Sayı 28 Mağaraya dair 2013 Yıl 5
Sayı 28 2013 Yıl: 5 MaÄaraya dair - ASPEG
Sayı 28 2013 Yıl: 5 MaÄaraya dair - ASPEG
- No tags were found...
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
<strong>Sayı</strong> <strong>28</strong><br />
<strong>Mağaraya</strong> <strong>dair</strong><br />
OCAK<br />
ŞUBAT<br />
<strong>2013</strong><br />
<strong>Yıl</strong>: 5
Yayın Kurulu<br />
Bülent Demir<br />
İlker Gürbüz<br />
Mesut Şen<br />
Ender Usuloğlu<br />
Katkıda Bulunanlar<br />
Bülent Demir<br />
Hakan Eğilmez<br />
Turgay Gönülalan<br />
Mehmet Sait Taylan<br />
Razvan Sabau<br />
Mesut Şen<br />
Ender Usuloğlu<br />
Fotoğraflar<br />
Ön Kapak: Belen Kokurdanı,<br />
Ender Usuloğlu<br />
<strong>Mağaraya</strong> Dair...<br />
Ocak Şubat ayları genelde mağaracılık açısından<br />
kesat aylar olduğu için bizde bir çok kulüp<br />
ve dernek gibi eğitim işlerine daldık. Çok bir<br />
faaliyetimiz olmasa bile yoğun bir eğitim dönemi<br />
geçirdik.<br />
Mağaracılık camiasına grup oluşumundan<br />
dernekleşmeye adım atan Kuzgun Mağara<br />
Araştırma Grubundaki arkadaşlarımızı tebrik<br />
ederiz. Mesut Şen, dernekleşme hikayesini ele<br />
aldı. Hazır dernekleşmeden devam ediyoruz,<br />
bizde ASPEG’in 5.yılını kutluyoruz. Arkadaşımız<br />
Ender Usuloğlu ise ASPEG’in tatlı acı, iyi kötü<br />
geçen 5 yılını biraz daha tarihi perspektiften<br />
anlatıyor.<br />
ASPEG olarak bir çok üyemiz İstanbul<br />
dışındandır. Ankara ve Antalya ağır basar<br />
İstanbul dışı üyelerimizde ama bir üyemiz var<br />
ki, Sait hocamız, ailesi Konya’da kendisi bilim ve<br />
çalışma uğruna Bitlis Adilcevaz’da dır. Gurbet<br />
ellerde onu yalnız bırakamazdık, bizde yanına<br />
gittik . Bu ziyareti onun kaleminden okuyacağız.<br />
Mağara Dalışcı üyemiz Hakan arkadaşımız,<br />
biz her ne kadar gezilere bu dönem pek sık<br />
gitmesekte, kendisi kar kış demeden ısrarla<br />
dalmaya ve sifonları geçmeye devam ediyor.<br />
Cirbin Ali dalışlarını ve neler yaptıklarını onun<br />
kaleminden okuyacağız.<br />
Bülent Demir ısrarlı yazı yaz dememiz<br />
karşısında bizi kırmadı ve iletişim konusunda<br />
yazdı.<br />
Herkese keyifli okumalar diliyoruz!<br />
Arka Kapak: Hasan Sabah’ın<br />
Kalesine giderken ki kanyon, İran,<br />
Ender Usuloğlu<br />
Bu dergide yer alan yazılar ve fotoğraflar, kaynak belirtilmeden kullanılamaz.<br />
Websitelerimiz: www.aspeg-medya.com<br />
www.aspeg-tr.org<br />
Bize ulaşmak ve(ya) mağaracı olmak istiyorsanız: info@aspeg-tr.org<br />
2
Ocak-Şubat<br />
İçindekiler<br />
Kışın Sifon Dalışı<br />
Sayfa:4<br />
İletişim<br />
Sayfa: 8<br />
ASPEG Gurbet’te<br />
Sayfa: 12<br />
Gruptan Derneğe<br />
KMG<br />
Sayfa: 16<br />
ASPEG’İN 5 YILI<br />
Sayfa: 20<br />
Fotoğraf: Ender Usuloğlu<br />
3
Soğuk, dışarısı -2 derece,<br />
Kuzey Poyrazı hafiften esiyor,<br />
Kamyonetin kasasında<br />
giyiniyoruz. Aslında soyunurken<br />
üşüme çok sorun değil, asıl<br />
mağaradan çıktıktan sonrayı<br />
düşünüyorum, malum sifon<br />
dalışı, ıslak bir şekilde -2 derecede<br />
giyinmek, adamı çok acıktırıyor.<br />
Özet bir giriş yapayım dedim ama<br />
detayları anlatmadan olmaz tabi.<br />
Ocak-Şubat <strong>2013</strong> , tarihlerinde,<br />
Cibril Ali(Yuvacık Kacaeli), Ali<br />
Şahin Pınarı(Kıyıköy Trakya)<br />
mağaralarına, sifon dalışlı için 2<br />
ayrı tarihte gezi düzenledik. Bu<br />
gezilerde Doruk Dündar, Sencer<br />
Çoltu, Ahmet Şener eşlik etti.<br />
Cibril Ali mağarası, halen Bümad<br />
tarafından araştırılmakta.<br />
Yaklaşık 300 metre yatay devam<br />
ettikten sonra, malzeme ile<br />
tıkanan bölümü kazıp, galeriyi<br />
genişletmişler. Normalde<br />
daha ileride olan sifon, suyun<br />
yükselmesinden dolayı daha önce<br />
bir noktada oluşmuş, sifonlardan<br />
sonra Srt ile tırmanılacak<br />
15 metrelik çıkış var, zaten<br />
sonrasında bir sifon daha<br />
oluşuyor. Aracı park ettiğimiz<br />
noktadan mağara ağzına yaklaşık<br />
500 metre aşağı doğru inmek<br />
durumunda kaldık. Zira dışarısı<br />
-2 derece olduğundan tüm yol<br />
buz ve mağara ağzına giden yolda<br />
ezilmemiş 30 cm kar olmuştu.<br />
Sifon dalışı için içimize giydiğimiz<br />
7mm elbise ile hareket etmek,<br />
ekstra zorlayıcı oldu. Bu arada<br />
biz araç kasasında hazırlanırken<br />
yanımızda duran minübüsten<br />
bir grup doğa yürüyücüsü, karda<br />
dolaşmak üzere yanımızdan<br />
geçti. Geçerkende ne yaptığımızı<br />
anlamaya çalışıyorlardı. Çünkü<br />
bir yandan , çantalara dalış<br />
tüplerini yerleştiriyorduk. Az<br />
sonra yanımıza kaybolmuş<br />
bir araç geldi. Zincirleri<br />
olmadığından , beraber gitmeyi<br />
istediler, ama biz daha mağaraya<br />
gireceğiz dediğimizde, daha bir<br />
şaşaladılar. Zaten bir de dalacağız<br />
deseydik herhalde bize uzaylı<br />
muamelesi yaparlardı.<br />
Neticede, 3 kişi çantalar ile<br />
beraber uzun bir yürüyüşten<br />
sonra, mağaraya giriş yaptık,<br />
daha önceden oluşan 5 metrelik<br />
sifonu geçtikten sonra, asıl<br />
4<br />
sifona geldiğimizde normalde<br />
4 metre uzunluğunda olması<br />
gereken sifonun yaklaşık 10<br />
metre uzunluğunda olabileceği<br />
tahmininde bulunduk, zira su<br />
fazla yükselmişti. Tüp havaları ve<br />
mevcut dönüşü riske etmemek<br />
için durumu zorlamadık ve geri<br />
döndük.<br />
Taşıma kolay olsun diye ufak<br />
tüpler (3 litre 200 var 600<br />
litre toplam hava) yanımıza<br />
almıştık, ilk sifonda 3/1 ini<br />
kullandığımızdan 2. sifona yeterli<br />
hava kalmama olasılığından, 2.<br />
girişi riske etmedik. Suyun fazla<br />
olacağını tahmin ediyorduk,<br />
sonuçta bu tarz penetrasyonlar,<br />
tecrübe artırımı açısından, kış<br />
aylarında mağara içindeki suyun<br />
yükselme potansiyeli anlamada<br />
ve daha sonra yapacağımız<br />
dalışlarda, efektif bir bilgi<br />
kazanımı sağladı. Çıkışla beraber,<br />
aynı mesafeyi sırtımızda çantalar<br />
ile tırmanmak, sonrasında<br />
soğuk havada giyinmek ve<br />
akabinde 5 çeşit yemek yeme ile<br />
taçlanan, buz üstünde off road ile<br />
bütünleşen, günübirlik geziden<br />
döndükten sonra, geçen yıl<br />
içindeki sifonu geçip, mağaranın<br />
kuru pasaj olarak devam ettiğini<br />
gördüğümüz, Ali Şahin Pınarı<br />
mağarası için, plan yaptık.<br />
3 hafta sonra Doruk ile mağara<br />
ağzına geldik. Suyun yüksek<br />
olacağını bildiğimiz için daha<br />
fazla tüp ve malzeme ile 2x3 litre,<br />
ışık sistemleri , uzun mağara<br />
ipi ve ölçüm setleri ile giriş<br />
yaptık. Tahmin ettiğimiz gibi,<br />
su yaklaşık 50 cm yükselmiş,<br />
çoğu yerde tavan ve su arası<br />
30 cm olacak şekilde ilerledik.<br />
Daha önce yürüyerek geçtiğimiz<br />
nokta 15 metre uzunluğunda<br />
sifon yapmıştı. Burayı geçtikten<br />
sonra, ana sifona ulaştığımızda<br />
20 metre uzunluğunda daha<br />
önce geçtiğimiz sifonun 30<br />
metre olabileceği varsayımında<br />
bulunduk. Geçebilecek havamız<br />
olmasına rağmen, geçtikten<br />
sonraki kuru pasajlarında su<br />
içinde olabileceğinden, ölçüm<br />
amaçlı ilerleme penetrasyonu<br />
sonlandırdık. Suyun ısısı 5<br />
derece olduğundan, beklemeli<br />
çalışmalarda koordinasyon<br />
kaybına yol açmasını istemedik.<br />
Burada gözlemimiz, suyun her<br />
2 mağarada yaklaşık 50 cm<br />
yükselmiş olduğu idi. 400-100<br />
metre rakımlarında toplanan<br />
havza suyunun mağara içine<br />
toplanması ve su artışı yaklaşık bu<br />
seviyelerde oluyor. Daha yüksek<br />
irtifalarda, kış ayını geçip yaz bile<br />
olsa, olası su debisi ve yüksekliğinin<br />
daha fazla olacağını ortaya<br />
koyuyor.<br />
Sonuçta , Sifon dalışlarımız<br />
devam etmekte. Başka haberler<br />
ve sifon sonrası haritalar ile geri<br />
gelmek üzere, ‘Sıcak Mağaralar’<br />
diliyorum.
