Srednjovjekovna arheologija I - WebSajtovi

Iz groba 10 potječe jednostavna srebrna, neukrašena igla-stilus (sl.3). Brončana igla iz groba12 (sl.1) i srebrna iz groba 32 (sl.2) predstavljaju razvijenu varijantu jednostavnog stilusa,kod nje se u gornjem dijelu kao ukras javlja prizmatično proširenje. Smatra se da igle potječuiz iste radionice (najvjerojatnije bila u Feneku-Mogentiani), njihova produkcija može sepratiti i u vrijeme avarske dominacije. Sve igle služile su kao ukosnice ili za veo, osim stilusaiz groba 10 koji je pronađen na grudima gdje je mogao pridržavati odjeću. Sve igle sBošnjića Voće vjerojatno pripadaju samom kraju 5. i 6.st.Na nekropoli su bile zastupljene i FIBULE i tojednostavne željezne i jedna pločasta. Samo su triprimjerka sačuvana gotovo u potpunosti, a ostali komadisu fragmentirani. Fibule pripadaju najjednostavnijem tipuoblikukasnoantičke fibule koji je prihvaćen od germanskih plemena(armbrustfibule). Od ove fibule iz groba 32 sačuvana je samo donja →brončana pločica i željezne petlje za prihvačanje igle. Ona se možeubrojiti u kasnoantičke jednostavne pločaste fibule koje su kao iglestilusičinile sastavni dio panonske nošnje.Uz pomoć predmeta uz koje je pločasta fibula nađena (igla-stilus i niskaperla) datira se u 6.st., a smatra se da se njeno porijeklo treba tražiti uradionicama Panonije.KOŠTANI ČEŠALJ premamišljenju I.Bone služio je ne samokao pribor nego i kao ukras u kosi.Dvoredni češalj se nalazi od 2.st., a u kasnoj antici iranom srednjem vijeku ostaje u neprekinutoj upotrebi i predstavlja redovan prilog u muškim i ženskim grobovima.Ovi češljevi koji su nađeni su grubi i neukrašeni. Češalj koji potječe iz groba 48 datira se u kraj 5.st. i 1.pol.6.st.Češalj sa Bošnjića Voće predstavlja jedini dosad poznat komad ovog perioda na prostoru BiH, a to isto vrijedi i zafragment iz groba 4.Najbrojnije zastupljene nalaze na ovoj nekropoli predstavljaju KOPČE. One su pronađene u21 grobu. Ukupno je pronađeno 25 kopči. Sve se kopče razlikuju među sobom po materijalu,obliku i tipološkim karakteristikama. Najveći je broj željeznih kopči (15), a od njih jenekoliko bilo posrebreno. Brončanih je 7, srebrne su dvije i jedna je brončana i pozlaćena.Najluksuznija od svih kopča je mala pozlaćena kopča s okovom. Vinski je smatra →ostavštinom Istočnih Gota iz 2.pol.5.st. Nađena je u krilu u funkciji pojasa, no poznato je da su uglavnom tretiranekao kopče za obuću. U neposrednoj blizini ove ležala su dva mala brončana štitolika okova. Ovakvimali okovi javljaju se u sporadično u gepidskim nekropolama, a nalaze se i u alemanskim i franačkimgrobovima. Prema mišljenju K.Bohrera služili su za pričvršćivanje povijenog remena iza kopče.Dvije srebrne i dvije brončane kopče označene su kao tipične gotske kopče 5. i →1.pol.6.st. Njihove glavne karakteristike su ovalni obruč uz okov ili bez nje i masivanzasjećen trn, često trokutastog presjeka, sužen i povijen pri vrhu. Srebrna kopča iz groba43 bez okova pokazuje potpuno iste tipološke osobine, samo je skromnijih dimenzija.←Brončana kopča iz groba 38 je njezina direktna kopija dok je brončana kopča iz groba36 manje izrazita. →U posebnu varijantu ovog tipa kopči sa masivnim izduženim obručem izdvaja se kopča iz← groba 4 čiji je korijen masivnog trna ukrašen naglašenim kanelurama. Ovakva konturaobruča tipična je za gotske kopče južne Rusije. Po elementima koji ju određuju(masivnost, materijal, kontura obruča, trn) bez sumnje pripada krugu gotskih kopči s kraja5. i 6.st.Sasvim drugim tipovima pripadaju ostale 4 brončane kopče. Svaka od njih nosilac je drukčijeoblikovane koncepcije. Zanimljivu pojavu predstavlja masivna kopča ukrašena duž obruča i osovinekakteristično zasječenog i formiranog trna iz groba 33. Đuro Basler je kopču uvrstio u kulturnu →svojinu Istočnih Gota. Drži se da su sva 4 komada potekla iz iste radionice.84