13. genel kurul çalışma raporu - Sosyal-İş

GirişSosyal-İş Sendikası 13. OlağanGenel Kurulu Çalışma Raporu17Günümüz kapitalizmi ilk olarak bilimsel teknolojik devrimin ortaya çıkardığı teknolojik yenilikleriüretim sürecine ve onun organizasyon süreçlerine uyarlamada kazandığı hız ve yetenekle ayırt ediliyor.Teknolojik devrimin sonuçlarının üretime yansıtılması üretim sürecindeki canlı emek miktarınıngiderek azalmasını sağlıyor. Ancak her ne kadar insan emeğinin sınai üretim süreci içerisindeki miktarıteknoloji yoğun üretim teknikleri ile azalmış olsa da, üretim sürecinin tümüyle ikame edilemezunsuru olarak varlığını koruyor.Kapitalizmin çağdaş savunucuları bu durumu işçi sınıfının ortadan kalktığı, tarihsel misyonununbittiği biçiminde bir masal olarak anlatıyorlar. Onların bilinçli olarak görmek istemediği metropolkapitalist ülkelerde üretim organizasyonunda sağlanan değişimle bağlı olarak artık Fordist kütleselüretim modelinin terk edilmesiyle uygulamaya konan, esnek üretim organizasyonu sonucu bir malınüretiminin bir çok ülkeyi içine alan bir yürüyen bant olarak yeniden yapılandırılmasıdır. Uluslarüstüşirketlerin rolünü arttıran bu üretim organizasyonu, kapitalist kampın ülkeler piramidinin de yenidendüzenlenmesini sağlayarak yeni kutup başlarının öne çıkmasına olanak sağlamaktadır. Mallarınüretimi sürecinde canlı emeğin azalmasına karşın, teknoloji üretimine ve değişen yaşam koşullarınabağlı olarak artan sayıda nitelikli iş gücü kafa emeği olarak üretim süreci içerisinde yer almaktadır.Nitelikli iş gücünün üretim sürecine girişinde, yeni ortaya çıkan tasarım ve AR-GE çalışmaları gibi yüksekdüzeyde eğitimli iş gücüne gerek duyan yeni sektörlerin ortaya çıkması ana faktördür. Bunun yanısıra yaşam koşullarındaki değişimin ortaya çıkardığı ve giderek büyüyen hizmet sektörünün de yarıeğitimli iş gücüne ihtiyaç duyması, kapitalist üretimde kafa emeği miktarının işçi sınıfı içerisinde ağırlıklıolmasını sağlayan bir diğer faktördür. Sınıfın bileşiminde yaşanan bu değişim hızla yoksullaşarakayrıcalıklarını kaybeden orta sınıfların da çalışanlar kitlesine katılması ile birleşince, aslında sayısalolarak küçülmeyen, ancak klasik kol emeği ağırlığı değişmiş ve daha da büyümüş bir işçi sınıfı ile karşıkarşıya olduğumuzu görürüz.Değişen bileşiminin yanı sıra iletişim teknolojisinde yaşanan baş döndürücü gelişmenin sonucuolarak çok yönlü bir ideolojik bombardıman altında kalan günümüz işçi sınıfı, teknolojik devrim öncesikol emeği ağırlıklı işçi sınıfının sahip olduğu ortak hedefler doğrultusunda birlikte hareket etmeözelliğine henüz sahip değildir. İşçi sınıfının çok katmalı yapısını dikkate alan ortak programatik taleplerininoluşturulması ve bu hedefler doğrultusunda birlikte hareket etme refleksini kazanması süreciniyaşadığı söylenebilir. Kapitalizmin güncel vaizlerinin gözümüze sokarcasına abarttıkları durumbudur ve bu durum geçici bir dönemi işaret etmektedir.Bu durum bir tarihsel doğrunun altını yeniden bir daha çiziyor. Kapitalist metropolerde işçi sınıfıgenişleyen ve çeşitlenen yapısı ile tüm muhalif hareketleri de etrafında toplayarak kapitalist sisteminyıkıcı ve kurucu alternatifi olarak kendini ortaya koyuyor. Kapitalist dünyada özel olarak işçi sınıfı, genelolarak çalışanlar hareketi ve onun etrafında odaklanan sistem muhalifi gençlik, kadın, barış savaşımcısıhareketler, bugün de dünyanın devrimci yenilenmesinin güçleri olma özelliklerini koruyorlar.YENİ EĞİLİMLER, YENİ UMUTLARKapitalist dünyanın diğer yanında yoksul ve geri bıraktırılmış ülkeler dünyasındaki gelişmelere debakmak gerekiyor. Metropollerin dışında kalan ve emperyalist sömürünün acı reçetesini her günyaşayarak gören Asya, Afrika ve Latin Amerika ülkelerinin bu sürece tepkileri de çeşitlilik gösteriyor.Kimi ülkeler kurtuluşu emperyalist boyunduruğun gereğini yapmakta gören işbirlikçilerin yönetimin-