Kış ayında sifon dalışı<br />
Yazı ve Fotoğraflar: Hakan Eğilmez<br />
5
Hubert Robert<br />
(1733-1808)<br />
“The Mouth Of A<br />
Cave”<br />
Fransız Yağlı Boya<br />
1784<br />
7
İletişim<br />
Yazı: Bülent Demir<br />
Fotoğraflar: Razvan Sabau<br />
8
Doğada İletişim<br />
Son otuz yılda hızla gelişen<br />
teknoloji ister istemez doğa<br />
sporlarını da etkilemiştir. Bu<br />
gelişmenin bir kısmı kulladığımız<br />
donanımların üretilmesinde<br />
kullanılırken bir kısmını da<br />
bizzat bizler kullanmaktayız. Bu<br />
sayımızda sizlere teknolojinin<br />
bizlere sunmuş olduğu bazı iletişim<br />
olanaklarından bahsedeceğim.<br />
İletişim, iletilen bilginin hem<br />
gönderici hem de alıcı tarafından<br />
anlaşıldığı ortamda bilginin bir<br />
göndericiden bir alıcıya aktarılma<br />
sürecidir. Buradaki alıcı veya<br />
gönderici her zaman insan<br />
olmayabilir.<br />
Doğada iletişim denince benim<br />
ilk aklıma duman geliyor. Belki<br />
bir kaç bin yıl geriden geliyor<br />
olsam da yazım duman üzerine<br />
değil, bunu “mangal” konulu bir<br />
yazıda daha detaylı işleyebiliriz.<br />
Bugün sizlere gps, spot ve uydu<br />
telefonlarından bahsetmek<br />
istiyorum. Eminim bir çok kişi en<br />
azından bunlardan birine sahiptir.<br />
GPS = Ben neredeyim?<br />
GPS (Global Positioning System)<br />
cihazları tek yönlü iletişimin<br />
mükemmel bir örneğini<br />
teşkil ederler. Düzenli olarak<br />
kodlanmış bilgi yollayan bir uydu<br />
ağından sinyal alıp , uydularla<br />
arasındaki mesafeyi ölçerek<br />
dünya üzerindeki kesin yeri tespit<br />
etmeyi mümkün kılar. Lütfen<br />
dikkat edelim, sinyalleri alır,<br />
matematiksel işlemlerden geçirir<br />
ve bize çıktıyı sunar. Bizden bir<br />
bilgi alıp uydulara göndermez.<br />
Kulağımıza güzel gelse de bu<br />
teknoloji bize ait değildir, biz<br />
sadece bize izin verildiği ölçüde bu<br />
nimetten yararlanırız. Sistemin<br />
ilk kuruluşu 1950’li yıllardaki<br />
askeri sistemlerin geliştirilmesine<br />
dayanır. 1980’li yıllardan<br />
itibaren de sivil kullanıma<br />
açılmıştır.<br />
Günümüzden yirmi yıl önce<br />
kullanılan GPS cihazları<br />
üzerindeki yongalar ormanlık<br />
alanlarda ve şehir içinde<br />
kullanıma izin vermiyordu.<br />
Çevresindeki bir objeden<br />
kolaylıkla etkileniyordu, hatta<br />
çantanızın içinden bile uydu<br />
sinyallerini yakalayamazdı.<br />
Siyah beyaz ekran üzerinde bir<br />
üçgen, arkasında iz çıkartarak<br />
garip şekiller çizerdi. Harita<br />
yüklemek, fotoğraf çekmek bir de<br />
üsteüne barometre özelliği ancak<br />
rüyanızda görebileceğiniz bir<br />
özellikti.<br />
Günler hızla geçti ve teknoloji<br />
beklenenin üzerinde bir hızla GPS<br />
‘leri etkiledi. SirfStarIII yonga seti<br />
ile sinyal yakalama özelliğindeki<br />
artış, çevreden gelen diğer<br />
parametrelerle değerlendirme<br />
ile inanılmaz sonuçlar ürettildi.<br />
Bina ve araç içinde çeken<br />
GPS’lere sahip olduk. Artık<br />
ormanlık bir alanda veya vadi<br />
içinde kaybolmayacaktık.<br />
Teknoloji peşimizi<br />
bırakmadı, kader ağlarımızı<br />
örmüştü bir kere. Telefon<br />
dünyasındaki gelişmeler<br />
de GPS cihazlarına<br />
hızla uyarlandı. Önce<br />
harita yükleme özelliğine<br />
kavuştuk. Gideceğimiz<br />
yerin haritasını yükleyerek<br />
daha doğru bir yön bulma<br />
imkanımız olmuştu. Bunun<br />
bir adım ardından renkli<br />
ekranlarla tanıştık. Cihazlar<br />
renklenmişti (nasıl bir işime<br />
yaradı anlatamam!)... Bunu<br />
topoğrafik ve üç boyutlu haritalar<br />
takip etti. Son beş yıl içinde<br />
üretilen GPS cihazlarına ise artık<br />
uydu görüntüleri yüklenebiliyor.<br />
Bir adım sonrasında canlı uydu<br />
görüntüleri olursa hiç şaşırmam.<br />
Bunlar olup biterken 2000<br />
yılında ilk aldığım 64MB hafızalı<br />
GPS cihazımın yeni sürümlerinde<br />
8GB hafıza bulunduğunu<br />
belirtmeden geçemeyeceğim.<br />
Yukarıdaki temel navigasyon<br />
özelliklerinin yanına; fotoğraf<br />
çekme, barometre, elektronik<br />
pusula gibi daha sayısız fonksiyon<br />
ilave edidi. Artık wireless<br />
üzerinden kendi iz kayıtlarımızı<br />
arkadaşımızla paylaşabiliyoruz.<br />
O da yetmedi telefonlarımızın<br />
içine kadar GPS girdi hatta<br />
saatlerimizin içine bile.<br />
Konu ne zaman açılsa “akıllı<br />
telefon mu?” yoksa “gps mi?”<br />
ikilemi ile karşılaşırız. Benim şahsi<br />
görüşüm GPS’dir. Çünkü ana<br />
görevi navigasyon olan bir cihaz<br />
daima akıllı telefonlardan daha<br />
iyi performans sergiler. Yağmur<br />
altında akıllı telefonu kullanmak<br />
oldukça güçtür, GPS açıkken akıllı<br />
telefonların şarjı 5-6 saatte biter,<br />
bazılarının bataryası değişmez,<br />
rota kaydetme (track log) bir<br />
çoğunda yoktur bunun için özel<br />
program satınalmanız gerekir.<br />
Bu sebeplerden dolayı belki en üst<br />
sürüm olmasa da bir GPS cihazına<br />
sahip olmanızı tavsiye ederim.<br />
Spot = Ben buradayım?<br />
Spot cihazlarda son zamanların<br />
vazgeçilmezlerinden biri oldu.<br />
GPS ile aynı mantıkta çalışmasına<br />
karşın hafif yollu çift yönlüdür.<br />
Bu cihazlardaki temel kullanım<br />
amacı; kişiyi takip etmek, acil bir<br />
durumda belirli bir merkezin veya<br />
kişinin uyarılmasıyla ilk yardım<br />
hizmetinin sağlanmasıdır.<br />
Aynen GPS’in çalışmasındaki<br />
prensip gibi yörüngedeki<br />
uydulardan sinyalleri alarak cihaz<br />
