SPIS RZECZY

Sprzedaj całą swoją mądrość i kup szczyptę zdziwienia. Ten aforyzm sufich,islamskich mistyków, przyświecał mi, kiedy pisałem felietony – czasemuprzejmie nazywane esejami – zebrane później w tomie Trzy końce światai Nowe Średniowiecze. Wysłuchiwałem potem wielu pochlebnych uwag, takżeod nieznajomych, które brzmiały tak: nie zgadzam się z tym, co pan pisze, aleto bardzo ciekawe.Bóg zapłać za dobre słowo. Parę osób przyznało się, że po latach musielisię ze mną zgodzić. Nie moja to zasługa, tylko rzeczywistości, której kształtywyłoniły się z mgły przyszłości i stały się oczywistością. Bowiem każda myślrodzi się jako herezja, a starzeje się jako banał, teraz jednak historia ruszyłaz kopyta i herezje starzeją się bardzo szybko.Postanowiłem raz jeszcze dać wyraz swoim zdziwieniom, tym razem poraz ostatni. Tak żeby zdążyć przed sklerozą i utratą zdolności dziwienia się,co jest pokrewne uczuciu buntu. George Bernard Shaw, dowcipniś z pierwszejpołowy dwudziestego wieku, mówił, że starość się Bogu nie udała. Gdybynaprawdę wierzył w Boga i nieśmiertelną duszę, wiedziałby, że na starośćczłowiek pozbywa się wszystkiego, czego nie może zabrać na tamten świat,jest jak gąsienica, która staje się ociężała i zmienia się w poczwarkę po to,żeby z trumny kokonu mógł wylecieć motyl.Na razie jednak wciąż przyglądam się światu ze zdziwieniem i z jakąś,powiedziałbym, starczą złośliwą uciechą. Ten rodzaj zdziwienia trafniepodsumował amerykański autor science fiction o dość rzadkim w USAnazwisku Aleksiej Paszyn. Tytuł opowiadania brzmiał Dlaczego utonęliśmy,skoro umieliśmy latać?.Filmowy Grek Zorba, kiedy mu się waliła kolejka linowa, owocwielomiesięcznej pracy, usiadł sobie wygodnie, żeby nacieszyć oczy widokiempięknej katastrofy. Często czuję się jak ten Grek, siedzę sobie w dobrympunkcie obserwacyjnym (codziennie dziękuję Bogu, że pozwolił mi urodzić