Wybuch gazu w Nagawkach

2
Wokó³ nas
Wybuch gazu w Nagawkach
W dniu 30 grudnia 2005 roku o godz.
17.26 w miejscowoœci Nagawki, gmina
Dmosin, zauwa¿ono po¿ar budynku
magazynowego po³¹czony z silnymi
wybuchami. Zg³oszenie do Powiatowego
Stanowiska Kierowania w Brzezinach
wp³ynê³o o godz.17.27. Dy¿urny
Operacyjny Powiatu zadysponowa³
do zdarzenia zastêp GCBA 4/24 z JRG
BrzezinyizastêpGBA2,5/16zOSPDmosin,
nastêpnie drugi zastêp GCBA 5/32
z JRG oraz jednostki OSP z terenu gminy
i OSPRogów. Po dojechaniu na miejsce
zdarzenia pierwszej jednostki OSP
Dmosin ustalono w czasie rozpoznania,
¿e po¿arem objêta jest czêœæ budynku,
w którym znajduj¹ siê butle
z gazem propan - butan (11 kg i 33 kg)
i nastêpuj¹ ich wybuchy w krótkich odstêpach
czasu. Znaleziono tak¿e poszkodowanego
pracownika, znajduj¹cego
siê w odleg³oœci 15 m od budynku
objêtego po¿arem. Osoba ta mia³a
widoczne œlady oparzeñ. Stra¿acy
z OSP Dmosin ewakuowali poszkodowanego
poza strefê zagro¿enia. Poszkodowany
przekaza³ stra¿akom informacjê,
¿e w budynku znajduje siê jeszcze
jedna osoba, której mimo podjêtych
prób nie by³ w stanie ewakuowaæ
poniewa¿ zosta³a przyciœniêta elementami
konstrukcji budynku. Jednostka
OSP Dmosin poda³a jeden pr¹d wody
w natarciu do budynku objêtego po¿arem.
W tym czasie na miejsce zdarzenia
przyby³ Zespó³ Ratownictwa Medycznego
(ZRM) oraz zastêp z JRG Brzeziny.
Stra¿acy z OSPDmosin przekazali
poszkodowanego lekarzowi ZRM.
Dowódca zmiany z JRG po zapoznaniu
siê z sytuacj¹ przej¹³ kierowanie dzia³aniami
ratowniczymi i poinformowa³,
¿e po¿arem objêta jest czêœæ budynku,
w którym znajduj¹ siê butle z gazem propan
– butan, a tak¿e gara¿owana jest
w nim autocysterna do przewozu gazu.
W dalszym ci¹gu nastêpuj¹ wybuchy
butli, elementy rozrzucane s¹ na znaczne
odleg³oœci, istnieje du¿e niebezpieczeñstwo
dla ratowników i nie ma mo¿-
liwoœci podejœcia w pobli¿e budynku.
Dowódca poleci³ podanie dwóch pr¹dów
piany ciê¿kiej w celu ograniczenia
dop³ywu powietrza do pal¹cych siê butli.
Po kilku minutach pr¹dy piany zamieniono
na pr¹dy wody i podawano
je w natarciu i obronie autocysterny.
Dowódca poprosi³ o wsparcie dodatkowych
si³ i œrodków. W tym czasie
na miejsce zdarzenia przyby³ Zastêpca
KomendantaPowiatowegoPSPwBrzezinach,
który przej¹³ kierowanie dzia³aniami
ratowniczymi. Zbudowano zasilanie
z sieci hydrantowej do zbiornika
samochodu GCBA 4/24. Po dojechaniu
kolejnych jednostek OSP, KDR
poleci³ podanie czwartego pr¹du wody
w obronie zagro¿onej cysterny i sk³adowiska
gazów technicznych, znajduj¹cego
siê w odleg³oœci ok. 20 m
od budynku objêtego po¿arem. O godz.
19.25 na miejsce zdarzenia przyby³
Komendant Powiatowy PSP w Brzezinach,
który po zapoznaniu siê z sytuacj¹
przej¹³ kierowanie dzia³aniami ratowniczymi
i poleci³ zadysponowaæ na
miejsce zdarzenia samochód oœwietleniowy
z OSPRogów. Wtym czasie odnaleziono
cia³o mê¿czyzny i przekazano
je Policji. Prowadzono monitoring
obecnoœci gazu na miejscu zdarzenia
przy u¿yciu wykrywacza wielogazowego.
U¿ywano równie¿ kamery termowizyjnej
do oceny temperatury gruzowiska.
