FRATERS CMM

Links boven: Aartsbisschop Liborius Nashenda van Windhoek (midden) tijdens de eucharistieviering. Links onder: Eerste
tijdelijke professie van frater Lawrence Banda. Rechts boven: Frater Broer Huitema speldt frater Hermenegildus Beris de
pauselijke onderscheiding op. Rechts onder: De fraters van de regio Namibië.
schooldirecteur, secretaris-generaal van de
bisschoppenconferentie in Namibië, seminarie-docent
en publiceerde onder meer de geschiedschrijving van
de missie in Namibië, boeken over de geschiedenis
van het bisdom Keetmanshoop en een boek over de
geschiedenis van de congregatie van de Fraters CMM
in Namibië.
‘Vreugde’
“Bij mijn aantreden als algemene overste in 2002, had
ik nooit verwacht dat nu acht fraters hun professie
zouden doen in Namibië”, sprak frater Broer Huitema
tijdens de viering. “Het is niet slechts een dag van
vreugde voor de regio, maar voor de hele congregatie.”
Hij wees erop dat het tegenwoordig niet gemakkelijk
is om te kiezen voor een leven als frater. “Veel mensen
begrijpen het niet. En als een jongeman er voor gaat,
weet hij amper welke uitdagingen hem wachten. Maar,
zoals onze stichter Joannes Zwijsen heeft geschreven:
we moeten vertrouwen op God.” Jonge fraters weten
zich daarnaast gesteund door de gemeenschap waarin
zij leven, aldus de algemene overste. “Onze broederschap
wortelt in het gemeenschapsleven en vanuit de
gemeenschap treden we naar buiten om onze missie te
vervullen. In de gemeenschap dienen en bemoedigen
wij elkaar en delen wij lief en leed. We bidden, eten en
recreëren samen. En we corrigeren elkaar als dat nodig
is. Deze ‘broederlijke correctie’ is belangrijk voor ons
gemeenschapsleven”, hield hij de fraters voor. “Ga er
onbevangen mee om. We bouwen echt geen gemeenschap
op door dingen te verzwijgen. Integendeel, dat
kan destructief zijn. Ik wil jullie aansporen als broeders
open een eerlijk tegenover elkaar te zijn.”
Hoop
De algemene overste besloot zijn toespraak met het
uitspreken van de hoop “dat in regio Namibië de
CMM-missie van broederschap en barmhartigheid mag
groeien”, zo vatte hij samen. “We kunnen terugkijken
op een traditie van vijftig jaar in Namibië, op het
gebied van onderwijs. Zonder te overdrijven kan ik
zeggen dat de fraters een grote bijdrage hebben
geleverd aan de ontwikkeling van dit land door het
verzorgen van goed onderwijs. Het is onze hoop en
verwachting dat de komende generatie van de
Namibische fraters deze traditie voortzet, zodat
hun voorouders trots op hen kunnen zijn.”
Peter van Zoest
11