akademia 2007+
o sztuce - ASP Katowice
o sztuce - ASP Katowice
- No tags were found...
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
tu realizacyjnego. To prace Devorah Sperber, reprezentującej Brooklyn<br />
Museum z Nowego Jorku, Ksawerego Kaliskiego i Andrzeja Bednarczyka.<br />
Sperber zaprezentowała dużą instalację, będącą jakby ironicznym<br />
komentarzem do znanego bestsellera Kod Leonarda da Vinci Dana<br />
Browna. Obrazy Leonarda Mona Lisa i Ostatnia Wieczerza skonstruowane<br />
z barwnej mozaiki szpulek nici (a więc kobiecego materiału według<br />
feministycznych poglądów na sztukę) scalały w oku widza dołączone<br />
do instalacji soczewki. Głównym elementem wizualnym wideoinstalacji<br />
Ksawerego Kaliskiego były dwa wiszące kokony, na których wyświetlany<br />
był rzutnikiem multimedialnym obraz generowany przez komputer,<br />
ukazujący w ruchu dwie nagie, przekształcane wizualnie, postacie<br />
kobiety i mężczyzny. Widzów przyciągała możliwość modelowania obrazów<br />
rękami, za pomocą czujników umieszczonych w pierścieniach<br />
i nogami, na rozłożonych matach, połączonych z komputerem. Efekt<br />
był bardzo sugestywny, można rzec poetycki, odpowiadający symbolice,<br />
zawartej w tej pracy.<br />
Z instalacją cybernetyczną Kaliskiego kontrastowała wielka konstrukcja<br />
Andrzeja Bednarczyka, składająca się z szeregu ekranów, na<br />
których przymocowane były czarno-białe, abstrakcyjne rysunki, będące<br />
geometrycznymi „obrazami” liczb oraz wielkie lustra. W środku błyszczał<br />
tajemniczo lustrzany obiekt Kosmogonu, przyciągający wzrok swoim<br />
krystalicznym pięknem minimalistycznej rzeźby. Widzowie poruszali<br />
się urzeczeni w tym lustrzanym labiryncie.<br />
Ogólnie rzecz biorąc w przestrzeni dwu hal fabrycznych, połączonych<br />
w kształcie litery L, sprawdziły się jedynie instalacje graficzne lub<br />
projekcje. Tradycyjna grafika zupełnie ginęła, wymagając percepcji wyciszonej<br />
i skupionej, a więc wnętrza zdecydowanie bardziej kameralnego<br />
i neutralnego. Z innych realizacji, godnych wymienienia, należałoby<br />
zwrócić uwagę na bardzo rozbudowaną ekspozycję urugwajskiego artysty<br />
Rimera Cardillo, reprezentującego jednakże Proyecto’ace, z Buenos<br />
Aires, czyli Argentynę, gdzie swoistym modułem dla wielu prac, zarówno<br />
płaskich, jak i przestrzennych, był wtopiony w papier martwy ptaszek.<br />
Jedną z reprezentantek organizatorów była Ingrid Ledent, autorka<br />
wideoinstalacji, w której obok wiszącej grafiki i emitującego obrazy monitora,<br />
wprowadzona została kompozycja z luźno ułożonych na podłodze<br />
elementów ceramicznych. Ceramiczną grafiką, umieszczona na podłodze<br />
małego pokoiku, była kompozycja Massimo Bartolini Studio per Infinito<br />
(1992) reprezentująca Istituto Nazionale per la Grafica z Rzymu. Natomiast<br />
do tematyki ekologicznej nawiązywała instalacja graficzna Tuiji<br />
Massimo Bartolini, Studio per Infinito, (1992), wernisaż wystawy Sunek, Lublana<br />
23.06.2006. Fot. Tomasz Gryglewicz<br />
Tuiji Arminen, Prace na wystawy Sunek, wernisaż, Lublana 23.06.2006. Fot. Tomasz<br />
Gryglewicz<br />
o sztuce problemach | A. Kisielewski akademii sztuki | T. | Gryglewicz T. Strategia Matryca przemocy trawestacji, czyli dzisiejsza obecność<br />
tradycji awangardy<br />
254<br />
255
Change language