konumuzu belirler. Bunu belirli<br />
aralıklarla uydulara gönderir.<br />
Uydular da bu sinyalleri yer<br />
istasyonuna iletir. Yer istasyonu<br />
bulunduğunuz yeri bir arayüz ile<br />
sevdiklerinize harita üzerinde<br />
sunar. Acil bir durumda ise cihaz<br />
üzerindeki butonlardan birine<br />
basıp size bu hizmeti veren yere<br />
çağrı gönderirsiniz.<br />
9
Bu cihazın bana göre tek eksik<br />
noktası, üzerinde bulunduğunuz<br />
yerin koordinatlarını size<br />
vermemesi. Cihazın malesef<br />
ekranı yok. En azından benim<br />
Türkiye’de gördüklerimde.<br />
Özellikle mobil telefonların<br />
çekmediği, uzun sürecek<br />
faaliyetlerde bu cihazdan<br />
yanınızda bulundırmanız tavsiye<br />
edilir. Boyutları oldukça küçüktür,<br />
avucunuzun içine bile sığar.<br />
Cihaz bedeli yaklaşık 150-200<br />
dolar arasında. Bir de yıllık<br />
kullanım ücreti var.<br />
Uydu Telefonu = Nasılsın tatlım !<br />
Doğada iletişimin geldiği<br />
son noktalardan biri uydu<br />
telefonları diyebiliriz. Önce<br />
tek yönlü, ardından yarı çift<br />
yönlü cihazlardan sonra en üst<br />
basamağa geldik.<br />
GSM telefonlarının zorlu arazi<br />
şartlarında çalışmadığı herkesin<br />
bildiği bir gerçek. Son zamanlarda<br />
şehir merkezlerinden uzaktaki<br />
arazilerde cep telefonlarının<br />
çektiği ile ilgili reklamlar artmış<br />
olsa da şehir içinde hala GSM<br />
telefonlarının çekmediği bir çok<br />
yer var, üstelik bunlar merkezi<br />
yerler bile olabiliyor (örnek ;<br />
Bizim apartmanın asansörü,<br />
Beyoğlu’ndaki ara caddeler,<br />
Etiler, Balıkesir-Manisa yolu)<br />
Özellikle şehirden uzak, coğrafi<br />
koşulların GSM sinyallerini<br />
engellediği yerlerde uydu telefonu<br />
acil bir durumda hayatınızı<br />
kurtarabilecek bir araç uydu<br />
telefonu. Extreme sporlar ile<br />
uğraşan kişilerin kendi yerlerini<br />
ve durumlarını sık sık şehirdeki<br />
kişilere bildirmeleri de olası<br />
arama-kurtarma çalışmalarında<br />
10<br />
kilit rolü oynuyor. Akıllı bir<br />
telefona vereceğiniz paradan<br />
daha az maliyete sahip uydu<br />
telefonu riskli spor yapanların<br />
mutlaka edinmesi gereken bir<br />
iletişim cihazı.<br />
Türkiye’de bu hizmeti sunan<br />
iki operatör var. Bunlardan<br />
biri yüksek yörünge uydularını<br />
kullanıyor diğeri alçak yörünge<br />
uydularını. Aradaki farkı sizin için<br />
özetlemem gerekirse şöyle:<br />
Yüksek yörünge uydularına HEO<br />
(High Earth Orbit) diyoruz. Uydu<br />
dünyadan 36.000 kilometre<br />
uzakta bulunur, bu durumda<br />
dünya ile birlikte döner, aynen<br />
televizyon uydularında olduğu<br />
gibi. Yüksek yörüngede bulunması<br />
sebebiyle kapsama alanı geniştir<br />
hep aynı yerde dururlar. Bu<br />
yüzden de konuşmak için<br />
telefonunuzu hep aynı yöne<br />
yöneltmek zorunda kalırsınız.<br />
Eğer kafanız karıştıysa şöyle bir<br />
örnekleme yapayım. Bir dağ veya<br />
tepenin kuzey yamacındasınız,<br />
uydu da güneyde kalıyor, sonuç;<br />
konuşamazsınız !<br />
Alçak yörünge uyduları yani<br />
LEO (Low Earth Orbit) uyduları<br />
dünyadan yaklaşık 2.000<br />
kilometre uzaktaki yörüngelerine<br />
yerleştirilirler, alçak yörünge<br />
uyduları olarak adlandırılırlar,<br />
dünya ile birlikte değil kendi<br />
yörüngelerinde hareket ederler,<br />
kapsama alanları azdır. Uydu<br />
bazen kuzeyde, bazen güneyde<br />
bazen de batıda kalır. Bu<br />
yüzden de siz nerede olursanız<br />
olun uyduları yakalabilirsiniz.<br />
Onlarca uydu dünyanın<br />
çevresini turlamaktadır. Tek<br />
dezavantajı uyduların bazen<br />
sizin bulunduğunuz yerden<br />
geçmemesinden dolayı hizmet<br />
kesintisi yaşamanızdır. Bu süre<br />
de en fazla saata 3-5 dakika<br />
arasındadır ki bence gözardı<br />
edilebilecek küçük bir ayrıntıdır.<br />
Evinizin balkonunda alçak<br />
yörünge uyduları üzerinden<br />
konuşabilirken yüksek yörünge<br />
uydularında evinizin balkonun<br />
ne tarafa baktığı da önem taşır.<br />
Coğrafi koşulların değişebileceği<br />
yerlerde uydu telefonu<br />
kullanacaksanız alçak yörünge<br />
uyduları ile hizmet veren bir<br />
operatör seçmek en mantıklısı.<br />
Peki GPS’ler gelişirken uygu<br />
telefonları yerinde mi saydı?<br />
Elbette değil. Onların da<br />
boyutları küçüldü. Eskiden uydu<br />
telefonlarını alırken aksesur<br />
bölümünde “Taşımak için omuz<br />
askısı” satılırdı. Şimdi belinize<br />
takmak için kılıf satılıyor.<br />
Artık uydu telefonlarını<br />
bilgisayarınıza bağlayıp veri alışverişinde<br />
bulunabiliyorsunuz.<br />
Araç kitleri bile var. Tek<br />
değişmeyen şey antenleri (neyseki<br />
katlananı çıktı) ve uyduları<br />
görmek zorunda oluşları.<br />
Neredeyim (GPS) – Neredesin<br />
(Spot) – Nasılsın Tatlım (Uydu<br />
Telefonu)<br />
Ama hangisini almalıyız? Üçünü<br />
de mi almak lazım acaba? Hatta<br />
hepsini alıp boynumuza mı<br />
asmalıyız bir zamanlar “Olacak O<br />
Kadar” daki Cevat Kelle gibi? GPS<br />
ve Sport’u almanızı veya faaliyet<br />
yapacağınız grupta olmasını<br />
şiddetle tavsiye ederim. Özellikle<br />
de bilmediğiniz bir yerde faaliyet<br />
yapacaksanız bu konu önemli.<br />
Uydu telefonu ise size maddi<br />
yük getireceği için dernek veya<br />
grupların bünyesinde bulunmasını<br />
tavsiye ederim. Eğer üst seviye<br />
akıllı bir telefonunuz varsa siz<br />
zaten uydu telefonuna para<br />
verecek kadar bütçeye sahipsiniz<br />
demektir.
