akademia 2007+
o sztuce - ASP Katowice o sztuce - ASP Katowice
zy w reklamie, publicystyce, propagandzie i ideologicznej indoktrynacji. Artyści polscy – w warstwie treści i nastroju – odzwierciedlają traumę niedawnych doświadczeń represyjnego państwa, wprost lub pośrednio, metaforycznie. Z drugiej strony owo traumatyczne doświadczenie wyczula ich na wszelkie formy przemocy i represji. Koncepcja wystawy Wystawione prace reprezentują różne postawy wobec definicji grafiki. Dwaj artyści w różny sposób poruszają wiodący temat wystawy, który brzmi matryca re-presji. Andrzej Bednarczyk zaproponował wieloelementową, przestrzenną instalację graficzną pt.: Re–pro–ductor. Pojawia się w niej naczelny wątek odbicia (także lustrzanego) i re-presji wywieranej na odbiorcę. Jak pisze autor w autokomentarzu: zbudowana jest ona z trzech odrębnych elementów dynamicznie na siebie oddziałujących: 1. cykl kompozycji graficznych na papierze: »Kwadratowe portrety liczb, w ciągu przemian od zera do nieskończoności«, 2. lustrzany obiekt: »Kosmogon – zasada przeplotu« wraz z lustrzanymi taflami, 3. widzowie wchodzący w przestrzeń instalacji. W cyklu: »Kwadratowe portrety liczb, w ciągu przemian od zera do nieskończoności« każda następna kompozycja powstaje ze złożenia mikroi makro-obrazu poprzedniej, zgodnie z przyjętym algorytmem przekształceń i postępowania. Kompozycja poprzednia staje się więc matrycą następnej, ta zaś staje się matrycą kolejnej, potencjalnie ad infinitum. Każda zatem, niesie w sobie piętno, pamięć o wszystkich ją poprzedzających, co więcej, jest nimi totalnie zdeterminowana. Obiekt: »Kosmogon – zasada przeplotu« jest zespołem powierzchni lustrzanych samoodbijających się w sobie, potencjalnie ad infinitum. Dochodzi tutaj do zjednoczenia tego, co odbijane, tego, co odbija i samego odbicia w jednej, dynamicznej kompozycji samo-namnażających się obrazów. Potencjalny odbiorca wchodząc w przestrzeń instalacji, dostrzega kształty materialnych obiektów, ich wzajemne odbicia oraz odbicie swojej postaci, jak i postaci współ-odbiorców. Ponieważ odbiorca nie ma możliwości oglądania instalacji z pominięciem swojego odbicia, staje się on nieusuwalną częścią percypowanej kompozycji. Pomiędzy stalowymi barierami wyznaczającymi dopuszczalne dukty przejść, lustrzanymi ekranami reprodukującymi otoczenie, a geometrycznymi liniami przekształceń, »Re-pro-duktor« tworzy przestrzeń drukującą sobą, na sobie, samą siebie i wszystko, co wpadnie w jej obręb. Kolejnym artystą, tworzącym instalacje graficzne i posługującym się technologią cyfrową, jest Ksawery Kaliski, którego jedna z prac zwróciła uwagę na wystawie Grand Prix Młodej Grafiki Polskiej – Kraków 2003 Devorah Sperber, Instalacja ze szpulek kolorowych nici, wernisaż wystawy Sunek, Lublana 23.06.2006. Fot. Tomasz Gryglewicz Devorah Sperber, Mona Lisa Leonarda ze szpulek kolorowych nici, fragment instalacji. Wernisaż wystawy Sunek, Lublana 23.06.2006. Fot. Tomasz Gryglewicz o sztuce problemach | A. Kisielewski akademii sztuki | T. | Gryglewicz T. Strategia Matryca przemocy trawestacji, czyli dzisiejsza obecność tradycji awangardy 250 251