Oko³o godz. 22.30 podczas odgruzowywania
stwierdzono obecnoϾ
gazu, ulatniaj¹cego siê z butli, znajduj¹cych
siê pod zawalonymi elementami
konstrukcji budynku. Z tego powodu,
maj¹c na uwadze bezpieczeñstwo
ratowników, przerwano prace zwi¹zane
z odgruzowywaniem i wydobywaniem
butli do godzin porannych nastêpnego
dnia. Na miejscu zdarzenia pozosta³y
jednostki OSP z terenu gminy
Dmosin w celu zabezpieczenia terenu
i monitorowania obecnoœci gazu.
kpt. Mariusz Kaczmarski

Nowy CPR w Kutnie
Wokó³ nas
3
W siedzibie Komendy Powiatowej
Pañstwowej Stra¿y Po¿arnej w Kutnie
od 1 stycznia 2006 r. istnieje
Centrum Powiadamiania Ratunkowego.
Uroczyste otwarcie odby³o siê
2 lutego 2006 roku w siedzibie Komendy
Powiatowej Pañstwowej Stra-
¿y Po¿arnej.
Kutnowskie CPR spe³nia za³o¿enia
zintegrowanego systemu ratowniczego
i umo¿liwia ujednolicenie sytemu
zg³oszeñ z terenu Kutna oraz z ca³ego
powiatu, a tak¿e pe³ne zarz¹dzanie
si³ami i œrodkami jednostek ochrony
przeciwpo¿arowej i ochrony zdrowia.
U³atwia równie¿ koordynacjê
dzia³añ ratowniczych, prowadzonych
przez kilka s³u¿b w jednym czasie
i miejscu.
Historia powstania CPR w powiecie
kutnowskim siêga 2000 r., kiedy to
podjêto dzia³ania w zakresie uruchomienia
na bazie Powiatowego Stanowiska
Kierowania - Centrum Powiadamiania
Ratunkowego. W pierwszym
etapie tworzenia CPR doprowadzono
do zainstalowania na PSK:
rejestratora rozmów, zasilania awaryjnego
UPS, aparatów ISDN, komputerowego
systemu alarmowego DSP
- 15 oraz sztywnego ³¹cza z instytucjami
(Policja, Pogotowie Ratunkowe,
Zak³ad Energetyczny, Wodoci¹gi,
Gazownictwo, Starostwo Powiatowe
oraz Stra¿ Miejska). W czwartym kwartale
2002 roku dosz³o do porozumienia
pomiêdzy: Starost¹ Kutnowskim,
Dyrektorem Naczelnym Wojewódzkiej
Stacji Ratownictwa Medycznego
w £odzi i Komendantem Powiatowym
PSP w Kutnie w sprawie powstania
i funkcjonowania Zintegrowanego
Stanowiska Dyspozytorskiego
(ZSD) w Kutnie, które rozpoczê³o
swoj¹ dzia³alnoœæ dnia 15 listopada
2002 r. w siedzibie Komendy Powiatowej
PSP w Kutnie. Ponadto, od dnia
20 grudnia 2002 r. w KP PSP w Kutnie
zaczê³a stacjonowaæ karetka wypadkowa
pogotowia ratunkowego z pe³n¹
obsad¹, tj. lekarz, sanitariusz,
kierowca.
W 2003 roku przeniesiono Zintegrowane
Stanowisko Dyspozytorskie
do innego pomieszczenia zapewniaj¹cego
lepsze warunki pracy dyspo-
zytorom s³u¿b ratowniczych oraz poczyniono
starania w celu zakupu komputerowego
systemu wspomagania
decyzji. W skutek podjêtych dzia³añ
uda³o siê Zintegrowane Stanowisko
Dyspozytorskie wyposa¿yæ w cyfrow¹
centralê telefoniczn¹, komputer
pe³ni¹cy rolê serwera bazy danych
i serwera komunikacyjnego oraz oprogramowanie
do obs³ugi Centrum Powiadamiania
Ratunkowego.
W 2004 roku zamieniono ³¹cze ISDN
na ³¹cze DSL, które da³o mo¿liwoœæ
szybszej transmisji danych. £¹cze
to zapewni³o równie¿ zabezpieczenie
antywirusowe oraz mo¿liwoœæ zarz¹dzania
serwerem z zewn¹trz. W ubieg³ym
roku dzia³ania, dotycz¹ce uruchomienia
CPR-u w Kutnie na bazie
istniej¹cego ZSD zosta³y wreszcie
uwieñczone sukcesem. Wojewoda
£ódzki zaakceptowa³ wniosek Starosty
Kutnowskiego, co umo¿liwi³o
mu Zarz¹dzeniem nr 44/05 z dnia
8.12.2005 r. powo³aæ od dnia 1 stycznia
w Komendzie PSP Centrum Powiadamiania
Ratunkowego. Przede
wszystkim w znacznym stopniu poprawi³a
siê wspó³praca Pañstwowej
Stra¿y Po¿arnej i Pogotowia Ratunkowego.