ASPEG GURBET’TE<br />
Yazı: Mehmet Sait Taylan<br />
Fotoğraflar: Turgay Gönülalan, Ender Usuloğlu<br />
2011 yılında doktoramı<br />
tamamladıktan sonra, Tübitak<br />
Doktora Sonrası Araştırma Bursu<br />
kazanmıştım. Projeye devam<br />
ederken, Biyoloji öğretmenliğine<br />
sınavsız (KPSS) geçebileceğimi<br />
öğrendim. Ancak ilan edilen<br />
kadroların en batısındaki şehir<br />
BİTLİS Adilcevaz ilçesiydi. Bir<br />
yıl burada Biyoloji öğretmenliği<br />
yapmaya karar verdim. Benim<br />
için oldukça güzel bir deneyim<br />
olacaktı.<br />
Hasret dolu, eşim, oğlum ve<br />
ASPEG’den ayrı bir şekilde,<br />
günlerimi geçirirken, Ender aradı<br />
ve organize edebilirse, Elif&Orko,<br />
Hakan ve kendisinin Bitlis’e<br />
gelebileceğini söyledi. Çok mutlu<br />
olmuştum, ASPEG derneğindeki<br />
ilişkilerin, arkadaşlıktan, hatta<br />
dostluktan öte olduğunu bir<br />
kez daha anladım. Heyecanla<br />
misafirlerimin gelişlerini<br />
beklemeye başladım. Ender ve<br />
Turgay, 1 Mart’ta, İstanbul’dan<br />
uçağa binip öğle saatlerinde<br />
Van’da olacaklarını söylediler.<br />
Elif&Orko yeni misafirleri :),<br />
Hakan’da koşusu olduğu için<br />
gelemeyeceklerdi. Son anda<br />
12<br />
Turgay ekibe dahil olmuştu.<br />
Ender ve Turgay, Van’dan araba<br />
kiralayıp, Adilcevaz’a geldiler.<br />
Onlara sımsıkı sarıldıktan sonra<br />
biraz dinlendiler ve akşam<br />
Aygır Gölü’ne gitmek üzere<br />
yola koyulduk. Burada çok<br />
lezzetli ve sosla ızgara edilmiş,<br />
balıklarımızı yedik. Restoranda,<br />
dağcı malzemeleri gördük, sürekli<br />
Süphan Dağı’na çıkan, restoran<br />
işletmecisiyle tanıştık. Açıkçası,<br />
yöre halkından birilerinin<br />
dağcılık yapmasına çok sevindik.<br />
Süphan’ın kuzey cephesine<br />
lav tüpleri olduğunu belirtti.<br />
İhbarımızı aldık ve daha sonra<br />
birlikte Süphan’a çıkma sözü<br />
alarak, restorandan ayrıldık.<br />
Daha sonra nevalelerimizi<br />
alarak eve geçtik ve ev<br />
arkadaşım Fatih’le birlikte<br />
misafirlerimize gitar çaldık…<br />
Dostum dostum türküsünü<br />
özellikle çalmak istedim, çünkü<br />
fark ettirmesem de, ASPEG’in<br />
BİTLİS’e kadar gelmesi beni<br />
çok duygulandırmıştı. Diğer bir<br />
deyişle duygusala bağlamıştım,<br />
evde birlikte Akseki Belgeseli’ni<br />
izledik, anılarımızı tazeledik ve bu<br />
yazıyı okuyan değerli tüm ASPEG<br />
üyeleri hakkında teker teker<br />
konuştuk. Hepinizin haberlerini<br />
aldım, o kadar özlemiştim ki<br />
sizleri…Ender daha önce bu<br />
bölgelere gelmiş. İstanbul’da<br />
iken programını yapmış bile!<br />
Cumartesi günü sabah erkenden<br />
çıkıp, Ahlat Selçuklu mezarları<br />
ve müzesi ziyareti, Nemrut<br />
Krater gölüne çıkış, ardından<br />
Bitlis’te 5 minare ziyareti ve tabiî<br />
ki olmazsa olmaz Büryan Kebabı<br />
yenmesi, Bitlis Müzesi ziyareti<br />
ve sonradan benim eklediğim,<br />
Adilcevaz’a dönüşte de Tatvan-<br />
Ahlat arasında geçen yıl, artezyen<br />
şeklinde ortaya çıkan kaplıcaya<br />
girilmesi (her ne kadar halka açık<br />
olmasa da) şeklinde programımızı<br />
yaparak uyuduk.<br />
Sabah uyanınca kar yağışı<br />
başlamıştı, biraz moralimiz<br />
bozuldu, çünkü krater gölünün<br />
yolu kapanmış olabilirdi, ancak<br />
Ender krater gölüne yürüme<br />
fikrini ortaya attı. Turgay ve<br />
ben de mecburen bu öneriyi<br />
kabul ettik, zaten kafasına bir<br />
şey koydu mu kesin yapacağını
iliyorduk. Hazırlandık ve yola<br />
koyulduk, yolun her iki tarafı<br />
karla çevrili olduğu için, kuşlar,<br />
asfalt üzerinde eriyen karların<br />
oluşturduğu su birikintilerine,<br />
su içmek için gelmişler ve yolu<br />
ortasında durdukları için,<br />
arabayla ilerlemeyi oldukça<br />
zorlaştırmışlardı. Ender kuşları<br />
ezmemek için sürekli kornaya<br />
basıyordu. Ahlat’a kadar bu<br />
şekilde geldik, tüm Adilcevaz ve<br />
Ahlat ASPEG’in buraya geldiğini<br />
böylelikle anlamış oldu, düğün<br />
korteji gibi korna sesi eşliğinde<br />
seyahat etmiştik. Karşıdan<br />
gelen araba şöförleri tuhaf<br />
tuhaf bakıyorlardı, bu çevreci ve<br />
hassas davranışa şaşırmışlardı,<br />
herhalde...<br />
Ahlat’ta Van gölü kenarında<br />
güzel bir yerde kahvaltı yaptık,<br />
göl o kadar güzel görünüyordu ki,<br />
Ender ve Turgay resim çekmekten<br />
kendilerini alıkoyamadılar.<br />
İştahla kahvaltımızı bitirdik.<br />
Ahlat Selçuklu mezarlarına<br />
doğru yola çıktık. Muhteşem<br />
bir manzarayla karşılaştık,<br />
Selçuklu’nun ilk başkentlerinden<br />
olan Ahlat’ta, gözümüzün<br />
alabildiğince çok sayıda mezar<br />
vardı. Resimler çekip, duamızı<br />
ettik. Romalılardan-Osmanlılara<br />
kadar bir çok medeniyeti içeren<br />
tarihi eserlerle dolu, Ahlat<br />
müzesini de gezdikten sonra,<br />
krater gölüne gitmek üzere<br />
Tatvan’a doğru yola koyulduk. Yol<br />
ayrımına gelince, yol kenarında<br />
bir görevli olduğunu fark ettik,<br />
görevli, yolun kapalı olduğunu ve<br />
dönmemiz gerektiğini söyledi.<br />
Sizce ne oldu? Evet bildiniz, Ender<br />
dinlemedi ve devam ettik, ancak<br />
zincir takmamıza rağmen, daha<br />
köye varamadan araba kara<br />
saplandı. Aynı zamanda tipi de<br />
başladı, Ender bir iki denemeden<br />
sonra, araba ilerlemeyince,<br />
geri dönmeye karar verdik.<br />
Biraz moralimiz bozulmuştu,<br />
yaza doğru tekrar geliriz diye,<br />
kendimizi avuttuk. Şimdi Bitlis<br />
vardı sırada. Yola çıktık, Bitlis’e<br />
varınca, Ender Belgesel çekmeye<br />
başladı (“Aspeg Gurbette”<br />
belgeseli). Bitlis’te beş minare<br />
türküsüne konu olan minareleri<br />
gezdik, Bitlis kalesine çıkıp,<br />
hepsini yukarıdan gördük, ünlü<br />
türküyü mıraldandık Ender’le…<br />
Bitlis iki dağın arasında bir<br />
vadi ve bu vadiden geçen ırmak<br />
üzerine kurulmuş bir şehir, evet<br />
yanlış duymadınız, çoğu yerde,<br />
su evlerin altından geçiyor,<br />
buradaki bebekler ninni sesiyle<br />
