department for preventive conservation national ... - WebSajtovi

Jong iz Amsterdama i studio LUST iz Den Haga. Nameštajkoji se nalazi u prostoru digitalnog depoa dizajniralisu Tejo Remi (Tejo Remy) i Rene Vejnhauzen (ReneVeenhuizen). Depo je posvećen kolekcionaru WillemVan der Vorm-u.Jedna od osnovnih karakteristika muzeja Boijmansvan Beuningen je njegov digitalni depo, jedno veomaspektakularno i zanimljivo rešenje prezentacije muzejskihzbirki i otvaranja muzejskog depoa za posetioce.Pored toga, digitalni depo predstavljajedinstvenu strategiju, kojom se uinteraktivnu relaciju postavljaju posetilacmuzeja, informacija i muzejskipredmet.Nesumnjivo je da su projektantiuspeli da osmisle i izvedu vizelno zanimljivprojekat, koristeći jezik savremeneumetnosti, motive naučnefantastike i kompjutersku tehnologiju.Na masivnom zidu, koji deli tamniprostor digitalnog depoa, nalaze se“random”postavljeni muzejski predmeti,koji daju dobar presek krozmuzejske zbirke: Staklena kuća ReneMagrita, kineska porcelanska posudaiz XVIII veka,Vermerov Geografičar,stolica Mis van der Roa, RubensovHerkul, Bošovo Iskušenje svetogAntonija, skulpture Prudentia en CaritasNikolasa Stona, barokna balustrada,Usisivač Ciklon Džejmsa Dajsona,Poseta doktora Jana Stejna, itd.Sa obe strane zida postavljeni sustakleni ekrani, veličine 1 m x 1,30m, koji reaguju na dodir i na kojimase odslikavaju predmeti koji realnopostoje na zidu. Posetilac ulazi uprostor digitalnog depoa i prekotransparentnog ekrana “dodiruje”predmet koji ga interesuje. Na ekranuse zatim pojavljuje slika predmeta,koju je moguće uveličavati i pomerati,i osnovne informacije (audiovizuelne):naziv i period nastankadela i ime umetnika. Potom se možetragati i za ostalim informacijama opredmetu, njegovoj istoriji i pričama o njemu, intervjuimasa umetnicima ili filmovima. U svakom trenutkumoguće je preći na druga dela iz istog perioda ili dela istogumetnika, koja su deo zbirke. Na taj način, dela pričajupriče: priče o umetnosti, muzeju, zbirci.Pored ekrana i izloženih predmeta, digitalni depo činii tzv. prostorni oblak podataka, koji obuhvata muzejskuzbirku u celini. Oblak podataka je zapravo veliko platno,vizuelno rešeno u vidu intergalaktičkog prostora, u okvirukoga su projektovani nazivi svih predmeta koji činemuzejsku kolekciju u određenom trenutku. On je direktnopovezan sa izveštajima i inventarom i obezbeđuje spektakularanpogled u kolekciju. Preko kontrolne table saupravljačima, ispred platna, posetilac je pozvan da se krećekroz depo i da bukvalno uđe u muzejski univerzum.Digitalni depo daje jedan novi pristup otvaranjumuzejskih zbirki, koji je jedan od primarnih zadatakamuzeja. Osmišljen je kao otvorena struktura, koja nikadaneće biti završena i kompletna. On će biti proširivantokom godina, kako bi obuhvatio nova dela i novepriče.68places a visitor, information, and work of art in an interactiverelation. Without any doubt, the designers achieveda visually very interesting project using contemporaryart language, science fiction motifs and computertechnology.A large, massive wall divides and articulates thedark space of the digital depot. Works of art are randomlyplaced at both sides of the wall: “The Glass House”by René Magritte, a Chinese porcelain pot from eighteencentury,“The Geographer” by Johannes Vermeer, a chairby Mies van der Rohe,“Hercules”by Peter Paul Rubens,“The Temptation ofSaint Anthony” by HieronymusBosch, the sculpturesof Prudentia and Caritasby Nicholas Stone, abaroque balustrade, “TheVacuum Cleaner Cyclone”by James Dyson,“The Doctor’sVisit” by Jan Steen,etc.Glass screens (1x1.30m) are placed at the bothsides of the wall. Thescreens react to touch andthe objects actually existingon the wall becomevisible. The visitor entersthe digital depot and throughthe means of thetransparent screen he touchesthe object of his interest.Consequently, magnifiableand movable pictureof the object appears onthe screen, as well as thebasic information (audiovisual)about the object:the name of the work, theperiod, and the name of theauthor. It is also possible tosearch for other informationabout the object, itshistory, and stories aboutit, the interviews with theartists and the movies. Atany moment, one can shiftto other works of art from the same period, or to a differentwork from the same artist, which belongs to thecollection. In this way, the works tell stories: the storiesof art, of the museum, of the collection.Apart from the screens and the works of art, digitaldepot contains so-called spatial data cloud, referring tothe museums collection on the whole. This data cloud is,in fact, a huge screen visualised as an intergalactic space,with the names of all the works of art belonging tothe museum collection at a given moment. It is directlyconnected to the collection reports and data, providinga spectacular insight into the collection. A control panelin front of the screen helps visitor to look around the depotand to literally enter the museum’s universe.The digital depot of Museum Boijmans van Beuningenoffers a new approach for opening up of museum collections,which is one of the museum’s primary tasks. Itis designed as an open structure, which will never becomplete and finished. With time, it will be updated andexpanded in order to be able to house new works of artand new stories.