Րաֆֆի Կայծեր մաս 2

— Կարծեմ աստված իմ այդ գողությունը մեղք չի համարի, — ասաց տիկինը ժպտալով:
— Ես էլ կարծում եմ, որ մեղք չի համարի, բայց քո ամուսինը կասկածանքի մեջ կընկնի, երբ
կտեսնե, որ նամակը իր տեղումը չէ: Դու այն ասա՛, հիշո՞ւմ ես, թե ուրիշ ի՞նչ խոսեց փաշայի
քարտուղարը, երբ նամակը հանձնեց քո ամուսնուն:
— Բոլորը հիշում եմ:
— Ո՞ւմ վրա կասկած ունեին:
— Քո վրա: Իմ ամուսինը ասաց քարտուղարին. «Այդ եվրոպացի բժիշկը իմ աչքում մի բարի
պտուղ չի երևում»… Իսկ քարտուղարը պատասխանեց, թե բժիշկը հայոց առաջնորդի մոտ հյուր է
կանչված, փաշան նույնպես հրավիրված է, այնտեղ պետք է փորձել նրան: — Իրա՞վ դու
հրավիրված ես առաջնորդի մոտ:
— Այո՛:
— Ես խորհուրդ կտայի չգնալ, փորձանքի մեջ կընկնես:
— Հենց դրա համար, որ նրանք պետք է ինձ «փորձեն», հարկավոր է գնալ:
— Իմ ամուսինը նույնպես այնտեղ կլինի: Նա շատ վտանգավոր մարդ է:
— «Աղվեսը հավանոցի մեջ առյուծ կդառնա»: — Նա վտանգավոր է, այո՛, բայց այստեղի ողորմելի
հայերի համար:
— Այնուամենայնիվ, զգուշանալ պետք է:
— Դու առաջ միշտ քաջալերում էիր ինձ, տիկին, իսկ այժմ վհատեցնում ես: «Ծովը մտնողը
թրջվելուց չի վախենա»: Ես այդ տեսակ փորձանքներ շատ եմ տեսել: Խրախուսեցեք, ոգի և շունչ
տվեցեք մեզ, տիկին: Մարդկային հասարակության մեջ բարի գործերը ավելի հաջողությամբ
կկատարվեն, երբ գործիչների թվում կմասնակցեն և կանայք: Մեսիան առաջինն եղավ, որ
հասկացավ այդ կարևորությունը, և նրա մարիամները և մարթաները, քրիստոնեության սկզբում,
ավելի գործ կատարեցին, քան թե պողոսները: Հինգերորդ դարու հայ կանայք վառեցին այն
կրակը, որ բորբոքեց Ավարայրի դաշտի հերոսների սրտերը: Եվ այժմյան հայի կյանքում գործերը
այն ժամանակ միայն շատ լավ առաջ կգնան, երբ կինը և տղամարդը կբաժանեն աշխատանքը:
Դուք այն առաքինի կանանցից մեկն եք, որ պետք է օրինակ տար ձեր քույրերին: Հանգամանքները
ձգեցին ձեզ բոլորովին օտար շրջանում. դուք ընկաք թշնամի բանակի մեջ: Մի ուրիշը ձեր տեղը
կարող էր բոլորովին կորած լինել: Բայց դուք ապացուցեցիք, որ մարդ կարող է պիտանի լինել իր
ազգին, որտեղ և լիներ նա: Մի ժամանակ հայ տիկինները զարդարում էին պարսից
թագավորների և մինչև անգամ մոնղոլների խաների կանանոցները: Եվ այդ տիկինները ավելի
օգուտ էին բերում իրանց հայրենիքին, քան ժամանակի թուլասիրտ հայ իշխանները: Նրանք շատ
անգամ հեռացնում էին իրանց արյունարբու ամուսինների գազանային բարբարոսությունները
150