Seks po katolicku - Fronda

Allam wspomina wielogodzinne przesłuchanie, podczasktórego musiał tłumaczyć znaczenie poszczególnychsłów i zdań z rozmów telefonicznych, które dla badającychsprawę agentów układały się w szyfrowane wiadomości,a pewnie były niczym innym jak romantycznymikonwersacjami zakochanych. Tym, co wzbudziło największepodejrzenie, było to, że nastolatko wie porozumiewali się po francusku.Nie pomagały tłumaczenia, iż oboje studiowali ten język w szkole i mieliokazję, żeby go praktykować. Jedyną rzeczą, która ocaliła małoletniegoAllama, było przesłuchanie jego matki, specjalnie sprowadzonej po toz Arabii Saudyjskiej, gdzie przebywała na emigracji zarobkowej. Dopierowtedy oficerowie spec-służb zdali sobie sprawę, że nie mają do czynieniaze szpiegami. Mimo to na pożegnanie Allam zostaje poważnie zastraszonyprzez rozsierdzonych agentów bezpieki, że jeżeli jeszcze raz będzierozmawiał ze swoją ukochaną, znajdzie się naprawdę w kłopotach.Podejrzenie o szpiegostwo staje się pierwszym momentem przebudzeniai katalizatorem autoprzemiany naszego bohatera. Jak sam pisze,Allam zdał sobie właśnie wtedy po raz pierwszy sprawę, że jego osobistagodność i wolność są zagrożone. Poczuł, że Egipt stał się ideologicznymwięzieniem, kierowanym przez antysemicki reżim. Od momentu aresztowanianie czuł się już nigdy więcej swobodny w Kairze, obawiał się,że w każdej chwili może być ponownie zatrzymany, a nawet skazany zautrzymywanie kontaktów z „nieprzyjacielem". W konsekwencji podejmujedecyzję o emigracji. Po maturze wyjeżdża na studia do Włoch.Wyjazd z Egiptu nie oznacza jednak, że od razu po tym Allam zacząłgłosić idee, których broni dzisiaj. Na początku lat siedemdziesiątych,podczas studiów socjologicznych na Uniwersytecie La Sapienza w Rzymie,staje się aktywnym członkiem środowisk lewicowych. Opowiada sięjednoznacznie po stronie interesów arabskich, szczególnie palestyńskich.Na znak solidarności nosi arafatkę i ubiór przypominający bojownikao wolność Palestyny. Z pełnym przekonaniem uczestniczy w demonstracjachstudenckich, wnosząc hasła: „Niech żyje Marks, Lenin i Mao Tse--tung!" „Niech żyje wolna Palestyna!".W 1977 roku publikuje swój pierwszy artykuł na łamach lewicowegodziennika „UUnita" pod tytułem Nieustanna walka. Oczywiście, była toapologia interesów Ruchu Wyzwolenia Palestyny.ZIMA 2008331