11 OLAĞAN GENEL KURUL ÇALIŞMA RAPORU

sonucunda reel faizlerin aşağıya çekildiği, enflasyon hızının düşürüldüğü ve pozitif büyümehızına ulaşılmış olduğu bir gerçektir. Ancak böylesine katı biçimde uygulanan politikalarınsonucunda söz konusu sonuçlara ulaşmanın yadsınacak bir tarafı yoktur. Madalyonun diğertarafında ise stok birikimine dayalı bir büyüme, 9-10 katrilyon TL tutarında sürekli olaraklikit tutulan ve kısa vadeli olarak değerlendirilen, spekülatif plasmana hazır bir para kütlesisaatli bir bomba gibi sistemin içinde durmaktadır. Finansal sermaye birikimi rejimine dayalıspekülatif büyüme modeli terk edilmediği sürece ekonominin kırılganlığı sürecektir ve yenikrizlere açık olacaktır. (f) Halen resmi otoritelerin temel sorunu ve amacı borcundöndürülmesidir. Kamu maliyesi/devlet bütçesi de bu doğrultuda biçimlendirilmektedir.Krizden çıkış veya tedavi bütçeleri olarak nitelendirilen 2002, 2003 ve hazırlanmış olan 2004yılı bütçesinin herşeyden önce faiz ödemelerine ve yüksek faiz dışı fazlaya öncelik verdiğibilinmektedir. Bu bağlamda gerek geçmiş hükümetlerin, gerekse İslamcı ideolojiyle neoliberalyaklaşımın sentezini gerçekleştiren AKP hükümetinin üretim sorununun ötesindesosyal boyutu tamamıyla bir kenara bıraktığı yalın bir gerçektir. Bu açıdan anlamlı bir örnekvermek ilginç olacaktır. Krizden çıkmaya çalışan Arjantin’de 2003 yılının ilk sekiz ayında%5.5 oranında büyüme hızı yakalanmıştır. 25 Mayıs tarihinde başkanlık koltuğuna oturanNestor Kirchner, IMF’nin felakete yol açan reçetelerinin uygulanmasının söz konusuolmayacağını vurgulayarak, IMF’ nin önerdiği %4.5 oranındaki faiz dışı fazlayı reddetmiş ve%2.5’lik bir oranı önermiştir. Sonuçta %3’ün üzerine çıkılmaması konusunda anlaşılmıştır.Bu örneği vermemizdeki amaç, IMF’ nin tüm dayatmalarını kabul etmenin çözüm yoluolmadığını vurgulamaktır.Mevcut hükümetin IMF programına harfiyen uyduğu, bu bağlamda “reformlar” başlığı altındaekonomide ulusal olan tüm öğeleri tasfiye etmeye çalıştığı, bu ortamda da sahip olduğuideolojiyi egemen kılma çabasına girdiği ve bu doğrultuda sosyal, siyasal ve idari alanlardahızlı adımlar attığını özellikle vurgulamak istiyoruz. IMF programı ekonomik ve sosyaldokuyu tahrip ettiği gibi, Türkiye’yi siyasal yönden bir açmaza sürüklemiştir. Sonuçta mevcuthükümet IMF programının “hediyesi”dir! Ancak IMF programının alternatifi vardır. Bualternatifin ekonomik, sosyal ve siyasal boyutlarıyla hızla hazırlanması ve savunulmasıgereklidir.30 Ekim 2003