Րաֆֆի Կայծեր մաս 2
Կայծեր մաս 2
Կայծեր մաս 2
- No tags were found...
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
հանդեպ` ծերունի արհեստավորը: Երկուսի մեջտեղում դրած էր մի լայն տախտակ, որ ծառայում<br />
էր սեղանի փոխարեն: Տախտակի վրա դրած էին զանազան նկարներ, որոնք պատկերացնում էին,<br />
որքան ես կարողացա հասկանալ, նավի այս և այն <strong>մաս</strong>ների առանձին-առանձին<br />
գծագրությունները: Ասլանը ծերունի արհեստավորին ցույց էր տալիս այդ նկարները, բացատրում<br />
էր նրանց համեմատական չափը, տարածությունը, կազմվածքը և ալն: Արհեստավորը<br />
ուշադրությամբ լսում էր նրան: Մի կողմում նստած էր վարպետ Փանոսը, մյուս կողմում` Բերզեն-<br />
0ղլին: Նրանք ևս երբեմն հայտնում էին իրանց կարծիքները:<br />
Երբ Ծովիկը ներս մտավ, բոլորը, գիշերային այն տարաժամ պահուն տեսնելով նրան, զարմացած<br />
մնացին: Նա մոտեցավ հորը, ինչ-որ փսփսաց նրա ականջին: Հայրը անմիջապես դուրս եկավ<br />
արհեստանոցից:<br />
Երեում էր, որ Ասլանը վերջացրել էր իր գործը. և նա նույնպես երկար չմնաց այնտեղ, նկարները<br />
հանձնեց հյուսնին և դուրս եկավ: Մինչև սրահը հասնելը` նա հարցրեց վարպետ Փանոսից.<br />
— Դուք կարծում եք, որ նա կարո՞ղ կլինի պատրաստել...<br />
— Սատանայի համար սոլ կկարե թշվառականը, — պատասխանեց վարպետ Փանոսը<br />
ծիծաղելով, — ես համոզված եմ, որ կարող կլինի պատրաստել: Տասն տարուց ավելի, որպես<br />
աքսորյալ, Անգլիայի թիարաններում աշխատել է: Վերին աստիճանի շնորհալի մարդ է, բացի<br />
իրանից, նա հասցրել է և մի քանի լավ աշակերտներ...<br />
Ժ<br />
ՓՈԹՈՐԻԿ<br />
Ջերմ, տոթային գիշերը անցավ անհանգիստ կերպով. ինձ վիճակված էր լռել դժբախտ կնոջ<br />
աղետավոր պատմությունը: Ասլանը զբաղված էր հյուսնի արհեստանոցում, նավաստին և<br />
վարպետ Փանոսը նույնպես անքուն մնացին: Չնայելով այդ բոլորին, առավոտյան ստիպված էինք<br />
խիստ վաղ վերկենալ, որովհետև Ասլանը դիտավորություն ուներ նավակով Կտուց անապատը<br />
գնալ:<br />
Աղոթարանը դեռ նոր էր սկսել պարզվիլ, դեռ առաջին անգամ լսելի եղավ գյուղական ժամատան<br />
կոչնակի անհամբեր հրավերը, երբ նավաստիի որոտալից ձայնը զարթեցրեց ինձ: Նրա ձայնը<br />
զարթեցրեց և Ասլանին: Վարպետ Փանոսը դեռ խռմփում էր:<br />
Նավաստիի կոպտությունը բավական վրդովեցրեց ինձ, տրտնջալով հագնվեցա և գյուղական<br />
սովորությամբ դուրս եկա փողոցը, այնտեղ բակի դռան առջևից հոսող առվակի մեջ երեսս<br />
լվանալու: Բայց իմ տրտունջը իսկույն անտեղի երևաց, երբ տեսա, որ ամբողջ գյուղը ոտքի վրա<br />
էր: Ծերերը, պառավները գնում էին եկեղեցին աղոթելու, իսկ երիտասարդները դեպի իրանց<br />
դաշտային աշխատությունները: Ես տեսա և Ծովիկին, որ, սափորը ուսին` վերադառնում էր<br />
աղբյուրից:<br />
— Ես կարծեցի, որ գու գնացել ես, և շտապեցի... — ասաց նա, կանգնելով իմ մոտ:<br />
81
![1 ՍԱՍՈՒՆՑԻ ԴԱՎԻԹ [էջ III] ՀԱՅԿԱԿԱՆ ՀԵՐՈՍԱԿԱՆ ԷՊՈՍԸ ...](https://img.yumpu.com/53543694/1/190x245/1-iii-.jpg?quality=85)
Change language