FRONDA

Ks. Tischner przypisał Ojcu Świętemu dokładnie odwrotne poglądy niż te,które papież głosił w swojej encyklice, a "Tygodnik" opublikował je bez żadnegokrytycznego komentarza. Na to wypaczenie myśli Jana Pawła II zareagował ks.Tadeusz Styczeń w tekście pt. "Wolność żyje z prawdy" (w: "Veritatis Splendor.Tekst i komentarze", Lublin 1995). Jego opinia jest o tyle ważna, że wspólnie zks. Andrzejem Szostkiem MIC był on jednym z dwóch najbliższychwspółpracowników Jana Pawła II podczas pracy nad "Veritatis Splendor". Otóżks. Styczeń nazywa recenzję ks. Tischnera majstersztykiem, ponieważ piszącemuudaje się przekręcić o 180 stopni poglądy papieża, powołując się przy tym nasamego papieża. Ks. Styczeń konkluduje, że w recenzji ks. Tischnera encyklika"została poddana próbie unieszkodliwienia w najważniejszym dla całej sprawypunkcie".Koniec "katolicyzmu otwartego"Każdy Sobór jest zawsze dla Kościoła ryzykiem - twierdził w ubiegłymstuleciu kardynał John Henry Newman, który jako historyk zajmował się soborami.Niemal po każdym z nich następował gwałtowny zamęt, który nieraz kończył sięrozłamem (np. po Chalcedonie odłączyli się od Kościoła monofizyci, a po SoborzeWatykańskim I - starokatolicy), ale po jakimś czasie powracał spokój i dopiero wdłuższej perspektywie można było dostrzec wyraźnie owoce Soboru. Być możewłaśnie w tym świetle należy rozumieć wypowiedź prof. Stefana Świeżawskiego,świeckiego audytora Vaticanum II, że właściwe efekty Soboru ujawniąsię dopierosto lat po jego zakończeniu. W tym kontekście warto też zacytować kardynałaRatzingera, który uważa, że "prawdziwy czas Vaticanum II nie nadszedł jeszcze,że jego właściwa recepcja jeszcze się nie zaczęła. Jego dokumenty zostały szybkopogrzebane w licznych i powierzchownych publikacjach na ich temat. (...) Naszymnajważniejszym zadaniem jest zatem pokazywanie prawdziwego oblicza Soboru,tylko tak można wykorzenić te błędne, fałszywe protesty."Najbardziej fundamentalnym rozwinięciem właściwej interpretacji myślisoborowej są dziś bez wątpienia encykliki, adhortacje i listy apostolskie JanaPawła II. Ojciec Święty jest dziś jednak atakowany, zwłaszcza przez postępowychteologów zachodnich, jako "przedsoborowy" lub "antysoborowy". W rzeczywistościjest wierny zarówno duchowi, jak i literze Vaticanum II. Nieprzypadkowo kiedy"Time" przyznał mu tytuł Człowieka Roku 1994, znany historyk angielski PaulJohnson napisał w odredakcyjnym komentarzu, że Jan Paweł II zażegnałnajwiększy kryzys Kościoła katolickiego od czasów reformacji. Kryzys, zdaniemJohnsona, wywołany przez posoborowy zamęt.Jeśli zaś chodzi o Kościół w Polsce i na świecie, to odnowa posoborowasię w nim dokonuje, ale ci, którzy ją rzeczywiście przeprowadzają, nie afiszująsię z tym w mediach. Zarówno Jan Paweł II, jak i kardynał Ratzinger wiążą tąodnowę głównie z działalnością nowych wspólnot. Zaliczyć do nich można m.in.Opus Dei, neokatechumenat, Ruch Światło i Życie, Odnowę w Duchu Świętym,Wspólnotę Błogosławieństw, Wspólnotę św. Jana, a wciąż pojawiają się nowewspólnoty. To jest konkretna cicha działalność wielu chrześcijan, która przemieniaczłowieka od wewnątrz, by potem - umocniony w wierze - mógł świadczyćFRONDA DOŻYNKI 1996 25