Seks po katolicku - Fronda

spodarczej 16 . Zgodnie z doktryną marksistowską ma ona determinowaćwszelkie przejawy działalności ludzkiej w dziejach, co kolokwializuje potocznetwierdzenie, że to byt określa świadomość, a tym samym wpływana przyszły charakter tegoż bytu. Dyrektywa ta została przez historykówprzyswojona i, o dziwo, nie razi powszechnie nawet dzisiaj, po kilkunastulatach od oficjalnego zerwania z materializmem historycznym. Co gorsza,nie jest z nim nawet kojarzona. Można by rzec, że to kukułcze jajo komunizmupodrzucone metodologii historii. W naszych rozważaniach nadradykalnymi partiami chłopskimi ma ono kapitalne znaczenie, bowiempokutuje w postkomunistycznej historiografii teza, iż bieda polskiej wsiw latach dwudziestych XX wieku rodziła nasiona komunizmu, któremunadawano w ten sposób niejako polskie obywatelstwo. Z twierdzeniemtym nie sposób się jednak zgodzić. Co więcej, czas wreszcie odwrócićpeerelowski paradygmat obowiązujący siłą rozpędu we współczesnejmetodologii historii i tą drogą zakradający się do narracji historycznej- paradygmat badawczy związany z genezą rewolucyjnych stronnictwchłopskich. To nie fatalna sytuacja ekonomiczna polskiej wsi, która przyczyniałasię do radykalizacji chłopskich postaw, stanowiła przyczynykiełkowania idei komunistycznych - to agenturalny ruch komunistycznywykorzystywał radykalne nastroje biedoty wiejskiej do szerzenia wśródmas chłopskich swojej ideologii i tym sposobem zjednywania sobie zwolenników.Jeśli zaś się z tym zgadzamy, kolejnym krokiem powinno byćusunięcie zagadnienia radykalnych partii chłopskich z zakresu badańnad polskim ruchem ludowym, a włączenie ich w tematykę badawczązjawiska komunizmu w Polsce międzywojennej. Jakkolwiek bowiem zarównow programie PSL-Lewicy, jak i PSL-Wyzwolenie (a nawet PSL-Piast) w różnych okresach dawało się zauważyć tendencje lewicowe czywręcz antykapitalistyczne, nigdy jednak stronnictwa te nie były - tak jaktzw. radykalne partie chłopskie - transmiterami ideologii wrogiego państwana polską na wieś.DARIUSZ MAGIER16J. Topolski, Jak się pisze i rozumie historię, Warszawa 1998, s. 271.ZIMA 2008