Wszelkie zg³oszenia na telefon
alarmowy 998, 999 i 112 (z telefonów
stacjonarnych) wp³ywaj¹
do jednego stanowiska, co w istotny
sposób usprawnia przep³yw informacji
pomiêdzy s³u¿bami ratowniczymi
a to z kolei przek³ada siê na szybsze
ich dotarcie do potrzebuj¹cych. Przyczynia
siê wiêc do poprawy bezpieczeñstwa
publicznego w powiecie
kutnowskim.
m³. ogn. Ewelina Skibiñska

4
Po¿ar w Zgierzu
12 godzin walki z ogniem
Tegoroczne styczniowe mrozy da³y
siê we znaki chyba wszystkim. Niew¹tpliwie
noc z 22 na 23 stycznia 2006 roku
na d³ugo zapamiêtaj¹ w³aœciciele drewnianego
domku w R¹bieniu w powiecie
zgierskim. Podczas, gdy za oknem
temperatura spad³a do – 30 0 C, wewn¹trzmalowniczegodomkumieszkañcy
ws³uchiwali siê w trzask pal¹cego
siê drewna w kominku. Pierwsza i od
razu tak sroga zima w nowym domu wydawa³a
siê byæ im nie straszna. Nieœwiadomi
czyhaj¹cego niebezpieczeñstwa
wype³nili palenisko kominka du¿¹ iloœci¹
drewna i po³o¿yli siê spaæ. Oko³o
pó³nocy zbudzi³ ich p³acz dziecka.
W dziecinnym pokoju na poddaszu
z pod³ogi i œciany zacz¹³ wydobywaæ
siê dym. S¹dz¹c, ¿e jest on efektem zapalenia
siê sadzy w kominie postanowili
poprosiæ o pomoc stra¿aków.
Po wykrêceniu przez w³aœcicielkê domu
numeru 998 z telefonu komórkowego
zg³osi³ siê dyspozytor z MSK w £odzi.
Przyjêt¹ informacje o zdarzeniu przekaza³
do dyspozytora WSKR a ten dopiero
do PSK Zgierz. W pierwszej kolejnoœci
do dzia³añ zadysponowano
jednostki OSP z Krajowego Systemu
Ratowniczo - Gaœniczego. Ze wzgledu
na z³e warunki atmosferyczne OSP R¹bieñ
mia³a k³opoty z rozruchem samochodu
i dotar³a na miejsce zdarzenia po
10 min, nastêpna jednostka OSPAleksandrów
dojecha³a po 16 min.
We wstêpnym meldunku przekazano,
¿e w obiekcie wystêpuje silne zadymienie.
Podjêto decyzjê o zerwaniu desek
z czêœci pod³ogi i œciany w celu zlokalizowania
miejsca spalania. Jak relacjonuje
jeden z druhów „póŸniej wszystko
potoczy³o siê b³yskawicznie”. P³omieñ
pojawi³ siê w kilku odleg³ych miejscach
w domu i na zewn¹trz. Praktycznie
natychmiast zaczê³a paliæ siê trzcina,
stanowi¹ca pokrycie dachu. Podawana
woda w minimalnym stopniu gasi³a
pal¹ce siê przedmioty, gdy¿ sp³ywaj¹czamarza³aitworzy³alit¹bry³êlodu.
Niekorzystna, ujemna temperatura sprawi³a,
¿e ju¿ we wstêpnej fazie akcji gaœniczej
wyst¹pi³y problemy zwi¹zane
z podawaniem i zaopatrzeniem w œrodki
gaœnicze. W przyby³ym na miejsce zdarzenia
GCBA 6/32 z OSP R¹bieñ
oraz GCBA 5/24 i GCBA 8,2/32 z JRG
Zgierz zamarz³y nasady. S³abe ciœnienie
w lokalnej sieci hydrantowej uniemo¿liwi³o
skuteczne zaopatrzenie
w wodê. Podjêto decyzjê o dowo¿eniu
wody z miejsc oddalonych o kilka kilometrów.
Wystêpowa³y znaczne trudnoœci
we wprowadzaniu do dzia³añ kolejno
przyby³ych si³ i œrodków. Ulica,
przy której by³ zlokalizowany budynek
jest ulic¹ „œlep¹”. Dodatkowo, zalegaj¹cy
na poboczach œnieg znacznie zawêzi³
jedyn¹ drogê dojazdow¹. Zadysponowany
do dzia³añ p³ug œnie¿ny,
ze wzglêdu na swoje rozmiary, nie by³
w stanie podj¹æ skutecznie dzia³añ
w gêstwinie zaparkowanych samochodów
osobowych. Nie nale¿y zapominaæ
o „niekomfortowych” warunkach,
w jakich pracowali stra¿acy. Ta akcja
zakoñczy³a siê po 11 godzinach i 50 minutach.