towarzyszącej Międzynarodowemu Triennale Grafiki 2003. Na wystawę w Lublanie zaprojektował on dzieło pt.: Przeciw Nicości – Całość i Nieskończoność. Oddajmy głos samemu artyście: Interaktywna instalacja graficzna powstała w 2005 roku w bardzo ważnym momencie mojego życia. Jest to rodzaj manifestu, lub raczej zadumy nad niezmierzalnością ludzkich uczuć, nad tym, że »zewnętrzność« nie jest w stanie zaingerować głęboko w naszą »wewnętrzność«. Oczywiście są przykłady, kiedy nasza »wewnętrzność« zostaje mocno naruszona, ale wtedy powstaje w nas rodzaj pewnej blokady tego, co najcenniejsze. Stajemy się zamknięci i hermetyczni w swoich uczuciach do Innego. Każdy człowiek poszukuje Innego …kimkolwiek by nie był. Dlaczego Przeciw Nicości? Jeśli człowiek zamyka się …trwa w Nicości. Nie żyje po to by się oddalać w Niebyt i trwać w Nicości, lecz żyje po to by realizować się w Innym, tyle że przez miłość. Całość i nieskończoność – kiedy jest całość, a kiedy nieskończoność? W instalacji całość stanowią kokony, postaci w nich zamknięte i to co je otacza, czyli świat zewnętrzny, który stara się manipulować relacją miedzy Ja i Inny za pomocą pierścieni i interaktywnej podłogi w kształcie okrągłych platform. Dosłownie można powiedzieć, że świat zewnętrzny wchodzi w, preparuje i wyciska presję (re-presjonuje) na »wewnętrzności« poprzez interaktorów, którzy poruszają się po platformie oraz przy pomocy obręczy manipu- lują dłońmi. W ten sposób »wewnętrzność« (inaczej mówiąc system wartości archetypicznych, uczucia, matryca zachowań, przeżyć itp.) zostaje naruszona, zostaje represjonowana. Nieskończoność jest tym co powstaje pomiędzy kokonami, to tak zwana: asymetria relacji międzyosobowej. Jest to rodzaj specyficznego ukierunkowania się bytu z istotą układu Ja-Inny, układu który wychodzi »od siebie« ku Innemu. Tak zarysowane elementy ukazują dopiero przejście od Całości do Nieskończoności, są deklaracją i manifestem przeciw Nicości. Epilog Wieczorem 23 czerwca 2005 roku odbył się huczny wernisaż wystawy Sunek na terenie zakładów tytoniowych Tobačna w Lublanie, poprzedzony konferencją prasową, na której ogłoszono wyniki konkursu. Wielką Nagrodę 26. Biennale Grafiki otrzymało Triennale Poli/Gráfica de San Juan: América Latina y el Caribe, z Puerto Rico. W mojej opinii decyzja jury byla nietrafna, gdyż nie oparła się na analizie formy artystycznej, a raczej była rezultatem ulegania modzie na tematykę poskolonialną i tzw. kreolizację kultury. Zdecydowanie najlepszymi były jednak trzy prace, zarówno pod względem oryginalności koncepcji, jak i silnego efek- Rimer Cardillo, Prace na wystawie Sunek, wernisaż, Lublana 23.06.2006. Fot. Tomasz Gryglewicz Ingrid Ledent, Instalacja na wystawy Sunek, wernisaż, Lublana 23.06.2006. Fot. Tomasz Gryglewicz o sztuce problemach | A. Kisielewski akademii sztuki | T. | Gryglewicz T. Strategia Matryca przemocy trawestacji, czyli dzisiejsza obecność tradycji awangardy 252 253
- Page 77 and 78: uczestnictwem w klasie rysunku z mo
- Page 79 and 80: wania, sposoby myślenia. 3 Poznani
- Page 81 and 82: ych i grubych odmian pisma. To spra
- Page 83 and 84: komunikatu zależała od dwóch czy
- Page 85 and 86: uczeń - wymóg formalnego wykszta
- Page 87 and 88: cją swoich nauczycieli. 10 Nie ozn
- Page 89 and 90: 1 vide: Ch. Baudelaire, Malarz życ
- Page 91 and 92: nych i bogatych tworzono proste i s
- Page 93 and 94: Wskazując na tradycyjne zachowania
- Page 95 and 96: my komunikacji. Współczesne warto
- Page 97 and 98: style życia i praktyki dnia codzie
- Page 99 and 100: Krytyczny ogląd rozgłosu, prowadz
- Page 101 and 102: 10 J. Kozielecki, Koncepcja transgr
- Page 103 and 104: wo, najbardziej prawdopodobne obsza
- Page 105 and 106: utworem? „Jak powstaje utwór?”