değil, evlerinin altından geçen su<br />
sesiyle uyuma şansına sahipler.<br />
Acıkmıştık, Bitlis’in en ünlü<br />
Büryancısına gittik, yemeğimizi<br />
yedik (muhteşemdi), ardından<br />
tatlımızı da yedikten sonra, Bitlis<br />
Müzesi’ni ziyaret ettik, daha<br />
yakın dönemleri anlatan bu müze<br />
de oldukça keyifliydi. Saat epey<br />
ilerlemişti, sıra kaplıca keyfine<br />
gelmişti. Kaplıca henüz faaliyete<br />
açılmamış olsa da, üzeri çadırla<br />
örtülmüş bir havuz mevcuttu.<br />
İşletmeciler, oldukça güzel bir<br />
tesis yapmışlar, sağ olsunlar tesisi<br />
bize gezdirip, bilgiler verdiler.<br />
Ardından havuza girmemize<br />
müsaade ettiler. Hemen kaplıcaya<br />
girdik, havuzda sifon geçiş<br />
çalışmaları yaptık, şifa dolu sudan<br />
içtik, tüm yorgunluğumuzu<br />
üzerimizden attık ve Adilcevaz’a<br />
doğru yola çıktık<br />
.<br />
Bu arada Adilcevaz ismi, Elcevaz’<br />
dan geliyor, ceviz diyarı<br />
anlamında ve dünyaca<br />
13
ünlü cevizlere sahip, elinizle<br />
kırabileceğiniz kadar ince kabuklu<br />
ve oldukça büyük. Ahlat ise<br />
“yaban armutu” anlamında…<br />
Eve gelince ev arkadaşım Fatih,<br />
bize güzel Türk Kahvesi’nden<br />
yaptı. İki gün boyunca çektiğimiz<br />
resimlere ve videolara baktık,<br />
ne kadar eğlendiğimizi bir kez<br />
daha fark ettik. Gece içime<br />
yine bir burukluk çöktü. Yarın<br />
dostlarım gidecekti, ertesi sabah<br />
İstanbul uçakları olduğu için,<br />
erkenden ayrılacaklardı. Sabah<br />
onları uğurlamadan önce sımsıkı<br />
sarıldım tekrar, Ender “Aspeg<br />
Gurbette” videosunu/belgeselini<br />
en kısa zamanda hazırlayacağını<br />
söyledi…<br />
Ender ve Turgay ayağınıza sağlık,<br />
sayenizde moral buldum, mutlu<br />
oldum…<br />
Ailemden iki insan, iki dost ziyaret<br />
etmişlerdi beni, yalnız olmadığımı<br />
hissettirmişlerdi, aramızdaki<br />
bağın mesafe tanımadığını…<br />
anlatılamaz aslında kelimelerle,<br />
çok anlamlıydı benim için, çok<br />
özel, sanırım ASPEG’in özelliği<br />
bu…<br />
14
GRUP<br />
DERNEK<br />
KMG<br />
Yazı ve Fotoğraflar<br />
Mesut Şen<br />
Kuzgun 2009’da 8 gaz<br />
mağaracı tarafından kuruldu.<br />
Başlangıçta dernek olma gibi bir<br />
düşüncemiz yoktu anarşist birkaç<br />
mağaracıydık sadece. Bir kuruma<br />
bağlı olmadığımız için ekibi grup<br />
olarak adlandırdık. Peki grubun<br />
ismi nerden geliyor? Kuzgun<br />
bildiğiniz gibi cici bir kuş, genelde<br />
mağaraların olduğu bölgelerde<br />
yaşadıkları için (yarasa kuşu!nu<br />
geçemese de) mağara keşfinde<br />
dikkate alınabilecek bir hayvan.<br />
Bize sempatik gelmesinin diğer<br />
sebeplerinden biri kuşun çok zeki<br />
olması ve hakkaten çok cici olması.<br />
Kuzgun isminde bir canlının<br />
varlığından haberi olmayan<br />
insanlar ilk duyduklarında<br />
kuzgun yerine kunduz anlasalar<br />
da ismimizden memnunuz. Aynı<br />
zamanda ülkenin en derin ikinci<br />
dikey mağarasının ismi, Kuzgun<br />
Mağarası’nı devam ettirmek şuan<br />
için hayal gibi görünse de güzel<br />
bir motivasyon. Rekorlardan<br />
bahsediyorum ama rekor<br />
meraklısı insanlar değiliz. Grubu<br />
eğlenmek için kurduk.<br />
Herkesin mağaracılık yapma<br />
sebebi başkadır ama temeli<br />
eğlenmektir (bu ilginç<br />
sebeplerin arasında facebook<br />
fotoğrafı çektirmek ve pek de<br />
16<br />
ilginç olmayan kız bulmak da<br />
var). Yaptığınız faaliyetlerde<br />
eğlenebilmeniz için ise ekibinizin<br />
sizinle kafa dengi insanlardan<br />
oluşması gerekiyor. Özellikle<br />
mağaracılık gibi bir uğraş<br />
için ekip uyumu çok önemli.<br />
İpiyle kuyuya inmek deyimini<br />
gerçeğe dönüştürüyoruz,<br />
kimse güvenmediği bir insanın<br />
döşediği hattan iniş yapmak,<br />
hoşlanmadığı birisiyle birlikte<br />
daralda sürünmek istemez. Zaten<br />
yaptığımız iş eylem açısından pek<br />
de eğlenceli bir şey değil bir de<br />
moral eksikliği olursa eğlenmeye<br />
girdiğimiz mağaradan işkence<br />
görmüş gibi çıkabiliriz. Bu<br />
yüzden ekibin birbiriyle uyumlu,<br />
anlaşabilen, birlikte eğlenebilen<br />
insanlardan oluşması gerekiyor.<br />
Biz de birlikte eğlendiğimiz 8 kişi<br />
çıktık yola. Ekibi kurmamızın<br />
ardından yeni üyelerimiz oldu.<br />
On küsür kişiyle etkinlikler<br />
düzenlemeye başladık.<br />
Etkinliklerde yapılan işin<br />
ciddiyeti dolayısıyla ciddi hareket<br />
etsek de hiç durmadan güldüğüm<br />
etkinlikler hatırlıyorum. Karmaşa<br />
çıkmaması için sorumlular atadık<br />
her zaman ama kimsenin canını<br />
sıkacak şekilde davranmadık.<br />
Bu yüzden etkinlik sonrası öneri<br />
eleştiri toplantılarımız hep kısa<br />
sürdü. Bunun sebebi sanırım<br />
ekipte hiyerarşi olmaması. Bizde<br />
hiyerarşi yok, ekibe yeni katılan<br />
birisi ile ekibin eskilerinden<br />
birisinin sözü bizde eşittir. Sürekli<br />
birilerinin gemiyi yüzdürmesi<br />
hem kaptanı sıkar hem de<br />
yolcuları. Hiyerarşi olmaması<br />
ayrımcılık olmamasını da<br />
sağlıyor, birinin başka birine<br />
torpil geçmesi gibi bir lüksü yok<br />
ki ihtiyacı da yok. Kim kimin ne<br />
yapıp yapamayacağını daha<br />
önceki performanslarından<br />
biliyor. Ben herşeyi yaparım diyen<br />
gaz oğlanlarımız da olmadığı için<br />
performans görev konusunda<br />
hiç sıkıntı yaşamıyoruz, kimse<br />
kaldıramayacağı taşın altına elini<br />
sokmuyor, işi yapabilecek istekli<br />
kişiye de sen bekle demiyoruz.<br />
Zaman içinde on küsür kişiyle<br />
kalmadık tabi üye sayımız arttı.<br />
Tabi sistem bozulmadı yeni üyenin<br />
neyi yapıp yapamayacağı zaten<br />
eğitimlerde belli oluyor. Üniversite<br />
kulüpleri gibi bir sürü sezonluk üye<br />
almadığımız için kişi takibinde<br />
sıkıntı çekmiyoruz. Grup olmanın<br />
en büyük avantajı bu sanırım,<br />
yeni üyeyi seçebilmek. İstediğiniz<br />
kişiyi gruba kabul edip istediğinizi<br />
kabul etmiyorsunuz. Bu sayede<br />
ekibin bütünlüğü de bozulmuyor.