Pomimo niesprzyjaj¹cych warunków
atmosferycznych i innych niedogodnoœci,
niektórzy z ratowników
uczestniczyli w dzia³aniach niemal bez
przerwy przez ca³y czas ich trwania.
Opinia wydana przez Kieruj¹cego
Dzia³aniami Ratowniczymi, co do przypuszczalnej
przyczyny powstania zdarzenia
w póŸniejszym okresie potwierdzona
przez bieg³ego z zakresu budownictwa
wskaza³a, ¿e po¿ar powsta³
w przewodzie dymowym kominka.
Zapaleniu uleg³y drewniane belki konstrukcyjne,
osadzone w obudowie komory
spalania.
Zdarzenie z 23 stycznia 2006 roku
to niew¹tpliwie dramat rodziny,
która w ci¹gu jednej nocy utraci³a dorobek
dotychczasowego ¿ycia. Jest to
równie¿ cenna lekcja dla stra¿aków.
Napotkane trudnoœci niech bêd¹ pretekstem
do przemyœleñ zw³aszcza
dla ratowników z OSP.
m³. kpt. Bart³omiej Tomczuk

Przekazanie obowi¹zków s³u¿bowych na stanowisku Komendanta Wojewódzkiego PSP
w £odzi. Od lewej: Wojewoda £ódzki Helena Pietraszkiewicz, bryg. S³awomir Zuchora,
nadbryg. Tadeusz Karcz, Komendant G³ówny PSP st. bryg. Kazimierz Krzowski.
Rozmowa z Komendantem
Wojewódzkim PSP w £odzi
bryg. S³awomirem Zuchora
W przeciwieñstwie do poprzednich
Komendantów jest Pan z £odzi,
czy uwa¿a Pan to za u³atwienie?
Myœlê, ¿e nie do koñca jest wa¿ne
sk¹d Komendant pochodzi, ale z czym
przychodzi, i co zamierza zrobiæ.
Jednak¿e, znajomoœæ £odzi z pewnoœci¹
pomo¿e mi w pe³nieniu powierzonych
obowi¹zków, gdy¿ znam pracê
oraz sposób funkcjonowania
du¿ego garnizonu, a przecie¿ Komenda
Wojewódzka jest garnizonem jeszcze
wiêkszym. Dlatego, uwa¿am,
¿e doœwiadczenia, które wynios³em
z pracy w £odzi z pewnoœci¹ zaprocentuj¹
i zaowocuj¹ w pe³nieniu
obowi¹zków Komendanta Wojewódzkiego
PSP.
Czy zamierza Pan Komendant wykorzystaæ
i w jaki sposób doœwiadczenia,
zdobyte podczas licznych
szkoleñ, w jakich uczestniczy³ Pan
za granic¹?
Bardzo bym chcia³, aby tak siê sta-
³o. Z pewnoœci¹ nie wszystko bêdzie
mo¿na wprowadziæ od razu, gdy¿
w jakiœ sposób jesteœmy ograniczeni
realiami rzeczywistoœci, w jakiej ¿yjemy.
Myœlê jednak, ¿e parê dobrych
rozwi¹zañ, z jakimi siê spotka³em uda
siê wcieliæ w funkcjonowanie struktur
PSP, oczywiœcie dopasowuj¹c
je do polskich warunków.
By³ Pan wspó³twórc¹ grupy poszukiwawczo
- ratowniczej, która ostatnio
bra³a udzia³ w katastrofie w Katowicach
i okaza³a siê tam bardzo
potrzebna. Czy zamierza Pan rozwijaæ
grupy specjalistyczne?
Tak, by³em wspó³twórc¹ pierwszej
grupy poszukiwawczo – ratowniczej.
Przyznam szczerze, ¿e jest to mój s³aby
punkt, bo ulubiony. To ratownictwo
jest mi bardzo bliskie i bêdê chcia³
je rozwijaæ, gdy¿ okazuje siê, ¿e jest
coraz bardziej potrzebne. Otó¿, dzia-
³ania prowadzone przez PSP pokazuj¹,
¿e istnienie grup specjalistycznych
jest bardzo istotne. Dlatego, uwa¿am,
¿e powinny wspó³pracowaæ z grupami
specjalistycznymi, nie tylko w obrêbie
PSP, ale tak¿e z innymi grupami,
których doœwiadczenia mog¹ byæ
istotne dla dzia³añ, w jakich uczestnicz¹
na co dzieñ stra¿acy.
