Seks po katolicku - Fronda

stylizowana jest grana przez Wiolettę Dawydowską Ksenia Godunowa,a rolę Bohuna (tylko w mniej szlachetnej wersji) pełni tutaj polski hetman,znakomicie zagrany przez Michała Żebrowskiego (którego obecnośćw obsadzie tylko wrażenie deja vu potęguje). Chotinienko nie razpowtarzał zresztą, że na polskim kinie się wychował, a kunszt Żebrowskiego,co warto pamiętać, odkrył, oglądając właśnie ekranizację pierwszejczęści Trylogii.1612 to zatem, kreowany na niewinny romans, wykład ideologii „nowejRosji" powstały na zamówienie Kremla. Na superprodukcję, opartąna scenariuszu Arifa Alijewa, wydano oficjalnie 12 milionów dolarów(trudno jednak ustalić, ile naprawdę wyniósł budżet filmu). Obraz nakręconow zaledwie trzy miesiące, angażując doń szereg międzynarodowychgwiazd (w epizodycznej roli włoskiego kardynała zagrał na przykładaktor Antonioniego, Gabriele Ferzetti). Jednym z tych, którzy dołożyliswoje trzy grosze (a dokładniej: cztery miliony rubli), był też oligarchaWiktor Wekselberg, ten sam, który wcześniej wykupił dla Rosji słynnejajka Faberge - arcydzieła sztuki jubilerskiej, należące kiedyś do rodzinycarskiej. Jak symbolika, to symbolika.Zabawne, jak bardzo ta „nowa" ideologia zbliża się do dawnej, carskiej,stylizującej się na jakże bogate w fobie słowianofilstwo. To właśniesłowianofile i ideologowie Mikołaja II dostarczyli ówczesnemu(i dzisiejszemu) aparatowi władzy koniecznej pożywki. Nieprzypadkowotakże w stronnictwie miłośników Rosji przedpiotrowej na plan pierwszypóźniejsi komentatorzy wysunęli panslawistyczne zapędy AleksegoChomiakowa, człowieka, jak pisał Andrzej Walicki, „zachłystującego sięwizją zwycięstw militarnych i pomnażania potęgi państwa" 2 . To właśniesobornost' Chomiakowa - ze wszystkimi swoimi implikacjami - okazałasię z czasem dla rosyjskich przemian ustrojowych doktryną najbardziejwpływową. Wpływową na tyle, że - w sprymitywizowanej formie - stałasię oficjalną wykładnią „rosyjskiej tajemnicy"MARTA KWAŚNICKA1612, Też. Władimir Chotinienko, film prod. ros., 2007.2A. Walicki, W kręgu konserwatywnej utopii. Struktura i przemiany rosyjskiegostowianofilstwa, Warszawa 2002, s. 136,138.ZIMA 2008