Seks po katolicku - Fronda

wskakują na swoje miejsca. Ale to tylko wariatka. Ptakiem, którego ogonwymyka nam się z rąk, jest n i c Każda filozofia pierwsza jest zmaganiemsię z tą skrytością, tym paradoksem, tą nieszczerą kapitulacją, samoabdykacjąjęzyka. Poznanie tej tajemnicy jest, zdaje się, możliwe tylko nadrodze kontemplacji. Bo kontemplacja to niedyskursywne wejście w tajemnicę;doświadczasz wtedy, całą powierzchnią nagle nadwrażliwej skóry,miłosnego zjednoczenia z tajemnicą jako tajemnicą właśnie.Więc filozofia powrotu to zniecierpliwienie kontemplacji. Wychodzeniena rynek zamiast wejścia w siebie. Hałaśliwa próba werbalizowaniatajemnicy. Kontemplacja to „mowa niewerbalna", a filozofia to mowa,która przeczy, od-mowa, grzech, może (wypada się żywić cnotą nadziei)grzech błogosławiony,^e/z'* culpa.6.Kiedy powrót albo punkt wyjścia staje się marzeniem albo tęsknotą,to miejscem tego powrotu jest Eden, ten ogród, od którego zaczęła sięhistoria człowieka. Nie, nie zaczęła się. Historia zaczęła się dopiero z abramą Edenu, ustanowiona przez płomienisty miecz archanioła, od drogina wschód, gdzie Adam i Ewa spłodzili swych przeklętych synów. W Edenienie było historii - czas stał, podobny do wieczności, nie było żadnychdychotomii, żadnych napięć inicjujących ruch. Dobro miało wyłącznośćna tę rzeczywistość czystej afirmacji, czystego „tak" Dobro, które nie jestskładnikiem opozycji, elementem różnicy, składową dychotomii, przeciwieństwemzła - to dobro jako byt 4 . W tej rzeczywistości - rzeczywistościEdenu - jaki język jest możliwy? Z pewnością nie język zdolny dodyskursu i negacji 5 . W świecie czystej afirmacji, w rajskim ogrodzie językzdolny może być tylko (aż?) do adoracji i wezwania, i dotykania rzeczy,w akcie miłości lub w akcie stwarzania (co na jedno wychodzi, bo tylebycia, ile miłości).4Dlaczego jest raczej coś niż nic? - pytał Gottfried Leibniz. Dlaczego jest raczejbycie niż dobro? - pytał Emmanuel Levinas.5Szwajcarski strukturalista Ferdynand de Saussure opisał język jako system opozycji,pozbawiony okien na rzeczywistość. Zauważmy, że język rajski, pozbawiony negacji,możliwości przeczenia, nie jest w ogóle językiem w rozumieniu de Saussure'a.ZIMA 2008479