Yeni üyeyi grup tanıdıktan sonra<br />
oylama açıyoruz, bir kişi bile<br />
gerekçeli bir sebeple hayır derse<br />
yeni üyeyi gruba kabul etmiyoruz.<br />
Neden? Bir kişinin dahi istemediği<br />
bir üyeyi kabul etmek, istemeyen<br />
kişiyi kaybetmek anlamına<br />
geliyor. Mağaracılık hevesle<br />
yürüyen bir aktivite çünkü ülkede<br />
mağaracılara bu faaliyetler için<br />
bir ödenek yok herkes gönüllü<br />
olrak yapıyor bu işi. Mağaracının<br />
bir şekilde hevesi kırılırsa<br />
mağaracılığı da sona eriyor.<br />
Zaten çok kalabalık olduğumuz<br />
için bir üyeyi bile kaybetmememiz<br />
gerekiyor.<br />
Peki yeni üyeye ne yapıyoruz?<br />
İlk fırsatta girebileceği bir<br />
mağaraya sokmaya çalışıyoruz.<br />
Çünkü mağaracı yetiştiriyoruz<br />
monk değil. Aylarca süren eğitim<br />
süreçlerimiz yok, mağaracı<br />
olmak isteyen kişiyi en kısa sürede<br />
mağara ile tanıştırmak gerekiyor.<br />
Çünkü mağaracılığın ne olduğunu<br />
bilmeyen birisi için mağara<br />
çok farklı bir şey. Böyle ev gibi<br />
heryeri taştan biraz uzun yada<br />
geniş, içinde yarasa kuşları olan,<br />
tavadan sarkan çubukların kolon<br />
gibi taşların<br />
olduğu karanlık<br />
bir yer. Evet<br />
bunlar da<br />
mağara ama<br />
bizim mağara<br />
anlayışımızı<br />
karşılamıyor.<br />
O soğuğu içine<br />
çekmeden,<br />
çamura<br />
bulanmadan,<br />
heryerinde<br />
ufak morluklar<br />
çizikler<br />
olmadan,<br />
içinde yeni bir<br />
yer keşfetme<br />
hissi olmadan,<br />
karanlık<br />
boşluklara<br />
iple sallanmadan, gökyüzünü,<br />
insanlığı ve hatta bazen yaşadığını<br />
unutmadan mağaracılığı anlamak<br />
mümkün değil. Biz de yeni üyenin<br />
en kısa sürede bunları yaşamasını<br />
mağaracılığı anlamasını gerçek<br />
mağaranın ne demek olduğunu<br />
görmesini istiyoruz. Tabi bunu<br />
yaparken hiçbir fikri olmayan<br />
insanların kolundan tutup<br />
mağaraya sokmuyoruz. Etkinliğe<br />
katılmadan önce faaliyet işleyişi<br />
hakkında bilgi, doğa ve kamp<br />
eğitimleri, eğer mağaraya<br />
girme ihtimali varsa mağara<br />
eğitimlerini vermeye başlıyoruz.<br />
Bu eğitimler, işin ciddi ve önemli<br />
kısımları öncelikli anlatıldığı<br />
için kısa sürüyor. Eğitimlerin<br />
detay kısımları zaman içerisinde<br />
veriliyor. Kişinin mağaracılığa<br />
<strong>dair</strong> tüm bilgileri dökümanlara<br />
işleniyor, hangi düğümü<br />
bildiğinden hangi mağarada kaç<br />
saat kaldığına kadar bilgileri<br />
kaydediyoruz. Rahat davransak<br />
da işin ciddiyetini hiçbir zaman<br />
unutmuyoruz gerekeni yapıyoruz.<br />
Kuruluştan bugüne kadar ne<br />
yaptık anlatacak olursak, üye<br />
sayımız 27’ye ulaştı, 30’dan fazla<br />
mağara girişi gerçekleştirdik,<br />
10 tane yeni mağara bulup<br />
haritaladık, mağara olarak<br />
kaydedilemeyecek bir sürü<br />
deliğe girip çıktık, ekip olarak<br />
toplamda 124 saat mağarada<br />
kaldık, yüzey tarama etkinliği<br />
gerçekleştirmememize rağmen<br />
ihbarlı mağara yollarında 8km2<br />
yüzey tarama yaptık. Elimizde ise<br />
daha girişini yapamadığımız 40’a<br />
yakın mağara var.<br />
Ekibin mağaracılık eğitimi<br />
konusunda en büyük katkı<br />
Eskişehir Mağara Araştırma<br />
Derneği’ne ait. Kurucu üyelerimiz<br />
eski Esmad üyesi, eğitimlerinin<br />
büyük bir kısmını oradan aldılar.<br />
Esmad’ın teorik ve pratik<br />
eğitimlerinin yanında farklı<br />
kaynaklardan da teorik bilgi<br />
edindik. Grubun kuruşulunda esas<br />
katkı ise Anadolu Speleoloji Grubu<br />
Derneği’ne ait. Hem eğitim hem<br />
de grubun gelişmesi için çok katkı<br />
sağladılar. Birlikte baya eğlenceli<br />
etkinlikler gerçekleştirdik<br />
.<br />
Ülkede kurumsal yapıda olmayan<br />
mağara ekiplerinin sayılmaması<br />
gibi ilginç bir durum var. Bu<br />
durum her ne kadar umrumuzda<br />
olmasa da yetkili devlet<br />
birimleriyle çalışma yürütebilmek<br />
adına dernek olmaya karar<br />
verdik. Geçtiğimiz az ekibin<br />
yapısını dernek olarak değiştirdik.<br />
Daha büyük çalışmalara imza<br />
atmak gibi bir getirisi var ama<br />
götürüsü olmayacak. Grupken de<br />
rutin toplantı yapmıyorduk şimdi<br />
de yapmayacağız, bürokratik<br />
işleri minimum seviyede tutacağız<br />
ki kimse bundan sıkılmasın. Aynı<br />
düzensiz sistemi kendi düzenimiz<br />
içinde devam ettireceğiz.<br />
17
ASPEG’in 5 yılına girdik. 5<br />
yıldır faaliyette olan bu grubun<br />
hikayesini yazmak istedim ama<br />
biraz geriden alarak, bizi ASPEG’i<br />
kurmaya iten koşulları detaylıca<br />
anlatmak ve 5 yılda neler<br />
yaptığımızı detaylıca yazmak<br />
istedim.<br />
Hikayemizin başlangıcı 15<br />
Ekim 2005 tarihinde yapılan<br />
Türkiye Mağaracılar Birliği’nin<br />
İstanbul’daki toplantısında<br />
başladı. En azından benim<br />
açımdan. <strong>Yıl</strong>lardır İstanbul’da<br />
sadece üniversite kulübü olan<br />
BÜMAK’ın varlığının yetersiz<br />
olduğunu, mutlaka daha<br />
fazla dernek ve üniversite<br />
kulüplerinin olması gerektiğini<br />
düşünüyor ve etrafımdaki<br />
insanlarla paylaşıyordum. Zaten<br />
dernek kurma fikri BÜMAK’ta<br />
mağaracılık yapmış ve işe<br />
girmiş, BÜMAK’ta mağaracılık<br />
yapmakta olan herkes tarafından<br />
evrile çevrile konuşuluyordu<br />
ama ortada henüz bir şey yoktu.<br />
Bende konuşmaktan başka<br />
bir şey yapmamıştım. İşte bu<br />
toplantıda klasik gene grupların<br />
dernekleşmesi gerektiği,<br />
federasyon olmamız için ön-şart<br />
olduğu konusu açılınca bende<br />
söz aldım ve İstanbul’da dernek<br />
kurulması konusunda bir fiil<br />
çalışacağımı belirttim. Tabii,<br />
benim derdim mağaracılığın<br />
yayılmasıydı yoksa sırf federasyon<br />
kurulsun diye böyle bir dernek<br />
kurulumuna ön-ayak olmak<br />
değildi.<br />
Bende çalışmalarıma başladım,<br />
20<br />
sanırım MAD’dan ve ASKAD’dan<br />
dernek tüzüklerini aldım,<br />
birçok insanla bir araya gelip,<br />
dernek kuruluşu için yardım,<br />
fikir ve destek aldım. Bülent<br />
Erdem abimizin ya ben zaten<br />
KAMAD (Küçük Asya Mağara<br />
Araştırma Derneği) diye dernek<br />
kurmuştum demesi üzerine, bir<br />
süre KAMAD olarak kendimizi<br />
ifade ettik ve sonunda anladık<br />
ki, Bülent Erdem abimiz bize<br />
şakayla karışık yalan söylemiş ya<br />
da avukatının ihmaline kaldık. Bu<br />
bahaneyle, şu ya da bu şekilde de<br />
olsa insanların bir araya gelme<br />
isteğini gördük. Toplantılar<br />
organize ettim, edilenlere<br />
katıldım ve dernekleşmeden<br />
önce grup şeklinde davranalım,<br />
bir bakalım bir arada neler<br />
yapabileceğiz sonuçu çıktıktan<br />
sonra mağaracılık yapmak<br />