Jakie znaczenie w Pana dotychczasowej
s³u¿bie mia³ fakt dowodzenia
stra¿akami Lotniskowej Stra¿y
Po¿arnej?
By³em tak¿e wspó³twórc¹ Lotniskowej
Stra¿y Po¿arnej [na lotnisku
im. W³adys³awa Reymonta w £odzi -
przyp. red.] i s¹dzê, ¿e to doœwiadczenie
jest równie¿ istotne dla rozwoju
dzia³añ, które zawieraj¹ siê w stra¿ackiej
s³u¿bie.
Z roku na rok PSP w £odzi jest coraz
bardziej znana na arenie miêdzynarodowej,
m. in. ze wzglêdu na Miêdzynarodowe
Mistrzostwa Polski
Grup Ratownictwa Wysokoœciowego.
Wobec powy¿szego, czy zamierza Pan
rozwijaæwspó³pracêmiêdzynarodow¹
i w jaki sposób?
Moim zdaniem wspó³praca miêdzynarodowa
jest bardzo wa¿na, gdy¿ tak
naprawdê wszyscy stra¿acy na ca³ym
œwiecie maj¹ tak¹ sam¹ mentalnoœæ
Wokó³ nas 5
i chêtnie wymieniaj¹ siê swoimi
doœwiadczeniami, które s¹ bardzo
istotne i wa¿ne. Dlatego, w miarê
moich mo¿liwoœci bêdê siê stara³ o zawieranie
jak najszerszej wspó³pracy
miêdzynarodowej.
Czy uwa¿a Pan, ¿e wa¿na jest te¿
wspó³praca z innymi instytucjami?
Uwa¿am, ¿e bardzo wa¿na jest
wspó³praca z OSP, któr¹ chcia³bym
kontynuowaæ i rozwijaæ. S¹dzê,
¿e jednostki OSP w znacz¹cy sposób
wspomagaj¹ dzia³ania jednostek PSP.
Istotne jest te¿ prowadzenie licznych
szkoleñ i kursów doszkalaj¹cych,
które maj¹ znacz¹cy wp³yw na poprawê
jakoœci dzia³añ, prowadzonych
przez jednostki OSP. Ponadto, wa¿na
jest wspó³praca z instytucjami wspó³dzia³aj¹cymi
z PSP, a tak¿e tymi,
które pomagaj¹ naszej formacji.
Niedawno by³ Pan Dowódc¹ JRG 5
w £odzi, w której dowodzi³ Pan trzema
zmianami s³u¿bowymi. Teraz jest
Pan odpowiedzialny za si³y jednostek
ochrony przeciwpo¿arowej ca³ego
województwa. W jaki sposób zosta³
Pan przyjêty przez dawnych kolegów,
a teraz tak¿e i podw³adnych?
Chcia³bym serdecznie podziêkowaæ
wszystkim stra¿akom za ciep³e i ¿yczliwe
przyjêcie oraz liczne dowody
sympatii, jakie otrzyma³em z ich
strony. Dziêkujê za rozmowê.
Rozmawia³a Marta Nowak
Przebieg s³u¿by
- listopad 2002 – luty 2006:
Dowódca Jednostki Ratowniczo – Gaœniczej
nr 5 w £odzi;
- luty 2002 – paŸdziernik 2002: Dowódca
Jednostki Ratowniczo-Gaœniczej
nr 4 w £odzi;
- listopad 1999 – luty 2002:
Dowódca Jednostki Ratowniczo – Gaœniczej
nr 11 w £odzi;
- maj 1999: udzia³ w dzia³aniach
humanitarnych w Albanii;
- lipiec 1997 – paŸdziernik 1999: Zastêpca
Komendanta ds. Operacyjnych
i Prewencji w Komendzie Miejskiej
PSP w £odzi;
- czerwiec 1995 – lipiec 1997: Dowódca
jednostki Ratowniczo – Gaœniczej
nr 1 w £odzi;
- sierpieñ 1992 – czerwiec 1995: Naczelnik
Wydzia³u Operacyjno – Szkoleniowego
w Komendzie Miejskiej PSP
w £odzi;
- sierpieñ 1992: udzia³ w dzia³aniach
ratowniczo – gaœniczych w po¿arze
stulecia w KuŸni Raciborskiej;
- listopad 1989 – lipiec 1992: Dowódca
Oddzia³u Nr 10 ZSP £ódŸ Ba³uty;
- lipiec1989: ukoñczenie Szko³y
G³ównej S³u¿by Po¿arniczej.

