Seks po katolicku - Fronda

ozumianej jako pragmatyczna i efektywna teoria sterowania ludźmi i ichwytworami. Czyżby to już naprawdę był koniec? Heidegger ufa, że nie.Odpowiada przecząco i prorokuje przemianę cywilizacji, jej wyzwoleniesię ze swe; techniczno-naukowo-przemysłowej postaci. Cóż więc ma począćmyśl, uwięzła w bezruchu? Heidegger powiada, że począć trzebaod nowa, przy czym to „od" dotyka czegoś uprzedniego wobec początku.Czegoś wcześniejszego niż „najpierw". Ponieważ po końcu już nic niemoże być, trzeba wrócić przed początek. Sednem poszukiwańHeideggera jest prawda, którą nazwać można przedustanowioną. Prawdaprzedustanowiona, czyli wcześniejsza niż ustanowienie, wcześniejszaniż prawo, w jakimś sensie wcześniejsza od samej siebie. Aletheia, nieskrytość,greckie słowo. Pamiętasz Lethe - podziemną rzekę, której wodydają zapomnienie duszom zmarłych? Aletheia, greckie słowo, które zwykliśmytłumaczyć jako 'prawda! jako prawda myślane już przez Platonai Arystotelesa, ba, używane tak już u Homera - jeszcze u Parmenidesajest czymś mniej i czymś więcej niż prawda. Czymś mniej, bo jest czymśprzed prawdą, czymś więcej, bo jest warunkiem jej możliwości. 'Prawda',która zaczyna się od przedrostka a-, od negacji! Sercem aletheia ('nieskrytości')jest skrytość, która zaczyna odkrywać się, a raczej odkrywaćto, co skryte. Jest zatem aletheia prześwitem. Jak kiedy wędrując przezlas, doświadczamy jasności wśród przerzedzających się drzew. Prześwitjest tym, co umożliwiając ukazywanie, samo nie jest widziane, bo człowiekprzebywający w prześwicie czy stający wobec prześwitu zwraca sięku temu, c o się ukazuje (a nie ku samemu ukazywaniu). Doświadczonei pomyślane jest tylko to, co aletheia umożliwia, a nie ona sama. A too nią Heideggerowi chodzi. Na nią chce patrzeć, do niej powracać. Powrótdo tak rozumianego punktu wyjścia jest u Heideggera powrotemdo przedracjonalności. Jest intensywnym doświadczeniem tego, co niewymaga dowodu. Czy obstając za tym, co dowodliwe, nie zamykamy sobiedrogi do tego, co jest?4.Zupełnie inne zuriick, inny trop do początku wytycza Ludwig Wittgenstein.Ten, który powiedział, że „praca filozofa polega na gromadzeniuprzypomnień i że filozofia jest walką z opętaniem naszego umysłu za476FRONDA 44/45