Srednjovjekovna arheologija I - WebSajtovi

GEPIDSKA NEKROPOLA KORMADIN KOD JAKOVALokalitet Kormadin nalazi se jugozapadno od sela Surčina, na mjestu gdje cesta skreće k selu Jakovo. Južno od togputa nalazi se područje Kormadin. To je blago uzvišenje koje dominira močvarnim terenom i nalazi se uz potokGalovicu.1902. povjerenik AM u Zagrebu, Ante Poturić, prvi je na ovom terenu otkrio prapovjesni lokalitet. Iste godine onvrši manja iskopavanja i otkriva bogato eneolitsko naselje, te spominje da se tu nalazi još jedna recentnijanekropola. Istraživanja su nastavljena 1903. (tri kostura) i 1904. (Brunšmit na čestici zvanoj Šarkina zemljapronašao je grob s kosturom i prilozima, na istoj parceli A.Poturić iskopao više grobova s kosturima, neki imalipriloge). Od 1904. do 1905. istraživanjima rukovodi Brunšmit (istražio je 29 grobova, s kosturima djece i odraslihoba spola, a uz njih su se nalazili i prilozi). Nakon toga radovi su prekinuti na duže vrijeme. U periodu 1905-1956.lokalitet je pretrpio veća oštečenja. Za vrijeme prvog svjetskog rata lokalitet je oštećen kopanjem vojnih rovova, azatim i kao ilovište te je tako u potpunosti nestao sjeveroistočni i istočni dio lesne uzvišice. Prilikom tih radovanalažen je materijal prapovjesnog naselja, a i velik broj ljudskih kostura s prilozima, svi nadeni predmeti su propali.Pri pripremanju zemlje za izradu opeka na parceli ciglane nađeno je šest grobova (pet s prilozima) orjentacije istokzapads glavom na zapadu, čiji se inventar nalazi u Vojvođanskom muzeju.Identificirana su dva muška i dva ženska groba, dok su dva neodređena.Osnivanjem narodnog muzeja u Zemunu 1955. započinju nova istraživanja. Istraživanja su bila zaštitnog karaktera,vršio ih je Narodni muzej u Zemunu u tri kampanje (2-14.10.1956., 10-30.6.1957., 30.6.-28.7.1958.-najvećaistraživanja).OPĆE KARAKTERISTIKE NEKROPOLENe radi se o nekropoli na redove već o običaju sahranjivanja pokojnika u većim grupama. Ovakav načinsahranjivanja odgovara običaju koji se javlja od 5.st. kod germanskih plemena, a naručito je rasprostranjen tijekom6. i 7.st., dok se u 8.st. postepeno gubi. Nekropole se obično sastoje od većih i manjih grupa grobova, koje sumeđusobno odjeljenje. U okviru jedne grupe sahranjuju se pripadnici jedne porodice, u sredini je muški grob sobilnijim prilozima. To je grob glave porodice, a pored njega je u pravilu ženski grob sa bogatijim prilozima,naručito nakitom luksuznije izrade-dakle njegova žena. A često i ponekidječji grob. Oko njih, u manjim grupama nalaze se siromašniji muški iženski grobovi, vjerojatno njegove neudate sestre i mlađe braće, tepratnja i posluga. Grobovi posluge često su bez ikakvih priloga.Svi grobovi su bili direktno ukopani u kulturni sloj eneolitskog naselja ujednostavnim grobovima koji zbog karaktera sloja nisu mogli biti uočeni.Tragova grobne arhitekture ili sanduka nije bilo. Dubina grobova variraod 0,85 m do 1,80 m.Položaj kostura je uglavnom u ispruženom stavu s glavom prema sjeveruili istoku. Postoji mogućnost da se ovdje kriju ostaci starogermanskogrituala sahranjivanja u pravcu sjever-jug s pogledom ka sjeveru dok jepogled prema istoku kršćanski ritual. Kod većine kostura ruke suprekrižene nad zdjelicom ili ispružene uz tijelo. Položaj ruku prekriženihnad zdjelicom redovna je pojava na germanskim nekropolama iz periodaseobe naroda i indicira na kršćansku pripadnost pokojnika, međutim to nemora biti pravilo.Svi su kosturi bili orjentirani u pravcu istok-zapad s glavom na zapadu.Neki arheolozi smatraju da je ritual pokapanja pokojnika u smjeru istokzapads licem prema istoku kršćanski ritual, koji među istočnogermanskaplemena prodire u doba cara Konstancija i Valensa preko arijanskogbiskupa Wulfile. Germani su ovaj način sahranjivanja vrlo lako i brzoprihvatili pa se smatra da su oni već imali takvu tradiciju sahranjivanjakoja je imala svoj korijen u solarnim kultovima latenodobnih kultura. Nataj način može se objasniti česta pojava solarnih simbola u vidukoncentričnog kruga s točkom na nakitu i opremi.125