6 W cieniu katastrofy w Chorzowie
Psycholog na pomoc stra¿akom
W dniach od 5 do 10 lutego 2006
roku psychologowie Pañstwowej
Stra¿y Po¿arnej: mgr Anna Kacperczyk
z KW PSP w £odzi, st. kpt. Cezary
Dobrodziej i st. kpt.Anna Rokita
- Paw³owska z Interwencyjnego
Zespo³u Psychologów SGSP,
a tak¿e m³. kpt. Anna Kubicka
z KW PSP w Warszawie spotykali siê
ze stra¿akami, którzy brali udzia³
w akcji ratowniczej po zawaleniu siê
dachu hali targowej w Chorzowie.
Opiek¹ psychologiczn¹ objêto 179
stra¿aków z woj. œl¹skiego oraz ma³opolskiego.
Pozosta³a grupa stra¿aków,
bior¹ca udzia³ w tej akcji,
otrzyma³a pomoc od psychologa
KW PSP w Katowicach m³. kpt. Marty
Ró¿yckiej.
Grupa Poszukiwawczo – Ratownicza
z £odzi, która równie¿ uczestniczy³a
w akcji ratowniczej w Chorzowie,
spotka³a siê z psychologiem
z Polikliniki MSWiA w £odzi, Pani¹
Ma³gorzat¹ Jaskulsk¹. Wczeœniej,
30 stycznia 2006 roku, psychologowie
Interwencyjnego Zespo³u Psychologów
SGSP zorganizowali i przeprowadzili
spotkania z 80 kadetami CS
PSP w Czêstochowie.
Pomoc psychologiczna polega³a
przede wszystkim na przeprowadzeniu
debriefingów dla zmian s³u¿bowych
oraz udzielaniu konsultacji
indywidualnych dla osób potrzebuj¹cych
dodatkowego wsparcia.
W sytuacji katastrofy wsparcia psychologicznego
wymagaj¹ nie tylko
poszkodowani, osoby ocala³e i rodziny
ofiar, ale i stra¿acy, którzy s¹ tak¿e
nara¿eni na stres, w tym stres traumatyczny.
Dzia³anie w warunkach
zagro¿enia zdrowia i ¿ycia, kontakt
z ludzkim cierpieniem, makabryczne
widoki, du¿a liczba osób poszkodowanych
i ofiar œmiertelnych,
obecnoœæ dzieci wœród poszkodowanych
i ofiar, to codziennoœæ s³u¿by
stra¿aka.
Spotkania i rozmowy psychologów
ze stra¿akami po szczególnie stresuj¹cych
i traumatycznych akcjach
maj¹ na celu odreagowanie stresu,
pouk³adanie faktów, emocji i myœli,
a tak¿e zrozumienie w³asnych reakcji
na zdarzenie (psychoedukacja)
i pomoc w odkrywaniu zasobów,
czyli w³asnych mocnych stron.
Korzystanie z pomocy psychologa
mo¿e wydawaæ siê wstydliwe.
Czêsto osoby, które zastanawiaj¹ siê,
czy zwróciæ siê do psychologa
po pomoc stawiaj¹ pytania typu:
„W³aœciwie po co mi to, co mi ta pomoc
da?”. Jednak¿e, wydarzenia
takie, jak to, w którym uczestniczyli
stra¿acy w Chorzowie, pokazuj¹,
¿e pomoc psychologa jest wskazana,
a czêsto i niezast¹piona. Stra¿acy
bowiem w swojej codziennej s³u¿bie
bior¹ udzia³ w takich zdarzeniach,
z którymi nie zawsze s¹ w stanie sami
sobie poradziæ.
Anna Kacperczyk

Wokó³ nas
7
Po l¹dzie, wodzie i lodzie
ce poduszkowcem. Szkolenie pozwoli
na sprawne pos³ugiwanie siê
„Anakond¹” w czasie wykonywania
dzia³añ podczas codziennej stra-
¿ackiej s³u¿by. Specyfika urz¹dzenia
oraz technika lotu wymagaj¹
przynajmniej 20 godzin szkolenia
praktycznego w ró¿nych warunkach
terenowych i pogodowych.
Zakup poduszkowca uda³o siê zrealizowaæ
dziêki wsparciu finansowemu:
Wojewódzkiego Funduszu
Ochrony Œrodowiska i Gospodarki
Wodnej w £odzi, Powiatowego FO-
ŒiGW oraz samorz¹dów z terenu
powiatu piotrkowskiego. Warto zaznaczyæ,
¿e jesteœmy pierwsz¹ komend¹
PSP w województwie ³ódzkim
i jedn¹ z pierwszych w kraju wyposa¿on¹
w taki pojazd.
