Seks po katolicku - Fronda

koniecznością konfrontacji ze swoimhomoseksualizmem. To jawiło mi sięjako najbardziej przerażające wydarzenie- nienawidziłem swojego homoseksualizmu,ale nie widziałem żadnej drogi wyjścia.Przecież homoseksualizm pomagałmi tyle lat radzić sobie z życiem.Byłem jednak zdesperowany. Po sześciu tygodniach wielkiego strachuposzedłem na spotkanie grupy charyzmatycznej. Ani Jim, ani nikt innynie znał mojego problemu. W czasie, kiedy dwie setki ludzi modliły sięza mnie, rozpłakałem się i powiedziałem Bogu: „Poddaję się. Weź mojeżycie. Ja już nad nim nie panuję. Jest mi zupełnie obojętne, co z nim zrobisz".I były efekty?- Pierwszym owocem Bożej łaski było... zakochanie się na nowo w mojejżonie. Poczułem też ogromny seksualny pociąg do niej, a odjęty mi zostałzupełnie pociąg do mężczyzn. I fantazje, które ciągle mi towarzyszyły.To był wielki znak od Boga. W ciągu 27 lat, od kiedy prowadzę pomocw wychodzeniu z homoseksualności, spotkałem tylko kilka przypadkówtakiej niezwykłej, gwałtownej przemiany jak moja.Przez pierwsze lata mojego uzdrowienia Jezus wypełnił wszystkie pustemiejsca w moim życiu. Moje relacje z mężczyznami stały się normalne.Choć miałem 38 lat, moja dojrzałość była na poziomie ośmiolatka.Musiałem zacząć dorastać - być głową rodziny, wychowywać dzieci - alenie dawałem rady. Biologicznie byłem dorosły, ale nie wiedziałem, jak byćmężczyzną, bo nie przeszedłem przez kolejne etapy męskiego dorastania.Ten proces zajął mi... 20 lat.Mówił Pan, że przez wiele lat spotkał zaledwie parę osób, które wyzwoliłysię z homoseksualizmu w sposób tak nadzwyczajny jak Pan. Czy z homoseksualizmumożna się jednak na trwałe wydobyć?- Homoseksualizm nie jest genetyczny. Nie jest też kwestią wyboru.Jest nabyty. Mężczyźni nie rodzą się homoseksualistami. Choć byłoZIMA 200869