Seks po katolicku - Fronda

i departamentach tworzono symboliczną Górę, której podnóżek stanowiłygłowy „wrogów ludu".„Marzyciel" Jean-Jacques Rousseau był prorokiem najbardziej niszczycielskichteorii. Poprzednicy bolszewików - iluminaci Weishaupta (podziemnypseudonim Spartakus) zalecali nowym adeptom swojej sekty jakomateriał kształceniowy dzieła Rousseau. Uważam za niezbędne przytoczeniew tym miejscu cytatu z książki (przemilczanego dziś we Francji)Fabre-d'01iviera, który w swej pracy o Rousseau napisał: „Jego wola byłastraszliwą siłą. Ogłaszając najwyższą władzą Lud, stawiając tłum ponadprawem i podporządkowując mu sędziów oraz królów, a także naruszającautorytet duchowieństwa - rzucił ideę «umowy społecznej». Jeśli ustrójproponowany przez tego melancholijnego człowieka zostałby wcielonyw życie, rodzaj ludzki bardzo szybko stoczyłby się w stan pierwotnej natury,której fałszywe i chore wyobrażenie przedstawiał sobie Rousseauw najbardziej czarujących formach, podczas gdy w rzeczywistości nastałabyanarchia i dzikość. Choroba ta dotknęła także innego człowieka, alejako bardziej chłodnego i wyrachowanego, zaczął on urzeczywistniać to,co Rousseau miał w głowie. Tym człowiekiem był Weishaupt".W cudownym parku wErmonville, który po śmierci Rousseau stałsię miejscem pielgrzymek i gdzie znajduje się mauzoleum z napisem„Tu spoczywa Miłośnik Prawdy i Natury", wiele lat później Napoleonwypowie najbardziej szczere słowa w swoim życiu: „Przyszłe wieki powiedzą:czy nie lepiej dla pokoju ludzkości byłoby, gdyby nie istniałRousseau, ani ja".Napoleon znów prowadzi nas do Robespierre'a. Kiedy przyszły imperatorbył zwykłym Bonapartem, przyhołubił go młodszy z Robespierre'ów- Augustin. Dzięki jego protekcji młody oficer otrzymał możliwość przeprowadzeniawTulonie, który powstał przeciw dyktaturze jakobinów,kilku pacyfikacyjnych ostrzałów.Od tego zaczęła się napoleońska kariera. Zresztą z Tulonu kilka latpóźniej wyprawi się on do Egiptu... Zastanawiające, że w czasie szturmuna pałac Tuillerie 10 sierpnia 1792 roku (był to dzień, w którym monarchiazostała ostatecznie pokonana) Bonaparte nie wziął udziału w boju ani postronie rojalistów, ani po stronie buntowników. Wypowiedział wówczasznamienne słowa: „Wystarczyłyby dwie salwy kartaczy, żeby rozpędzić tęswołocz". Miał na myśli batalion marsylskich rozbójników - główną siłęZIMA 2008429