Kiwanis

De geschiedenis van kiwanis
Histoire du Kiwanis
Henri Janssens
1963, geboorte van een nieuwe
serviceclub in België : Kiwanis
Club of Brussels (nu Kiwanis
Club Bruxelles N°1).
50 jaar geleden kwamen twee prille
veertigers vanuit de provincie in Brussel
wonen.
Henri Janssens van Marcinelle en Noël
Anselot van Ardense origine, verhuisden
naar Ukkel. Ze ontmoetten elkaar bij een
gemeenschappelijke vriend en al vlug
ontstond er tussen beide een hechte
vriendschap.
Henri had de Ronde Tafel verlaten
omwille van de leeftijdslimiet en miste
het serviceclubgebeuren.
Al snel opperden de twee kompanen
het idee om een club op te richten door
beroep te doen op hun respectievelijke
vrienden. Stilaan kreeg hun project
vorm.
Begin 1963 hadden ze een club van een
dertigtal leden samengesteld.
Hun eerste idee was om aan te sluiten
bij een bestaande club. Ze werden
daarbij trouwens aangemoedigd door
een voorzitter van een club. Hij was een
bekend notaris uit de omtrek, die zich
sterk maakte door te zorgen voor een
goede ontvangst in zijn club.
Maar daar kwam niets van in huis.
Enerzijds werden de voorgeschreven
voorwaarden voor het oprichten van
een nieuwe eenheid binnen de club
niet gerespecteerd, anderzijds verzette
een invloedrijk lid van de aangesproken
club zich tegen de toetreding van één
van de nieuw leden, collega en grote
concurrent. Grootmoedig stelde deze
«serviceclub» voor om Henri en Noël op
te nemen…Het mag gezegd worden
dat ze dit eigenaardig voorstel zelfs niet
in overweging namen.
Ze gingen dan maar als «anonieme» club
functioneren. Hun eerste vergadering
vond plaats op 12 maart 1963 in het
Ravenstein, met een Engelstalige spreker.
Op deze uiteenzetting, geïllustreerd
met filmfragmenten, hadden we de eer
om Edmond Leburton, dan minister van
sociale zaken, in ons midden te hebben.
Het werd een enorm succes.
1963, naissance d’un nouveau
service club en Belgique :
Kiwanis Club of Brussels
(actuellement Kiwanis Club
Bruxelles N°1).
Il y a un peu plus de 50 ans, deux
provinciaux ayant atteint la petite
quarantaine, devenaient bruxellois.
Henri Janssens qui venait de Marcinelle
et Noël Anselot, Ardennais de souche,
s’installaient à Uccle. Ils se rencontrèrent
grâce un ami commun et une amitié
sincère naquit rapidement.
Henri qui venait de quitter la table ronde
ayant atteint la limite d’âge, était en
manque de service club.
Rapidement, nos deux compères
émirent l’idée d’en créer un en faisant
appel à leurs amis respectifs et petit à
petit le projet pris forme.
Début 1963, ils avaient constitué un
club d’une trentaine de membres.
Leur première idée était de l’apporter
tout fait à un service-club existant.
Ils étaient d’ailleurs encouragés dans
cette voie par un Président de club,
notaire important de la périphérie, qui
se faisait fort de leur trouver dans son
organisation une structure d’accueil.
Dans la pratique comme on le sait, il
n’en fut rien. D’une part ils n’avaient pas
respecté les conditions prescrites par ce
service club pour la constitution d’une
nouvelle unité, d’autre part, un membre
influent de l’organisation approchée,
faisait barrage à l’admission d’un de leurs
membres qui était un de ses collègues
et grand concurrent. Magnanime, ce
«service club» proposait d’accueillir en
son sein, Henri et Noël….
Faut-il dire qu’ils n’examinèrent même
pas cette curieuse proposition….
Ils allèrent alors fonctionner comme
un club «anonyme» et leur première
réunion se teint au Ravenstein, le
12 mars 1963 avec un conférencier
anglophone.
Sa conférence illustrée de films était
honoré de la présence d’Edmond
Leburton alors ministre de la Prévoyance
sociale. Ce fut un très grand succès.
16