Seks po katolicku - Fronda

Od świętego do histeryka - czyli „medycyna retrospektywna"Upadek w 1870 roku „klerykalnego" II Cesarstwa i nastanie sześć lat późniejlaickiej III Republiki otworzyły przed „naukową" - tzn. uprawianąw pozytywistycznym duchu - psychiatrią nowe perspektywy rozwoju.Nie tylko, gdy chodziło o badania kliniczne, ale jako narzędzie w toczącejsię walce o duchowe oblicze i tożsamość Francji.Najwybitniejszą postacią tej nowej psychiatrii był Jean Martin Charcot- piastujący w latach siedemdziesiątych XIX wieku urząd naczelnegolekarza w największym paryskim przytułku dla obłąkanych kobiet w Salpetriere.Głównym przedmiotem badań i czynności diagnostycznychCharcota była histeria. Wcześniej traktowana przez psychiatrów jako„medyczny kosz na odpadki, gdzie wrzuca się symptomy nie przypisanedo innych przypadków" 10 , dzięki Charcotowi została usystematyzowanai „unaukowiona"Naczelny medyk z Salpetriere wyodrębnił cztery stadia histerii:pierwsze charakteryzujące się „tonicznym usztywnieniem" następnie„klaunizm" albo „wielkie ruchy" trzecim stadium były „postawy pełnenamiętności" [attitudes pasionelles) - a więc ujawnianie skrajnych emocji.Ostatnim stadium było delirium objawiające się w niekontrolowanympłaczu lub śmiechu 11 .10Określenie użyte w połowie XIX wieku przez psychiatrę Charles'a Laseguea,zob. J. Goldstein, dz. cyt, s. 211.11Tamże, s. 214.ZIMA 2008439