- Page 107 and 108: Tabela 3 ratio suasoria - powód pr
- Page 109 and 110: Wydruk cyfrowy nie jest unikatem. J
- Page 111 and 112: określonych, a otaczającą go Nie
- Page 113 and 114: już schwytany, ale uwolniony, gdy
- Page 115 and 116: zwycięstwa śmierci, ogarnia nas j
- Page 117 and 118: Najlepsze są te dni, kiedy zarabia
- Page 119 and 120: szem Dalego. Używając heliograwiu
- Page 121 and 122: wały również pytania o sposób o
- Page 123 and 124: 1 www.reprodukcja.pl, firma CopyArt
- Page 125 and 126: kwalifikować jako grafikę łącze
- Page 127: Matryca re-presji W schematach funk
- Page 131 and 132: Arminen z fińskiego Międzynarodow
- Page 133 and 134: Język, rozum, rzecz Interpretacja
- Page 135 and 136: Schemat 2 Schemat 2 stanowi połąc
- Page 137 and 138: Schemat 4c 09. (III) Głos Boga do
- Page 139 and 140: sności. Sposób ten zależy od syt
- Page 141 and 142: modyfikuje. Rolą twórcy jest prze
- Page 143 and 144: Przesunięcie jest rozważane wzgl
- Page 145 and 146: przesuniętej, to nie narzucanie id
- Page 147 and 148: sów (zawartych immanentnie), racze
- Page 149 and 150: ne przeświadczenie, że są to dwi
- Page 151 and 152: Gdańsk we Wrocławiu - Wrocław w
- Page 153 and 154: summary The Academy of Fine Arts in
- Page 155 and 156: against academicism, where the auth
- Page 157: ecenzenci: prof. dr hab. Tadeusz S
towarzyszącej Międzynarodowemu Triennale Grafiki 2003. Na wystawę<br />
w Lublanie zaprojektował on dzieło pt.: Przeciw Nicości – Całość i Nieskończoność.<br />
Oddajmy głos samemu artyście: Interaktywna instalacja graficzna<br />
powstała w 2005 roku w bardzo ważnym momencie mojego życia. Jest to<br />
rodzaj manifestu, lub raczej zadumy nad niezmierzalnością ludzkich uczuć,<br />
nad tym, że »zewnętrzność« nie jest w stanie zaingerować głęboko w naszą<br />
»wewnętrzność«. Oczywiście są przykłady, kiedy nasza »wewnętrzność« zostaje<br />
mocno naruszona, ale wtedy powstaje w nas rodzaj pewnej blokady tego,<br />
co najcenniejsze. Stajemy się zamknięci i hermetyczni w swoich uczuciach do<br />
Innego. Każdy człowiek poszukuje Innego …kimkolwiek by nie był.<br />
Dlaczego Przeciw Nicości? Jeśli człowiek zamyka się …trwa w Nicości.<br />
Nie żyje po to by się oddalać w Niebyt i trwać w Nicości, lecz żyje po to by realizować<br />
się w Innym, tyle że przez miłość. Całość i nieskończoność – kiedy<br />
jest całość, a kiedy nieskończoność?<br />
W instalacji całość stanowią kokony, postaci w nich zamknięte i to co<br />
je otacza, czyli świat zewnętrzny, który stara się manipulować relacją miedzy<br />
Ja i Inny za pomocą pierścieni i interaktywnej podłogi w kształcie okrągłych<br />
platform. Dosłownie można powiedzieć, że świat zewnętrzny wchodzi w, preparuje<br />
i wyciska presję (re-presjonuje) na »wewnętrzności« poprzez interaktorów,<br />
którzy poruszają się po platformie oraz przy pomocy obręczy manipu-<br />
lują dłońmi. W ten sposób »wewnętrzność« (inaczej mówiąc system wartości<br />
archetypicznych, uczucia, matryca zachowań, przeżyć itp.) zostaje naruszona,<br />
zostaje represjonowana.<br />
Nieskończoność jest tym co powstaje pomiędzy kokonami, to tak zwana:<br />
asymetria relacji międzyosobowej. Jest to rodzaj specyficznego ukierunkowania<br />
się bytu z istotą układu Ja-Inny, układu który wychodzi »od siebie« ku<br />
Innemu. Tak zarysowane elementy ukazują dopiero przejście od Całości do<br />
Nieskończoności, są deklaracją i manifestem przeciw Nicości.<br />
Epilog<br />
Wieczorem 23 czerwca 2005 roku odbył się huczny wernisaż wystawy<br />
Sunek na terenie zakładów tytoniowych Tobačna w Lublanie, poprzedzony<br />
konferencją prasową, na której ogłoszono wyniki konkursu. Wielką<br />
Nagrodę 26. Biennale Grafiki otrzymało Triennale Poli/Gráfica de San<br />
Juan: América Latina y el Caribe, z Puerto Rico. W mojej opinii decyzja<br />
jury byla nietrafna, gdyż nie oparła się na analizie formy artystycznej,<br />
a raczej była rezultatem ulegania modzie na tematykę poskolonialną<br />
i tzw. kreolizację kultury. Zdecydowanie najlepszymi były jednak trzy<br />
prace, zarówno pod względem oryginalności koncepcji, jak i silnego efek-<br />
Rimer Cardillo, Prace na wystawie Sunek, wernisaż, Lublana 23.06.2006.<br />
Fot. Tomasz Gryglewicz<br />
Ingrid Ledent, Instalacja na wystawy Sunek, wernisaż, Lublana 23.06.2006.<br />
Fot. Tomasz Gryglewicz<br />
o sztuce problemach | A. Kisielewski akademii sztuki | T. | Gryglewicz T. Strategia Matryca przemocy trawestacji, czyli dzisiejsza obecność<br />
tradycji awangardy<br />
252<br />
253
Change language