Seks po katolicku - Fronda

Casaroli całkowicie popiera stanowisko biskupów węgierskich. Zarzucawspólnotom kierowanym przez ks. Bulanyiego, że „odmawiając posłuszeństwalegalnym biskupom, odrzucają ich autorytet i w ten sposób naruszająjedność miejscowego Kościoła, której utrzymanie jest obowiązkiemwszystkich".Bulanyi czyta list Casaroliego raz, drugi, trzeci i nie wierzy własnymoczom. Watykan poparł prymasa! W piśmie nie ma ani słowa o rzekomychbłędach doktrynalnych czy wypaczeniach teologicznych Bokoru.A więc nawet w Rzymie polityka wzięła górę nad religią, myśli zrozpaczonyksiądz.Bulanyi nie wiedział wówczas, że we wrześniu 1976 rokudoszło do spotkania dyrektora Państwowego Urzędu ds.Wyznań Laszlo Bulaia z prymasem Lekaiem, podczasktórego dygnitarz oświadczył kardynałowi, że od tejpory Bokor nie jest już problemem komunistów, tylkoproblemem episkopatu. I ten problem ma zostać rozwiązany rękomaKościoła, a nie służby bezpieczeństwa. Bulanyi nie wiedział o ustaleniach,jakie zapadły podczas tego spotkania, ale odczuwał na sobie ichefekty. Prymas zdefiniował ortodoksję katolicką jasno: łączność z Kościołemzachowują ci, którzy popierają prowadzoną przez episkopat politykęwspółpracy z komunistycznymi władzami.Bulanyi zrozumiał, że on i biskupi mówią dwoma różnymi językami.On posługiwał się argumentami teologicznymi, oni politycznymi. Postanowiłporozmawiać z głównym teologiem episkopatu. Był nim późniejszynastępca kardynała Lekaia, przyszły prymas Węgier, biskup LaszloPaszkai. Bulanyi wspomina, że odwoływał się do racji teologicznych.Uzasadniając odmowę służby wojskowej, cytował soborową konstytucjęGaudium etspes. W odpowiedzi słyszał język polityki. Paszkai przekonywałgo: - Nie możecie oddawać książeczek wojskowych, bo w ten sposóbniszczycie kruchą równowagę między NATO a Układem Warszawskim.Wkrótce potem poprzez nowego dyrektora Urzędu ds. Wyznań ImreMiklosa doszła do Bulanyiego delikatna sugestia: Kreml jest gotów przymknąćoczy na działalność Bokoru pod warunkiem, że wyrzekniecie siępacyfizmu i zaakceptujecie służbę wojskową w komunistycznej armii.- Jeżeli wyrzekniemy się tego, do czego wzywa nas Chrystus, to po cow ogóle mamy istnieć? - kazał mu odpowiedzieć Bulanyi.ZIMA 200885