SPIS RZECZY

(29 grudnia 2005) oraz o prezentowanej przez władze Rosji „upartej bezwzględu na wszystko niechęci, by przyznać się do własnych błędów” (6września 2009).Podobnie pisano o zamachu na Dubrowce, kiedy to na skutek atakurosyjskich służb specjalnych na moskiewski teatr śmierć poniosło 129zakładników oraz 40 terrorystów. „Gazeta Wyborcza” (14 stycznia 2004)Kiedy krewni rosyjskich ofiar nie ufająkremlowskim władzom, to zyskują aprobatę.Ale matactwa w sprawie smoleńskiej traktuje sięjak rosyjską egzotykę.cytowała rosyjskich polityków, którzy oskarżali prezydenta Putina o tragedięna Dubrowce i ukrywanie prawdy o całym wydarzeniu. W innym tekście (22października 2003) dziennikarz tej gazety ze zrozumieniem opisywał postawęrodzin ofiar ataku na Dubrowkę, którzy nie wierzą oficjalnemu śledztwuprowadzonemu przez rosyjskie władze i bojkotują oficjalne uroczystości.W końcu na łamach „Wyborczej” (5 maja 2003) pojawiło się oskarżenieo świadome sprawstwo i to bynajmniej nie czeczeńskich terrorystów:„Politkowska napisała, że zamach mógł przebiegać za wiedzą jednej zesłużb specjalnych. Dziennikarka wskazywała na rosyjski wywiad wojskowyGRU”.SPRAWA ANNY POLITKOWSKIEJNazwisko zastrzelonej przez nieznanego sprawcę Anny Politkowskiej,obsypanej licznymi nagrodami za swe krytyczne wobec Kremladziennikarstwo, otwiera kolejną listę cytatów z „Gazety Wyborczej”. Dziennikten przywołuje (7 października 2006) słowa zamordowanej dziennikarki,wypowiedziane niedługo przed śmiercią „gdy znajomi przestrzegają pocichu, że «wyczerpałam limit» cierpliwości władzy, zaczynam się bać”.W komentarzu redakcyjnym z tego samego numeru dziennika możemyzaś przeczytać: „To nie pierwsze zabójstwo dziennikarza w Rosji,sprawców zazwyczaj nie wykrywa się. Niestety, sądzę, że tak samo będziew przypadku śmierci Anny Politkowskiej”.