Komenda Miejska PSP w Piotrkowie
Trybunalskim z pocz¹tkiem
2006 roku wzbogaci³a siê o wielozadaniowy
poduszkowiec HT - P400
„Anaconda”. Pojazd ten pozwala
na dotarcie ratowników do miejsc,
do których inny pojazd nie jest wstanie
dotrzeæ. W razie potrzeby,
wykorzystuj¹c poduszkowiec mo¿-
na prowadziæ dzia³ania na wodzie,
lodzie i l¹dzie. Ponadto, ten specjalistyczny
sprzêt pozwala prowadziæ
dzia³ania ratownicze w ka¿dych
warunkach atmosferycznych.
Poduszkowiec posiada silnik
o mocy 75 KM, który pozwala
na osi¹ganie na lodzie i wodzie prêdkoœci
do 50 km/h, natomiast
na l¹dzie do 20 km/h. Maksymalne
obci¹¿enie mo¿e wynosiæ 300 kg.
Jest to pojazd, którego konstrukcja
pozwala na utrzymanie siê na powierzchni
wody z pe³nym obci¹¿e-
niem nawet w przypadku awarii silnika.
Obecnie stra¿acy z KM PSP
w Piotrkowie Trybunalskim przechodz¹
szkolenie pilotów, gdy¿ tak
fachowo nazywa siê osoby steruj¹-
bryg. W³odzimierz Kapiec
m³. bryg. Pawe³ Kardas
Redaktor naczelna: mgr Marta Nowak
Wydawca: Komenda Wojewódzka PSP
w £odzi, ul. Wólczañska 111/113,
90 -521 £ódŸ
Kontakt: tel. (0-42 ) 63 - 15 - 167
e-mail: kwpsplodz.kurier@straz.toya.net.pl
Rada redakcyjna: asp. Leszek B³aszczyk, m³. kpt. Piotr Cholajda, kpt. Dariusz Ha³at,
asp. sztab. Andrzej Janiczek, st. kpt. Piotr JóŸwiak, st. kpt. Mariusz Konieczny,
kpt. Jaros³aw Wasylik.
Sk³ad: m³. asp. Dariusz Koœlin
Rada redakcyjna zastrzega sobie prawo do stosowania zmian i skrótów.
Druk: WOWO Drukarnia offsetowa. £ódŸ, ul. Przêdzalniana 20
Kurier Stra¿acki jest dostêpny w formie elektronicznej na stronie internetowej
www.straz.lodz.pl

8 K¹cik Kapelana
Redaguje kapelan stra¿aków województwa ³ódzkiego
ks. st. kpt. Henryk Betlej
Wróciæ do Boga
1 marca bie¿¹cego roku, a wiêc
w Œrodê Popielcow¹ rozpocz¹³ siê
kolejny w liturgii Koœcio³a czas
Wielkiego Postu, czas szczególny
i wyj¹tkowy, który zaprasza wszystkich
do nawrócenia i przemiany
¿ycia. Chrystus Pan w tym œwiêtym
czasie wzywa nas wszystkich do nawrócenia.
Mówi: „Nawracajcie siê
i wierzcie w Ewangeliê” - „wierzcie
we Mnie”.
Có¿ to znaczy nawróciæ siê?
Nawróciæ siê w sensie biblijnym
oznacza zmieniæ kierunek drogi
i odwróciæ siê od grzechu, a zwróciæ
siê w stronê Boga, mi³osierdzia
i przebaczenia. Tak w³aœnie uczyni³
syn marnotrawny, który wróci³
do domu swego Ojca, roztrwoniwszy
wczeœniej maj¹tek. Nawrócenie
oznacza w tej sytuacji powrót tego,
który zb³¹dzi³ na drogach ¿ycia.
Oznacza równie¿ wygrzebanie siê
cz³owieka grzesznego z b³ota i brudu
grzechu, uznanie przez niego,
¿e tak dalej ¿yæ nie mo¿na. Nawrócenie,
to inaczej o¿ycie, odrodzenie,
to wreszcie radoϾ z odzyskania
prawdziwego sensu ¿ycia.
Takie prawdziwe nawrócenie
oznacza równie¿ uznanie i wyznanie
przez grzesznika swoich grzechów
wobec Boga, a niekiedy
nawet i wobec ludzi. Tak w³aœnie
post¹pi³ biblijny syn marnotrawny:
„Ojcze, zgrzeszy³em przeciw Bogu
i wzglêdem ciebie, ju¿ nie jestem
godzien nazywaæ siê twoim synem.
Uczyñ mnie choæby jednym z najemników”.
Podobnie uzna³ i op³aka³
swój grzech pokorny celnik,
Przypominamy!