isteyen insanlarla mağaracılık<br />
yaptık. Sonunda, Boğaziçi<br />
Üniversitesi’nde büyük bir<br />
toplantı yaptık, yaklaşık 25 kişi<br />
gelmişti. BÜMAK’ın kurucusu<br />
Nuzhet Dalfez’de gelmişti. Bu<br />
bence doğru yolda olduğumuzun<br />
işaretiydi. Kendisi bile derneğe<br />
olmak istediğini belirtmişti.<br />
Maalesef bu toplantıda, derneğin<br />
sorunlu olacağının ilk işaretleri<br />
oluşmuştu. Derneğin isminde<br />
bile anlaşılamamıştı. Bir grup<br />
insan BÜMAK’ın kopyası olsun,<br />
BÜMAK’ta mağaracılık yapıp iş<br />
hayatına başlayanlar bu dernekte<br />
devam etsin diye “Boğaziçi<br />
Uluslararası Mağarası Derneği”<br />
yani BUMAD olsun diye ısrar<br />
ederken, Nüzhet Dalfez ve benim<br />
de aralarında olduğum bir grup<br />
insan bu derneğin daha kapsayıcı<br />
olmasını diliyordu. Sırf ismini<br />
böyle istiyorlar diye, bende çok<br />
inat etmedim ismi kabul ettim<br />
ama sonuçta farklı nedenlerle<br />
biraraya gelmenin ilerde problem<br />
olacağını birazda dernek kurulsun<br />
diye görmezden geldim. Sonuçta<br />
hata yaptığımı anlayacaktım.<br />
2007 yılında altında benimde<br />
imzam olan BUMAD kuruldu ama<br />
problemlerde başladı. Burada<br />
problemlerin detayına girmek<br />
luzümsuz ama farklı nedenler<br />
ve amaçlarla gelen insanların<br />
birbirini ilerletmediğini gördüm.<br />
Problemli gidiş sadece benim değil<br />
yaklaşık 15 kişiyi etkiliyordu.<br />
Sonuçta oturup, konuştuk ve<br />
ayrılmaya karar verdik. Bu arada<br />
bende yeni oluşacak grubumuz<br />
için isimleri Ali Yamaç’a<br />
paslıyordum. Nihayet ASPEG<br />
(Anadolu Speleoloji Grubu)<br />
isminde karar kıldık. Grup,<br />
dernek gibi hareket edecekti,<br />
genel kurulu, yönetim kurulu ve<br />
tüzüğü olacaktı. BUMAD’dan<br />
istifa ederek, ASPEG grubunu<br />
14 Nisan 2008 tarihinde<br />
kurduk. ANÜMAB’dan ayrılan<br />
ve BÜMAD’a üye yaptığımız 6-8<br />
genç mağaracı da aramıza katıldı.<br />
ASPEG’i kurarken amacımız,<br />
mağaracılığı yaymak, düzgün<br />
yayın çıkartmak, mağaracılığı<br />
hem sportif hem de bilimsel<br />
olarak ele almak yani kısacası iş<br />
üretmekti.<br />
ASPEG’in ilk büyük projesi,<br />
Çevre ve Orman bakanlığı
Mağara Koruma Birimi ile<br />
yaptığımız “Küre Milli Parkı<br />
Mağaraları” projesi oldu. Selim<br />
Erdoğan’la 4.Ulusal Speloloji<br />
Sempozyumun’da tanışmıştım.<br />
Kendisi “Küre Milli Parkı” ile<br />
alakalı projeden bahsedince, o<br />
zaman bizi yeni oluşumumuzu<br />
ortaya çıkartana kadar<br />
beklemesini rica ettim. Sağolsun<br />
bizi bekledi ve projeyi bize verdi.<br />
Bu proje ile oldukça önemli<br />
malzeme desteği aldık. ASPEG’in<br />
hızla mağara araştırmalarına<br />
girişinde bu malzemeyi almamızın<br />
büyük payı vardır.<br />
İlk genel kurulumuzu 27 Aralık<br />
2008’de yaptık. Takiben 30<br />
Aralık’ta ilk yönetim kurulumuzu<br />
yaptık.<br />
“YÖNETİM KURULU TOPLANTISI<br />
30 ARALIK 2008<br />
Başkan seçimi yapıldı, Ender<br />
Usuloğlu başkan seçildi, kendisi<br />
bu görevden feragat etti ve Ali<br />
Aytan’ı aday gösterdi. Ali Aytan,<br />
ASPEG yeni Yönetim Kurulu<br />
Başkanı seçildi.<br />
Üye olmayanların gezi<br />
amortismanına % 25 ilave<br />
yapılması ve bu konunun Ali<br />
Aytan tarafından takip edilmesi<br />
kararlaştırıldı. Defterlerin<br />
alınması ve tutulması karara<br />
bağlandı. Finansman yollarının<br />
aranması gerekiyor, bu konu<br />
ile ilgili Sarp Ankara’dan<br />
ilgilenecek ve Yön. Kur. na mail<br />
atacak. Sponsorlarımızın web<br />
sitesinde tanıtımı yapılacak.<br />
Fatih Büyüktopçu’ya bir<br />
cevap yazılacak. Koruma<br />
işleri için Ceyhun Uludağ<br />
görevlendirilmiştir, Ceyhun<br />
kendi ekibini toplayacaktır. Ali<br />
Aytan ve Ali Yamaç, mail gruptan<br />
çıkartılmasını düşündüklerini<br />
liste halinde Yönetim Kurulu’na<br />
sunacaklar. E-Bülten’in<br />
düzeltilmesi için ekip ve tasarım<br />
önerilerinin dikkate alınmasına<br />
karar verildi. Avrasya Enstitüsü<br />
ile protokol yapılacak.<br />
Denetleme Kurulu, hukuken<br />
üzerinde olan görevlerin dışında<br />
malzemeyi de denetlemeli.<br />
WWF teması Ali Yamaç, DHKD<br />
teması ise Ender Usuloğlu<br />
tarafından yapılacak.<br />
Ali Aytan, Özgün<br />
Sarısoy ile görüşüp eksik<br />
eğitim dökümanlarının<br />
tamamlanmasına çalışacak. Eğer<br />
eksşkler tamamlanırsa elimizdeki<br />
malzeme ile birleştirilerek üyeler<br />
için basılacak.<br />
Ankara’da Durmuş<br />
Yarımpabuç’un ilkyardım<br />
eğitimini koordine etmesi kontrol<br />
edecek. İstanbul için bu kursu Ali<br />
Yamaç koordine edecek.<br />
Gezi raporları ve ASPEG<br />
haritaları web sayfasında<br />
yayınlanacak. Web sitesi Ocak 3.<br />
hafta içinde tamamlanmış olacak.<br />
Bülent Erdem’in kaynakçası<br />
için bir kaynak yaratılmaya<br />
çalışılacak, bu konu ile Ali Yamaç<br />
ilgilenecek. Polar ve tulum<br />
yapımında Fatih Şen’i, Simge<br />
Duğa taciz edecek.<br />
Küre finansmanının bundan<br />
sonraki kısmını Ali Aytan takip<br />
edecek. Hasankeyf Projesi ile<br />
ilgili olarak Ali Yamaç, Ender<br />
Usuloğlu’na bilgi verecek, Ender<br />
ATLAS’la görüşecek.<br />
Gezi programı Ender Usuloğlu<br />
tarafından yapılacak, öneriler<br />
Ender’e iletilecek. Metin Albukrek,<br />
National Geographic’ten randevu<br />
alacak.”<br />
Yeni bir nefes ve şevkle 2009<br />
yılına ASPEG hızlı girdi. 1 Ocak<br />
2009’da duvarlardan sarkarak<br />
TİT eğitimi ile başladık. Ocakşubat-mart<br />
ayları yoğun bir<br />
şekilde her türlü teorik, pratik<br />
ve sunum şeklinde eğitimlerle<br />
geçti. BUMAD’da “Karst”<br />
diye çıkarttığımız dergiyi<br />
“Obruk” olarak isimlendirdik<br />
ve çıkartmaya başladık. 2 aylık<br />
elektronik bültenimizin 4.sayısı<br />
2009’un Şubat sonunda çıkmıştı.<br />
Kuruluşundan yaklaşık bir<br />
yıl içinde ASPEG birçok gezi<br />
düzenlemiş ve 49 üyesi olmuştu.<br />
Geziler ve Tarihleri:<br />
10-12 Nisan 2008 Yenesu<br />
Mağarası<br />
17-19 Mayıs 2008 Yenesu<br />
Mağarası<br />
19-21 Mayıs 2008 Kırkgözler<br />
Mağarası<br />
7-9 Haziran 2008 Cinlikuyu<br />
Mağarası<br />
14-15 Haziran 2008 Akçakoca<br />
Koçköy Mağarası<br />
<strong>28</strong>-30 HAziran 2008 Küre Milli<br />
Parkı “Kuzey tarafı”<br />
12-20 Temmuz 2008 Küre Milli<br />
Parkı Sümenler Topmeydanı<br />
29 Temmuz 2008 Marmara<br />
Adası Keşif Gezisi<br />
6-12 Ağustos 2008 Ilgarini<br />
Mağarası<br />
29-30 Ağustos 2008 Küre Milli<br />
Parkı Pınarbaşı Ilıca<br />
29-30 Ağustos 2008 Dupnisa<br />
Mağarası<br />
26-30 Eylül 2008 Küre Milli<br />
Parkı Armutlu Yaylası, Bartın<br />
tarafı<br />
5-7 Eylül 2008 Yazören<br />
