FRATERS CMM

in memoriam
Frater
Sjaak (J.J.S.) Staats
Frater
Stefano (M.B.) Bulkens
Hij werd geboren te Hillegom op 21 januari 1923 en
trad in de Congregatie van de Fraters van Onze Lieve
Vrouw, Moeder van Barmhartigheid te Tilburg op
29 augustus 1939. Hij legde zijn professie voor het
leven af op 15 augustus 1944. Hij overleed op 6 maart
2012 in het St. Elisabeth Ziekenhuis in Tilburg en werd
begraven op het kerkhof van de fraters op landgoed
‘Huize Steenwijk’ in Vught.
Nadat hij in 1943 zijn onderwijzersdiploma had behaald,
werkte hij op enkele basisscholen in Tilburg en
Zwolle. In 1951 werd frater Sjaak uitgezonden naar de
Nederlandse Antillen. Hij kreeg de leiding toevertrouwd
van het college in Willemstad. Na acht jaar werd hij
verzocht te verhuizen naar een nieuwe stichting van de
fraters in Belo Horizonte, Brazilië. In 1962 startten de
fraters daar het ‘Colégio Padre Eustáquio’. Frater Sjaak
werd er de eerste directeur. Dertien jaar leidde hij het
college. Hij wist van aanpakken, samenwerken en ondernemen,
voelde zich verantwoordelijk zowel voor het
personeel als voor de kinderen aan zijn zorgen toevertrouwd.
Waar hij kon droeg hij ook bij aan de opbouw
van zijn religieuze gemeenschap. Hij diende die als
regionale overste, communiteitsoverste of als lid van
het regionaal bestuur. Eind 1981 keerde frater Sjaak
terug naar Nederland. Hij zette zich in voor onder
meer missionair en sociaal werk en onderhield goede
contacten met zijn familie en met zijn Braziliaanse
vrienden. Een acute verslechtering van zijn gezondheid
zorgde ervoor dat hij vanuit woonzorgcentrum Joannes
Zwijsen opgenomen moest worden in het ziekenhuis,
waar hij overleed. Frater Sjaak hoopte God van aangezicht
tot aangezicht te kunnen ontmoeten. Mag hem
dat nu gegeven zijn.
Hij werd geboren te Escharen op 23 oktober 1920 en
trad in de Congregatie van de Fraters van Onze Lieve
Vrouw, Moeder van Barmhartigheid te Tilburg op 29
augustus 1941. Hij legde zijn professie voor het leven
af op 15 augustus 1946. Hij overleed op 30 maart
2012 in de communiteit van Joannes Zwijsen te Tilburg
en werd begraven op het kerkhof van de fraters op
landgoed ‘Huize Steenwijk’ in Vught.
Na het noviciaat werd hij gevraagd om op diverse
plaatsen - in meestal grote keukens - te gaan werken.
In 1949 vertrok hij naar Suriname. Daar zette frater
Stefano zich in voor zijn medebroeders en voor de
jongens van het Bonifaas-internaat. In grote trouw
en broederschap was hij aanwezig. Vier jaar lang was
hij plaatsvervangend overste van de communiteit.
Zijn optimistische levenshouding en zijn gulle lach
zorgden ervoor dat men graag met hem van doen
had. In 1992 keerde hij terug naar Nederland. Hij nam
zijn intrek in de communiteit van Joannes Zwijsen.
Ook daar was hij een man van de gemeenschap. Zijn
glimlach en positieve instelling waren alom bekend
en werden zeer gewaardeerd. De laatste tijd ging zijn
gezondheid sterk achteruit. Veel waardering had hij
voor verpleegkundigen en verzorgenden die hem hielpen
in deze fase van zijn leven. Langzaam brandde zijn
levenskaars op. In grote eenvoud had frater Stefano
geleefd, in grote eenvoud vertrouwde hij zich toe aan
God die Liefde is. We zijn dankbaar dat we hem zeventig
jaar in ons midden mochten hebben. We vertrouwen
hem toe aan de Barmhartige, die in Jezus liet
zien dat de dood het einde niet is.
22