akademia 2007+

od redaktora
Dzisiejsza sytuacja sztuki jest zaiste paradoksalna: można ją przedstawiać
jako pole niezwykłej ekspansji, powstawania nowych idei i konceptów i co
najmniej ilościowego rozwoju, można wręcz przeciwnie – jako obszar degrengolady
i widomy znak upadku, czy upadania kultury Zachodu od co
najmniej stulecia. Jedno i drugie będzie się mogło karmić tym, co faktycznie
jest. Bo poza dyskusją pozostaje kwestia, że tak wiele i tak różnych manifestacji,
przedstawień, artystycznych zdarzeń, konkursów bie- i triennale,
artystycznych akcji, projektów i towarzyszących temu sympozjów i konferencji
nie było nigdy. To banalna obserwacja, ale też wiele mogąca objaśnić
z tego, co jest udziałem nas wszystkich: zagubienia w mnogości. Podejmowane
próby porządkowania, opisania tego pola także się multiplikują na naszych
oczach i niedługo trudno będzie znaleźć kogoś, kto mógłby powiedzieć
o sobie, że ma dobrą orientację w całości ponad swoje zawodowe
przynależności i że wie „jak jest”. Całość stała się nieogarnialna, możemy
jedynie rozpoznawać fragmenty z najlepszą wolą i wiarą, że przekraczamy
własne getto. A i tak mówimy na razie o osobach profesjonalnie związanych
ze sztuką, bo o tych, którzy sztuką zawodowo się nie zajmują, a są
po prostu odbiorcami, czy kokreatorami jak chcą niektórzy, mówić nawet
trudno, gdyż to oni właśnie w największym stopniu wydani są na żer lawiny
„artystycznej produkcji” i medialnej symbolicznej przemocy. Akademia
zaś jako miejsce powstawania zarówno sztuki jak i narzędzi jej dotykania
ma szczególną powinność rozpoznawania tych zjawisk. Zresztą w zgodzie
z własnym zawołaniem, powstającym wieki, Akademia jest po to, by umieć,
by wiedzieć i uczyć. Jak z tego zadania się wywiązuje to kwestia osobna.
Dlatego właśnie jej poznawcza rola poprzez uruchamianie dyskusji, także
w poprzek zawodowych środowisk jest tak istotna.
Akademia Sztuk Pięknych w Katowicach, począwszy od swojego
usamodzielnienia się w roku 2001, organizuje stale ogólnopolskie konferencje
naukowe, których efektem są zazwyczaj wydawane potem publikacje
konsumujące to doświadczenie. Książka, którą Czytelnik otrzymuje do rąk
ma historię nieco bardziej zawikłaną niż zwykle. Składają się na nią wybrane
teksty, rezultat trzech ogólnopolskich konferencji naukowych, które miały
vii