SPIS RZECZY

doprowadziła w 1975 roku do legalizacji aborcji. Premierem był wtedy szefgaullistów Jacques Chirac, a prezydentem Valéry Giscard d’Estaing. Rządtworzyli gaulliści oraz partie popierające prezydenta.Najsilniejszym ugrupowaniem w parlamencie była gaullistowska UDR podprzewodnictwem Chiraca. Przytłaczająca większość posłów UDR nie poparłaustawy Weil. Do uchwalenia prawa wystarczyły jednak głosy opozycyjnychkomunistów i socjalistów, którzy sprzymierzyli się w tej sprawiez giscardowcami. Premier Chirac, lider konserwatywnej UDR, w milczeniuprzyglądał się, jak jego minister zdrowia przeforsowała legalizację aborcji. Niezrobił nic. We Francji widzimy więc ten sam mechanizm, jak w innych krajachzachodnich. Unikalne jest jedynie to, że inicjatorem ustawy proabocyjnej stałasię przedstawicielka prawicowego rządu.Simone Weil była w latach 70. politykiem zbliżonym do Valéry’egoGiscarda d’Estaing. Z jego prawicowej partii UDF kandydowała w pierwszychhistorycznych wyborach do Parlamentu Europejskiego w 1979 roku i zostałanawet jego pierwszą przewodniczącą. W 2007 roku wspierała już Sarkozy’ego.Ostatecznie Sarkozy’ego poparł też samotny, stary Giscard d’Estaing, któryostatnimi laty rozszedł się ze swoją partią i przyłączył się do gaullistów. Takwięc w końcu spotkali się wszyscy razem...W roku 2005 rabin Jehuda Levin z Brooklynu skrytykował Simone Weilza udział w Marszu Żywych, upamiętniającym 60. rocznicę oswobodzeniaOświęcimia. Według niego przez zalegalizowanie aborcji jest onaodpowiedzialna za masowe mordy, które przewyższają zbrodnie nazistów.W dzisiejszej Francji jednakże Simone Weil posiada status kogoś w rodzajulaickiej świętej. Niedawno przyjęta została do grona „Nieśmiertelnych”,czyli do Francuskiej Akademii Nauk. Gaulliści są szanowanym członkiemEuropejskiej Partii Ludowej. W oficjalnej nazwie klubu parlamentarnegoEPP w Parlamencie Europejskim w nawiasie umieszczone są stale słowa„chrześcijańscy demokraci”. Jakby jednak powiedział zwolennikom pro lifeDante Alighieri: „Porzućcie wszelką nadzieję wy, którzy tu wchodzicie”.JEŚLI TO SĄ KONSERWATYŚCI...,CZYLI DZIEDZICTWO ŻELAZNEJ LADYW odróżnieniu od krajów, które zachowały nieprzerwaną tradycjękatolicką, takich jak Belgia, Luksemburg czy Włochy, gdzie można mówićo moralnym upadku chrześcijańskich demokratów – w Wielkiej Brytaniinie występowało zjawisko zwane chadecją. Po turbulencjach XVI wiekudoszło tam do stłamszenia tradycji katolickiej, czego skutkiem okazał się we