SPIS RZECZY

Jeśli spotkało cię nieszczęścieJeśli nie jesteś w stanie rozwiać smutkuJesienią łagodną i cichąIdź szybko do mojego źródłaZa źródłem jest biała świątynia, stary cmentarzTaki zapomniany krajPozostawiła nam RuśJeśli twoje oczy są załzawioneWeź wodę ze źródła i ochlap nią oczyMożesz płakać, spokojnie płakaćNikt nie rozpozna, gdzie jest woda, a gdzie łza”ponieważ w tradycyjnej świadomości kulturowej słowo to kojarzyło sięprzede wszystkim z Chrystusem” 7 – zauważali Borys A. Uspienski i WiktorM. Żywow. Współczesny kult carów jest więc w istocie kultem rosyjskiegopaństwa, a jeszcze mocniej narodu. W sumie nie jest to w Rosji nic nowego.Jak wskazywał cytowany już Besançon: „W Rosji XIX wieku dokonała się,dzięki nurtowi słowianofilskiemu, wzajemna blokada religii przez nacjonalizmi nacjonalizmu przez religię. Wszystko co religijne staje się narodowe,wszystko co narodowe jest religijne” 8 .TO IDĄ ROSJANIE!Podobne sprzężenie widać również u Żanny Biczewskiej, szczególniew pieśniach napisanych przez jej męża Giennadija Ponomariowa. Świętynaród, prawosławie, ale i odrodzenie państwa, przywrócenie w nim porządkui wrogość wobec Ameryki czy Europy – to podstawowe motywy tych tekstów.„Idą Rosjanie, i rozpalają ognie / Idą Rosjanie, by przypomnieć sobie kim są / (...)Idą Rosjanie i kończy się noc nad Rosją / (...) Rosjanie plują na władzę Ameryki Europy” – śpiewa Biczewska w utworze Rosyjski marsz. Ten wielki marszma jednak nie tylko wymiar polityczny, ale także religijny. Jego celem jestodrodzenie prawosławia i wiary w Chrystusa we wszystkich narodachsłowiańskich oraz odbudowa prawdziwej monarchii, świętej Rusi. „Jużaniołowie trąbią na ostatnią bitwę / Za wiarę, za Cara, idź, nie lękaj się / Dziękipokornej pokucie i modlitwie / Niech wskrzesi Bóg Świętą Ruś” (My – Rosjanie).7 B.A. Uspienski, W.M. Żywow, Car i Bóg, tłum. H. Paprocki, Warszawa 1992, s. 117.8 A. Besançon, Tezy o Rosji minionej i obecnej, dz. cyt., s. 277.