Je¿eli wœród Czytelników „Kuriera Stra¿ackiego” znajduje
siê osoba, która ma nietypowe, interesuj¹ce hobby,
a jednoczeœnie jest stra¿akiem, prosimy o kontakt z redakcj¹
miesiêcznika. Chêtnie przedstawimy j¹ na ³amach
„Kuriera Stra¿ackiego”.
Redakcja
mówi¹c: „Bo¿e, miej litoœæ dla
mnie, grzesznika”.
Nawróciæ siê oznacza zatem: odmieniæ
siê i staæ siê jak dziecko,
mówi¹ce do Boga z otwartym sercem:
Abba, Ojcze, Tato. I tak naprawdê
tylko takie nawrócenie jest
Ÿród³em radoœci dla nieba i dla ziemi,
a przede wszystkim dla nawróconego.
Cz³owiek grzeszny w procesie wewnêtrznej
przemiany przechodzi
spod tyranii i panowania grzechu
pod w³adzê Chrystusa. Tê prawdê
wyra¿a wielkopostne wezwanie:
„Nawracajcie siê i wierzcie
w Ewangeliê, wierzcie w Chrystusa”.
Nawrócony po odrzuceniu
grzechu i zmianie kierunku ¿ycia,
zwraca siê w ostatecznoœci w stronê
niegasn¹cego s³oñca, czyli Chrystusa.
W Nim i tylko w Nim uznaje
swojego Pana i Boga, a ca³¹ swoj¹
ufnoœæ oraz nadziejê pok³ada
w Boskim Zbawicielu, który pokona³
moce œmierci i ciemnoœci
na drzewie krzy¿a, i ci¹gle towarzyszy
z mi³oœci¹ temu, który zosta³ zanurzony
w Jego niewyczerpanej mi-
³oœci.
Nawrócenie cz³owieka grzesznego
nie dokonuje siê moc¹ jego
w³asnego wysi³ku. Cz³owiek bowiem
sam z siebie niewiele mo¿e
uczyniæ. Przemiana jego ¿ycia jest
mo¿liwa, poniewa¿ sam Bóg zawar³
z nim przymierze, wieczne i niezniszczalne.
A szczególnym znakiem
tego przymierza jest Chrystusowy
krzy¿, Chrystusowe Zmartwychwstanie
i obmycie wod¹ chrztu
œwiêtego.
Dostrzegamy zatem, jak Bóg
zawar³ odwieczne przymierzeizmi-
³oœci do cz³owieka zes³a³ na œwiat
swojego Syna Jezusa Chrystusa,
który „umar³ za nasze grzechy,
sprawiedliwy za niesprawiedliwych,
aby nas do Boga przyprowadziæ”.
Je¿eli cz³owiek nie bêdzie przeszkadzaæ
Panu Bogu i je¿eli w jego
sercu bêdzie pragnienie przemiany,
nawrócenia, to z ³ask¹ Bo¿¹ i przy
jej pomocy stanie siê kimœ innym -
lepszym i silniejszym. Stanie siê nowym
cz³owiekiem. Ale to od cz³owieka
zale¿y, czy zechce siê on zmieniæ,
pokonaæ swój grzech i budowaæ
¿ycie w przyjaŸni z Jezusem,
oparte na dekalogu i oœmiu b³ogos³awieñstwach.
Pan Bóg do niczego cz³owieka nie
przymusza, stworzy³ go bowiem
jako istotê woln¹. St¹d te¿ ka¿dy
z nas mo¿e i musi niemal¿e codziennie
dokonywaæ ci¹g³ych wyborów
pomiêdzy wartoœciami duchowymi
a materialnymi, pomiêdzy tym,
co niesie ¿ycie, jak¿e czêsto prowadz¹ce
do wiecznej zag³ady, a tym co
decyduje o naszym szczêœciu
i ¿yciu wiecznym.
Prze¿ywany obecnie czas Wielkiego
Postu przypomina nam wszystkim,
¿e id¹c przez ¿ycie, cz³owiek
w g¹szczu ró¿nych wartoœci musi
dokonywaæ ci¹g³ych wyborów,
nade wszystko ma on jednak odrzucaæ
grzech i to wszystko, co do niego
prowadzi.
Jezus Chrystus, który czterdzieœci
dni przebywa³ na pustyni i kuszony
by³ przez szatana, pokazuje nam,
¿e „nie samym chlebem ¿yje cz³owiek,
lecz ka¿dym s³owem, które
pochodzi z ust Bo¿ych”. Boski
Zbawiciel pokazuje nam równie¿,
jak pokonywaæ z³o i zachêca, byœmy
i my odnosili podobne do Jego zwyciêstw.
IdŸmy zatem drogami wiary
i we wszystkim naœladujmy naszego
Pana i Mistrza.
ks. st. kpt. Henryk Betlej