Mağarası<br />
20-21 Eylül 2008 Yazören<br />
Mağarası<br />
25-26 Ekim 2008<br />
Hamamboğazı Mağarası<br />
1-3 Kasım 2008 Atak Mağarası,<br />
Pınarbaşı<br />
31 Kasım-2 Aralık 2008 Dupnisa<br />
Mağarası<br />
1 Aralık 2008 Temirözü Mağarası<br />
14-16 Aralık 2008 Yığılca Gezisi<br />
6-13 Aralık 2008 Atak Mağarası<br />
10-11 Ocak 2009 Cinlikuyu<br />
Mağarası<br />
7-8 Şubat 2009 Ayvaini<br />
Mağarası<br />
23 Şubat-1 Mart 2009 Insuyu<br />
Mağarası<br />
23 Şubat-3 Mart 2009<br />
Hasankeyf Mağaraları<br />
14-15 Mart 2009 Gökgöl-<br />
Sofular-Cumayanı Mağaraları<br />
4-6 Nisan 2009 Pınarbaşı Gezisi<br />
20 Nisan 2009 Ayasofya<br />
İncelemeleri<br />
23 Nisan 2009 Ayasofya<br />
İncelemeleri<br />
23-26 Nisan 2009 Dağlı Kuylucu<br />
4 Mayıs 2009 Ayasofya<br />
İncelemeleri<br />
11 Mayıs 2009 Ayasofya<br />
İncelemeleri<br />
16-19 Mayıs 2009 Kuşkayası<br />
16-17 Mayıs 2009 Akseki Gezisi<br />
30 Mayıs 2009 Soğucak Mağarası<br />
3 Haziran 2009 Ayasofya<br />
İncelemeleri<br />
13-24 Haziran 2009 Armutlu<br />
Yaylası<br />
Bu gezilerin sonucunda<br />
Türkiye’nin en uzun 9.uncu<br />
mağarası olan Yazören tamamen<br />
araştırılmış ve haritalanmıştır.<br />
Yazören kolları ile beraber 3564<br />
m olmuştur. Yine Küre Milli<br />
Parkı projesiyle beraber küre<br />
dağlarındaki araştırılan mağara<br />
21
sayısı 40’lardan 80’nin üzerine<br />
çıkmış ve Atak mağarası gibi<br />
önemli uzunlukta bir mağara<br />
literatüre kazandırılmıştır. Atak<br />
mağarasının toplam uzunluğu<br />
1365 m olmuştur. Sadece<br />
mağaralarda değil aynı zamanda<br />
kültürel ve tarihi yapılarda<br />
da araştırmalarımız başladı.<br />
Ayasofya ve Topkapı tünelleri<br />
araştırmaları, Hasankeyf’teki<br />
mağaraların araştırılması bizi<br />
biz kılan önemli çalışmalardan<br />
biridir.<br />
Gönlümüzden geçen ASPEG<br />
mağaracılıkla ilgili her türlü<br />
etkinliği yapabilmesi temennisi<br />
yavaş yavaş gerçekleşiyordu. Bu<br />
çalışmaları ATLAS ve NG gibi<br />
dergilerde de yayınlamıştık.<br />
2008-<strong>2013</strong> yılları arasında<br />
çıkan yayınlarımız;<br />
“Küre milli parkı ara rapor 1<br />
(Aralık 2008)<br />
Küre milli parkı ara rapor 2<br />
(Aralık 2009)<br />
Küre milli parkı son rapor (Kasım<br />
2010)<br />
Yazören Mağarası (Yeraltından<br />
<strong>Sayı</strong>lar) ATLAS dergisi, Aralık<br />
2008<br />
Obruk’tan Düden’e Yeşilgöz’ün<br />
İçinde ATLAS dergisi, Eylül 2009<br />
Mağaralarda Hasankeyf, ATLAS<br />
dergisi, Haziran 2009<br />
Ayasofya ve Topkapı, NG dergisi,<br />
Mart 2010<br />
Küre’nin Mağaraları, ATLAS<br />
dergisi, Haziran 2010<br />
Mağara Koruma Broşürü<br />
DİP sayı 1<br />
Taşeli Platosu Mağara<br />
Araştırmaları Raporu 2012<br />
Akseki Mağaraları Araştırma<br />
Raporu 2012”<br />
ASPEG’deki üyelerin çok<br />
olması ve birçok üyenin aynı<br />
tarihlerde farklı geziler yapması,<br />
bazılarımızın işin teknik,<br />
sportif tarafına ağırlık verip<br />
döşeme, kurtarma ve benzeri<br />
konularda daha fazla üyemizin<br />
etkin olabilmesi için zaman<br />
ayırması, grup içinde yavaş yavaş<br />
gürültülerin çıkmasına sebep<br />
oldu. Bir yönetim kurulunda<br />
alınan karara göre o zaman ki<br />
eğitim kurulu (ben, Ali Aytan ve<br />
Barbaros Acartürk) na AKUT’la<br />
kurtarma ile ilgili görüşme ve<br />
beraber deneyim kazanmak<br />
22<br />
için sorumluluk verildi. 15<br />
Haziran 2009 tarihinde Ali<br />
Aytan’la beraber Nasuh Mahruki<br />
ile konuyu konuşup, AKUT’la<br />
ilk çalışmalara ağustos ayında<br />
başladık. Bu konuda grup içinde<br />
bazı insanlara rahatsızlık verdi.<br />
Aylar içinde AKUT üyesi insanlar<br />
mağaracılıkla tanıştı, karşılıklı<br />
eğitimler verdik, aldık fakat<br />
rahatsızlıklar bitmedi. Üstüne<br />
birde özellikle ANÜMAB’tan<br />
ayrılan mağaracıların “Daha<br />
fazla bilimsel” çalışmalar<br />
yapmak, eğitim alma ve verme<br />
isteği ortamı daha da gerdi. Bu<br />
arkadaşlara bir türlü mağarada<br />
bilimsel çalışmalar ilgili uzmanıyla<br />
beraber yapılır kavramını<br />
anlatamadık.<br />
Bu rahatsızlıklar sonunda bir<br />
grup insanın ayrılmak istemesi<br />
belirgin hale geldi. Ayrılmak<br />
isteyen arkadaşların önümüze<br />
sundukları önerileri dikkate<br />
alarak, ASPEG adına Ali Aytan ve<br />
ben yapılmak istenen pazarlığa<br />
taraf olduk. Sancılı 1-2 ay<br />
sonrasında, devamlı olarak pozitif<br />
uyarılarımıza rağmen gitmek<br />
isteyen arkadaşlara, en sonunda<br />
“gidene kal denmez” felsefesi<br />
ile yaklaşarak belli bir protokol<br />
çerçevesinde malzemelerin<br />
de %60’nı vererek, yollarını<br />
ayırdık. Böyle olmasını istemedik<br />
ama sanırız herkes için bu<br />
şekilde ayrılma iyi oldu. Geriye<br />
dönüp baktığımda, İstanbul’da<br />
bir dernek için çalışacağım<br />
dediğimden 3 yıl sonra, 2 dernek<br />
ve 1 grup ortaya çıktı. İtişip<br />
kakışma ile ortaya çıkacağına,<br />
talep fazlalığından çıkmış<br />
olmasını tercih ederdim ama<br />
olmadı.<br />
Bir daha böyle bir pazarlıkla<br />
karşılaşmamak ve başka bir iki<br />
sebepten dolayı, dernekleşme<br />
kararı aldık. Yoğun çalışmalar<br />
sonunda, 15 Nisan 2011<br />
tarihinde 174/189 kütük<br />
sıra numarası ile ASPEG<br />
dernekleşmiştir. İlk yönetim<br />
kurulunda Ali Aytan’ı başkan<br />
seçerek aktivitelerimize devam<br />
ettik. 2.yılımızda İlker Gürbüz<br />
arkadaşımızı başkan olarak seçtik.<br />
3 yılını grup olarak, 2 yılını yasal<br />
dernek olarak geçiren ekibimiz,<br />
çalışmalarına hız kesmeden<br />
devam etmektedir. Dedegöl<br />
projesi, Akseki projesi, Taşeli<br />
Platosu projesi, radyo dinletileri,<br />
belgesel çekimleri, mağara<br />
dalışları, Batonea Arkeoloji<br />
çalışmalarına katılarak yolumuza<br />
devam ediyoruz.<br />
Üye alırken bundan sonra daha<br />
dikkatli davranıyoruz. Sırf<br />
mağaracılar diye grup halinde<br />
içimize almıyoruz çünkü kendi<br />
mağaracılık kültürümüzü<br />
aşılamak zor oluyor hatta<br />
olmuyor. Kendi isteğiyle gelen<br />
insanlara her zaman sıcak<br />
bakıyoruz çünkü “bilerek ve<br />
isteyerek” geliyordur diye<br />
düşünüyoruz. Üyelerimizin kendi<br />
getirdiği arkadaşları “belli bir<br />
sınamadan” geçirdikten sonra<br />
üye yapıyoruz.<br />
Amacımız, ASPEG’in<br />
mağaracılık felsefesinden ödün<br />
vermemektedir. “ Önce iş,<br />
sonra eğlence”, “Mağaracılıkla<br />
ilgili herşeyi bu çatı altında<br />
yapabilmek”, “ Mağaracılığı<br />
yaymak ve ilgilenen insanları bu<br />
çatı altında toplamak”, “Yayın<br />
yapmak” felsefemizin temel yapı<br />
taşlarıdır.<br />
Yazan: Ender Usuloğlu
Change language