Seks po katolicku - Fronda

zu koncentracyjnego. Jej życie było jawnie zagrożone. Przekonał ją, abyprzeniosła się do Wiednia, dokąd przybyła na początku 1934 roku. Jejprzyjazd okazał się błogosławieństwem zarówno dla Dietricha, jak i dla„Der Christliche Standestaat". W jej przypadku miał kogoś, komu mógłbezgranicznie ufać i kto w pełni rozumiał wagę jego misji.Pierwsze tygodnie w Wiedniu były okropnie gorączkowe. Dietrichmusiał zorganizować wydanie czasopisma, co nie było zadaniem łatwym.Musiał także powołać pracowników, wynająć miejsce na prowadzenie biznesui znaleźć drukarza. Ponadto musiał nadzorować roboty wykonywanew mieszkaniu, które znalazł, nim mógł się do niego przeprowadzićwraz ze swoją rodziną (pomimo swojego uroku mieszkanie nie miałotoalety). Nie był taką osobą, której tego typu działalność przychodziłałatwo, ale wiedział, że musi to zrobić. Wypełniał misję powierzoną muprzez Boga i kierowało nim poczucie obowiązku. Jednak przeszkody byłyogromne. Nie był typem organizatora. Musiał polegać na współpracownikach,których skuteczność i wiarygodność były często dalekie od tego,czego miał prawo oczekiwać. Niektórym brakowało bezinteresownegooddania wymaganego w tego rodzaju pracy. Nieraz nie wykonywano jegopoleceń, a jednak oficjalnie był odpowiedzialny za wydawanie tygodnika.Z powodu swojej serdeczności i lekceważenia konwenansów nie potrafiłpodkreślać swojego autorytetu i jego podwładni, świadomi tej słabości,często nadużywali jego uprzejmości. Nie wszyscy rozumieli pracę w „DerChristliche Standestaat" jako moralne i religijne powołanie. Dla niektórychbyły to względy polityczne, dla innych sposób zarobienia pieniędzyna życie.Każdego miesiąca Dietrich musiał czekać w kolejce do biura EdmundaWebera. Było to nie tylko upokarzające, ale i kosztowałowiele czasu i energii, które mógłby wykorzystać w innym celu.Ale przyjmował wszystko jako cenę, jaką musi zapłacić za wypełnienietego, co uważał za swoją misję. Mimo wszystkich piętrzących się trudnościpierwszy numer czasopisma ukazał się na początku grudnia 1933roku.Wyjątkową cechą „Der Christliche Standestaat" było to, że atakowałojednocześnie nazizm i komunizm. Było to konieczne: liczni ludzie zostawalinazistami, ponieważ sprzeciwiali się komunizmowi, a inni zostawalikomunistami, ponieważ nienawidzili nazizmu. Zamieszanie byłoZIMA 2008457