Seks po katolicku - Fronda

Konflikt między państwemi Kościołem w Polsce komunistycznejnie był jedynie konfliktem dwustruktur, kierujących się odmiennymiprzesłankami światopoglądowymi,lecz był próbą obrony swobodyKościoła przed stałą uzurpacjąi ingerencją ze strony totalitarnejwładzy, która stara się zapewnić sobiepełną kontrolę nad życiem społecznym,także w sferze religijnej,i gwałciła - naturalną i koniecznąz katolickiego punktu widzenia -sferę niezależności Kościoła i jegozwierzchników.Sam kardynał Wyszyński także nie zamierzał odgrywać roli polityka,choć przecież - jeszcze przed wojną - nie stronił od aktywnej roli w życiuspołecznym Polski, by wspomnieć jego zaangażowanie w chrześcijańskiruch związkowy, czy intelektualną refleksję nad komunizmem w Polsce.Nie stawiał sobie jednak politycznych celów, nie miał też tego rodzajuambicji. W przestrzeni zdominowanej przez partię komunistycznąi podległy jej aparat bezpieczeństwa, niezależna działalność politycznanie miała również możliwości funkcjonowania. Z tego zaś płynie wniosek,że kardynał - nawet gdyby chciał - politycznej roli w PRL odgrywaćraczej nie mógł.Jeśli zabierał głos w materii politycznej, to raczej z pełną świadomościąpełnienia przez Kościół funkcji substytutu niezależnej od komunistycznejwładzy opinii publicznej. Politycznie nie miał zaś zamiaru anirywalizować z rodzącą się pod koniec jego życia „Solidarnością" ani jejkontrolować, choć udzielał liderom NSZZ „Solidarność" życzliwych radi duchowego wsparcia 3 .Rozważania na temat politycznego charakteru działań prymasa Wyszyńskiegowydają się też wskazywać na nieco szerszy problem, którego3R. Kukułowicz, W cieniu prymasa Tysiąclecia, Gdańsk 2001, s. 136-204 orazKard. S. Wyszyński, Kościół w służbie narodu, Rzym 1981, s. 253-258.ZIMA 2008 „, „413