SPIS RZECZY

113przebaczam...”. Gdy otarła oczy, czuła, jak ogarnia ją spokój. Od tej pory modlisię za swego niedoszłego zabójcę.Opowiadają, że czują się w Polsce szczęśliwi. Rok temu po raz pierwszyod lat pojechali do Kosowa, ale nie odkryli, że to nie jest już ich dom. Zukpokłócił się tam z miejscowym mułłą i ze swoją rodziną o to, że cały czaspielęgnują w sobie myśl o zemście. Wpadli w gniew, gdy opowiadał imo przebaczeniu.– Moja ojczyzna to Polska – mówi Zuk. – Tu odnaleźliśmy Boga, tu mamyprzyjaciół. To nasza Ziemia Obiecana. Tutaj czuję się wolnym człowiekiem.W jego historii – jak podkreśla – ważne są daty. On sam pamięta wszystkienajważniejsze daty w swoim życiu: miesiąc, dzień i godzinę. Bo Bóg – jakzaznacza – jest bardzo konkretny i zawsze wkracza w historię człowiekaw dokładnie określonym czasie. Zuk więc wymienia: – 16 października 1992roku przyjechałem na stałe do Polski, 16 października 1996 roku otrzymałemkartę stałego pobytu, 16 października 2001 roku dostaliśmy od gminymieszkanie, 16 października 2002 roku otrzymaliśmy polskie obywatelstwo.16 października to dzień wyboru Jana Pawła II. Dlatego przyjąłem na chrzcieimię Karol. █