Seks po katolicku - Fronda

opór trzydzieści lat temu, ale nie teraz, gdy naucza się o tym w każdymdobrym liceum... Tym bardziej, że pytanie o wpływ pop-kultury na umysłwspółczesnego człowieka Klata powinien postawić samemu sobie, a nieświatu zewnętrznemu. Takiej refleksji w O. próżno by szukać. Błażej Peszekw fantastycznie przyjętej przez publiczność parodii Robbiego Williamsa- cóż znaczył? Że i tu zwycięża pop.Ale tym razem jeszcze Klata nie mający najwyraźniej nic od siebie dopowiedzenia światu, zamaskował pustkę i prześliznął się dalej. Po drodzebyło niefortunne Weź, przestań! w Teatrze Rozmaitości, które już winnoskłonić do lamentu. Bo oto wystawiając własny tekst, konstruując modelświata czy też Polski, jakim miało być przejście podziemne, gdzie krzyżująsię szlaki wielu ludzi, gdzie egzystują osobnicy odrzuceni przez społeczeństwo,a wpadają na chwilę ludzie z wyżyn, Klata nie pokazał nicponad parę zabawnych banałów i grepsów. I - co najgorsze - wszystkiebyły nie pierwszej świeżości: i mocowanie się z kebabem, i dowcipny,rzucający zabawne bon moty gangster, jakby żywcem przeniesiony z komediikryminalnej „Made in III RP", i pan Witek z Atlantydy, i wreszciezuchy przebrane za małych powstańców... To wszystko już widzieliśmy,to wszystko już odkryto, to wszystko już zajeżdżono na amen. Klata nietylko nie był odkrywczy, był wtórny.I wreszcie przyszedł dzień prawdy. 11 listopada 2007. Teatr Rozmaitościw Warszawie. Premiera Szewców u bram według Witkacego. Poprzedzonaniebywałym medialnym ostrzałem artyleryjskim. Wywiady, patronatyprasowe, ankiety, zapowiedzi dyskusji i polemik.Najpierw jednak doszło do znamiennej kapitulacji Jana Klaty. Oto tenniezależny twórca teatralny, wizjoner, pieniacz, indywidualista i dywersantstwierdzał publicznie, iż wiąże się ze Sławomirem Sierakowskim,gdyż ten spojrzał na tekst Witkiewicza „przez pryzmat swej wielkiej wiedzyna temat mechanizmów społeczno-politycznych". I wspólnym dziełemobu panów miało być nowe odczytanie Szewców, nowa interpretacjanaszych dziejów najnowszych. Miał powstać - jak zapowiadał buńczucznieKlata - „radykalny komunikat polityczny".Wypalony twórca i niezbyt zdolny, ot, kandydat na czwórkowego ucznia,lewicowy publicysta, który owszem, naczytał się, nanotował, grantówtrochę pozaliczał, ale pisarskim orłem nigdy nie będzie. I jakaż to „wielkaZIMA 2008 379