՅԵՐԻ
- Page 31 and 32: ԻՍԼԱՄԱՑՎԱԾ ՀԱՅԵՐԻ
- Page 33 and 34: ԻՍԼԱՄԱՑՎԱԾ ՀԱՅԵՐԻ
- Page 35: ԻՍԼԱՄԱՑՎԱԾ ՀԱՅԵՐԻ
- Page 38 and 39: Ռուբեն ՄԵԼՔՈՆՅԱՆ ա
- Page 40 and 41: Ռուբեն ՄԵԼՔՈՆՅԱՆ և
- Page 43 and 44: ԻՍԼԱՄԱՑՎԱԾ ՀԱՅԵՐԻ
- Page 45: ԻՍԼԱՄԱՑՎԱԾ ՀԱՅԵՐԻ
- Page 49: ԻՍԼԱՄԱՑՎԱԾ ՀԱՅԵՐԻ
- Page 52 and 53: Ռուբեն ՄԵԼՔՈՆՅԱՆ ք
- Page 54: Ռուբեն ՄԵԼՔՈՆՅԱՆ ն
- Page 58 and 59: Ռուբեն ՄԵԼՔՈՆՅԱՆ ր
- Page 60 and 61: Ռուբեն ՄԵԼՔՈՆՅԱՆ Շ
- Page 62: Ռուբեն ՄԵԼՔՈՆՅԱՆ տ
- Page 67: ԻՍԼԱՄԱՑՎԱԾ ՀԱՅԵՐԻ
- Page 70 and 71: Ռուբեն ՄԵԼՔՈՆՅԱՆ ո
- Page 72 and 73: Ռուբեն ՄԵԼՔՈՆՅԱՆ փ
- Page 74 and 75: Ռուբեն ՄԵԼՔՈՆՅԱՆ կ
- Page 76 and 77: Ռուբեն ՄԵԼՔՈՆՅԱՆ թ
- Page 78 and 79: Ռուբեն ՄԵԼՔՈՆՅԱՆ ն
- Page 80 and 81: Ռուբեն ՄԵԼՔՈՆՅԱՆ շ
- Page 82 and 83: Ռուբեն ՄԵԼՔՈՆՅԱՆ տ
- Page 84 and 85: Ռուբեն ՄԵԼՔՈՆՅԱՆ ա
- Page 86 and 87: Ռուբեն ՄԵԼՔՈՆՅԱՆ 86
- Page 88 and 89: Ռուբեն ՄԵԼՔՈՆՅԱՆ բ
- Page 90 and 91: Ռուբեն ՄԵԼՔՈՆՅԱՆ Ս
- Page 92 and 93: Ռուբեն ՄԵԼՔՈՆՅԱՆ վ
- Page 94 and 95: Ռուբեն ՄԵԼՔՈՆՅԱՆ Ս
Ռուբեն ՄԵԼՔՈՆՅԱՆ<br />
հայ-քրիստոնեական կրթություն կստանային։ Վարթոյի ցեղապետ<br />
Սիյամենթ Յաղբասանն ունեցել է 13 երեխա, որոնք կնոջ`<br />
Դելալի մահից հետո դժվարին վիճակում են եղել։ Բացի այդ,<br />
ինչպես նշեցինք, Վարթո աշիրեթը չափազանց կրոնասեր էր,<br />
նույնիսկ երեխաները հաճախ անվանակոչվել են Սուրբ գրքում<br />
հանդիպող անուններով, և հայ հոգևորականի առաջարկը` երեխաներին<br />
կրթություն տալու հետ կապված, մեծ սիրով են ընդունել։<br />
Ցեղապետ Յաղբասանն առաջինն է օրինակ ծառայել իր<br />
ցեղակիցների համար և համաձայնել Ստամբուլ ուղարկել 9-<br />
ամյա աղջկան` Ռաքելին։ Այս օրինակին հետևել են նաև ցեղախմբի<br />
մյուս անդամները, և քրդախոս շուրջ 25 երեխա<br />
ուղարկվել է Թուզլայի հայկական որբանոց։ Մայրենին սովորելու<br />
և արմատներին վերադառնալու համար Ստամբուլ մեկնած<br />
աղջիկը՝ Ռաքելը, հետագայում դառնում է Հրանտ Դինքի կինը։<br />
Որբանոցում Վարթո ցեղախմբի երեխաները բազմակողմանի<br />
կրթություն են ստանում, այնուամենայնիվ, նրանց և որբանոցի<br />
այլ հայ երեխաների միջև սկզբնական շրջանում ձևավորվում է<br />
խորթության ու օտարության մթնոլորտ, որը, բնականաբար,<br />
կապված էր նաև նրանց մշակութային տարբերությունների<br />
հետ։ Որբանոցում ուսումն ավարտելուց հետո Վարթո ցեղախմբի<br />
25 երեխաները չեն ցանկանում վերադառնալ գյուղ, և աշիրեթը,<br />
ցեղապետ Սիյամենթի գլխավորությամբ, որոշում է տեղափոխվել<br />
Ստամբուլ։ Մեր կարծիքով, այս հարցում զգալի դեր են<br />
ունեցել նաև Վարթո ցեղախմբի հայերի և նրանց հողերը բռնագրաված<br />
քրդերի շարունակական բախումները, ինչպես նաև<br />
ազգային-կրոնական ինքնության պահպանման աննպաստ<br />
պայմանները։ Այսպես, 1978թ. շուրջ 500 հոգանոց Էրմենի Վար-<br />
46