11 OLAĞAN GENEL KURUL ÇALIŞMA RAPORU

fazla yaratmaya öncelik tanıdığı, çalışanların düşük gelir düzeyini sürdürmekte ısrarcı olduğu,kamu hizmeti alanını hızla erozyona uğratarak ticarileşmeye açtığı yalın bir gerçek olarakkarşımıza çıkmaktadır. Bu noktada önemli bir saptama yapmak gerekiyor: Net iç borç ödemekiçin konsolide bütçede faiz giderleri/GSMH oranının faiz dışı fazla/GSMH oranına eşit olmasıgerekmektedir. Bir başka deyişle bütçe açığının giderilmesi gerekli koşuldur. Oysa ki, 2003yılı öncesinde olduğu gibi, bu yılın ilk dokuz aylık sonuçları bu eşitliğin çok gerisindebulunulduğunu işaret etmektedir. Yıl sonu itibariyle 40.8katrilyon liralık bir bütçe açığınınöngörüldüğü de dikkate alındığında, yukarıda belirtilen eşitliğin zaten de facto ortadankalkmış olduğu saptanmaktadır. Kaldı ki, temelde konsolide bütçeden sağlanacak GSMH’ nin%6.5’ine endeksli faiz dışı fazlanın çok ciddi ekonomik ve sosyal sorunlara yol açtığıyadsınamaz bir gerçektir. Yukarıda belirtilen eşitlik sağlanamadığı ölçüde iç borçlanma veborç stoku hızla artmakta, faiz ödemeleri için Hazine yeniden borçlanmaya başvurmaktadır.Tabloya dış borçlanma da eklendiğinde ekonominin ne denli bir yükümlülük altına girdiğitüm boyutlarıyla gözler önüne serilmektedir. 1999 yılı sonunda konsolide bütçe kapsamındakidış borç stoku 34.6 milyar dolara ve iç borç stoku da 42.4 milyar dolara (22.9 katrilyon TL)eşitken, Eylül 2003 sonunda aynı kategorideki borçlar sırasıyla 61.3 milyar dolara ve 129.8milyar dolara (178.7 katrilyon TL) ulaşmıştır. Dört yıla yakın süredir gerçekleştirilen dış borçservisine karşın konsolide bütçe dış borç stoku 26.7 milyar dolar, iç borç stoku da 87.4 milyardolar artmıştır. Kısacası konsolide bütçe toplam borç stoku Eylül 2003 sonu itibariyle 191.1milyar dolara ulaşmaktadır.(b) Mevcut hükümet “spekülatif yönlü büyüme”ye dönük finansal birikim modelindensapmamakta, finansmanı borçlanma ile sağlamaya çalışmaktadır. Bunun en önemligöstergelerinden bir tanesi 58. Hükümetin büyük bir hızla 4369 sayılı yasayı bertaraf ederekfinansal rantların vergilendirilmesini ve ekonominin kayıt altına alınmasını engellemişolmasıdır. Diğer önemli bir gösterge de gene aynı hızla çıkarılan vergi affıdır. Gerek AEP’ dagerekse hükümet programlarında “kapsamlı bir vergi reformu”ndan söz edilmekte vereformun çıkış noktasının “vergide adalet ve ödeme gücü ilkeleri” olacağı söylemine yerverilmektedir. Ancak sözde reformun dayaklarını Mali Milat’ın kaldırılması ve vergi affıoluşturmuştur! Böylelikle hükümet bir yönüyle kendisine destek olan küçük ve orta çaptaişletmeleri kapsayan Anadolu sermayesinin önemli bir bölümüne, kayıtdışılığıözendirerek,destek vermiştir. Diğer yönden ise büyük sermayenin önemli bir bölümüne,finansal rantlara dokunmadığı ölçüde önemli avantajlar sağlamış, böylelikle ekonomi alanıdışındaki uygulamalarına destek arayışına yönelmiştir.(c) Kamu Mali Yönetimi kapsamında bütçe birliğinin sağlanması ve kuruluşlara bütçeuygulamalarında daha fazla esneklik ve saydamlık sağlanacağı ileri sürülmektedir. Bubağlamda Muhasebe-i Umumiye Kanununda değişiklik ve Sayıştay’ın denetim yetkisininCumhurbaşkanlığı, TBMM ve üst kurullar dahil olmak üzere tüm kamu kurum vekuruluşlarını kapsayacak biçimde genişletileceği vurgulanmaktadır. Ancak bu tasarım,kamunun saydamlaşması ve yönetişim ilke ve uygulamaları çerçevesinde Sayıştay’ınuluslararası denetime tabi tutulması anlamına gelmektedir. Böylece Hazine Müsteşarlığı’nınMaliye Bakanlığı’ndan koparılması ile kamu mali yönetiminde gerçekleştirilen çok başlılık veuluslararası kuruluşlara bağımlı bürokrat yetiştirme girişimi, oluşturulan üst kurullar ile ileribir aşamaya getirildikten sonra, Sayıştay ve Maliye Bakanlığı’nın da kapsama alınmasıylabirlikte son aşamaya ulaşılmış olacaktır. Böylece klasik bürokratik yapılar, uluslararasıkuruluşların denetimine tabi tutulduğu ölçüde dönüşüme uğrayacak, uluslararası kuruluşlarındenetimi altında biçimlenen yeni seçkin bir bürokrat kategorisi oluşacak ve yönetişimfelsefesine uygun olarak devletin denetim erki uluslararası kuruluşların güdümünesokulacaktır.