dotyczących prezentowana zasadniczy przeciwstawnych

30 Jerzy Kolendoogromnej dyskusji. Wydaje się, że Jordanes dał wierne streszczenie Historiigockiej Kasjodora, z małymi tylko uzupełnieniami nie dotyczącymiwczesnej historii Gotów. Takie stwierdzenie można poprzeć argumentemmówiącym, iż skromny pisarz nie byłby w stanie uzupełnić wielkiego,dobrze udokumentowanego dzieła Kasjodora. Pisząc więc ‘Jordanes’ powinniśmypamiętać, że mamy tu, zwłaszcza w odniesieniu do wczesnejhistorii Gotów, jedynie ze skrótem dzieła Kasjodora. W zasadzie powinnosię więc mówić: Kasjodor znany ze streszczenia Jordanesa lub w skrócieJordanes czyli Kasjodor, ewentualnie Jordanes/Kasjodor.W dziele Jordanesa znajdujemy nie tylko bardzo szczegółowy opisSkandynawii 51 , z której mieli wyjść Goci, ale również pewne wiadomościdotyczące południowych wybrzeży Bałtyku. Jordanes trzykrotnie mówiw swym dziele o ujściu Wisły 52 :§ 17 „Skandza (tj. Skandynawia) leży naprzeciw rzeki Vistula, którabiorąc początek w Górach Sarmackich wpada trzema odnogamido Oceanu Północnego na wprost Skandzy rozgraniczając Germanięi Scytię”.§ 36 „przy samym Oceanie, gdzie trzema gardzielami morze spijawody Vistuli, usadowili się Widiwariowie, zlepek różnorodnychludów. Za nimi, też na wybrzeżu Oceanu, pędzą żywot Estowie,rodzaj ludzi ze wszech miar usposobionych pokojowo. Z Estamisąsiaduje od południa nad wyraz wojownicze plemię Akacyrów,którzy nie znają pokarmów zbożowych, lecz żywią się bydłemi dziczyzną”.§ 96 „Gepidowie więc […] dopóki przebywali w kraju Spesis (obrali naswą siedzibę) wyspę otoczoną mieliznami rzeki Viscla. Wyspietej nadali w rodzimym języku miano Gepedoios. Dzisiaj ma jąrzekomo w posiadaniu lud Widiwariów [Vidivarii], po odejściuGepidów do lepszych ziem. Widiwariowie zaś pochodząz różnorakich plemion, które gromadząc się jak gdyby w jednoschronienie utworzyły (nowe) plemię”.Interpretacja tych trzech przekazów wymaga najpierw ustosunkowaniasię do informacji o Wiśle, która trzema odnogami wpada do morza.Zwraca tu uwagę użycie dwóch różnych form: Vistula i Viscla świadcząceo korzystaniu z dwóch różnych źródeł: geograficznego, używającegoformy Vistula oraz historycznego, gdzie spotykamy się z formą Visc-51J. Svennung, Jordanes und Skandia. Kritisch-exegetische Studien, Skrifter Utgivna avK. Humanistiska Vetenskapssamfundet i Uppsala, 44, 2 A, 1967.52Przekład (zmodyfikowany) – E. Zwolski, Kasjodor i Jordanes, s. 93, 96, 107 n.