akademia 2007+

mu, teatru, komiksu itd. W ostatnich pracach Tomasz Struk – seria Projekcje
– pięciokąt nawiązujący do portretów trumiennych jest na zasadzie
projekcji wyświetlany na płótno, na którym ujawnia się jego struktura graficzna.
Przeniesiona została więc idea obiektu znajdującego się w określonym
miejscu, rzucającego cień na materiał tworzący w ten sposób obraz
uboczny. Obrazem nie jest obiekt, ale jego cień.
W katalogu do ostatniej wystawy Tomasza Struka w Muzeum Narodowym
w Krakowie w 2004 roku, w słowach wstępnych Andy Rottenberg,
czytamy: Każdy motyw (ten wzięty z natury i ten zapożyczony z kultury)
obciążony jest swoją własną »pamięcią«. Motyw z Recyklingu, użyty
powtórnie przekazuje nam »pamięć z drugiej ręki«. To znów słowa Struka:
Pamięć z drugiej ręki, to nic innego jak pamięć własna, na którą nałożona
jest pamięć procesu jej odzyskania, owego recyklingu. Pamięć pierwsza, niosąca
swój własny motyw, może być też krzyżowana z inną pierwszą pamięcią,
przenoszącą inny motyw. Proces krzyżowania jest już jednak zabiegiem zasłaniającym,
budującym strukturę warstwy nie tylko na poziomie konstrukcji
dzieła, ale i jego tekstu.
reatka Grad Prix MTG 2003, Davida Kidd: Swoje najnowsze prace drukuję
z formy elektronicznej. Zauważam, że brak obecnie bogatych a subtelnych
warstw i wgnieceń farby na papierze. Może dzięki chęci otrzymania bogatszej
powierzchni i rozbicia fotograficznej iluzji jestem nadal grafikiem, na którego
wpływ mają doświadczenia formalne moich wcześniejszych studiów, a Richard
Noyce doda: Kubiści włączyli do swoich obrazów skrawki gazet, dadaiści
posługiwali się istnym chaosem dostępnych mediów, by przypuścić swój
szturm na pałace rozsądku, artyści pop-artowi przywłaszczyli sobie wszystko
i cokolwiek, tylko uznawali za zasadniczy bądź możliwy sposób kwestionowania
konsumpcjonizmu społecznego i elitarnych odbiorców sztuk akademickich.
Pewna swoboda w używaniu środków plastycznych, pod różnym kątem
jest szczególnie uzasadniona w druku cyfrowym, albo w łączeniu technik.
Podsumowanie
Techniki cyfrowe to nowy odrębny rodzaj wrażliwości, nowe narzędzia
mogą wizualizować ludzką wyobraźnię tworząc pomost pomiędzy tradycją
a przyszłością. Na ile chcemy nadążyć za przemianami w sztuce, ujawniającymi
prawdę o cywilizacji i kierunkach ludzkich poszukiwań, jest
sprawą indywidualną. Świadomość, że jest coś takiego jak pamięć cyfrowa,
która zarazem jest matrycą graficzną jest fascynujące, ale pamiętajmy,
że jest ona zaledwie protezą ludzkiej pamięci. Na ile będziemy z niej
korzystać zależy od nas samych, od naszej wyobraźni, fascynacji, pamięci
z przeszłości, którą możemy przenieść w postaci obrazu, tu i teraz. Techniki
cyfrowe na pewno będą się dalej dynamicznie rozwijać. Czy jest to
już post-grafika, czas pokaże. Współczesna grafika podlega ewolucjom dzięki
własnym transformacjom i połączeniom zdefiniowanym przez jej aspekty
multikulturowe, multimedialne i multi-technologiczne. Pełniejszy obraz
dotykanych tu zagadnień związanych z autonomicznością tego warsztatu
zostanie przedstawiony w książce, którą pisze Richard Noyce. Będzie
ona bardzo ciekawą pozycją dotyczącą grafiki współczesnej, poszerzonej
o techniki cyfrowe: Obecnie badam krawędzie świata grafiki, by opublikować
je w swojej trzeciej książce, której publikację zaplanowano na rok 2006. Tytuł
roboczy brzmi: »Printmaking on the Edge«, a zakres prowadzonych przeze
mnie badań obejmuje następujące zagadnienia:
Łączenie technik graficznych – druku cyfrowego i warsztatu klasycznego
Na ostatnim MTG w Krakowie 2003, można było zauważyć, że kilkanaście
osób łączy technikę cyfrową z tradycyjnym warsztatem. Jest to rodzaj pomostu
pomiędzy tradycją a najnowszymi osiągnięciami w tej dziedzinie.
Współudział w projekcie Adama Romaniuka, pt. Druk cyfrowy w praktyce
grafiki artystycznej pokazał, jak duże znaczenie w grafice ma odpowiednie
dostosowanie papieru do danej techniki. Przetestowane zostały
wszystkie papiery graficzne pod kątem druku cyfrowego. Badania na ten
temat spowodowały wypuszczenie na rynek papierów graficznych powlekanych
(przez firmę Canson), nadających się zarówno do grafiki tradycyjnej
(wypukłodruk, wklęsłodruk, druk płaski) jak i do grafiki cyfrowej.
Łączenie technik, druku cyfrowego z drukiem tradycyjnym jest na pewno
ciekawą ścieżką w grafice artystycznej. Musimy wtedy zdefiniować jak
zestawić ślady np. drzeworytu, bądź suchej igły, czy mezzotinty z techniką
cyfrową. Poszerzając pole działania możemy patrzeć na grafikę z szerszej
perspektywy. Docieramy głębiej, do definicji, założeń. Jak powie lauo
grafice | D. Gajewski
Idea grafiki: pomiędzy drukiem cyfrowym
a warsztatem klasycznym
90 91