Seks po katolicku - Fronda

przymiotnik „lepszy" (w sensie doskonalszy) tutaj nie pasuje - ponieważwłaśnie „istnieć, być" jest lepsze (doskonalsze) niż „nie być" Istnienie zatemjako akt bycia ma nieopisaną przewagę nad „nie być" tak jak przyjacielistniejący ma przewagę niewyobrażalną nad najlepszym nawet, alenieistniejącym towarzyszem. Dawkins funduje nam jednak solistycznesztuczki na wzór anzelmowego dowodu ontologicznego, ale filozoficzniejuż dawno obalone 30 .Ślepy przypadek czy nieredukowalna złożoność celowości?W czwartym rozdziale książki autor chce ostatecznie rozprawić sięz twierdzeniami o istnieniu Boga bazującymi na teorii o wysokim zorganizowaniuwszechświata i życia biologicznego na ziemi. Dawkins przywołujetu metaforę Boeinga 747. Zwolennicy inteligentnego projektu(w języku angielskim - intelligent design - ID) przekonują, że złożonośćżycia na Ziemi jest tak olbrzymia, a przez to tak mało prawdopodobna, żenie może być dziełem przypadku. Gdyby tak było, to analogicznie możnaby przekonywać, iż wiejący nad złomowiskiem huragan jest w stanie„stworzyć" Boeinga 747 31 .Dawkins stara się udowodnić, że takie przykłady świadczą jednako ignorancji i nieznajomości teorii ewolucji i pojęcia „doboru naturalnego",ponieważ właściwie rozumiana koncepcja doboru naturalnego wyjaśniazłożoność życia na ziemi i demaskuje zakusy kreacjonizmu, któryprzecież (chcąc nie chcąc) „promuje" Boga. Właściwe ujęcie i zrozumieniedoboru naturalnego jest „filarem" świadomości darwinowskiej teoriiewolucji. Nie przypadek ani też nie projekt - a co? - „stopniowo i powolinarastająca złożoność" 32 .Złożoność, która narasta, powoli od mniejszego do większego, od prostegodo bardzo skomplikowanego w ciągu milionów lat. Tylko tak moż-30Por. R. Dawkins, Bóg urojony, s. 121.31Dawkins przywołuje tu amerykański przykład, jednak już znacznie wcześniejlepszą metaforę zaproponował Jean Guitton, mówiąc, że prawdopodobieństwo powstaniarozumnego życia na ziemi jest takie, jak trafienie, grając w golfa, piłeczką uderzonąna ziemi w dołek na Merkurym. Zob. J. Guitton, J. Lanzmann, Czy wierzyć w niebo czynie wierzyć?, tłum. M. Rostworowski-Książek, Kraków 1996.29832R. Dawkins, dz. cyt., s. 163.FRONDA 44/45