FRATERS CMM

niet zo mogen zijn dat Surinaamse jongeren tot onze
gemeenschap zijn toegetreden. Dat betekent dat onze
aanwezigheid in Suriname eindig is. Spoedig zullen
de laatste drie fraters zijn vertrokken. Als fratergemeenschap
spijt het ons zeer dat we niet langer onze
diensten kunnen aanbieden aan de Surinaamse kerk en
samenleving.”
‘Vruchtbaar’
Hij vervolgde: “Misschien moeten we niet te droevig
zijn: de zaadjes die door de vele fraters de afgelopen
110 jaar zijn gezaaid, hebben vrucht gedragen en
worden vruchtbaar gemaakt door anderen. Het is ook
waar: binnen de kerk hebben leken een veel prominentere
plaats ingenomen dan vroeger. We hebben er dan
ook vertrouwen in, dat het werk van de fraters niet
vergeefs is geweest, maar vrucht draagt via de vele
leken die nu actief zijn binnen kerk en samenleving,
ook hier in Suriname. Toch neemt dat niet weg dat we
met enige droefheid afscheid nemen. Het is niet alleen
een afscheid van het werk, het is ook een afscheid
van de talloze vrienden die zijn gemaakt. En dat geldt
in het bijzonder de drie fraters die zovele jaren in
Suriname zijn geweest. Maar wie weet: ofschoon zij
fysiek afscheid nemen van de vele vrienden hier, zullen
ze misschien zich meer wagen aan de virtuele wereld
van internet, Facebook, Twitter en wat al niet meer en
met regelmatig Google-en contacten onderhouden!”
in het voetspoor van Jezus Christus, barmhartigheid en
broederschap zullen beoefenen. Onze missie is immers
niet exclusief. Onze missie is niet anders dan wat voor
iedere christen geldt: bouwen aan het koninkrijk Gods,
bouwen aan het Rijk van God, gebaseerd op het
evangelie. Oog en oor zijn voor elkaar, elkaar handen
en voeten geven en zo elkaar genezing aanreiken,
in geloof.”
Frater Broer Huitema bedankte tot slot de Surinaamse
gemeenschap, de beide aanwezige bisschoppen,
Aloys Zichem en Wim de Bekker, en de vertrekkende
fraters Johannes van Berkel, Lambertus Berkers en
Laurenti Verhoeven.
Peter van Zoest
Communiteit van de fraters, 1907 in Paramaribo.
‘Dankbaarheid’
“Er is droefheid, maar die wordt overheerst door dankbaarheid”,
zo verzekerde frater Huitema zijn gehoor.
“Dankbaarheid, op de eerste plaats aan God die vele
fraters heeft geroepen om de dienst van barmhartigheid
te beoefenen in de Surinaamse kerk en samenleving.
110 jaar lang hebben fraters zich kunnen en
mogen inzetten, tot heil van de mensen tot wie ze
waren gezonden. Dat was vooral op het terrein van
onderwijs en opvoeding, maar ook in de bedrijven
die door fraters zijn opgericht.”
“Natuurlijk is niet alles in die 110 jaar goed gegaan.
We hebben onze zending, onze missie vervuld, met
alle beperkingen die we hadden, met al onze tekorten.
Voor al die keren dat we tekort geschoten zijn, willen
wij onze excuses aanbieden. We vragen u om vergeving
voor de fouten die zijn gemaakt. We zijn vooral
blij voor al die keren dat het wel is gelukt; dat we onze
zending van barmhartigheid en broederschap waar
hebben kunnen maken. En we hopen dat we na die
110 jaar iets goeds mogen achterlaten; iets waarop
u verder kunt bouwen. En misschien mogen we ook
zeggen: onze missie is voltooid en we hebben alle
vertrouwen dat de huidige generatie en de volgende
8